Entertainment
alle pijlers
Live Keizersnede bij omroep Max vanavond!
woensdag 30 oktober 2013 om 17:08
De keizersnede die live op televisie te zien zal zijn belooft 'mooi en informatief' materiaal op te leveren. Het programma Operatie Live zal de ingreep vanavond uitzenden vanuit het Schiedamse Vlietland Ziekenhuis. .
In een interview met dagblad Metro vertelt gynaecoloog Annemarie Huijssoon dat ze aan het tv-programma meewerkt omdat het 'prachtig is dat geïnteresseerden een geboorte live kunnen volgen'. 'We willen kijkers laten inzien dat een keizersnede lang niet altijd een eenvoudige ingreep is. Het is een grote buikoperatie en kan daardoor gepaard gaan met meer complicaties dan een vaginale bevalling', licht Huijssoon toe.
De gynaecoloog, die zelf al zo'n 500 keizersnedes heeft gedaan, vindt het belangrijk dat de kennis van het publiek vergroot zal worden. 'Voor kijkers belooft dit een mooie en informatieve avond te worden.'
Operatie Live is om 21.25 uur te zien bij Omroep Max op Nederland 1. Charles Groenhuijsen geeft samen met gynaecoloog Marjolein Baaij en andere specialisten gedurende anderhalf uur toelichting op de operatie.
Gaan jullie ook kijken? Het lijkt mij in ieder geval reuze interessant!
In een interview met dagblad Metro vertelt gynaecoloog Annemarie Huijssoon dat ze aan het tv-programma meewerkt omdat het 'prachtig is dat geïnteresseerden een geboorte live kunnen volgen'. 'We willen kijkers laten inzien dat een keizersnede lang niet altijd een eenvoudige ingreep is. Het is een grote buikoperatie en kan daardoor gepaard gaan met meer complicaties dan een vaginale bevalling', licht Huijssoon toe.
De gynaecoloog, die zelf al zo'n 500 keizersnedes heeft gedaan, vindt het belangrijk dat de kennis van het publiek vergroot zal worden. 'Voor kijkers belooft dit een mooie en informatieve avond te worden.'
Operatie Live is om 21.25 uur te zien bij Omroep Max op Nederland 1. Charles Groenhuijsen geeft samen met gynaecoloog Marjolein Baaij en andere specialisten gedurende anderhalf uur toelichting op de operatie.
Gaan jullie ook kijken? Het lijkt mij in ieder geval reuze interessant!
woensdag 30 oktober 2013 om 23:51
quote:yasmijn schreef op 30 oktober 2013 @ 23:43:
Dat gat in je hart is ook een goede uitdrukking, Tante Jo, want zo is het wel.
En het blijft ook.
Ik wil niet vervelend zijn maar nu, zowat 25 jaar later, voel ik alles nog precies zo. Een geboorte van je kind is het 'grootste, mooiste' (noem alle superlatieven maar op) wat je ooit mee maakt.
En als dat anders loopt dan normaal, blijft dat je altijd bij.
Klopt helemaal Yas, leven en dood zijn de meest heftige momenten, en als bij het begin van 't leven de dood op de loer ligt, worden de emoties nog intenser.
Er gaan echt wel dagen voorbij dat ik er niet aan denk en ik ben ook geen getroubleerde traumapatiënt of zo, maar het is zo'n wezenlijk onderdeel van wie ik ben, dat ik dat toen zo meegemaakt heb. Zelf in gevaar (HELLP) en dan een onrijp kindje, met alle risico's van dien. Ik ben niet gelovig, dus ik ben niet "iemand" dankbaar, maár ik realiseer me heel erg vaak dat we zoveel geluk gehad hebben, dat we er zo uitgekomen zijn allebei én dat ik daar bovenop nog een gezonde zoon (zelfs met een fantastische bevalling) heb kunnen krijgen.
Dat gat in je hart is ook een goede uitdrukking, Tante Jo, want zo is het wel.
En het blijft ook.
Ik wil niet vervelend zijn maar nu, zowat 25 jaar later, voel ik alles nog precies zo. Een geboorte van je kind is het 'grootste, mooiste' (noem alle superlatieven maar op) wat je ooit mee maakt.
En als dat anders loopt dan normaal, blijft dat je altijd bij.
Klopt helemaal Yas, leven en dood zijn de meest heftige momenten, en als bij het begin van 't leven de dood op de loer ligt, worden de emoties nog intenser.
Er gaan echt wel dagen voorbij dat ik er niet aan denk en ik ben ook geen getroubleerde traumapatiënt of zo, maar het is zo'n wezenlijk onderdeel van wie ik ben, dat ik dat toen zo meegemaakt heb. Zelf in gevaar (HELLP) en dan een onrijp kindje, met alle risico's van dien. Ik ben niet gelovig, dus ik ben niet "iemand" dankbaar, maár ik realiseer me heel erg vaak dat we zoveel geluk gehad hebben, dat we er zo uitgekomen zijn allebei én dat ik daar bovenop nog een gezonde zoon (zelfs met een fantastische bevalling) heb kunnen krijgen.
woensdag 30 oktober 2013 om 23:52
quote:tantejo schreef op 30 oktober 2013 @ 23:50:
Ga zo slapen, dames. Fijn dat we het er even met elkaar over konden hebben.
Sweet dreams!
Slaap lekker.
Het is inderdaad fijn om het even weer te spuien.
In het gewone leven wordt dat niet altijd goed gesnapt want per slot van rekening heb ik het dan over een kind dat volwassen is
Ga zo slapen, dames. Fijn dat we het er even met elkaar over konden hebben.
Sweet dreams!
Slaap lekker.
Het is inderdaad fijn om het even weer te spuien.
In het gewone leven wordt dat niet altijd goed gesnapt want per slot van rekening heb ik het dan over een kind dat volwassen is
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
woensdag 30 oktober 2013 om 23:54
Oke, oke, nog even antwoorden dan
Ik heb mijn zoon gewoon geen seconde meer los gelaten vanaf het moment dat ik hem bij mij kreeg. Zeker ook om de BV op gang te brengen. Het liep meteen als een 'tiet'. Ik liep de hele dag te voeden, haha. Zo leuk vond ik het! En het was een goedmaker oor mij. Dat wilde ik wél zelf doen. Dus het kwam niet bij mij op dat het niet zou lukken.
Die hechtingsproblematiek heb ik wel gehad. Heel lang het gevoel 'is hij wel van mij'. Weet niet, mijn gevoel was niet af. En naarmate de tijd verstreek werd ik steeds bozer op hem, op mezelf. Uiteindelijk ben ik ingestort en bleek ik PTSS te hebben. Ben hier vorig jaar succesvol voor behandeld.
Ik heb mijn zoon gewoon geen seconde meer los gelaten vanaf het moment dat ik hem bij mij kreeg. Zeker ook om de BV op gang te brengen. Het liep meteen als een 'tiet'. Ik liep de hele dag te voeden, haha. Zo leuk vond ik het! En het was een goedmaker oor mij. Dat wilde ik wél zelf doen. Dus het kwam niet bij mij op dat het niet zou lukken.
Die hechtingsproblematiek heb ik wel gehad. Heel lang het gevoel 'is hij wel van mij'. Weet niet, mijn gevoel was niet af. En naarmate de tijd verstreek werd ik steeds bozer op hem, op mezelf. Uiteindelijk ben ik ingestort en bleek ik PTSS te hebben. Ben hier vorig jaar succesvol voor behandeld.
woensdag 30 oktober 2013 om 23:54
quote:sassafras schreef op 30 oktober 2013 @ 23:51:
[...]
Klopt helemaal Yas, leven en dood zijn de meest heftige momenten, en als bij het begin van 't leven de dood op de loer ligt, worden de emoties nog intenser.
Er gaan echt wel dagen voorbij dat ik er niet aan denk en ik ben ook geen getroubleerde traumapatiënt of zo, maar het is zo'n wezenlijk onderdeel van wie ik ben, dat ik dat toen zo meegemaakt heb. Zelf in gevaar (HELLP) en dan een onrijp kindje, met alle risico's van dien. Ik ben niet gelovig, dus ik ben niet "iemand" dankbaar, maár ik realiseer me heel erg vaak dat we zoveel geluk gehad hebben, dat we er zo uitgekomen zijn allebei én dat ik daar bovenop nog een gezonde zoon (zelfs met een fantastische bevalling) heb kunnen krijgen.
Klopt.
Ik ben er ook niet door getraumatiseerd ofzo maar zoals het al gezegd is, het blijft een pijnpuntje, ondanks de goede afloop.
[...]
Klopt helemaal Yas, leven en dood zijn de meest heftige momenten, en als bij het begin van 't leven de dood op de loer ligt, worden de emoties nog intenser.
Er gaan echt wel dagen voorbij dat ik er niet aan denk en ik ben ook geen getroubleerde traumapatiënt of zo, maar het is zo'n wezenlijk onderdeel van wie ik ben, dat ik dat toen zo meegemaakt heb. Zelf in gevaar (HELLP) en dan een onrijp kindje, met alle risico's van dien. Ik ben niet gelovig, dus ik ben niet "iemand" dankbaar, maár ik realiseer me heel erg vaak dat we zoveel geluk gehad hebben, dat we er zo uitgekomen zijn allebei én dat ik daar bovenop nog een gezonde zoon (zelfs met een fantastische bevalling) heb kunnen krijgen.
Klopt.
Ik ben er ook niet door getraumatiseerd ofzo maar zoals het al gezegd is, het blijft een pijnpuntje, ondanks de goede afloop.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
woensdag 30 oktober 2013 om 23:54
quote:hiltje schreef op 30 oktober 2013 @ 22:53:
[...]
Jeutje, wat een agressieve reactie. Wat is dat toch...dat vrouwen elkaar zo hard kunnen veroordelen over bevallingen.
Baas over eigen lijf hoor en gelukkig vond zij 2 keer een gyn die daar ook zo over dachten.
Ze had het trouwens ook gewoon verdomd hoor, om normaal te bevallen. Dat zou heel wat stress en drama's hebben opgeleverd en de tweede zou er dan sowieso dan niet zijn gekomen.
Agressief??
Ik blijf erbij, verhaal met een luchtje, die gynaecologen zijn niet zuiver.
En uit je laatste stukje blijkt dat je vriendin een gigantische diva van het ergste soort is. Bah.
[...]
Jeutje, wat een agressieve reactie. Wat is dat toch...dat vrouwen elkaar zo hard kunnen veroordelen over bevallingen.
Baas over eigen lijf hoor en gelukkig vond zij 2 keer een gyn die daar ook zo over dachten.
Ze had het trouwens ook gewoon verdomd hoor, om normaal te bevallen. Dat zou heel wat stress en drama's hebben opgeleverd en de tweede zou er dan sowieso dan niet zijn gekomen.
Agressief??
Ik blijf erbij, verhaal met een luchtje, die gynaecologen zijn niet zuiver.
En uit je laatste stukje blijkt dat je vriendin een gigantische diva van het ergste soort is. Bah.
woensdag 30 oktober 2013 om 23:56
quote:tantejo schreef op 30 oktober 2013 @ 23:54:
Oke, oke, nog even antwoorden dan
Ik heb mijn zoon gewoon geen seconde meer los gelaten vanaf het moment dat ik hem bij mij kreeg. Zeker ook om de BV op gang te brengen. Het liep meteen als een 'tiet'. Ik liep de hele dag te voeden, haha. Zo leuk vond ik het! En het was een goedmaker oor mij. Dat wilde ik wél zelf doen. Dus het kwam niet bij mij op dat het niet zou lukken.
Die hechtingsproblematiek heb ik wel gehad. Heel lang het gevoel 'is hij wel van mij'. Weet niet, mijn gevoel was niet af. En naarmate de tijd verstreek werd ik steeds bozer op hem, op mezelf. Uiteindelijk ben ik ingestort en bleek ik PTSS te hebben. Ben hier vorig jaar succesvol voor behandeld.
Ow, dat is heel erg heftig.
Klaar met de behandeling?
Die zin: "mijn gevoel was niet af" hakt er ook even in hier bij mij.
Dat is de correcte uitdrukking!
Oke, oke, nog even antwoorden dan
Ik heb mijn zoon gewoon geen seconde meer los gelaten vanaf het moment dat ik hem bij mij kreeg. Zeker ook om de BV op gang te brengen. Het liep meteen als een 'tiet'. Ik liep de hele dag te voeden, haha. Zo leuk vond ik het! En het was een goedmaker oor mij. Dat wilde ik wél zelf doen. Dus het kwam niet bij mij op dat het niet zou lukken.
Die hechtingsproblematiek heb ik wel gehad. Heel lang het gevoel 'is hij wel van mij'. Weet niet, mijn gevoel was niet af. En naarmate de tijd verstreek werd ik steeds bozer op hem, op mezelf. Uiteindelijk ben ik ingestort en bleek ik PTSS te hebben. Ben hier vorig jaar succesvol voor behandeld.
Ow, dat is heel erg heftig.
Klaar met de behandeling?
Die zin: "mijn gevoel was niet af" hakt er ook even in hier bij mij.
Dat is de correcte uitdrukking!
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
woensdag 30 oktober 2013 om 23:57
quote:sassafras schreef op 30 oktober 2013 @ 23:56:
Wow, tantejo, da's heftig!
Goed dat je hulp hebt gekregen, achteraf gezien had ik ook wel wat meer begeleiding kunnen gebruiken.Ik ook ben ik bang. Maar dat vond ik toen allemaal niet nodig.
Wow, tantejo, da's heftig!
Goed dat je hulp hebt gekregen, achteraf gezien had ik ook wel wat meer begeleiding kunnen gebruiken.Ik ook ben ik bang. Maar dat vond ik toen allemaal niet nodig.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
woensdag 30 oktober 2013 om 23:59
quote:*nightsky* schreef op 30 oktober 2013 @ 23:54:
[...]
Agressief??
Ik blijf erbij, verhaal met een luchtje, die gynaecologen zijn niet zuiver.
En uit je laatste stukje blijkt dat je vriendin een gigantische diva van het ergste soort is. Bah.Eens.
[...]
Agressief??
Ik blijf erbij, verhaal met een luchtje, die gynaecologen zijn niet zuiver.
En uit je laatste stukje blijkt dat je vriendin een gigantische diva van het ergste soort is. Bah.Eens.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
donderdag 31 oktober 2013 om 00:02
Ja, ik heb EMDR gedaan. Ontzettend goede therapie!
Maar blijft dus altijd een ding, die hele keizersnede etc. Sta er niet altijd meer bij stil maar als er dan zoiets voorbij komt zoals vanavond dan ga ik even terug in de tijd.
Nog iets leuks trouwens! Tijdens de hele zwangerschap heb ik een muziekdoosje tegen mijn buik gehouden. Zo goed als iedere dag. Meneertje reageerde er ook altijd op. Toen hij eenmaal geboren was, was het dat muziekje waar hij rustig van werd. Hij wilde ook niet slapen zonder. Sterker nog, meneer is bijna 4 en slaapt er nóg mee. Als hij onrustig is of zo speelt hij het weer af. Lief, he!
(djeez, ik zou gaan slapen)
Maar blijft dus altijd een ding, die hele keizersnede etc. Sta er niet altijd meer bij stil maar als er dan zoiets voorbij komt zoals vanavond dan ga ik even terug in de tijd.
Nog iets leuks trouwens! Tijdens de hele zwangerschap heb ik een muziekdoosje tegen mijn buik gehouden. Zo goed als iedere dag. Meneertje reageerde er ook altijd op. Toen hij eenmaal geboren was, was het dat muziekje waar hij rustig van werd. Hij wilde ook niet slapen zonder. Sterker nog, meneer is bijna 4 en slaapt er nóg mee. Als hij onrustig is of zo speelt hij het weer af. Lief, he!
(djeez, ik zou gaan slapen)
donderdag 31 oktober 2013 om 00:06
Nog over de therapie. Mijn buien werden weggezet als een burn out. Totdat ik zomaar een - vrouwelijke - arts tegen het lijf liep met wie ik hierover in gesprek raakte. Zij zei direct dat ik PTSS had en mijn huisarts om een verwijzing moest vragen.
Omdat ik het ook niet meer wist heb ik haar advies opgevolgd en idd, PTSS. Ben haar nog iedere dag dankbaar!
Omdat ik het ook niet meer wist heb ik haar advies opgevolgd en idd, PTSS. Ben haar nog iedere dag dankbaar!
donderdag 31 oktober 2013 om 00:07
Tijdens de hele zwangerschap heb ik een muziekdoosje tegen mijn buik gehouden. Zo goed als iedere dag. Meneertje reageerde er ook altijd op. Toen hij eenmaal geboren was, was het dat muziekje waar hij rustig van werd. Hij wilde ook niet slapen zonder. Sterker nog, meneer is bijna 4 en slaapt er nóg mee. Als hij onrustig is of zo speelt hij het weer af. Lief, he!
Ik draaide heel veel Eric Clapton en Status Quo toen ik zwanger was.
En guess what??
Ja, dat!
Zoon reist overal heen in Europa waar Quo speelt
Hij is 25 en echt van de ouwe rockers, waar zijn vader en ik ook van zijn.
Ik draaide heel veel Eric Clapton en Status Quo toen ik zwanger was.
En guess what??
Ja, dat!
Zoon reist overal heen in Europa waar Quo speelt
Hij is 25 en echt van de ouwe rockers, waar zijn vader en ik ook van zijn.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
donderdag 31 oktober 2013 om 00:08
quote:tantejo schreef op 31 oktober 2013 @ 00:06:
Nog over de therapie. Mijn buien werden weggezet als een burn out. Totdat ik zomaar een - vrouwelijke - arts tegen het lijf liep met wie ik hierover in gesprek raakte. Zij zei direct dat ik PTSS had en mijn huisarts om een verwijzing moest vragen.
Omdat ik het ook niet meer wist heb ik haar advies opgevolgd en idd, PTSS. Ben haar nog iedere dag dankbaar!Dat geloof ik graag.
Nog over de therapie. Mijn buien werden weggezet als een burn out. Totdat ik zomaar een - vrouwelijke - arts tegen het lijf liep met wie ik hierover in gesprek raakte. Zij zei direct dat ik PTSS had en mijn huisarts om een verwijzing moest vragen.
Omdat ik het ook niet meer wist heb ik haar advies opgevolgd en idd, PTSS. Ben haar nog iedere dag dankbaar!Dat geloof ik graag.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
donderdag 31 oktober 2013 om 12:12
quote:hiltje schreef op 30 oktober 2013 @ 22:53:
[...]
Jeutje, wat een agressieve reactie. Wat is dat toch...dat vrouwen elkaar zo hard kunnen veroordelen over bevallingen.
Baas over eigen lijf hoor en gelukkig vond zij 2 keer een gyn die daar ook zo over dachten.
Ze had het trouwens ook gewoon verdomd hoor, om normaal te bevallen. Dat zou heel wat stress en drama's hebben opgeleverd en de tweede zou er dan sowieso dan niet zijn gekomen.Hoe bedoel je? Was er dan geen kind gekomen of zou ze hebben geweigerd om te gaan bevallen? Helaas kun je die impuls niet negeren
[...]
Jeutje, wat een agressieve reactie. Wat is dat toch...dat vrouwen elkaar zo hard kunnen veroordelen over bevallingen.
Baas over eigen lijf hoor en gelukkig vond zij 2 keer een gyn die daar ook zo over dachten.
Ze had het trouwens ook gewoon verdomd hoor, om normaal te bevallen. Dat zou heel wat stress en drama's hebben opgeleverd en de tweede zou er dan sowieso dan niet zijn gekomen.Hoe bedoel je? Was er dan geen kind gekomen of zou ze hebben geweigerd om te gaan bevallen? Helaas kun je die impuls niet negeren
donderdag 31 oktober 2013 om 12:17
Ik heb zelf drie keer een ks gehad. De eerste keer na een helse normale bevalling waarbij het kindje niet ingedaald was en er niet uit kon wegens te groot hoofd en een te smal bekken. Dus de volgende twee kreeg ik automatisch een ks. En ik vond het prima te doen. Vooral de eerste is me zoooo meegevallen. Ik kan de pijn en persweeën van een normale bevalling dus vergelijken met de pijn na een ks en die vond ik toch ook niet mals hoor. Eerlijk gezegd vond ik dat erger dan een ks. Je hebt daarna wel flink pijn van de naweeen (ik wel) en loopt de dag erop als een oud omaatje. Want je moet na een dag je bed uit, lopen over de gang. Ik vond dat toen heel eng. Maar je knapt met de dag op en na drie dagen mocht ik naar huis. Wat me niet verteld was en ik me het apelazarus van schrok waren de enorme bloedstolsels die bij het plassen naar buiten kwamen. Wow, ik was de eerste keer wel even in shock. Maar verder ben ik er prima doorheen gerold drie keer en wil ik iedereen die er voor staat meegeven dat het echt meevalt. Het ziet er enger uit dan het is als je er ligt!
donderdag 31 oktober 2013 om 12:19
quote:sassafras schreef op 30 oktober 2013 @ 23:26:
Poeh, ook hier emoties bij het kijken.
voor yas en tantejo, ik snap wat jullie bedoelen.
14 jaar kreeg ik mijn keizersnee, kind was in nood. Meteen weg naar de neonatoloog, na een tijdje werd er een couveuse op een brancard naast mijn hoofd gereden en mocht ik dag zeggen tegen mijn kind (leek meer op een gevild konijntje overigens) die ging op transport (ik lag in het AZU en kind moest naar de IC en het WKZ was toen nog in het centrum van Utrecht. Pas een paar dagen later was ik voldoende hersteld om hem bewust te zien (met de ambulance erheen).
Ondanks deze beroerde start, waar ik nog verdrietig over kan zijn, hou ik net zoveel van hem als van zijn bolle broer die ik in een paar uur helemaal zelf op de wereld mocht zetten. Wat een topervaring was dat!Och jeetje, dat is wel erg zeg! Kan me het verdriet helemaal voorstellen. Een paar dagen! Dat is lang zonder je kind!
Poeh, ook hier emoties bij het kijken.
voor yas en tantejo, ik snap wat jullie bedoelen.
14 jaar kreeg ik mijn keizersnee, kind was in nood. Meteen weg naar de neonatoloog, na een tijdje werd er een couveuse op een brancard naast mijn hoofd gereden en mocht ik dag zeggen tegen mijn kind (leek meer op een gevild konijntje overigens) die ging op transport (ik lag in het AZU en kind moest naar de IC en het WKZ was toen nog in het centrum van Utrecht. Pas een paar dagen later was ik voldoende hersteld om hem bewust te zien (met de ambulance erheen).
Ondanks deze beroerde start, waar ik nog verdrietig over kan zijn, hou ik net zoveel van hem als van zijn bolle broer die ik in een paar uur helemaal zelf op de wereld mocht zetten. Wat een topervaring was dat!Och jeetje, dat is wel erg zeg! Kan me het verdriet helemaal voorstellen. Een paar dagen! Dat is lang zonder je kind!
donderdag 31 oktober 2013 om 12:30
Hier ook een horrorbevalling die uiteindelijk is geeindigd in een Spoed KS. (incl gescheurde baarmoeder) Toen ik de Gyn dat gisteravond op de tv hoorde zeggen dat t niet vaak gebeurd maar als t gebeurd kan t erg dramatisch zijn. Dat klopt.
Ik wilde persee zien hoe deze live ks er uit zag. Ja ik ben jaloers dat deze moeder wel gelijk haar kindje bij haar mocht hebben. Ik mocht dochter eventjes zien boven t doek , vervolgens naar de kinderarts in t bakkie gelegd. Daarna werd ze even paar min bij mij gehouden zodat ik der kon ruiken (die geur zit in mijn neus en ik hoop dat die er nooit meer uitgaat hihi) en weg was ze met papa kangaroe spelen op de kraamafd. (leuk voor papa hij heeft t er nog steeds over)
Hij heeft ook gezien hoe ze uit mij werd getild. Vond ie best apart om te zien. Nu had ik de kans om t live te zien. Leuk , mooi , traantje weggepinkt.
Begrijp nu ook waarom ik zo'n mega pijn had na de ks. Het is echt een buikwond , allerlei dingen liggen open. Vergeet dan ook de woorden van de gyn niet : Oh mijn god , kind eruit nu !
Jammere aan gisteravond vond ik dat ze niet lieten zien hoe de boel werd dichtgenaaid. Wilde wel weten hoe de baarmoeder is dichtgenaaid. En aangezien ik extra scheur had leek mij dat nou juist zo interessant om te zien.
Ik wilde persee zien hoe deze live ks er uit zag. Ja ik ben jaloers dat deze moeder wel gelijk haar kindje bij haar mocht hebben. Ik mocht dochter eventjes zien boven t doek , vervolgens naar de kinderarts in t bakkie gelegd. Daarna werd ze even paar min bij mij gehouden zodat ik der kon ruiken (die geur zit in mijn neus en ik hoop dat die er nooit meer uitgaat hihi) en weg was ze met papa kangaroe spelen op de kraamafd. (leuk voor papa hij heeft t er nog steeds over)
Hij heeft ook gezien hoe ze uit mij werd getild. Vond ie best apart om te zien. Nu had ik de kans om t live te zien. Leuk , mooi , traantje weggepinkt.
Begrijp nu ook waarom ik zo'n mega pijn had na de ks. Het is echt een buikwond , allerlei dingen liggen open. Vergeet dan ook de woorden van de gyn niet : Oh mijn god , kind eruit nu !
Jammere aan gisteravond vond ik dat ze niet lieten zien hoe de boel werd dichtgenaaid. Wilde wel weten hoe de baarmoeder is dichtgenaaid. En aangezien ik extra scheur had leek mij dat nou juist zo interessant om te zien.
donderdag 31 oktober 2013 om 12:55
bron: Algemeen Dagblad
1,3 miljoen mensen zien live geboorte baby Billy
Billy komt ter wereld in het Vlietland, gadegeslagen door tv-kijkend Nederland. © Omroep Max.
Het Vlietland Ziekenhuis in Schiedam voert jaarlijks zo'n 350 keizersnedes uit, maar niet eerder keken er zoveel mensen mee als gisteravond. Ruim 1,3 miljoen mensen zagen live op televisie hoe dochter Billy het levenslicht zag.
Bijzonder aan de uitzending gisteravond op Omroep Max is dat de baby geboren werd via een 'natuurlijke keizersnede'. Hierbij wordt de baby na de geboorte zo snel mogelijk bij de moeder op de borst gelegd. Huid-op-huid contact bevordert de binding tussen moeder en kind en brengt de borstvoeding beter op gang. Moeder Nadia Heeren vond het 'heel erg spannend' om haar kindje op de wereld te zetten terwijl heel Nederland mee kan kijken onder het groene operatielaken. 'Maar ik kan ook weer niet wachten dat ik straks thuiskom met de kleine,' vertelde zij gisteravond kort voor de operatie.
Vlekkeloos
Om alles goed in beeld te krijgen, is er eerst een 'generale repetitie' uitgevoerd met een patiënt. Gecheckt wordt zo of de belichting goed is en of het schakelen tussen de operatiekamer en de tijdelijke studio in de ontvangsthal van het ziekenhuis goed werkt. En die repetitie ging niet geheel vlekkeloos. Een van de cameramannen viel flauw tijdens de eerste opnames. Hij is met een stoel de operatiekamer uitgereden.
Het was niet de eerste keer dat Heeren een keizersnede onderging. Ook haar eerste dochter Mimi (2), die gisteren bij oma logeerde, kwam zo ter wereld.
1,3 miljoen mensen zien live geboorte baby Billy
Billy komt ter wereld in het Vlietland, gadegeslagen door tv-kijkend Nederland. © Omroep Max.
Het Vlietland Ziekenhuis in Schiedam voert jaarlijks zo'n 350 keizersnedes uit, maar niet eerder keken er zoveel mensen mee als gisteravond. Ruim 1,3 miljoen mensen zagen live op televisie hoe dochter Billy het levenslicht zag.
Bijzonder aan de uitzending gisteravond op Omroep Max is dat de baby geboren werd via een 'natuurlijke keizersnede'. Hierbij wordt de baby na de geboorte zo snel mogelijk bij de moeder op de borst gelegd. Huid-op-huid contact bevordert de binding tussen moeder en kind en brengt de borstvoeding beter op gang. Moeder Nadia Heeren vond het 'heel erg spannend' om haar kindje op de wereld te zetten terwijl heel Nederland mee kan kijken onder het groene operatielaken. 'Maar ik kan ook weer niet wachten dat ik straks thuiskom met de kleine,' vertelde zij gisteravond kort voor de operatie.
Vlekkeloos
Om alles goed in beeld te krijgen, is er eerst een 'generale repetitie' uitgevoerd met een patiënt. Gecheckt wordt zo of de belichting goed is en of het schakelen tussen de operatiekamer en de tijdelijke studio in de ontvangsthal van het ziekenhuis goed werkt. En die repetitie ging niet geheel vlekkeloos. Een van de cameramannen viel flauw tijdens de eerste opnames. Hij is met een stoel de operatiekamer uitgereden.
Het was niet de eerste keer dat Heeren een keizersnede onderging. Ook haar eerste dochter Mimi (2), die gisteren bij oma logeerde, kwam zo ter wereld.
donderdag 31 oktober 2013 om 15:09
Ik ben verloskundige ( in het buitenland).
Deze zomer assisteerde ik bij een keizersnede waarbij de vrouw onvoldoende verdoofd was. Onzin volgens de anesthesist en hij wilde haar niet onder narcose brengen ondanks uitdrukkelijk verzoek van de gyn. Leverde hevige discussie op in de ok de gyn wilde niet doorgaan met opereren maar toen ging het niet goed met het kind dus hij moest wel. De vrouw kreeg wel lachgas maar dat helpt dus weinig.
De volgende dag gaf ze aan echt alles gevoeld te hebben...
De anesthesist ontkent het gewoon.....
Ik hoor haar nog gillen....
Ik hoop echt nooit een keizersnede te krijgen
Deze zomer assisteerde ik bij een keizersnede waarbij de vrouw onvoldoende verdoofd was. Onzin volgens de anesthesist en hij wilde haar niet onder narcose brengen ondanks uitdrukkelijk verzoek van de gyn. Leverde hevige discussie op in de ok de gyn wilde niet doorgaan met opereren maar toen ging het niet goed met het kind dus hij moest wel. De vrouw kreeg wel lachgas maar dat helpt dus weinig.
De volgende dag gaf ze aan echt alles gevoeld te hebben...
De anesthesist ontkent het gewoon.....
Ik hoor haar nog gillen....
Ik hoop echt nooit een keizersnede te krijgen
