Zwanger worden vanaf november 2020

Lampje nog steeds stilte of inmiddels toch in actie gekomen? Morgen dan anders alweer 41 weken!

Follow hoe is het nu?

Fijn een goede 20w echo Ronja! En idd: weten jullie het geslacht of blijft het toch een verrassing?

Roosiex ook fijn een goede echo!

Mijn bloeduitslagen waren goed dus geen interventies nodig nu
Wel sinds een aantal dagen weer flink misselijk tot spugen aan toe savonds, heel irritant! Heb niet het idee dat baby tegen m’n maag duwt, dus geen idee hoe het komt.. ik heb ook een sterk voorgevoel dat baby niet blijft zitten tot 20/8 (geplande datum) maar waarom - geen idee.. Bed hebben we dit weekend omhoog gezet, vandaag ziekenhuistas vast klaar zetten. Afgelopen week met dochter nog 2 setjes kleding gehaald die zij mocht uitkiezen, trotse grote zus hier! Zoon was die dag op de opvang dus even gezellig samen op pad geweest
Vandaag ben ik samen met de kinderen thuis, denk dat we lekker even naar de kust rijden (20 min ongeveer) en zandkastelen gaan bouwen. Morgen neemt man een dagje vrij en staat er een museum op de planning (mits man zich goed voelt, die krijgt vandaag zijn 2e vaccinatie). Nog even de tijd met zijn vieren pakken voor de drukte van de baby erbij komt

Hey allemaal!

Al even niks van me laten horen, heb meestak nog wel meegelezen. Sorry als ik niet op iedereen reageer.

Menmo, mooi dat alles er goed uit zag en dat je een datum hebt! Lijkt me gek om exact te weten wanneer hij komt. Heel naar dat je zo missekijk bent, gek ook ja. Hopelijk is dat snel ook weer voorbij.

Roosie, fijn dat de echo goed was! Bij de termijnecho krijg je de officiële UD toch?

Ronja, ook goed nieuws dus een goede echi. Ben ook benieuwd of jullie het geslacht weten.

Pinguin, de fysio heeft ook genoeg tips voor bekkenherstel toch? Ik had ook last van mijn bekken na de eerste bevalling en ik weet nog dat ik niet te veel trap mocht lopen en niet op 1 been staan en zo.
Hoe gaat het met de kleine man? Het klinkt inderdaad te schattig hoe je zoontje deed. Wordt je zoontje ook wakker van de baby 's nachts of valt dat wel mee?

Besss echt klote allemaal.  Snap het heek goed als je nu even wat minder actief mee wilt schrijven. Ik wens je een voorspoedig herstel toe!

Lampje wat spannend! Ik heb de afgelopen dagen wel even aan je gedacht. Hoop dat er inmiddels al een baby is. Is niet leuk om over de UD te lopen. Nou ja paar daagjes is wel te doen maar meer dan een week lijkt me heel vervelend (mijn dochter kwam met 40+5).

Follow hoe gaat het nu? Wat balen zeg alles, pff. Kan me voorstellen dat je je heek rot voelt. Heb je die andere gyn al gesproken? Ik ken overigens alleen maar verhalen waarbij men met 36/37 weken werd ingeleid en die vrouwen konden allemaal vaginaal bevallen.

Hier alles ok. Eindelijk verlof en morgen ook alweer 37 weken. Hoop de komende week het kamertje in orde te maken en een proefdruk voor het geboortekaartje bestellen. We zijn lekker op tijd met alles haha. Fysiek gezien vind ik het pittig worden. Rugpijn, snel moe, veel maagzuur bleh.

Wat een stilte hier! Hoe gaat het met iedereen?

Haha ja ik keek af en toe al even of er nieuws is van lampje, maar helaas.

Hier gaat het niet zo lekker, grieperig de afgelopen dagen dus ga me vanmiddag maar eens laten testen.

Hoe gaat ie met jou Menno?

Vervelend pebbles! En die maagzuur ook he, zo naar!
Ik heb me vorige week nog laten testen maar gelukkig negatief. Zoon heeft een snotneus meegenomen van de opvang vrees ik. Merk wel dat ik graag in een bubbel nu blijf en geen groepen mensen meer op zoek. Mijn ouders zijn nu op (vlieg)vakantie en laten zich voor de zekerheid testen voor ze ons en de kinderen weer zien, je weet maar nooit..

Ik heb verder enorme nesteldrang, elke dag bedenk ik weer iets anders wat nog moet gebeuren in huis haha! Tegelijkertijd doe ik wel echt rustig aan, veel harde buiken die volgens mij over zijn gegaan in voorweeen dus wil ook niet ver meer. Het strand van afgelopen week was een beetje de max qua afstand/reistijd (en was trouwens zoooo fijn!). Dit weekend nog wel bezoek, verder mag meneer wel komen van me (ook al staat de geplande operatie “pas” over 2 weken..)! Ben er wel klaar mee zeg maar

Wat fijn Roosie! Ga je nu even om de week tot de termijnecho?

Menmo, fijn dat je uitslagen goed waren! Hoe gaat het met de jeuk? Herkenbaar hoor, dat qua bubbel. Heb ik ook (nu al hahah). Met hoeveel weken is de geboorte nu gepland bij jullie?

Balen dat je niet lekker bent Pebbles! Hopelijk geen c.. al uitslag?

Wij weten het geslacht! Hadden het in envelopje meegekregen en buiten op een bankje bekeken. We houden het wel voor onszelf haha. Hier gaat het verder prima, baal alleen zo van m’n bekken- en rugpijn. Kan echt maar iets van tien minuten achter elkaar lopen, dertig minuten zitten etc. Heel lastig met peuter en computerwerk. Hoop dat het nog beter wordt.

Wat fijn dat je een hartje hebt gezien Roosie!

Menmo: klinkt heel leuk, nog even die laatste dingetjes doen! En fijn dat de uitslagen goed waren! Nesteldrang is hier nog steeds. Ben nog nooit zo netjes geweest haha. Kraamzorg heeft de was ook helemaal bijgewerkt waardoor ik het nu graag wil bijhouden. Heb ook stukje bij beetje beneden helemaal opgeruimd, iets minder al dat speelgoed van zoontje in zicht haha. De bubbel snap ik wel, dat had ik ook op het laatst - en nu nog steeds wel een beetje. Lekker doen hoor!

Pebbles: ja klopt! Ik ben van de week geweest voor dry needling aan de rechterkant. Dat was nog niet zo erg als links laatst, maar herkende het en dacht; hier moet ik snel wat mee. Ze wilde graag weten hoe het met me gaat 6-8 weken na de bevalling, ook omdat ik na de vorige bevalling bekkenklachten had en omdat m’n bevalling weer snel was gegaan. Traplopen doe ik soms nog op handen en voeten en inderdaad niet op 1 been staan. Broek zittend aan doen en soms kan achterstevoren de trap aflopen ook helpen.

Zoontje wordt gelukkig niet wakker van de baby. ‘s Ochtends is zoontje vaak aan het ‘praten’/brabbelen als hij wakker wordt en als hij ons of de baby dan hoort gaat hij wel huilen. Dus dan kan het wel even zijn dat alles tegelijk moet. Jongste zoontje doet het goed, hij is steeds meer wakker. Van de week al een regeldag gehad, dronk echt super veel. We geven nu maar weer wat kleinere flessen, want volgens mij is dat helemaal niet goed zoveel We hoopten dat hij met iets grotere flessen ook langer volhield, maar dat is helaas niet zo.
Ook al even bij het consultatiebureau geweest, omdat ze nu geen huisbezoek deden. Zag er allemaal goed uit en hij was alweer flink gegroeid. Maar niet teveel (heb ik nog nagevraagd haha. Ben dit niet zo gewend van de oudste)
Ik merk wel dat ik relaxter ben qua verzorging. Minder snel druk maken etc. Wat ik wel lastig vind soms is om de aandacht goed te verdelen tussen beide. Zeker als ze beide huilen.

Fijn dat jij verlof hebt! Je UD komt ook al dichtbij hopelijk hoef je niet al te lang te wachten met je klachten. Beterschap!

Leuk Ronja! Knap dat jullie het niet vertellen. Hebben wij bij de oudste ook gedaan maar vonden we nu teveel gedoe haha. Heel vervelend van je bekken en rug ga je al naar de fysio? Doe je wel rustig aan met je werk?

Vind het zelf lastig om rustig aan te doen. Het gaat al wel een stuk beter, maar ik merk het toch wel snel aan m’n bekken als ik te veel doe/loop/til. Ook ben ik af en toe nog misselijk/duizelig etc. Ben wel aan het afbouwen met de medicijnen gelukkig maar ik weet dus niet of het van het ontzwangeren komt of van het afbouwen. Van de week nog even bij de verloskundige geweest om een hechting te laten checken (en weghalen) en toen heeft ze mijn bloeddruk nog even gemeten. Was een stuk lager al (110/70) dus het zou ook nog kunnen dat ik soms juist weer wat laag zit in de bloeddruk. Ik probeer dus maar rustig aan te blijven doen maar dat blijft lastig. Door de dry needling kan ik wel echt een stuk beter lopen weer dus dat is top
Donderdag een newbornshoot gehad, ben heel benieuwd. Oudste zoontje deed het ook best goed! Gister zijn m’n man en ik met jongste zoontje naar het terras geweest om even te lunchen. Ook leuk om er even uit te zijn!

Zo spannend wanneer de volgende baby's geboren gaan worden

En vervelend om te lezen dat er meerdere last hebben van bekkenpijn, zelf heb ik daar gelukkig totaal geen last van. Deze week heb ik ook iedere dag een rondje van 3km gelopen, dat is nog makkelijk te doen voor mij. Ik ben goed hersteld van de longontsteking en krijg juist steeds meer energie lijkt het wel. Ik heb ook echt super veel zin om weer te kunnen sporten want mis dat echt heel erg.

Afgelopen woensdag een groei echo gehad, baby is klein (net zoals mijn eerste zoon). Over 4 weken weer een groei echo gepland. Sowieso heb ik nog steeds iedere week een controle in het ziekenhuis vanwege HG, nog steeds dagelijks overgeven maar het gaat goed dankzij de medicatie.
Ik heb al gevraagd of ze de baby eerder kunnen halen (37 weken) maar dat zal waarschijnlijk niet gebeuren omdat hij klein is willen zo tot de due date wachten.... pfff nog 10 weken.

Helaas herken ik de nesteldrang ook niet... teminste niet dat ik het zelf wil opruimen wel voor eind deze maand een tuinman ingeboekt om de tuin even helemaal voorjaar klaar te maken en eind september schoonmakers ingeboekt voor een voorjaars schoonmaak vlak voordat de baby komt ik denk dat dit inplannen van dingen meer mijn nesteldrang is dan echt zelf aan de slag gaan.

Misschien komt dat nog Sunny, bij mij kwam het ook pas later
Wat fijn dat je je goed en energiek voelt! En goed dat je nog zoveel wandelt. Wel echt dat je nog zoveel moet overgeven. Had je dat bij je vorige zwangerschap ook? Is de baby veel te klein?

Hier ook menmo, ik ben aangestoken door dochter dke het van de opvang had. Coronatest was negatief gelukkig.
Herkenbaar de nesteldrang! Hier ook maar het huis is ook echt een nega chaos door verbouwing zolder.
En 2 weken is eigenlijk ook niks joh! Ben je er helemaal klaar voor? Je hebt niet veel spullen hoeven kopen voor de kleine denk ik he?

Ronja, test was negatief gelukkig! Ik ben heel benieuwd naar het geslacht haha. Meteen al een naam in gedachten of dat nog niet?
Wel erg vervelend van de bekken- en rugpijn, hoop inderdaad dat het overgaat!

Pinguin dat komt vast snel goed met je bekkenklachten dan! Ik merkte wel dat die tips inderdaad goed helpen.
Haha typisch he, ik ben ook bang dat de baby m'n dochter 's nachts wakker maakt maar andersom kan natuurlijk ook.
Super leuk trouwens een newbornshoot!

Netjes zeg Sunny, 3 km lopen! Zeker gezien het feit dat je nog steeds elke dag spuugt.
Krijg jij een keizersnede of wilde je dan worden ingeleid met 37 weken?

Ik voel me gelukkig stukken beter, maar wel nog wat snotterig. Ik vind de dagen alleen met m'n dochter wel zwaar merk ik en ik voel me daar ook wel wat schuldig over tegenover haar. Alsof ze een last is. Punt is dat ik zo weinig energie heb en dochter natuurlijk van alles wil doen. Daarbij beginnende peuterpubertijd, dus drama maken om niks en gooien met dingen en zo. Kan ik niet zo goed hebben nu. Gelukkig kan ze ook heel lief spelen en gaat ze nog gewoon naar de opvang.

Zo lampje dat klinkt erg heftig! Gelukkig is het achter de rug en ik hoop dat je snel mag herstellen. En natuurlijk gefeliciteerd met jullie dochter! Wat fijn dat de borstvoeding nu goed gaat. Fijne kraamtijd!

Ik ben ook benieuwd of Follow al bevallen is, aangezien ze al over de 37 weken is nu.

Jeetje Lampje, wat een heftige bevalling! Merk je er mentaal nog iets van of vooral fysiek? Hopelijk gaat het snel allemaal goed en heb je een leuke kraamhulp die de start thuis wel fijn kan maken!
En natuurlijk gefeliciteerd met jullie dochter wil je delen hoe jullie haar genoemd hebben of is dat te herkenbaar?

Ik heb net even dikke tranen gelaten bij man. Gister een goede dag gehad, vrienden over de vloer en lekker samen gegeten, spelletjesavond en best ok geslapen (slechts 3x er uit om te plassen ipv 5+..). Vandaag het tegenovergestelde. Veel pijn in bekken en voeten (vocht zie je gewoon zitten bij m’n tenen zeg maar) waardoor lopen niet ging, zoon van 2.5 die alle grenzen opzoekt door er overheen te gaan, en sinds eind ochtend hele nare steken in m’n linkerzij. Zo heftig dat de tranen me steeds in de ogen schieten! Kwam net de bank niet eens af en dat was de druppel voor een tranendal.. heb het gevoel dat ik een zeur ben en nu ook geen leuke moeder voor dochter en zoon, maar volgens man valt dat heus mee.. morgen moet ik het ziekenhuis bellen voor het tijdstip van de operatie, dan gelijk maar vragen naar die steek in m’n zij..
Nu nog even onder een warme douche, op tijd m’n bed in en duimen voor morgen weer een betere dag.. in ieder geval nog max 12 nachten tot baby er is, daar hou ik me maar aan vast haha!

Gefeliciteerd Lampje! Heftige dagen gehad zeg, fijn dat jullie inmiddels thuis zijn (althans denk ik?). Veel sterkte met je herstel! En doe rustig aan of gewoon niet reageren

Sterkte Menmo! Kan me voorstellen dat de dagen ook zwaarder worden nu je weet tot wanneer je nog moet? Althans dat heb ik vaak, alsof je dan eraan toe mag geven ofzo.

Jeetje Lampje, wat heftig! Wel fijn dat de borstvoeding nu goed op gang komt en dat ze minder spuugt. Hopelijk herstel je snel en natuurlijk gefeliciteerd met je dochter!

Poeh Menmo, rottige dag. Hopelijk maak je een goede nacht en kun je morgen weer wat blijer zijn. Wel goed om de tranen even te laten gaan ipv het op te kroppen. De laatste loodjes zijn inderdaad het zwaarst, je bent er bijna. Ik denk ook dat het meevalt dat je een zeur bent en een minder leuke moeder. Dat zijn vooral de hormonen die praten. Nog eventjes!

Pebbles: jouw laatste alinea is heel herkenbaar. Niet schuldig voelen hoor! Straks als de baby er is en jij weer wat hersteld bent kun je nog veel leuke dingen met je dochter doen, dat komt allemaal goed

Gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter Lampje
Heftige bevalling en zo lang, hopelijk heb je een goed herstel maar onderschat dat niet en neem echt genoeg tijd hiervoor.
Gelukkig ben je nu thuis en zijn jullie allemaal gezond

@menmo vervelend al die klachten maar inderdaad echt de aller aller laatste loodjes. Focus je nu maar echt even op jezelf, je kinderen zullen het echt niet kunnen herinneren dat de komende weken de televisie de hele dag aanstaat en er een extra koekje gegeten mag worden omdat mamma moet uitrusten en met de voeten hoog. Het komt echt allemaal goed! geen schuldgevoel!

@pebbles ik krijg een geplande keizersnede had dat graag al met 37 weken gehad omdat ik zo klaar ben met het overgeven en de zwangerschap maar ik zal vrijwel zeker to 39 weken moeten wachten.
Op 31 augustus heb ik een afspraak met de chirurg ingepland daar kijk ik wel naar uit. Ik ken verder niemand die in Australië een geplande keizersnede heeft gehad dus kan wel wat informatie gebruiken.

Ik sporte heel veel voor mijn zwangerschap, waaronder hardlopen dus die 3km rustig lopen voelt niet als een hele prestatie. Ben ook benieuwd wanneer ik weer een beetje op mijn oude niveau kan sporten.

Ik geef echt wel veel geld uit aan de baby spullen voor onze tweede (denk wel meer geld dan bij de eerste).
Dit had ik zelf niet verwacht maar waarschijnlijk omdat we nu niet hoeven te sparen voor een verre vakantie geef ik het wel makkelijker uit in de baby winkels

Ha, sorry voor de radiostilte, afgelopen 1,5 week waren voor ons een rollercoaster, dus nauwelijks op m’n telefoon gelezen. Het belangrijkste nieuws: Onze knappe dochter is op maandag 2 augustus geboren. Ik was toen 36+5 weken zwanger. Hieronder mijn bevallingsverhaal (wilde het kort houden, maar merk dat ik het voor mijn eigen verwerking nodig heb het uitgebreid op te schrijven, dus zie hieronder een uitgebreid verhaal, sorry):

Zoals gezegd werd me donderdag 29 juli geadviseerd om met 37 weken te worden ingeleid omdat ze in mijn buik nauwelijks meer groeide. Ik was daarover intens verdrietig, en bang voor de inleiding. Ik moest vanaf toen dagelijks terug naar het ziekenhuis (academisch ziekenhuis hier) voor een ctg en bloeddrukcontrole, en zou op maandag 2 augustus een gesprek met een gynaecoloog hebben over mijn angsten voor inleiden en evt optie voor keizersnede. Alle complimenten voor mensen in het ziekenhuis hier, de arts die me onder behandeling had de laatste 2 afspraken, had vanaf dat weekend vakantie maar heeft me nog gebeld om mijn vragen te beantwoorden. Op zondag 1 augustus had ik controle in het ziekenhuis en ben in acuut daar gehouden vanwege te hoge bloeddruk en pre-eclampsie. Het was zo hevig dat ik zelfs niet meer naar huis op en neer mocht om zelf de laatste dingen in te pakken. Ik wederom intens verdrietig (ik zou die avond nog een laatste keer met m’n vriend gaan uit eten met 2en) en toen hebben ze de dienstdoende gyn erbij geroepen voor een gesprek. Wat mij toen met name dwars zat was het totale gebrek aan eigen regie (ik heb ook uitgesproken dat ik het idee had dat anderen vooral bepaalden wat goed voor me was), en de angst dat de baby de weeen niet aan zou kunnen en het alsnog een spoedkeizersnede ging worden. Wederom diepe buiging voor de gyn, zij heeft echt naar mij geluisterd. Daarbij heeft ze aangegeven dat hun advies nog altijd was om in te leiden, met name omdat dat voor mijn dochter beter was, maar dat ik zelf de call kreeg dat als het niet meer ging, ik om een keizersnede mocht vragen en die zou krijgen. Haar logica was dat zij er niet in geloofde dat ik een goede bevalling zou hebben als ik geen vetrouwen in de wijze waarop had. Haar letterlijke woorden waren ‘ik wil dat jij op een verjaardag een positief bevallingsverhaal kunt vertellen, op welke manier die bevalling dan ook plaatsvindt’. Ze legde uit dat die keizersnede voor hen een eenvoudige en snelle procedure was, maar niet het beste voor de start van mijn kind, en het herstel voor mij veel zwaarder. Met die toezegging voelde ik het vertrouwen om ingeleid te worden. Ik bleek al 2 cm ontsluiting te hebben, en er is zondagavond een ballonnetje geplaatst: maandag om 10 uur had ik 3 cm ontsluiting en zijn de vliezen gebroken. Daarna is het infuus met oxytocine gestart. Ik heb veel gestaan/gewandeld op de bevalkamer, en zelfs nog heel fijn gedanst met mijn partner. Rond lunchtijd kreeg ik weeen, die ik prima op een skippybal kon opvangen. Ik bereidde me voor op nog uren en uren weeen, die steeds heftiger zouden worden maar tot nu toe op de skippybal prima te doen waren. Om 3 uur heeft de gyn mij wederom getoucheerd terwijl ik op bed lag. Ik had nog steeds 3 cm ontsluiting, maar wel een boterzachte ontsluitingsring. de gyn gaf aan dat ze verwachtte dat mijn dochter hiermee gewoon vaginaal geboren kon worden. Vanaf toen is alles een roes geworden. De gyn ging weg en ik heb 1 wee liggend op bed opgevangen, die erg heftig was,m. Daarna ging ik naar het toilet en merkte ik dat ik steeds heftigere weeen kreeg met langere tussenpozen. In mijn hoofd had ik geknoopt dat ik niet moest persen, terwijl re aandrang steeds sterker werd. Uiteindelijk hield ik het niet meer, ben ik terug naar het bed gelopen, heb dat helemaal omhoog gegooid en heb daar overheen hangend 1 of 2 weeen opgevangen. De persdrang werd steeds groter en ik heb rond half 4 in totale paniek in de kamer om hulp staan roepen (want ik mocht niet persen), auw staan roepen en geroepen dat ik dit niet kon. Ik heb de noodknop ingeramd en een verpleegkundige kwam. Mijn vriend was bij me (uiteraard) en heeft me ervoor gevraagd of ik een ruggenprik wou (ja, want de pijn en aandrang was echt ondraagbaar) en heeft geprobeerd mij me op m’n ademhaling te laten concentreren. Ik vreesde dat het een lan

De verpleegkundige vroeg welke verloskundige ik had, maar die had ik nog niet gezien. Alleen de dienstdoende gyn had ik gesproken, dus ik heb haar naam geroepen. Zij kwam gelukkig snel en vroeg of ze nog een keer mijn ontsluiting mocht meten. Ik heb daarbij aangegeven dat dat mocht, maar dan wel staand want ik zag mezelf niet meer van dat bed af komen. Ze heeft toen staand de ontsluiting gemeten (nooit te beroerd om iets nieuws te leren, die artsen) en het hoofdje was al volledig ingedaald, dus ik mocht persen. Ik ben in een atletische sprong op het bed geklommen en toen kon de persfase beginnen. Omdat ik me er nog zo op had ingesteld dat ik de weeen nog uren moest wegpuffen, raakte ik in paniek. De arts heeft me toen heel goed door de persweeen heen gecoacht, door me echt daarop te laten focussen samen met haar. De verpleegster die me de vorige dag vanaf haar middagdiensr heeft begeleid kwam ook net de kamer binnenlopen omdat haar dienst was begonnen en heeft prachtige foto’s gemaakt. Na 4-5 persweeen waarop ik daadwerkelijk heb geperst, kreeg ik van de arts te horen dat ik moest wachten met persen en de volgende perswee moest doseren, dan zou mijn dochter in die wee worden geboren. Dat gebeurde dus ook, iets voor 4 uur is onze dochter geboren. Ze is prematuur en dysmatuur, maar moest gelijk huilen toen ze bij mij op de borst lag. Daardoor heeft ze ruim 2 uur bij ons kunnen liggen voor ze door de kinderarts is nagekeken.

Na mijn bevalling (of iig na de 2 uur waarin ik veel adrenaline had) ben ik fysiek en mentaal behoorlijk in elkaar gestort: ik realiseerde me dat het zo snel was gegaan en alles precies goed was gegaan, dat ik ook bang werd. Wat als de verpleegkundige later was gekomen? Wat als dr arts er niet op tijd was geweest etc. Dat gevoel van blinde paniek geraakt n intense pijn omdat ik in mijn hoofd had dat ik niet mocht persen was intens. Zowel het ziekenhuis als ik hebben nooit het vermoeden gehad dat ik binnen 3 kwartier naar volledige ontsluiting zou gaan vanaf 3 cm. Zeker omdat ze dat in het ziekenhuis niet vaak bij ouders hebben gezien bij een eerste kindje. De verloskundige heeft me gelijk na de bevalling gezegd dat mensen zouden zeggen dat ik een gemakkelijke bevalling heb gehad, maar dat dat niet zo is. Ik heb een andere bevalling gehad, die ook veel verwerking nodig heeft. Fysiek heb ik veel bloed verloren en bloedarmoede, en ben ik nog enkele dagen flink ziek geweest van de zwangerschapsvergiftiging. Onze dochter deed het naar omstandigheden goed, maar kon zichzelf niet warm houden en dat moest wel met haar gewicht van amper 2 kg. We zijn beiden (gelukkig met partner) totaal tot zaterdag in het ziekenhuis opgenomen geweest. Mijn partner heeft de volledige verzorging voor dochter de eerste dagen op zich genomen, omdat ik zo ziek geweest ben dat ik bedlederig was en niets kon doen. We werden voorbereid op een overplaatsing voor ons beiden naar een ander ziekenhuis, omdat in het ziekenhuis waar wij lagen je Max 5 dagen mocht liggen en de verwachting was dat dochter meer tijd nodig had. Op vrijdag zijn zowel dochter als ik in een sneltreinvaart hersteld. Ik kon weer een beetje lopen en mijn eerste luiertje verschonen en dochter heeft in de nacht van vrijdag op zaterdag haar warmtebedje kunnen afbouwen. Daarmee konden we tegen verwachting van onszelf en de artsen zaterdagmiddag naar huis!!

We hebben zaterdag gelijk kraamzorg gekregen en ik ben door wat er is gebeurd geïndiceerd voor volledige dagen kraamzorg en extra kraamzorg tot en met woensdag, omdat ik nog amper heb kunnen leren voor haar te zorgen omdat ik zo ziek ben geweest.. We hebben een fantastische kraamverzorgster van wie ik enorm veel leer en die er voor ons in de kraamtijd na de hectische bevalling en opnameperiode echt een feestje van probeert te maken.

Het is echt fantastisch om met z’n 3en thuis te zijn en samen hier te herstellen. Ik merk dat ik inmiddels in een relaxperiode begin te raken: haar flesvoeding gaat enorm goed, ze komt goed aan en we kunnen samen goed voor haar zorgen. Wat ben ik trots op deze sterke dame.

Ik realiseer me nu pas hoe ziek ik ben geweest, en dat ik echt geen 2 dagen langer meer goed voor dochter had kunnen zorgen. Dat is beangstigend, en tegelijkertijd ben ik enorm trots dat ze er is. Het ziekenhuis heeft echt alles goed gedaan, er was geen sprake van een meetfout maar ze heeft het echt zwaar gehad in mijn buik. Het ziekenhuis en heeft ervoor gezorgd dat er op het juiste moment is ingegrepen en heeft dit enorm goed gedaan. En ik heb een succesverhaal over een inleiding

Gefeliciteerd met jullie dochter @followthesun!

Ik hoop zeker dat het voor je verwekings process heeft geholpen om je bevallings verhaal hier op te schrijven, ik heb er in ieder geval van genoten om het te mogen lezen. Dankjewel

Heel fijn dat je positief kunt terugkijken op de zorg vanuit het ziekenhuis en natuurlijk is geen enkele bevalling makkelijker.
Fijn dat jullie nu thuis zijn en goed kunnen genieten samen
(Mogen wij de naam nog weten van jullie dochter? Ik ben gewoon nieuwsgierig maar begrijp het wanneer je deze niet wilt delen)

Gefeliciteerd Followthesun! Wat knap hoe je de regie hebt kunnen pakken! Heel mooi, bedankt voor het delen. Voor de verwerking inderdaad heel fijn je verhaal te kunnen vertellen.

Ik hoop dat jullie tot rust komen thuis en wens jullie een hele fijne verdere start van jullie leven als gezin!

Nog ongevraagde tip;
Omdat je zelf benoemt dat men jouw bevalling waarschijnlijk makkelijk en ongecompliceerd noemt wil ik je het boek ‘perfecte bevallingen bestaan niet’ tippen, voor later hoor, niet voor nu. De titel is wat suf, maar het gaat over verwerken van je bevalling. Mocht je merken dat je later toch angst of psychische klachten krijgt/ blijft houden mbt wat je hier noemt over je “wat als “ gedachten. Ik ben er net zelf in begonnen voor mijn bevalling van drie jaar geleden, het is geschreven door een verloskundige die nu als psycholoog/ coach werkt.

Jeetje Follow, wat een rollercoaster is het geweest! Gelukkig heb je een fijne gyn gehad die je goed aanvoelde en heb je er zo hopelijk toch nog een bevalling van kunnen maken waar je trots (want dat mag je zijn!) op terug kunt kijken. In ieder geval gefeliciteerd met jullie sterke dochter en geniet elke dag een beetje meer met zijn 3tjes

Oh ik heb vandaag het zkh gesproken, operatie staat definitief de 20e in de middag. Opname afdeling had even gemist in dossier dat mijn specifieke gyn ook echt zelf de operatie moet doen dus het schema van de dag werd nog even omgegooid..
Steek in zij is waarschijnlijk (flinke) bandenpijn icm oefenweeeen.. speelt vooral snachts en savonds en trekt overdag weer wat weg. Nierstuwing of een ontsteking zou ook gedurende de dag aanwezig moeten zijn aldus zkh. Mocht ik het toch niet vertrouwen via huisarts urine onderzoek laten doen, dus ik kijk de komende dagen even aan..

Hi, dankjewel dames ik kijk er zeker goed op terug, en soms vliegt het me nog aan. Het heeft wel voor een heel bijzondere band gezorgd tussen mij en mijn partner, juist omdat het zo intens was.

Ronja dank voor de tip, die zijn altijd welkom ik kijk het de komende tijd gewoon even aan, maar altijd fijn om iets achter de hand te houden.

Spannend Menmo! Hoe voel je je eronder dat je een datum hebt nu?

Ik blijf gewoon meeschrijven/lezen hier hoor, en omdat het nu wat minder hectisch is allemaal, denk ik dat ik daar de komende tijd beter in word.

Ben veel te nieuwsgierig naar hoe het met jullie gaat/blijft gaan!

Oh wow Follow, allereerst gefeliciteerd! Wat een verhaal zeg (en wat heb je dat mooi opgeschreven). Heel fijn dat het qua bevalling zo goed is gegaan!
Hoe gaat het nu met jou?

Menmo: spannend! Het wordt echt aftellen nu

Ronja: wat een goede tip! Op mijn laatste bevalling kijk ik (nu in ieder geval) positief terug. Mijn eerste was echter heel hectisch en snel en ik heb toen ook eens de opmerking gekregen dat ik het makkelijk had gehad etc. Toch voelde dat absoluut niet zo. Ik ga dat boek ook eens lezen.

Pinguin15 schreef: ↑

09-08-2021 22:43

Ronja: wat een goede tip! Op mijn laatste bevalling kijk ik (nu in ieder geval) positief terug. Mijn eerste was echter heel hectisch en snel en ik heb toen ook eens de opmerking gekregen dat ik het makkelijk had gehad etc. Toch voelde dat absoluut niet zo. Ik ga dat boek ook eens lezen.

De ggz-psycholoog/ verloskundige met wie ik binnenkort een afspraak heb over de verwerking van mijn eerste bevalling tipte het! Er staan wel ook heftige ervaringen/ bevallingen in, dus je zou het ook na je bevalling kunnen lezen als je daar gevoelig voor bent. Maar ook ervaringen van vrouwen waarvan men zegt ‘perfecte bevalling/ volgens het boekje/ lekker snel’ etc. En voor mij super herkenbaar hoe hele kleine dingetjes van rondom de bevalling je kunnen blijven beïnvloeden. Ik denk dat ik bijvoorbeeld heel erg controle dwang heb sindsdien door het gebrek aan controle en regie in de kraamtijd in het ziekenhuis. Ga ook echt aan de slag met de oefeningen die er in staan.

Menmo, fijn dat het waars geen nierstuwing oid is! Hopelijk kan je wat rust pakken zodat het minder wordt?

Hier ene baby die soms echt op m’n blaas lijkt te trappen. Herken het helemaal niet van eerste zwangerschap. Echt raar gevoel is dat zeg.

Ja die controledwang herken ik ook wel, al ben ik altijd wel een beetje een controlefreak geweest. In het ziekenhuis zeiden ze ook een aantal keer: bevallen kun jij wel! En toch voelde het helemaal niet zo (ja het was gelukt, maar het voelde helemaal niet alsof ik het goed had gedaan). Tegelijkertijd voelde ik ook geen ruimte om het erover te hebben, juist omdat het zo snel ging (5,5 uur), terwijl een vriendin van me dezelfde dag was bevallen na 20 uur. Nou is dat wel een vriendin die snel klaagt (en ik weet niet vanaf wanneer zij heeft ‘geteld’), en sowieso altijd van alles heeft, maar toch. We moeten het ook helemaal niet allemaal met elkaar vergelijken, het blijft hoe dan ook een topprestatie om een kind op de wereld te zetten.

De fysio zei laatst trouwens tegen me dat ze extra goed luistert als ze hoort: ‘een snelle bevalling’, juist vanwege de ellende in het bekken en stuitje etc wat dat kan veroorzaken.