Relaties
alle pijlers
Verder of niet..
maandag 16 november 2020 om 20:38
Ik wil graag even van me afschrijven.. Ik ben 26 en heb een relatie sinds mijn 16e. We zijn dus al 10 jaar samen. Al mijn hele leven, sinds ik een jong kind was, wist ik al dat ik kinderen wilde. Het liefst zodra het mogelijk was. Inmiddels ben ik 26 en woon samen, heb een vriend, etc. Maar ik voel me opgelucht dat er nog geen kinderen zijn. Ik voelde me ook erg geprezen dat ik al zo jong de 'vader van mijn kinderen' was tegen gekomen en zag een heel toekomst samen voor me.
Mijn vriend wil al jarenlang vader worden. Ik zag het ook hélemaal zitten. Bijna 2 jaar geleden ben ik gestopt met anti conceptie en wilden we ervoor gaan, maar het was niet raak. We waren wel toe aan een volgende stap en wilde de kinderwens op z'n beloop laten gaan: als ik zwanger zou worden, zou dat mooi zijn. Maar niet te veel gefocust op zijn. We besloten toen om ons in te schrijven voor een ander soort gezinsuitbreiding: een hond. Ik wilde eigenlijk een asielhond/herplaatser, het lijkt mij geweldig om zo'n hond een nieuwe kans te geven op een fijn leven. Mijn vriend stond er anders in: hij wilde een pup, wilde dat wij hem zelf konden opvoeden, etc. Ik begreep hem ook wel weer en ben er toen in mee gegaan: het werd een puppy. In januari dit jaar mochten we onze puppy ophalen. Vanaf dag 1 merkte ik al dat ik me veel meer over de opvoeding inlas en dat ik degene ben die 3x per nacht met de pup naar buiten moest. Oke, ik vond het ook wel begrijpelijk: ik werkte thuis en hij moest (toen nog) naar kantoor. Bovendien kan hij gewoon slecht tegen weinig slaap.
We volgden samen een puppycursus en daarna vond hij het wel mooi geweest, terwijl ik echt fanatiek was en echt wilde investeren in de hond. Dus deed ik zelf een vervolgcursus en daarna nog een vervolgcursus (nu mee bezig). Sinds we de hond hebben, is mijn gevoel totaal anders. Mijn vriend speelt heus wel met hem en laat hem ook wel uit, maar wil het liefst ook niet al te veel tijd en moeite in de hond stoppen. Hij gaf ook toe dat hij het heel zwaar vindt, zo'n hond. Dus ik doe eigenlijk 90 procent van de opvoeding, maar toch krijg ik weer vaak te horen dat ik dingen niet goed aanpak of dat hij vindt dat de hond bepaalde dingen 'gewoon' zou moeten kunnen. Oftewel: hij wil dat hij van alles kan maar wil er niet écht in investeren. Want hij werkt overdag (thuis) en vindt het belangrijk dat hij 's avonds kan ontspannen, en niet met de hond bezig hoeft te zijn. Hierdoor ben ik enorm gaan twijfelen over of ik wel kinderen met hem wil. En het doet me pijn om dit hier te typen, want ik zie nog steeds een toekomst voor me met hem en een aantal kinderen. Maar steeds als ik weer zijn gedrag tegenover onze hond zie, denk ik 'blij dat we nog geen kinderen hebben'. Ik wil weer aan de anti conceptie en tot die tijd (sinds al een hele poos) hebben we geen seks meer. Daarentegen wil hij nóg steeds kinderen en zou het liefste willen dat ik nú zwanger ben. Ik probeer het onderwerp ook steeds te ontwijken. We hebben het er natuurlijk wel eens over en dan zeg ik waar ik tegen aan loop, maar dan zegt hij dat het met kinderen anders is en dat hij daar wél goed voor kan zorgen. Ik geloof ook best dat hij een goede vader kán zijn, ik weet gewoon niet of hij de type vader is die ik voor 'mijn' kinderen voor ogen had.
Ik weet nu niet goed wat ik moet doen. Ik vind hem nog niet volwassen genoeg in zijn gedrag, maar misschien verandert dat wel nooit omdat het gewoon karakter is wat botst. Ik voel me ineens aangetrokken tot oudere mannen, maar dat is misschien (on)bewust omdat die over het algemeen volwassener zijn en soms zelf ook kinderen hebben, dus dat het me een soort van veilig gevoel geeft en dat ik weet dat die het aankan.
Mijn vriend wil al jarenlang vader worden. Ik zag het ook hélemaal zitten. Bijna 2 jaar geleden ben ik gestopt met anti conceptie en wilden we ervoor gaan, maar het was niet raak. We waren wel toe aan een volgende stap en wilde de kinderwens op z'n beloop laten gaan: als ik zwanger zou worden, zou dat mooi zijn. Maar niet te veel gefocust op zijn. We besloten toen om ons in te schrijven voor een ander soort gezinsuitbreiding: een hond. Ik wilde eigenlijk een asielhond/herplaatser, het lijkt mij geweldig om zo'n hond een nieuwe kans te geven op een fijn leven. Mijn vriend stond er anders in: hij wilde een pup, wilde dat wij hem zelf konden opvoeden, etc. Ik begreep hem ook wel weer en ben er toen in mee gegaan: het werd een puppy. In januari dit jaar mochten we onze puppy ophalen. Vanaf dag 1 merkte ik al dat ik me veel meer over de opvoeding inlas en dat ik degene ben die 3x per nacht met de pup naar buiten moest. Oke, ik vond het ook wel begrijpelijk: ik werkte thuis en hij moest (toen nog) naar kantoor. Bovendien kan hij gewoon slecht tegen weinig slaap.
We volgden samen een puppycursus en daarna vond hij het wel mooi geweest, terwijl ik echt fanatiek was en echt wilde investeren in de hond. Dus deed ik zelf een vervolgcursus en daarna nog een vervolgcursus (nu mee bezig). Sinds we de hond hebben, is mijn gevoel totaal anders. Mijn vriend speelt heus wel met hem en laat hem ook wel uit, maar wil het liefst ook niet al te veel tijd en moeite in de hond stoppen. Hij gaf ook toe dat hij het heel zwaar vindt, zo'n hond. Dus ik doe eigenlijk 90 procent van de opvoeding, maar toch krijg ik weer vaak te horen dat ik dingen niet goed aanpak of dat hij vindt dat de hond bepaalde dingen 'gewoon' zou moeten kunnen. Oftewel: hij wil dat hij van alles kan maar wil er niet écht in investeren. Want hij werkt overdag (thuis) en vindt het belangrijk dat hij 's avonds kan ontspannen, en niet met de hond bezig hoeft te zijn. Hierdoor ben ik enorm gaan twijfelen over of ik wel kinderen met hem wil. En het doet me pijn om dit hier te typen, want ik zie nog steeds een toekomst voor me met hem en een aantal kinderen. Maar steeds als ik weer zijn gedrag tegenover onze hond zie, denk ik 'blij dat we nog geen kinderen hebben'. Ik wil weer aan de anti conceptie en tot die tijd (sinds al een hele poos) hebben we geen seks meer. Daarentegen wil hij nóg steeds kinderen en zou het liefste willen dat ik nú zwanger ben. Ik probeer het onderwerp ook steeds te ontwijken. We hebben het er natuurlijk wel eens over en dan zeg ik waar ik tegen aan loop, maar dan zegt hij dat het met kinderen anders is en dat hij daar wél goed voor kan zorgen. Ik geloof ook best dat hij een goede vader kán zijn, ik weet gewoon niet of hij de type vader is die ik voor 'mijn' kinderen voor ogen had.
Ik weet nu niet goed wat ik moet doen. Ik vind hem nog niet volwassen genoeg in zijn gedrag, maar misschien verandert dat wel nooit omdat het gewoon karakter is wat botst. Ik voel me ineens aangetrokken tot oudere mannen, maar dat is misschien (on)bewust omdat die over het algemeen volwassener zijn en soms zelf ook kinderen hebben, dus dat het me een soort van veilig gevoel geeft en dat ik weet dat die het aankan.
maandag 16 november 2020 om 21:44
TO, je klinkt als een leuke, actieve vrouw. Je hebt een hele goede proef gedraaid door eerst een puppy te nemen want je ervaart nu al hoe het gaat zijn: jij doet het gros van het werk en hij wil van alles maar draagt te weinig bij. Tevens kun je nu niet weg bij hem omdat je aan hem vast zit door de hond. Dat gaat nog veel erger zijn met kinderen.
Deze man is niet leuk en deze relatie is niet gelijkwaardig (of leuk). Jij bent je rot aan het rennen om alles maar zo stressloos mogelijk voor hem te houden maar andersom komt er niks. Hij eist en neemt alleen maar. Wanneer denk je dat het genoeg is? Hint: nooit.
Ik snap dat je hond je lief is, maar je kunt echt niet bij hem blijven omdat de hond niet bij hem alleen kan blijven. Dit praktische probleem alleen al is zó'n grote rode vlag.
Dit is je derde topic over je vriend. Het oordeel is elke keer duidelijk. Neem het een keer ter harte want je verdient zo veel beter dan dit grote kind.
Deze man is niet leuk en deze relatie is niet gelijkwaardig (of leuk). Jij bent je rot aan het rennen om alles maar zo stressloos mogelijk voor hem te houden maar andersom komt er niks. Hij eist en neemt alleen maar. Wanneer denk je dat het genoeg is? Hint: nooit.
Ik snap dat je hond je lief is, maar je kunt echt niet bij hem blijven omdat de hond niet bij hem alleen kan blijven. Dit praktische probleem alleen al is zó'n grote rode vlag.
Dit is je derde topic over je vriend. Het oordeel is elke keer duidelijk. Neem het een keer ter harte want je verdient zo veel beter dan dit grote kind.
maandag 16 november 2020 om 21:44
Muurbloempje115 schreef: ↑16-11-2020 21:43Ik heb me zojuist ingeschreven op een site voor huurwoningen.
maandag 16 november 2020 om 21:45
Dat zowel een hele trieste als fijne daad.Muurbloempje115 schreef: ↑16-11-2020 21:43Ik heb me zojuist ingeschreven op een site voor huurwoningen.
maandag 16 november 2020 om 21:45
Ja maar echt, dit is toch je antwoord op alles??Muurbloempje115 schreef: ↑16-11-2020 21:24Dat zou dan idd een optie zijn, maar ben bang dat de hond zwaar te kort wordt gedaan als hij hier alleen is met mijn vriend. Weet eigenlijk wel zeker.
Ik herinner me laatst een topic van een moeder, die vlak voor vertrek op een zakenreis ruzie met haar man kreeg, omdat ze hem alleen achter liet met HUN kind. Dat wordt jouw voorland met deze man en jij verzint nog excuses voor hem ook.
Laat hem ff lekker volwassen worden en zijn verantwoordelijkheden nemen. En zo niet, ga jij dan lekker in je eentje verder want ik geef je op een briefje dat je hier niet gelukkig mee wordt en al zeker geen fijn gezin gaat krijgen.
maandag 16 november 2020 om 21:46
Sommigen hier noemen je volwassen en dat je hem ontgroeid bent. Ik denk dat jij en je vriend allebei onvolwassen zijn. Je hebt angsten om stappen te zetten. Hoe onvolwassen is dat dan? Je durft niet de touwtjes te laten vieren en toch is dat de oplossing. Je vriend is bang en snel gestresst. Kun jij de stress aan van de hond bij hem laten en een tijdje naar je ouders te gaan?
maandag 16 november 2020 om 21:50
dinsdag 17 november 2020 om 06:43
Straf je hem door geen seks meer te hebben? Een telefoontje om 8 uur naar je huisarts en vanmiddag ligt er een pil. Wat hebben jullie een vreemde manier van met problemen om gaan. Bespreek je het gedoe met de hond niet?
Je schrijft ergen dat je je vriend wel begrijpt, maar eigenlijk durf je niet tegen je vriend te zeggen wat je echt denkt. Waarom niet?
Je schrijft ergen dat je je vriend wel begrijpt, maar eigenlijk durf je niet tegen je vriend te zeggen wat je echt denkt. Waarom niet?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
dinsdag 17 november 2020 om 10:59
En een baby wordt niet groter? Geloof mij... mijn kinderen slopen alles als ze ze kans krijgen. Meestal per ongeluk maar er beleeft weinig lang heel hier hoor.Muurbloempje115 schreef: ↑16-11-2020 20:57Jep... Nu ik de puppy (inmiddels is hij 1 jaar oud) aan het opvoeden ben, weet ik een béétje hoeveel energie een kind opvoeden kost.
Oké, we hadden een aardige terrorpuppy. Hij groef ons gazon kapot, hij beet ál onze meubels kapot, hij hing continu aan je enkels/broekspijp/polsen/etc. Mijn vriends beredenering: een baby heeft geen tanden dus kan je geen pijn doen. Bovendien graaft een baby je gazon niet kapot. Daarom wil hij liever een baby dan een puppy, hij denkt dat het 'alleen maar' minder slapen en verzorgen is en meer niet. Maar moet je na gaan hoeveel energie het slurpt.
dinsdag 17 november 2020 om 11:16
Ja, dat van dat tijden geen seks hebben, omdat jij óóit eens weer met anti-conceptie wilt beginnen begrijp ik ooit niet.viva-amber schreef: ↑17-11-2020 06:43Straf je hem door geen seks meer te hebben? Een telefoontje om 8 uur naar je huisarts en vanmiddag ligt er een pil. Wat hebben jullie een vreemde manier van met problemen om gaan. Bespreek je het gedoe met de hond niet?
Je schrijft ergen dat je je vriend wel begrijpt, maar eigenlijk durf je niet tegen je vriend te zeggen wat je echt denkt. Waarom niet?
Je kunt per direct aan de pil of aan de condooms.
Heb je je bij maar één woningbouwvereniging ingeschreven? Ik zou overál lijntjes uitzetten en op inzetten. Dus meerdere woningbouwverenigingen, particuliere verhuur, iedereen laten weten dat je wat zoekt, wat dan ook.
Bij ouders intrekken vind ik persoonlijk nogal onvolwassenen. Er is geen sprak3 van e3n crisissituatie, dus los het als volwassenen op. Dat betekent ook zelf onderdak regelen. Een paar maanden nog onder één dak als je elkaar toch niet de tent uit vecht moet kunnen.
dinsdag 17 november 2020 om 11:24
Nee hoor, heeft niks met straf te maken. Mijn libido is hoger dan die van hem dus ik 'straf' eerder me zelf. Maar hij wil vooral seks zodat ik zwanger wordt, en dat wil ik dus niet. Ik kan inderdaad ook gemakkelijk aan anti conceptie komen, maar dan zal ik dat in eerste instantie gewoon met condooms beginnen omdat ik nog niet de ideale (hormonale) anti conceptie heb gevonden.viva-amber schreef: ↑17-11-2020 06:43Straf je hem door geen seks meer te hebben? Een telefoontje om 8 uur naar je huisarts en vanmiddag ligt er een pil. Wat hebben jullie een vreemde manier van met problemen om gaan. Bespreek je het gedoe met de hond niet?
Je schrijft ergen dat je je vriend wel begrijpt, maar eigenlijk durf je niet tegen je vriend te zeggen wat je echt denkt. Waarom niet?
dinsdag 17 november 2020 om 11:25
dinsdag 17 november 2020 om 11:27
Ik hoop ook snel iets anders te vinden. Er zijn periodes geweest afgelopen maanden dat hij zelf ook op internet zocht naar een andere woning voor mij. Nu wil ik het wel serieuzer aanpakken. Maar ik kan natuurlijk moeilijk onder een brug overnachten. We kunnen wel eventueel aparte slaapkamers maken.
dinsdag 17 november 2020 om 11:31
TO je denkt vooral in problemen en niet in mogelijkheden.
Zo lang je dat doet, ben je zelf onderdeel van je eigen probleem. Je hebt je ingeschreven voor een huurhuis, heel goed.
Nu actief gaan zoeken, hem zeggen dat je bij hem weg wilt, het aan je omgeving vertellen.
Die hond....hoe triest ook...kan ook naar iemand anders. Als jullie er allebei niet voor kunnen zorgen. Dat moest mijn broer ook toen hij ging scheiden. Heel verdrietig, maar soms is het niet anders. Dat overleef je ook wel weer.
Je bent 26.....ik woonde toen nog op kamers. Dus zoek desnoods een kamer in een huis vol werkende huisgenoten. Heel misschien mag de hond wel mee. Ga zoeken en doe wat. En verwacht niet dat het wel op een presenteerblaadje precies zoals jij wilt komt langswaaien. Dat doet het nooit in het leven.
Oh ja en vergeet je vriend dus niet in te lichten. Maak het vast uit. Dan kan hij ook stappen maken om verder te gaan.
Zo lang je dat doet, ben je zelf onderdeel van je eigen probleem. Je hebt je ingeschreven voor een huurhuis, heel goed.
Nu actief gaan zoeken, hem zeggen dat je bij hem weg wilt, het aan je omgeving vertellen.
Die hond....hoe triest ook...kan ook naar iemand anders. Als jullie er allebei niet voor kunnen zorgen. Dat moest mijn broer ook toen hij ging scheiden. Heel verdrietig, maar soms is het niet anders. Dat overleef je ook wel weer.
Je bent 26.....ik woonde toen nog op kamers. Dus zoek desnoods een kamer in een huis vol werkende huisgenoten. Heel misschien mag de hond wel mee. Ga zoeken en doe wat. En verwacht niet dat het wel op een presenteerblaadje precies zoals jij wilt komt langswaaien. Dat doet het nooit in het leven.
Oh ja en vergeet je vriend dus niet in te lichten. Maak het vast uit. Dan kan hij ook stappen maken om verder te gaan.
dinsdag 17 november 2020 om 11:32
Hoewel ik de verzorging van een hond normaal echt niet zou vergelijken met de verzorging van een kind (en dan bedoel ik vooral mensen die vinden dat als je een hond al niet aan kan, je zeker niet aan een kind moet beginnen) denk ik dat het in deze situatie, waarin jullie samen voor een pup hebben gekozen en hij, toen puntje bij paaltje kwam, alles op jou af heeft geschoven en eigenlijk vooral geen enkele last van de hond wil hebben, zeker wel een voorbode is van hoe hij als vader zal zijn.
Zijn logica dat hij het voor een kind wel over zou hebben en voor een pup niet, die volg ik nog wel min of meer, maar hij is nou eenmaal ook aan die pup begonnen, dus het slaat helemaal nergens op dat hij zijn snor denkt te kunnen drukken.
Als er kinderen zijn zal hij die vast niet aan hun lot overlaten als jij er niet bent, maar het punt is dat jij er doorgaans wel bent en het op die momenten heel makkelijk voor hem zal zijn om jou er 's nachts uit te laten gaan (het feit dat jij meer een avondmens bent zal hem dan opeens heel goed uitkomen - hij kan er echt niet tegen dus jij mag alle doorwaakte nachten voor je rekening nemen), jou die zoveelste poepluier te laten verschonen ook al heeft hij er nog nul verschoond, jou door de regen naar het kinderdagverblijf te laten fietsen, et cetera, et cetera.
Nee, ik zou hem echt niet op zijn blauwe ogen geloven dat het met kinderen anders zal gaan. Daarvoor is hij veel te veel gewend jou voor zijn karretje te spannen.
Zijn logica dat hij het voor een kind wel over zou hebben en voor een pup niet, die volg ik nog wel min of meer, maar hij is nou eenmaal ook aan die pup begonnen, dus het slaat helemaal nergens op dat hij zijn snor denkt te kunnen drukken.
Als er kinderen zijn zal hij die vast niet aan hun lot overlaten als jij er niet bent, maar het punt is dat jij er doorgaans wel bent en het op die momenten heel makkelijk voor hem zal zijn om jou er 's nachts uit te laten gaan (het feit dat jij meer een avondmens bent zal hem dan opeens heel goed uitkomen - hij kan er echt niet tegen dus jij mag alle doorwaakte nachten voor je rekening nemen), jou die zoveelste poepluier te laten verschonen ook al heeft hij er nog nul verschoond, jou door de regen naar het kinderdagverblijf te laten fietsen, et cetera, et cetera.
Nee, ik zou hem echt niet op zijn blauwe ogen geloven dat het met kinderen anders zal gaan. Daarvoor is hij veel te veel gewend jou voor zijn karretje te spannen.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
dinsdag 17 november 2020 om 12:34
Thordïs schreef: ↑16-11-2020 21:41Zo’n vaart loopt het niet. Juist als jij alles blijft doen merkt hij niet wat er gebeurt als hij dat niet doet. Hij is niet alleen ‘schuldig’ aan dit verhaal. Jij pakt álles op. En als je dat blijft doen dan heb je elke man en ook elke vrouw heel snel in dezelfde rol als je huidige vriend.
Ik zou zeker de relatie heroverwegen en geen kinderen krijgen met hem. Maar ik zou ook eens stevig gaan kijken naar jezelf want hier ga je in elke relatie last van krijgen, zeker met kinderen
Eens, ik denk dat TO ook een hele grote rol heeft. Je neemt jezelf ook weer mee naar de volgende relatie. Ik denk verder dat het in je huidige relatie heel lastig is om dit soort ingesleten patronen om te keren. Met het risico dat jij overal om moet "zeuren", omdat het allemaal niet vanzelf gaat.
Verder denk ik dat het voor je vriend heel goed is, als hij een paar jaar op zichzelf gaat wonen, voor hij aan een nieuwe relatie begint
dinsdag 17 november 2020 om 12:48
Weer een rode vlag. Normaal beslis je als partners samen over anticonceptie. Nu zit je in een machtsstrijd want hij wil dat jij zwanger wordt, jij wil dit niet maar blijkbaar is het niet bespreekbaar genoeg om gewoon intiem te kunnen blijven doen met elkaar dus dan maar geen seks.Muurbloempje115 schreef: ↑17-11-2020 11:24Nee hoor, heeft niks met straf te maken. Mijn libido is hoger dan die van hem dus ik 'straf' eerder me zelf. Maar hij wil vooral seks zodat ik zwanger wordt, en dat wil ik dus niet. Ik kan inderdaad ook gemakkelijk aan anti conceptie komen, maar dan zal ik dat in eerste instantie gewoon met condooms beginnen omdat ik nog niet de ideale (hormonale) anti conceptie heb gevonden.
dinsdag 17 november 2020 om 12:59
Ook nog een laag libido, die anti-conceptie ligt dus eigenlijk al gewoon naast je elke avond.Muurbloempje115 schreef: ↑17-11-2020 11:24Nee hoor, heeft niks met straf te maken. Mijn libido is hoger dan die van hem dus ik 'straf' eerder me zelf. Maar hij wil vooral seks zodat ik zwanger wordt, en dat wil ik dus niet. Ik kan inderdaad ook gemakkelijk aan anti conceptie komen, maar dan zal ik dat in eerste instantie gewoon met condooms beginnen omdat ik nog niet de ideale (hormonale) anti conceptie heb gevonden.
Je hebt het over verhuizen en in aparte kamers slapen, dus anticonceptie is voor het geval dat het vlees zwak is?
dinsdag 17 november 2020 om 13:09
dinsdag 17 november 2020 om 18:39
Je partner wilt dus alleen seks om zwanger te worden? Ik denk dat deze vent al bang is dat je bij hem weggaat, en je gewoon probeert te binden met een kind. Als hij echt zo’n sterk ‘vader’ gevoel heeft, dan kan hij dat ook wel laten zien met de hond want daar heeft hij OOK voor gekozen maar dat is dus ook alleen maar leuk voor eventjes.
