Zwanger
alle pijlers
Vader kind wil geen contact
donderdag 5 maart 2020 om 20:49
Hallo,
Ik ben 13 weken zwanger en de vader trekt zijn handen overal volledig vanaf.
Hierbij een samenvatting van de situatie:
- De vader en ik hebben geen relatie, ook nooit gehad of sprake van geweest. We hebben een paar keer afgesproken maar dit was pure lust.
- In december was hij weer bij me. Ik was recent gestopt met de pil, maar volgens mijn cyclus had ik een week voor onze afspraak mijn eisprong. Ik wilde toen niet met hem naar bed gaan. We hebben toen veel gedronken en drugs gebruikt en ik heb er toen absoluut niet meer bij stilgestaan. Ja, dom, geloof me dat ik dit besef want dit is een grote nachtmerrie nu. Overigens is hij zelf ook nooit begonnen over anticonceptie. Ik wilde never nooit zwanger raken van deze man.
- Begin januari kwam ik erachter dat ik zwanger ben. Meteen de vader gecontacteerd en hij kwam naar me toe. Hij was blij, en wekenlang wilde hij er samen voor gaan en is hij zelfs meegegaan naar de echo. Het werd daarna even wat te veel allemaal voor mij en ik heb toen even een pauze gevraagd in ons contact. Ik had even de ruimte nodig.
- Vorige week had ik een tweede echo en heb aan hem laten weten dat alles goed is. Toen begon alle ellende. Hij bleek een nieuwe vriendin te hebben, wil geen echofoto’s zien, staat er niet achter en voelt zich een slachtoffer van mij. Volgens hem is dit mijn schuld en heb ik hem er als het ware ingeluist. Hij wil geen gezag over iets waar hij niet achterstaat en gezien de situatie (dat ik niet heb verteld dat ik niet aan de pil was), ik ook geen verantwoordelijkheid van hem kan verwachten en dat ik alle spullen zelf zal moeten kopen. Zijn zusje heeft bij 18 weken op haar 16e een abortus laten doen en dus vindt hij het niet te laat voor mij nu om dit te doen (ik ben overigens 30).
Ik heb zelf een heel stabiele privesituatie (huisje, goede baan) en heel goede vriendinnen en familie. Ik weet 100% dat ik zelf het kindje genoeg kan bieden. Helaas heb ik enorm veel stress en verdriet over hoe de vader nu reageert. Ik weet nu echt totaal niet hoe ik hier mee om moet gaan.
Wat raden jullie aan in deze situatie, of heeft iemand hetzelfde meegemaakt. Ik ben heel bang dat hij na de geboorte ineens gezag wil en het allemaal heel moeilijk gaat maken. Dit is mijn grote angst, dat hij me nu op laat draaien voor alles en hij zich er dus makkelijk vanaf brengt. Ook ben in bang voor welke stress het dan allemaal gaat brengen, en hoe slecht dat is voor de kleine.
Weet echt even niet hoe of wat... en ik zit niet te wachten op opmerkingen dat dit dom is, want dat weet ik en ik ben 100% bereid mijn verantwoordelijkheid hiervoor te nemen. Ik ga het helemaal rocken en fijn en gelukkig maken voor mijn kindje. Maar voor mijn eigen mentale gesteldheid nu, ben ik op zoek naar steun en verhalen van andere vrouwen die hetzelfde of iets soortgelijks hebben meegemaakt.
Alvast bedankt.
Ik ben 13 weken zwanger en de vader trekt zijn handen overal volledig vanaf.
Hierbij een samenvatting van de situatie:
- De vader en ik hebben geen relatie, ook nooit gehad of sprake van geweest. We hebben een paar keer afgesproken maar dit was pure lust.
- In december was hij weer bij me. Ik was recent gestopt met de pil, maar volgens mijn cyclus had ik een week voor onze afspraak mijn eisprong. Ik wilde toen niet met hem naar bed gaan. We hebben toen veel gedronken en drugs gebruikt en ik heb er toen absoluut niet meer bij stilgestaan. Ja, dom, geloof me dat ik dit besef want dit is een grote nachtmerrie nu. Overigens is hij zelf ook nooit begonnen over anticonceptie. Ik wilde never nooit zwanger raken van deze man.
- Begin januari kwam ik erachter dat ik zwanger ben. Meteen de vader gecontacteerd en hij kwam naar me toe. Hij was blij, en wekenlang wilde hij er samen voor gaan en is hij zelfs meegegaan naar de echo. Het werd daarna even wat te veel allemaal voor mij en ik heb toen even een pauze gevraagd in ons contact. Ik had even de ruimte nodig.
- Vorige week had ik een tweede echo en heb aan hem laten weten dat alles goed is. Toen begon alle ellende. Hij bleek een nieuwe vriendin te hebben, wil geen echofoto’s zien, staat er niet achter en voelt zich een slachtoffer van mij. Volgens hem is dit mijn schuld en heb ik hem er als het ware ingeluist. Hij wil geen gezag over iets waar hij niet achterstaat en gezien de situatie (dat ik niet heb verteld dat ik niet aan de pil was), ik ook geen verantwoordelijkheid van hem kan verwachten en dat ik alle spullen zelf zal moeten kopen. Zijn zusje heeft bij 18 weken op haar 16e een abortus laten doen en dus vindt hij het niet te laat voor mij nu om dit te doen (ik ben overigens 30).
Ik heb zelf een heel stabiele privesituatie (huisje, goede baan) en heel goede vriendinnen en familie. Ik weet 100% dat ik zelf het kindje genoeg kan bieden. Helaas heb ik enorm veel stress en verdriet over hoe de vader nu reageert. Ik weet nu echt totaal niet hoe ik hier mee om moet gaan.
Wat raden jullie aan in deze situatie, of heeft iemand hetzelfde meegemaakt. Ik ben heel bang dat hij na de geboorte ineens gezag wil en het allemaal heel moeilijk gaat maken. Dit is mijn grote angst, dat hij me nu op laat draaien voor alles en hij zich er dus makkelijk vanaf brengt. Ook ben in bang voor welke stress het dan allemaal gaat brengen, en hoe slecht dat is voor de kleine.
Weet echt even niet hoe of wat... en ik zit niet te wachten op opmerkingen dat dit dom is, want dat weet ik en ik ben 100% bereid mijn verantwoordelijkheid hiervoor te nemen. Ik ga het helemaal rocken en fijn en gelukkig maken voor mijn kindje. Maar voor mijn eigen mentale gesteldheid nu, ben ik op zoek naar steun en verhalen van andere vrouwen die hetzelfde of iets soortgelijks hebben meegemaakt.
Alvast bedankt.
donderdag 5 maart 2020 om 20:56
Samen verantwoordelijk voor de verwekking, maar het is jouw lichaam en jouw beslissing....
Voor de rechter ed.... uitkomst: buiten zijn plichten ook rechten! wil je zo'n klaploper in het leven van je kind? En daarbij dus ook in jouw leven??
Goede instelling en hou je daar aan vast!
Voor de rechter ed.... uitkomst: buiten zijn plichten ook rechten! wil je zo'n klaploper in het leven van je kind? En daarbij dus ook in jouw leven??
Ik ga het helemaal rocken en fijn en gelukkig maken voor mijn kindje
Goede instelling en hou je daar aan vast!
donderdag 5 maart 2020 om 21:01
Ik zou hem niet dwingen te erkennen/alimentatie te betalen. Straks wil hij dan gedeelde voogdij.
Ik zou hem lekker in z’n sop gaar laten koken met zijn nieuwe vriendin en als hij eraan toe is laat hij vast wel weer van zich horen en dan zie je dan wel weer in hoeverre jij daar voor openstaat.
Maar mijns inziens is het de nieuwe vriendin die een probleem met de situatie heeft, als het sinds haar komst opeens zo is omgeslagen.
Gefeliciteerd met je zwangerschap!
Ik zou hem lekker in z’n sop gaar laten koken met zijn nieuwe vriendin en als hij eraan toe is laat hij vast wel weer van zich horen en dan zie je dan wel weer in hoeverre jij daar voor openstaat.
Maar mijns inziens is het de nieuwe vriendin die een probleem met de situatie heeft, als het sinds haar komst opeens zo is omgeslagen.
Gefeliciteerd met je zwangerschap!
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
donderdag 5 maart 2020 om 21:05
Niet quoten:
Weg
anoniem_390311 wijzigde dit bericht op 05-03-2020 22:14
42.17% gewijzigd
donderdag 5 maart 2020 om 21:07
donderdag 5 maart 2020 om 21:14
Ik word hier ook wel een beetje verdrietig van, helemaal met de reactie van Kokoro erbij. niet dat het iets uitmaakt wat wij zeggen, want jij gaat gewoon fijn je eigen kindje krijgen, maar serieus... Never nooit niet zwanger willen worden van deze man, maar dan maar wel gewoon een kind van 'm krijgen?
Als je het dan allemaal zo lekker gaat rocken met je kind, waarom heb je dan nu al zo veel last van hoe hij zich gedraagt naar jou toe? En als jij daar nu al zo veel last van hebt, moet je je dan eens voorstellen hoeveel last je kind er van kan krijgen....
Als je het dan allemaal zo lekker gaat rocken met je kind, waarom heb je dan nu al zo veel last van hoe hij zich gedraagt naar jou toe? En als jij daar nu al zo veel last van hebt, moet je je dan eens voorstellen hoeveel last je kind er van kan krijgen....
donderdag 5 maart 2020 om 21:37
Ga naar je huisarts en vraag om gesprekken met de POH of laat je verwijzen naar bijvoorbeeld maatschappelijk werk of psycholoog. Je hebt veel uit te zoeken nu, emotioneel en praktisch en dan kan het helpen om 1 neutraal iemand te hebben om mee te spreken. Je zult verder heel veel tegengestelde adviezen en ervaringen horen maar uiteindelijk gaat het om jouw kindje en jou en de keuzes die je daarin maakt. Vanaf nu ben je primair verantwoordelijk voor je kindje en jezelf en daar moet je je energie en aandacht op richten, welke keuzes je ook maakt. Niet op de verwekker en diens nieuwe vriendin.
donderdag 5 maart 2020 om 21:47
donderdag 5 maart 2020 om 21:58
Had je echt andere reacties verwacht dan je hier nu leest? Echt?? En wat ga je nu met die reacties doen dan?
