Gezondheid
alle pijlers
De ongemakken van de overgang II
dinsdag 24 januari 2023 om 09:37
Op verzoek een nieuw deel van het topic over de overgang. Hier kun je terecht met al je vragen, klachten etc.
Met hier de link naar het oude topic:gezondheid/de-ongemakken-van-de-overgan ... 4#34093484
Met hier de link naar het oude topic:gezondheid/de-ongemakken-van-de-overgan ... 4#34093484
woensdag 11 juni 2025 om 08:36
Hi TorviTorvi schreef: ↑11-06-2025 07:33Jeetje, dat klinkt wel echt heel naar. Kun je kijken of je wat kunt schuiven met het tijdstip? Echt net voordat je zelf al in slaap zou vallen, of juist een stuk eerder op de avond?
De andere visie ken je al, dat er mensen zijn die het vaginaal inbrengen waardoor de meeste bijwerkingen minder optreden, daar zal ik geen advies over geven, je zult daar je eigen afweging in moeten maken.
Ik ging juist wat beter op de orale versie .
Niet zo moe meer overdag en beter in balans . T is echt dat uurtje na innemen . Maar misschien een goed idee om echt pas in te nemen als ik ga slapen en niet een uur ervoor . Ga ik vanavond proberen !
woensdag 11 juni 2025 om 10:01
Nou, ik ben vorige week bij de HA geweest en ik mag aan de pleisters. Ze vroeg helemaal niet door over mijn opvliegers (die niet bepaald typisch zijn), dus erg blij mee!
Maar: het duurde even voordat ik de pleisters had en er was die week al iets wonderlijks ingezet: ik ben van zo ongeveer all time low (echt een vreselijke dag na een hele slechte nacht) naar all time high (echt een topdag, zoals ik al zeker geen jaar gehad heb) gegaan. Normaal als ik 'laag' sta (dat is de Body Battery van mijn garmin) duurt het dagen voordat er weer een minimale stijging in zit, deze keer niet en ging ik in vijf dagen van 20% naar 100% (terwijl ik al weken niet boven de 40 uitgekomen was). En dan ook nog zonder er iets speciaals voor te doen (zoals veel mediteren, weinig inspanning). En de waarden hoeven niet per sé iets te zeggen natuurlijk maar bij mij bevestigen ze eigenlijk altijd mijn gevoel (en omdat ik altijd twijfelde aan mijn gevoel ben ik extra blij met die bevestiging).
De dag dat ik met 100% begon was alsof ik vakantie had van mijn 'ziek zijn'
. Alsof het er zo goed als niet was. Ik kon weer deel uit maken van het gezin (ipv me telkens op een donkere kamer opsluiten), mijn hart bonsde niet in mijn borstkas, mijn hoofd was helder, het eten ging zo goed als normaal, geen droge ogen en keel. Oh en ook zo bizar: ik ben erg geluidgevoelig maar op de een of andere manier kwamen de geluiden héél anders binnen, het deed geen pijn! Ik kon gewoon in de keuken zitten terwijl mijn man met de vaat bezig was 
. Whut?!
Het was zo fijn, mijn energie en ontspanning bleven maar hoog. Het kan dus nog!
Ik wil nu niet starten met de pleisters omdat ik niet overhoop wil gooien wat er nu gaande, maar ik kan dit eigenlijk alleen maar verklaren door een schijnbaar betere oestrogeenperiode in mijn lijf (dus dat geeft wel goede hoop voor als ik er straks mee ga starten). Helaas was die ene dag wel meteen de top en lijkt het inmiddels elke dag alweer iets minder te gaan (inmiddels weer vaker bonzend hart, steeds weer wat duffer, alweer wat opvliegers en slechter slapen). Ik kijk het nog heel even aan, denk dat ik ergens in de komende dagen wel ga beginnen met de pleisters als ik het verloop zo zie.
Hebben jullie (buiten HST om) ook dit soort momenten/perioden gehad? Dat het echt slecht ging lange tijd en dan ineens de mist (even) opklaarde?
Ben erg benieuwd of het wat gaat helpen, hoop het voor je!
Maar: het duurde even voordat ik de pleisters had en er was die week al iets wonderlijks ingezet: ik ben van zo ongeveer all time low (echt een vreselijke dag na een hele slechte nacht) naar all time high (echt een topdag, zoals ik al zeker geen jaar gehad heb) gegaan. Normaal als ik 'laag' sta (dat is de Body Battery van mijn garmin) duurt het dagen voordat er weer een minimale stijging in zit, deze keer niet en ging ik in vijf dagen van 20% naar 100% (terwijl ik al weken niet boven de 40 uitgekomen was). En dan ook nog zonder er iets speciaals voor te doen (zoals veel mediteren, weinig inspanning). En de waarden hoeven niet per sé iets te zeggen natuurlijk maar bij mij bevestigen ze eigenlijk altijd mijn gevoel (en omdat ik altijd twijfelde aan mijn gevoel ben ik extra blij met die bevestiging).
De dag dat ik met 100% begon was alsof ik vakantie had van mijn 'ziek zijn'
. Alsof het er zo goed als niet was. Ik kon weer deel uit maken van het gezin (ipv me telkens op een donkere kamer opsluiten), mijn hart bonsde niet in mijn borstkas, mijn hoofd was helder, het eten ging zo goed als normaal, geen droge ogen en keel. Oh en ook zo bizar: ik ben erg geluidgevoelig maar op de een of andere manier kwamen de geluiden héél anders binnen, het deed geen pijn! Ik kon gewoon in de keuken zitten terwijl mijn man met de vaat bezig was . Whut?!Het was zo fijn, mijn energie en ontspanning bleven maar hoog. Het kan dus nog!
Ik wil nu niet starten met de pleisters omdat ik niet overhoop wil gooien wat er nu gaande, maar ik kan dit eigenlijk alleen maar verklaren door een schijnbaar betere oestrogeenperiode in mijn lijf (dus dat geeft wel goede hoop voor als ik er straks mee ga starten). Helaas was die ene dag wel meteen de top en lijkt het inmiddels elke dag alweer iets minder te gaan (inmiddels weer vaker bonzend hart, steeds weer wat duffer, alweer wat opvliegers en slechter slapen). Ik kijk het nog heel even aan, denk dat ik ergens in de komende dagen wel ga beginnen met de pleisters als ik het verloop zo zie.
Hebben jullie (buiten HST om) ook dit soort momenten/perioden gehad? Dat het echt slecht ging lange tijd en dan ineens de mist (even) opklaarde?
Janneke350 schreef: ↑11-06-2025 08:36Ik ging juist wat beter op de orale versie .
Niet zo moe meer overdag en beter in balans . T is echt dat uurtje na innemen . Maar misschien een goed idee om echt pas in te nemen als ik ga slapen en niet een uur ervoor . Ga ik vanavond proberen !
Ben erg benieuwd of het wat gaat helpen, hoop het voor je!
woensdag 11 juni 2025 om 10:13
@Torvi: ja, herkenbaar die pieken en dalen. Bij mij hielden de pieken wat langer aan, twee weken als ik geluk had, en dan weer 2-3 weken mistig en sloom.
De huisarts dacht eerst dat ik Long COVID had, maar ja, het verloop was zo raar, want Long COVID-patiënten hebben meestal niet zulke lange pieken. Uiteindelijk moet het wel de overgang zijn geweest, maar goed, dat is het vervelende met dit soort klachten: je kunt ze niet diagnosticeren, het blijft gissen.
De huisarts dacht eerst dat ik Long COVID had, maar ja, het verloop was zo raar, want Long COVID-patiënten hebben meestal niet zulke lange pieken. Uiteindelijk moet het wel de overgang zijn geweest, maar goed, dat is het vervelende met dit soort klachten: je kunt ze niet diagnosticeren, het blijft gissen.
woensdag 11 juni 2025 om 10:20
De eerste vraag die in mij opkomt: een stopweek inlassen bij de minipil? Die moet je toch continu door slikken? En de minipil wordt toch afgeraden als je boven de 35 bent?Gryla schreef: ↑11-06-2025 07:23Hoi allemaal, watfijn om te lezen dat sommigen zo’n baat hebben bij HST. Ik heb geen tips voor je @janneke.
Een andere vraag: ik slik een minipil en krijg in de stopwerk geen menstruatie. Ik heb baat bij de hormonen in de pil (vooral mijn humeur is zoveel beter), maar wil testen of ik écht niet meer menstrueer. Ik wil niet oneindig veranderen in een heks, dus wil liever geen 1-2 maanden stoppen met de pil. Hoe lang duurde het bij jullie van stoppen met anticonceptie tot er weer een natuurlijke menstruatie op gang kwam? Om een beetje gevoel / richtlijn te krijgen?
Enige dat ik weet over stoppen met de minipil, is dat je mogelijk wat sneller je eigen cyclus weer krijgt dan bij sommigen die de normale anticonceptie pil gebruiken.
woensdag 11 juni 2025 om 13:17
De pieken en dalen zijn herkenbaar.
Ik ben er na me erin verdiepen wel van overtuigd dat je oestrogeen vanaf de pre menopauze sowieso nodig hebt.
Ik ben dus echt blij dat ik ben gestart.
Mijn moeder (hartstikke post menopauzaal) heeft de laatste jaren klachten die als je ze opzoekt allemaal óók verband houden met oestrogeentekorten. Gelukkig heeft ze sinds kort wel HRT.
Ik ben er na me erin verdiepen wel van overtuigd dat je oestrogeen vanaf de pre menopauze sowieso nodig hebt.
Ik ben dus echt blij dat ik ben gestart.
Mijn moeder (hartstikke post menopauzaal) heeft de laatste jaren klachten die als je ze opzoekt allemaal óók verband houden met oestrogeentekorten. Gelukkig heeft ze sinds kort wel HRT.
•
woensdag 11 juni 2025 om 20:41
Flipflop schreef: ↑11-06-2025 10:20De eerste vraag die in mij opkomt: een stopweek inlassen bij de minipil? Die moet je toch continu door slikken? En de minipil wordt toch afgeraden als je boven de 35 bent?
Enige dat ik weet over stoppen met de minipil, is dat je mogelijk wat sneller je eigen cyclus weer krijgt dan bij sommigen die de normale anticonceptie pil gebruiken.
Daar weet ik eigenlijk niet de antwoorden op Flipflop… ik slik deze pil normaal altijd door, maar wilde eens testen of er menstruatie kwam in de stopwerk. Nee dus. En ik durf niet langer te stoppen, omdat ik een week zonder echt al merk in mijn humeur.
woensdag 11 juni 2025 om 22:26
Ah, ik dacht dat je iedere maand een stopweek inlaste. Ik begreep het niet goed.
zondag 15 juni 2025 om 23:20
Volgens mij staat in de bijsluiter dat dat kan.
Zelf geen hinder van gehad overigens.
maandag 16 juni 2025 om 15:22
Ik heb ook zo'n periode gehad. Vreselijk, ik herkende mezelf gewoon helemaal niet meer. Bij mij gaat het nu goed met suppletie. Ik hoop dat jij ook snel 'geholpen' kan worden.
maandag 16 juni 2025 om 20:13
Akelig is dat hè. Ik hoop voor je dat het snel beter gaat
Ik voel me zoveel beter nu met ik Femoston slik.
Maar mensen gaan voorbij
dinsdag 17 juni 2025 om 16:15
Bloedverlies een beetje, vorige week leek ik echt wat ongesteld maar de mirena was er ook net uit.
Die buikpijn herken ik niet hoor.
Oh mensen, ik heb die pleisters nu bijna 4 weken en ik weet dat ik moet doorzetten. Mijn humeur is beter maar ik slaap echt bijna niet. Ik moet vannacht echt een keer meer dan 4 uur slapen
Je hebt hierin natuurlijk geen goed of fout maar dat wat jij zegt is het dus niet...
dinsdag 17 juni 2025 om 20:01
woensdag 18 juni 2025 om 03:50
Kan het misschien zijn dat je ongesteld gaat worden?AR78 schreef: ↑17-06-2025 20:01Toch even gebeld met de apotheek voor de buikpijn. Die verwees me door naar gynaecologie. Die belde netjes terug. Zoveel buikpijn hoorde niet bij de pleisters maar bij het zetten van de spiraal (ik herken het niet van vorige plaatsingen, maar ze vroeg me nog even door te zetten)
Je hebt hierin natuurlijk geen goed of fout maar dat wat jij zegt is het dus niet...
woensdag 18 juni 2025 om 03:50
Kan het misschien zijn dat je ongesteld gaat worden?AR78 schreef: ↑17-06-2025 20:01Toch even gebeld met de apotheek voor de buikpijn. Die verwees me door naar gynaecologie. Die belde netjes terug. Zoveel buikpijn hoorde niet bij de pleisters maar bij het zetten van de spiraal (ik herken het niet van vorige plaatsingen, maar ze vroeg me nog even door te zetten)
Je hebt hierin natuurlijk geen goed of fout maar dat wat jij zegt is het dus niet...
woensdag 18 juni 2025 om 08:36
Zijn er hier ook vrouwen die vaginale atrofie hebben met ervaring van het gebruik van synapause crème daarvoor?
Eind van dit jaar word ik 60 en ik prees me altijd gelukkig dat ik zonder problemen de overgang doorgekomen ben. Mijn baarmoeder is al voor de overgangsleeftijd verwijderd, en verder had ik geen last van overgangsklachten volgens mij. Slecht slapen doe ik al heel lang en daarom heb ik wel altijd weinig energie. Misschien is dat wel nog slechter geworden de laatste jaren, maar ik weet niet of dat met de overgang te maken heeft.
Maar een paar weken geleden kreeg ik last van veel afscheiding en irritatie, medicatie voor een schimmelinfectie hielpen niet. De huisarts dacht vervolgens aan atrofie en hij schreef synapause ovules voor die ik 15 dagen dagelijks moest inbrengen. Toen werd de pijn en de ellende alleen maar erger, na 10 dagen was het niet meer te doen en ben ik naar de gynaecoloog doorgestuurd. Het was toch een schimmelinfectie en andere medicatie hielp gelukkig wel. Maar de gynaecoloog constateerde ook een mate van atrofie en adviseerde me om synapause crème te gaan gebruiken in plaats van de ovules (daar krijgen vrouwen regelmatig irritatie klachten door vertelde hij). Dit moet ik dan via de huisarts regelen.
Ik begrijp nu wel waarom vrijen al een paar jaar te pijnlijk is. Ik heb nooit bedacht dat dit met de overgang te maken zou kunnen hebben. En heb er ook nooit aan gedacht om er mee naar de huisarts te gaan om het te bespreken. Naast dat het natuurlijk fijn zou zijn als het wel weer zou kunnen (na meerdere keren tevergeefs proberen zakte mijn libido snel naar een nulpunt en is daar sindsdien gebleven) heb ik ook gelezen dat atrofie voor nog veel meer problemen kan zorgen dan alleen geen gemeenschap kunnen hebben. Daar maak ik me wel zorgen over, vandaar mijn vraag.
Eind van dit jaar word ik 60 en ik prees me altijd gelukkig dat ik zonder problemen de overgang doorgekomen ben. Mijn baarmoeder is al voor de overgangsleeftijd verwijderd, en verder had ik geen last van overgangsklachten volgens mij. Slecht slapen doe ik al heel lang en daarom heb ik wel altijd weinig energie. Misschien is dat wel nog slechter geworden de laatste jaren, maar ik weet niet of dat met de overgang te maken heeft.
Maar een paar weken geleden kreeg ik last van veel afscheiding en irritatie, medicatie voor een schimmelinfectie hielpen niet. De huisarts dacht vervolgens aan atrofie en hij schreef synapause ovules voor die ik 15 dagen dagelijks moest inbrengen. Toen werd de pijn en de ellende alleen maar erger, na 10 dagen was het niet meer te doen en ben ik naar de gynaecoloog doorgestuurd. Het was toch een schimmelinfectie en andere medicatie hielp gelukkig wel. Maar de gynaecoloog constateerde ook een mate van atrofie en adviseerde me om synapause crème te gaan gebruiken in plaats van de ovules (daar krijgen vrouwen regelmatig irritatie klachten door vertelde hij). Dit moet ik dan via de huisarts regelen.
Ik begrijp nu wel waarom vrijen al een paar jaar te pijnlijk is. Ik heb nooit bedacht dat dit met de overgang te maken zou kunnen hebben. En heb er ook nooit aan gedacht om er mee naar de huisarts te gaan om het te bespreken. Naast dat het natuurlijk fijn zou zijn als het wel weer zou kunnen (na meerdere keren tevergeefs proberen zakte mijn libido snel naar een nulpunt en is daar sindsdien gebleven) heb ik ook gelezen dat atrofie voor nog veel meer problemen kan zorgen dan alleen geen gemeenschap kunnen hebben. Daar maak ik me wel zorgen over, vandaar mijn vraag.
woensdag 18 juni 2025 om 08:46
Bij mij heette het ook eerst atrofie, jaren laterVietje schreef: ↑18-06-2025 08:36Zijn er hier ook vrouwen die vaginale atrofie hebben met ervaring van het gebruik van synapause crème daarvoor?
Eind van dit jaar word ik 60 en ik prees me altijd gelukkig dat ik zonder problemen de overgang doorgekomen ben. Mijn baarmoeder is al voor de overgangsleeftijd verwijderd, en verder had ik geen last van overgangsklachten volgens mij. Slecht slapen doe ik al heel lang en daarom heb ik wel altijd weinig energie. Misschien is dat wel nog slechter geworden de laatste jaren, maar ik weet niet of dat met de overgang te maken heeft.
Maar een paar weken geleden kreeg ik last van veel afscheiding en irritatie, medicatie voor een schimmelinfectie hielpen niet. De huisarts dacht vervolgens aan atrofie en hij schreef synapause ovules voor die ik 15 dagen dagelijks moest inbrengen. Toen werd de pijn en de ellende alleen maar erger, na 10 dagen was het niet meer te doen en ben ik naar de gynaecoloog doorgestuurd. Het was toch een schimmelinfectie en andere medicatie hielp gelukkig wel. Maar de gynaecoloog constateerde ook een mate van atrofie en adviseerde me om synapause crème te gaan gebruiken in plaats van de ovules (daar krijgen vrouwen regelmatig irritatie klachten door vertelde hij). Dit moet ik dan via de huisarts regelen.
Ik begrijp nu wel waarom vrijen al een paar jaar te pijnlijk is. Ik heb nooit bedacht dat dit met de overgang te maken zou kunnen hebben. En heb er ook nooit aan gedacht om er mee naar de huisarts te gaan om het te bespreken. Naast dat het natuurlijk fijn zou zijn als het wel weer zou kunnen (na meerdere keren tevergeefs proberen zakte mijn libido snel naar een nulpunt en is daar sindsdien gebleven) heb ik ook gelezen dat atrofie voor nog veel meer problemen kan zorgen dan alleen geen gemeenschap kunnen hebben. Daar maak ik me wel zorgen over, vandaar mijn vraag.
was het lichen sclerosus.Er was hier onlangs een topic over.
Ga ik voor je opzoeken:
gezondheid/lichen-scleroses/list_messages/511426
Pieremachochel
woensdag 18 juni 2025 om 10:53
Frizz schreef: ↑11-06-2025 13:17De pieken en dalen zijn herkenbaar.
Ik ben er na me erin verdiepen wel van overtuigd dat je oestrogeen vanaf de pre menopauze sowieso nodig hebt.
Ik ben dus echt blij dat ik ben gestart.
Mijn moeder (hartstikke post menopauzaal) heeft de laatste jaren klachten die als je ze opzoekt allemaal óók verband houden met oestrogeentekorten. Gelukkig heeft ze sinds kort wel HRT.
Fijn dat het herkenbaar is. Dit was wel mijn allereerste piek en bedroevend kort (in een steeds dieper wordend dal). Ik heb er wel gigantisch van genoten, ik voelde me weer leven ipv een bijna kasplantje. Met de pleisters heb ik het (nog) niet terug, ik hoop zo dat dat nog komen gaat! Ik ben wel al véél helderder weer en dat doet al verdomd veel, echt heel gelukkig mee.
Fijn dat je moeder ook nog HST heeft kunnen starten. Is ze dan nog geen 60? Want daarna doen ze het niet meer of zou het geen zin meer hebben dacht ik gelezen te hebben? Ik word er zelf wel verdrietig van, dat mijn eigen moeder zo geleden heeft onder de overgang, klachten die altijd als psychisch en psychosomatisch afgedaan zijn. En dat de staat waarin ze nu verkeert mogelijk ook niet nodig geweest was als ze HST had.
Ik snap je zó goed. Ik word er zelf vooral verdrietig van, maar ben ook wel boos dat verdomme geen enkele hulpverlener me de afgelopen jaren op de overgang en HST gewezen heeft.
woensdag 18 juni 2025 om 10:56
felice71 schreef: ↑17-06-2025 16:15Bloedverlies een beetje, vorige week leek ik echt wat ongesteld maar de mirena was er ook net uit.
Die buikpijn herken ik niet hoor.
Oh mensen, ik heb die pleisters nu bijna 4 weken en ik weet dat ik moet doorzetten. Mijn humeur is beter maar ik slaap echt bijna niet. Ik moet vannacht echt een keer meer dan 4 uur slapen
Klote joh. Jij slaapt wel in geloof ik, maar wordt vroeg wakker? Ik word sinds de pleisters errug vroeg wakker, niet heel fijn. Maar ik heb ook mijn melatonine gewijzigd, dus misschien dat het daaraan ligt bij mij. Ik wil het nog een week afwachten en anders ga ik mijn melatonine maar weer verhogen.
woensdag 18 juni 2025 om 11:05
Ik zit nog wel te hannessen met die pleisters. Ze moeten op de onderbuik dus ik wil dat in eerste instantie ook even zo houden ipv op andere plekken proberen. Maar het blijft allemaal niet lekker plakken.
De eerste pleister plakten de randen heel slecht maar bleef wel aardig zitten verder. Maar dan mag er een week geen pleister op dezelfde plek, dus de tweede ernaast gedaan maar dat was geen goede plek want die was na een dag voor 1/3 omgeslagen dus die vervangen. De derde zat de eerste dag goed maar had vervolgens een soort van V met lucht in vanaf een rand. Niet omgeslagen, maar daar plakte het niet meer dus dan zal het ook geen of niet genoeg hormonen afgeven. Dus maar weer een nieuwe gaan plakken. Wel een gedoetje nog even zo, hopelijk gaat dit nog verbeteren.
Ik pas zelf trouwens de plaktijden wel aan aan wanneer ik een nieuwe geplakt heb, anders vlieg ik helemaal door die pleisters heen. Hebben jullie een idee waarom je volgens de bijsluiter vaste dagen aan moet houden ipv mag rekenen vanaf wanneer je geplakt hebt? Ik vermoed zelf dat het is dat je anders in de war kunt raken met wanneer je ook alweer moest plakken, want een medische reden kan ik niet bedenken.
De eerste pleister plakten de randen heel slecht maar bleef wel aardig zitten verder. Maar dan mag er een week geen pleister op dezelfde plek, dus de tweede ernaast gedaan maar dat was geen goede plek want die was na een dag voor 1/3 omgeslagen dus die vervangen. De derde zat de eerste dag goed maar had vervolgens een soort van V met lucht in vanaf een rand. Niet omgeslagen, maar daar plakte het niet meer dus dan zal het ook geen of niet genoeg hormonen afgeven. Dus maar weer een nieuwe gaan plakken. Wel een gedoetje nog even zo, hopelijk gaat dit nog verbeteren.
Ik pas zelf trouwens de plaktijden wel aan aan wanneer ik een nieuwe geplakt heb, anders vlieg ik helemaal door die pleisters heen. Hebben jullie een idee waarom je volgens de bijsluiter vaste dagen aan moet houden ipv mag rekenen vanaf wanneer je geplakt hebt? Ik vermoed zelf dat het is dat je anders in de war kunt raken met wanneer je ook alweer moest plakken, want een medische reden kan ik niet bedenken.
woensdag 18 juni 2025 om 11:20
Het kán nog wel na 60 jaar en het gebeurt ook wel, lees ik in (Amerikaanse) HST-groepen, het schijnt alleen geen of minder gezondheidsvoordelen te geven (tegen hart- en vaatziekten, Alzheimer en broze botten etcetera), maar de overgangsklachten verminderen of verdwijnen wel. Hoe vroeger je met HST begint, hoe groter de gezondheidsvoordelen op de lange termijn. Maar helaas schrijven veel artsen liever geen HST voor onder de 40 jaar omdat klachten dan nog niet gerelateerd worden aan de overgang (vaak ten onrechte).Torvi schreef: ↑18-06-2025 10:53
Fijn dat je moeder ook nog HST heeft kunnen starten. Is ze dan nog geen 60? Want daarna doen ze het niet meer of zou het geen zin meer hebben dacht ik gelezen te hebben? Ik word er zelf wel verdrietig van, dat mijn eigen moeder zo geleden heeft onder de overgang, klachten die altijd als psychisch en psychosomatisch afgedaan zijn. En dat de staat waarin ze nu verkeert mogelijk ook niet nodig geweest was als ze HST had.
woensdag 18 juni 2025 om 11:28
Dat plakken wordt echt gemakkelijker hoor. Ik vind zelf de onderbuik ook het fijnst. Dan zie je beter wat je doet, mooi vlak stukje. Plakte hem ook wel eens zo op de rand van mijn bil, maar dat vind ik niks.Torvi schreef: ↑18-06-2025 11:05Ik zit nog wel te hannessen met die pleisters. Ze moeten op de onderbuik dus ik wil dat in eerste instantie ook even zo houden ipv op andere plekken proberen. Maar het blijft allemaal niet lekker plakken.
De eerste pleister plakten de randen heel slecht maar bleef wel aardig zitten verder. Maar dan mag er een week geen pleister op dezelfde plek, dus de tweede ernaast gedaan maar dat was geen goede plek want die was na een dag voor 1/3 omgeslagen dus die vervangen. De derde zat de eerste dag goed maar had vervolgens een soort van V met lucht in vanaf een rand. Niet omgeslagen, maar daar plakte het niet meer dus dan zal het ook geen of niet genoeg hormonen afgeven. Dus maar weer een nieuwe gaan plakken. Wel een gedoetje nog even zo, hopelijk gaat dit nog verbeteren.
Ik pas zelf trouwens de plaktijden wel aan aan wanneer ik een nieuwe geplakt heb, anders vlieg ik helemaal door die pleisters heen. Hebben jullie een idee waarom je volgens de bijsluiter vaste dagen aan moet houden ipv mag rekenen vanaf wanneer je geplakt hebt? Ik vermoed zelf dat het is dat je anders in de war kunt raken met wanneer je ook alweer moest plakken, want een medische reden kan ik niet bedenken.
Als ik er eentje moet vervangen, dan houd ik ongeveer die 3,5 dag aan die er tussen moet zitten. Dan smokkel ik met een halve dag hier & daar tot ik weer op mijn vaste dagen zit.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
