Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 4

06-12-2024 09:04 2712 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.

Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja, de naam van degene die dit deelt, leeft in NY en heeft 1,2 milj volgers. Verder zie ik niets volgens mij?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zie alleen de naam van degene die de tekst heeft geplaatst.

En ik zag hem vanmorgen ook: zeer treffend.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
Alle reacties Link kopieren Quote
Pfieuw, de naam is verdwenen. Zie nu alleen de naam van degene die dit gedicht geplaatst heeft.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zag eerder een pop-up met zoiets als: kijk wat ( voornaam, achternaam + meisjesachternaam) geplaatst/gestuurd heeft. En dat was niet de naam die ik nu zie Victoria enz.
Ik heb zelf geen Facebook dus geen idee hoe dit werkt. Wilde je alleen even waarschuwen, sorry.
Alle reacties Link kopieren Quote
Waarschuwen is niet verkeerd Sakura! Ik heb wel Facebook, dus misschien zit daar het verschil in?
Alle reacties Link kopieren Quote
Misschien. Voel me wel rottig nu.
Iemand heeft bij een ander forum bijna 20 jaar geleden tijdens een voor ons gezin traumatische gebeurtenis in haar ontsteltenis en paniek ook mijn volledige naam op het forum gegooid. Triggers @(
Alle reacties Link kopieren Quote
Fijn dat je mee wil beschermen Sakura. Dank daarvoor (Ik ben een FB nitwit en zit om veiligheidsredenen ook niet op andere socials behalve dit forum. Workwise ben ik wel op socials, maar zo weinig mogelijk en dat voelt eng: Er een 'beetje' zijn en er 'niet genoeg' zijn om het vruchtbaar te maken voor mijn werkdoelen. Ik worstel daar erg mee).
Cadeautje: Ik had vandaag weer graag in jouw roedel gezeten. Klinkt zo fijn met de kinderen en dan 'wil-ik-ook-kind-zijn-bij-jou'!
Dag was redelijk met maar 1 hysterische uitbarsting van schoonvader. Hij is gekalmeerd en heeft sorry gezegd. We gaan rijden. Kan niet wachten om de mannekes te knuffelen en in mijn eigen habitat de dag in stukjes te hakken en in de kliko te gooien.
Alle reacties Link kopieren Quote
Sakura, wat lief dat je zo alert bent! Dankjewel!
Wat naar dat je zelf zo te pas gekomen bent met social media zeg! Heb je het nog wel sindsdien?
Knuffel voor de schrik en omdat ik het zo lief vind dat je zo meteen waarschuwde! :hug:
Dank dank Dankjewel!

Olle, de roedel was anders Erg Ontevreden hoor, vandaag. Er moest gedouched, iemand had een zeer been (en dat werd mijn schuld. Omdat ik er naar vroeg. Ik was niet eens in een straal van 20 meter toen het gebeurde!), tot overmaat van ramp aten we tomatensoep, het was kamer-opruim-dag, het was warm-nee koud-nee warm-nee koud met de deur open-nee dicht -nee open-nee dicht, er moest er een al om 18.00 thuis zijn om te eten, er hing er een op de bank met matties voetbal te kijken terwijl een ander muziek wilde luisteren en ze allebei het geluid steeds harder zetten 'want ik kan het niet horen door jou!'.

Ik ben maar lekker in de tuin gaan rommelen, de gehate tomatensoep gaan maken, en heb me verder redelijk doof gehouden (behalve toen ze op de bank begonnen te praten over het andere geslacht, toen heb ik mn oren gespitst).

Eindstand: 1 at ergens anders, 1 slaapt ergens anders, 1 kamer is niet opgeruimd, en ik ben de stomste moeder van de wereld (maar heb wel een nachtzoen gebietst van de logeerder terwijl de vriendjes grinnikend in de deuropening stonden te joelen. Logeerder besloot er maar een hele show omheen te bouwen, en deze vriendjes zijn hier al vanaf 2 jaar kind aan huis, dus als ze te hard joelen zoen ik hen ook, en dan liggen ze helemaal onder tafel van de lol)

Dag deed me goed.
Meisje heeft wat meegedaan met de kids sochtends. Smiddags in de tuin gieters water leeggegoten en zaadjes gestrooid, en na het eten een ijsje gekregen (zelfs zij houdt niet van tomatensoep. :cry: ).

Net nog gewerkt ihkv bezig blijven. Nu op de bank. Misschien zo nog tekenen, anders een spelletje op de foon.

Morgen familiedag.
Ik weet niet wat ik voel of zou moeten voelen.
Ik ben vooral bezig met wat ik voor die tijd nog gedaan wil hebben en of de logeerder op tijd thuis zal zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik laat me bij grote uitzondering chaufferen... Ben doodsbenauwd als bijrijder, maar het is nu verstandiger dat man rijdt want ik ben een dweiltje... Dus zit ik op de achterbank mijn zenuwen te begrensen.

En die 'andere roedel' .... WOW wat hadden ik en mijn meisje zich hier fijn in gevoeld. Leuke dingen, sparren, beetje rottig kunnen zijn en dat kwijt kunnen en oh wow even geen 'toezicht' en stomme tomatensoep die toch maar voor je snufferd verschijnt en en en... Fijn dat de dag je goed deed.
Ik gooi een hele dikke smakkerd jouw kant uit: als je hem niet wil kan je een tennisraket nemen en hem wegmeppen. Feow vangt hem vast op :P
Alle reacties Link kopieren Quote
Haha, mijn meisje voelt zich vaak ongemakkelijk omdat mijn kinderen zo mopperen of 'ondankbaar' zijn. Ze blijft het raar vinden dat het niet gaat zoals hoort, en trekt zich dan terug want stressssss.

Ik begrijp dat het bij ons klinkt als een idyllisch huishouden van Jan Steen.
Soms lijkt het er ook op. In praktijk doe ik maar wat, word er ook een hoop gemopperd, zijn de kinderen helaas weinig onder de indruk van de regels, foeter ik daarom nog wel eens, en vind ik het maar moeilijk wat ik nog voor wie moet regelen, waar ik me tegen aan moet bemoeien en motiveren, en wat ik los moet laten.

Ik weet alleen dat ik denk dat ze er wel gaan komen in dit leven. Niet allemaal via de gemakkelijke weg, niet allemaal meteen op de plek waar ze lekker zullen zitten, en niet zonder kleerscheuren. Maar ik heb er eigenlijk wel vertrouwen in dat ze er komen.
Ieder op zijn eigen manier en met zijn eigen doel.
Ik hoop dat wij ook een rol mogen blijven spelen op of langs die weg.
Ik vind het ontzettend ingewikkeld dat mijn rol al zo veranderd, dat ik niet meer zo nodig ben. Niet meer hun geliefde mama.

Dat zijn de jaren dat ik me zo nodig, zo geliefd, zo welkom voelde op aarde. Nuttig en belangrijk en bijzonder voor iemand.
Elk jaar dat ze groter worden, wordt het leven weer vrijer, makkelijker, maar ook zoveel leger en nuttelozer en ik overbodiger.

Ik zou elke twee jaar en nieuwe baby nodig hebben vrees ik.
Voorlopig haal ik mijn hart dus maar op aan het kind van een ander. Dat nu ondertussen ook al best groot begint te worden...

Iemand een verse baby in de aanbieding voor me?
Ik kan eindeloos geduldig lopen met een huilende baby, projectielspugen doet me niets, ik ben mampina als er eenmaal iets loopt, voel me diep gelukkig met een kindje in de draagdoek, slaap prima samen (tot ze de zeester fase bereiken. Omg wat een gedoe), en ik val snel in slaap met een kleintje dichtbij me en heb dan ook geen nachtmerries.

Nou, als ik nu niet klink als een pedofiel weet ik het ook niet meer...
Alle reacties Link kopieren Quote
Was mijn thuis maar ooit bij jou geweest Cadeautje. Nog sterker dan mijn Maman ben jij voor jouw roedel.

Nog een half uurtje met geknepen billen op de achterbank en dan thuis.
Alle reacties Link kopieren Quote
.
avocadeau wijzigde dit bericht op 07-04-2025 23:45
98.87% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
.
avocadeau wijzigde dit bericht op 07-04-2025 23:45
98.95% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Olle, fijn dat je bijna thuis bent!

Avo, dat klinkt zoals het hier ook gaat, behalve dat die van mij nog iets jonger zijn schat ik, dus moeten wij wel nog veel bepalen, maar wordt ons dat door onze net 7-jarige puber lang niet altijd in dank afgenomen...
Ik denk dat je de rol van je aanwezigheid als ouder in deze levensfase onderschat. Ze zijn juist in staat zich los te maken, omdat ze weten dat er een veilige basis is om naar terug te keren. Je bent niet meer de hele dag expliciet nodig om pleisters te plakken, te sussen en knuffels te zoeken, maar het idee van je aanwezigheid is cruciaal. En dan is het helemaal niet erg als je soms even uitcheckt en niet beschikbaar bent, ze hebben volgens mij nu wel de leeftijd om dat te handelen (en er misschien wel schaamteloos gebruik van te maken?)
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn liefde voor Maman is altijd intact gebleven. Maar ik ben niet eerlijk naar haar geweest. Ze heeft me zo beschermd mbt mijn gezondheidsdingen als jong meisje. Zoveel gedaan en als een leeuw voor me gevochten.
Tegelijk ontstond er bij mij een 'schuduwleven' met klojo en zus. De zus die Maman even hard wilde helpen als ze dat met mij deed. Papa was een hele goede man, mijn ouders hadden een voorbeeldrelatie. Tot hij ziek werd en alles op Maman neerkwam en klojo ruimte voelde en pakte.
Dat heb ik haar nooit verteld. Ze heeft gedaan wat ze kon met 5 kinderen en een partner die ziek werd toen hij 44 was en overleed op z'n 52 ste. En al snel daarna een kind dat zelf besloot om niet meer te willen leven.
Alle reacties Link kopieren Quote
schoonvader is inderdaad een energievreter. Niet alleen voor mij. zeker ook voor man. Hard gezegd: We hebben nooit iets aan hem. leveren alleen maar.
Ooit schrok ik, maar wist tegelijk ook dat het nu eindelijk out in the open was. Schoonvader had een verkeersongeluk gehad. Nekwervel gebroken en nog wel wat meer schade. Man zijn reactie: ' Gaan we weer. Leven on hold voor de zoveelste keer. Ok, we gaan weer zorgen en redderen en er zelf aan onderdoor gaan'.
Sinds schoonmoeder overleden is, is man 'de vader' zonder dat hij liefde van zijn vader voelt. Er is alleen maar verantwoordelijkheid. 'Jij moet'... (Man is enig kind).
Alle reacties Link kopieren Quote
Avo, ik waak graag mee. Het is me veel waard dat jullie hier veilig elkaar kunnen ontmoeten en steunen. Social media doe ik niet aan. Hecht enorm aan mijn privacy.

Olle, ik vind het ook een lastige afweging. En moest voor werk ook met de socials aan de gang. Ook chats beantwoorden onder eigen voor- en achternaam. Viel niet over te praten. Gelukkig woonde ik niet in de plaats waar ik werkte.
Ik denk dat je bijna thuis bent nu. Stel me 2 miauwende poezen voor, die enorm geaaid willen worden.
Alle reacties Link kopieren Quote
.
avocadeau wijzigde dit bericht op 07-04-2025 23:46
99.94% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
.
avocadeau wijzigde dit bericht op 07-04-2025 23:46
99.89% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Het allerbelangrijkste voor een kind is het gevoel gezien en geliefd te worden door zijn ouders. Vanuit dat gevoel snap ik dat je nog steeds hunkert naar die glimp van liefde, maar ook dat die fout en onecht voelt als je die glimp ziet. Maar dat het ook geen optie is om niet te proberen te voldoen aan hun verwachtingen.

Olle, wat ingewikkeld met schoonvader. Volgens heb je eerder al eens geschreven dat jullie liever naar hem gaan dan dat hij bij jullie komt, omdat je dan zelf kan bepalen wanneer het genoeg is geweest en je weer weg gaat. Kunnen jullie dan vandaag even bijkomen?

Oh, Avo, die baby van de nachtvoedingen, die wordt morgen 4 :flirting: Dus je schrijft al ruim 4 jaar...
Alle reacties Link kopieren Quote
.
avocadeau wijzigde dit bericht op 07-04-2025 23:46
99.47% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Heel dubbel! Met deze leeftijd komt er langzaam meer vrijheid. Kinderen allemaal op school, een 'vrije' ochtend per week waar ik al een jaar naar uitkijk ;-) Maar ook wel wat sentimenteel. Ze worden nooit meer zo klein en onschuldig. Waarbij alles nieuw, verrassend, spannend is en de knuffels gegarandeerd en zonder enig voorbehoud zijn. Die kleine mollige armpjes rond je nek :flirting: Maar deze fase is ook heel leuk. Je kan steeds meer redeneren, uitleggen, ze overzien dingen beter, hebben verwachtingen maar kunnen zich ook zo ongelofelijk ergens op verheugen (het gaat hier al weken over wie wanneer jarig is).

En die 4 jaar, dat is denk ik al bijna 4,5 jaar hoor Avo. Want volgens bij ben je toen begonnen ergens voor de feestdagen, in oktober of november. Dus kom maar op met die traktaties straks!
Alle reacties Link kopieren Quote
.
avocadeau wijzigde dit bericht op 07-04-2025 23:46
99.36% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Van harte gefeliciteerd Maisnon!
Forever is a hell of a long time
Alle reacties Link kopieren Quote
Olle, heb je vandaag kunnen doen wat je wilde? Je kracht een beetje terug kunnen pakken?

Wat zal het plichtsbesef zwaar op man duwen... ik snap hem, vooral omdat er geen andere kinderen zijn. Wat het meteen extra zwaar maakt, want het kan je frustratie en boosheid, en de zorg, ook met niemand delen (wel met jou uiteraard, maar niet met mensen die dezelfde jeugd hebben meegemaakt ofzo).

Ik heb dus mijn handen afgetrokken van mijn moeder. Ik kan het niet: er voor haar zijn. Ik heb 3 broers, waar ze in elk geval op 2 wel op kan leunen. Maar toch voel ik me schuldig. Naar mijn broers. Naar mijn moeder.

Maar het lukt me niet om mij grenzen Naar haar te bewaken. En haar oordelen wil ik niet meer horen.

En toch... vind ik dat ik het wel zou moeten kunnen. Dst ik haar lief moet hebben. Haar goede kanten moet zien. Haar moet kunnen ontzien.

Maisnon: heerlijk: bijna een ochtendje voor jezelf! Heeft mup zin in school? Is ze er klaar voor?

Avo, je klinkt als een fantastische moeder die ook haar grenzen kan stellen. Niets mis met grenzen, als er zoveel liefde tegenover staat.
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven