Thuis
alle pijlers
Zorgen om veiligheid
zaterdag 13 januari 2024 om 19:16
Ja, dit is het zoveelste topic dat ik open. Sorry daarvoor.
Mijn partner staat onder enorme stress door mijn problematiek, mijn beperkte mobiliteit/mantelzorg en werkproblemen (vertrouwensbreuk)
Maar deze week heeft hij meerdere uitspraken gedaan, die mij angst aanjagen.
Over mij voor de trein duwen met mijn rolstoel, bijvoorbeeld.
Over het lichamelijk toebregen van letsel bij collega's als hij terug moet naar zijn werk, ondanks zijn ziekmelding.
En vandaag dreigde hij een vrouw of haar kind te bedreigen of zelfs vermoorden (!!!) en ging ervan door met zijn auto. Met de mededeling dat ik moet zeggen dat ik van niks weet. Als politie belt: niet opnemen. Zondag zou hij terugkomen.
Ik heb de politie gebeld, vrees dat de stoppen doorslaan. Maar wilde geen naam noemen, ook uit angst voor eigen veiligheid.
Hij is inmiddels thuis, tot mijn grote opluchting, maar nog steeds woest.
Wat kan ik het beste doen? Ik wil dat hij hulp krijgt, maar mezelfen anderen ook niet in gevaar brengen, en hem niet in gevaar brengen.
Hij heeft zóveel opgekropte woede in zich... Trauma's die hij altijd wegdrukte door te werken en middelen..
Wat nu??
Ik heb gebeld naar vriendinnen maar kan nergens heen om tijdelijk onder te duiken.
Mijn partner staat onder enorme stress door mijn problematiek, mijn beperkte mobiliteit/mantelzorg en werkproblemen (vertrouwensbreuk)
Maar deze week heeft hij meerdere uitspraken gedaan, die mij angst aanjagen.
Over mij voor de trein duwen met mijn rolstoel, bijvoorbeeld.
Over het lichamelijk toebregen van letsel bij collega's als hij terug moet naar zijn werk, ondanks zijn ziekmelding.
En vandaag dreigde hij een vrouw of haar kind te bedreigen of zelfs vermoorden (!!!) en ging ervan door met zijn auto. Met de mededeling dat ik moet zeggen dat ik van niks weet. Als politie belt: niet opnemen. Zondag zou hij terugkomen.
Ik heb de politie gebeld, vrees dat de stoppen doorslaan. Maar wilde geen naam noemen, ook uit angst voor eigen veiligheid.
Hij is inmiddels thuis, tot mijn grote opluchting, maar nog steeds woest.
Wat kan ik het beste doen? Ik wil dat hij hulp krijgt, maar mezelfen anderen ook niet in gevaar brengen, en hem niet in gevaar brengen.
Hij heeft zóveel opgekropte woede in zich... Trauma's die hij altijd wegdrukte door te werken en middelen..
Wat nu??
Ik heb gebeld naar vriendinnen maar kan nergens heen om tijdelijk onder te duiken.
vrijdag 19 januari 2024 om 10:06
Je belt nu toch rond voor hulp?Ravena schreef: ↑19-01-2024 09:53Het wijkteam belde terug. Net op het moment dat mijn vriend elders was, dus dat kwam goed uit. Ik heb precies verteld wat er aan de hand was. Hun reactie was voorspelbaar. "Ja, hij zal toch echt zelf contact moeten opnemen met een hulpvraag. Nu leg je het eigenlijk bij ons neer, je moet dit zelf oplossen." Ja, sorry hoor, maar ik heb nog nooit eerder met dit bijltje gehakt.
Inmiddels is hij naar de huisarts geweest. Die waagde zich niet aan de diagnose 'burn-out' maar wel door naar de POH-GGZ. Mijn vriend is daar wel opgelucht over. Tot die tijd blijft hij ziek thuis.
Hij eet ook amper meer, ik kook elke keer voor hem en kan de helft weggooien, doodzonde.
Je hebt al heel vaak hulp gevraagd en ook gekregen.
Er zal niemand aan de deur kloppen om je aan het handje mee te nemen, je koffertje in te pakken en naar een andere huurwoning brengen, waar ze dat gaan verven en behangen. Die tijd is geweest, toen je een kind was.
Nu moet je zelf actie ondernemen om jezelf uit dit huis naar een ander huis te krijgen. Desnoods eerst in een hotel, vakantiewoning of iets anders tijdelijks. En dan in een eigen zelfstandige huurwoning waar je kunt bijkomen van jezelf.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
vrijdag 19 januari 2024 om 13:14
Wil je nu wel of geen hulp voor jezelf?
Of wil je je tijd uitzitten in dit huis tot je een eigen plek hebt?
En wat wil je nu verder nog van de mensen op het forum?
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
vrijdag 19 januari 2024 om 17:57
Ziek?Ravena schreef: ↑19-01-2024 09:53Het wijkteam belde terug. Net op het moment dat mijn vriend elders was, dus dat kwam goed uit. Ik heb precies verteld wat er aan de hand was. Hun reactie was voorspelbaar. "Ja, hij zal toch echt zelf contact moeten opnemen met een hulpvraag. Nu leg je het eigenlijk bij ons neer, je moet dit zelf oplossen." Ja, sorry hoor, maar ik heb nog nooit eerder met dit bijltje gehakt.
Inmiddels is hij naar de huisarts geweest. Die waagde zich niet aan de diagnose 'burn-out' maar wel door naar de POH-GGZ. Mijn vriend is daar wel opgelucht over. Tot die tijd blijft hij ziek thuis.
Hij eet ook amper meer, ik kook elke keer voor hem en kan de helft weggooien, doodzonde.
Hij had toch een arbeidsconflict wegens te laat komen door….
vrijdag 19 januari 2024 om 18:31
Je zou:
- het wijkteam om ambulante woonbegeleiding vragen voor jezelf
- VT bellen over de onveilige situatie thuis voor JOU, en/of dit bespreken met het wijkteam (dat is dus iets heel anders dan een hulpvraag stellen mbt je vriend!)
- de wijkagent benaderen over de onveilige situatie rondom jouw vriend én jouzelf
- het wijkteam om ambulante woonbegeleiding vragen voor jezelf
- VT bellen over de onveilige situatie thuis voor JOU, en/of dit bespreken met het wijkteam (dat is dus iets heel anders dan een hulpvraag stellen mbt je vriend!)
- de wijkagent benaderen over de onveilige situatie rondom jouw vriend én jouzelf
•
maandag 22 januari 2024 om 08:59
Dit heb ik gedaan.Frizz schreef: ↑19-01-2024 18:31Je zou:
- het wijkteam om ambulante woonbegeleiding vragen voor jezelf
- VT bellen over de onveilige situatie thuis voor JOU, en/of dit bespreken met het wijkteam (dat is dus iets heel anders dan een hulpvraag stellen mbt je vriend!)
- de wijkagent benaderen over de onveilige situatie rondom jouw vriend én jouzelf
Ik kreeg alleen nogal een vervelende reactie vanuit het wijkteam. Diegene zei letterlijk: "Dus nu leg je het probleem bij mij neer." Ja, want ik heb nog nooit eerder met dit bijltje gehakt! En weet dus niet bij wie ik moet zijn, of wat voor hulp hij kan krijgen.
Hier is de spanning nog steeds niet goed; frustraties reageert hij verbaal af op mij.
Wel is hij ineens flink aan het opruimen en schoonmaken, 's nachts. En overdag slaapt hij.
Dus hij kan het wel....
Maar de zelfzorg... ja, hij eet amper wat. Zelfs de buren is het opgevallen en zetten een bloemetje neer voor de deur
Ik merk ook dat zijn stemming heel bepalend is voor mijn stemming. Ik ben nogal crisisgevoelig, en als hij zo tegen mij uitvalt, steken de suicidale gedachten enorm de kop op.
Ik denk dat ik eerder het probleem ben, dan hij.
Of dat we eigenlijk allebei forse problemen hebben en elkaar eerder meer de put intrekken, dan helpen en steunen.
Voor het samenwonen hebben we ook forse tegenslagen gehad, toen bleven we wel elkaar steunen, maar nu raken we steeds meer van elkaar verwijderd. Ik geef nog wel ontzettend veel om hem..... dat is zo dubbel. Maar ik ben nu 'te veel'.
maandag 22 januari 2024 om 09:36
Hoe vervelend je het ook vind, maar je légt het probleem ook helemaal buiten jezelf.
Want niets kan of is mogelijk bij jou.
De persoon van het wijkteam heeft daarmee gewoon gelijk.
Het wijkteam gaat niet aan je deur komen, je koffertje inpakken, je bij het handje nemen en je veilig naar een volledig naar jouw smaak ingerichte nieuwe eigen woning brengen.
Je zult zélf je koffer in moeten pakken
Je zult zélf willen besluiten uit dit hol weg te gaan
Je zult zélf eerst even ergens op een kamer, bij vrienden, familie, kennissen moeten gaan rondhoppen tot je een eigen plek hebt.
Je zult zélf voor jezelf moeten gaan zorgen.
Je zult moeten besluiten dat jij op dit moment maar 1 persoon kunt helpen. En aan jou wie je daarvoor de belangrijkste vind.
Want niets kan of is mogelijk bij jou.
De persoon van het wijkteam heeft daarmee gewoon gelijk.
Het wijkteam gaat niet aan je deur komen, je koffertje inpakken, je bij het handje nemen en je veilig naar een volledig naar jouw smaak ingerichte nieuwe eigen woning brengen.
Je zult zélf je koffer in moeten pakken
Je zult zélf willen besluiten uit dit hol weg te gaan
Je zult zélf eerst even ergens op een kamer, bij vrienden, familie, kennissen moeten gaan rondhoppen tot je een eigen plek hebt.
Je zult zélf voor jezelf moeten gaan zorgen.
Je zult moeten besluiten dat jij op dit moment maar 1 persoon kunt helpen. En aan jou wie je daarvoor de belangrijkste vind.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
maandag 22 januari 2024 om 10:57
maandag 22 januari 2024 om 11:11
Ravena
Ik hoop echt dat je vooral aan jezelf gaat denken nu ,en blijf aub goed voor jezelf zorgen ,dat is zo belangrijk je kan je vriend niet helpen dat moet hij zelf doen en zelf willen ,ik hoop echt dat je snel een plekje voor jezelf vind .
Je moet nu aan jezelf denken ik snap dat het lastig is maar aub denk nu aan jou en laat je vriend los met dit kun jj niet fixen
Ik hoop echt dat je vooral aan jezelf gaat denken nu ,en blijf aub goed voor jezelf zorgen ,dat is zo belangrijk je kan je vriend niet helpen dat moet hij zelf doen en zelf willen ,ik hoop echt dat je snel een plekje voor jezelf vind .
Je moet nu aan jezelf denken ik snap dat het lastig is maar aub denk nu aan jou en laat je vriend los met dit kun jj niet fixen
maandag 22 januari 2024 om 11:13
Ik snap dat je niet zomaar ophoud van iemand te geven houden ,maar hij doet je wel leed aan ik denk dat je moet gaan inzien dat dit geen liefde meer is ,heb je niet een beetje het ik wil hem redden syndroom ?.
Dat kan dat je nog denkt ik kan hem nog reden ,maar dat kun je echt niet hij trekt jou mee in zijn ellende, hou je wel van jezelf ?
Dat kan dat je nog denkt ik kan hem nog reden ,maar dat kun je echt niet hij trekt jou mee in zijn ellende, hou je wel van jezelf ?
maandag 22 januari 2024 om 13:52
De tips zijn voor jezelf!!Ravena schreef: ↑22-01-2024 08:59Dit heb ik gedaan.
Ik kreeg alleen nogal een vervelende reactie vanuit het wijkteam. Diegene zei letterlijk: "Dus nu leg je het probleem bij mij neer." Ja, want ik heb nog nooit eerder met dit bijltje gehakt! En weet dus niet bij wie ik moet zijn, of wat voor hulp hij kan krijgen.
Hier is de spanning nog steeds niet goed; frustraties reageert hij verbaal af op mij.
Wel is hij ineens flink aan het opruimen en schoonmaken, 's nachts. En overdag slaapt hij.
Dus hij kan het wel....
Maar de zelfzorg... ja, hij eet amper wat. Zelfs de buren is het opgevallen en zetten een bloemetje neer voor de deur
Ik merk ook dat zijn stemming heel bepalend is voor mijn stemming. Ik ben nogal crisisgevoelig, en als hij zo tegen mij uitvalt, steken de suicidale gedachten enorm de kop op.
Ik denk dat ik eerder het probleem ben, dan hij.
Of dat we eigenlijk allebei forse problemen hebben en elkaar eerder meer de put intrekken, dan helpen en steunen.
Voor het samenwonen hebben we ook forse tegenslagen gehad, toen bleven we wel elkaar steunen, maar nu raken we steeds meer van elkaar verwijderd. Ik geef nog wel ontzettend veel om hem..... dat is zo dubbel. Maar ik ben nu 'te veel'.
Zelfs de ambulance wil je zelf spreken als dat nog enigszins mogelijk is.
Hulp vragen doe je voor jezelf niet voor een ander.
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
vrijdag 16 februari 2024 om 08:45
Update
Gaat hier niet goed. Ik ben bezig met het zoeken naar een vakantiewoning o.i.d., om te wonen. Want een kamer ergens is niet te doen.
Ik voel me heel onveilig en terwijl ik dit typ, zit ik alweer met een knoop in mijn maag. Ik zie met lede ogen toe hoe mijn vriend steeds verder afglijdt. Hij is bezig met een of ander duister figuur in de onderwereld, die zelfs de landelijke media heeft gehaald en beroemd en berucht is om zijn afpersingspraktijken.
Hij zou een soort 'boekbouder' worden en rijdt allerlei drugscriminelen (met zijn auto) naar afspraken toe.
Ik merk dat zijn gedrag (lang wegblijven, ik maak me enorm zorgen) een enorm negatieve invloed heeft op mij. Ik geef om die jongen, ik wil zo graag dat het goed met hem gaat en ben bezorgd. Dan ga ik mezelf verdoven met middelen.
Ironisch genoeg ben ik naar de huisarts gegaan omdat mijn middelengebruik echt een probleem is, en ik daarmee aan de slag wil. Ik heb hem ook in vertrouwen verteld waar mijn vriend mee bezig is. Hij kende dat onderwereldfiguur en waarschuwde dat je daar echt mee op moet passen.
Ik weet echt niet wat ik moet doen. Ik zou mijn mond houden, maar ik heb een goede vriendin in vertrouwen genomen die ook erg bezorgd is. En mijn ouders.
Ik vind het heel erg moeilijk allemaal. ik wil hem niet verraden. En ik moet bij hem weg, ik trek dit niet, ik kan en wil hier niet achter staan.
Gaat hier niet goed. Ik ben bezig met het zoeken naar een vakantiewoning o.i.d., om te wonen. Want een kamer ergens is niet te doen.
Ik voel me heel onveilig en terwijl ik dit typ, zit ik alweer met een knoop in mijn maag. Ik zie met lede ogen toe hoe mijn vriend steeds verder afglijdt. Hij is bezig met een of ander duister figuur in de onderwereld, die zelfs de landelijke media heeft gehaald en beroemd en berucht is om zijn afpersingspraktijken.
Hij zou een soort 'boekbouder' worden en rijdt allerlei drugscriminelen (met zijn auto) naar afspraken toe.
Ik merk dat zijn gedrag (lang wegblijven, ik maak me enorm zorgen) een enorm negatieve invloed heeft op mij. Ik geef om die jongen, ik wil zo graag dat het goed met hem gaat en ben bezorgd. Dan ga ik mezelf verdoven met middelen.
Ironisch genoeg ben ik naar de huisarts gegaan omdat mijn middelengebruik echt een probleem is, en ik daarmee aan de slag wil. Ik heb hem ook in vertrouwen verteld waar mijn vriend mee bezig is. Hij kende dat onderwereldfiguur en waarschuwde dat je daar echt mee op moet passen.
Ik weet echt niet wat ik moet doen. Ik zou mijn mond houden, maar ik heb een goede vriendin in vertrouwen genomen die ook erg bezorgd is. En mijn ouders.
Ik vind het heel erg moeilijk allemaal. ik wil hem niet verraden. En ik moet bij hem weg, ik trek dit niet, ik kan en wil hier niet achter staan.
vrijdag 16 februari 2024 om 13:07
Google naar vrouwenopvang en dan de regio waar je woont. Je krijgt dan een gesprek, en dan geven ze aan wat je nu kan doen en of je ergens naar een opvang kan.
Kan ook via veilig thuis of de politie, maar ik denk dat dit de snelste weg is. Als je het zelf niet kan doen, vraag dan een vriendin of familie om te bellen.
Kan ook via veilig thuis of de politie, maar ik denk dat dit de snelste weg is. Als je het zelf niet kan doen, vraag dan een vriendin of familie om te bellen.
vrijdag 16 februari 2024 om 13:25
vrijdag 16 februari 2024 om 17:34
vrijdag 16 februari 2024 om 17:43
vrijdag 16 februari 2024 om 18:22
Ik quote mezelf maar even;
Wat er bij jou misgaat is dat jij een einddoel in je hoofd hebt en de weg ernaartoe moet daar precies toe leiden. Al het andere wijs je af.
Op die manier ben je niet te helpen.
Wat er bij jou misgaat is dat jij een einddoel in je hoofd hebt en de weg ernaartoe moet daar precies toe leiden. Al het andere wijs je af.
Op die manier ben je niet te helpen.
•
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
