Relaties
alle pijlers
Terecht gepikeerd of niet?
maandag 12 oktober 2020 om 18:22
Hoi allemaal,
Ik wil graag even jullie kijk op de volgende situatie en een beetje stoom afblazen. Ik ben momenteel erg gepikeerd en soms heb ik ook even een spiegel nodig
Binnenkort begin ik bij mijn nieuwe werkgever. Na een ongelukkige periode bij mijn vorige werkgever en flink wat solliciteren kan ik gelukkig ergens beginnen waar ik het (denk ik) erg naar mijn zin ga hebben. Nu het volgende. Ik ga namelijk van 40 uur naar 36 uur. Ook wordt er volledig thuisgewerkt bij volgend bedrijf, dus dat betekent dat ik ook thuis ingewerkt wordt. Mijn vriend daarentegen zit 3 van de 5 dagen wel op kantoor. Dat is vijf kwartier hiervandaan, dus hij zit met wat reistijd. Daarnaast werkt hij 40 uur. We hebben een tijdje terug al besproken dat ik de huishoudelijke taken op me zou nemen omdat ik simpelweg meer tijd heb. Nu moet ik bekennen dat ik me daar een beetje op heb verkeken. Want de was doen, boodschappen doen, koken, het huis poetsen, bed verschonen, de vaatwasser in- en uitruimen; dat kost best wat tijd bij elkaar. Ondertussen heb ik dan ook het gevoel dat ik vrij veel commentaar krijg op dingen. Het eten smaakt niet, zijn favoriete trui is niet gewassen, als we ergens zijn geweest en ik op de terugweg nog even langs de supermarkt wil (hij kan gewoon in de auto blijven wachten) krijg ik een diepe zucht want “heb je dat dan niet besteld met de boodschappen”… Dat ik soms echt denk: doe het dan lekker zelf allemaal. Dat zeg ik ook wel eens, maar dan is de reactie “dit is hoe we het af hebben gesproken en ik geef je alleen feedback” alsof ik een kleuter ben.
Afijn. Het begint me enorm te irriteren. Ik heb namelijk het idee dat hij denkt dat ik echt hele dagen de tijd heb om het huis van top tot teen schoon te hebben nu ik vrij ben. Dat ik ook nog naar de sportschool ga, af en toe een kopje koffie drink met een vriendin, langs mijn ouders ga of soms even niets wil doen, dat gaat er niet in. Ja, ik heb meer tijd, maar ik vind het ook fijn om even wat tijd voor mezelf te nemen soms. Als hij thuis werkt en ik ben ook thuis (aan het werk, of in dit geval vrij) wordt er ook verwacht dat de tafel is gedekt en de lunch klaarstaat om 12 uur. Het begint gewoon energie te vreten. Ik vind het zo makkelijk vanuit hem om telkens maar commentaar te leveren terwijl hij zelf niets hoeft te doen.
Sorry voor het lange verhaal. Kortom: ik vind hem eerlijk gezegd een beetje een verwend kind worden op deze manier. Niets doen maar wel commentaar leveren. En als we er een discussie over krijgen ligt het ook standaard aan mij of is het geen commentaar, maar “feedback”.
Hoe zien jullie dit? Ik vind het terecht dat ik meer in het huishouden doe, maar dat hij nou bepaalt wanneer ik wat doe en ook nog commentaar hebben begint me nu echt te irriteren.
Ik wil graag even jullie kijk op de volgende situatie en een beetje stoom afblazen. Ik ben momenteel erg gepikeerd en soms heb ik ook even een spiegel nodig
Binnenkort begin ik bij mijn nieuwe werkgever. Na een ongelukkige periode bij mijn vorige werkgever en flink wat solliciteren kan ik gelukkig ergens beginnen waar ik het (denk ik) erg naar mijn zin ga hebben. Nu het volgende. Ik ga namelijk van 40 uur naar 36 uur. Ook wordt er volledig thuisgewerkt bij volgend bedrijf, dus dat betekent dat ik ook thuis ingewerkt wordt. Mijn vriend daarentegen zit 3 van de 5 dagen wel op kantoor. Dat is vijf kwartier hiervandaan, dus hij zit met wat reistijd. Daarnaast werkt hij 40 uur. We hebben een tijdje terug al besproken dat ik de huishoudelijke taken op me zou nemen omdat ik simpelweg meer tijd heb. Nu moet ik bekennen dat ik me daar een beetje op heb verkeken. Want de was doen, boodschappen doen, koken, het huis poetsen, bed verschonen, de vaatwasser in- en uitruimen; dat kost best wat tijd bij elkaar. Ondertussen heb ik dan ook het gevoel dat ik vrij veel commentaar krijg op dingen. Het eten smaakt niet, zijn favoriete trui is niet gewassen, als we ergens zijn geweest en ik op de terugweg nog even langs de supermarkt wil (hij kan gewoon in de auto blijven wachten) krijg ik een diepe zucht want “heb je dat dan niet besteld met de boodschappen”… Dat ik soms echt denk: doe het dan lekker zelf allemaal. Dat zeg ik ook wel eens, maar dan is de reactie “dit is hoe we het af hebben gesproken en ik geef je alleen feedback” alsof ik een kleuter ben.
Afijn. Het begint me enorm te irriteren. Ik heb namelijk het idee dat hij denkt dat ik echt hele dagen de tijd heb om het huis van top tot teen schoon te hebben nu ik vrij ben. Dat ik ook nog naar de sportschool ga, af en toe een kopje koffie drink met een vriendin, langs mijn ouders ga of soms even niets wil doen, dat gaat er niet in. Ja, ik heb meer tijd, maar ik vind het ook fijn om even wat tijd voor mezelf te nemen soms. Als hij thuis werkt en ik ben ook thuis (aan het werk, of in dit geval vrij) wordt er ook verwacht dat de tafel is gedekt en de lunch klaarstaat om 12 uur. Het begint gewoon energie te vreten. Ik vind het zo makkelijk vanuit hem om telkens maar commentaar te leveren terwijl hij zelf niets hoeft te doen.
Sorry voor het lange verhaal. Kortom: ik vind hem eerlijk gezegd een beetje een verwend kind worden op deze manier. Niets doen maar wel commentaar leveren. En als we er een discussie over krijgen ligt het ook standaard aan mij of is het geen commentaar, maar “feedback”.
Hoe zien jullie dit? Ik vind het terecht dat ik meer in het huishouden doe, maar dat hij nou bepaalt wanneer ik wat doe en ook nog commentaar hebben begint me nu echt te irriteren.
dinsdag 20 oktober 2020 om 18:56
Hij is eigenlijk te rigide om een relatie te hebben. Alles moet zó op zijn manier, dat zijn partner, wie het ook is, zichzelf vroeg of laat verliest bij hem. En dat is nooit goed. Jij waakt nog voor jezelf want je merkt dat je je ergert en je geeft daar ook uiting aan. Niet iedere vrouw is zo verstandig om dat te doen.
Ik denk dat je het heel fijn zult hebben als hij op vakantie is. Want weet je, tegenover elke sorry van hem, en elke verbetering, staat toch weer iets negatiefs. Want hij vervalt hoe dan ook in zijn gebruikelijke gedrag.
Ik denk dat je vroeg of laat hoe dan ook bij hem weg gaat. Het is alleen de vraag wanneer. Ik hoop gewoon dat je niet te veel tijd meer aan hem verspilt.
Ik denk dat je het heel fijn zult hebben als hij op vakantie is. Want weet je, tegenover elke sorry van hem, en elke verbetering, staat toch weer iets negatiefs. Want hij vervalt hoe dan ook in zijn gebruikelijke gedrag.
Ik denk dat je vroeg of laat hoe dan ook bij hem weg gaat. Het is alleen de vraag wanneer. Ik hoop gewoon dat je niet te veel tijd meer aan hem verspilt.
dinsdag 20 oktober 2020 om 19:02
En tuurlijk wil hij niet dat jij vertrekt.
Dan is hij zijn gratis kokkin en huissloofje kwijt.
En moet hij zelf gaan koken en poetsen of zijn moeder bellen.
Wie weet hoeveel kruimels liggen er dan 's avonds nadat ie 's ochtends zijn brood heeft gemaakt en instant moet wegrennen / rijden om op tijd op zijn werk te zijn
.
Dan is hij zijn gratis kokkin en huissloofje kwijt.
En moet hij zelf gaan koken en poetsen of zijn moeder bellen.
Wie weet hoeveel kruimels liggen er dan 's avonds nadat ie 's ochtends zijn brood heeft gemaakt en instant moet wegrennen / rijden om op tijd op zijn werk te zijn
.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
dinsdag 20 oktober 2020 om 19:37
Ik denk dat je gelijk hebt. Ik stelde mezelf de vraag of ik hem als vader van mijn kinderen zie.. en toen dacht ik nee hoe dan? Hij wordt helemaal gek als kinderen met hun vingertjes aan zijn mooie hoogglans witte kastjes zitten.. maar inderdaad het is de vraag wanneer. Want ik ben nu nog niet zo ver dat ik die knoop echt kan doorhakken. Hopelijk begrijpen jullie dat. Maar ik ben me wel veel bewuster van een aantal dingen en ik probeer hier ook lessen uit te halen. Ik hoop dat hij dat ook doet. Want inderdaad, iedereen gaat of zich verliezen in een relatie met hem, of gaan gewoon weg omdat ze het niet trekken. Als hij blijft zoals nu dan.iones schreef: ↑20-10-2020 18:56Hij is eigenlijk te rigide om een relatie te hebben. Alles moet zó op zijn manier, dat zijn partner, wie het ook is, zichzelf vroeg of laat verliest bij hem. En dat is nooit goed. Jij waakt nog voor jezelf want je merkt dat je je ergert en je geeft daar ook uiting aan. Niet iedere vrouw is zo verstandig om dat te doen.
Ik denk dat je het heel fijn zult hebben als hij op vakantie is. Want weet je, tegenover elke sorry van hem, en elke verbetering, staat toch weer iets negatiefs. Want hij vervalt hoe dan ook in zijn gebruikelijke gedrag.
Ik denk dat je vroeg of laat hoe dan ook bij hem weg gaat. Het is alleen de vraag wanneer. Ik hoop gewoon dat je niet te veel tijd meer aan hem verspilt.
En nogmaals ik ben gek op hem en het is een lieverd in veel opzichten. Maar niet wat mij gelukkig maakt op de lange termijn denk ik
dinsdag 20 oktober 2020 om 19:45
Ik gok bovendien ook dat als jullie kinderen hebben jij daar weer volledig voor opdraait.
Jij mag de extra zorg opnemen, het extra huishouden, ... terwijl hij zich nog harder op zijn werk smijt.
En drama maakt omdat jij misschien minder gaat werken, minder verdient en dus minder kan bijdragen.
Of er maar vanuit gaat dat je wel evenveel blijft bijdragen, hoewel je misschien "nog maar" 32 uur werkt. (En je dan nog eens lui gaat noemen ook.)
Naast het reguliere dagelijkse drama.
En oh wee als dat kind 's nachts durft te huilen, want dan verstoort het zijn slaap.
En moet jij maar zorgen dat kind dat niet doet.
Jij mag de extra zorg opnemen, het extra huishouden, ... terwijl hij zich nog harder op zijn werk smijt.
En drama maakt omdat jij misschien minder gaat werken, minder verdient en dus minder kan bijdragen.
Of er maar vanuit gaat dat je wel evenveel blijft bijdragen, hoewel je misschien "nog maar" 32 uur werkt. (En je dan nog eens lui gaat noemen ook.)
Naast het reguliere dagelijkse drama.
En oh wee als dat kind 's nachts durft te huilen, want dan verstoort het zijn slaap.
En moet jij maar zorgen dat kind dat niet doet.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
dinsdag 20 oktober 2020 om 20:04
Heb je al een serieus gesprek gehad waarin je bovenstaande met hem hebt besproken?rainonyourparade schreef: ↑20-10-2020 19:37Ik denk dat je gelijk hebt. Ik stelde mezelf de vraag of ik hem als vader van mijn kinderen zie.. en toen dacht ik nee hoe dan? Hij wordt helemaal gek als kinderen met hun vingertjes aan zijn mooie hoogglans witte kastjes zitten.. maar inderdaad het is de vraag wanneer. Want ik ben nu nog niet zo ver dat ik die knoop echt kan doorhakken. Hopelijk begrijpen jullie dat. Maar ik ben me wel veel bewuster van een aantal dingen en ik probeer hier ook lessen uit te halen. Ik hoop dat hij dat ook doet. Want inderdaad, iedereen gaat of zich verliezen in een relatie met hem, of gaan gewoon weg omdat ze het niet trekken. Als hij blijft zoals nu dan.
En nogmaals ik ben gek op hem en het is een lieverd in veel opzichten. Maar niet wat mij gelukkig maakt op de lange termijn denk ik
dinsdag 20 oktober 2020 om 20:34
Ik heb het hele topic in een keer doorgelezen en hoewel ik niet vaak reageer, doe ik dat nu wel. Het klinkt alsof je partner emotioneel gezien helemaal geen ruimte heeft voor een relatie met wie dan ook. Het draait namelijk maar om één persoon en dat is hijzelf. Alles moet gaan op zijn manier en zoals hij het voor zich ziet. Dit zodat hij voor de buitenwereld het perfecte plaatje kan neerzetten. Zeker als zijn partner dan ook nog het huishouden doet en financieel een behoorlijk steentje kan bijdragen. Dat laatste onder andere ook zodat HIJ straks zijn droomhuis kan kopen. Hij lijkt zich met name bezig te houden met hoe hij op anderen overkomt. Hij maakt jou ervoor verantwoordelijk om aan zijn standaard en perfecte ideaalbeeld te voldoen, en er ook voor te zorgen dat hij niet 'voor schut' wordt gezet. Als je met hem de discussie aangaat dan weet hij het elke keer zo te draaien dat hij toch gelijk heeft of maakt hij het je zo lastig dat je geen zin of energie meer hebt om er nog verder op door te gaan. Hij wil denk ik inderdaad niet dat je bij hem weg gaat. Dat is denk ik alleen niet uit liefde, maar vooral omdat zijn toekomstdroom dan in elkaar valt. Zijn belang; een mooi en groot huis, een mooie dure auto, mooie (merk)kleding, een leuke vrouw (huishoudster) en waarschijnlijk straks ook een paar knappe kids.
Je geeft aan dat er weinig sprake is van intimiteit, en zoals ik het lees is er ook weinig sprake van een échte, diepe emotionele verbintenis. Als dat wel zo zou zijn, zou hij oprecht geïnteresseerd zijn in jou. In je wensen, in je dromen, in je angsten en je frustraties. Hij zou zijn best doen om zich daarin te verdiepen en zou SAMEN met jou de toekomst willen plannen. Een toekomst waarin jouw wensen net zo belangrijk zijn als de zijne. Hij zou opmerken dat je de laatste tijd niet goed in je vel zit en in plaats van gemeen te worden en te dreigen, zou hij proberen te achterhalen hoe hij je kan helpen en steunen.
Dit is wat ik mis in je hele verhaal en alle updates die je plaatst. Zijn oprechte interesse en liefde voor jou en de manier waarop hij jou (niet dus) duidelijk maakt dat jij belangrijk voor hem bent en dat hij om je geeft en je waardeert. Dus niet eenmalig aanbieden om te koken omdat er ruzie is (en daar dan ook nog op terugkomen
), maar structureel moeite doen om er voor jou te zijn.
Ik hoop dat je gaat beseffen dat je beter verdient dan dit. Dat je je niet steeds laat meeslepen in discussies op detailniveau die de kern van het probleem niet raken, maar wel veel verwarring zaaien. Dat je jezelf wél op 1 gaat zetten en dat je op een rijtje gaat zetten JIJ wilt en nodig hebt en met niks minder genoegen neemt, of dat nu met of zonder hem is.
Je geeft aan dat er weinig sprake is van intimiteit, en zoals ik het lees is er ook weinig sprake van een échte, diepe emotionele verbintenis. Als dat wel zo zou zijn, zou hij oprecht geïnteresseerd zijn in jou. In je wensen, in je dromen, in je angsten en je frustraties. Hij zou zijn best doen om zich daarin te verdiepen en zou SAMEN met jou de toekomst willen plannen. Een toekomst waarin jouw wensen net zo belangrijk zijn als de zijne. Hij zou opmerken dat je de laatste tijd niet goed in je vel zit en in plaats van gemeen te worden en te dreigen, zou hij proberen te achterhalen hoe hij je kan helpen en steunen.
Dit is wat ik mis in je hele verhaal en alle updates die je plaatst. Zijn oprechte interesse en liefde voor jou en de manier waarop hij jou (niet dus) duidelijk maakt dat jij belangrijk voor hem bent en dat hij om je geeft en je waardeert. Dus niet eenmalig aanbieden om te koken omdat er ruzie is (en daar dan ook nog op terugkomen
), maar structureel moeite doen om er voor jou te zijn. Ik hoop dat je gaat beseffen dat je beter verdient dan dit. Dat je je niet steeds laat meeslepen in discussies op detailniveau die de kern van het probleem niet raken, maar wel veel verwarring zaaien. Dat je jezelf wél op 1 gaat zetten en dat je op een rijtje gaat zetten JIJ wilt en nodig hebt en met niks minder genoegen neemt, of dat nu met of zonder hem is.
woensdag 21 oktober 2020 om 08:32
Mikaelson schreef: ↑20-10-2020 20:34Ik heb het hele topic in een keer doorgelezen en hoewel ik niet vaak reageer, doe ik dat nu wel. Het klinkt alsof je partner emotioneel gezien helemaal geen ruimte heeft voor een relatie met wie dan ook. Het draait namelijk maar om één persoon en dat is hijzelf. Alles moet gaan op zijn manier en zoals hij het voor zich ziet. Dit zodat hij voor de buitenwereld het perfecte plaatje kan neerzetten. Zeker als zijn partner dan ook nog het huishouden doet en financieel een behoorlijk steentje kan bijdragen. Dat laatste onder andere ook zodat HIJ straks zijn droomhuis kan kopen. Hij lijkt zich met name bezig te houden met hoe hij op anderen overkomt. Hij maakt jou ervoor verantwoordelijk om aan zijn standaard en perfecte ideaalbeeld te voldoen, en er ook voor te zorgen dat hij niet 'voor schut' wordt gezet. Als je met hem de discussie aangaat dan weet hij het elke keer zo te draaien dat hij toch gelijk heeft of maakt hij het je zo lastig dat je geen zin of energie meer hebt om er nog verder op door te gaan. Hij wil denk ik inderdaad niet dat je bij hem weg gaat. Dat is denk ik alleen niet uit liefde, maar vooral omdat zijn toekomstdroom dan in elkaar valt. Zijn belang; een mooi en groot huis, een mooie dure auto, mooie (merk)kleding, een leuke vrouw (huishoudster) en waarschijnlijk straks ook een paar knappe kids.
Je geeft aan dat er weinig sprake is van intimiteit, en zoals ik het lees is er ook weinig sprake van een échte, diepe emotionele verbintenis. Als dat wel zo zou zijn, zou hij oprecht geïnteresseerd zijn in jou. In je wensen, in je dromen, in je angsten en je frustraties. Hij zou zijn best doen om zich daarin te verdiepen en zou SAMEN met jou de toekomst willen plannen. Een toekomst waarin jouw wensen net zo belangrijk zijn als de zijne. Hij zou opmerken dat je de laatste tijd niet goed in je vel zit en in plaats van gemeen te worden en te dreigen, zou hij proberen te achterhalen hoe hij je kan helpen en steunen.
Dit is wat ik mis in je hele verhaal en alle updates die je plaatst. Zijn oprechte interesse en liefde voor jou en de manier waarop hij jou (niet dus) duidelijk maakt dat jij belangrijk voor hem bent en dat hij om je geeft en je waardeert. Dus niet eenmalig aanbieden om te koken omdat er ruzie is (en daar dan ook nog op terugkomen), maar structureel moeite doen om er voor jou te zijn.
Ik hoop dat je gaat beseffen dat je beter verdient dan dit. Dat je je niet steeds laat meeslepen in discussies op detailniveau die de kern van het probleem niet raken, maar wel veel verwarring zaaien. Dat je jezelf wél op 1 gaat zetten en dat je op een rijtje gaat zetten JIJ wilt en nodig hebt en met niks minder genoegen neemt, of dat nu met of zonder hem is.
En het meest trieste van al is dat TO déze man als haar veilige haven bestempelt, dan gaat er wel echt heel erg iets mis. Er zit echt een gat ergens en dat laat ze nu door hem opvullen en dat is ook waarom ze er nog steeds niet klaar voor is om haar eigen weg te gaan. Dat gat maakt haar kwetsbaar, gevoelig voor mannen als deze. De sleutel is dus naar ZICHZELF kijken. Niet steeds die focus op hem en zijn achterlijke gedrag, nee, de focus op zichzelf richten: waarom heb ik het zó hard nodig dat iemand mijn veilige haven is dat ik daarvoor achterlijke dingen pik?
Ik heb het al eerder gezegd (maar TO lijkt een sterke weerstand te hebben om naar zichzelf te kijken): ga uitzoeken waar het manco zit. Ga je eigen veilige haven worden. Dan hoef je je niet als een sloofje te laten behandelen om maar de illusie van een veilige haven in stand te houden.
woensdag 21 oktober 2020 om 10:29
Die ovenschotel had ik als Vrouw van 2020 over zijn hoofd gekieperd, of nee ik was allang niet meer in deze relatie.
Als Vrouw van de jaren 90 zat ik in zo'n relatie en als je er middenin zit, zie je door de bomen het bos niet meer.
Ik denk dat je door de voorbeelden te noemen je steeds meer bewuster wordt van de bomen in het bos. Ik hoop het voor je.
je bent meer waard.
Als Vrouw van de jaren 90 zat ik in zo'n relatie en als je er middenin zit, zie je door de bomen het bos niet meer.
Ik denk dat je door de voorbeelden te noemen je steeds meer bewuster wordt van de bomen in het bos. Ik hoop het voor je.
je bent meer waard.
woensdag 21 oktober 2020 om 11:17
Bovenstaande post idd, ik heb ook zo'n ex, voor de buitenwereld moest alles perfect zijn, want ja, wat zouden de buren wel niet denken van onze nog niet aangelegde voortuin....
Anyway, we werkten allebei 40 uur, maar ik was in zijn ogen wel overal verantwoordelijk voor. Helaas voor hem was ik het daar niet mee eens en liet ik alles waar ik niet aan toe kwam gewoon liggen, net als zijn vuile was die niet op 1 van 3 plekken (ja, ik ben een chaoot, dus er waren 3 plekken) waar ik de was verzamelde.
Was opvouwen had ik ook niet zoveel zin in, deed ik maar af en toe. Boodschappen en koken vaak wel, maar toen ik een keer ziek was en zo misselijk dat ik echt niets hoefde, was hij toevallig naar vrienden en heb ik hem laten weten dat hij zelf voor z'n eten moest zorgen. Nou, daar was hij ook niet blij mee, jammer dan.
Uiteindelijk uit elkaar gegaan, na veel te lange tijd. We hadden een koopwoning samen, hij wilde perse blijven, het heeft me 4 jaar gekost om ervoor te zorgen dat hij mij uitkocht.
In eerste instantie leek hij het echt als Zijn woning te zien, maar ja, de hypotheekakte zei toch wat anders en ik heb een advocaat moeten inschakelen om hem in de juiste richting te bewegen.
In die 4 jaar heb ik niet stilgezeten, ik heb mezelf doodgeanalyseerd, ik zie nu waarom ik me zo liet behandelen, dat kwam echt uit een gebrek aan eigenwaarde en denken dat ik niet beter verdiende.
Nu heb ik een relatie waarin alles eigenlijk vanzelf gaat, de ene keer doet hij wat meer, de volgende keer ik, hoeft niet eens besproken te worden.
Ik hoop ook dat je voor jezelf gaat kiezen binnenkort.
Anyway, we werkten allebei 40 uur, maar ik was in zijn ogen wel overal verantwoordelijk voor. Helaas voor hem was ik het daar niet mee eens en liet ik alles waar ik niet aan toe kwam gewoon liggen, net als zijn vuile was die niet op 1 van 3 plekken (ja, ik ben een chaoot, dus er waren 3 plekken) waar ik de was verzamelde.
Was opvouwen had ik ook niet zoveel zin in, deed ik maar af en toe. Boodschappen en koken vaak wel, maar toen ik een keer ziek was en zo misselijk dat ik echt niets hoefde, was hij toevallig naar vrienden en heb ik hem laten weten dat hij zelf voor z'n eten moest zorgen. Nou, daar was hij ook niet blij mee, jammer dan.
Uiteindelijk uit elkaar gegaan, na veel te lange tijd. We hadden een koopwoning samen, hij wilde perse blijven, het heeft me 4 jaar gekost om ervoor te zorgen dat hij mij uitkocht.
In eerste instantie leek hij het echt als Zijn woning te zien, maar ja, de hypotheekakte zei toch wat anders en ik heb een advocaat moeten inschakelen om hem in de juiste richting te bewegen.
In die 4 jaar heb ik niet stilgezeten, ik heb mezelf doodgeanalyseerd, ik zie nu waarom ik me zo liet behandelen, dat kwam echt uit een gebrek aan eigenwaarde en denken dat ik niet beter verdiende.
Nu heb ik een relatie waarin alles eigenlijk vanzelf gaat, de ene keer doet hij wat meer, de volgende keer ik, hoeft niet eens besproken te worden.
Ik hoop ook dat je voor jezelf gaat kiezen binnenkort.
woensdag 21 oktober 2020 om 15:59
Je verspilt je tijd. Het leven gaat snel voorbij hoor en jij verspilt dat met deze man. Jullie hebben geen liefdevolle relatie, dit is zo ongezond voor jou. Je verdient beter. Hopelijk besef je dat en kan je toch de knoop doorhakken. Je kan volgend jaar deze tijd al helemaal ergens anders in je leven staan dan.
donderdag 22 oktober 2020 om 11:19
Ik vind het verdrietig om te lezen hoe naar hij tegen je is. Ik vind zijn gedrag écht niet ok.
En m.b.t. dat koken, iemand schreef iets in de richting als : "koken is leuk, maar wel voor een dankbaar publiek." Daar sluit ik me helemaal bij aan. Ik zou het vertikken om überhaupt nog één maaltijd voor hem te koken met dat gedrag, al hoop ik nog meer dat als ik ooit in zo'n relatie beland, ik allang zou zijn vertrokken.
En m.b.t. dat koken, iemand schreef iets in de richting als : "koken is leuk, maar wel voor een dankbaar publiek." Daar sluit ik me helemaal bij aan. Ik zou het vertikken om überhaupt nog één maaltijd voor hem te koken met dat gedrag, al hoop ik nog meer dat als ik ooit in zo'n relatie beland, ik allang zou zijn vertrokken.
There is freedom waiting for you, on the breezes of the sky, and you ask: "What if I fall?" Oh but my darling, what if you fly? - Erin Hanson
zondag 25 oktober 2020 om 11:56
Hoi allemaal, ik wilde weer even van me afschrijven en een update geven (voor degenen die nog benieuwd zijn).
Mikaelson, wat een goede post. Ik heb deze de afgelopen dagen vaak gelezen. Dank hiervoor.
De afgelopen week hebben we veel gepraat, maar heeft ook voor meer discussie gezorgd. Omdat ik inzie dat ik me niet als sloofje moet laten behandelen en me daarom ook anders heb opgesteld de laatste dagen. Dit zorgde bij hem denk ik voor wat verwarring.
Vanochtend hebben we eens écht gepraat. Hij is namelijk nog steeds bezig met zijn droomhuis en hij dringt er telkens op aan om dat samen te gaan bezichtigen. Ik heb hem gevraagd of hij dit met mij wil of een financieringspartner zoekt. En ik heb het ook met hem gehad over het 'perfecte plaatje' voor de buitenwereld. Hier was hij gepikeerd door. Het interesseert hem namelijk niet wat anderen denken, het zijn de dingen die HIJ graag wil. Met mij. Ik heb hem gevraagd of hij zich realiseert wat voor verbintenis we met elkaar aangaan als we een samen een huis kopen. En dat hij niet de ene dag kan roepen dat ik weg moet gaan en alleen moet wonen, om de volgende dag met een bezichtingsvoorstel te komen. Ik heb ook gezegd dat ik het nu niet wil. Dat onze relatie niet stabiel is en dat er voor mij nog meerdere redenen zijn waarom het niet verstandig is om dit op korte termijn te doen en dat ik het idee heb dat hij dat niet inziet.
Hij gaf toen ook aan dat we veel botsen de laatste tijd. En dat hij me hartstikke lief en leuk vindt, maar me soms wel achter het behang kan plakken. Dit is wederzijds. En de irritaties die er spelen hebben we ook naar elkaar uitgesproken. Hij kwam zelf ook met dingen waar hij aan moet werken. Maar gaf aan dat hij soms in zijn hoofd al drie stappen verder is en die stappen in de communicatie naar mij toe overslaat.
Ik geloof dat hij wel langzaam in begint te zien dat hij niet altijd even leuk en aardig is. Hij lijkt zachter en warmer naar mij toe en bewuster in zijn communicatie.
Hoe dan ook. Ik heb aangegeven dat we beide telkens proberen om dit te laten werken, maar dat er gewoon structureel iets moet veranderen want anders wordt dit gewoon niet wat. Ondertussen heb ik nog steeds mijn twijfels of ik hier nog 100% voor wil geven. Natuurlijk geef ik dit de tijd en wil ik zien hoe dit zich ontwikkelt. Maar ik heb mezelf wel een soort van ultimatum gegeven. Een tijdsbestek waarin ik het ook echt wil voelen. En als dat niet verandert, ga ik weg.
Mikaelson, wat een goede post. Ik heb deze de afgelopen dagen vaak gelezen. Dank hiervoor.
De afgelopen week hebben we veel gepraat, maar heeft ook voor meer discussie gezorgd. Omdat ik inzie dat ik me niet als sloofje moet laten behandelen en me daarom ook anders heb opgesteld de laatste dagen. Dit zorgde bij hem denk ik voor wat verwarring.
Vanochtend hebben we eens écht gepraat. Hij is namelijk nog steeds bezig met zijn droomhuis en hij dringt er telkens op aan om dat samen te gaan bezichtigen. Ik heb hem gevraagd of hij dit met mij wil of een financieringspartner zoekt. En ik heb het ook met hem gehad over het 'perfecte plaatje' voor de buitenwereld. Hier was hij gepikeerd door. Het interesseert hem namelijk niet wat anderen denken, het zijn de dingen die HIJ graag wil. Met mij. Ik heb hem gevraagd of hij zich realiseert wat voor verbintenis we met elkaar aangaan als we een samen een huis kopen. En dat hij niet de ene dag kan roepen dat ik weg moet gaan en alleen moet wonen, om de volgende dag met een bezichtingsvoorstel te komen. Ik heb ook gezegd dat ik het nu niet wil. Dat onze relatie niet stabiel is en dat er voor mij nog meerdere redenen zijn waarom het niet verstandig is om dit op korte termijn te doen en dat ik het idee heb dat hij dat niet inziet.
Hij gaf toen ook aan dat we veel botsen de laatste tijd. En dat hij me hartstikke lief en leuk vindt, maar me soms wel achter het behang kan plakken. Dit is wederzijds. En de irritaties die er spelen hebben we ook naar elkaar uitgesproken. Hij kwam zelf ook met dingen waar hij aan moet werken. Maar gaf aan dat hij soms in zijn hoofd al drie stappen verder is en die stappen in de communicatie naar mij toe overslaat.
Ik geloof dat hij wel langzaam in begint te zien dat hij niet altijd even leuk en aardig is. Hij lijkt zachter en warmer naar mij toe en bewuster in zijn communicatie.
Hoe dan ook. Ik heb aangegeven dat we beide telkens proberen om dit te laten werken, maar dat er gewoon structureel iets moet veranderen want anders wordt dit gewoon niet wat. Ondertussen heb ik nog steeds mijn twijfels of ik hier nog 100% voor wil geven. Natuurlijk geef ik dit de tijd en wil ik zien hoe dit zich ontwikkelt. Maar ik heb mezelf wel een soort van ultimatum gegeven. Een tijdsbestek waarin ik het ook echt wil voelen. En als dat niet verandert, ga ik weg.
zondag 25 oktober 2020 om 12:02
Ik hoop voor je dat hij het nu eens waar gaat maken deze keer, want jullie hebben natuurlijk al vaker gepraat de laatste weken en hij is al vaker met mooie woorden gekomen, of dat hij na het gesprek weer even wat liever was.
Mocht er niet genoeg veranderen, dan hoop ik echt dat je de stap durft te zetten.
Mocht er niet genoeg veranderen, dan hoop ik echt dat je de stap durft te zetten.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
zondag 25 oktober 2020 om 14:18
Hard leers.Luci_Mster2 schreef: ↑25-10-2020 14:09Vind helemaal niet zo natuurlijk dat je het nog tijd gaat geven. Eerder het tegenovergestelde van natuurlijk.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zondag 25 oktober 2020 om 14:23
justagirly schreef: ↑25-10-2020 12:22Succes!! Goed dat het open op tafel ligt!
Hou hem dan nu ook aan alles wat je belangrijk vindt. Zal nog lastig worden ben ik bang, maar toch, succes!
