Vriend heeft last van ‘tics’

22-09-2020 08:41 52 berichten
Hoi allen,

Ik hoop dat iemand hier mij wat tips kan geven. Mijn vriend en ik zijn vier jaar samen. Één jaar geleden is hij bij mij komen wonen. Ik wist al vanaf het begin dat mijn vriend soms last had van tics maar sinds hij bij mij woont merk ik pas hoe erg het is. Als er op internet naar zoek krijg ik gelijk als resultaat gilles de la tourette maar zo erg is het absoluut niet. Wat mijn vriend doet is: snelle onverwachte bewegingen maken, constant aan zijn nagels pulken of zijn handen heen en weer bewegen. Soms zitten we aan tafel en dan maakt hij onverwacht hele snelle en rare bewegingen met zijn handen alsof hij een magic show aan het opvoeren is. Hij herhaalt soms woorden die op tv woorden gezegd en hij grappig vindt fluisterend, hij knipt vaak met z’n vingers en hij maakt af en toe, maar steeds, dezelfde geluidjes met zijn mond.

Ik heb al regelmatig het gesprek met hem hierover proberen aan te gaan: hoe lang doe je dit al? Weet je waar het vandaan komt? Hoe komt het dat je dit steeds doet? Maar hij is conflictvermijdend en ik krijg nooit echt duidelijke antwoorden. Zelf beseft hij ook echt niet hoe erg het is. Hij wilt er ook niks aan doen om het te veranderen. Als we met vreemde mensen praten doet hij het ook en ik denk dat hem dat bijvoorbeeld gaat belemmeren bij sollicitaties. Dat doet het eigenlijk al.

Kan ik er mee leven? Ja, want ik hou van hem. Dat neemt echter niet weg dat het echt rete irritant kan zijn als je rustig film wilt kijken en er zit constant iemand naast je te wiebelen.

Moet ik het nu gewoon zo laten of hebben jullie nog ideeën? Ik hoor het heel graag.
Alle reacties Link kopieren
Zolang hij er geen last van heeft kan je er weinig mee. Als hij het niet wil oplossen dan lost hij het niet op.

Ik zou het zo laten, stel nou dat hij een eigenschap van jou wil veranderen want hij heeft er last van, maar jij niet. Dat zou je toch ook niet tof vinden?
Hij wil er niets aan doen.
Dan is het zo.
Meer kun jij niet doen. Accepteren of weggaan.
Alle reacties Link kopieren
Hij wil er niets aan doen lees ik.
Dan houdt het daar toch op?
Alle reacties Link kopieren
Ten eerste, jij kunt hem niet veranderen, dus houd op met je goedbedoelde gesprekjes. Ondertussen weet hij wel, dat jij je aan zijn gefriemel stoort. Blijkbaar kan/wil hij er niks aan doen. Jij kunt hem niet veranderen, dat kan hij hooguit alleen zelf.
Maar dan komen we bij:
2. is het wel aangeleerd? is het niet iets wat in hem zit? ADHD?
Alle reacties Link kopieren
Met medicatie en/of cognitieve gedragstherapie is het wel mogelijk dat de tics verminderen. Dus ik zou hem toch aansporen hulp te gaan zoeken hiervoor. Zeker als het hem belemmert in zijn werk/sollicitaties.
Tics of gewoontes zijn heel moeilijk af te leren.

Van tourette heb ik begrepen dat het een soort onmogelijke te onderdrukken aandrang is.

Links of rechtsom lijkt het mij dat je moet leren ermee te dealen.

Ik kende trouwens mensen met mindere klachten dus dat je erger online vind, zegt vrij weinig.
anoniem_636406528baf6 wijzigde dit bericht op 22-09-2020 09:22
8.44% gewijzigd
Gilles de la Tourette komt in vele vormen.


Een goede vriend van mij heeft een lichte vorm zoals het bij jouw vriend manifesteert en het heeft hem nog nooit in de weg gezeten. Het is een onderdeel van hem en het was tot 10 jaar geleden nog niet eens bij hem opgekomen dat hij iets had wat een ander niet had. Mijn vrienden en ik irriteren ons er nooit aan. Zelfs niet als we vroeger filmmarathons hielden.

Het is trouwens ook niet op te lossen. Je kan er alleen voor zorgen dat jouw houding tegenover je vriend hem niet ongelukkig maakt.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben bekend met tics maar deze klinken wel heel heftig. Je ergert je eraan zo te lezen.
Stel nou hè (en die kans is best heel groot aanwezig) dat hij zijn hele leven deze tics houdt, stel nou (en die kans is best groot) dat ze erger worden naarmate hij ouder wordt.
Kun je hiermee leven? Zie je jezelf op deze manier oud worden?
.
Alle reacties Link kopieren
BeaTea schreef:
22-09-2020 09:20
Het is trouwens ook niet op te lossen. Je kan er alleen voor zorgen dat jouw houding tegenover je vriend hem niet ongelukkig maakt.
Sterker nog, hoe harder erop gelet wordt hoe erger het wordt.
.
Alle reacties Link kopieren
Zou wel degelijk Gilles de la Tourette kunnen zijn hoor. Zo klinkt het wel.
https://www.hersenstichting.nl/hersenaa ... -tourette/

Er zijn gedragstherapieën. Is moeilijk hoor, om er echt wat aan te doen. Maar veel mensen hebben wel baat bij de therapie.

Er zijn medicijnen voor, maar dit zijn anti-psychotica en deze hebben serieuze bijwerkingen.

Ik heb een kind met gilles de la tourette. Ook niet zo heel erg hoor, maar wel aanwezig. Er is weinig aan te doen. Wel stress ed vermijden want dan wordt het erger.
Alle reacties Link kopieren
Het zou best Tourette kunnen zijn, denk ik. Niet iedereen heeft het in dezelfde mate. Ik heb ooit een vriendje gehad met Tourette. Het schelden en dat soort dingen waar mensen vaak aan denken bij Tourette komt maar bij een klein gedeelte voor.

Als het Tourette is kun je er niet zo veel aan doen. Mijn ex heeft toen hij jong was een tijdje medicatie gebruikt om de tics te onderdrukken. Dat hielp wel, maar hij had veel last van bijwerkingen en is er om die reden weer mee gestopt.
Hij kon het een tijdje onderdrukken als dat moest, bijvoorbeeld bij een sollicitatiegesprek, maar dan had hij er daarna even wat meer last van. Ik heb me er eigenlijk nooit aan gestoord, al scheelt het misschien wel dat mijn ex wist dat hij Tourette had en daar ook open over was.
Rooss4.0 schreef:
22-09-2020 09:22
Sterker nog, hoe harder erop gelet wordt hoe erger het wordt.


Ja dat. En dat zal hem vast niet gelukkiger maken.
Ik zou er niet mee kunnen leven, zou het gevoel hebben met een achterlijk iemand samen te wonen. Ook als ie verder heel intelligent en sociaal is.

Zou me ook schamen om met hem in het openbaar te zijn. Heb jij daar geen last van?
Alle reacties Link kopieren
Tourette Syndroom heeft meerdere vormen, van mild tot heftig. De meest heftige vorm (schelden en dergelijke) komt maar zelden voor.
Mijn man is gediagnosticeerd met ADHD en Tourette en tijdens stressvolle periodes is dat veel duidelijker waarneembaar. Tot nog toe heeft het echter niet in de weg gezeten tijdens sollicitaties.
Twee van mijn kinderen hebben 'alleen' Tourette in een zeer milde vorm. De jongste kan het heel goed beheersen in gezelschap van andere mensen.

Wat betreft de fysieke tics: ja, ik erger me daar ook behoorlijk aan soms. Ik probeer er niet op te letten, maar soms is dat heel moeilijk inderdaad.
Bedankt voor jullie advies. Ik had het (verkeerde) oordeel dat Tourette gelijk heel erg moest zijn. Zelf heb ik ook wel eens gedacht aan ADHD omdat hij ook nooit één ding tegelijk kan doen. Hij zit bijvoorbeeld vaak te gamen, dan heeft hij tegelijk een serie aanstaan op zijn computer en zit hij tegelijkertijd constant een dek kaarten in zijn handen te schudden.

Maar omdat hij ook zo conflictvermijdend is denk ik soms ook dat er vroeger misschien iets is gebeurt waardoor dit alles is ontstaan.

Ik weet het gewoon niet. Ik geef veel om mijn vriend en ik val hem ook nooit aan op het feit dat zijn tics mij soms irriteren. Ik zal er inderdaad mee moeten leren leven. Ik gun het hem alleen niet dat hij in zijn werk niet verder komt (wat hij graag wilt) mede doordat anderen die tics ook opvalt.
Alle reacties Link kopieren
Ik had een collega die er ook last van had. Met name als hij gestressed was, had hij er meer last dan normaal. Ik had er over het algemeen niet veel last van en op dagen dat ik het wel had (omdat ik met iets heel ingewikkelds bezig was), dan draaide ik mijn computer zodat ik hem niet zag en deed een koptelefoon op.

Mijn collega gaf wel aan dat het voor hem scheelde dat hij zich op kantoor niet hoefde in te houden (omdat het mij niet vaak stoorde), daardoor had hij er thuis ook minder last van. Want als hij wel veel moest inhouden, dan 'compenseerde' hij het thuis door de tics de vrije loop te laten.

Je vriend doet dit niet express en het is ook heel vermoeiend om tics te onderdrukken. En juist thuis zou het niet uit mogen maken.
Bedenk dat de meeste mensen wel iets hebben dat ze onbewust doen, bijvoorbeeld nagelbijten, continue wippen met het been/voet, in zichzelf praten.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren
Als hij heel graag verder wil komen op werkgebied dan kan hij in elk geval eens een afspraak met de HA maken om te kijken of die een idee heeft.

Het is natuurlijk wel een beetje maf dat hij doet alsof er niks aan de hand is, ook niet als hij er zelf geen last van heeft.
Dit ligt echt bij hem.
.
Alle reacties Link kopieren
Dat zijn dus kenmerken van een tic.

Je vriend heeft er geen last van, en zal geen noodzaak zien om hier iets aan te doen of om uit te zoeken waarom hij dit doet.

Je kan aangeven wat de tics met jou doen. En vragen of dat hij bereid is om een keer een afspraak te maken bij de huisarts om te kijken of dat er wat te doen is.

Jij bent in ieder geval niet zijn behandelaar, psycholoog, arts, dus ga niet zelf proberen te dokteren of oplossingen of oorzaken te zoeken.

Wat jij het beste kan doen is negeren. Vaak hoe meer aandacht je eraan besteed hoe meer dit tics zal uitlokken. Probeer niet emotioneel te reageren op dit gedrag, je er niet aan te storen. Lukt dit je niet, dan moet je nagaan of dat je wel wil samen wonen met iemand die last heeft van deze tics. Tics komen en gaan, maar je kan ze niet zomaar uitschakelen. Dus de keuze is dan aan jou, er mee leren omgaan of afscheid nemen van deze relatie.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
Alle reacties Link kopieren
Zigzag89 schreef:
22-09-2020 09:33
Bedankt voor jullie advies. Ik had het (verkeerde) oordeel dat Tourette gelijk heel erg moest zijn. Zelf heb ik ook wel eens gedacht aan ADHD omdat hij ook nooit één ding tegelijk kan doen. Hij zit bijvoorbeeld vaak te gamen, dan heeft hij tegelijk een serie aanstaan op zijn computer en zit hij tegelijkertijd constant een dek kaarten in zijn handen te schudden.

Maar omdat hij ook zo conflictvermijdend is denk ik soms ook dat er vroeger misschien iets is gebeurt waardoor dit alles is ontstaan.

Ik weet het gewoon niet. Ik geef veel om mijn vriend en ik val hem ook nooit aan op het feit dat zijn tics mij soms irriteren. Ik zal er inderdaad mee moeten leren leven. Ik gun het hem alleen niet dat hij in zijn werk niet verder komt (wat hij graag wilt) mede doordat anderen die tics ook opvalt.

Je hoeft hem niet aan te vallen, maar je mag wel zeggen dat je moeite hebt met die tics en dat ze je Some heel erg irriteren. In een gezonde relatie moet je juist dit ook zeggen.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
Hé?? Het gesprek aangaan?
Alsof hij iets vreselijks misdaan heeft.
Dit is gewoon iets wat bij hem hoort lijkt me.
ik had toen ik heel jong was een bepaalde tic en dat is uiteindelijk vanzelf weer weggegaan, maar als je echt meerdere tics hebt die je de gehele dag dwangmatig uitvoert is het echt iets wat ingebakken is en niet iets wat je even afleert.

Accepteer je vriend zoals hij is of maak het uit want hij voelt heus aan dat jij je eraan ergert en het ergens niet helemaal accepteert.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het wel vreemd, dat hij het er helemaal niet over wil hebben. Dat lijkt dan toch een beetje 'struisvogelen". Terwijl hij toch ook wel door moet hebben, dat hij iets heeft en dat het niet weggaat door het er niet over te hebben.

Zelf zou ik in elk geval willen weten wat ik heb en hoe ik ermee kan omgaan, of hoe ik kan voorkomen dat het steeds meer wordt. Hoe moet zij haar vriend accepteren, als hij al niet zelf wil accepteren wat hij heeft?

De tics zou ik mee kunnen leven (denk ik), maar dat het een onderwerp is waar niet over gesproken kan en mag worden, zou voor mij een struikelblok zijn.
Alle reacties Link kopieren
MarijeMarije schreef:
22-09-2020 10:13
Ik vind het wel vreemd, dat hij het er helemaal niet over wil hebben. Dat lijkt dan toch een beetje 'struisvogelen". Terwijl hij toch ook wel door moet hebben, dat hij iets heeft en dat het niet weggaat door het er niet over te hebben.

Zelf zou ik in elk geval willen weten wat ik heb en hoe ik ermee kan omgaan, of hoe ik kan voorkomen dat het steeds meer wordt. Hoe moet zij haar vriend accepteren, als hij al niet zelf wil accepteren wat hij heeft?

De tics zou ik mee kunnen leven (denk ik), maar dat het een onderwerp is waar niet over gesproken kan en mag worden, zou voor mij een struikelblok zijn.

Eens, ik zou me eerder afvragen of ik wel kan leven met iemand die niet open wil communiceren
Alle reacties Link kopieren
VelvetVolvo schreef:
22-09-2020 09:32
Ik zou er niet mee kunnen leven, zou het gevoel hebben met een achterlijk iemand samen te wonen. Ook als ie verder heel intelligent en sociaal is.

Zou me ook schamen om met hem in het openbaar te zijn. Heb jij daar geen last van?
Wat een ontzettend nare, asociale opmerking. Ga je schamen!
Alle reacties Link kopieren
Zigzag89 schreef:
22-09-2020 09:33
Bedankt voor jullie advies. Ik had het (verkeerde) oordeel dat Tourette gelijk heel erg moest zijn. Zelf heb ik ook wel eens gedacht aan ADHD omdat hij ook nooit één ding tegelijk kan doen. Hij zit bijvoorbeeld vaak te gamen, dan heeft hij tegelijk een serie aanstaan op zijn computer en zit hij tegelijkertijd constant een dek kaarten in zijn handen te schudden.

Maar omdat hij ook zo conflictvermijdend is denk ik soms ook dat er vroeger misschien iets is gebeurt waardoor dit alles is ontstaan.

Ik weet het gewoon niet. Ik geef veel om mijn vriend en ik val hem ook nooit aan op het feit dat zijn tics mij soms irriteren. Ik zal er inderdaad mee moeten leren leven. Ik gun het hem alleen niet dat hij in zijn werk niet verder komt (wat hij graag wilt) mede doordat anderen die tics ook opvalt.
Het hoeft je niet te belemmeren in je werk. Collega van mij was én ambitieus én had tics, maar is verder gekomen dan ik. Want ik heb én geen tics én te weinig ambitie.

En meerdere dingen tegelijkertijd doen, hoeft geen belemmering te zijn. Ik heb ook vaak genoeg een serie of film op staan, terwijl ik een boek lees.
Daarnaast is het ook raar om het gelijk op een mogelijk probleem uit zijn jeugd te gooien. Misschien is conflictmijdend gedrag gewoon iets in zijn karakter.

Je probeert allerhande zaken aan elkaar te knopen die niet perse met elkaar te maken hebben.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven