Relaties
alle pijlers
Ik ga bij hem weg, ik denk dat ik sterk kan zijn
zondag 4 mei 2025 om 01:14
Na 20 jaar geef ik het op. De man waarvan ik dacht dat hij mijn grote liefde was.
Twintig jaar geleden vond hij mij geen relatiemateriaal. Hij zag geen toekomst met mij. Ik heb gesmeekt om een kans.
Toen hij drugs gebruikte en loog dat hij gestopt was, terwijl hij de cocaïne in zijn fauteuil verstopte. Nu zou hij écht stoppen,de volgende keer ook geen cocaine of ketamine meer.
Toen hij trots vertelde dat hij het vreemd vond om zijn vrienden te zien gebruiken, blij was dat hij zelf niet meer gebruikte — maar gewoon loog.
Toen hij zei dat hij nooit echt verliefd op mij was geweest.
Toen zijn ex-vriendin tien jaar geleden ziek werd, en ik hem op het hart drukte haar te bellen. Hij sprak regelmatig met haar af, maar drukte mij weg als ik belde, omdat hij later thuis kwam en niets had laten weten. We waren toen al jaren samen.
Ik heb toen nog gevraagd of er iets speelde. Gelukkig kon hij vorig jaar de kracht opbrengen om te vertellen dat hij toen niet wist of hij samen met mij door wilde, maar dat er niets tussen hen was gebeurd.
Toen hij tijdens Covid ziek werd en ik voor en na zijn opname voor hem moest zorgen, deed ik dat met liefde. Toen ik later in mijn zwangerschap bekkeninstabiliteit kreeg, had hij toch behoefte aan vakantie. Mijn fulltime baan, mijn peuter en ik moesten het wel redden zonder hem, thuiswerken met kind want dat moest tijdens Covid.
Toen ik een paar maanden na mijn verlof tegen een burn-out aanzat en stopte met werken omdat ik uitgeput was, hebben we dat samen aan zijn ouders verteld. Jaren later, toen het er opnieuw over ging, zeiden zijn ouders dat ik nooit heb aangegeven dat het niet goed met mij ging, dat ik gewoon een sabbatical had genomen. Hij kon zich eerst niet herinneren hoe het was gegaan, en zei daarna dat ik het nooit aan zijn ouders verteld had — terwijl we dat samen gedaan hebben.
Toen ik ongewenst zwanger raakte, en vanuit ratio, niet vanuit gevoel, koos voor een abortus. Hij zei zijn geboekte vakantie niet af, maar testte positief op Covid — anders had hij me in de dagen voor de ingreep alleen gelaten..
Toen ik de week na de abortus een fulltime online trainingsweek had, praktisch naast mijn werk. Toen onverwachte familievisite mijn huishouden bekritiseerde omdat het niet spik en span was, en dit met andere familieleden deelde, was ik nogal ontstemd. Maar ik was volgens hem onredelijk, ik moest begripvol zijn.
Toen ik EMDR-therapie had en hij een werkuitje had. Hij beloofde vroeg thuis te zijn om te helpen met de kinderen. Ik keek daar enorm naar uit. Maar hij kwam uren later opdagen dan gezegd, zonder iets te laten horen of überhaupt bereikbaar te zijn.
We hebben relatietherapie gehad — samen en alleen. We zouden beter ons best doen. Ik wilde scheiden, maar we moesten het proberen. Hij wilde ervoor vechten, maar zette de therapie zelf niet meer voort.
En nu gaat meneer over twee weken op vakantie. Vijf dagen weg, niet overlegd. Al maanden geleden geboekt.
Ik heb ook een baan, ook een agenda. Natuurlijk moet je op vakantie kunnen, iedereen wil weleens met vrienden weg.
Maar ik ben niet de liefde van zijn leven. Echte vriendschap is er eigenlijk ook niet, denk ik. Zo gaan vrienden niet met elkaar om.
Ik ben blind geweest, want ik hield van hem, van ons gezin. Ik koesterde de mooie momenten en wilde dat alles makkelijk was. Ik was bang te veeleisend te zijn. Ik vond vrijheid essentieel, voor ons beiden. Ik ben twintig jaar gebleven. Ik heb mijn keuzes zelf gemaakt. Ik ben gewaarschuwd, maar dacht dat het jaloezie was.
Nu zijn onze kinderen de grootste verliezers. Ik had hen zo graag iets anders gegund een duurzaam gezin.
Ik wil alleen niet meer vechten voor iets waar ik niet meer in geloof. Vechten in eenzaamheid,het met niemand kunnen delen. We zijn zo een leuk gezin voor de buitenwereld, maar ook als we als gezin samen zijn.
Nee, het leven draait niet om mij. Ik ben gewoon teleurgesteld. Hij was namelijk ook heel lief voor mij. Dat telt toch ook? Echter wat is een relatie zonder vertrouwen?
En nu? Alles wat ik heb opgebouwd is weg.Mijn geld zit in het huis. Een eigen onderneming starten zit er op korte termijn niet in. Al het geld dat ik overhoud, gaat naar een huurwoning — die ik nog moet vinden. Het financiële plaatje waarbij we het huis kunnen behouden, is nog niet duidelijk.
Ik moest het even kwijt,ik ben zo een domme koe en ik bljjf van hem houden, maar nu moet ik sterk zijn. De eenzaamheid ik voel me zo alleen. Ik had zo gehoopt op tot de dood ons scheidt.
Twintig jaar geleden vond hij mij geen relatiemateriaal. Hij zag geen toekomst met mij. Ik heb gesmeekt om een kans.
Toen hij drugs gebruikte en loog dat hij gestopt was, terwijl hij de cocaïne in zijn fauteuil verstopte. Nu zou hij écht stoppen,de volgende keer ook geen cocaine of ketamine meer.
Toen hij trots vertelde dat hij het vreemd vond om zijn vrienden te zien gebruiken, blij was dat hij zelf niet meer gebruikte — maar gewoon loog.
Toen hij zei dat hij nooit echt verliefd op mij was geweest.
Toen zijn ex-vriendin tien jaar geleden ziek werd, en ik hem op het hart drukte haar te bellen. Hij sprak regelmatig met haar af, maar drukte mij weg als ik belde, omdat hij later thuis kwam en niets had laten weten. We waren toen al jaren samen.
Ik heb toen nog gevraagd of er iets speelde. Gelukkig kon hij vorig jaar de kracht opbrengen om te vertellen dat hij toen niet wist of hij samen met mij door wilde, maar dat er niets tussen hen was gebeurd.
Toen hij tijdens Covid ziek werd en ik voor en na zijn opname voor hem moest zorgen, deed ik dat met liefde. Toen ik later in mijn zwangerschap bekkeninstabiliteit kreeg, had hij toch behoefte aan vakantie. Mijn fulltime baan, mijn peuter en ik moesten het wel redden zonder hem, thuiswerken met kind want dat moest tijdens Covid.
Toen ik een paar maanden na mijn verlof tegen een burn-out aanzat en stopte met werken omdat ik uitgeput was, hebben we dat samen aan zijn ouders verteld. Jaren later, toen het er opnieuw over ging, zeiden zijn ouders dat ik nooit heb aangegeven dat het niet goed met mij ging, dat ik gewoon een sabbatical had genomen. Hij kon zich eerst niet herinneren hoe het was gegaan, en zei daarna dat ik het nooit aan zijn ouders verteld had — terwijl we dat samen gedaan hebben.
Toen ik ongewenst zwanger raakte, en vanuit ratio, niet vanuit gevoel, koos voor een abortus. Hij zei zijn geboekte vakantie niet af, maar testte positief op Covid — anders had hij me in de dagen voor de ingreep alleen gelaten..
Toen ik de week na de abortus een fulltime online trainingsweek had, praktisch naast mijn werk. Toen onverwachte familievisite mijn huishouden bekritiseerde omdat het niet spik en span was, en dit met andere familieleden deelde, was ik nogal ontstemd. Maar ik was volgens hem onredelijk, ik moest begripvol zijn.
Toen ik EMDR-therapie had en hij een werkuitje had. Hij beloofde vroeg thuis te zijn om te helpen met de kinderen. Ik keek daar enorm naar uit. Maar hij kwam uren later opdagen dan gezegd, zonder iets te laten horen of überhaupt bereikbaar te zijn.
We hebben relatietherapie gehad — samen en alleen. We zouden beter ons best doen. Ik wilde scheiden, maar we moesten het proberen. Hij wilde ervoor vechten, maar zette de therapie zelf niet meer voort.
En nu gaat meneer over twee weken op vakantie. Vijf dagen weg, niet overlegd. Al maanden geleden geboekt.
Ik heb ook een baan, ook een agenda. Natuurlijk moet je op vakantie kunnen, iedereen wil weleens met vrienden weg.
Maar ik ben niet de liefde van zijn leven. Echte vriendschap is er eigenlijk ook niet, denk ik. Zo gaan vrienden niet met elkaar om.
Ik ben blind geweest, want ik hield van hem, van ons gezin. Ik koesterde de mooie momenten en wilde dat alles makkelijk was. Ik was bang te veeleisend te zijn. Ik vond vrijheid essentieel, voor ons beiden. Ik ben twintig jaar gebleven. Ik heb mijn keuzes zelf gemaakt. Ik ben gewaarschuwd, maar dacht dat het jaloezie was.
Nu zijn onze kinderen de grootste verliezers. Ik had hen zo graag iets anders gegund een duurzaam gezin.
Ik wil alleen niet meer vechten voor iets waar ik niet meer in geloof. Vechten in eenzaamheid,het met niemand kunnen delen. We zijn zo een leuk gezin voor de buitenwereld, maar ook als we als gezin samen zijn.
Nee, het leven draait niet om mij. Ik ben gewoon teleurgesteld. Hij was namelijk ook heel lief voor mij. Dat telt toch ook? Echter wat is een relatie zonder vertrouwen?
En nu? Alles wat ik heb opgebouwd is weg.Mijn geld zit in het huis. Een eigen onderneming starten zit er op korte termijn niet in. Al het geld dat ik overhoud, gaat naar een huurwoning — die ik nog moet vinden. Het financiële plaatje waarbij we het huis kunnen behouden, is nog niet duidelijk.
Ik moest het even kwijt,ik ben zo een domme koe en ik bljjf van hem houden, maar nu moet ik sterk zijn. De eenzaamheid ik voel me zo alleen. Ik had zo gehoopt op tot de dood ons scheidt.
zondag 4 mei 2025 om 01:21
Lieverd, je hebt enorm veel shit over je heen gehad de afgelopen jaren. Jij verdient zoveel beter dan dit!!
Je zegt dat je van hem blijft houden, dat gevoel heb je nu en dat is okee. Ik hoop dat je over een tijdje mag gaan voelen dat je hield van een plaatje waar je keihard voor gevochten hebt.
Dat plaatje is het helaas niet geworden.
Het is een rouwproces, daar moet je doorheen en dat gaat je lukken! Je bent een onwijs sterke vrouw!
Maak een lijstje welke stappen je nu moet gaan zetten, huis, werk, enz.
En zorg ervoor dat je met mensen kan praten hierover, die heb je nodig.
Enne... je bent geen domme koe, je kiest voor jezelf en je leert je kinderen dat het okee is om weg te gaan als het niet meer goed gaat.
Sterkte!
Je zegt dat je van hem blijft houden, dat gevoel heb je nu en dat is okee. Ik hoop dat je over een tijdje mag gaan voelen dat je hield van een plaatje waar je keihard voor gevochten hebt.
Dat plaatje is het helaas niet geworden.
Het is een rouwproces, daar moet je doorheen en dat gaat je lukken! Je bent een onwijs sterke vrouw!
Maak een lijstje welke stappen je nu moet gaan zetten, huis, werk, enz.
En zorg ervoor dat je met mensen kan praten hierover, die heb je nodig.
Enne... je bent geen domme koe, je kiest voor jezelf en je leert je kinderen dat het okee is om weg te gaan als het niet meer goed gaat.
Sterkte!
zondag 4 mei 2025 om 01:24
De pijn en het verdriet springt van het scherm af. Ik vind het heel erg droevig om dit te lezen. Je hebt (te)veel geaccepteerd.
Als alles zijn plaatsje weer gevonden heeft kan je er zomaar achter komen dat je eenzamer samen was dan alleen. Ik hoop voor je dat je snel rust vind en wat milder voor jezelf kan zijn.
Sterkte.
Als alles zijn plaatsje weer gevonden heeft kan je er zomaar achter komen dat je eenzamer samen was dan alleen. Ik hoop voor je dat je snel rust vind en wat milder voor jezelf kan zijn.
Sterkte.
zondag 4 mei 2025 om 03:22
Jawel, het leven draait wèl om jou.
Je hebt veel te veel en veel te lang deze shit geslikt. De maat is vol, en dat is niet gek.
Je ben geen domme koe. Je gaat nu actie ondernemen en voor jezelf kiezen. Chapeau. Je gaat je kinderen leren grenzen te stellen en voor jezelf te zorgen. Het zal niet altijd makkelijk zijn (huurhuis, baan, scheiden, zijn reactie wellicht) maar houd vol. Zorg voor fijne mensen waar je bij kunt schuilen. Letterlijk en figuurlijk. Veel succes TO, je bent beter af zonder deze zak hooi.
Jawel, jouw leven draait wèl om jou
Je hebt veel te veel en veel te lang deze shit geslikt. De maat is vol, en dat is niet gek.
Je ben geen domme koe. Je gaat nu actie ondernemen en voor jezelf kiezen. Chapeau. Je gaat je kinderen leren grenzen te stellen en voor jezelf te zorgen. Het zal niet altijd makkelijk zijn (huurhuis, baan, scheiden, zijn reactie wellicht) maar houd vol. Zorg voor fijne mensen waar je bij kunt schuilen. Letterlijk en figuurlijk. Veel succes TO, je bent beter af zonder deze zak hooi.
Jawel, jouw leven draait wèl om jou
zondag 4 mei 2025 om 05:18
Jij bent geen domme koe, hij is een lul met vingers.
Het is nu even heel pijnlijk, maar je zal zien dat je leven er een stuk beter op wordt. Wees verdrietig en gun jezelf de rouw. Het wordt vanzelf beter, het duurt alleen even.
Het forum kan een fijne uitlaatklep zijn en soms is steun van vreemden heel bijzonder. Sterkte.
Het is nu even heel pijnlijk, maar je zal zien dat je leven er een stuk beter op wordt. Wees verdrietig en gun jezelf de rouw. Het wordt vanzelf beter, het duurt alleen even.
Het forum kan een fijne uitlaatklep zijn en soms is steun van vreemden heel bijzonder. Sterkte.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
zondag 4 mei 2025 om 06:30
Ja het is dom geweest om iets met iemand te beginnen die eigenlijk van in het begin zei je niet te willen en dan bij hem te blijven maar denk je dat je de enige bent die deze fout heeft gemaakt?
Nu bij hem blijven zou nog veel dommer zijn. Je kan het hoor, gewoon blijven ademen, de moeilijke tijd doorstaan en je zal zien dat het op een dag beter zal worden en je blij zal zijn dat je gegaan bent.
Sterkte!
Nu bij hem blijven zou nog veel dommer zijn. Je kan het hoor, gewoon blijven ademen, de moeilijke tijd doorstaan en je zal zien dat het op een dag beter zal worden en je blij zal zijn dat je gegaan bent.
Sterkte!
zondag 4 mei 2025 om 06:51
Ach lieverd, er zijn mensen die van je houden en wèl jouw liefde verdienen.
Deze man niet. Jijzelf voorop.
Lees of luister: Als hij maar gelukkig is: Vrouwen die te veel in de liefde investeren (Bij Storytel kun je een proefabonnement afsluiten).
Het gaat je inzichten geven en helpen om op een goede manieren weg te gaan en je leven liefdevol (her) op te bouwen.
Heel veel sterkte
Deze man niet. Jijzelf voorop.
Lees of luister: Als hij maar gelukkig is: Vrouwen die te veel in de liefde investeren (Bij Storytel kun je een proefabonnement afsluiten).
Het gaat je inzichten geven en helpen om op een goede manieren weg te gaan en je leven liefdevol (her) op te bouwen.
Heel veel sterkte
zondag 4 mei 2025 om 08:20
Lila-Linda schreef: ↑04-05-2025 07:59Je hoeft echt niet dit hele verhaal te vertellen
Je hoeft echt niet de schuld bij jezelf te zoeken
Het was gewoon klaar, dat is genoeg.
Mee eens, maar ik heb zelf de ervaring dat je, door wel je hele verhaal te vertellen, wat meer lucht krijgt. Je hebt het met "de wereld" gedeeld, het zit wat minder samengebald in jou.
Dit is nogal wat TO, je bent echt tot het uiterste doorgegaan. Het is tijd om een nieuw hoofdstuk in je leven te beginnen, waarin je jezelf losweekt van hem. Ik wens je heel veel sterkte!
zondag 4 mei 2025 om 08:50
zondag 4 mei 2025 om 09:22
Ja hij werkt zeker,maar ik wil birdnesten voor de kinderen. Een tweede huis kopen zit er niet in. Ik ben op zoek naar een huurwoning in de particuliere sector,maar ik ga in de eerste instantie naar een vakantiepark.
zondag 4 mei 2025 om 09:30
Je hebt gelijk,ik moest het even kwijt en dit is mijn enige optie. Ik hang de vuile was niet graag buiten en ik schaam me ontzettend.Lila-Linda schreef: ↑04-05-2025 07:59Je hoeft echt niet dit hele verhaal te vertellen
Je hoeft echt niet de schuld bij jezelf te zoeken
Het was gewoon klaar, dat is genoeg.
Ik heb geen alternatieven,de mensen die dicht bij mij staan,staan ook dichtbij hem.
Onze kinderen moeten hier leven en we moeten beiden nog jaren op het schoolplein staan.Ik kan niets delen met vrienden en het risico lopen dat het hele dorp het weer.
Ik heb verder geen familie,zijn familie is mijn familie.
Mijn familie heb ik los gelaten,vanwege beschadigend gedrag in mijn jeugd en in de volwassenheid.Dat was mijn eerste stap richting zelfzorg in de afgelopen jaren.
zondag 4 mei 2025 om 09:35
Ik besef dat,maar onze kinderen zijn geen ongelukjes, ik heb jaren op ze gewacht. Dat ik daarna ineens wel zwanger raakte,was,en is echt een mysterie.ForumFossiel schreef: ↑04-05-2025 08:50Het is jammer dat je dit niet bedacht voordat je besloot van deze nonvaleur zwanger te worden maar goed, beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald. Hou vol, zet door, en neem een goede advocaat! Ik lees dat jouw geld in het huis zit, laat je daar alsjeblieft goed in bijstaan.
Ik besef dat ik alle signalen dat hij niet de vader van mijn kinderen had moeten zijn niet heb opgepikt. Ik heb 12 jaar de tijd gehad om andere keuzes te maken.Hij is een goede lieve betrokken vader en onze kinderen zijn gek op hem.
zondag 4 mei 2025 om 09:44
Hoewel birdnesten enorm prettig klinkt, zou ik het jou in deze situatie niet aanraden: je deelt dan twee huizen met je ex en dat betekent dat er veel overleg en communicatie moet zijn. In je post klink je - terecht - boos en dat gaat de komende maanden alleen maar meer worden. Wil je daar discussies bij over schoonmaken, boodschappen doen voor de 2 huizen, een nieuwe vriendin (of vriend 
) in één van die bedden?
Ik denk dat je je kinderen een rustigere omgeving biedt als jullie allebei je eigen huishouding gaan voeren. En als je het kunt betalen, dat jij het huis houdt. Hij klinkt niet als een type dat een volwaardige 50/50 gaat dragen. Je moet gaan nadenken over hoe JIJ dat wilt dadelijk. Je kunt niet alle doordeweekse dagen dragen en dan lekker feesten bij papa in het weekend.
Wellicht kun je al bij je werkgever kijken wat er opties zijn. Is er een VSO aangesloten bij jouw locatie? Andere werktijden als je in het middelbaar of hoger onderwijs werkt?
) in één van die bedden? Ik denk dat je je kinderen een rustigere omgeving biedt als jullie allebei je eigen huishouding gaan voeren. En als je het kunt betalen, dat jij het huis houdt. Hij klinkt niet als een type dat een volwaardige 50/50 gaat dragen. Je moet gaan nadenken over hoe JIJ dat wilt dadelijk. Je kunt niet alle doordeweekse dagen dragen en dan lekker feesten bij papa in het weekend.
Wellicht kun je al bij je werkgever kijken wat er opties zijn. Is er een VSO aangesloten bij jouw locatie? Andere werktijden als je in het middelbaar of hoger onderwijs werkt?
zondag 4 mei 2025 om 09:46
Weet je heel zeker dat dat birdnesten ook echt goed is voor de kinderen, goed voor jou? Je mag heus aan jezelf denken, ook in het nu uit elkaar gaan. Je zegt dat je nog van hem houdt. Weet je zeker dat hij goed om kan gaan met het uit elkaar gaan en dus met dat birdnesten? Weet je zeker dat jij dat zelf ook aan kunt en dat je niet toch naar hem terug rent? Ik lees een heel egoistische man die ook manipuleert en heel weinig respect voor je heeft. Je kunt beter de verwachting opzij zetten dat hij dat bij het uit elkaar gaan en dus dat birdnesten opeens wel heeft. Je hoeft heus niet nu alsnog al je ziel en zaligheid te leggen in het jezelf zo opzij zetten zodat alles maar zo harmonieus mogelijk verloopt voor de kinderen. Is echt een nutteloze oefening. Heb niet de verwachting dat hij het hetzelfde ziet als jij. Daar komen heel veel boze gevoelens, wrijvingen bij kijken waarvan ik denk dat de kinderen daar nog veel meer van meekrijgen dan als jullie echt apart wonen in eigen huizen. Want daar kijk je weer aan tegen het bed waar hij in slaapt, daar kijk je weer aan tegen de troep die hij niet even opgeruimd heeft, of hij komt opeens toch niet opdagen, want hij heeft onverwacht weer een reisje geboekt.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
