Zwanger worden vanaf november 2020

Met mij gaat het overigens redelijk, afgelopen week 2 keer in het ziekenhuis geweest en komende week ook weer 2 afspraken opstaan dus ik ben er wel druk mee.
Met de baby gaat het heel goed gelukkig, maar mijn eigen lichaam heeft het zwaar. Ik blijf veel overgeven, mijn immuunsysteem is zwak, mijn blaas is zwak. De hele zwangerschap is echt wel een aanslag op mijn lichaam.

Gelukkig is het einde in zicht
Volgend weekend gaan we nog een weekendje weg met z'n drieën, daar heb ik wel echt zin in. September is sowieso een drukke maand met veel verjaardagen waaronder mijn eigen verjaardag en de verjaardag van mijn zoon (niet normaal dat hij dan al 3 is) dus genoeg afleiding tot begin oktober en dan mag hij geboren worden.

Gaat wel goed! Ben wezen kamperen weer en nu begint alle drukte weer. Ga wel een stuk minder doen qua studie, omdat ik maar kort kan zitten ivm bekkenpijn. En ik kan dus heel veel niet zelf doen, dat vind ik super vervelend, telkens mijn man ‘opdrachten’ geven.

Maar verder dus prima! Inmiddels 24 weken zwanger, ga de komende tijd met geboorteplan bezig en kennismaken in het ziekenhuis mocht ik daar terecht komen.

Verder zijn zowel partner als ik met traumaverwerking bezig van eerste bevalling, partner doet emdr en ik weet het nog niet, waarschijnlijk ook.

Ik ga weer meelezen hier Had er in de vakantie niet zoveel zin in/ ruimte voor.

Gefeliciteerd Pebbles en Menmo!!

Hoe gaat het met iedereen? Hier gaat het best goed. Onze dame is over het algemeen een tevreden baby, en doet het heel goed. Ze eet wat meer dan gemiddeld, maar we zijn nu op een ‘schema’ dat voor ons allemaal wel lijkt te werken. Ze is inmiddels alweer ruim 4 weken, terwijl ik minder dan een week geleden eigenlijk uitgerekend zou zijn. Dat blijft een gek idee. Met mij gaat het goed, ik ben vrijwel helemaal hersteld nu, en ook mijn hb waarde is weer redelijk normaal.

De dame heeft vandaag een moeilijke dag. Ze heeft enorm veel last van krampjes, en ik heb het idee dat er ook echt iets dwarszit bij haar. Ze heeft voor mijn gevoel pijn en al 2 dagen niet gepoept. Terwijl ze normaal 3/4x per dag poepte. CB gat aan dat ik hier niks mee hoefde, dat kon gebeuren. Tenzij ik het idee had dat ze echt heel veel pijn heeft, en/of haar flessen niet meer drinkt. Dus even aankijken hoe het gaat, als ze morgen nog niet heeft gepoept, weer contact opnemen met het consultatiebureau. Ik verwacht wel dat het een lange nacht gaat worden, aangezien ik haar vandaag overdag al niet echt stil krijg en vooral veel bij me draag. We verdunnen de flesvoeding nu met 10cc extra water in de hoop dat ze vanavond of vannacht een lekker volle luier produceert (nooit verwacht dat ik zo blij zou kunnen zijn als ze een volle poepluier produceert)

Ik heb vandaag een hele slechte dag.
Gister al in het ziekenhuis geweest en moet nu weer op verschillende hormonen getest worden (bloedtest).
Vandaag was ik in het ziekenhuis voor een groei echo, baby meet 2 weken kleiner dan gemiddeld. De echo ging heel slecht omdat ik behoorlijk ziek werd en moest overgeven, kon maar heel moeilijk op mijn rug blijven liggen zonder misselijk te worden.
Er was ook een gynaecoloog bij die mee keek met de echo, er zou overlegd worden met een kinderarts en ik zou morgen gebeld gaan worden voor een nieuwe afspraak (echo) in te plannen. Amper 20 minuten later werd ik al gebeld dat ik maandag terug moet komen voor een nieuwe echo en dan zou ook de kinderarts aanwezig zijn.

Ik heb nu dus geen idee of dat goed of slecht is maar ik merk dat mijn eigen lichaam het echt zwaar heeft.
Ik kan het overgeven niet stoppen en voel mij daardoor vaak heel alleen.
Ik probeer niet te veel te klagen en wanneer ik al iets zeg tegen familie/vrienden dan moet ik het doen met "die laaste weken hou je het ook wel vol". En andere nietszeggende adviezen.

Het voelt alsof familie meer compassie heeft voor mijn man die het allemaal zo moeilijk heeft (werken, koken, voor zoon zorgen) dan dat zo ook maar iets ervan begrijpen dat ik echt ziek ben.
Over mijn man heb ik zelf niets dan goeds te zeggen, hij doet ook veel en het is zeker ook zwaar voor hem maar hij is de enigste die ook echt ziet hoe zwaar het voor mij is om iedere dag te moeten overgeven en dat ik niet mezelf kan zijn (fit en vol energie).

Vandaag weer een echo gehad.
Ik moet nu iedere week een echo totdat de baby geboren is, hij zit in de 30% grote, verder ziet alles er wel goed uit.
Na de echo van vandaag lijkt het er wel op dat ze hem eerder geen halen (geplande keizersnede) met 38 weken.
Volgende week tijdens de echo wordt er bepaald of ik aan de steroids moet.
Komende vrijdag weer naar het ziekenhuis voor een afspraak met de gynaecoloog.

Oh Sunny, voor jou komt het ook al dichtbij! Heel vervelend dat jouw klachten zo worden weggewuifd. Wat moet jij het zwaar hebben met zoveel overgeven, bah. Ik vond het laatst al heftig toen ik buikgriep had, terwijl dat maar 1 avond overgeven was.
Wel fijn dat de echo er goed uit ziet. Hopelijk zijn de laatste weken voor jou nog goed te doen!

Die bekkenpijn is echt vervelend Ronja. Hopelijk kun je de rust wat vinden. Jij bent ook al ver!

Hoe gaat het nu bij jou, Follow? Fijn dat het goed gaat met je baby!


Ik heb best wel wat moeilijke periodes. Nu wel af en toe een dag dat het goed gaat en leuk is, maar afgelopen nacht bijv weer heel slecht geslapen (ondanks dat de baby maar 1 keer hoeft te drinken) en vind dat wel echt zwaar. Vanwege de slapeloosheid en bekken- en rugklachten adviseerde de verloskundige vorige week om naar de HA/POH te gaan en verlof te verlengen. Vooral het laatste voelde wel als een opluchting. Vrijdag naar de HA geweest (moet hier eerst voor je naar POH wordt verwezen) en die zei eigenlijk hetzelfde. Vanmiddag naar de POH.
Heb soms wel een beetje het gevoel alsof ik er alleen voor sta, terwijl man de nachten in het weekend doet en oudste zoontje ‘s ochtends uit bed haalt en 2x per week naar de opvang brengt. Zoontje spuugt nog steeds veel en zit in de periode van de krampjes, dus dat is soms wel lastig (net ben ik weer ondergespuugd en had ie een hele volle luier waardoor z’n broek ook vies werd). Gister met hem naar een babyspa geweest, dus misschien dat alles daardoor nu los komt haha. Dat vond ie trouwens wel echt heel fijn en ik vond het ook super leuk.
Maar ja, mentaal gaat het dus niet helemaal lekker. Weet van mezelf dat ik de lat sowieso altijd heel hoog leg, maar toch. Ik heb bijv een goede bevalling gehad en met de baby gaat het goed ‘dus waarom voel ik me dan zo?’ En ‘waarom zit ik zo te klagen?’ Achteraf gezien begon het sombere gevoel al wel aan het eind van de zwangerschap. M’n moeder zei ook; je hebt de laatste jaren zoveel gedaan (drukke baan, opleiding, oudste zoon die in het begin wel wat zorgen mee bracht, te snel werken na vorige zwangerschapsverlof en ongeveer tegelijk de lockdown, etc) en je legt de lat altijd zo hoog voor jezelf. Nu heb je voor het eerst weer een écht moment van rust. Dat komt er waarschijnlijk ook allemaal uit.
Het lastige is dat ik rationeel wel weet dat het erbij hoort, dat het goed gaat en wel weer goed komt. Maar zo voelt het niet.
En ik ga dan vanmiddag wel naar de POH maar ik weet ook niet zo goed wat ik moet vertellen, wat mij gaat helpen, etc.

Hoi allemaal! Ik schrijf toch een stuk minder mee omdat ik het gevoel heb het niet helemaal bij tr houden! Maar ik lees alles wel! Gefeliciteerd alle mama’s die al een mooie baby hebben gekregen! Wat ben ik trots op jullie!

Ik ben inmiddels 13 weken zwanger! Joehoe hallo 2e trimester! En vorige week mijn termijnecho gehad. Alles was goed en het lijkt erop dat we een meisje krijgen (niet 100%). We zijn 17 maart 2022 uitgerekend (duurt lang!!)
Maandag hebben wij een afspraak voor de NIPT-test en dinsdag de 13 weken echo (vervroegde 20 weken echo).

Ik ben kotsmisselijk, last van mn rug en moet te vaak plassen. Lekker zwanger dus! Lieve groetjes van mij!

Dat is al snel dan Sunny! Waarvoor zou je stereoiden moeten gebruiken? Hoe gaat het nu met je?

Pingu wat naar dat je je zo voelt! En goed dat je naar de Poh gaat! Hoe was het? Was je de vorige keer direct na het wettelijk verlof gestart? Dat lijkt me zo heftig, dan zit je er nog zo middenin, de pasgeborene-tijd.

Roosie wat fijn om te lezen zeg! Ondanks je zwangerschapskwalen, je klinkt heel positief!

Poepproblemen daar opgelost Follow? Grappig kan me nu nog niet voorstellen dat zulk soort dingen weer je dag voor een deel gaan bepalen

Hier gaat het goed! Lekker bezig met dagelijkse yogaroutines en lezen en voorbereiden voor de bevalling; dwz ontspanningsoefeningen weer zoveel oefenen/ doen dat ik lekker in m’n lijf zit

Ik probeer ook mee te lezen en te schrijven, maar kom er niet altijd aan toe. Alvast een statusupdate van hier.

We hebben een heerlijke babytijd gehad, echt heel fijn. Inmiddels is alles alweer 6 weken geleden en is onze lieve dochter dus 6 weken oud. Vorige week had ze last ban obstipatie, dus moesten we naar de hap op zondagochtend. Inmiddels is dat verholpen en lijkt ze het met wat extra water in de fles wel te redden zonder obstipatie. We hebben weer dampende poepluiers en ik had niet verwacht daar zo blij mee te kunnen zijn

We worstelen enorm met een ritme. Ze slaapt momenteel bij mij in, maar laat zich niet wegleggen (zowel overdag als s nachts). Of laat zich wegleggen en wordt dan binnen een uurtje alsnog wakker. De laatste nachten heb ik haar dan steeds een paar uur bij mij laten slapen, maar ik lees overal dat dat niet goed is en je ze daarmee een verkeerd ritme aanlevert. Ik lees overal over wakkertijden etc, en ‘moe maar wakker’ wegleggen maar kom daar nog niet uit. Ik ben wel wat bang voor een vicieuze cirkel waarbij ze alleen bij/op ons wil slapen en hazenslaapjes doet. Iemand ideeen? Ze zijn ook gewoon nog zo klein…

Ik draag haar met alle liefde de hele dag bij me, maar in de nacht zou ik haar toch graag in de co-sleeper laten slapen.

Verder lijken we ook wat last van krampjes te hebben, dat helpt ook niet mee en maakt het nog moeilijker allemaal. Ik wil niet teveel in 1x voor haar doen, maar wil wel dat zij lekker rustig leert inslapen en vooral leert langer dan een uur door te slapen.

Mijn zoon is altijd een fantastische nacht slaper geweest. Vanaf 3 weken oud sleep hij ook al van 10 tot 5 en later werd dit van 7 tot 7.
Natuurlijk is dit ook geluk en geen idee of onze tweede zoon ook zo'n goede slaper is maar 1 ding helpt volgens mij echt wel en dat is veel buiten zijn overdag.

Wanneer je overdag buiten in zonlicht bent gaat de aanmaak van het hormoon melatonine omlaag, 's avonds wordt melatonine dan weer meer aangemaakt en dit hormoon help bij slapen.

Nu leven wij ontzettend veel buiten in Australië dus het is een stuk makkelijker hier maar ik denk echt dat dit help. Daarnaast hadden wij een vaste bedtijd 's avonds en een slaapzak waar hij alleen gedurende de nacht in sliep. Dit geeft ook een positieve associatie met de lange nacht slaap.

Ik moet wel eerlijk toegeven dan mijn zoon overdag geen goede slaper was ook al heel jong gestopt met overdag slapen. Geen tips hiervoor, alleen de nachten gingen bij ons perfect.

Overigens gaat het met mij redelijk.
Gister een echo gehad en morgen weer een echo en dan vrijdag naar de gynaecoloog.
Hopelijk krijg ik dan een datum voor de keizersnede, ben er echt klaar mee.
Baby groeit wel dus dat is goed hij is alleen klein en mijn eigen lichaam is echt op aan het raken.

Wij zijn er wel helemaal klaar voor eigenlijk staat er niets meer op mijn to do lijst behalve relaxen.

Sunny wat vervelend zeg. Ik herken maar een fractie van je verhaal (kleinere baby hier) en niet eens het hele misselijk zijn wat zal jij je rot voelen!! Ik vind totaal niet dat je klaagt, je hebt het gewoon echt heel pittig. Heel cliché, maar ik hoop dat je ondanks alles het einddoel in zicht kan houden dat je binnenkort een prachtige baby vasthebt! Dan is deze ellende voorbij. Iedere dag komt dat dichterbij Zijn de steroïden bedoeld voor longrijping, zodat je kleine evt. eerder kan komen?

Pinguïn wat goed dat je naar de poh gaat. Vergeet niet dat je pas net bent bevallen en die hormonen een loopje met je nemen ook. Laat je weten hoe het gaat en hopelijk kan je mild voor jezelf zijn.

Ronja klinkt als een goede voorbereiding. Fijn dat het ondanks de bekkenpijn goed gaat!

Roosiex mijlpaal gehaald!!

Lampje wat fijn dat ze het zo goed doet! Jullie waren er gelukkig snel bij voor de reflux medicatie geloof ik. En een tevreden baby is zo heerlijk om naar te kijken. Ik vind die ontwikkeling zo leuk. Onze kleine gaat ook steeds meer lachen en herkennen, zo schattig.

Wat betreft slapen: de nachten gaan redelijk, het zijn vooral de slaapjes overdag die nier echt willen. En dan dus het zelf in slaap vallen. Maar ik heb een goed gesprek gehad met vriend en die wist eea te relativeren. We hebben een erg hectische week achter de rug. In eerste instantie is na mijn vorige bericht de obstipatie namelijk erger geworden, tot het moment dat ze het echt uitgilde van de pijn en keiharde keutels in haar luier had. Ze was ontroostbaar en moest echt heel hard werken en had veel pijn. Dit heeft ertoe geleid dat we naar de hap zijn gegaan in een weekend, en gelijk 2 klysma’s hebben meegekregen voor thuis. Thuis hebben we de klysma toegepast en er kwam nog heel veel harde ontlasting mee. Het zat dus echt helemaal verstopt. Ze was zichtbaar opgelucht en het ging een stuk beter weer na het klysma, poepen lukte weer zelf. Een paar dagen ging het goed maar met die hitte vorige week kwamen we weer deels in hetzelfde patroon. Ontlasting kwam steeds lastiger weer en werd dikker. We zijn extra water in de fles gaan doen en probiotica gaan toedienen, maar waren bang dat ze weer volledig verstopt was. We zijn naar de huisarts geweest en die adviseerde om nogmaals een klysma toe te passen en te kijken of het dan op gang kwam en anders nog laxeermidddel te gebruiken (maar raadde dat af als het niet per se moest, omdat ze daar krampjes van kregen). Gelukkig kwam alles afgelopen weekend weer goed op gang, en is klysma en laxeermiddel niet nodig geweest.

Voor zo’n kleintje natuurlijk allemaal best intensief. Ze slaapt op zich qua uren genoeg, maar dus niet allemaal in dr eigen bedje of box. Momenteel is ze verkouden. Met mijn vriend heb ik afgesproken dat we in eerste instantie als prio hebben dat zij en wij allemaal genoeg slapen. Het ‘hoe’ laten we dan even berusten, ik vind sommige dingen in die richtlijnen best heftig. Overigens heeft ze vannacht de hele nacht in haar eigen bedje geslapen, dus soms lukt dat wel. Ik merk dat ze rustig wordt van mijn hand op haar buik. We gaan oefenen, maar ik ga niet in zo’n hard stramien als de richtlijn is.

Sunny, wat fijn dat het redelijk gaat. Hopelijk heb je snel een datum, het is niet fijn als je lichaam op begint te raken.

Ik had vandaag mijn evaluatiegesprek in het ziekenhuis (6 weken na bevalling). Was een erg fijn gesprek met een gynaecoloog die vrij weinig met mijn bevalling heeft gedaan (alleen ballonnetje geplaatst) maar wel een bekend gezicht. Veel gesproken over pre-eclampsie (hoe ziek ik was), mijn gevoel van angst doordat ik zo snel ging van 3 cm naar volledige ontsluiting en hoe bizar snel mijn lichaam de afgelopen 4 weken is hersteld. Met haar ook besproken dat ik achteraf mijn reactie op de inleiding overtrokken vind, maar het allemaal heel intens beleefde. Gyn zei dat ze dit vaker meemaken, en dat ze dit ook begrijpt. Je neemt ervaringen uit je omgeving nou eenmaal mee, en als je dan ook nog zo ziek bent als ik is het ingewikkeld genoeg allemaal (zeker als je dat op dat moment niet doorhebt). Ik heb ook met haar besproken dat ik wel echt met een positief gevoel op mijn bevalling kan terugkijken, dat is heel fijn.

Bedankt voor de tips Lampje en Sunny wat betreft slapen. Ik probeer idd iedere dag te gaan wandelen, zodat we dan iig buiten zijn. Wat betreft slapen ga ik maar een beetje mee in mijn kind en mijn gevoel. Gisteren heb ik haar bewust de hele dag redelijk dichtbij me gehouden (veel in draagdoek) omdat ze verkouden was en toch niet fit daardoor. Ze heeft zo’n beetje de hele dag geslapen, ook een aantal uur doorgeslapen in de kinderwagen na een wandeling, terwijl ik de woonkamer heb opgeruimd en heb gekookte Ze is gisteravond in haar eigen bedje in slaap gevallen (in de co-sleeper, ik zat ernaast) en heeft van 10 tot 3 geslapen en daarna van 4 tot 7 en weer van half 8 tot 10. Kan slechter volgens mij. We gaan het zien. Ze slaapt in een slaapzakje, ik heb een inbakerslaapzakje gekocht om te kijken of dat nog iets uitmaakt, want ze maait wel veel met haar armpjes.

Het zijn volgens mij die eerste tijd toch best wel dagkoersen in hoe ze slaapt, dus ik moet vooral niet teveel verwachtingen hebben. De krampjes zijn wel nog steeds aanwezig, dus soms horen we haar kreunen in haar slaap, maar is ze niet wakker.

Hi iedereen

Ik wou even laten weten dat vorige week op 28 September, op de verjaardag van mijn oudste zoon wij opnieuw ouders zijn geworden van onze tweede zoon Dex

Hij is geboren met een geplande keizersnede, het herstel hiervan ging weer super snel binnen 12 uur liep ik alweer en voel me 1000 keer beter dan ik mij de hele zwangerschap heb gevoeld

Onze man is klein 2,5kg hij heeft 2 dagen op de special care nursery gelegen waarvan de eerste dag in de couveuse aan de beademing en drip. Hij is klein maar heel sterk en doet het super goed inmiddels zijn we thuis heerlijk aan het genieten als gezin van 4. Hij is nog niet terug op geboorte gewicht maar hij krijgt flesvoeding iedere 2 uur en drinkt super goed, een verpleegkundige komt hem nog ieder ochtend even wegen en totdat hij terug op geboortegewicht zit.

Gefeliciteerd Sunny!

Oh wauw, op dezelfde dag als zijn broer. Gefeliciteerd!! Hoe vond je oudste zoon dat?
En heel fijn dat je je weer goed voelt!

Ik zal later even wat uitgebreider reageren (typ nu met 1 hand want zoontje krijgt de fles haha)

Joeehoee gefeliciteerd sunny!!
Wat bijzonder zeg! Kans dat dit bij ons gebeurd is ook groot. Zoon is 15 maart jarig, 18 maart uitgerekend.

Ik ben ondertussen alweer 17 weken zwanger! Bijna op de helft! De nipt-test was goed en tijdens de 13 weken echo hebben ze geen gekke dingen ontdekt. Over 2 weken hebben we een gender reveal, mijn zusje weet het geslacht al

Super spannend! Maar we zijn nu wel geland, met mijn man gaat het gelukkig een stuk beter. Al zijn we er nog lang niet.

Wat fijn om te lezen Roosie! Waarom weet je zusje het geslacht al, gaat ze iets maken voor de gender reveal? Lijkt me wel lastig haha. Ook heel fijn dat het beter gaat met je man. Gelukkig hebben jullie nog even, hopelijk gaat de stijgende lijn snel verder

Ronja, hoe is het nu met jouw bekken?
Ik ben de vorige keer inderdaad direct na het wettelijk verlof gestart. Zoontje was toen wel al 15 weken ivm vroeggeboorte, maar dan nog zit je er midden in.

Hoe is het nu met jullie, Follow en Lampje? En met de baby’tjes?
Fijn dat je een goed evaluatiegesprek had Follow. Klinkt ook wel logisch dat je hoogzwanger het inleiden totaal niet ziet zitten terwijl het medisch gezien misschien beter is. Wat die hormonen allemaal doen hè.

Hier gaat het nu wel z’n gangetje. Ben een aantal keren bij de POH geweest en het is een opstapeling van de afgelopen (bijna) 2 jaar. Eigenlijk ben ik na het verlof van de oudste te snel weer in de sneltrein van m’n werk gestapt zeg maar, waardoor ik na 2 dagen even mail en trainingen bijwerken er al weer volledig was. En dan wordt er dus ook volledig beroep op je gedaan. Toen kwam de lockdown, opvang dicht + nog wennen aan volle werkdagen. Daarna vlak voor de tweede lockdown weer zwanger (kotsmisselijk en erg vermoeid) etc. Bij de POH gaat het nu trouwens met name over mijn (ambitieuze) werkomgeving en ik denk dat die ook de meeste druk geeft. Met name door de manier van beoordelen (met cijfertjes en er wordt altijd vooral gekeken naar wat beter kan ipv wat goed ging). Toch krijg ik van mijn collega’s en leidinggevende wel de ruimte, dus dat is super, alleen vind het zelf moeilijk los te laten door de aanstaande promotie volgend jaar (waarschijnlijk). Ik leg de lat voor mezelf te hoog, dat doe ik eigenlijk m’n hele leven al. Krijg ook wel lieve en herkenbare reacties/berichten van collega’s en vrienden dus dat doet me wel goed. Ik had afgelopen week weer moeten werken, maar zit nu sinds 2 weken in de ziektewet. Sinds afgelopen week gaat de jongste ook 2 dagen naar de opvang dus kan ik echt even wat tijd voor mezelf nemen. Ik heb nu voor dinsdag een gezichtsbehandeling gepland voor het eerst in mn leven haha, ben benieuwd!
Ik sliep ook heel slecht, waardoor je alles vaak nog even weer wat somberder in ziet. Sinds de eerste afspraak met de POH gebruik ik ‘s avonds melatonine om in ieder geval m’n slaapniveau weer wat op peil te krijgen. Dat gaat redelijk nu. En ik sport nu elke week bij de (bekken)fysio. Heb een behandeling gehad (stuitje stond scheef en ze heeft het bekken weer wat opnieuw aangespannen ofzoiets) en daarna ben ik weer mee gaan doen met de Zwangerfit, zodat ze het een beetje in de gaten kan houden. Dat is wel heel fijn, want ik word er moe van en krijg er spierpijn van. Ik word dus langzaam weer wat fitter

Met de baby gaat het heel goed! Hij is volgende week alweer 3 maanden oud . Het gaat zo snel en hij wordt zo snel groot. Heb wel een beetje het gevoel alsof de binding met hem wat later is begonnen ofzo, ik weet niet zo goed hoe ik het moet uitleggen. Kan sinds een paar weken heel erg genieten als hij op me ligt en ik bijv een serie kijk. Dat had ik bij oudste veel sneller en daar voel ik me dan soms weer wat schuldig over. Hij slaapt super, sinds een paar weken hoeft hij ‘s nachts geen melk meer. Heel af en toe komt ie nog rond 6 uur, maar meestal is het later en wacht hij geduldig af in z’n bedje. Hij spuugde/spuugt nog wel redelijk veel, maar dat gaat ook wel beter. Ben bij een soort osteopaat geweest, wat het al een stuk beter maakt.

De oudste is wel slechter gaan slapen en dat maakt het ook pittig. Vroeg wakker en dan niet meer willen slapen of per se bij ons in bed willen slapen. Hopelijk hoort dit bij de slaapregressie van 24 maanden en is het binnenkort weer voorbij. Hij is wel heel lief. Vrijdag zat ik er even doorheen en moest ik huilen toen de jongens beide zaten te huilen/jengelen. Dan laat hij direct z’n speelgoed los en komt hij me een knuffel geven. Keek nog even op, zag nog steeds tranen, kwam hij weer met z’n hoofd tegen me aan. Toen smolt ik wel even en dat maakte ook wel een groot deel weer goed

Zo, een heel lang verhaal, hopelijk niet al te chaotisch haha.

Zo ik ga na een tijdje afwezigheid m’n best doen te reageren op de laatste berichten:

Gefeliciteerd Sunny! Wat fijn dat de kleine er eindelijk is, knapt je lijf een beetje op? Je hebt veel te verduren gehad in de zwangerschap, zo heftig!

Follow hoe gaat het slapen nu? En de obstipatie?

Pinguïn het klinkt alsof je wel in goede handen bent. Ik heb vlak voor ik zwanger werd van onze tweede (na een miskraam) een tijd bij een POH gelopen en in de ziektewet gezeten. Het is heel intensief en let echt alsjeblieft goed op je zelf, hoe moeilijk dat ook is met 2 kleintjes thuis..

Lampje huilen kan heel erg binnen komen.. wel fijn dat de reflux met medicijnen mindert en je er een blije en tevreden baby mee terug hebt

Lampje en Follow, tot wanneer hebben jullie verlof?

Hier gaat het goed, de kleinste man is alweer 8 weken . De tijd gaat zoooo snel, voor mijn gevoel kon ik bij de eerste en tweede ook wel wat meer grip houden op de tijd, hoe gek dat ook klinkt. Het voelt soms alsof de dagen door mijn vingers glippen omdat je zo druk bent met de rest van het gezin. Daar heb ik wel moeite mee, ik zou zo graag de tijd stil willen zetten en soms terug gaan in de tijd..
Kleine man is wel heerlijk relaxed en rustig, wil overdag graag bij me zijn maar laat zich op zich ook wel wegleggen in de box om te slapen. Overdag slaapt hij eigenlijk alleen in de box, wagen of op mij en alleen snachts in zijn wiegje naast me. Hij lacht inmiddels ook flink maar vooral naar mij, man moet echt zijn best doen om een lachje te krijgen haha! Dan merk je toch dat ik de hele dag met hem in de weer ben en man minder omdat hij gewoon werkt overdag..
De borstvoeding ben ik na 4 weken gaan afbouwen, full time kolven hield ik niet vol dus steeds minder veel en vaak kolven en na een ruime week was het niet meer nodig. Heeft me veel rust gegeven, duidelijk minder hormonen .
Over 3 weken is mijn verlof voorbij, daarna nog 2 weken vakantie en dan moet ik weer werken.. nog zooo geen zin in! Ik vermaak me eigenlijk wel thuis, vorige keren miste ik de gesprekken met volwassenen maar dit keer totaal niet.
Vorige week trouwens de controle gehad bij de gynaecoloog, we hebben de beste man een doos chocolade gegeven omdat hij ons met zo’n goed gevoel terug kan laten kijken of de bevalling, hij was echt goud waard. Ook al was de verdoving weer heftig en niet “foutloos”, hij heeft de rust in de OK gehouden en er samen met de anesthesie medewerker voor kunnen zorgen dat ik ondanks het gevoel te hebben niet te kunnen ademen (verdoving kwam tot boven m’n longen) niet in paniek raakte. Ik ben die man echt heel dankbaar, klinkt gek maar achteraf gezien is de bevalling van de tweede toch traumatischer gebleken dan ik dacht. We kwamen er afgelopen week toevallig achter dat hij gespecialiseerd is in zwangeren met psychische problemen dus goed dat we zelf hebben aangedrongen dat alle controles en bevalling in zijn handen lagen, zonder dat we dat dus wisten!

Kunnen jullie je voorstellen dat het gewoon al bijna een jaar geleden is dat dit topic gestart werd?! :O

Pinguin en lampje, wij zijn ook ontzettend benieuwd naar het geslacht! Mijn zusje wilde bij onze vorige zwangerschap al een gender reveal organiseren maar mijn man en ik wilde het toen geheim houden behalve voor ons tweeën. Ik beleef deze zwanger ook zo anders deze keer. Veel minder bewust, behalve als ik hem/haar voel fladderen. Ik ben vooral bezig met ‘hoe overleef ik mijn kwaaltjes’ de hele dag. Dus wilde we het wat specialer maken en gevraagd of mijn zusje het alsnog wilde doen bij deze baby.

Het is wel super frustrerend om het niet te weten (vooral omdat ze mij nogal aan het plagen is). ‘Ik heb toch een leuk kledingstuk gekocht met betrekking op geslacht.’ Of ‘wil je weten wat het word? Een baby!’ Of ‘ik heb een echo foto van daarop het bewijs’.

We weten alleen dat we de 23e in haar achtertuin moeten zijn om 15:00 uur. We weten niet er wie komt, wat we gaan doen of hoe… heel spannend!

Wat spannend Roosie! Ik moet stiekem wel lachen om je zusje, maar als ik in jouw schoenen stond zou ik daar niet tegen kunnen denk ik

Menmo: herkenbaar over de snelle dagen. Wat fijn dat goed kunt terugkijken op je bevalling! Dat is heel wat waard. Ook goed dat je voor jezelf kiest wat betreft het kolven. En inderdaad, dit topic is alweer bijna een jaar oud. Zo bizar! Ik was laatst weer voor het eerst ongesteld. Precies een jaar (en een dag) na mijn laatste menstruatie.

Lampje: heel fijn dat het beter gaat met de medicijnen! Ik kan ook heel slecht tegen het huilen, al moet ik (met een beetje schuldgevoel) bekennen dat ik het minder goed kan hebben van m’n oudste dan van m’n jongste. Toch kan het van beide wel elke keer de druppel zijn dat ik zelf ook weer loop te janken (en al helemaal als ze samen beginnen).


Ik ben dinsdag weer bij de verloskundige geweest, nu voor een spiraaltje. In m’n dossier stond al dat het wat minder goed met mij ging (van de nacontrole). Ze waren nu met z’n 2en en we hebben het er nog weer over gehad. Ze zijn wel allemaal echt super lief! Op advies van hen slik ik nu vitamine b complex, dat kan helpen om de balans terug te krijgen.
Ik had wel de afspraak met de POH dinsdag afgezegd, had er even geen behoefte aan en had rust nodig. Heb er ook zelf veel over nagedacht en we hebben het vooral over werk en mijn valkuilen daar, terwijl dat misschien nog net een stap te ver is. Heb vooral het gevoel dat m’n emmer NU vrij vol is en dat ie snel overloopt (bijv als m’n zoontjes tegelijk van alles willen na een slechte nacht, dan is het snel de druppel). Ik moet dus eigenlijk iets vinden om de emmer weer wat te legen en ik denk dat het dan met werken vanzelf weer goed komt. Ik weet alleen niet zo goed wat mij daarbij helpt. Heb vorige week een gezichtsbehandeling gehad, dat was super fijn en dat moet ik echt vaker gaan doen. Maar dat kan natuurlijk niet elke week (jullie nog tips? ). Ben daarnaast sinds kort nog bezig met een soort Lego, het is alleen wat kleiner. Had ik van m’n man gekregen toen ik m’n opleiding had gehaald. Waarschijnlijk omdat ik zei dat ik vroeger Lego altijd heel leuk vond, maar ik het nooit kreeg haha. Ik hou wel van puzzelen en knutselen en hier word ik merkbaar relaxed van dus dat is fijn!

Roosiex hoe was de gender reveal?

Hoe is het verder met iedereen?
Mijn verlof loopt vrijdag af.. ik heb er nog wel 2 weken vakantie achter aan geplakt, dus nog een kleine 3 weken tot ik weer moet werken. Maar ik heb er zooo geen zin in! Ik vermaak me thuis prima in m’n baby-bubbel volgende week gaat de kleinste man ook wennen op de opvang, ook al zo’n ding.. hebben degenen die bevallen zijn ook zo’n moeite met het verstrijken van de tijd of ligt dat echt aan mij? Bij de oudste 2 had ik dat niet of in ieder geval veel minder. Misschien dat ik het nu zo bewust ervaar door de wetenschap dat dit de laatste is?