
Zure begravenis
maandag 12 oktober 2020 om 22:33
Vorige week heeft een collega haar tante gecremeerd. Schijnt een hele problematische vrouw geweest te zijn. Haar kinderen konden haar wel schieten. Ok, daar kijk ik niet zo van op, daar zijn er wel meer van, maar hier viel mijn mond dus echt van open (sorry, moest ook echt wel lachen, gelukkig collega ook wel)
De kinderen hebben serieus tijdens de dienst dat nummer van Brigitte Kaandorp “Zwaar Leven” opgezet
Hebben jullie ooit iets dergelijk zuurs op een begrafenis meegemaakt? Of wie zou het serieus overwegen? Ik weet niet of ik een overledene ooit zo’n trap na zou kunnen geven.
De kinderen hebben serieus tijdens de dienst dat nummer van Brigitte Kaandorp “Zwaar Leven” opgezet


Hebben jullie ooit iets dergelijk zuurs op een begrafenis meegemaakt? Of wie zou het serieus overwegen? Ik weet niet of ik een overledene ooit zo’n trap na zou kunnen geven.
blueberry wijzigde dit bericht op 12-10-2020 22:37
0.16% gewijzigd


maandag 12 oktober 2020 om 23:48

maandag 12 oktober 2020 om 23:50
Wat een onzin. Niet iedereen kijkt zo zwaar tegen begrafenissen aan. Het hoeft toch niet allemaal één bak ellende en verdriet te zijn? Daarbij gaat niet ieders eetlust gebukt onder verdriet.linnylow schreef: ↑12-10-2020 23:37Ik vind het juist vaak iets walgelijks de dood het haalt me hele honger weg ik denk als dat je het je niet raakt je sneller aan koekjes en koffie kunt denken.
Maar waarom ga je dan als je er zo instaat en het je eigenlijk niks tot weinig doet puur voor de mensen die nog leven ?
anoniem_639a9136a72af wijzigde dit bericht op 12-10-2020 23:51
5.38% gewijzigd

maandag 12 oktober 2020 om 23:51
Wat overdreven, de dood hoort bij het leven en daar kan je heel zwaar over doen maar mensen blijven sterven. Als je als ouder het zo verziekt hebt dat al je kinderen besluiten om dat nummer te draaien dan is er meer gebeurd. De begrafenis/crematie is voor de nabestaanden, een nabeschouwing, de grote afrekening op aarde, over de doden niets dan goeds is typisch iets van de kerk. Ik ken een paar mensen waarvan ik zeker weet dat er misschien 1 tot 5 mensen komen opdagen, Als we eerlijker zouden mogen zijn zouden we een hoop frustraties kunnen oplossen. En laten we eerlijk zijn, de overledene merkt er helemaal niets van.linnylow schreef: ↑12-10-2020 23:37Ik vind het juist vaak iets walgelijks de dood het haalt me hele honger weg ik denk als dat je het je niet raakt je sneller aan koekjes en koffie kunt denken.
Maar waarom ga je dan als je er zo instaat en het je eigenlijk niks tot weinig doet puur voor de mensen die nog leven ?
maandag 12 oktober 2020 om 23:53
Dit precies. Ik heb zelden zo gelachen als na de begrafenis van mijn veel te jong overleden oom. Er werden zulke fijne en grappige herinneringen opgehaald bij de koffie na afloop. Tranen over mijn wangen, een geweldige man was het.rumforviva schreef: ↑12-10-2020 23:50Wat een onzin. Niet iedereen kijkt zo zwaar tegen begrafenissen aan. Het hoeft toch niet allemaal één bak ellende en verdriet te zijn?
En dat doet niks af aan mijn verdriet om zijn overlijden!

maandag 12 oktober 2020 om 23:54
Bij mijn eigen vadertje hebben mensen ook gelachen hoor. Heb zelf ook leuke en voor iedereen herkenbare karaktereigenschappen en anekdotes aangehaald.Iphi schreef: ↑12-10-2020 23:53Dit precies. Ik heb zelden zo gelachen als na de begrafenis van mijn veel te jong overleden oom. Er werden zulke fijne en grappige herinneringen opgehaald bij de koffie na afloop. Tranen over mijn wangen, een geweldige man was het.
En dat doet niks af aan mijn verdriet om zijn overlijden!

maandag 12 oktober 2020 om 23:55
Helemaal mee eens!!! Niemand kan over zijn graf regeren en ik blijf erbij, het liedje van Kaandorp is niet eens zo pessimistisch, het geeft op een grappige relatieve manier aan dat iemand het leven zwaar vindt en daar is niks negatiefs aan.Geronimo2 schreef: ↑12-10-2020 23:51Wat overdreven, de dood hoort bij het leven en daar kan je heel zwaar over doen maar mensen blijven sterven. Als je als ouder het zo verziekt hebt dat al je kinderen besluiten om dat nummer te draaien dan is er meer gebeurd. De begrafenis/crematie is voor de nabestaanden, een nabeschouwing, de grote afrekening op aarde, over de doden niets dan goeds is typisch iets van de kerk. Ik ken een paar mensen waarvan ik zeker weet dat er misschien 1 tot 5 mensen komen opdagen, Als we eerlijker zouden mogen zijn zouden we een hoop frustraties kunnen oplossen. En laten we eerlijk zijn, de overledene merkt er helemaal niets van.
maandag 12 oktober 2020 om 23:56
Hier zijn de koffies achteraf meestal een soort staande receptie annex familiefeestje.rumforviva schreef: ↑12-10-2020 23:54Bij mijn eigen vadertje hebben mensen ook gelachen hoor. Heb zelf ook leuke en voor iedereen herkenbare karaktereigenschappen en anekdotes aangehaald.
Zoiets van "we hebben de heftigheid nu wel gehad, laten we nu herinneringen ophalen en genieten van 't feit dat wij wel nog leven".
Eventueel met nog wat vrienden van de overledene bij ook.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
dinsdag 13 oktober 2020 om 00:01
Voor mij is de dood geen zwaar onderwerp ofzo, vandaar dat ik er soms humor in zie in een bepaalde strekking.
Plus in mijn werk heb ik er regelmatig mee te maken. Als je dat allemaal gaat aantrekken dan wordt je leven wel erg droevig. Over mijn eigen sterfelijkheid doe ik ook nooit ontwijkend. Het hoort er gewoon bij. Maar ik ken er genoeg die het onderwerp liever mijden
Plus in mijn werk heb ik er regelmatig mee te maken. Als je dat allemaal gaat aantrekken dan wordt je leven wel erg droevig. Over mijn eigen sterfelijkheid doe ik ook nooit ontwijkend. Het hoort er gewoon bij. Maar ik ken er genoeg die het onderwerp liever mijden

dinsdag 13 oktober 2020 om 00:11
Van een zaak weet je zeker, elk mens gaat dood, klaar. De een heeft door een slopende ziekte een termijn gekregen, de ander doet net alsof ie eeuwig blijft leven of valt jong dood.
Ik heb alleen nog zoiets, oudjes eerst en mijn enige angst is mijn kinderen te moeten overleven.
Maar ik zou in mijn kist nog kunnen lachen om de muziekkeuze van mijn nabestaanden, een leven lang zeuren, als dat het enige is.
Ik heb alleen nog zoiets, oudjes eerst en mijn enige angst is mijn kinderen te moeten overleven.
Maar ik zou in mijn kist nog kunnen lachen om de muziekkeuze van mijn nabestaanden, een leven lang zeuren, als dat het enige is.

dinsdag 13 oktober 2020 om 00:13
Geen idee, zelf heb ik dat niet.
Maar het bakkie troost met droog plakje cake kom je niet veel meer tegen (tenminste, ik niet)
Bij mijn laatste uitvaart waren er allerlei hapjes en drankjes die de overledene lekker vond. Het leek wel een soort intieme borrel en ook in de kerk zelf, dat vond ik best bijzonder/speciaal.
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.

dinsdag 13 oktober 2020 om 00:26
Waarom heb jij dit topic geopend? Het betreft een vriendin of collega van je en het viel je op dat het liedje als zuur werd ervaren, door jou?
dinsdag 13 oktober 2020 om 01:02
Ik was jaren geleden in Mexico en daar zag ik een rouwstoet de kerk uit komen. De eerste 10 stappen speelden de muzikanten nog treurige muziek, daarna werd het vrolijk, je kon zo de polonaise meedoen. Was blijkbaar iets van dankbaar zijn voor het goede leven dat de overledene gehad had.Wissewis schreef: ↑12-10-2020 23:56Hier zijn de koffies achteraf meestal een soort staande receptie annex familiefeestje.
Zoiets van "we hebben de heftigheid nu wel gehad, laten we nu herinneringen ophalen en genieten van 't feit dat wij wel nog leven".
Eventueel met nog wat vrienden van de overledene bij ook.
Ik was er trouwens rond Allerzielen en er lagen overal chocolade doodskopjes in de winkels. Bleek dat die aan vrienden en familie werden gegeven, met het achterliggende idee: ook als je dood bent zal ik nog van je houden
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
dinsdag 13 oktober 2020 om 01:04
Wel toepasselijk haha.
Ikzelf weet niet of ik begraven wil worden of gecremeerd. Het liedje van Living in a box lijkt me dan wel wat.
I am living in a box baby. I am living in a cardboardbox woooohoo.
Champagne taste on a beer budget.

dinsdag 13 oktober 2020 om 02:18
Laatst op een coronaproof uitvaart geweest (tweede zaal met videoverbinding). De hoogbejaarde overledene had een heel lang en gelukkig leven gehad. De lekenpriester scheen hem dat allemaal niet zo te gunnen: “...ook viel Piet niet in een zwart gat nadat hij met pensioen ging op zijn 55e. Iets waar velen van ons enkel maar van kunnen dromen. Piet heeft nog 35 jaar lang fulltime mogen genieten van zijn hobbies terwijl Trees zorgde voor hun huis, natje, droogje, gezin en verstrooiing”.
De dochter zagen wij op het scherm een poging ondernemen om die lekenpriester te doden met blikken. De hele oude fragiele meneer achter ons zei hardop (in een poging te fluisteren tegen zijn zoon): “Nou, vraag straks zijn naam maar, die wil ik niet hebben op mijn feestje hoor”. Toen was het voor veel mensen wel een beetje moeilijk om het gezicht in de plooi te houden. De overledene zelf zou er keihard om hebben gelachen.
De dochter zagen wij op het scherm een poging ondernemen om die lekenpriester te doden met blikken. De hele oude fragiele meneer achter ons zei hardop (in een poging te fluisteren tegen zijn zoon): “Nou, vraag straks zijn naam maar, die wil ik niet hebben op mijn feestje hoor”. Toen was het voor veel mensen wel een beetje moeilijk om het gezicht in de plooi te houden. De overledene zelf zou er keihard om hebben gelachen.
dinsdag 13 oktober 2020 om 02:44
Ik denk niet dat het om niet gunnen gaat maar om jezelf de ruimte te geven een oordeel te hebben over de overledene en er niet voor schrikken om dit te geven op zoiets intiems als een uitvaart.
Zelf heb ik vorig jaar een zelfgeschreven tekst voorgedragen voor mijn hoogbejaarde grootouder die ik 2x/jaar zag en ik heb respect getoond. Hij was een zeer conservatief, religieus man en ‘over de doden niets dan goeds’ vind ik wel opgaan in een christelijke uitvaart.
Niettegenstaande heb ik er wel een voorzichtig grapje ingegooid en ik merkte net dat het publiek dit als opluchtend had ervaren. Ook zijn er traantjes gerold want wat ik schreef was enkel positief (doch kritisch, maar zo was hij zelf ook en zijn we allemaal).
Zelf heb ik vorig jaar een zelfgeschreven tekst voorgedragen voor mijn hoogbejaarde grootouder die ik 2x/jaar zag en ik heb respect getoond. Hij was een zeer conservatief, religieus man en ‘over de doden niets dan goeds’ vind ik wel opgaan in een christelijke uitvaart.
Niettegenstaande heb ik er wel een voorzichtig grapje ingegooid en ik merkte net dat het publiek dit als opluchtend had ervaren. Ook zijn er traantjes gerold want wat ik schreef was enkel positief (doch kritisch, maar zo was hij zelf ook en zijn we allemaal).
Veritas vos liberabit
dinsdag 13 oktober 2020 om 04:22
Ben ooit bij een uitvaart bijna in de lach geschoten toen bij het begin van de plechtigheid de familie binnen kwam met de kist en het liedje “opzij, opzij, opzij” van Herman van Veen gespeeld werd. Dat kwam vooral omdat dat haaks op mijn verwachtingspatroon stond..
liever een leuke hond in een restaurant dan zeurende kinderen
dinsdag 13 oktober 2020 om 07:51
Ooit op een kerkelijke uitvaart geweest van een jong iemand en een van de siblings, die nog jonger was, had een black metal nummer uitgekozen voor de overledene. Bijzonder dat de dominee daar geen problemen mee had.
Ander voorbeeld uit de tweede hand. Iemand die al wat aan het dementeren was, zei 'iets' te luid, toen ze achter de begrafenisstoet aan liepen dat de dochter van de overledene nou wel blij zou zijn dat alle sieraden (klederdracht) nu eindelijk aan haar toe zouden vallen... Dat was zó niet waar, de dochter was ontzettend dol op haar moeder..
Ander voorbeeld uit de tweede hand. Iemand die al wat aan het dementeren was, zei 'iets' te luid, toen ze achter de begrafenisstoet aan liepen dat de dochter van de overledene nou wel blij zou zijn dat alle sieraden (klederdracht) nu eindelijk aan haar toe zouden vallen... Dat was zó niet waar, de dochter was ontzettend dol op haar moeder..
Your life could depend on this. Don't blink. Don't even blink. Blink and you're dead. They are fast. Faster than you can believe. Don't turn your back, don't look away, and don't blink! Good luck. - The Doctor
dinsdag 13 oktober 2020 om 08:09
Het is mij opgevallen dat namen toch vaak een ding zijn bij begrafenissen...rumforviva schreef: ↑12-10-2020 22:52Ik was ook eens op een uitvaart waar één van vier zoons was overleden. De voorganger van de uitvaartverzorging versprak zich tot zeker 4x toe door de naam van de overleden broer met de naam van een van de nog levende broers te verwisselen. Het was vreselijk. Er moest uiteindelijk iemand hem onderbreken om hem te corrigeren. De namen leken wel een beetje op elkaar.


Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
dinsdag 13 oktober 2020 om 08:10
De uitvaart van mijn oma was niet makkelijk. Mijn oma was onberekenbaar voor mijn moeder en tantes tijdens het opgroeien en soms ronduit gemeen. Psychische problemen zullen daar hebben meegespeeld, maar het was een onveilige plek om op te groeien. Nooit weten in welke bui ze was als je thuis kwam van school.
Maar de laatste jaren was ze heel mild geworden, de zorgmedewerkers uit het verpleegtehuis kenden haar als een hele lieve vrouw.
De toespraken gingen vooral over de laatste periode, maar het was voor mijn tantes niet makkelijk.
Maar de laatste jaren was ze heel mild geworden, de zorgmedewerkers uit het verpleegtehuis kenden haar als een hele lieve vrouw.
De toespraken gingen vooral over de laatste periode, maar het was voor mijn tantes niet makkelijk.
dinsdag 13 oktober 2020 om 08:14
Zo had ik een vriend die StarWars fan was, en dat ging best ver. Zijn begrafenis stond dan ook in het teken van StarWars. Om zijn kist heen stonden Startroopers en Darthvader...VGM1980 schreef: ↑12-10-2020 22:54Dit gaat niemand geloven, want het klinkt te bizar om waar te zijn, maar een bekende vsn mij bleek en groot Laaf fan te zijn. Ik weet niet hoe het echt heet, maar die mensen spreken met elkaar af om in het weekend verkleed te gaan als jonkvrouwen, ridders, harry potter figuren e.d.
Bij de uitvaart zat het dus vol met driekwart van de mensen verkleed als zo een figuur, als eer van de persoon. De muziek was ook in het thema. Ik vond het bijzonder om mee te maken en om nooit te vergeten.
Ik vond het een ontzettend mooi gebaar.