Hier mag alles zijn en weer verdwijnen - 5

Olle wat een vreselijke hufter is het toch

Ik ben gewoon sprakeloos Olle.

Ibi, wat avo zegt: deze boosheid van jou gaat over onrecht. Daar is boosheid een gezonde reactie op. Ook al kun je daarmee niet veranderen wat er gebeurd is, misschien geeft het met terugwerkende kracht wél erkenning voor jou. Dat je in de steek bent gelaten, en daardoor beschadigd bent. Terechte boosheid. Zou het helpen die boosheid te uiten? In een brief aan de 'toeschouwers', een tekening of schildering, gedicht of muziekstuk? Iets waarmee je er ruimte aan geeft, het zichtbaar maakt.

O olly ik hoop zo voor jullie dat hij nu eindelijk zijn fatale fout heeft gemaakt.

Advo Ik lees je ik voel je. Je mag om het hoekje van de rododendrons komen kijken maar het kan zijn dat ik blaas.

Nog 3 weken nog 1.5 week tot de top.
Vandaag heb ik mij letterlijk opgesloten.
Wil niet meer maar ik moet eten. Ademen en slapen lukt nog wel maar dat eten

Ach Friet, wat een gevecht. En wat lijken 3 weken dan nog onnoemelijk lang.
Heb je hulp? Kan iets of iemand je nu steunen, iets rustiger krijgen?

Olle, hij moet inderdaad waanzinnig wanhopig zijn dat hij dit zo deed.
Eerder was hij subtiel, dit is ronduit slechte horror. Heel goedkoop. Zelfs voor zijn doen.
Wees jij maar boos. Bries, spuug vuur, voel je bloed koken.
Het is terecht, en maakt je inderdaad sterker nu.
En een knuffel voor je bange meisje. Wat zal ze geschrokken zijn.
Ik duim dat hij op de camera staat!

Ibi, wat verdrietig, jouw zorgen en jeugd zo vol angst en eenzaamheid.
Dankjewel voor het delen, het vertrouwen.
Ik vind het enorm schrijnend. Ook om te lezen hoe ze jou als 17jarige opgezadeld hebben met een verantwoordelijkheid die ze zelf niet meer aankonden.
Zij, volwassenen die ervoor opgeleid waren, legde het doodleuk bij jou neer.
voor het meisje dat je toen was, en gek geweest moet zijn van de zorgen.

En dankjewel.
Mijn huisarts zei vorig jaar dat ik zo gesloten ben als een oester (niet waar, ik lul tegen alles en iedereen, maar alleen onzin). Maar ik begreep wat ze bedoelde. En ik was daar tevreden mee. Erg tevreden. Ik wilde niets delen, ik wilde parels maken van de dingen die me pijn deden.
Alleen het hoognodige laten zien als het moet.
Na wat jij schrijft wil ik niet dat mijn kinderen ooit te horen krijgen dat hun pijn komt omdat ik een oester ben.
Dus dankjewel. Je hebt me iets belangrijks laten zien met je verhaal.
Ik mag geen oester blijven.


Coach appte net.
En wil ze normaal wel eens heel persoonlijk uit de hoek komen, nu was ze op het formele af.
Wat pijn doet.
Maar het was heel fijn dat ze sowieso appte om te vragen hoe het ging.

Ik moet naar bed. Morgen werken.
Ik weet van allebei niet hoe.

Maar vandaag ging op de manier van Feow en Maisnon. (Dank beiden)
Bezig blijven. Overzichtelijke dingen.
De ene kast leeghalen en afsoppen. De andere kast leeghalen en afsoppen. Een jaar voorraad groenten halen en allemaal in zakjes als maaltijdmix invriezen. Eindeloos afhalen, doppen, schillen, wassen, snijden, wegen, blancheren, en in zakjes mixen en invriezen.
Elk takje onkruid uit de achtertuin opsporen en uittrekken.
Klimop snoeien.
Kleine overzichtelijke dingen.
Opruimen of de badkamer schoonmaken is te groot.
Maar een kast. Een stukje tuin. Nog een stukje tuin. Een kilo wortels schrappen. Een bak boontjes afhalen. En nog een. Een ui schillen. Een ui snijden. En nog een. En nog een.

Mijn lijf trilt nog steeds. En als ik niet vanzelf tril, dan laat ik mijn benen zo tril wiebelen dat Lief me vraagt of ik zenuwachtig ben.
Hoogspanning. Alles onder hoogspanning.
Ik heb al een week niet gesport.
Maar man, wat moet ik een strakke kont krijgen.
Ik heb iig flink spierpijn van gisteren en vannacht.
En meer gezweet dan tijdens het sporten ook.

@advo

Man,pysch,ouders en vriendinnen iedereen helpt en doet en ik ben ondankbaar en wil niemand zien. Behalve de meisjes die doe ik elke avond zelf douchen en naar bed brengen en zij vinden het wel gezellig dat elke avond een tante of opa en oma blijven eten.

En over 1.5 week gaan ze met opa en oma op vakantie. Dus die hebben er wel zin in

Ik leef op smootys en soep en mag niet weten wat ze er in doen en weegschaal is niet in huis dus ja. Mijn hooft zegt het 1 en mijn stemmetje iets anders en de slaap medicatie waar ik normaal de hele nacht op slaap doet het nu maar 3 uurtjes dus. Het lastige is dat ik mij ergens heel rot voel dat ik niet normaal nu kan doen terwijl ik weet dat dit gevoel en angst over 2 weken over is en dat daarna nog een week opbouwen van het eten is en dat het daarna weer zo goed als normaal is. Ik weet het maar ik kan het niet omzetten in nu normaal doen


Lekker warrig allemaal ik hoop dat je het snapt

Is het allemaal toch nog ergens goed voor Avo. Getrainde spieren, opgeruimde kast, geknipte tuin, voor een jaar verse groente in de vriezer. Prima voorbereiding om nog eens een dagje winterslaapje te spelen indien nodig

Olle, het is dat die man een serieus probleem heeft en een bewezen engerd is, anders zouden zijn acties goed zijn voor een soap. Dit bedenk je toch niet, wat een ontzettend zielige sneuneus.
Ik snap dat je angstig bent, maar ook heel goed dat je boos bent. Brul het er maar uit. Hij krijgt je niet meer klein!
En Oh, ik hoop zo ontzettend dat hij nu zo onvoorzichtig is geweest om dit zelf voor je deur te zetten (waarom is er geen duimen draaiende smiley?)

Friet, die weken lijken me ook heel erg lang. Heb je hulp hoe het vol te houden? En over het eten, is het voor jou een optie om dingen te eten waarvoor je relatief weinig moeite hoeft te doen, maar die je toch veel voedingsstoffen of calorieën geven? Zoals een nutridrink? Of is het juist het idee van de calorieën die het nu moeilijk maakt te eten?

Ik begrijp het. En ik vind je niet ondankbaar.
Ik vind dat het super geregeld is. Fijn dat jij je totaal mag en kan storten op ademhalen en overleven.
Je mag uitreiken, het hoeft niet.
En ik snap heel heel heel goed dat het nu niet lukt om 'normaal' te doen. Het lukt mij ook niet swinters...
Het klinkt enorm heftig, en ik heb erg met je te doen. Weet dat ik je dapper vindt om hoe je het aanpakt. Hoe je voor jezelf zorgt door hulp te accepteren. Hoe je weet dat het einde in zicht is.
Ik hoop dat je je daaraan vast kan klampen. Ernaartoe kan ademen.
Op soep en smoothies. Dat is voor nu helemaal oke. Eten komt over twee weken wel weer.
Nu is ademen en overleven het belangrijkste.

Lieverds, ik lees jullie.

Olle, ik hoop dat klojo zijn fatale fout heeft begaan. Wat een nietszeggend mannetje. En wat goed dat je boosheid voelt!

Voor de rest: ik leef met jullie mee maar mijn hoofd zit even te vol. Kom snel weer even meeleven. Maar voor nu wie wil een hele dikke knuffel!

Stel je voor dat je een man bent met een ‘egoprobleempje’. Of dat je, als je een verkleedpakkie aantrekt, niet zo goed met je autoriteit om kunt gaan. Of met aanvallen daarop. Van kleine kinderen die hun tong naar je uitsteken bijvoorbeeld.
Als je dan met een onderdeel van je kostuum uithaalt en een klap verkoopt…

Dan krijg je dus gewoon een boete van 4000 euro en werkelijk niemand zegt ‘eigen schuld dikke bult kleutertje, deze verklede man had gelijk toen hij jou respect wilde bijbrengen/straffen.

En deze mafkees deed het in het openbaar. En eenmalig. En zonder verkrachting erbij. Enkel 1 klap.

Dat mag niet. Dan krijg je straf. Niet de kleuter, de verklede man.

(Was vandaag in het nieuws)