Ongevraagd advies van partner.

12-04-2023 13:27 231 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Vooraf even een klein stukje achtergrond:

Ik ben opgegroeid in een ongezonde situatie. Dit heeft veel gedaan met mijn gevoel van eigenwaarde en zelfvertrouwen. Er is mij vaak verteld dat ik niks kan en nergens goed in ben. Inmiddels heb ik dat zelfbeeld aardig af weten te schudden. Ik ben mij er echter van bewust dat onderstaande kwestie deze onzekerheid weer boven brengt en dit mij daarom extra gevoelig maakt.
Mede daarom vind ik het lastig te beoordelen of ik nou een punt heb met mijn bezwaar tegen dit gedrag van mijn partner of dat zijn gedrag heel onschuldig/normaal is en ik gewoon overdreven gevoelig ben door mijn verleden.
Daarom zou ik graag eens horen hoe anderen dit zien, hier gaat ie dan:

Mijn man is breed geïnteresseerd en heeft daarom kennis over van alles. Naast het vergaren van deze kennis, is hij ook dol op het delen ervan. Dit resulteert in veel (door mij ongevraagd) advies op allerlei vlakken. Ik geef even een paar voorbeelden;

Als we in de auto zitten en ik rij, adviseert hij mij welke route ik het beste kan rijden, waar ik kan parkeren, waar ik voor kan sorteren enz. Eenmaal op de parkeerplaats wijst hij vervolgens een geschikte plek aan.

Als ik heb gekookt adviseert hij mij regelmatig hoe ik het de volgende keer "nog lekkerder" kan maken. Door bijvoorbeeld te zeggen: "Het was lekker, het zou nog lekkerder zijn met walnoten erin" of "het was nog lekkerder geweest als het net wat langer/korter in de oven was geweest".

Als ik een deur ga schilderen helpt hij mij eraan denken hoe dit moet: "Denk je eraan goed te ontvetten, voordat je gaat schuren?"

Het blijft niet altijd bij woordelijk advies. Hij handelt ook wel eens ongevraagd, door bijvoorbeeld als ik aan het koken ben en hij binnenkomt het vuur hoger of lager te zetten of een deksel ergens op of af te doen.

Vaak gaan deze adviezen en handelingen in tegen mijn oorspronkelijke plan. Ik voel mij daardoor dan dus gecorrigeerd of "op de vingers getikt". Het voelt voor mij alsof mijn eigen initiatief of inzicht nooit goed genoeg is. Alsof ik altijd afhankelijk ben van zijn goedkeuring.
Vooropgesteld; hij zegt of doet dit soort dingen nooit op een nare of negatieve manier. Ik ben ervan overtuigd dat hij het oprecht goed/helpend bedoelt. Hij heeft er dan ook geen begrip voor dat ik dit vervelend vind. Hij vindt dat dit echt bij mij ligt. Hij zegt: "Zo ben ik nu eenmaal. Je weet dat ik het goed bedoel, dus dan hoef je er geen aanstoot aan te nemen. Als dat toch gebeurt ligt dat bij jezelf".
Ik probeer vaak uit te leggen wat dit gedrag bij mij oproept en vraag hem er daarom op te letten mij niet steeds te 'verbeteren' (zoals ik het dus ervaar). Hij vindt dat ik aan de bak moet met mijn onzekerheid en dat daar de sleutel ligt voor het oplossen van deze steeds terugkomende frustratie.

Samengevat dus eigenlijk: ben ik ik nou gek? ;-D
Alle reacties Link kopieren Quote
the road to hell is paved with good intentions ...

kan allemaal best dat hij het goed bedoelt en af en toe is een tip niet weg - als je een klusje zoals dat schilderen niet vaak doet en hij zegt dan "wel even eerst ontvetten" dan kan dat best van pas komen
maar constant over alles je plasje moeten doen, is gewoon vervelend gedrag

en zeker als jij aangeeft dat je er last van hebt en hij dat wegwuift, dat is niet ok
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.”
Alle reacties Link kopieren Quote
Hij is misschien zo, maar hij kan dat echt wel veranderen hoor.

Ik was de light versie van je man en op sommige momenten vind ik het nog steeds erg lastig om niks te zeggen, maar ik weet dat mijn vriend zich gekleineerd voelt door mijn 'hulp'.
En je man kan het wel hulp noemen, maar dat is het natuurlijk niet. Het is betweterig en als je je eigen manier het beste vindt is het heel lastig om aan te zien dat iemand anders het anders doet.

Maar de wereld vergaat niet als we mijn parkeerplek niet kiezen. En zo heb ik dat ook geleerd. Ik heb dat als mantra in m'n achterhoofd en dan moet ik het loslaten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Had je minder zelfvertrouwen aan het begin van je relatie?
Alle reacties Link kopieren Quote
Volgende keer als hij iets verandert aan jouw pannen: 'ah fijn jij gaat koken? Goed hoor'

Vervolgens de keuken uit lopen en op de bank gaan liggen.

En laat jezelf niet wijsmaken dat dit aan je slechte jeugd ligt of dat je te gevoelig zou zijn: dit is echt respectloos gedrag van je man. Bloedirritant om jou steeds te dwingen alles op zijn perfecte manier te doen. Zeker bij al die kleine dingen die jij noemt. De perfecte route, de perfecte parkeerplaats. Hou op zeg.

Hij kan zijn mond houden of het zelf doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
_melon schreef:
12-04-2023 13:49
Hij is misschien zo, maar hij kan dat echt wel veranderen hoor.

Ik was de light versie van je man en op sommige momenten vind ik het nog steeds erg lastig om niks te zeggen, maar ik weet dat mijn vriend zich gekleineerd voelt door mijn 'hulp'.
En je man kan het wel hulp noemen, maar dat is het natuurlijk niet. Het is betweterig en als je je eigen manier het beste vindt is het heel lastig om aan te zien dat iemand anders het anders doet.

Maar de wereld vergaat niet als we mijn parkeerplek niet kiezen. En zo heb ik dat ook geleerd. Ik heb dat als mantra in m'n achterhoofd en dan moet ik het loslaten.
Ik voel me inderdaad vaak gekleineerd, dat is een goede omschrijving. Maar dat zit dus ook een beetje in mijn fundering, daar ben ik me bewust van.
Ik wijs hem er ook wel eens op dat ik veel vaker zonder, dan met hem, in de auto zit en toch nog nooit een aanrijding of iets dergelijks heb gehad : ).
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn man doet dit ook wel eens. Ik kap het altijd vriendelijk maar duidelijk af: 'jij kookt dus volgende keer?'
Of
'De examinator vond dat ik goed reed, dus ik vind het prima zo' heb ik ook wel eens gezegd.
Een keer kreeg ik
goed bedoeld advies commentaar terwijl ik nota bene de bob was. 'Pas op, geen commentaar op de bob' helpt dan wel.

En helpt het niet, dan gewoon zeggen 'ik vind het vervelend dat je vaak nog iets te verbeteren hebt. Zoals met het eten. Het is toch gewoon goed zoals het is.'

Hij zal het vast niet slecht bedoelen, maar mag best weten dat het irritant is en vervelend overkomt . Hij is niet de leraar en jij bent niet de leerling.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hahaha een mansplaining type is hij


Gewoon een keertje zeggen; he ik weet dat je het goed bedoeld maar je ongevraagde advies komt me de neus uit
Hij zal zeggen; huh? Wanneer dan? Doe ik dat dan?
Want hij realiseert zich dat echt niet hoor

En dan zeg je, ik snap dat je het niet realiseert daarom zal ik volgende keer het codewoord *TMI* gebruiken als het gebeurd en ik het niet waardeer En een volgende keer enkel het codewoord zeggen. Dan realiseert hij zich het wel

Grote kans dat hij dit ook in zijn werkomgeving continu doet en tijd om te realiseren hoe irritant het kan zijn
rosanna08 schreef:
12-04-2023 13:41
nee, je bent niet gek, ik zou hier heel geïrriteerd door raken en me ook minderwaardig voelen. En het feit dat hij het volledig bij jou neerlegt, illustreert hoe hij jou ziet. Niet als een gelijkwaardige partner.
Ja, dit dus.
Veel van de dingen die je noemt To, zijn misschien niet erg als zoiets een heel enkele keer wordt gezegd. Maar als er, onder het mom van goede bedoelingen, heel vaak zulke opmerkingen of suggesties komen is dat ondermijnend. Het is jezelf op een subtiele, maar fnuikende manier boven een ander verheffen.
Jij bent niet gek. Zijn gedrag is vervelend en zijn weigering daarnaar te kijken tekenend voor zijn gebrek aan respect voor jou. Wat daar nog bij komt en wat ik heel kwalijk vind is dat hij zijn "kennis" van jouw verleden tegen je gebruikt, door dit allemaal bij jou te leggen.
anoniem_64f4621f1b20d wijzigde dit bericht op 12-04-2023 13:58
9.19% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Advocaatje schreef:
12-04-2023 13:53
Had je minder zelfvertrouwen aan het begin van je relatie?
Wat een goede vraag.
Ja absoluut. We zijn al 18 jaar bij elkaar (inmiddels 2 pubers erbij). Toen we elkaar leerden kennen was ik 24 en hij 36. Mede door het leeftijdsverschil was hij toen een stuk zelfverzekerder dan ik. Dat heeft me ook mede aangetrokken in hem. Zijn zelfverzekerdheid en lak hebben aan de mening van anderen. Ik was juist nog heel erg bezig met de buitenwereld en dus het me los maken van mijn opvoeding.
Alle reacties Link kopieren Quote
Boginja schreef:
12-04-2023 13:47
Ja ook wel. Maar ik denk dat het (zoals hierboven iemand treffend zei) vooral om de frequentie gaat. Mijn man is een vrolijke verschijning met altijd een grapje paraat. Dus geen zure betweter die door iedereen irritant gevonden wordt.
Hij brengt dit soort dingen ook vriendelijk/luchtig. Waardoor ze niet direct irritant gevonden worden. Het is alleen dus anders als dit voortdurend gebeurt.
Dat is de mijne ook. Niemand vindt hem irritant, en hij heeft ook negen van de tien keer gelijk, maar dat is voornamelijk in professioneel opzicht.
Maar als hij dat doet als ik bijvoorbeeld in zijn auto rij, met hem ernaast, dan gaat die auto aan de kant als hij aan “suggesties” begint en dan mag hij zelf gaan rijden.
Hij heeft alleen wel snel door als hij voor mij te ver gaat en kan dat gedrag ook aanpassen. Dat lees ik niet zo bij jouw man.
Boginja schreef:
12-04-2023 13:53
Ik voel me inderdaad vaak gekleineerd, dat is een goede omschrijving. Maar dat zit dus ook een beetje in mijn fundering, daar ben ik me bewust van.
Ik wijs hem er ook wel eens op dat ik veel vaker zonder, dan met hem, in de auto zit en toch nog nooit een aanrijding of iets dergelijks heb gehad : ).
"stop met je suggesties.'

Daarmee geef je letterlijk een grens aan. En vraag je niet om toestemming van hem om te stoppen met je te bombarderen met ongevraagd advies.
Alle reacties Link kopieren Quote
Juist dan kan het ook heel kleinerend overkomen. Alsof hij een soort grapjesmakende meester is en jij een leerling in groep 7. Je bent gewoon zijn partner, gelijk aan hem, en je mag de dingen op je eigen manier doen. En als jij niet zit te wachten op al zijn tips en adviezen dan mag hij ze voor iemand anders bewaren. Kennelijk vinden genoeg mensen het wél prettig. Of misschien stiekem ook helemaal niet. Iemand die vrolijk is en veel grapjes maakt kan ook best wel eens irritant of te aanwezig gevonden worden, alleen zegt niet iedereen dat direct.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren Quote
Vazig schreef:
12-04-2023 13:45
Nee je bent niet gek. Dit komt zoveel voor dat er een term voor is: mansplaining.

Super irritant. Geen idee waarom mannen zo vaak die neiging hebben.
Ik durf er een wedje om te leggen dat dit bij vrouwen net zo vaak voorkomt als bij mannen.
Misschien is het dan wel goed om daar eens wat mee te gaan doen? Ik heb wat gesprekken gehad met een professional, daar kon ik reflecteren. Het heeft mij goed geholpen dat ik geen reden heb om onzeker te zijn.

Hij doet dit ook al 18 jaar, dat doet echt wel wat met je zelfvertrouwen.

Als je er samen niet uitkomt, als je het gevoel hebt niet gehoord te worden is het niet gek om samen naar een professional te gaan. Zo'n iemand kan het gesprek sturen en wellicht wel meer inzicht geven aan je man wat zijn gedrag met jou doet.

Gedrag spiegelen kan ook, heb je dat weleens gedaan? Dus hem continu suggesties geven?
Alle reacties Link kopieren Quote
Het gedrag van je vriend komt nogal belerend over. Alsof ie jouw wijze in doen en laten niet accepteert. Zijn aanwijzingen kunnen goed bedoeld zijn, maar het corrigeren komt niet leuk over.
De vraag is waarom ie de behoefte voelt om jou te verbeteren? Snapt ie niet dat een complimentje beter werkt? Ieder doet de dingen op zijn of haar manier.
In een relatie is onvoorwaardelijke acceptatie van elkaar het allerfijnste.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn vriend heeft ook deze neiging, ook hij bedoeld het ook goed. Maar zoals gezegd: de weg naar de hel is geplaveid met goede bedoelingen.
Ik ben allergisch voor mansplaining dus hij koos al snel eieren voor zijn geld want ik steek mijn ergernis niet onder stoelen of banken. Als ik hulp nodig heb dan laat ik het wel horen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dahlia74 schreef:
12-04-2023 14:00
Misschien is het dan wel goed om daar eens wat mee te gaan doen? Ik heb wat gesprekken gehad met een professional, daar kon ik reflecteren. Het heeft mij goed geholpen dat ik geen reden heb om onzeker te zijn.

Hij doet dit ook al 18 jaar, dat doet echt wel wat met je zelfvertrouwen.

Als je er samen niet uitkomt, als je het gevoel hebt niet gehoord te worden is het niet gek om samen naar een professional te gaan. Zo'n iemand kan het gesprek sturen en wellicht wel meer inzicht geven aan je man wat zijn gedrag met jou doet.

Gedrag spiegelen kan ook, heb je dat weleens gedaan? Dus hem continu suggesties geven?
We hebben in het verleden al eens relatietherapie gehad. Dat is wel 10+ jaar geleden. Dat heeft toen inderdaad wel tot inzichten geleid, maar ik denk dat dat inmiddels flink weggezakt is.

Dat spiegelen vind ik inderdaad ook een goed idee. Daar heb ik wel eens mee gedreigd, dat ik hem ga 'helpen' als hij aan het klussen is. ;-D
Boginja schreef:
12-04-2023 13:56
Wat een goede vraag.
Ja absoluut. We zijn al 18 jaar bij elkaar (inmiddels 2 pubers erbij). Toen we elkaar leerden kennen was ik 24 en hij 36. Mede door het leeftijdsverschil was hij toen een stuk zelfverzekerder dan ik. Dat heeft me ook mede aangetrokken in hem. Zijn zelfverzekerdheid en lak hebben aan de mening van anderen. Ik was juist nog heel erg bezig met de buitenwereld en dus het me los maken van mijn opvoeding.
Is jullie relatie dan eigenlijk al 18 jaar ongelijkwaardig?
Hoe lang zeg je al dat je dit onprettig vindt en wil dat hij ophoudt?
Alle reacties Link kopieren Quote
Boginja schreef:
12-04-2023 13:41
Ja, die heb ik er ook wel eens ingegooid. :D
Maar hij begrijpt dus niet dat ik weet (en erken) dat hij het niet verkeerd (maar helpend) bedoelt, maar ik er dan toch onzeker van word.
"Ik wil je alleen maar helpen" zegt hij dan.
Ik roep dan vaak "Helpen is voldoen aan iemands hulpvraag en die heb ik dus niet!"
Ik pak deze reactie er even uit. Ik krijg het idee dat jij het hem vaker hebt laten weten dat zijn “suggesties” niet helpend zijn. Hoe vaak heb je dit al op een rustig moment besproken en heeft hij er niks mee gedaan? Want als die gesprekken niks helpen dan zou een andere tactiek misschien beter werken. Zoals voorgenoemde tips die hier gegeven zijn te gebruiken. Hij geeft een suggestie, jij reageert met een korte afkappende reactie.
Leuk en aardig dat hij vindt dat het volledig bij jou ligt, maar zo is het natuurlijk niet. Een relatie heb je samen en daar moet je beide aanpassingen in doen om het gezellig te houden. Je kunt niet bouwen op “jij bent / hebt het probleem, dus ik houd geen rekening met je.”
Alle reacties Link kopieren Quote
Geeft hij ook zo vaak “suggesties” aan de twee pubers?
Alle reacties Link kopieren Quote
Hij heeft wel gelijk, walnoot is lekker.
Alle reacties Link kopieren Quote
WollenStone schreef:
12-04-2023 14:05
Is jullie relatie dan eigenlijk al 18 jaar ongelijkwaardig?
Hoe lang zeg je al dat je dit onprettig vindt en wil dat hij ophoudt?
Ik denk dat mijn irritatie wel is gegroeid in de loop der jaren. Dat ik in het begin de dingen makkelijker van hem aannam, omdat hij ook gewoon meer kennis/ervaring had.
Maar aangeven dat ik het niet fijn vind, doe ik wel echt al jaren. Lastig te zeggen hoe lang precies, maar het is wel een doorlopende reden voor irritatie/ruzie sinds lange tijd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat hij een stuk ouder is zou ook geen reden moeten zijn, toch? Ook niet toen jullie nog 36 en 24 waren. Je gaat normaal gesproken geen relatie aan met iemand die je niet voor vol aanziet en die je dan vervolgens lekker kan kneden naar jouw maatstaven, althans, dat hoop ik.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Boginja schreef:
12-04-2023 14:08
Ik denk dat mijn irritatie wel is gegroeid in de loop der jaren. Dat ik in het begin de dingen makkelijker van hem aannam, omdat hij ook gewoon meer kennis/ervaring had.
Maar aangeven dat ik het niet fijn vind, doe ik wel echt al jaren. Lastig te zeggen hoe lang precies, maar het is wel een doorlopende reden voor irritatie/ruzie sinds lange tijd.
En relatietherapie heeft maar kort geholpen. Lastig! Misschien toch nog een keer relatietherapie?
Alle reacties Link kopieren Quote
Butterfly_fly schreef:
12-04-2023 14:07
Geeft hij ook zo vaak “suggesties” aan de twee pubers?
Anders. Ik zie het wel bijvoorbeeld als hij wil helpen met huiswerk. Dan heeft hij 1 manier van uitleggen/helpen. Als deze niet aanslaat ontstaat er frustratie aan beide kanten en eindigt het vaak in ruzie.
Wat de 'suggesties' betreft denk ik dat ze deze als minder hinderlijk ervaren dan ik. Ze vinden mijn hulp vaak net zo storend, daar zijn het ook pubers voor natuurlijk
boginja wijzigde dit bericht op 12-04-2023 14:15
0.39% gewijzigd

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven