
Tips voor een reset/ time out relatie
donderdag 2 juli 2020 om 21:10
Time out relatie zinvol?
Onze relatie loopt niet lekker. Er zijn veel spanningen ook waar kind bij zit. Het lukt ons niet om t anders te doen. Ergens weet en voel ik dat we er uit kunnen en moeten komen. Momenteel echter lijken te veel emmers over te lopen. De een lijkt Russisch te spreken en de ander Chinees. Ik heb het gevoel dat we baat kunnen hebben bij een behoorlijke reset. Even wat afstand van elkaar. Tot rust komen en wellicht ook wat dingen kunnen verwerken zelf. Zo verder is voor mij iig geen optie. Ik begin t lichamelijk te voelen/buikpijn. Ik raak oververmoeid.
Ik denk hierbij aan een periode van 2 maanden(??) waarin er wel wekelijks gedeelde momenten zijn om samen te zijn met ons kind en wellicht om ook wekelijks samen iets leuks te doen/uit eten te gaan?
Ik hoop daarnaast ook iets in relatietherapie te kunnen ondernemen met partner. We kunnen niet communiceren en lopen daar stuk op. Een aantal handvatten zouden welkom zijn.
Ik loop vandaag voor t eerst met dit idee in mijn hoofd maar voel er hoop/opluchting bij. Ik hou t niet meer goed vol zoals we t nu doen.
Ik vermoed dat mijn partner dit een heel verschrikkelijk idee vindt. Ik denk dat hij denkt dat t begin van t einde is. Mogelijk geeft het hem veel stress. Dat vindt ik naar voor hem.
Iemand ervaringen of tips hoe dit wel of niet aan te pakken?
Moet ik naar m’n gevoel luisteren dat dit goed voor ons is/zou kunnen zijn?
Onze relatie loopt niet lekker. Er zijn veel spanningen ook waar kind bij zit. Het lukt ons niet om t anders te doen. Ergens weet en voel ik dat we er uit kunnen en moeten komen. Momenteel echter lijken te veel emmers over te lopen. De een lijkt Russisch te spreken en de ander Chinees. Ik heb het gevoel dat we baat kunnen hebben bij een behoorlijke reset. Even wat afstand van elkaar. Tot rust komen en wellicht ook wat dingen kunnen verwerken zelf. Zo verder is voor mij iig geen optie. Ik begin t lichamelijk te voelen/buikpijn. Ik raak oververmoeid.
Ik denk hierbij aan een periode van 2 maanden(??) waarin er wel wekelijks gedeelde momenten zijn om samen te zijn met ons kind en wellicht om ook wekelijks samen iets leuks te doen/uit eten te gaan?
Ik hoop daarnaast ook iets in relatietherapie te kunnen ondernemen met partner. We kunnen niet communiceren en lopen daar stuk op. Een aantal handvatten zouden welkom zijn.
Ik loop vandaag voor t eerst met dit idee in mijn hoofd maar voel er hoop/opluchting bij. Ik hou t niet meer goed vol zoals we t nu doen.
Ik vermoed dat mijn partner dit een heel verschrikkelijk idee vindt. Ik denk dat hij denkt dat t begin van t einde is. Mogelijk geeft het hem veel stress. Dat vindt ik naar voor hem.
Iemand ervaringen of tips hoe dit wel of niet aan te pakken?
Moet ik naar m’n gevoel luisteren dat dit goed voor ons is/zou kunnen zijn?

donderdag 2 juli 2020 om 21:12
Ik heb het gevoel dat we baat kunnen hebben bij een behoorlijke reset.
En je partner? Waarbij heeft hij het gevoel baat te hebben?
Ik vermoed dat mijn partner dit een heel verschrikkelijk idee vindt. Ik denk dat hij denkt dat t begin van t einde is. Mogelijk geeft het hem veel stress
Ik vermoed, denk dat hij denkt, mogelijk..
Hebben jullie al eens rustig gepraat?
En je partner? Waarbij heeft hij het gevoel baat te hebben?
Ik vermoed dat mijn partner dit een heel verschrikkelijk idee vindt. Ik denk dat hij denkt dat t begin van t einde is. Mogelijk geeft het hem veel stress
Ik vermoed, denk dat hij denkt, mogelijk..
Hebben jullie al eens rustig gepraat?

donderdag 2 juli 2020 om 21:28
Heb ik ooit eens voorgesteld. Hij vond het een shit idee. Maar ik zette door, wilde even rust. Ben een maand in een andere woning gaan zitten omdat zij op vakantie gingen kon ik daar in. Heerlijk, alleen! Die maand was heel goed. We spraken elkaar wekelijks en voor het eerst hadden we goede gesprekken. We gingen gezellig uit eten, hartstikke gezellig. Na die maand moest ik dus terug naar mijn eigen huis. Hij vond dat het weer goed was nu. En ik kwam tot de conclusie dat we eigenlijk veel beter af waren als vrienden. Het was ook te laat om nog iets van die relatie te maken. Ik was al lang daarvoor uitgecheckt. Lang verhaal kort, een paar weken later gingen we uit elkaar. Hij vond het verschrikkelijk. Ik voelde me bevrijd.
We zijn nog steeds goede vrienden overigens
Moet er niet aan denken dat ik nu nog een relatie met hem zou hebben. Maar als vrienden gaan we prima. Wat ik al dacht.
Maar goed... dat is vast niet wat je horen wil. Jouw situatie is anders. Punt is wel, hou er rekening mee dat het ook anders kan lopen dan je verwacht/wenst. Of dat een tijdelijke break bij jullie beiden tot andere inzichten of conclusies leidt.
We zijn nog steeds goede vrienden overigens

Maar goed... dat is vast niet wat je horen wil. Jouw situatie is anders. Punt is wel, hou er rekening mee dat het ook anders kan lopen dan je verwacht/wenst. Of dat een tijdelijke break bij jullie beiden tot andere inzichten of conclusies leidt.
donderdag 2 juli 2020 om 21:46
Ik vind een pauze/time-out vrijwel vluchten voor wat er aan de hand is. Het is echt vaak het begin van het einde (pakweg 75% van de tijd), ik ken weinig koppels die in het heetst van de strijd een pauze nemen & dan "tot inzicht komen dat ze mekaar missen". Je mist mekaar wanneer het goed gaat, niet wanneer je al moe bent en nood hebt aan ademruimte.
leeg
donderdag 2 juli 2020 om 22:05
Als je vanuit tijdelijke afstand wel kunt blijven (of weer beginnen) communiceren, valt er misschien best iets te redden. Maar als je partner deze afstand al als "het begin van het einde" ziet en zich ertegen verzet, wordt dat lastig. Je hoeft zijn toestemming niet te hebben, je kan gewoon meedelen dat je die afstand nodig hebt. Ik zou het destijds ook gedaan hebben, als ik een plekje had gehad om naar toe te gaan. Mijn alternatief was definitief gaan. De laatste maanden met mijn ex-man in huis (waarin ik expliciet om "pauze"/"afstand"/ "rust" had gevraagd), waren de hel.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
donderdag 2 juli 2020 om 22:11

donderdag 2 juli 2020 om 22:12
Helaas voor hem mag ik toch hopen?eilandje2015 schreef: ↑02-07-2020 22:11Helaas ervaring mee. Mijn partner wilde ook dat ik wegging voor een pauze. Ik wist dat het het begin van het einde zou zijn. Inmiddels blijkt dat ook wel. Hij wil nu vrij zijn om te daten maar ik mag wel achterwacht blijven. Helaas...
Bij ons waren er echter geen kinderen in het spel.
donderdag 2 juli 2020 om 22:42
Bedankt voor de reacties.
Praten lukt helaas heel slecht. We drukken beiden op een blauwe plek bij elkaar lijkt t. Ik voel me onveilig en hij voelt zich onbemind. Hij beklemt me, als er mees afstand is merk ik dat ik weer naar hem toetrek.
We zitten in een verkeerd patroon. Ik hoop denk ik dat we dat beter kunnen gaan zien en dat er wat meer positieve momenten kunnen zijn.
We staan op de wachtlijst voor therapie. Waarschijnlijk binnen maand gesprekken. Hij is hier onduidelijk in of hij aan wil haken. De ene x wel de andere x niet. Hij geeft iig te kennen er niet in te geloven.
Ik heb hier wel hoop op gericht.
Reden voor meer afstand is dat de spanning erg oploopt bij beiden. Afgelopen maandag werd t ook fysiek dat is gewoon niet goed. Ik weet niet goed hoe we ons weer wat beter op de rit kunnen krijgen.
Praten lukt helaas heel slecht. We drukken beiden op een blauwe plek bij elkaar lijkt t. Ik voel me onveilig en hij voelt zich onbemind. Hij beklemt me, als er mees afstand is merk ik dat ik weer naar hem toetrek.
We zitten in een verkeerd patroon. Ik hoop denk ik dat we dat beter kunnen gaan zien en dat er wat meer positieve momenten kunnen zijn.
We staan op de wachtlijst voor therapie. Waarschijnlijk binnen maand gesprekken. Hij is hier onduidelijk in of hij aan wil haken. De ene x wel de andere x niet. Hij geeft iig te kennen er niet in te geloven.
Ik heb hier wel hoop op gericht.
Reden voor meer afstand is dat de spanning erg oploopt bij beiden. Afgelopen maandag werd t ook fysiek dat is gewoon niet goed. Ik weet niet goed hoe we ons weer wat beter op de rit kunnen krijgen.


donderdag 2 juli 2020 om 22:57
Het op een afstand kijken naar je relatie hoort niet beangstigend te zijn, als je twijfelt is het een heel goede manier om achter je gevoelens te komen, al was het maar omdat je ook meer uitgerust bent. Als een relatie eindigt na een time out, dan is er meer aan de hand wrijving en ruzie. 'Houden van' kan overgaan, het gevoel verdwijnt langzaam en vaak heb je het lang niet echt in de gaten. Soms is er een oorzaak maar veel vaker niet, we kunnen gevoelens van liefde niet dwingen, we kunnen wel onze verwachtingen bijstellen. Als je oververmoeid bent is het juist een goed idee om even afstand te nemen, je bent dan sneller geïrriteerd en gesprekken zullen dan ook minder goed gaan. Beide uitgerust en weer ruimte geven aan gevoelens zullen betere gesprekken opleveren.

donderdag 2 juli 2020 om 23:08
Maar hij wil toch daten?gevuldekoek schreef: ↑02-07-2020 22:42Bedankt voor de reacties.
Praten lukt helaas heel slecht. We drukken beiden op een blauwe plek bij elkaar lijkt t. Ik voel me onveilig en hij voelt zich onbemind. Hij beklemt me, als er mees afstand is merk ik dat ik weer naar hem toetrek.
We zitten in een verkeerd patroon. Ik hoop denk ik dat we dat beter kunnen gaan zien en dat er wat meer positieve momenten kunnen zijn.
We staan op de wachtlijst voor therapie. Waarschijnlijk binnen maand gesprekken. Hij is hier onduidelijk in of hij aan wil haken. De ene x wel de andere x niet. Hij geeft iig te kennen er niet in te geloven.
Ik heb hier wel hoop op gericht.
Reden voor meer afstand is dat de spanning erg oploopt bij beiden. Afgelopen maandag werd t ook fysiek dat is gewoon niet goed. Ik weet niet goed hoe we ons weer wat beter op de rit kunnen krijgen.


vrijdag 3 juli 2020 om 10:19
Ergens heb ik het vage gevoel dat "het werd fysiek" betekent dat TO degene is die fysiek werd, ik kan ernaast zitten hoor. TO, als je merkt dat je je woede niet kan beheersen (en dat kan ik me best voorstellen maar het is niet okee) is het voor alle partijen (zeker voor de kinderen!) het beste als je gewoon vertrekt en vandaaruit verder gaat bedenken wat jullie willen. Dit geldt trouwens ook als het je partner is die "fysiek werd". Denk om jullie kinderen alsjeblieft.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
vrijdag 3 juli 2020 om 10:20
Dat was een andere poster in dit topic, wel blijven opletten.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
vrijdag 3 juli 2020 om 11:19
@goromino: dank voor je post
Partner wil de relatie heel graag.
Partner was fysiek naar mij, maar ik voel in mezelf dat t ook oploopt. Ik heb vorige week een lamp kapot gemaakt
.
Ik had nog nagedacht over wat ik versta onder reset. Hoe we t momenteel georganiseerd hebben in relatie dat gaat niet meer voor mij.
Elke keer als ik dat bespreekbaar wil maken gaat t mis.
Ik denk dat ik een stok achter de deur wil creëren om iets aan onze relatie te verbeteren. En ik wil rust in huis voor ons kind.
Partner wil de relatie heel graag.
Partner was fysiek naar mij, maar ik voel in mezelf dat t ook oploopt. Ik heb vorige week een lamp kapot gemaakt
Ik had nog nagedacht over wat ik versta onder reset. Hoe we t momenteel georganiseerd hebben in relatie dat gaat niet meer voor mij.
Elke keer als ik dat bespreekbaar wil maken gaat t mis.
Ik denk dat ik een stok achter de deur wil creëren om iets aan onze relatie te verbeteren. En ik wil rust in huis voor ons kind.

vrijdag 3 juli 2020 om 11:32
Maar ik zou denken dat het wat dieper ligt dan elkaar de ruimte geven om dingen te verwerken. Jullie moeten actief aan de slag om patronen te doorbreken. Volwassen genoeg worden om geen dingen kapot te maken. En als je partner niet achter de time out staat, dan heeft het sowieso weinig kans van slagen.
Maar goed als ik lees dat er sprake was van echt fysiek worden naar elkaar, dan vraag ik mij überhaupt af het niet beter is voor kind dat papa en mama gewoon zonder elkaar verder gaan. Zelfs na het fysieke stukje hebben jullie niet de kracht gehad om het te doorbreken, en laten het weer zodanig oplopen dat er dingen kapot gemaakt worden
Maar goed als ik lees dat er sprake was van echt fysiek worden naar elkaar, dan vraag ik mij überhaupt af het niet beter is voor kind dat papa en mama gewoon zonder elkaar verder gaan. Zelfs na het fysieke stukje hebben jullie niet de kracht gehad om het te doorbreken, en laten het weer zodanig oplopen dat er dingen kapot gemaakt worden
vrijdag 3 juli 2020 om 12:19
Sinds gisteren wel ja. Ik heb het nog een kans gegeven ook. Heel stom van me.
vrijdag 3 juli 2020 om 12:37