Zwanger
alle pijlers
Vriend weet het nog niet
donderdag 16 april 2020 om 11:30
Hoi iedereen!
"Vroeger" wilde ik geen kinderen. Sinds ongeveer een jaar weet ik dat ik heel graag kinderen zou willen. Echter weet mijn vriend nog niet zeker wat hij wil. Ik moet erbij zeggen dat hij het sowieso heel lastig vindt om grotere beslissingen te nemen en voor kinderen gaan is natuurlijk een erg grote beslissing.
We zijn beide oud genoeg, hebben allebei een vaste baan en over een paar maanden wonen we in een grote gezinswoning in een fijne wijk. De basis is er dus gewoon.
Mijn vriend is een ontzettend lief en zorgzaam persoon. De relatie gaat heel goed. We zijn een goed team samen.
Ik ben 31 en ik wil dus liever niet te lang meer wachten. Mijn vriend is iets jonger, dus ik begrijp echt wel dat het voor hem wat "vroeg" is misschien. Ik weet dat naarmate de 35 nadert het allemaal wat lastiger kan worden. Ook wil ik liever niet "te oud" moeder worden. Vandaar dat ik er dus liever niet mee zou willen wachten.
Wat zijn vragen die mijn vriend zichzelf zou kunnen stellen om er achter te komen of hij het wel of niet wil? Hoe ging dat bij jou en je partner? Mijn vriend ziet op dit moment zowel de positieve als de negatieve kanten en weet niet echt hoe hij de knoop zou kunnen doorhakken. Ik heb mijn vriend wel gezegd, dat ook als hij geen kinderen wil, dat ik bij hem zal blijven. Ik hou ontzettend veel van hem en dat gaat voor. Dit meen ik ook echt.
Mocht er iets nog onduidelijk zijn, dan hoor ik dat graag.
"Vroeger" wilde ik geen kinderen. Sinds ongeveer een jaar weet ik dat ik heel graag kinderen zou willen. Echter weet mijn vriend nog niet zeker wat hij wil. Ik moet erbij zeggen dat hij het sowieso heel lastig vindt om grotere beslissingen te nemen en voor kinderen gaan is natuurlijk een erg grote beslissing.
We zijn beide oud genoeg, hebben allebei een vaste baan en over een paar maanden wonen we in een grote gezinswoning in een fijne wijk. De basis is er dus gewoon.
Mijn vriend is een ontzettend lief en zorgzaam persoon. De relatie gaat heel goed. We zijn een goed team samen.
Ik ben 31 en ik wil dus liever niet te lang meer wachten. Mijn vriend is iets jonger, dus ik begrijp echt wel dat het voor hem wat "vroeg" is misschien. Ik weet dat naarmate de 35 nadert het allemaal wat lastiger kan worden. Ook wil ik liever niet "te oud" moeder worden. Vandaar dat ik er dus liever niet mee zou willen wachten.
Wat zijn vragen die mijn vriend zichzelf zou kunnen stellen om er achter te komen of hij het wel of niet wil? Hoe ging dat bij jou en je partner? Mijn vriend ziet op dit moment zowel de positieve als de negatieve kanten en weet niet echt hoe hij de knoop zou kunnen doorhakken. Ik heb mijn vriend wel gezegd, dat ook als hij geen kinderen wil, dat ik bij hem zal blijven. Ik hou ontzettend veel van hem en dat gaat voor. Dit meen ik ook echt.
Mocht er iets nog onduidelijk zijn, dan hoor ik dat graag.
donderdag 16 april 2020 om 12:49
Ik heb nooit kinderen gewild, mijn ex- man wist dit ook. Toen zijn neefje (7) en nichtje(5) een weekend kwamen logeren en in paniek om 05.30 uur aan het bed stonden te gillen dat Telekids al afgelopn was, was ex ook snel genezn.
Leen een paar stuiterballen van vrienden, na een weekend entertainmen team spelen is de keuze wel duidelijk.
Leen een paar stuiterballen van vrienden, na een weekend entertainmen team spelen is de keuze wel duidelijk.
anoniem_153636 wijzigde dit bericht op 16-04-2020 12:50
1.34% gewijzigd
donderdag 16 april 2020 om 12:49
Het is een hele ingrijpende beslissing in de zin dat het je leven voor altijd compleet anders maakt. En ik ben ook enorm dankbaar dat het uiteindelijk gelukt is. Maar ik snap ook dat mensen bewust geen kinderen willen.gebruikersnaambestaatal1 schreef: ↑16-04-2020 12:35@Baggal: Ik denk dat ik er een beetje zoals jou in sta. Ik zie inderdaad ook dat het heel vermoeiend is en ook echt niet altijd leuk is. Echter zie ik ook hoe mooi het zou kunnen zijn.
Fijn dat het bij jullie toch is gelukt! Het is inderdaad geen vanzelfsprekendheid dat het allemaal lukt.
Ik begrijp mijn vriend ook wel heel goed betreft dat computer voorbeeld. Ik begrijp ook heel goed dat hij twijfelt. Het is niet zomaar een beslissing.
Ik ben het verder compleet eens met Snowkitty: als je wel een kinderwens hebt is het verdrietig wanneer de keuze voor jou gemaakt wordt en is het fijn dat je dat voor kan zijn. Je weet pas hoe vruchtbaar je bent als je probeert kinderen te krijgen en alas je tegen iets aan zou lopen is het prettig wanneer je (biologisch) nog even de tijd hebt en niet te laat bent. Ik zie dat bijvoorbeeld ook bij een kennis van mij die zeer waarschijnlijk kinderloos achterblijft en dat heel erg jammer vindt. De biologische/kalender leeftijd van 45 maakt dat het misschien/waarschijnlijk niet meer, althans niet meer zo makkelijk, lukt. Met 31 heb je (gelet op je kalenderleeftijd) meestal (biologisch) nog wel even en het is ook iets waar je samen echt 100% achter moet kunnen staan. Juist omdat het zo'n belangrijke beslissing is...
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
donderdag 16 april 2020 om 12:53
Je kunt dat risico alleen nemen als je de mogelijkheid van dat scenario voor lief neemt. Dat heeft dan niets te maken met jou, en een relatie kan altijd stranden. Als je de bewuste keuze maakt om kinderloos te blijven omdat je partner het niet wil, dan sta je achter die keuze. Ook als het na tien jaar anders loopt. Het is je eigen keuze geweest. Het betekent niet automatisch dat je partner je nu nooit meer mag verlaten?Timetraveler schreef: ↑16-04-2020 11:41Pfoe ik zou daar wel wat mee oppassen; je bent daarin altijd zo afhankelijk van de ander. Wat als hij je over 10 jaar verlaat voor een jongere vrouw waar hij dan *surprise* ineens wel kinderen mee wil krijgen?
Ik zou dat risico niet durven nemen...
To, ik zou het niet te vaak ter sprake brengen. Wel af en toe, om het warm te houden. Het idee zal vanzelf langzaam concreter worden in zijn hoofd. Praat er over een paar maanden nog eens over. Kijken hoe het dan is ingedaald in zijn hoofd.
donderdag 16 april 2020 om 12:57
Baggal, ik begrijp inderdaad ook heel goed wanneer mensen geen kinderen willen.
De reden dat ik er nu meer mee bezig ben, is inderdaad ook omdat ik nu de goede leeftijd er voor heb. Het kan natuurlijk even duren voor je zwanger bent (of misschien lukt het wel helemaal niet). Dan is het fijner als je nog iets jonger bent en niet in nood zit met tijd.
Ik vind het belangrijk dat mijn vriend en ik er samen achter staan. Ik zou absoluut niet willen dat "hij het voor mij doet". Dat zou hij ook niet doen, maar toch. Ik wil hem absoluut niet pushen. Als hij het niet wil dan is dat zijn keuze en daar heb ik respect voor.
De reden dat ik er nu meer mee bezig ben, is inderdaad ook omdat ik nu de goede leeftijd er voor heb. Het kan natuurlijk even duren voor je zwanger bent (of misschien lukt het wel helemaal niet). Dan is het fijner als je nog iets jonger bent en niet in nood zit met tijd.
Ik vind het belangrijk dat mijn vriend en ik er samen achter staan. Ik zou absoluut niet willen dat "hij het voor mij doet". Dat zou hij ook niet doen, maar toch. Ik wil hem absoluut niet pushen. Als hij het niet wil dan is dat zijn keuze en daar heb ik respect voor.
donderdag 16 april 2020 om 13:00
jij hebt wel respect voor zijn wens, hij niet voor de jouwegebruikersnaambestaatal1 schreef: ↑16-04-2020 12:57Baggal, ik begrijp inderdaad ook heel goed wanneer mensen geen kinderen willen.
De reden dat ik er nu meer mee bezig ben, is inderdaad ook omdat ik nu de goede leeftijd er voor heb. Het kan natuurlijk even duren voor je zwanger bent (of misschien lukt het wel helemaal niet). Dan is het fijner als je nog iets jonger bent en niet in nood zit met tijd.
Ik vind het belangrijk dat mijn vriend en ik er samen achter staan. Ik zou absoluut niet willen dat "hij het voor mij doet". Dat zou hij ook niet doen, maar toch. Ik wil hem absoluut niet pushen. Als hij het niet wil dan is dat zijn keuze en daar heb ik respect voor.
Lieve TO, hier ga je niet uitkomen
donderdag 16 april 2020 om 13:03
donderdag 16 april 2020 om 13:07
helemaal waarDoreia* schreef: ↑16-04-2020 11:44Je kunt je niet voorstellen hoe je leven verandert met een kind in huis. Lekker even computeren om je hoofd leeg te maken, dat kan wel, maar niet op het moment dat jij dat even wil. De baby gaat je schema bepalen. En je gaat een nieuw epic level van MOE ervaren. Wat niet is uit te leggen als je het niet hebt ervaren.
Tegelijkertijd is het hebben van zo'n hummel het meest vertederende wat je hebt, je WILT ook opeens je prioriteiten om zo'n hummel laten draaien en zet elk beweginkje op de foto en appt het naar de ander door.
Kortom: beslis samen op welke termijn jullie ervoor gaan. Of niet. Maar pas goed op dat je om zulke dingen als 'je hoofd leeg moeten maken' een beslissing maakt om geen kind te willen. Je hoofd leeg maken kun je namelijk ook al voedend doen, of al slaapliedjes zingend voor je hummel.
Lorem Ipsum
donderdag 16 april 2020 om 13:08
Die indruk heb ik ook.
Soms zeggen mensen dat ze het nog niet weten terwijl ze het wel weten (namelijk: ik wil geen kinderen). Maar dat is zo'n dealbreaker dat je meestal meteen een bom onder je relatie legt, als de ander het wel wil.
Dus zeg je: ik weet het nog niet.
donderdag 16 april 2020 om 13:18
donderdag 16 april 2020 om 13:20
Genieten van het leven! Kinderen zijn relatiekillers nummer één. Hoe fijn is het leven samen!
En altijd weer fijn te weten dat je partner uiteindelijk maar een zak hooi is met zaad. En als hij dat zaad niet wil afstaan/delen dan wordt hij gelijk afgeserveerd. De liefde straaaaaalt er vanaf
donderdag 16 april 2020 om 13:21
Nou beter vast aan je hobby dan aan je kinderen dacht ik zo. Ik heb twee kinderen maar ik en man zouden ons prima vermaken zonder. In mijn volgende leven neem ik ze ook niet.
donderdag 16 april 2020 om 13:22
Misschien kan je met jezelf afspreken dat je over een aantal maanden, bijvoorbeeld zes, weer kijkt hoe de vlag er voor je zelf bij hangt: is je wens nog groter geworden? Dan is het duidelijk dat die er wel echt is en dat het geen bevlieging was. Overleg dan weer met je vriend: hoe staat hij er nu in? Is hij al positiever? Kan hij het beter voor zich zien, in jullie nieuwe huis? Weet hij binnen welke termijn? Misschien stemt hij er wel mee in dat je vast stopt met anticonceptie, mocht je moeten ‘ontpillen’, gezonder eten, foliumzuur, etc. Dan ben je er al meer mee bezig en kan hij er nog meer in mee groeien. Als dan het daadwerkelijke moment komt dat jullie echt gaan proberen, dan zijn we vanaf nu bijna een jaar verder en weet hij beter hoe of wat.
Mocht het toch een definitieve nee zijn, dan zal er misschien wat tijd overheen gaan voor je afscheid hebt genomen van die wens, maar zoals je al schrijft: dan ben je ook gelukkig met hem. Natuurlijk kan het toch uitgaan en zit je zonder kinderen, maar je weet het nooit. Je vriend zegt nu niet dat hij nooit kinderen wil, hij is pas 28, wie weet is het volgend jaar helemaal anders. Wij voelen het (soms) ook aan onze cyclus dat we kinderen willen, mannen moeten mentaal echt dat besef hebben.
Ik heb hetzelfde meegemaakt, nou ja, ongeveer. Vriend wilde wel kinderen, maar steeds was er twijfel voor het moment: baan, huis, enzovoort. Soms was ik daar erg verdrietig over (en ik moest moeite doen er niet elke maand over te beginnen), maar toen hij op een dag zei: ik ben er klaar voor, laten we gaan proberen, voelde het extra goed voor mij en was ik er lichamelijk ook helemaal klaar voor. Dus het was het wachten wel waard, wat dat betreft.
Mocht het toch een definitieve nee zijn, dan zal er misschien wat tijd overheen gaan voor je afscheid hebt genomen van die wens, maar zoals je al schrijft: dan ben je ook gelukkig met hem. Natuurlijk kan het toch uitgaan en zit je zonder kinderen, maar je weet het nooit. Je vriend zegt nu niet dat hij nooit kinderen wil, hij is pas 28, wie weet is het volgend jaar helemaal anders. Wij voelen het (soms) ook aan onze cyclus dat we kinderen willen, mannen moeten mentaal echt dat besef hebben.
Ik heb hetzelfde meegemaakt, nou ja, ongeveer. Vriend wilde wel kinderen, maar steeds was er twijfel voor het moment: baan, huis, enzovoort. Soms was ik daar erg verdrietig over (en ik moest moeite doen er niet elke maand over te beginnen), maar toen hij op een dag zei: ik ben er klaar voor, laten we gaan proberen, voelde het extra goed voor mij en was ik er lichamelijk ook helemaal klaar voor. Dus het was het wachten wel waard, wat dat betreft.
donderdag 16 april 2020 om 13:34
En dat zijn enkel mensen die nooit kinderen hebben gehad? Die mensen zijn op een leeftijd dat de kinderen het huis uit zijn en ze eindelijk weer iets leuks voor henzelf kunnen doen. Tja, dan ben je vaak wel enthousiaster en je besteed er meer tijd aan. Lekker toch?
En als je je tijd niet vult met kinderen is het leven maar saai?
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 16 april 2020 om 13:49
Over het algemeen is dat ook de beste oplossing, als mensen met een relatieprobleem komen op een relatiepijler
Ik heb zelf gemerkt, dat een fijne relatie Niet hard werken is, Niet vechten voor elkaar etc. Een fijne relatie is heel goed mogelijk, als je grenzen dicht bij elkaar liggen en beide wat water bij de wijn wil & kan doen.
Maar in het geval van TO (babies) kan dat niet. Het is echt heel zwart-wit
donderdag 16 april 2020 om 13:59
Gekke mensen ken jij. Ik zie mensen zonder kinderen in die leeftijdscategorie die gevulde levens leiden, met hobbies, vakanties, werk etc. Eigenlijk net zoiets als mensen die op die leeftijd uit de kinderen zijn.
donderdag 16 april 2020 om 14:04
Omg wat kortzichtig dit!
Weet je wat het is met kinderen...ze gaan, als het goed loopt, een keer het huis uit.
Wat ga jij dan doen?...triestig zitten wachten tot ze weer eens tijd voor je hebben en langskomen? Of zoek je een leuk tijdverdrijf omdat je weer je vrije tijd terug hebt?
(En ben je trouwens al oud en uitgespeeld als je 50-60 bent?)
donderdag 16 april 2020 om 14:12
Het zegt alles over haar eigen leven en relatie. Haar man was waarschijnlijk ook alleen een zak hooi met zaad, hij heeft z’n dienst gedaan en nu moet ze er niet aan denken om straks met hem over te blijven. Wederom, de liefde straaaaaalt er vanaf.Jenny80 schreef: ↑16-04-2020 14:04Omg wat kortzichtig dit!
Weet je wat het is met kinderen...ze gaan, als het goed loopt, een keer het huis uit.
Wat ga jij dan doen?...triestig zitten wachten tot ze weer eens tijd voor je hebben en langskomen? Of zoek je een leuk tijdverdrijf omdat je weer je vrije tijd terug hebt?
(En ben je trouwens al oud en uitgespeeld als je 50-60 bent?)
donderdag 16 april 2020 om 14:17
Tja TO. Ik vind je heel ‘nobel’ dat je zegt dat je liefde voor hem groter is dan je kinderwens.
Maar je snapt zelf natuurlijk ook wel dat dat eigenlijk nergens op slaat: dus zijn liefde voor jou is niet zo groot want hij wil niet voor jou een kind krijgen?
Liefde en kinderwens zijn twee aparte dingen. Ze lijken met elkaar verweven maar ze zijn het niet. Mensen willen niet wel of geen kinderen uit liefde voor de ander of het gebrek daaraan. Ik denk ook niet dat jij ze wil omdat je met hem bent. Ik denk dat jij kinderen wil en je niet kan voorstellen dat je ze met iemand anders zou willen, laat staan krijgen, omdat je van hem houdt.
Je vroeg om ervaringen: mijn man zei nooit ‘nee’ als het om kinderen ging, maar altijd ‘later’. Wanneer later dan was? Och als hij een jaar of 40 was, zoiets.
Dat zag ik niet zitten, en daar hebben we het best veel over gehad. Uiteindelijk zijn we op mijn 27ste en zijn 31ste ouders geworden. Waarom hij er opeens wel aan toe was is mij nooit helemaal duidelijk geworden. Wie weet deed hij het wel voor mij in eerste instantie.
Maar hij vindt het vader zijn heerlijk en geniet enorm van onze zoon. Zijn wens voor een tweede was zelfs sterker dan die van mij, en hoewel ik heel blij ben dat die tweede inmiddels onderweg is, zag ik een leven met z’n 3 ook wel zitten, terwijl mijn man dat echt niet wilde.
Zo zie je maar. Alles kan met een kinderwens
Maar je snapt zelf natuurlijk ook wel dat dat eigenlijk nergens op slaat: dus zijn liefde voor jou is niet zo groot want hij wil niet voor jou een kind krijgen?
Liefde en kinderwens zijn twee aparte dingen. Ze lijken met elkaar verweven maar ze zijn het niet. Mensen willen niet wel of geen kinderen uit liefde voor de ander of het gebrek daaraan. Ik denk ook niet dat jij ze wil omdat je met hem bent. Ik denk dat jij kinderen wil en je niet kan voorstellen dat je ze met iemand anders zou willen, laat staan krijgen, omdat je van hem houdt.
Je vroeg om ervaringen: mijn man zei nooit ‘nee’ als het om kinderen ging, maar altijd ‘later’. Wanneer later dan was? Och als hij een jaar of 40 was, zoiets.
Dat zag ik niet zitten, en daar hebben we het best veel over gehad. Uiteindelijk zijn we op mijn 27ste en zijn 31ste ouders geworden. Waarom hij er opeens wel aan toe was is mij nooit helemaal duidelijk geworden. Wie weet deed hij het wel voor mij in eerste instantie.
Maar hij vindt het vader zijn heerlijk en geniet enorm van onze zoon. Zijn wens voor een tweede was zelfs sterker dan die van mij, en hoewel ik heel blij ben dat die tweede inmiddels onderweg is, zag ik een leven met z’n 3 ook wel zitten, terwijl mijn man dat echt niet wilde.
Zo zie je maar. Alles kan met een kinderwens
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
donderdag 16 april 2020 om 14:21
Overigens denk ik dat een kinderloos bestaan ook net zo leuk kan zijn als een leven met kinderen (of net zo stom, for that matter).
Dat zaligmakende ‘de kinderen zijn alles’ heb ik echt niet. Ik dacht dat ik dat zou hebben maar in tegendeel, ik ben carrièregerichter sinds mijn zoon er is. Ik ga vaker alleen met vriendinnen op pad. Omdat ik sinds hij er is me realiseer dat het prima naast elkaar kan bestaan allemaal, op die eerste paar maanden na. En omdat ik me sinds mijn eierstokken niet meer klepperen realiseer dat ik zoveel meer kan, wil en ben dan alleen maar moeder.
Ik zou voor mijn zoon door het vuur gaan en hij is mijn grote liefde. Maar hij is niet alles. Er is meer in mijn leven dat belangrijk is.
Dat zaligmakende ‘de kinderen zijn alles’ heb ik echt niet. Ik dacht dat ik dat zou hebben maar in tegendeel, ik ben carrièregerichter sinds mijn zoon er is. Ik ga vaker alleen met vriendinnen op pad. Omdat ik sinds hij er is me realiseer dat het prima naast elkaar kan bestaan allemaal, op die eerste paar maanden na. En omdat ik me sinds mijn eierstokken niet meer klepperen realiseer dat ik zoveel meer kan, wil en ben dan alleen maar moeder.
Ik zou voor mijn zoon door het vuur gaan en hij is mijn grote liefde. Maar hij is niet alles. Er is meer in mijn leven dat belangrijk is.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
donderdag 16 april 2020 om 14:29
Eén been in het graf toch? Dus dan maar evengoed fanatiek aan de hobby, want zoveel tijd is er net over...Jenny80 schreef: ↑16-04-2020 14:04Omg wat kortzichtig dit!
Weet je wat het is met kinderen...ze gaan, als het goed loopt, een keer het huis uit.
Wat ga jij dan doen?...triestig zitten wachten tot ze weer eens tijd voor je hebben en langskomen? Of zoek je een leuk tijdverdrijf omdat je weer je vrije tijd terug hebt?
(En ben je trouwens al oud en uitgespeeld als je 50-60 bent?)
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
