Relaties
alle pijlers
ouder komt onverwachts op bezoek
dinsdag 23 juni 2020 om 18:55
Lieve viva-leden,
Mijn moeder kwam net onverwachts op de stoep.
Sinds dat ik dichterbij haar woon doet ze dit vaker.
Ik heb haar al eerder verteld dat ik liever wil dat ze mij een berichtje stuurt van te voren of even belt.
Ze doet dit tegenwoordig wel meer (gelukkig), maar soms zie ik de oproep niet en komt ze alsnog (binnen een uur nadat ze heeft gebeld).
Ze zegt tegen mij dat ik aan dingen moet wennen. Dus dat ik maar moet accepteren dat ze af en toe langs komt zonder dat ik daarvan op de hoogte ben.
Ik heb net echt heel duidelijk gezegd dat ik dit niet wil en dat ik dat niet prettig vind. Mijn ouders vonden het ook nooit fijn als mijn opa zomaar op de stoep stond. Maar nu doet ze het dus wel bij mij. Maar wat ik ook zeg, ze gaat er mee door zegt ze. Ik vind de situatie lastig omdat ze altijd met iets lekkers aankomt en dus wel betrokken is bij mij. Maar deze keer was ik echt boos. Ik denk ook omdat ik nu aan het daten ben met een leuke man (die tegenwoordig regelmatig langskomt) en ik mijn moeder daarom liever niet voor de deur zie staan. Ik voel me nu trouwens heel schuldig.
Hebben jullie ouders die onverwachts langskomen? En stel je vind dat niet prettig, hoe reageer je dan?
Mijn moeder kwam net onverwachts op de stoep.
Sinds dat ik dichterbij haar woon doet ze dit vaker.
Ik heb haar al eerder verteld dat ik liever wil dat ze mij een berichtje stuurt van te voren of even belt.
Ze doet dit tegenwoordig wel meer (gelukkig), maar soms zie ik de oproep niet en komt ze alsnog (binnen een uur nadat ze heeft gebeld).
Ze zegt tegen mij dat ik aan dingen moet wennen. Dus dat ik maar moet accepteren dat ze af en toe langs komt zonder dat ik daarvan op de hoogte ben.
Ik heb net echt heel duidelijk gezegd dat ik dit niet wil en dat ik dat niet prettig vind. Mijn ouders vonden het ook nooit fijn als mijn opa zomaar op de stoep stond. Maar nu doet ze het dus wel bij mij. Maar wat ik ook zeg, ze gaat er mee door zegt ze. Ik vind de situatie lastig omdat ze altijd met iets lekkers aankomt en dus wel betrokken is bij mij. Maar deze keer was ik echt boos. Ik denk ook omdat ik nu aan het daten ben met een leuke man (die tegenwoordig regelmatig langskomt) en ik mijn moeder daarom liever niet voor de deur zie staan. Ik voel me nu trouwens heel schuldig.
Hebben jullie ouders die onverwachts langskomen? En stel je vind dat niet prettig, hoe reageer je dan?
woensdag 24 juni 2020 om 00:02
Dat vind ik ook een tikje te ver gaan voor mezelf. Beetje ongastvrij ook.Eviva1983 schreef: ↑23-06-2020 19:08Mijn vader doet dit ook altijd, reuze irritant en ook respectloos vind ik.
Vanmiddag nog trok hij weer zo de deur open en stond binnen.
Voorheen voelde ik me ook nog verplicht om dan een bakje koffie voor hem te gaan zetten.
Maar doe ik niet meer, vanmiddag zo weer de deur uitgezet en de deur op slot gedaan.
Hoef je niet te accepteren hoor, iedereen heeft recht op z'n eigen privacy.
Dit heb je al eerder aangegeven en als ze daar overheen walst dan waardeert ze je volgens mij niet als een volwassen persoon met eigen normen en waarden.
Grant me the serenity to accept the things I cannot change, courage to change the things I can and wisdom to know the difference.
woensdag 24 juni 2020 om 00:04
Dus voor iedereen die zonder enige afspraak komt binnenwandelen moet je maar zijn voeten kussen, koffie zetten en vooral niet laten merken dat ie ongewenst is?Liebeskind² schreef: ↑24-06-2020 00:02Dat vind ik ook een tikje te ver gaan voor mezelf. Beetje ongastvrij ook.
Zo leren ze 't nooit af.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
woensdag 24 juni 2020 om 00:12
Oh jeetje, wat heb jij het zwaar..madelief12345 schreef: ↑23-06-2020 23:35Mijn vrienden hebben me echt laten inzien en er heel erg op gehamerd dat ik uiteindelijk uit huis moest gaan en voor mezelf moest gaan kiezen. Wat een moeilijke stap, maar zo blij dat ik die keuze heb gemaakt. Maar nu ik weer dichterbij mn ouders woon denk ik wel eens: ik ben weer terug bij af. Het voelt nog steeds alsof zij (lichtelijk) invloed hebben in de wijze waarop ik mijn leven moet leven. Ze verwachten ook best veel. Mijn moeder wil heel graag oma worden bijv. Dit geeft ze ook steeds aan. Ja die en die zijn al oma en die zijn nog jonger dan ik. Ik zeg dan: ja met andere woorden? Zegt ze: nee niks hoor, ik zeg het gewoon maar. Super irritant vind ik zulke uitspraken. Mijn vader zegt ook geregeld: ja je moeder vind het niet leuk dat ze nog steeds geen oma is. Echt doodvermoeiend. Ik moet echt zorgen dat het contact minder word, zodat ik me ook niet steeds hoeft te ergeren aan zulke soort uitspraken.
woensdag 24 juni 2020 om 00:18
Dit is nog maar het topje van de ijsberg kan ik je vertellen. Er is nog veel meer gebeurd, maar als ik dat hier allemaal moet vertellen ben ik over een jaar nog bezig. Maar nu ik meer hierover bericht en ik ga realiseren dat mijn moeder ook manipuleert, merk ik dat er steeds meer emoties naar boven komen.
woensdag 24 juni 2020 om 00:27
Niet voor iedereen. Maar je eigen vader....
Grant me the serenity to accept the things I cannot change, courage to change the things I can and wisdom to know the difference.
woensdag 24 juni 2020 om 00:30
Die zomaar binnenstaat? Terwijl jij wel met je vinger in je, eah, oor op de bank kan liggen?
Van mij kon ie zijn eigen koffie zetten of opduvelen.
woensdag 24 juni 2020 om 00:54
Mijn moeder, mijn vader, al was het de paus.
Je wandelt bij mij niet zomaar naar binnen zonder afspraak.
En al helemaal niet dat ik dan nog koffie ga schenken of gezellig ga doen.
Ik doe het ook niet bij mijn ouders.
Of bij de paus.
De enigen die hier vrijelijk mogen in en uit wandelen langs de achterdeur zijn de katten
.(En bezoek - op afspraak - dat hier in de kasten gaat zitten of zelf koffie gaat brouwen ... no way.
Je vraagt maar gewoon wat je nodig hebt.)
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
woensdag 24 juni 2020 om 00:55
Mijn ouders hebben altijd dicht in de buurt gewoond en kwamen ook wel eens zomaar langs, als dat niet paste dan gaf ik dat aan . No problem.
Ik hou op zich niet van onverwachte visite, maar ik schaar mijn ouders niet onder visite. Ze hebben sleutel (die ze niet zomaar gebruiken). Ze komen niet in mijn huis als ik er niet ben (tenzij op verzoek), ze zullen nooit snuffelen in mijn spullen etc..
Mijn vader is er helaas niet meer, maar hij kwam ook geregeld zomaar aanwippen en dat mis ik nu wel, ook al kwam het wel eens niet uit..
Ik kan me voorstellen in TO's geval dat je er niet blij van wordt. Ik zou iig mijn sleutel terugvragen als je merkt dat ze in je spullen zit te neuzen.
Ik hou op zich niet van onverwachte visite, maar ik schaar mijn ouders niet onder visite. Ze hebben sleutel (die ze niet zomaar gebruiken). Ze komen niet in mijn huis als ik er niet ben (tenzij op verzoek), ze zullen nooit snuffelen in mijn spullen etc..
Mijn vader is er helaas niet meer, maar hij kwam ook geregeld zomaar aanwippen en dat mis ik nu wel, ook al kwam het wel eens niet uit..
Ik kan me voorstellen in TO's geval dat je er niet blij van wordt. Ik zou iig mijn sleutel terugvragen als je merkt dat ze in je spullen zit te neuzen.
woensdag 24 juni 2020 om 00:57
O en mijn vaste vriendenkring, ouders en schoonkinderen mogen pakken wat ze willen qua drinken oid. Ook zelf koffiezetten.. ze zijn immers geen vreemden.
Mijn ouders hoefden niet 3 dagen van te voren te bellen.. Niemand overigens.
Als je mij half uur van te voren even appje " ben je thuis? komt het uit " stuurt dan is het oke..
Mijn ouders hoefden niet 3 dagen van te voren te bellen.. Niemand overigens.
Als je mij half uur van te voren even appje " ben je thuis? komt het uit " stuurt dan is het oke..
woensdag 24 juni 2020 om 01:01
Het is niet zozeer vervelend, maar ik moet dan echt even schakelen.. Dat geeft niet verder. En soms komt het me echt niet uit of heb ik echt geen zin in visite. Zeker als ik mijn man nauwelijks heb gezien in de periode ervoor, dan heeft schoonzus er een handje van om onaangekondigd langs te komen.. Ik zit daar niet op te wachten . Mijn man heeft netjes aangegeven dat in die gevallen het welkom is als ze van te voren even een belletje doen, ze snapte het daarna wel .. ze probeert nu eerst te bellen (lukt niet altijdeenhoornn schreef: ↑23-06-2020 23:36Ik vind het echt bizar om te lezen hoe vervelend de meesten onverwacht bezoek vinden.
Ik had verwacht na het lezen van de OP dat er gezegd zou gaan worden dat ze niet zo moet zeuren enz.
Het is hier niet anders, ouders, schoonouders, broers, vrienden staan regelmatig onaangekondigd aan de deur en doen wij andersom ook.
Ik heb er serieus nog nooit bij stil gestaan dat dit niet normaal is voor anderen.
) Ik sta ook nooit ergens zomaar voor de deur. Ik bel altijd eerst om te vragen of het past, behalve bij mijn moeder. Zij is nu alleen en vindt het altijd leuk als ik zomaar langskom. Maar dan vraag ik alsnog of het past.
woensdag 24 juni 2020 om 01:03
Daar houd ik ook niet van, mensen die bij mij zelf dingen pakken. Als ik mensen ontvang dan doe ik dat voor mensen. Of dat nu mijn ouders zijn of de hypotheekadviseur.poldervrouw schreef: ↑24-06-2020 00:57O en mijn vaste vriendenkring, ouders en schoonkinderen mogen pakken wat ze willen qua drinken oid. Ook zelf koffiezetten.. ze zijn immers geen vreemden.
Mijn ouders hoefden niet 3 dagen van te voren te bellen.. Niemand overigens.
Als je mij half uur van te voren even appje " ben je thuis? komt het uit " stuurt dan is het oke..
woensdag 24 juni 2020 om 01:05
Jawel hoor. Gewoon luisteren naar wat iemand wel en niet prettig vindt.blijfgewoonbianca schreef: ↑23-06-2020 23:53Ik snap niet zo goed wat je nou zo gemeen of schandalig vindt.
Maar volgens mij kunnen je ouders niets goed doen.
Goddank woon ik op een bovenwoning, ik doe gewoon niet open.
Mijn broer stond ook laatst voor de deur, was opeens in de buurt. De bel ging inderdaad, maar ik verwachtte niemand, ook geen pakketje, dus gewoon niet open gedaan. Hij appte wel van, wat raar, jij werkt toch ook thuis met Corona? Ja, ik was zogenaamd naar de supermarkt. Mijn tweelingbroer nota bene! Nee, thuis is mijn privé, daar wil ik eigenlijk niemand binnen hebben. Maar gelukkig is het hier wel normaal om gewoon in een café of op een terras af te spreken. Ik ben echt totaal niet gastvrij.
woensdag 24 juni 2020 om 01:42
Ik wil nog wel eens glazen op tafel smijten en wat flessen en zeggen "kies zelf maar wat je wil, of heb je liever koffie".rumforviva schreef: ↑24-06-2020 01:03Daar houd ik ook niet van, mensen die bij mij zelf dingen pakken. Als ik mensen ontvang dan doe ik dat voor mensen. Of dat nu mijn ouders zijn of de hypotheekadviseur.
Maar dan heb ik dus wel eerst de glazen en flessen zelf uit de (koel)kast gehaald.
Echt niet dat iemand dan naar de keuken moet rennen en in mijn koelkast moet gaan duiken.
Of daar alles ondersteboven moet trekken.
En in mijn kasten gaan zitten om koffie te brouwen ... nope, echt niet.
Doe ik met veel liefde voor jou.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
woensdag 24 juni 2020 om 02:51
madelief12345 schreef: ↑23-06-2020 23:48Ik had haar de sleutel gegeven omdat ik niet had verwacht dat ze zulk claimerig gedrag zou vertonen. Het ging een paar jaar goed, totdat ik weer dichterbij ging wonen. Ook had ik nog belangrijke spullen bij mijn ouders liggen. En ik was bang dat als ik de sleutel niet zou geven, zij maar hun eigen sleutel terug wilden en ik mijn spullen dan niet kon ophalen. Ik ben niet enig kind. Ik heb nog een broer. Daar praat ze soms ook gemeen over tegen mij. Zegt ze: ja en je broer had allang een vriendin kunnen hebben en een topfunctie bij een goedlopend bedrijf. En dan zou die net als.jou ook in zo'n woning kunnen wonen en niet in het appartement waar die nu zit. Ik vind het echt schandalig dat ze zo over hem praat en ik zeg dat dan recht in haar gezicht. Maar de.volgende keer verteld ze doodleuk weer hetzelfde. Met als gevolg dat.ik weer boos op haar word. Ik heb ook weer het idee dat deze woorden niet van haar afkomen, maar van mn vader.
Maar heb je die spullen nu die nog bij je ouders lagen?
Kun je niet een keer langs gaan, die spullen meenemen en bij je vertrek de sleutel van hun voordeur bij je ouders achterlaten?
Gewoon zeggen dat je, nu je je eigen zelfstandige huishouden hebt, er de voorkeur aan geeft je eigen leven te leiden.
Niet met veel gedoe jouw voordeursleutel terugvragen maar bij jou thuis gewoon van binnenuit de deur op de knip doen (of een extra slot plaatsen dat je zowel van binnen als van buiten kunt bedienen, of de cilinder vervangen ).
Als je moeder de hint niet begrijpt als jij hen de sleutel van hun huis teruggeeft, en zij tóch probeert met de sleutel bij jou binnen te komen, dan merkt zij vanzelf dat de deur niet open gaat.
Gaat zij staan bellen/roepen dan roep jij terug dat bezoek jou nu niet goed uitkomt en dat je haar nog zult bellen...
En dan zeg je 'sorry, kwam niet goed uit' (géén excuses of verklaring geven, maar procedure herhalen zo lang zij blijft proberen).
Zeg dat je je in je eigen huis volledig vrij wil kunnen voelen en herhaal dat zij welkom is, mits het jou ook uitkomt (ofwel: afgesproken is).
Je bent geen kind meer en je ouderlijk huis hoeft niet dag-en-nacht voor jou beschikbaar te zijn, dus beter zo: kan ieder zich volledig vrij voelen in eigen huis.
woensdag 24 juni 2020 om 06:27
Daaraan vooraf heeft hij mij gekleineerd, gemanipuleerd etc.
Hij wilde geld van me en zei dat ik zijn fiets kapot heb gemaakt (wat niet waar is)
Vroeger zei hij: als je niet bij mij komt wonen pleeg ik zelfmoord.
En hij zei dat de scheiding van mijn ouders mijn schuld was, toen ik 14 was.
En hij heeft mijn moeder een keer de keel dicht geknepen en mij een klomp tegen mijn hoofd gegooid.
Hij heeft mij en mijn broertje vroeger meerdere malen van de trap af gesleurd toen hij dronken was.
Vind je het nog zielig, dat ik soms heel duidelijk mijn grens aangeef, als ik eerst meermalen netjes heb gezegd dat hij niet zomaar binnen mag komen lopen?
Nou ik niet! Ik zet m de deur uit en zeg ook nog dat hij op moet flikkeren en gooi de deur op slot.
woensdag 24 juni 2020 om 06:45
Ik vind dit alleen maar lief...madelief12345 schreef: ↑23-06-2020 23:57Ja. Laatst had ze pasteitjes voor hun samen gekocht. Ze had hem gebeld, maar hij was nog aan het werk. Is ze ongevraagd bij hem naar binnen gegaan en heeft de pasteitjes in de koelkast gelegd. Ik vroeg aan haar of hij het goed vond dat ze zo ongevraagd bij hem naar binnen gaat. Zegt ze: weet ik niet, maar ik dacht ik als hij in de koelkast kijkt dan is hij misschien blij verrast.
Kijk, Ik ken jouw ouders en je situatie verder niet. En dat jij het niet fijn vindt dat je moeder onaangekondigd op de stoep staat, is duidelijk en je goed recht.
Maar wat is hierin het probleem?
En als je broer dat dus een probleem vindt, moet hij dat zelf met haar regelen.
woensdag 24 juni 2020 om 07:00
rumforviva schreef: ↑24-06-2020 01:05Jawel hoor. Gewoon luisteren naar wat iemand wel en niet prettig vindt.
Goddank woon ik op een bovenwoning, ik doe gewoon niet open.
Ik ook. En dat is wat betreft privacy erg lekker... ik woon nabij het centrum en er staan regelmatig colporteurs e.d. voor de deur, dat zie ik door het raam als ik van boven kom, maar zij zien mij niet totdat ik pal voor de deur sta dus irritante mensen (Niet mijn moeder) doe ik lekker niet meer open.Mijn moeder heeft overigens een sleutel, ze staat regelmatig onverwacht voor de deur maar ze komt nooit zomaar binnen, ze belt altijd aan. Die sleutel is voor noodgevallen of als ze een x op de katten moet letten of zo.
woensdag 24 juni 2020 om 07:06
Wij doen het dus over en weer hè, dus blijkbaar vinden zij het ook gewoon fijn net als wij.Wissewis schreef: ↑23-06-2020 23:42Misschien volgende keer dus wel eens bij stilstaan dat die éne vriendin jouw telkens onaangekondigd bezoek misschien hartsgrondig haat.
Of dat pakweg je broer misschien wel eens een avond met alleen zijn vrouw en kids wil ipv telkens verplicht sociaal te moeten zijn.
(En nope, ik zeg niet tegen mensen hoe hartsgrondig ik het haat dat ze zonder afspraak voor de deur staan.
Moeten ze zelf maar merken dat het compleet ongepast is, als ze niet voorbij de voordeur raken.
Het kost mij namelijk al bakken energie genoeg om gewoon al maar de deur open te doen en hen niet verrot te gaan schelden.)
woensdag 24 juni 2020 om 07:08
Wissewis schreef: ↑24-06-2020 00:54Mijn moeder, mijn vader, al was het de paus.
Je wandelt bij mij niet zomaar naar binnen zonder afspraak.
En al helemaal niet dat ik dan nog koffie ga schenken of gezellig ga doen.
Ik doe het ook niet bij mijn ouders.
Of bij de paus.
De enigen die hier vrijelijk mogen in en uit wandelen langs de achterdeur zijn de katten
(En bezoek - op afspraak - dat hier in de kasten gaat zitten of zelf koffie gaat brouwen ... no way.
Je vraagt maar gewoon wat je nodig hebt.)
Wat ben ik blij dat ik jou niet ken!
woensdag 24 juni 2020 om 07:34
Ik denk dat het niet zozeer enkel het onverwacht voor de deur staan is, maar vooral het gedrag? Mijn schoonouders (en vooral mijn schoonpa) doen dat ook en van hen vind ik het totaal niet erg omdat het aangename mensen zijn. Van mijn ma zou ik het niet leuk vinden, maar zij heeft er een handje van weg om je emotioneel leeg te zuigen en je in je eigen huis te beledigen.
En zelfs dan nog, ik vind niet dat iemand zich verplicht moet voelen onaangekondigd bezoek leuk te vinden. Mss kost het die persoon enorm veel energie om de hele dag sociaal te doen op het werk en is hun huis voor hen hun veilige haven waar ze op kunnen laden?
En zelfs dan nog, ik vind niet dat iemand zich verplicht moet voelen onaangekondigd bezoek leuk te vinden. Mss kost het die persoon enorm veel energie om de hele dag sociaal te doen op het werk en is hun huis voor hen hun veilige haven waar ze op kunnen laden?
Ik ben het levende bewijs dat je niet moet drinken om onnozel te doen.
woensdag 24 juni 2020 om 07:36
vitamined schreef: ↑24-06-2020 06:45Ik vind dit alleen maar lief...
Kijk, Ik ken jouw ouders en je situatie verder niet. En dat jij het niet fijn vindt dat je moeder onaangekondigd op de stoep staat, is duidelijk en je goed recht.
Maar wat is hierin het probleem?
En als je broer dat dus een probleem vindt, moet hij dat zelf met haar regelen.
Op zich is dit misschien wel lief, maar als je haar verhalen erom heen leest, heeft ze niet bepaald een fijne jeugd gehad. Dát maakt dat dit als niet fijn wordt ervaren.
Het gaat niet eens zozeer om de onverwachte visite, het gaat om grenzen die keer op keer worden overschreden. En dan is die onverwachte visite, die niet fijn voelt, de druppel. Weer gaat ze over TO's grenzen. Ondanks dat ze het aangeeft. Maar moeder wil dat TO huis ten alle tijde beschikbaar is. En TO wil juist zich veilig in haar eigen huis voelen. En dat kan ze niet met de wetenschap dat er ieder moment zomaar iemand voor haar neus kan staan.
Wat de druk nog groter maakt, is dat ze niet kan zeggen dat het niet uitkomt. Ze kan het zeggen, maar dan krijgt ze het jarenlang te horen, zoals ze eerder schreef. En heeft een boze of teleurgestelde moeder. En dan gaat haar dominante vader er nog flink overheen.
Bovenstaande zal voor velen niet te begrijpen zijn, maar probeer je eens in te leven.
En wat is er voor ergs aan om rekening te houden met je medemens? Is het echt zo erg om iets af te spreken als je daar een ander een plezier mee doet? Waarom moet jij jouw normen opdringen als een ander dat niet fijn vind? Ik ben geen aanwaaier, maar als ik dat wel was en ik hoor van een vriendin of familielid dat ze niet van onverwachte visite houdt, dan zou ik daar rekening mee houden. Is niet zo moeilijk toch?
woensdag 24 juni 2020 om 07:38
Mijn moeder woonde op 1,5 uur rijden en vond dat al te ver om aangekondigd langs te komen, maar mijn schoonouders hebben het wel gedaan toen het oudste kind hier nog klein was. Ik vond het vreselijk. Na wat tussenstappen deed ik gewoon niet meer open. En na een keer of vijf niemand thuis hebben getroffen kwamen ze niet meer 'zomaar'. (Ik hoopte bij de eerste keer al.)
woensdag 24 juni 2020 om 07:47
Dit bedoel ik dus, maar jij kan het beter uitleggen.Blijenvrij schreef: ↑24-06-2020 07:36Op zich is dit misschien wel lief, maar als je haar verhalen erom heen leest, heeft ze niet bepaald een fijne jeugd gehad. Dát maakt dat dit als niet fijn wordt ervaren.
Het gaat niet eens zozeer om de onverwachte visite, het gaat om grenzen die keer op keer worden overschreden. En dan is die onverwachte visite, die niet fijn voelt, de druppel. Weer gaat ze over TO's grenzen. Ondanks dat ze het aangeeft. Maar moeder wil dat TO huis ten alle tijde beschikbaar is. En TO wil juist zich veilig in haar eigen huis voelen. En dat kan ze niet met de wetenschap dat er ieder moment zomaar iemand voor haar neus kan staan.
Wat de druk nog groter maakt, is dat ze niet kan zeggen dat het niet uitkomt. Ze kan het zeggen, maar dan krijgt ze het jarenlang te horen, zoals ze eerder schreef. En heeft een boze of teleurgestelde moeder. En dan gaat haar dominante vader er nog flink overheen.
Bovenstaande zal voor velen niet te begrijpen zijn, maar probeer je eens in te leven.
En wat is er voor ergs aan om rekening te houden met je medemens? Is het echt zo erg om iets af te spreken als je daar een ander een plezier mee doet? Waarom moet jij jouw normen opdringen als een ander dat niet fijn vind? Ik ben geen aanwaaier, maar als ik dat wel was en ik hoor van een vriendin of familielid dat ze niet van onverwachte visite houdt, dan zou ik daar rekening mee houden. Is niet zo moeilijk toch?
Ik ben het levende bewijs dat je niet moet drinken om onnozel te doen.
