Relaties
alle pijlers
heel harde grens getrokken, eigen gevoel.
vrijdag 4 december 2020 om 13:02
Ik heb iemand die ons hulp kwam vragen, vrij hard weggestuurd.
We willen echt niets meer met die persoon te maken hebben en dat hebben we al meermaals aangegeven (bij de persoon zelf en bij betrokken hulpverlening), maar het voelt toch niet echt ok.
Voor een onbekende die in dezelfde situatie voor mijn deur gestaan zou hebben, zou ik iets hebben gedaan, al is het een hulporganisatie bellen of iets te eten geven.
Iemand die dit herkent? Rationeel kan ik het plaatsen, maar ik vind het moeilijk.
We willen echt niets meer met die persoon te maken hebben en dat hebben we al meermaals aangegeven (bij de persoon zelf en bij betrokken hulpverlening), maar het voelt toch niet echt ok.
Voor een onbekende die in dezelfde situatie voor mijn deur gestaan zou hebben, zou ik iets hebben gedaan, al is het een hulporganisatie bellen of iets te eten geven.
Iemand die dit herkent? Rationeel kan ik het plaatsen, maar ik vind het moeilijk.
vrijdag 4 december 2020 om 14:38
en toen dacht jij, ik ga het haar nog een beetje lastiger maken?
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
vrijdag 4 december 2020 om 14:39
Er even vanuit gaande dat de persoon in kwestie niet met een slagaderlijke bloeding voor de deur stond en evenmin een kind van 4 is, lijkt het strafrecht erbij slepen me nogal.. onnodig.
Gelukkig heb ik nog nooit in jouw schoenen gestaan TO. Je doet zoiets niet voor niets, je stuurt die persoon niet voor niets weg. Ik denk dus dat je je niet schuldig hoeft te voelen, al kan ik me wel voorstellen dat wegsturen lastig is en dat je je toch afvraagt of je er wel goed aan hebt gedaan. Maar draai het eens om, wat als je wél had geholpen, had dat zin gehad? Ik vermoed maar zo van niet, je bent namelijk niet voor niets tot deze keus gekomen. Misschien stond die persoon dan volgende week wel weer voor je deur, en weer voor je deur, en weer voor je deur. Het helpt dus niet, lost niks op.
Gelukkig heb ik nog nooit in jouw schoenen gestaan TO. Je doet zoiets niet voor niets, je stuurt die persoon niet voor niets weg. Ik denk dus dat je je niet schuldig hoeft te voelen, al kan ik me wel voorstellen dat wegsturen lastig is en dat je je toch afvraagt of je er wel goed aan hebt gedaan. Maar draai het eens om, wat als je wél had geholpen, had dat zin gehad? Ik vermoed maar zo van niet, je bent namelijk niet voor niets tot deze keus gekomen. Misschien stond die persoon dan volgende week wel weer voor je deur, en weer voor je deur, en weer voor je deur. Het helpt dus niet, lost niks op.
There is freedom waiting for you, on the breezes of the sky, and you ask: "What if I fall?" Oh but my darling, what if you fly? - Erin Hanson
vrijdag 4 december 2020 om 14:40
dan zou je dus juist moeten begrijpen, dat je niet iedereen kunt helpen.tantalus schreef: ↑04-12-2020 14:28Dat is mogelijk, maar dat is niet zo. Ik spreek enkel uit ervaring. Iemand die me heel nauw aan het hart ligt is al jaren in behandeling bij een psych omdat ze denkt dat ze toentertijd niet genoeg gedaan heeft om iemand met mentale problemen hulp te bieden.
Achterblijven met een torenhoog schuldgevoel is vreselijk. Ik zeg niet dat deze situatie dezelfde is. Maar wanneer je nog maar een seconde twijfel hebt of je niet meer had moeten doen, dan kan je alsnog zien wat je te doen staat.
Dus eigenlijk is het ook ergens een kwestie van je eigen geweten sussen.
En dat soms niks doen, de beste oplossing is.
Of zeg je tegen jouw kennis ook, dingen als: Ik zou hem nooit aan zijn lot overgelaten hebben
vrijdag 4 december 2020 om 14:53
Helemaal niet, maar ik lees wat TO schrijft, namelijk: het voelt toch niet echt oké.
Wie zijn wij dan om te zeggen dat het wel oké is? Als zij met dat gevoel zit, kan ik alleen maar zeggen dat haar beslissing niet onherroepelijk is.
vrijdag 4 december 2020 om 14:54
waarom begin je dan, met dat jij dat Noooooit zou doen?
vrijdag 4 december 2020 om 14:55
Of je geeft toe dat je veel te hard en naar reageerde in het begin. Met die eerste paar post van je.
Toch?
vrijdag 4 december 2020 om 14:59
Misschien wel, maar zeer zeker niet om haar een slecht gevoel aan te praten. Waarschijnlijk door mijn eigen ervaringen.Luci_Mster2 schreef: ↑04-12-2020 14:55Of je geeft toe dat je veel te hard en naar reageerde in het begin. Met die eerste paar post van je.
Toch?
Mijn excuses indien dat wel zo op haar overkwam.
vrijdag 4 december 2020 om 15:08
Herkenbaar, en de reden dat mijn partner nooit de deur opendoet als hij niet weet wie er voor de deur staat, voor hem spelen er veel meer emoties mee ... hij kan dat ook niet, maar is het er wel helemaal mee eens dat ik het doe (ook deze keer).lilalinda schreef: ↑04-12-2020 14:12Ik heb iemand in mijn leven (directe bloedband, heel dichtbij) waarvan ik WEET, dat ik hem niet dichterbij moet halen, dan de duidelijk afstand die we nu hebben.
Maar als hij nu aanbelt, dan gaan er miljoenen emoties door me heen, en hoop ik echt, dat mijn ratio het wint, en ik de deur dichtdoe. Maar ik ben bang, dat ik hem toch weer binnenlaat.
vrijdag 4 december 2020 om 15:24
Ik lees geen twijfel bij TO, wel het machteloze gevoel niet meer te kunnen helpen.
En dat hakt er in, je wilt zo graag dat de ander het redt, het goed gaat. je doet wat je kan met professionals erbij.
Keer op keer gaat het mis. Dan kun je niet anders dan zeggen "tot hier en niet verder".
Dat loslaten doet je pijn, mij doet het pijn. Het mijn broer..
Ik neem hem serieus, wil niet helpen uit medelijden, hem zien zoals hij vroeger was, kan zijn. Maar hij roept "ik wil het zelf doen" en is het wachten op gedwongen opname op de PAAZ. Er is een grens, juist om niet steeds (toe) te geven.
Ik begrijp dat TO graag even wil sparren, schuldgevoel is hardnekkig en onterecht, al geef je een complete vissersboot.
Gelukkig herken je het zelf niet. < Tantalus wilde zo graag wat binnen handbereik was, maar het lukte hem niet >
Alles sal reg kom
vrijdag 4 december 2020 om 15:27
daarom heb ik hulp gezocht, want familie loslaten is vrijwel onmogelijk. Dat is ook wat iedere 'peut' en coach weer vertelde.
vrijdag 4 december 2020 om 15:41
Bij ons bepaalt het al jaren de gezins / familie dynamiek, er zijn kinderen bij betrokken. Trek ik mijn grens of neem contact op met GGZ dan blijven de telefoontjes van mijn moeder 90+ die zich zorgen maakt en de show goes on...
Alles sal reg kom
vrijdag 4 december 2020 om 15:47
Wat een mooie manier om er tegenaan te kijken!Doreia* schreef: ↑04-12-2020 13:04Is het een verslaafde persoon? Iemand die je al vaker hebt geholpen, maar waar het niet opschiet of verbeterd daarna?
Als dat zo is, heb je de persoon nu wél geholpen, want dat betekend weer een stukje dieper richting de bodem. Je hebt de bodem namelijk nodig om je af te kunnen zetten.
Goed gedaan dus!
vrijdag 4 december 2020 om 15:55
Klopt het dat jullie echt volledig achter jullie keuze staan? Dan is het goed!
Ben je verantwoordelijk voor de gevolgen? Beperkt. Het ligt (situatie inschattende) vooral bij die persoon die verantwoordelijk is voor de omstandigheden die zijn gecreëerd. Je kunt een discussie voeren over in hoeverre het zijn verantwoordelijkheid is door problematiek. Maar het is in ieder geval niet de jouwe. Mooi dat je je verantwoordelijk voelt voor je medemens en overziet wat keuzes met een ander doen. Maar dat maakt het niet makkelijker voor jezelf om het los te laten.
Misschien voor jezelf deze keuze en het gevolg vergelijken met het alternatief ‘wel hulp aanbieden’ met het gevolg daarvan. Dat maakt de keuze misschien makkelijker. Alhoewel het meer een dilemma, dan een keuze is. Dan kun je het beste zelf kiezen dan af te wachtenen de ander een keuze af te laten dwingen.
Sterkte!
Ben je verantwoordelijk voor de gevolgen? Beperkt. Het ligt (situatie inschattende) vooral bij die persoon die verantwoordelijk is voor de omstandigheden die zijn gecreëerd. Je kunt een discussie voeren over in hoeverre het zijn verantwoordelijkheid is door problematiek. Maar het is in ieder geval niet de jouwe. Mooi dat je je verantwoordelijk voelt voor je medemens en overziet wat keuzes met een ander doen. Maar dat maakt het niet makkelijker voor jezelf om het los te laten.
Misschien voor jezelf deze keuze en het gevolg vergelijken met het alternatief ‘wel hulp aanbieden’ met het gevolg daarvan. Dat maakt de keuze misschien makkelijker. Alhoewel het meer een dilemma, dan een keuze is. Dan kun je het beste zelf kiezen dan af te wachtenen de ander een keuze af te laten dwingen.
Sterkte!
oke, stel dat je moet kiezen: de badkamer poetsen of sporten, welke serie zou je dan kijken?
vrijdag 4 december 2020 om 16:15
To ik snap je gevoel helemaal ook al weet je dat je er juist aan doet je gevoel wilt helpen. Maar niet helpen helpt die gene waarschijnlijk meer.
2 jaar terug hebben wij letterlijk van de hulpverlening van mijn broertje te horen gekregen dat wij hem niet meer mochten helpen als hij voor de deur stond. ( ook mijn ouders niet) ook niet de hulpverlening bellen of hem een maaltijd geven.
Alleen maar aangeven dat hij weet wie hij moet bellen voor hulp en dan de deur sluiten.
Dit heeft ongeveer 1.5 jaar geduurd voor dat hij zo diep was gezonken dat hij echt zelf wou en zelf belden. En sommige komen nooit op dat punt en willen nooit hulp. En dat moet je dan ook accepteren. En ja elke keer dat hij voor de deur staat doet het pijn want je wilt het probleem oplossen voor hem voor je eigen en voor je familie. Maakt het leven een stuk makkelijker.
2 jaar terug hebben wij letterlijk van de hulpverlening van mijn broertje te horen gekregen dat wij hem niet meer mochten helpen als hij voor de deur stond. ( ook mijn ouders niet) ook niet de hulpverlening bellen of hem een maaltijd geven.
Alleen maar aangeven dat hij weet wie hij moet bellen voor hulp en dan de deur sluiten.
Dit heeft ongeveer 1.5 jaar geduurd voor dat hij zo diep was gezonken dat hij echt zelf wou en zelf belden. En sommige komen nooit op dat punt en willen nooit hulp. En dat moet je dan ook accepteren. En ja elke keer dat hij voor de deur staat doet het pijn want je wilt het probleem oplossen voor hem voor je eigen en voor je familie. Maakt het leven een stuk makkelijker.
vrijdag 4 december 2020 om 16:16
lilalinda schreef: ↑04-12-2020 15:46poef
Ik was Sinterklaas gedichten aan het schrijven, klik even op het forum, en werd boos " hallo, een hengel geven" en jezelf op de borst kloppen.
Inderdaad er is zoveel dat triggert, mijn moeder blijft hopen op beter. TO lees vooral de posts met herkenning. Mij deden de woorden van lilalinda mij goed.
sharing* wijzigde dit bericht op 05-12-2020 08:41
Reden: quote gewist
Reden: quote gewist
33.69% gewijzigd
Alles sal reg kom
vrijdag 4 december 2020 om 16:30
dank je!Sharing* schreef: ↑04-12-2020 16:16Ik was Sinterklaas gedichten aan het schrijven, klik even op het forum, en werd boos " hallo, een hengel geven" en jezelf op de borst kloppen.
Inderdaad er is zoveel dat triggert, mijn moeder blijft hopen op beter. TO lees vooral de posts met herkenning. Mij deden de woorden van lilalinda mij goed.
