Relaties
alle pijlers
Moeder
zondag 19 juli 2020 om 19:02
Hoi! Ik heb een account aangemaakt omdat ik graag even mijn hart wil luchten over iets waar ik al heel lang mee zit.
Mijn moeder heeft psychische problemen. Dit had ze altijd al maar in de loop der jaren is het erger geworden. Er zit geen fut in, ze verwaarloost zichzelf en haar huis is werkelijk waar een puinzooi. Daarnaast heeft ze ook nog eens gezondheidsproblemen zoals overgewicht en oedeem in haar benen. Ik woon op mezelf maar kom er regelmatig en dan schrik ik iedere keer weer van wat ik er aantref. De keuken helemaal smerig, bergen troep in de woonkamer en in de slaapkamers. Ze lijkt het allemaal zelf niet in te zien en lijkt het normaal te vinden om zo te leven. Ze heeft regelmatig hulp aangeboden gekregen maar bijna alles wijst ze af. Het doet mij veel verdriet om dit zo aan te zien. In het verleden heeft ze echt betere periodes gehad waarin ze gezonder was en haar huis ook een stuk netter was. Ik heb veel geprobeerd maar ben ondertussen ten einde raad, soms denk ik weleens laat ook allemaal maar het heeft geen zin, maar ik houd wel van haar en zou haar zo graag weer gezond en gelukkig willen zien.
Mijn moeder heeft psychische problemen. Dit had ze altijd al maar in de loop der jaren is het erger geworden. Er zit geen fut in, ze verwaarloost zichzelf en haar huis is werkelijk waar een puinzooi. Daarnaast heeft ze ook nog eens gezondheidsproblemen zoals overgewicht en oedeem in haar benen. Ik woon op mezelf maar kom er regelmatig en dan schrik ik iedere keer weer van wat ik er aantref. De keuken helemaal smerig, bergen troep in de woonkamer en in de slaapkamers. Ze lijkt het allemaal zelf niet in te zien en lijkt het normaal te vinden om zo te leven. Ze heeft regelmatig hulp aangeboden gekregen maar bijna alles wijst ze af. Het doet mij veel verdriet om dit zo aan te zien. In het verleden heeft ze echt betere periodes gehad waarin ze gezonder was en haar huis ook een stuk netter was. Ik heb veel geprobeerd maar ben ondertussen ten einde raad, soms denk ik weleens laat ook allemaal maar het heeft geen zin, maar ik houd wel van haar en zou haar zo graag weer gezond en gelukkig willen zien.
maandag 20 juli 2020 om 09:20
Elke keer er van schrikken is natuurlijk af te leren. Dan heb je te hoge verwachtingen van haar.
Als je het zo naar vind dat het vies is help je wat in haar huis. Vraag je wat ze fijn zou vinden daarin en verder laat je haar in haar waarde. Haar huis en haar gezondheid.
Je bent nog jong denk ik? Ik snap dat je haar wilt helpen, maar de meeste hulp helpt haar niet. Het is of je word geholpen met oversteken terwijl je niet naar de overkant wilt. Snap je? Het is een moeilijk proces maar probeer haar niet te redden. Er zijn groepen voor kinderen van mensen met dit soort problemen. Ook volwassen kinderen. Misschien vind je daar herkenning en handvaten. Dat kan heel fijn zijn.
Sterkte, heel naar om aan te zien. Ik weet dat ook uit persoonlijke ervaring. Dus voel met je mee.
Als je het zo naar vind dat het vies is help je wat in haar huis. Vraag je wat ze fijn zou vinden daarin en verder laat je haar in haar waarde. Haar huis en haar gezondheid.
Je bent nog jong denk ik? Ik snap dat je haar wilt helpen, maar de meeste hulp helpt haar niet. Het is of je word geholpen met oversteken terwijl je niet naar de overkant wilt. Snap je? Het is een moeilijk proces maar probeer haar niet te redden. Er zijn groepen voor kinderen van mensen met dit soort problemen. Ook volwassen kinderen. Misschien vind je daar herkenning en handvaten. Dat kan heel fijn zijn.
Sterkte, heel naar om aan te zien. Ik weet dat ook uit persoonlijke ervaring. Dus voel met je mee.
maandag 20 juli 2020 om 17:51
Dankjewel LoveLucy voor je reactie.
Misschien heb ik inderdaad te veel verwachtingen van haar, de situatie is al enige jaren zo en iedere keer als ik er kom is het hetzelfde. Dus ik weet ook wel dat het gewoonweg niet zal veranderen en dat ze het gewoon niet kan.
Haar proberen te helpen vind ik lastig. Zij wuift het dan gelijk een beetje weg. Bijvoorbeeld: Een keer vroeg ik inderdaad of ik haar kon helpen met iets opruimen. Dan zegt ze dat ze dat een andere keer zelf wil gaan doen.
Sowieso vind ik het lastig om met mijn moeder over persoonlijke dingen te praten, onze band is goed maar niet heel hecht, en dat komt mede door hoe zij is. Alles komt van een kant en echt liefde heeft ze nooit echt getoond, althans niet op de manier die je vaak ziet.
Dat ik jong ben heb je trouwens goed geraden, ik ben 22 en al vroeg uit huis gegaan vanwege persoonlijke omstandigheden.
De meeste hulp helpt inderdaad niet, maar toch voel ik me verantwoordelijk omdat ze verder ook heel weinig contacten heeft en eigenlijk een beetje als een kluizenaar leeft.
Over die groepen ga ik nadenken. Misschien wel fijn dat ik daar dingen van me af kan schrijven.
.
Misschien heb ik inderdaad te veel verwachtingen van haar, de situatie is al enige jaren zo en iedere keer als ik er kom is het hetzelfde. Dus ik weet ook wel dat het gewoonweg niet zal veranderen en dat ze het gewoon niet kan.
Haar proberen te helpen vind ik lastig. Zij wuift het dan gelijk een beetje weg. Bijvoorbeeld: Een keer vroeg ik inderdaad of ik haar kon helpen met iets opruimen. Dan zegt ze dat ze dat een andere keer zelf wil gaan doen.
Sowieso vind ik het lastig om met mijn moeder over persoonlijke dingen te praten, onze band is goed maar niet heel hecht, en dat komt mede door hoe zij is. Alles komt van een kant en echt liefde heeft ze nooit echt getoond, althans niet op de manier die je vaak ziet.
Dat ik jong ben heb je trouwens goed geraden, ik ben 22 en al vroeg uit huis gegaan vanwege persoonlijke omstandigheden.
De meeste hulp helpt inderdaad niet, maar toch voel ik me verantwoordelijk omdat ze verder ook heel weinig contacten heeft en eigenlijk een beetje als een kluizenaar leeft.
Over die groepen ga ik nadenken. Misschien wel fijn dat ik daar dingen van me af kan schrijven.
.
dinsdag 21 juli 2020 om 08:44
Herkenbaar. Zelf ben ik ook van jouw leeftijd, mijn moeder heeft ook psychische problemen. Is jouw moeder in beeld bij een instelling? En medicatie? Worden er stappen ondernomen zodat haar situatie verbeterd of is het niet zo erg? Dus eigenlijk : wat voor problemen heeft ze?
Dit is niet iets wat je alleen kan. En ook niet hoeft.
Dit is niet iets wat je alleen kan. En ook niet hoeft.
mrs_1905 wijzigde dit bericht op 21-07-2020 08:47
7.44% gewijzigd
dinsdag 21 juli 2020 om 08:54
Je moeder is ziek en het zegt niets over jou. Zij kan er niets aan doen en jij ook niet. Dat is ok.
Je bent in de moederrol waar je dochter hoort te zijn. Dat is ingewikkeld.
Als je echt iets wilt doen, gewoon omdat je zo bent kun je zoeken naar manieren die helpen. Als je het doet uit verantwoording of schuldgevoel zou ik je hulp aanraden. Je bent gelukkig nog jong. Dan is het makkelijker af te leren dan dat je het al 40 jaar doet (0;
Je bent in de moederrol waar je dochter hoort te zijn. Dat is ingewikkeld.
Als je echt iets wilt doen, gewoon omdat je zo bent kun je zoeken naar manieren die helpen. Als je het doet uit verantwoording of schuldgevoel zou ik je hulp aanraden. Je bent gelukkig nog jong. Dan is het makkelijker af te leren dan dat je het al 40 jaar doet (0;
dinsdag 21 juli 2020 om 22:02
Nee ze is niet in beeld bij een instelling, althans, niet dat ik weet. Medicatie heeft ze ook niet.Mrs_1905 schreef: ↑21-07-2020 08:44Herkenbaar. Zelf ben ik ook van jouw leeftijd, mijn moeder heeft ook psychische problemen. Is jouw moeder in beeld bij een instelling? En medicatie? Worden er stappen ondernomen zodat haar situatie verbeterd of is het niet zo erg? Dus eigenlijk : wat voor problemen heeft ze?
Dit is niet iets wat je alleen kan. En ook niet hoeft.
Ik weet wel dat er een tijd geleden mensen van de GGD aan de deur zijn geweest om met haar te praten over haar situatie en haar eventueel te helpen. Dit heeft ze toen geweigerd.
Ze lijkt vaak erg in zichzelf gekeerd en heeft ook geen empathie en inlevingsvermogen naar andere mensen, zelfs niet naar mij en mijn broer. Zij kan niet voelen hoe iemand zich voelt. En het feit dat haar huis vies en een enorme troep is en ze niet ziet dat het geen gezonde situatie is zegt ook dat er in haar hoofd iets niet in de haak is.
dinsdag 21 juli 2020 om 22:10
Nee daar kan ze niks aan doen, en ik neem haar ook helemaal niks kwalijk want ze is gewoon zo.LoveLucy schreef: ↑21-07-2020 08:54Je moeder is ziek en het zegt niets over jou. Zij kan er niets aan doen en jij ook niet. Dat is ok.
Je bent in de moederrol waar je dochter hoort te zijn. Dat is ingewikkeld.
Als je echt iets wilt doen, gewoon omdat je zo bent kun je zoeken naar manieren die helpen. Als je het doet uit verantwoording of schuldgevoel zou ik je hulp aanraden. Je bent gelukkig nog jong. Dan is het makkelijker af te leren dan dat je het al 40 jaar doet (0;
Je hebt helemaal gelijk over die moederrol , zo voel ik me soms ook, alleen zou het in mijn geval een vaderrol zijn want ik ben een jongen
Ja misschien voel ik me wel verantwoordelijk omdat ze bijna niemand heeft. Het doet mij zeer om haar zo te zien.
Ik ben wel aan het denken aan een praatgroep met mensen die hetzelfde of ongeveer hetzelfde meemaken. En ook hier van me af kunnen schrijven en de steun van de mensen hier voelt ook erg fijn.
woensdag 22 juli 2020 om 10:17
Dat m’n moeder zelf haar ergste vijand is is een ding dat zeker is.
Gedwongen laten opnemen gaat wel ver. Ze heeft absoluut hulp nodig, maar de hulp die zie krijgt slaat ze allemaal af en als er iemand van een instantie aan de deur komt wordt die direct rechtsomkeert gestuurd.
woensdag 22 juli 2020 om 16:54
Ja hele lastige situatie is het waar je in zit. Kan me voorstellen alsof het voelt dat het allemaal vast loopt. Je schrijft dat ze vroegere betere periodes had, kan me voorstellen dat je je moeder dan ook mist.
Gedwongen opgenomen gebeurt inderdaad niet zomaar. Het kan wel. Op basis van crisismaatregel of zorgmachtiging, maar ja... Dat is allemaal als je al verder bent qua hulp pogingen enzo.
Je schrijft dat er af en toe wel mensen langs zijn geweest. Is dat op jouw initiatief geweest of wie heeft daartoe aangezet? Bij ons is destijds de crisisdienst langs geweest omdat de situatie uit de hand liep en op die manier is mijn familielid in beeld gekomen.
Ik hoop voor jou dat er ook andere mensen zijn die om je moeder geven en af en toe langs gaan, je hoeft het niet alleen te doen en je mag ook zeker afstand nemen. Uit zelfbescherming.
Ik wens je sterkte en wijsheid toe.
Gedwongen opgenomen gebeurt inderdaad niet zomaar. Het kan wel. Op basis van crisismaatregel of zorgmachtiging, maar ja... Dat is allemaal als je al verder bent qua hulp pogingen enzo.
Je schrijft dat er af en toe wel mensen langs zijn geweest. Is dat op jouw initiatief geweest of wie heeft daartoe aangezet? Bij ons is destijds de crisisdienst langs geweest omdat de situatie uit de hand liep en op die manier is mijn familielid in beeld gekomen.
Ik hoop voor jou dat er ook andere mensen zijn die om je moeder geven en af en toe langs gaan, je hoeft het niet alleen te doen en je mag ook zeker afstand nemen. Uit zelfbescherming.
Ik wens je sterkte en wijsheid toe.
woensdag 22 juli 2020 om 19:43
Mijn moeder van vroeger mis ik inderdaad. Ze was toen een stuk gezonder, helderder, energieker en jonger van geest, ook was haar huis een heel stuk opgeruimder. Haar psychische problemen had ze altijd wel, maar in mindere mate naar mijn idee. Het feit dat ze geen inlevingsvermogen heeft in andere mensen dat was altijd al.Mrs_1905 schreef: ↑22-07-2020 16:54Ja hele lastige situatie is het waar je in zit. Kan me voorstellen alsof het voelt dat het allemaal vast loopt. Je schrijft dat ze vroegere betere periodes had, kan me voorstellen dat je je moeder dan ook mist.
Gedwongen opgenomen gebeurt inderdaad niet zomaar. Het kan wel. Op basis van crisismaatregel of zorgmachtiging, maar ja... Dat is allemaal als je al verder bent qua hulp pogingen enzo.
Je schrijft dat er af en toe wel mensen langs zijn geweest. Is dat op jouw initiatief geweest of wie heeft daartoe aangezet? Bij ons is destijds de crisisdienst langs geweest omdat de situatie uit de hand liep en op die manier is mijn familielid in beeld gekomen.
Ik hoop voor jou dat er ook andere mensen zijn die om je moeder geven en af en toe langs gaan, je hoeft het niet alleen te doen en je mag ook zeker afstand nemen. Uit zelfbescherming.
Ik wens je sterkte en wijsheid toe.
Dat er mensen langs zijn geweest was niet naar mijn initiatief, ik heb ook geen idee van wie wel. Ik denk wellicht buren of andere mensen die zich haar situatie persoonlijk aantrokken.
Bij haar komen eigenlijk geen mensen langs, ze heeft eigenlijk geen mensen waar ze mee omgaat. Ze werkt wel 4 halve dagen in de week bij een sociale werkvoorziening en heeft daar wel contact met collega’s (gelukkig). Voor de rest komt ze ook bij niemand. Bij mij is ze bijvoorbeeld nog nooit langsgeweest terwijl ik 30 km van haar af woon. Ik heb ook een broer met een verstandelijke beperking die in een instelling woont 10 kilometer bij haar vandaan en daar is ze zeker al 2 jaar niet geweest, hij wel bij haar.
Afstand nemen probeer ik ook zeker te doen, ik merk dat dat voor mijzelf ook beter is, hoe moeilijk het ook is. Ik wil er immers ook niet zelf aan onderdoor gaan.
donderdag 23 juli 2020 om 20:05
Dat is een idee maar loop ik dan niet het risico dat ze niks mogen zeggen i.v.m privacy?Desalniette_ schreef: ↑23-07-2020 18:17Misschien kan je eens bellen met Bemoeizorg in haar woonplaats, voor overleg of ze bij hun in beeld zou moeten zijn?
donderdag 23 juli 2020 om 20:11
Natuurlijk, maar je kunt een beeld schetsen van haar situatie en dan kunnen zij je misschien in een bepaalde richting sturen. Of ze zeggen dat ze niet 'zwaar' genoeg is voor hun.
Ik weet niet of bemoeizorg rechtstreeks benaderbaar is, maar er is vast wel een maatschappelijke instelling die de weg wèl weet voor je.
donderdag 23 juli 2020 om 20:31
Wat een akelige situatie TO! Ik denk inderdaad dat de weg via bemoeizorg moet zijn wanneer ze niet open staat voor hulpverlening. Deze mensen zijn er op getraind om aan te houden wanneer mensen afwijzen en om in de kleinste momentjes een situatie in te schatten. Vaak kun je als je googelt wel gegevens van bemoeizorg in haar woonplaats vinden. Ik zou je willen adviseren contact met hen op te nemen en je zorg te delen. Zij kunnen je dan vertellen of je inderdaad bij hen moet zijn en zo niet, waar je wel moet zijn.
Daarnaast is het inderdaad verstandig om ook aan jezelf te denken. Probeer weer in de ouder/kind rol te komen in plaats van dat je haar hulpverlener bent. Neemt niet weg dat ik er alle begrip voor heb dat je dat doet als ze alles afwijst! Heel veel sterkte!
Daarnaast is het inderdaad verstandig om ook aan jezelf te denken. Probeer weer in de ouder/kind rol te komen in plaats van dat je haar hulpverlener bent. Neemt niet weg dat ik er alle begrip voor heb dat je dat doet als ze alles afwijst! Heel veel sterkte!
donderdag 23 juli 2020 om 21:10
Ik zal binnenkort eens een poging wagen. Ik denk dat haar situatie wel dusdanig zorgelijk is dat er iets moet gebeuren.Desalniette_ schreef: ↑23-07-2020 20:11Natuurlijk, maar je kunt een beeld schetsen van haar situatie en dan kunnen zij je misschien in een bepaalde richting sturen. Of ze zeggen dat ze niet 'zwaar' genoeg is voor hun.
Ik weet niet of bemoeizorg rechtstreeks benaderbaar is, maar er is vast wel een maatschappelijke instelling die de weg wèl weet voor je.
Dank voor je tip
donderdag 23 juli 2020 om 21:17
Ik denk dat bemoeizorg de enige oplossing is, en dat deze mensen erop getraind zijn om aan te houden is helemaal goed, want werkelijk alles slaat ze af.Suykerspin schreef: ↑23-07-2020 20:31Wat een akelige situatie TO! Ik denk inderdaad dat de weg via bemoeizorg moet zijn wanneer ze niet open staat voor hulpverlening. Deze mensen zijn er op getraind om aan te houden wanneer mensen afwijzen en om in de kleinste momentjes een situatie in te schatten. Vaak kun je als je googelt wel gegevens van bemoeizorg in haar woonplaats vinden. Ik zou je willen adviseren contact met hen op te nemen en je zorg te delen. Zij kunnen je dan vertellen of je inderdaad bij hen moet zijn en zo niet, waar je wel moet zijn.
Daarnaast is het inderdaad verstandig om ook aan jezelf te denken. Probeer weer in de ouder/kind rol te komen in plaats van dat je haar hulpverlener bent. Neemt niet weg dat ik er alle begrip voor heb dat je dat doet als ze alles afwijst! Heel veel sterkte!
In de ouder/kind rol komen is een lastige. Ze is wel mijn moeder, maar echt een moeder is ze nooit geweest. Liefde tonen is altijd moeilijk voor haar geweest.
donderdag 23 juli 2020 om 21:46
Snap dat dat super moeilijk is inderdaad. Misschien moet het streven dan ook minder moeilijk zijn en iets in de trant van de band laten worden zoals het was, of jij uit de hulpverlenersrol om jezelf te beschermen. Iets wat bij jullie (Of in ieder geval bij jou) past.TS98 schreef: ↑23-07-2020 21:17Ik denk dat bemoeizorg de enige oplossing is, en dat deze mensen erop getraind zijn om aan te houden is helemaal goed, want werkelijk alles slaat ze af.
In de ouder/kind rol komen is een lastige. Ze is wel mijn moeder, maar echt een moeder is ze nooit geweest. Liefde tonen is altijd moeilijk voor haar geweest.
