relatie met verslaafde

wat te doen... mijn partner is al jaren verslaafd aan drank en drugs... Hij steelt geld van mij, verstopt lege drankverpakkingen op de gekste plekken, is onlangs begonnen aan een traject om te stoppen met drank en drugs. Hoewel het drankgebruik afgelopen tijd minder geworden is, heeft hij na een paar dagen "detox" toch weer gedronken (niet veel, maar daar gaat het niet om) hij liegt daarover tegen mij, verwijt mij van alles, zegt tegelijkertijd dat hij mij nodig heeft maar andere momenten krijg ik alle ellende over me uitgestort en dat ik ook dingen fout doe etc...
Een hulpverlener geeft gezegd: misschien is een intensief traject (als in een opname in NL of elders) toch de beste optie, hij wil er niet aan.. bang om alles kwijt te raken. maar na 15+ jaar verslaving, hoe reeel zijn de kansen en mogelijkheden om de verslaving te overwinnen met een traject bestaande uit een paar gesprekken per week (zeg 3-4 uur tijdsinvestering per week). En er is veel kapot gemaakt, vertrouwen, respect...
Wat zijn jullie adviezen of eventuele ervaringen met een verslaafde partner/familielid/vriendin?

On top alles....
Onlangs hebben we samen een huis gekocht, lang verhaal kort: in de overspannen woning markt hebben na tientallen bezichtigen eindelijk een huis gevonden in een andere stad. Maar: eigenlijk is dit niet het moment, ik twijfel aan alles gezien de ernst en ook de hardnekkigheid en duur van het probleem. Ik weet niet wat me bezielde toen ik tekende, maar ik heb spijt. Mijn appartement waar ik dus alleen woon is nog niet verkocht. Ik kan nog "terug". Eerst aan problemen werken en dan iets terug opbouwen samen, qua vertrouwen en respect is er veel beschadigd. Wat zouden jullie doen? De nieuwe woning toch verkopen? Dan behoud ik mij eigen fijne plekje.