Zwanger
alle pijlers
Vader kind wil geen contact
donderdag 5 maart 2020 om 20:49
Hallo,
Ik ben 13 weken zwanger en de vader trekt zijn handen overal volledig vanaf.
Hierbij een samenvatting van de situatie:
- De vader en ik hebben geen relatie, ook nooit gehad of sprake van geweest. We hebben een paar keer afgesproken maar dit was pure lust.
- In december was hij weer bij me. Ik was recent gestopt met de pil, maar volgens mijn cyclus had ik een week voor onze afspraak mijn eisprong. Ik wilde toen niet met hem naar bed gaan. We hebben toen veel gedronken en drugs gebruikt en ik heb er toen absoluut niet meer bij stilgestaan. Ja, dom, geloof me dat ik dit besef want dit is een grote nachtmerrie nu. Overigens is hij zelf ook nooit begonnen over anticonceptie. Ik wilde never nooit zwanger raken van deze man.
- Begin januari kwam ik erachter dat ik zwanger ben. Meteen de vader gecontacteerd en hij kwam naar me toe. Hij was blij, en wekenlang wilde hij er samen voor gaan en is hij zelfs meegegaan naar de echo. Het werd daarna even wat te veel allemaal voor mij en ik heb toen even een pauze gevraagd in ons contact. Ik had even de ruimte nodig.
- Vorige week had ik een tweede echo en heb aan hem laten weten dat alles goed is. Toen begon alle ellende. Hij bleek een nieuwe vriendin te hebben, wil geen echofoto’s zien, staat er niet achter en voelt zich een slachtoffer van mij. Volgens hem is dit mijn schuld en heb ik hem er als het ware ingeluist. Hij wil geen gezag over iets waar hij niet achterstaat en gezien de situatie (dat ik niet heb verteld dat ik niet aan de pil was), ik ook geen verantwoordelijkheid van hem kan verwachten en dat ik alle spullen zelf zal moeten kopen. Zijn zusje heeft bij 18 weken op haar 16e een abortus laten doen en dus vindt hij het niet te laat voor mij nu om dit te doen (ik ben overigens 30).
Ik heb zelf een heel stabiele privesituatie (huisje, goede baan) en heel goede vriendinnen en familie. Ik weet 100% dat ik zelf het kindje genoeg kan bieden. Helaas heb ik enorm veel stress en verdriet over hoe de vader nu reageert. Ik weet nu echt totaal niet hoe ik hier mee om moet gaan.
Wat raden jullie aan in deze situatie, of heeft iemand hetzelfde meegemaakt. Ik ben heel bang dat hij na de geboorte ineens gezag wil en het allemaal heel moeilijk gaat maken. Dit is mijn grote angst, dat hij me nu op laat draaien voor alles en hij zich er dus makkelijk vanaf brengt. Ook ben in bang voor welke stress het dan allemaal gaat brengen, en hoe slecht dat is voor de kleine.
Weet echt even niet hoe of wat... en ik zit niet te wachten op opmerkingen dat dit dom is, want dat weet ik en ik ben 100% bereid mijn verantwoordelijkheid hiervoor te nemen. Ik ga het helemaal rocken en fijn en gelukkig maken voor mijn kindje. Maar voor mijn eigen mentale gesteldheid nu, ben ik op zoek naar steun en verhalen van andere vrouwen die hetzelfde of iets soortgelijks hebben meegemaakt.
Alvast bedankt.
Ik ben 13 weken zwanger en de vader trekt zijn handen overal volledig vanaf.
Hierbij een samenvatting van de situatie:
- De vader en ik hebben geen relatie, ook nooit gehad of sprake van geweest. We hebben een paar keer afgesproken maar dit was pure lust.
- In december was hij weer bij me. Ik was recent gestopt met de pil, maar volgens mijn cyclus had ik een week voor onze afspraak mijn eisprong. Ik wilde toen niet met hem naar bed gaan. We hebben toen veel gedronken en drugs gebruikt en ik heb er toen absoluut niet meer bij stilgestaan. Ja, dom, geloof me dat ik dit besef want dit is een grote nachtmerrie nu. Overigens is hij zelf ook nooit begonnen over anticonceptie. Ik wilde never nooit zwanger raken van deze man.
- Begin januari kwam ik erachter dat ik zwanger ben. Meteen de vader gecontacteerd en hij kwam naar me toe. Hij was blij, en wekenlang wilde hij er samen voor gaan en is hij zelfs meegegaan naar de echo. Het werd daarna even wat te veel allemaal voor mij en ik heb toen even een pauze gevraagd in ons contact. Ik had even de ruimte nodig.
- Vorige week had ik een tweede echo en heb aan hem laten weten dat alles goed is. Toen begon alle ellende. Hij bleek een nieuwe vriendin te hebben, wil geen echofoto’s zien, staat er niet achter en voelt zich een slachtoffer van mij. Volgens hem is dit mijn schuld en heb ik hem er als het ware ingeluist. Hij wil geen gezag over iets waar hij niet achterstaat en gezien de situatie (dat ik niet heb verteld dat ik niet aan de pil was), ik ook geen verantwoordelijkheid van hem kan verwachten en dat ik alle spullen zelf zal moeten kopen. Zijn zusje heeft bij 18 weken op haar 16e een abortus laten doen en dus vindt hij het niet te laat voor mij nu om dit te doen (ik ben overigens 30).
Ik heb zelf een heel stabiele privesituatie (huisje, goede baan) en heel goede vriendinnen en familie. Ik weet 100% dat ik zelf het kindje genoeg kan bieden. Helaas heb ik enorm veel stress en verdriet over hoe de vader nu reageert. Ik weet nu echt totaal niet hoe ik hier mee om moet gaan.
Wat raden jullie aan in deze situatie, of heeft iemand hetzelfde meegemaakt. Ik ben heel bang dat hij na de geboorte ineens gezag wil en het allemaal heel moeilijk gaat maken. Dit is mijn grote angst, dat hij me nu op laat draaien voor alles en hij zich er dus makkelijk vanaf brengt. Ook ben in bang voor welke stress het dan allemaal gaat brengen, en hoe slecht dat is voor de kleine.
Weet echt even niet hoe of wat... en ik zit niet te wachten op opmerkingen dat dit dom is, want dat weet ik en ik ben 100% bereid mijn verantwoordelijkheid hiervoor te nemen. Ik ga het helemaal rocken en fijn en gelukkig maken voor mijn kindje. Maar voor mijn eigen mentale gesteldheid nu, ben ik op zoek naar steun en verhalen van andere vrouwen die hetzelfde of iets soortgelijks hebben meegemaakt.
Alvast bedankt.
donderdag 5 maart 2020 om 22:09
dankjewel voor je eerlijke reactie. Ik vind het heel erg om te lezen dat je dit hebt meegemaakt en het zal dan ook erg en onbegrijpelijk zijn om een verhaal zoals die van mij te lezen of te horen. Ik hoop dat de EMDR je goed blijft helpen om het te verwerken.
Wat betreft mijn situatie, de eerste weken was de vader blij en positief, hij wilde er samen echt wat van maken. Ik kreeg hierdoor alle vertrouwen in de toekomst van het kindje. Dit was voor mij een zwaarwegende reden om de zwangerschap door te zetten. Ik wens het geen enkel mens toe om ongelukkig te zijn en dit bericht te lezen van je komt dan ook hard aan. Ik ben nu 13 weken zwanger en heb al drie echo’s gehad waar ik een sterk bewegend kindje zag, al helemaal perfect en een heel mensje. Om de zwangerschap op zo’n termijn af te breken, vind ik nogal wat. Ik wil dit niet.
Ik besef me dat het alleen maar denken dat ik het wel allemaal alleen kan, niet genoeg is. Dit is dan ook iets waar ik hulp bij zal gaan krijgen.
donderdag 5 maart 2020 om 22:20
Als de vader vanaf het begin zich had gedragen zoals hij nu doet, had je dan wel overwogen de zwangerschap af te breken? Het enige wat dan nu anders zou zijn, is dat je een bewegend kindje hebt gezien op drie echo's en dat JIJ het een verschrikkelijk idee vindt om dit af te breken. Waarmee ik niet ontken dat je daar ongetwijfeld voor jezelf gelijk in hebt. Maar hoe verschrikkelijk is het in de toekomst eventueel voor je kind? En wat weegt zwaarder?snoopy249 schreef: ↑05-03-2020 22:09dankjewel voor je eerlijke reactie. Ik vind het heel erg om te lezen dat je dit hebt meegemaakt en het zal dan ook erg en onbegrijpelijk zijn om een verhaal zoals die van mij te lezen of te horen. Ik hoop dat de EMDR je goed blijft helpen om het te verwerken.
Wat betreft mijn situatie, de eerste weken was de vader blij en positief, hij wilde er samen echt wat van maken. Ik kreeg hierdoor alle vertrouwen in de toekomst van het kindje. Dit was voor mij een zwaarwegende reden om de zwangerschap door te zetten. Ik wens het geen enkel mens toe om ongelukkig te zijn en dit bericht te lezen van je komt dan ook hard aan. Ik ben nu 13 weken zwanger en heb al drie echo’s gehad waar ik een sterk bewegend kindje zag, al helemaal perfect en een heel mensje. Om de zwangerschap op zo’n termijn af te breken, vind ik nogal wat. Ik wil dit niet.
Ik besef me dat het alleen maar denken dat ik het wel allemaal alleen kan, niet genoeg is. Dit is dan ook iets waar ik hulp bij zal gaan krijgen.
donderdag 5 maart 2020 om 22:21
Nummer en naam noteren en vragen dat hij je op de hoogte houdt van verhuizen.
Zodat als kind 16 à 20 is en contact wil hij / zij dat wel kan krijgen zonder programma's als Spoorloos te moeten inschakelen.
Ik zou geen zin hebben in alimentatie en aan hem (en zijn nieuwe vlam) vast te zitten de komende 18 jaar.
Daarvoor is er te weinig relatie geweest.
Zodat als kind 16 à 20 is en contact wil hij / zij dat wel kan krijgen zonder programma's als Spoorloos te moeten inschakelen.
Ik zou geen zin hebben in alimentatie en aan hem (en zijn nieuwe vlam) vast te zitten de komende 18 jaar.
Daarvoor is er te weinig relatie geweest.
donderdag 5 maart 2020 om 22:23
Ik weet nog niet zo goed wat ik met alle reacties aan moet. Er wordt hard geoordeeld over mij en dat begrijp ik, maar dit komt natuurlijk wel hard aan.
Echter zie ik geen reactie op het feit dat hij wekenlang blij en positief was en er samen van wat wilde maken. Ik kreeg daardoor alle vertrouwen in de toekomst van de kleine. Dit was voor mij een zwaarwegende reden om de zwangerschap voort te zetten. Wat heb ik hier fout in gedaan? Dat zie ik dus niet in. Ik hoor graag je mening daarover.
Sinds hij een nieuwe vriendin heeft, is de situatie dus geheel anders geworden en ik wil geen enkel mens wensen om op te groeien zonder een vader.
Om een abortus te laten doen bij 13 weken vind ik echter een ander verhaal en ik wil hier zelf lichamelijk en mentaal niet aan. Dit omdat ik al drie echo’s heb gehad waarop ik een perfect en bewegend mensje zie. Het lijkt me ook logisch, dat ik nu niet meer zomaar de beslissing neem om een abortus te plegen.
donderdag 5 maart 2020 om 22:27
Kan het ook zijn dat zijn nieuwe vlam gewoon niet zit te wachten op een kind uit een vorige relatie / seks thing?
Of dat hij haar zelf niet wil opschepen met een part time kind van iets wat niet eens de naam "relatie" was?
Leg namelijk maar eens uit dat je je ex laat zitten terwijl ze pril zwanger is.
Terwijl het dus niet eens je ex is.
En jep, hij heeft helaas het recht om zich daarin te bedenken.
Dat doen zelfs mannen binnen een huwelijk die ineens vlak voor de geboorte of vlak erna gaan scheiden "omdat ze toch niet klaar zijn / waren voor kinderen".
Hij beseft waarschijnlijk pas nu écht serieus welke consequenties het heeft.
Voor de rest van zijn leven, voor volgende relaties, ...
Of dat hij haar zelf niet wil opschepen met een part time kind van iets wat niet eens de naam "relatie" was?
Leg namelijk maar eens uit dat je je ex laat zitten terwijl ze pril zwanger is.
Terwijl het dus niet eens je ex is.
En jep, hij heeft helaas het recht om zich daarin te bedenken.
Dat doen zelfs mannen binnen een huwelijk die ineens vlak voor de geboorte of vlak erna gaan scheiden "omdat ze toch niet klaar zijn / waren voor kinderen".
Hij beseft waarschijnlijk pas nu écht serieus welke consequenties het heeft.
Voor de rest van zijn leven, voor volgende relaties, ...
anoniem_387728 wijzigde dit bericht op 05-03-2020 22:30
52.45% gewijzigd
donderdag 5 maart 2020 om 22:30
Hoe goed kende je die man?. Je wilde aanvankelijk geen relatie, dus blijkbaar ging dit alleen over seks. Het hele drank en drugs gedoe klinkt ook niet echt lekker stabiel. Je zou het dus een beetje naïef kunnen noemen dat je dacht dat er met deze man een toekomst viel op te bouwen. En een kind is nogal wat , hè. Het klinkt nu allemaal zo leuk , dat je dat ff gaat helemaal gaat rocken.snoopy249 schreef: ↑05-03-2020 22:23Ik weet nog niet zo goed wat ik met alle reacties aan moet. Er wordt hard geoordeeld over mij en dat begrijp ik, maar dit komt natuurlijk wel hard aan.
Echter zie ik geen reactie op het feit dat hij wekenlang blij en positief was en er samen van wat wilde maken. Ik kreeg daardoor alle vertrouwen in de toekomst van de kleine. Dit was voor mij een zwaarwegende reden om de zwangerschap voort te zetten. Wat heb ik hier fout in gedaan? Dat zie ik dus niet in. Ik hoor graag je mening daarover.
Sinds hij een nieuwe vriendin heeft, is de situatie dus geheel anders geworden en ik wil geen enkel mens wensen om op te groeien zonder een vader.
Om een abortus te laten doen bij 13 weken vind ik echter een ander verhaal en ik wil hier zelf lichamelijk en mentaal niet aan. Dit omdat ik al drie echo’s heb gehad waarop ik een perfect en bewegend mensje zie. Het lijkt me ook logisch, dat ik nu niet meer zomaar de beslissing neem om een abortus te plegen.
Maar je zou bijna vergeten dat dat kindje straks de rest van zijn/haar leven mag dealen met de gevolgen als het onverhoopt toch een grote puinbak wordt.
honingdropje2 wijzigde dit bericht op 05-03-2020 22:35
8.98% gewijzigd
donderdag 5 maart 2020 om 22:33
Weet je wat altijd zo irritant is?
Een topic waarin de TO aangeeft te kiezen voor een abortus en dat er dan abortus is moord wordt geschreeuwd door een enkeling.
Dat je het niet met een abortus eens bent, kan, maar respecteer de mening van een ander die dat wel doet. En dus valt het hele forum vervolgens over de moord-schreeuwer heen.
Weet je wat ook zo irritant is?
Een topic waarin een TO aangeeft niet te kiezen voor een abortus.
In die gevallen meent het halve forum zich op de TO te moeten storten. En is het enige goede antwoord als het gaat om verantwoordelijkheid nemen: huppetee weg ermee.
@TO: laat de man los. En richt je op je zwangerschap.
Een topic waarin de TO aangeeft te kiezen voor een abortus en dat er dan abortus is moord wordt geschreeuwd door een enkeling.
Dat je het niet met een abortus eens bent, kan, maar respecteer de mening van een ander die dat wel doet. En dus valt het hele forum vervolgens over de moord-schreeuwer heen.
Weet je wat ook zo irritant is?
Een topic waarin een TO aangeeft niet te kiezen voor een abortus.
In die gevallen meent het halve forum zich op de TO te moeten storten. En is het enige goede antwoord als het gaat om verantwoordelijkheid nemen: huppetee weg ermee.
@TO: laat de man los. En richt je op je zwangerschap.
donderdag 5 maart 2020 om 22:33
Het zou niet zoveel om jou moeten gaan...snoopy249 schreef: ↑05-03-2020 22:23
Om een abortus te laten doen bij 13 weken vind ik echter een ander verhaal en ik wil hier zelf lichamelijk en mentaal niet aan. Dit omdat ik al drie echo’s heb gehad waarop ik een perfect en bewegend mensje zie. Het lijkt me ook logisch, dat ik nu niet meer zomaar de beslissing neem om een abortus te plegen.
donderdag 5 maart 2020 om 22:35
snoopy249 schreef: ↑05-03-2020 22:23Ik weet nog niet zo goed wat ik met alle reacties aan moet. Er wordt hard geoordeeld over mij en dat begrijp ik, maar dit komt natuurlijk wel hard aan.
Echter zie ik geen reactie op het feit dat hij wekenlang blij en positief was en er samen van wat wilde maken. Ik kreeg daardoor alle vertrouwen in de toekomst van de kleine. Dit was voor mij een zwaarwegende reden om de zwangerschap voort te zetten. Wat heb ik hier fout in gedaan? Dat zie ik dus niet in. Ik hoor graag je mening daarover.
Je hoort mij niet zeggen dat je iets fout hebt gedaan (je mag zelf iets vinden van zonder pil onder invloed van drank en drugs sexen met iemand waar je geen relatie mee hebt en niet zwanger van wilt worden...).
Je hebt blijkbaar een ontzettend wispelturige vader gevonden voor je kind. Iemand waar je dus totaal niet op kunt bouwen of vertrouwen, dat heeft hij nu al laten merken. Daar kun je nu nog wat aan doen. Of niet.
Sinds hij een nieuwe vriendin heeft, is de situatie dus geheel anders geworden en ik wil geen enkel mens wensen om op te groeien zonder een vader.
Dat jok je, want je herhaalt hieronder nog een keer dat je echt geen abortus wil. Jouw wens om geen abortus te hoeven doen, is sterker dan je wens om je kind zonder vader op te laten groeien. En ok, je kind heeft straks een vader, maar wat voor een? Daar heb je geen idee van. Geen idee! Zelfs als hij weer omdraait als een blad aan een boom, kan hij dat zo maar weer doen, bij zijn volgende vriendin als deze exit is bijvoorbeeld. Dat lijkt me echt heel fijn voor je kind, en ook echt de beste manier om je kind emotioneel stabiel op te laten groeien.
Om een abortus te laten doen bij 13 weken vind ik echter een ander verhaal en ik wil hier zelf lichamelijk en mentaal niet aan. Dit omdat ik al drie echo’s heb gehad waarop ik een perfect en bewegend mensje zie. Het lijkt me ook logisch, dat ik nu niet meer zomaar de beslissing neem om een abortus te plegen.
Ik weet niet of het logisch is, dat zijn jouw woorden. Ik zie echter alleen maar wat je zelf wilt, niet wat het beste is voor je kind. Jij kunt het nu al mentaal niet aan, dat de vader zich gedraagt zoals hij doet en dat terwijl je er nog 20 jaar mee moet handelen. En straks niet alleen voor jezelf, maar ook met alle liefde voor je kind, die er mogelijk kapot aan gaat. Dan is de pijn die je nu voelt nog twee keer zo groot.
anoniem_92501 wijzigde dit bericht op 05-03-2020 22:37
0.10% gewijzigd
donderdag 5 maart 2020 om 22:36
Weet jij een beter antwoord voor dit kind in wording dan? Ik vind TO zelf ook nogal wispelturig met haar zwanger worden van iemand waar je nooit zwanger van zou willen worden.EHR schreef: ↑05-03-2020 22:33
Weet je wat ook zo irritant is?
Een topic waarin een TO aangeeft niet te kiezen voor een abortus.
In die gevallen meent het halve forum zich op de TO te moeten storten. En is het enige goede antwoord als het gaat om verantwoordelijkheid nemen: huppetee weg ermee.
@TO: laat de man los. En richt je op je zwangerschap.
donderdag 5 maart 2020 om 22:40
lux- schreef: ↑05-03-2020 21:01Ik zou hem niet dwingen te erkennen/alimentatie te betalen. Straks wil hij dan gedeelde voogdij.
Gedeelde voogdij kan niet als het je biologische kind is. Gedeeld gezagd wel. Dat moet hij aanvragen met toestemming van moeder. Geeft ze die niet, kan hij dit via de rechter krijgen eventueel.
Ik zou hem lekker in z’n sop gaar laten koken met zijn nieuwe vriendin en als hij eraan toe is laat hij vast wel weer van zich horen en dan zie je dan wel weer in hoeverre jij daar voor openstaat.
Maar mijns inziens is het de nieuwe vriendin die een probleem met de situatie heeft, als het sinds haar komst opeens zo is omgeslagen.
Gefeliciteerd met je zwangerschap!
donderdag 5 maart 2020 om 22:47
Baas in eigen buik geldt ook als je het kindje wilt houden. Ik vind dat dwingende gedoe rond abortus net zo erg, eng en koekwaus als de anti abortus beweging.
Alsof alle kinderen met twee ouders zo goed af zijn en alle kinderen met één ouder verloederen.
To als jij denkt de verantwoordelijkheid te kunnen nemen dan wens ik je veel geluk met je kindje.
Stel je in op een toekomst zonder deze man, zonder financiële hulp enz. Misschien draait hij bij misschien niet. Zorg dat je ongeacht zijn keuzes onafhankelijk bent.
Alsof alle kinderen met twee ouders zo goed af zijn en alle kinderen met één ouder verloederen.
To als jij denkt de verantwoordelijkheid te kunnen nemen dan wens ik je veel geluk met je kindje.
Stel je in op een toekomst zonder deze man, zonder financiële hulp enz. Misschien draait hij bij misschien niet. Zorg dat je ongeacht zijn keuzes onafhankelijk bent.
donderdag 5 maart 2020 om 22:56
snoopy249 schreef: ↑05-03-2020 22:23Ik weet nog niet zo goed wat ik met alle reacties aan moet. Er wordt hard geoordeeld over mij en dat begrijp ik, maar dit komt natuurlijk wel hard aan.
Echter zie ik geen reactie op het feit dat hij wekenlang blij en positief was en er samen van wat wilde maken. Ik kreeg daardoor alle vertrouwen in de toekomst van de kleine. Dit was voor mij een zwaarwegende reden om de zwangerschap voort te zetten. Wat heb ik hier fout in gedaan? Dat zie ik dus niet in. Ik hoor graag je mening daarover.
Dat viel me juist meteen op in je OP en geeft mij nog meer de indruk dat je niet stabiel bent. Je wilde namelijk per sé geen kind van deze man en zodra hij romantisch doet over een liefdesbeeb ben jij meteen om.
Het is allemaal zo ondoordacht. Net gestopt met de pil, volgens je cyclus had je je eisprong al gehad moeten hebben (serieus?), komt erachter dat dit niet klopt en dat je zwanger bent. Dat je een kind verwerkt hebt terwijl je vol drank en drugs zat, met de man waar je echt echt echt geen kind van wil.
Ik hoop oprecht dat het allemaal goed gaat komen voor dit kind.
donderdag 5 maart 2020 om 23:02
Bedankt voor al je reacties en eerlijkheid. Ik vind het ervaren van pijn, verdriet en angst geen reden om zomaar te concluderen dat iemand iets mentaal niet aan kan. Ik heb vanmorgen pas de mail gehad van de vader dat hij overal afstand van neemt, dus ik zat vandaag nog middenin de intensiteit van mijn gevoelens en gedachtes.Kastanjez schreef: ↑05-03-2020 22:35
Ik weet niet of het logisch is, dat zijn jouw woorden. Ik zie echter alleen maar wat je zelf wilt, niet wat het beste is voor je kind. Jij kunt het nu al mentaal niet aan, dat de vader zich gedraagt zoals hij doet en dat terwijl je er nog 20 jaar mee moet handelen. En straks niet alleen voor jezelf, maar ook met alle liefde voor je kind, die er mogelijk kapot aan gaat. Dan is de pijn die je nu voelt nog twee keer zo groot.
Hoe fijn het ook is als mensen je een spiegel voorhouden, ik vind je heel koel en hard overkomen. Maarja, hoe kun je eigenlijk echt iemand beoordelen op basis van woorden op een schermpje? Geldt ook voor jezelf over je oordeel over mij en de situatie.
Gelukkig voel ik me wel alleen maar sterker door hetgeen je hier nu hebt gezegd.
donderdag 5 maart 2020 om 23:13
Dit.Honingdropje2 schreef: ↑05-03-2020 22:30Hoe goed kende je die man?. Je wilde aanvankelijk geen relatie, dus blijkbaar ging dit alleen over seks. Het hele drank en drugs gedoe klinkt ook niet echt lekker stabiel. Je zou het dus een beetje naïef kunnen noemen dat je dacht dat er met deze man een toekomst viel op te bouwen. En een kind is nogal wat , hè. Het klinkt nu allemaal zo leuk , dat je dat ff gaat helemaal gaat rocken.
Maar je zou bijna vergeten dat dat kindje straks de rest van zijn/haar leven mag dealen met de gevolgen als het onverhoopt toch een grote puinbak wordt.
Je wil absoluut geen kind met deze man maar toch vind je het een goed idee hier samen voor te gaan. Daar begrijp ik niks van.
Mijn advies: vergeet deze man. Beter om hem niet in je leven te hebben, dat scheelt een hoop teleurstellingen en ergernis.
Ik hoop dat je onmiddellijk met de drank en drugs gestopt bent en je je nu gaat concentreren op je kind in plaats van op de verwekker.
donderdag 5 maart 2020 om 23:24
Point taken. Ik kan niet ontkennen dat dit geen stabiliteit laat zien. Ik wil niets goed praten maar mijn vader was eind vorig jaar ernstig ziek. Ik geef toe dat ik die bewuste avond heel impulsief ben geweest omdat ik dacht dat mijn vader ging sterven. Ik heb toen een grote hoeveelheid drank en drugs gebruikt samen met die man, omdat ik enorm zin had om even aan niets te denken. En ja, dit is niet stabiel en dat was ik toen zeker niet, mijn wereld stond op zijn kop.S-Groot schreef: ↑05-03-2020 22:56Dat viel me juist meteen op in je OP en geeft mij nog meer de indruk dat je niet stabiel bent. Je wilde namelijk per sé geen kind van deze man en zodra hij romantisch doet over een liefdesbeeb ben jij meteen om.
Het is allemaal zo ondoordacht. Net gestopt met de pil, volgens je cyclus had je je eisprong al gehad moeten hebben (serieus?), komt erachter dat dit niet klopt en dat je zwanger bent. Dat je een kind verwerkt hebt terwijl je vol drank en drugs zat, met de man waar je echt echt echt geen kind van wil.
Ik hoop oprecht dat het allemaal goed gaat komen voor dit kind.
De ziekte van mijn vader ben ik gelukkig met hulp aan het verwerken. Het gaat verder heel goed met me mentaal gezien al voelde ik vandaag veel angst en verdriet aangezien ik vanmorgen het mailtje ontving van de vader dat hij hier zijn afstand van neemt.
donderdag 5 maart 2020 om 23:29
Hoog tijd om te beseffen dat je alleenstaande moeder wordt.
Kun je dat aan? Ga er dan voor, neem je verantwoordelijkheden en vergeet hem.
Zo niet, bekijk wat de opties zijn.
donderdag 5 maart 2020 om 23:32
Heel erg bedankt voor je fijne reactie.Saartjepoes2 schreef: ↑05-03-2020 22:47Baas in eigen buik geldt ook als je het kindje wilt houden. Ik vind dat dwingende gedoe rond abortus net zo erg, eng en koekwaus als de anti abortus beweging.
Alsof alle kinderen met twee ouders zo goed af zijn en alle kinderen met één ouder verloederen.
To als jij denkt de verantwoordelijkheid te kunnen nemen dan wens ik je veel geluk met je kindje.
Stel je in op een toekomst zonder deze man, zonder financiële hulp enz. Misschien draait hij bij misschien niet. Zorg dat je ongeacht zijn keuzes onafhankelijk bent.
donderdag 5 maart 2020 om 23:48
Hoezo niet? Zij moet de beslissing nemen, en zij is straks de enige zorgende ouder. Het gaat totaal over haar. Je bedoelt dat ze vanuit de baby moet denken?
Tja, daar denken ze hier anders over, maar dat kan niet. Dat is volstrekt subjectief. Wat de een vreselijke omstandigheden voor een kind vind, vind een ander prima omstandigheden. En de toekomst voorspellen kan niemand.
De enige die iets kan doen of laten en invloed heeft is TO. Dus ja, dit moet wél over haar gaan.
donderdag 5 maart 2020 om 23:53
Dat dus. Fijn dat er niet alleen maar vrouwelijke vrouwenhaters op dit forum zitten.icequeen2000 schreef: ↑05-03-2020 20:52vader voor de rechter slepen, en eisen voor allimentatie.
mannen ontlopen veel te veel hun verantwoordelijkheid.
kinderen maak je nog altijd met twee
Het trieste is nog dat de vader in kwestie het in het begin leuk vond en enthousiast was over de zwangerschap. En nu slaat hij om als een blad aan een boom en moet het kind dood.
Rot toch een end op. Wat een kneus van een vent.
donderdag 5 maart 2020 om 23:53
Eens. Ik hou niet van dat dwingende gepraat richting abortus. TO geeft aan daar niet open voor te staan en dat wordt hier vervolgens totaal niet gerespecteerd.EHR schreef: ↑05-03-2020 22:33Weet je wat altijd zo irritant is?
Een topic waarin de TO aangeeft te kiezen voor een abortus en dat er dan abortus is moord wordt geschreeuwd door een enkeling.
Dat je het niet met een abortus eens bent, kan, maar respecteer de mening van een ander die dat wel doet. En dus valt het hele forum vervolgens over de moord-schreeuwer heen.
Weet je wat ook zo irritant is?
Een topic waarin een TO aangeeft niet te kiezen voor een abortus.
In die gevallen meent het halve forum zich op de TO te moeten storten. En is het enige goede antwoord als het gaat om verantwoordelijkheid nemen: huppetee weg ermee.
@TO: laat de man los. En richt je op je zwangerschap.
Het gaat hier over een vrouw van 30 met baan, huis en familie, waarom zou ze dit kind niet kunnen krijgen als ze dat wil?
Oh, ze is niet verantwoordelijk want ze heeft 1 nacht iets doms gedaan en drugs gebruikt?
Wake up, vrouwen zijn niet heilig en het leven is niet altijd perfect en maakbaar. Ook als je een fout maakt kun je nog steeds een prima ouder zijn. Ook als de verwekker een slappe zak is kan dit kind nog steeds leuk opgroeien bij moeder en familie.
Het glas is niet altijd half leeg hoor.
donderdag 5 maart 2020 om 23:56
Betaalt hij ook mee voor de zorg van het kind?
donderdag 5 maart 2020 om 23:57
Het is net alsof ik mijn eigen verhaal lees.
Ik heb precies hetzelfde meegemaakt.
Ik heb ervoor gekozen zelf de knoop door te hakken en mijn kind alleen op te voeden.
Dit is inmiddels 8 jaar geleden en heb geen moment spijt gehad.
Ook hij wilde een abortus afdwingen maar daar voelde ik niks voor. Ik wilde ook geen alimentatie of erkenning. Mijn kind heeft niets aan een vader die hem niet wil.
Nog voor mijn bevalling heb ik een geweldige man ontmoet waarmee ik later nog twee kinderen heb gekregen. We zijn nog steeds samen en hij heeft de oudste ook erkend als zijn eigen kind.
Mijn oudste weet dat hij niet de biologische vader is, maar altijd met vragen bij mij terecht kan.
Als je meer wilt weten mag je me een pm sturen.
Ik heb precies hetzelfde meegemaakt.
Ik heb ervoor gekozen zelf de knoop door te hakken en mijn kind alleen op te voeden.
Dit is inmiddels 8 jaar geleden en heb geen moment spijt gehad.
Ook hij wilde een abortus afdwingen maar daar voelde ik niks voor. Ik wilde ook geen alimentatie of erkenning. Mijn kind heeft niets aan een vader die hem niet wil.
Nog voor mijn bevalling heb ik een geweldige man ontmoet waarmee ik later nog twee kinderen heb gekregen. We zijn nog steeds samen en hij heeft de oudste ook erkend als zijn eigen kind.
Mijn oudste weet dat hij niet de biologische vader is, maar altijd met vragen bij mij terecht kan.
Als je meer wilt weten mag je me een pm sturen.
donderdag 5 maart 2020 om 23:59
Wat mij verbaast is dat je nu twee keer benoemt dat hij in het begin wel zo enthousiast was enzo. Dat is toch niet relevant? Je wilde toch geen kind van hem? Hoe had je dat voor je gezien dan? Co-ouderschap met je friend with benefits? Of wilde je stiekem toch een relatie met deze man?
Oprechte vraag, niet naar bedoelt.
Oprechte vraag, niet naar bedoelt.
