Zwanger
alle pijlers
Minder werken tijdens zwangerschap
donderdag 11 juni 2020 om 09:39
Nu ik steeds dichter naar mijn verlof toe kom merk ik dat werken steeds zwaarder wordt. Ik ben sneller lichamelijk moe maar ook geestelijk kan ik niet meer zo intensief werken als voorheen. Ik werk dagen van 8 uur en dat hou ik niet meer goed vol.
In het begin van mijn zwangerschap was ik hele moe door slapeloosheid en heb toen om extra rustpauze gevraagd. Wettelijk heb ik hier ook recht op tot 1/8 van mijn werktijd.
Mijn leidinggevende wilde toen echter aansturen op gedeeltelijke ziekmelding. En dan zou ik verplicht met 6 weken voor uitgerekende datum moeten stoppen. En dat wil ik niet, omdat ik de tijd erna goed kan gebruiken.
Ik heb toen maar een paar keer extra gerust, toen ik echt bijna niet meer kon.
Maar nu merk ik dat ik veel warriger word. Moet veel harder m'n best doen om te concentreren en ik maak fouten als ik niet heel rustig de tijd neem om na te denken. Ook kan ik niet meer goed met stress en werkdruk omgaan. Buiten dat ik dit heel vervelend vind, ben normaal heel accuraat en werk hard, is dit voor mij een teken dat 8 uur werken per dag met 1x 30min pauze te veel wordt. Aan het eind van de dag ben ik heel moe en heb ik hoofdpijn.
Ik wil dus eigenlijk aanspraak maken op dat uur extra rust per dag, om zo tussendoor bij te tanken.
Maar weet niet goed hoe ik dit gesprek aan moet gaan, aangezien leidinggevende de vorige keer niet zo happig was hierop en me dus ziek wilde melden.
Ik kan natuurlijk ook gewoon net doen of ik mijn uren wel maak, met thuiswerken merkt niemand daar wat van, maar dat voelt niet helemaal oké.
Wat zouden jullie doen? Hoe pak ik dit aan? Ik heb nog 7 weken te gaan tot mijn geplande verlof.
In het begin van mijn zwangerschap was ik hele moe door slapeloosheid en heb toen om extra rustpauze gevraagd. Wettelijk heb ik hier ook recht op tot 1/8 van mijn werktijd.
Mijn leidinggevende wilde toen echter aansturen op gedeeltelijke ziekmelding. En dan zou ik verplicht met 6 weken voor uitgerekende datum moeten stoppen. En dat wil ik niet, omdat ik de tijd erna goed kan gebruiken.
Ik heb toen maar een paar keer extra gerust, toen ik echt bijna niet meer kon.
Maar nu merk ik dat ik veel warriger word. Moet veel harder m'n best doen om te concentreren en ik maak fouten als ik niet heel rustig de tijd neem om na te denken. Ook kan ik niet meer goed met stress en werkdruk omgaan. Buiten dat ik dit heel vervelend vind, ben normaal heel accuraat en werk hard, is dit voor mij een teken dat 8 uur werken per dag met 1x 30min pauze te veel wordt. Aan het eind van de dag ben ik heel moe en heb ik hoofdpijn.
Ik wil dus eigenlijk aanspraak maken op dat uur extra rust per dag, om zo tussendoor bij te tanken.
Maar weet niet goed hoe ik dit gesprek aan moet gaan, aangezien leidinggevende de vorige keer niet zo happig was hierop en me dus ziek wilde melden.
Ik kan natuurlijk ook gewoon net doen of ik mijn uren wel maak, met thuiswerken merkt niemand daar wat van, maar dat voelt niet helemaal oké.
Wat zouden jullie doen? Hoe pak ik dit aan? Ik heb nog 7 weken te gaan tot mijn geplande verlof.
donderdag 11 juni 2020 om 12:12
Dat jij het meent zal best. Maar wat jij vind en meent maakt voor TO en haar rechten en plichten helemaal niks uit.
donderdag 11 juni 2020 om 12:20
TO, jij hebt simpelweg wettelijk het recht om tijdens jouw zwangerschap 1/8 van je werktijd extra pauze te nemen (zonder deze uren in de halen). Als jij denkt dat dit voldoende is om weer goed te kunnen functioneren zou ik dit zeker aangeven dat je hiervan gebruik gaat maken. Mocht het alsnog zwaar zijn én wil je graag langer dan tot 34 weken doorwerken zou je eventueel wat verlofdagen kunnen inzetten om tussendoor wat meer te kunnen rusten.
Luister echter goed naar je lichaam, want als je nog zo’n poos ‘moet’ is het ook belangrijk om op tijd te minderen en eventueel al te stoppen. En dat is financieel gezien gunstiger voor je werkgever want je ziekteuren zijn dan niet voor hun rekening.
Luister echter goed naar je lichaam, want als je nog zo’n poos ‘moet’ is het ook belangrijk om op tijd te minderen en eventueel al te stoppen. En dat is financieel gezien gunstiger voor je werkgever want je ziekteuren zijn dan niet voor hun rekening.
grrrlstar wijzigde dit bericht op 11-06-2020 12:21
2.25% gewijzigd
donderdag 11 juni 2020 om 12:21
Eens! Ik ben dan ook heel blij dat man en ik het ons kunnen veroorloven verlof op te nemen en minder te gaan werken.nerdopviva schreef: ↑11-06-2020 11:30Je kunt het ook zien als investering die nodig is voor een kind, net als het inkomensverlies als de vrouw minder gaat werken, kosten van kinderopvang of de aanschaf van de baby-uitzet.
Maar dat moet dus wel kunnen. En als je iedere maand maar net rond komt, denk ik niet dat je zulke keuzes kan maken.
donderdag 11 juni 2020 om 12:32
Misschien je een keer verdiepen in de regelgeving hieromtrent. TO heeft recht op extra rust 1/8 van haar werktijd zonder dat ze dat in hoeft te halen. Het is aan de werkgever hoe dat dan vervolgens opgelost wordt qua werkdruk en niet aan TO. Als ze het met dat uurtje extra rust lukt dan hoeft ze dus ook niet met 34 weken met verlof, ook gewoon recht op zonder dat dat “collega’s naaien” is. En na haar zwangerschapsverlof heeft ze ook nog eens recht op kolfverlof/borstvoeding geven onder werktijd, ook zonder dat ze die tijd in hoeft te halen. En dit alles om het mogelijk te maken dat vrouwen een gezin en werk kunnen combineren; leuk he?RodeRoosOpWitteZijde schreef: ↑11-06-2020 11:16Het mag dan een recht zijn om te rusten, maar dat geeft TO nog geen recht om daardoor minder te werken. En als ze dat wel doet, dan naait ze haar collega's. Of levert TO door meer rust ook salaris in? Indien niet, dan naait ze haar collega's.
donderdag 11 juni 2020 om 12:33
dit is even heel iets andes dan TO haar vraag maar heb wel een kleine toevoeging.-Janna- schreef: ↑11-06-2020 11:11
Oh dat ben ik met je eens hoor, met een hoog salaris heb je tijd en inkomen genoeg om bijv te sparen voor dat verlof. Maar zo kan het dus wel dat de man van leeuw naar 40% van zijn inkomen zakt. Ik reageerde op de opmerking dat partner 70% van het inkomen overhoudt, maar dat is dus niet per se waar.
Toch bijzonder dat deze discussie zo vaak wordt gevoerd als het over het mannen inkomen gaat ten opzichte van de vrouw. Voor het zwangerschapsverlof geldt ook het maximaal dagloon binnen de WAZO. Het is aan de werkgever om dit eventueel aan te vullen en anders heb je gewoon pech. Er zijn immers ook genoeg vrouwen met een salaris boven het dagloon.
Mee eens dat als je hierboven zit het waarschijnlijk prima financieel kan bolwerken, maar dit geldt in feite ook voor het zwangerschapsverlof van de vrouw waarin je al financieel achteruit gaat/kan gaan.
donderdag 11 juni 2020 om 12:35
Jemig waarom die term, doe niet zo onaardig. TO is gewoon zwanger en dus een zwangere collega, zo denigrerendRodeRoosOpWitteZijde schreef: ↑11-06-2020 11:28Door haar collega's te blijven naaien? En iedere week steeds meer te naaien? Want ja he, alles for the greater good of the zwangerosaurus?
“Don’t spend time on beating on a wall, hoping it will transform into a door!” ~ Coco Chanel
donderdag 11 juni 2020 om 12:39
@TO, je hebt recht op die pauze dus als je denkt dat het helpt, maak er gebruik van. Bedenk wel dat 7 weken, 7 uur per dag ook nog best intensief kan zijn. Zeker als je het nu eigenlijk al niet meer volhoudt. Ze zeggen niet voor niets, de laatste loodjes wegen het zwaarst. Probeer het gewoon, maar zou er wel rekening mee houden dat het niet genoeg is om het tot 36 weken vol te houden. Geeft misschien ook wel heel veel rust als je gewoon accepteert dat de kans groot is dat je met 34 weken met verlof gaat. Stress is ook niet goed.
Weet niet wat voor werk je doet, maar kun je je dag anders indelen? Bijvoorbeeld 's ochtends eerder beginnen en 's middags langer door. Zo kun je tussen de middag misschien 2 uurtjes gaan liggen o.i.d.. Succes!
Weet niet wat voor werk je doet, maar kun je je dag anders indelen? Bijvoorbeeld 's ochtends eerder beginnen en 's middags langer door. Zo kun je tussen de middag misschien 2 uurtjes gaan liggen o.i.d.. Succes!
“Don’t spend time on beating on a wall, hoping it will transform into a door!” ~ Coco Chanel
donderdag 11 juni 2020 om 12:49
Grrrlstar schreef: ↑11-06-2020 12:33dit is even heel iets andes dan TO haar vraag maar heb wel een kleine toevoeging.
Toch bijzonder dat deze discussie zo vaak wordt gevoerd als het over het mannen inkomen gaat ten opzichte van de vrouw. Voor het zwangerschapsverlof geldt ook het maximaal dagloon binnen de WAZO. Het is aan de werkgever om dit eventueel aan te vullen en anders heb je gewoon pech. Er zijn immers ook genoeg vrouwen met een salaris boven het dagloon.
Mee eens dat als je hierboven zit het waarschijnlijk prima financieel kan bolwerken, maar dit geldt in feite ook voor het zwangerschapsverlof van de vrouw waarin je al financieel achteruit gaat/kan gaan.
Dat het verlof voor de partner nu flink uitgebreid is, betekent idd niet dat we er al zijn. Ik hoop echt dat met de tijd iedereen hier zo aan gewend is, dat het vanzelfsprekend is dat je er gebruik van maakt. Dat het net zo normaal is als het verlof voor de zwangere. Daar is wel nog een flinke cultuuromslag voor nodig, want ook voor veel mannen en hun werkgever is het nog niet normaal om bijv ouderschapsverlof op te nemen, terwijl dat al langer bestaat.
donderdag 11 juni 2020 om 12:51
Gewoon nu ziekmelden. Die laatste weken worden alleen maar zwaarder. Je trekt het niet meer, dat is wel duidelijk.
En als je zwangerschapsverlof hebt dan neem je verder toch geen uren/vakantie op dus ik zou die uren dan gewoon lekker achter je verlof plakken. En anders kan je nog je ouderschapsverlof inzetten.
En als je zwangerschapsverlof hebt dan neem je verder toch geen uren/vakantie op dus ik zou die uren dan gewoon lekker achter je verlof plakken. En anders kan je nog je ouderschapsverlof inzetten.
donderdag 11 juni 2020 om 13:06
deze situatie van TO heeft even niks met haar partner te maken
ze heeft lichamelijke problemen
Daar kan ze zich ziek voor melden (via bedrijfsarts) daarna gaat ze zwangerschapsverlof in (ook niks met pa te maken) en daarna bevallingsverlof (ook niet voor pa)
pas daarna komt het verlof van pa om de hoek
ze heeft lichamelijke problemen
Daar kan ze zich ziek voor melden (via bedrijfsarts) daarna gaat ze zwangerschapsverlof in (ook niks met pa te maken) en daarna bevallingsverlof (ook niet voor pa)
pas daarna komt het verlof van pa om de hoek
donderdag 11 juni 2020 om 13:14
donderdag 11 juni 2020 om 13:29
TO, ik heb de laatste periode van mijn zwangerschap op aanraden van de bedrijfsarts halve dagen gewerkt, meer ging echt niet. En ja, aan de ene kant baalde ik dat ik eerder moest stoppen en daardoor korter verlof had na de bevalling, maar gezondheid gaat voor. Ik heb toen wel na mn verlof er nog 3 weken vakantie aan geplakt, die dagen had ik opgespaard. Weet niet of 2 weken extra zoveel verschil hadden gemaakt eerlijk gezegd
donderdag 11 juni 2020 om 13:44
RodeRoosOpWitteZijde schreef: ↑11-06-2020 12:03En dus redelijke kans dat zwangerosaurus bij terugkomst een berg werk aantreft...... Namelijk het werk dat ze heeft laten liggen terwijl ze nog wel voltijdig werd betaald ....
jij bent echt knettergek.Ik zal bij de eerstvolgende collega die zwanger is, onze patiënten even vertellen dat ze over 16 weken weer aan de beurt zijn. Als collega is bevallen en verlof heeft gehad
Je werkt met collega’s en ik neem aan dat je daar een team mee vormt. Gedraag je daar dan ook naar zeg. Wat een sneu gedrag dit...
donderdag 11 juni 2020 om 15:48
Dit, als je het nu al niet meer trekt dan helpt dat beetje extra pauze ook niet, zeker omdat je nog wel even moet. Dat je werkgever niet zo enthousiast reageert als je in je eerste trimester al komt voor extra pauze dat snap ik eerlijk gezegd wel en het komt mij een beetje kleinzerig over. Vermoeidheid hoort erbij in het eerste trimester.apestaartje30 schreef: ↑11-06-2020 11:48Ik ben van mening dat als je dit nu niet meer redt, gedeeltelijke ziekmelding de enige juiste beslissing is.
Hier en daar een uurtje zetten écht geen zoden aan de dijk. En daarbij, die 4 óf 6 weken zwangerschapsverlof zijn precies voor wat jou nu gebeurt. Ik vind het ook niet zo netjes dat je kost wat kost niet gedeeltelijk ziekgemeld wilt worden vanwege de twee weken aan het einde.
donderdag 11 juni 2020 om 15:50
je hebt vermoeidheid wel in gradaties hoorMiek_ schreef: ↑11-06-2020 15:48Dit, als je het nu al niet meer trekt dan helpt dat beetje extra pauze ook niet, zeker omdat je nog wel even moet. Dat je werkgever niet zo enthousiast reageert als je in je eerste trimester al komt voor extra pauze dat snap ik eerlijk gezegd wel en het komt mij een beetje kleinzerig over. Vermoeidheid hoort erbij in het eerste trimester.
donderdag 11 juni 2020 om 16:39
Vermoeidheid hoort er inderdaad bij, maar onderschat deze impact in het eerste trimester niet! Ik vond week 5-9 serieus zwaarder dan week 35-39. En dat twee keer. Nu is TO al wel een stukje verder, maar klachten nu zeggen niks over eventuele klachten later.
donderdag 11 juni 2020 om 16:52
Verschilt zeker bij iedereen. Maar ik lees in TO haar OP over slapeloosheid in het eerste trimester. Toen kon ik juist de hele dag wel slapen. Nu loopt ze met 29 weken tegen de druk en stress aan. Ik vraag me wel af of een uurtje extra pauze de druk en stress gaat weg nemen. Dat hangt denk ik heel erg van je baan af en of je het kunt los laten. Dan kan bijvoorbeeld halve dagen werken en toch helaas deels in de ziektewet wel heel veel rust geven. Werkdruk en stress los je denk ik niet voldoende op met een uurtje minder per dag. Waarom nu nog 7 weken op je tanden lopen als je jezelf ook veel rust kan geven. Die 2 weken aan het eind is waarschijnlijk wel op te lossen. Als de baby er eenmaal is gaan vast nog wel meer dingen gebeuren die niet helemaal gaan zoals je had gepland.
“Don’t spend time on beating on a wall, hoping it will transform into a door!” ~ Coco Chanel
donderdag 11 juni 2020 om 17:20
Het doet in die zin wel terzake dat TO nu per se niet eerder met verlof wil omdat ze die weken na de bevalling wil hebben. Dat zou je dus, zeker met de nieuwe regelingen, prima kunnen laten opvangen door de vader. Kan die ook een paar weken alleen voor zn nieuwe kind zorgen, win/win voor iedereen. Ze wil zich niet ziekmelden, terwijl ze dat wel is in de zin dat ze momenteel haar werk niet meer kan opbrengen, terwijl het door corona ook nog thuis is, omdat ze dan 2 weken eerder met verlof moet. Daar zijn dus andere oplossingen voor met inzet van vader na de bevalling. En is een gekke reden om door te blijven werken terwijl dat nu niet gaat.lilalinda schreef: ↑11-06-2020 13:06deze situatie van TO heeft even niks met haar partner te maken
ze heeft lichamelijke problemen
Daar kan ze zich ziek voor melden (via bedrijfsarts) daarna gaat ze zwangerschapsverlof in (ook niks met pa te maken) en daarna bevallingsverlof (ook niet voor pa)
pas daarna komt het verlof van pa om de hoek
donderdag 11 juni 2020 om 18:58
Ik ben nu pas toegekomen aan het lezen van jullie reacties. Wil hier even op ingaan.
Mijn man is zzper en helaas geen rechten op uitkering of betaald verlof. Hij gaat tijdens mijn verlof wel wat minder uren werken om te zorgen dat niet alles op mijn nek komt en we samen die weken kunnen opvangen.
Ik ben trouwens hoofdkostwinner.
Ik ga met 4 weken en 5 dagen voor uitgerekende datum met verlof. Bijna 5 weken dus. Ik heb al eerder afgesproken met mijn leidinggevende dat ik vanaf 33 weken minder uren ga werken en daar verlof voor inlever. (ca 24 uur werken ipv 32). Zodat ik rustig kan afbouwen en nog beschikbaar ben voor vragen die bij de overdracht van zaken naar boven komen. Dat vond hij prima.
Ik merk dat als ik meer tijd neem voor zaken, dat het best goed gaat. Ik werk normaal gesproken zaken af in de helft van de tijd die er voor staat, ik raas normaal gesproken door mijn werk heen. Maar moet nu even alles rustig bekijken.
Wat betreft "naaien van collega's en werkgever" met mijn taken: dat hebben we voor elkaar over. Ik pak taken van collega's over als ze met vakantie gaan of het te druk hebben en andersom gebeurt dat ook. Ik kies er nu ook bewust voor om dingen die langer kunnen blijven liggen niet meer op te pakken en dat uit te stellen tot na mijn verlof. Alleen wat niet kan wachten wordt nu gedaan. Een paar taken zullen collega's er bij gaan krijgen, maar ik heb ze afgelopen maanden tijdens dat zij overliepen van het werk (omdat een collega plotseling stopte) dat werk uit handen genomen. Werk dat niet bij mijn taak hoorde maar wat ik er wel bij kon hebben. Nu moeten die taken dus langzaam meer terug, maar daar hebben we ook al "noodoplossingen" voor gevonden. We denken heel erg mee met elkaar. En helpen elkaar waar nodig om het te laten lopen. Dus van naaien is geen sprake.
Ik denk dat ik inderdaad het verzoek ga doen voor meer pauze of dat mijn leidinggevende een ander idee heeft. Ik ben niet ziek naar mijn idee. En ik functioneer, alleen bij te veel druk, te veel stressen en te snel dan lukt het even niet meer zo goed.. En kan geen 3 dingen tegelijk meer doen.
Ik vind het vooral gek dat als ik 2 tot 4 uur minder kan werken in een week dat ik dan opeens 1,5 week eerder moet stoppen. Ik snap als je totaal bent ziekgemeld of maar 10 uur per week kan werken dat je dan eerder moet stoppen.
Maar voor die paar uur vind ik het buiten proportie om me ziek te melden. Ook omdat de wet er in voorziet voor als het nodig is.
Mijn man is zzper en helaas geen rechten op uitkering of betaald verlof. Hij gaat tijdens mijn verlof wel wat minder uren werken om te zorgen dat niet alles op mijn nek komt en we samen die weken kunnen opvangen.
Ik ben trouwens hoofdkostwinner.
Ik ga met 4 weken en 5 dagen voor uitgerekende datum met verlof. Bijna 5 weken dus. Ik heb al eerder afgesproken met mijn leidinggevende dat ik vanaf 33 weken minder uren ga werken en daar verlof voor inlever. (ca 24 uur werken ipv 32). Zodat ik rustig kan afbouwen en nog beschikbaar ben voor vragen die bij de overdracht van zaken naar boven komen. Dat vond hij prima.
Ik merk dat als ik meer tijd neem voor zaken, dat het best goed gaat. Ik werk normaal gesproken zaken af in de helft van de tijd die er voor staat, ik raas normaal gesproken door mijn werk heen. Maar moet nu even alles rustig bekijken.
Wat betreft "naaien van collega's en werkgever" met mijn taken: dat hebben we voor elkaar over. Ik pak taken van collega's over als ze met vakantie gaan of het te druk hebben en andersom gebeurt dat ook. Ik kies er nu ook bewust voor om dingen die langer kunnen blijven liggen niet meer op te pakken en dat uit te stellen tot na mijn verlof. Alleen wat niet kan wachten wordt nu gedaan. Een paar taken zullen collega's er bij gaan krijgen, maar ik heb ze afgelopen maanden tijdens dat zij overliepen van het werk (omdat een collega plotseling stopte) dat werk uit handen genomen. Werk dat niet bij mijn taak hoorde maar wat ik er wel bij kon hebben. Nu moeten die taken dus langzaam meer terug, maar daar hebben we ook al "noodoplossingen" voor gevonden. We denken heel erg mee met elkaar. En helpen elkaar waar nodig om het te laten lopen. Dus van naaien is geen sprake.
Ik denk dat ik inderdaad het verzoek ga doen voor meer pauze of dat mijn leidinggevende een ander idee heeft. Ik ben niet ziek naar mijn idee. En ik functioneer, alleen bij te veel druk, te veel stressen en te snel dan lukt het even niet meer zo goed.. En kan geen 3 dingen tegelijk meer doen.
Ik vind het vooral gek dat als ik 2 tot 4 uur minder kan werken in een week dat ik dan opeens 1,5 week eerder moet stoppen. Ik snap als je totaal bent ziekgemeld of maar 10 uur per week kan werken dat je dan eerder moet stoppen.
Maar voor die paar uur vind ik het buiten proportie om me ziek te melden. Ook omdat de wet er in voorziet voor als het nodig is.
donderdag 11 juni 2020 om 19:22
Beetje vreemd dat de moeder wel altijd minder kan werken en dat jaren achter elkaar en ook nog verlof kan opnemen. Haar verlies van inkomen maakt nooit iets uit, maar voor de vader is het altijd ononverkomelijk als hij inkomen verliest, alsof het gehele gezin op straat staat als vader eens een paar honderd euro misloopt.
Dan klopt er toch iets niet in je berekeningen. Het gaat maar om een maandje hè? En dan wordt hij ook nog voor 70% doorbetaald.
donderdag 11 juni 2020 om 20:20
De wet maakt geen verschil tussen 2 uur per dag ziek melden of volledig ziek melden. Maar serieus ik zou nog even nakijken of je iets met ouderschapsverlof kan regelen of vakantie achteraf. Een tweede kind gaat ook geld kosten op de opvang, in luiers en eten etc. Dus wellicht ook onbetaald verlof opnemen na afloop. Verkijk je niet op wat je je lijf nu aandoet als je maar doorgaat. Bij de laatste voelde ik me echt een aansteller dat ik maar 2 uur per dag kon werken, maar als ik er ook maar iets overheen ging merkte ik dat gewoon al. Dus neem gewoon je rust.
donderdag 11 juni 2020 om 20:31
Hiermee sla je de spijker op de kop. Ik ben zwanger van de 2e. Wilde eigenlijk ook bij 36 weken met verlof, maar ik ben zo tergend moe dat ik nu ga. Want dadelijk de bevalling en de periode erna is ook vermoeiend. Dus hoop voor die tijd wat bij/voor te tanken.Dropdrop schreef: ↑11-06-2020 09:58Het is niet goed voor jou en voor je kind om zo koste wat kost door te douwen voor 2 weken extra verlof na je zwangerschap.
Luister alsjeblieft naar je lichaam. Het levert momenteel een topprestatie en de rek is eruit. Dat blijkt uit alles. Meld je gedeeltelijk ziek en zorg ervoor dat je straks energie over hebt voor je bevalling en kraamtijd.
Want je dénkt dat je met de bevalling de eindstreep gehaald hebt, maar dan begint het juist pas! Dan moet je ineens met je oververmoeide lijf een pasgeboren baby verzorgen, wat ook heel intens is.
Jammer. Maar TO misschien voor jou ook een advies? Hoewel ik je natuurlijk snap.
donderdag 11 juni 2020 om 20:41
Bah, wat een negatieve en denigrerende toon heb je hier over iemand die het zelf ook graag anders had gezien.RodeRoosOpWitteZijde schreef: ↑11-06-2020 11:28Door haar collega's te blijven naaien? En iedere week steeds meer te naaien? Want ja he, alles for the greater good of the zwangerosaurus?
Ik ben blij dat ik niet zulke collega's heb zeg.
TO, ik ben vorige week bevallen en wilde ook door tot 4 weken voor de bevalling.
Maar dat lukte mij ook niet, dus na een tijdje minder werken alsnog ziek gemeld en dat was hartstikke nodig. Ik denk dat het jou ook goed zal doen. Dat uurtje extra pauze is niks.
Ik ben 3 weken eerder bevallen en heb dus alsnog veel tijd met de kleine.
Maar ook als dat niet zo was, was eerder stoppen echt de beste keuze. Hak die knoop door en gun jezelf meer rust, echt. Er valt zo'n last van je af. Tegen heug en meug doorzetten, daar heb je alleen jezelf maar mee.
Sterkte!
donderdag 11 juni 2020 om 21:26
In mijn berekeningen? Ik ben blij dat wij en verlof op kunnen nemen en minder kunnen werken, maar waar lees jij hoe wij werk en zorg verdeeld hebben?TanteOlivia schreef: ↑11-06-2020 19:22Beetje vreemd dat de moeder wel altijd minder kan werken en dat jaren achter elkaar en ook nog verlof kan opnemen. Haar verlies van inkomen maakt nooit iets uit, maar voor de vader is het altijd ononverkomelijk als hij inkomen verliest, alsof het gehele gezin op straat staat als vader eens een paar honderd euro misloopt.
Dan klopt er toch iets niet in je berekeningen. Het gaat maar om een maandje hè? En dan wordt hij ook nog voor 70% doorbetaald.
Ben het helemaal met je eens hoor, die felheid hoeft niet mijn kant op.
donderdag 11 juni 2020 om 21:35
Ik vind het dubbel, je geeft aan dat het teveel is voor je maar je wilt wel perse tot 36 weken blijven werken... pak toch die rust en stop met 34 weken denk ik dan, ik vind het niet raar dat als jij vraagt om meer rust en pauzes je werkgever ook adviseert om dan met 34 weken te stoppen, daar is je verlof toch ook voor.
Bij de eerste voelde ik me kiplekker, gewerkt tot 36 weken en vervolgens lag ik 1 week later te bevallen, echt niet grappig dus.
Nu zwanger van de 2e, 31 weken en ik stop lekker met 34 weken. Deze zwangerschap vind ik zwaarder dan de eerste en ik ben bang dat het weer zo vlot begint.
Reken er maar niet automatisch op dat je als je verlof ingaat nog wel 4 weken hebt want dat loopt vaak echt heel anders. En dan kun jij dus nog half kapot van je werk lekker aan de bevalling beginnen.
Bij de eerste voelde ik me kiplekker, gewerkt tot 36 weken en vervolgens lag ik 1 week later te bevallen, echt niet grappig dus.
Nu zwanger van de 2e, 31 weken en ik stop lekker met 34 weken. Deze zwangerschap vind ik zwaarder dan de eerste en ik ben bang dat het weer zo vlot begint.
Reken er maar niet automatisch op dat je als je verlof ingaat nog wel 4 weken hebt want dat loopt vaak echt heel anders. En dan kun jij dus nog half kapot van je werk lekker aan de bevalling beginnen.
