Kinderen
alle pijlers
Kinderen die geen aanstalten maken om uit te vliegen
zaterdag 5 juli 2025 om 12:26
Er zijn wel eens topics van mensen met ‘lastige’ thuiswonende volwassen kinderen en dan luidt het advies vaak ‘tijd om op zichzelf te gaan wonen.’ Ik ben overigens zelf ook zo’n adviseur, maar in de praktijk werkt het waarschijnlijk heel anders.
Maar dan toch, wie heeft zijn kind met zachte dwang de deur uit geduwd en hoe heeft dat uitgepakt voor het kind en de onderlinge relatie? En wanneer kun je dat maken? Stel dat je kind 22 is en je wilt als ouder stappen maken met een nieuwe partner (met wie je al 15+ jaar lat). Mag het dan?
Maar dan toch, wie heeft zijn kind met zachte dwang de deur uit geduwd en hoe heeft dat uitgepakt voor het kind en de onderlinge relatie? En wanneer kun je dat maken? Stel dat je kind 22 is en je wilt als ouder stappen maken met een nieuwe partner (met wie je al 15+ jaar lat). Mag het dan?
dinsdag 8 juli 2025 om 11:23
Ik zou dat ook zeker niet doen, nee. Maar ik wil niet degene zijn die de boel op scherp stelt, want dan heb ik het straks gedaan.
dinsdag 8 juli 2025 om 11:29
Oh op die manier, dat zou ik ook niet doen idd, de boel op scherp stellen. Nee hoor, ieder zijn eigen huis zolang er kinderen (volwassen of niet) thuis wonen.
Ook een Pluviofiel
dinsdag 8 juli 2025 om 11:30
Haha wat een bizarre probleemanalyse waarbij eigen onderlinge matige communicatie en minimaal probleemoplossend vermogen ineens op het bordje van die dochter wordt geschoven.broadway schreef: ↑08-07-2025 10:28Precies.
in theorie klinkt het leuk "we zijn allemaal volwassen dus doen allemaal ons eigen ding", maar ik zie het bij een vriend van ons problemen geven. hij en zijn vriendin willen eigenlijk graag samenwonen, maar haar thuiswonende 26 jarige dochter belemmert dat.
niet omdat ze het niet wil dat hij daar komt of een andere actief werende reden, maar omdat hij het heel vervelend vindt dat zij niets doet op 12 uurtjes werken in de week na. er geen enkele beperking van toepassing is en ze thuis ook helemaal niets doet.
hij vind, logischerwijs, dat de opvoeding of wat daarvan nog relevant is op die leeftijd bij zijn vriendin ligt en zegt er daarom niets over, maar het frustreert hem wel.
en ik snap dat wel. dit is dus echt lastiger dan velen denken.
Lekker makkelijk zo'n zondebok om maar niet naar je eigen aandeel te hoeven kijken.
dinsdag 8 juli 2025 om 11:31
Het is net zo goed de verantwoordelijkheid van die moeder om afspraken te maken hierover. Dat is niet ineens een eenzijdig verhaal waarbij het onvermogen van die moeder om dat te doen (als het al aan de orde is, misschien is zij wel degelijk tevreden met de situatie, want haar partner spreekt zijn onvrede niet uit) op het bordje van die dochter geschoven kan worden.pina schreef: ↑08-07-2025 11:04Het probleem is dat dochter blijkbaar geen oog heeft voor wat moeder wil. Wie met 26 jaar 12 uur werkt heeft nou niet echt een glansrijke carrière voor de boeg. Dan is er totaal geen zicht op verandering.
Niemand kan leven van 12 uur werken per week, of er nou huizen beschikbaar zijn, of niet.
Maar ja, veel gescheiden ouders hebben een schuldgevoel naar de kinderen toe.
dinsdag 8 juli 2025 om 12:36
Ja natuurlijk is het vooral de verantwoordelijkheid van de moeder! Ik benoemde het schuldgevoel. Daarom zeg ik ook; dat is tussen moeder en kind. Daar ga je als partner geen rol in pakken.MargjeM schreef: ↑08-07-2025 11:31Het is net zo goed de verantwoordelijkheid van die moeder om afspraken te maken hierover. Dat is niet ineens een eenzijdig verhaal waarbij het onvermogen van die moeder om dat te doen (als het al aan de orde is, misschien is zij wel degelijk tevreden met de situatie, want haar partner spreekt zijn onvrede niet uit) op het bordje van die dochter geschoven kan worden.
Maar de ouder heeft een kind van 26 in huis zitten dat niet erg veel ambitie of inlevingsvermogen heeft (waarschijnlijk een geleidelijk gecreëerde dynamiek), dus dat zal de ouder moeten aanpakken.
pina wijzigde dit bericht op 08-07-2025 12:42
24.68% gewijzigd
dinsdag 8 juli 2025 om 12:40
Dat staat er toch helemaal niet? Er staat juist: “hij vindt, logischerwijs, dat de opvoeding of wat daarvan nog relevant is op die leeftijd bij zijn vriendin ligt en zegt er daarom niets over, maar het frustreert hem wel.”. —Dit ligt bij moeder.
dinsdag 8 juli 2025 om 13:35
Ik denk dat ik mijn dochter altijd voor zou laten gaan, ook als ze 26 is, of 36. Nou heb ik geen vriend/partner, maar mijn onvoorwaardelijke liefde is voor mijn dochter. Het lijkt me wel moeilijk als zij geen doel had, om welke reden dan ook, maar ik kan me niet voorstellen dat ik haar uit huis zou zetten om meer ruimte voor mezelf te creëren. Er zijn toch altijd andere oplossingen te bedenken? Ik hoop dat mijn dochter een eigen leven gaat opbouwen, dat gun ik haar en ik denk ook zeker dat ze dat gaat doen, maar als zij straks niet op kamers wil, is het ook goed.MargjeM schreef: ↑08-07-2025 11:31Het is net zo goed de verantwoordelijkheid van die moeder om afspraken te maken hierover. Dat is niet ineens een eenzijdig verhaal waarbij het onvermogen van die moeder om dat te doen (als het al aan de orde is, misschien is zij wel degelijk tevreden met de situatie, want haar partner spreekt zijn onvrede niet uit) op het bordje van die dochter geschoven kan worden.
Misschien denkt deze moeder (van de thuiswonende dochter aan wie haar partner zich ergert) er ook zo over. Ik zou waarschijnlijk afknappen op die partner. Bemoei je met je eigen zaken!
dinsdag 8 juli 2025 om 13:44
Onvoorwaardelijke liefde is natuurlijk een ar anders dan je kind tot het einde der tijden thuis te laten wonen. Het is de vraag of het kind daar voordeel bij heeft. Maar dat moet ieder zelf invullen.
Maar inderdaad, dat is tussen ouder en kind. Als partner ga je daar niet over. En misschien scheiden dan daar de wegen.
En misschien heeft het kind inderdaad een zetje nodig.
Maar inderdaad, dat is tussen ouder en kind. Als partner ga je daar niet over. En misschien scheiden dan daar de wegen.
En misschien heeft het kind inderdaad een zetje nodig.
dinsdag 8 juli 2025 om 14:08
Same difference, waarom moet hij meteen in een net driekamer-appartement in z'n eentje?Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑07-07-2025 18:18Dat gaat hij niet, hij gaat naar een appartementje.
Ik praat het niet goed, het gaat goed zoals het nu gaat. Twee oudere kinderen zijn geen voor gegaan, ging ook goed. Deze is in financieel opzicht in verhouding de rijkste en de verstandigste.
dinsdag 8 juli 2025 om 14:12
om te zorgen dat degenen die het niet voor elkaar krijgen genoeg te sparen ook ergens kunnen wonen.Taskmaster schreef: ↑08-07-2025 14:08Same difference, waarom moet hij meteen in een net driekamer-appartement in z'n eentje?
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
dinsdag 8 juli 2025 om 14:20
Ik hoor inderdaad vooral dat laatste. Of dat het niet werkt met een nieuwe partner. En dat maakt t lastig omdat de woningmarkt moeilijk is.pina schreef: ↑08-07-2025 11:04Het probleem is dat dochter blijkbaar geen oog heeft voor wat moeder wil. Wie met 26 jaar 12 uur werkt heeft nou niet echt een glansrijke carrière voor de boeg. Dan is er totaal geen zicht op verandering.
Niemand kan leven van 12 uur werken per week, of er nou huizen beschikbaar zijn, of niet.
Maar ja, veel gescheiden ouders hebben een schuldgevoel naar de kinderen toe.
Ik kan me niet voorstellen dat het zo’n groot probleem is als ik met mijn man woon (de vader van de kinderen) in het huis waar ze zijn opgegroeid
dinsdag 8 juli 2025 om 14:23
Tuurlijk, bij onvoorwaardelijke liefde hoort ook loslaten, maar als een kind dat zelf nog niet kan, of wil, dan zou ik niet gaan forceren. Wel natuurlijk proberen te achterhalen wat het probleem is, want zelfstandig gaan wonen hoort in mijn ogen wel bij een volwassen bestaan. Ik denk dat er maar weinig kinderen zijn die uit pure gemakzucht en/of luiheid thuis blijven wonen. Er zit altijd meer achter. Die kinderen zien hun vrienden toch ook uitvliegen en aan een eigen leven beginnen? Als ik om me heen kijk, zie ik bijna alle volwassen kinderen in min of meer hetzelfde tempo stappen maken: studeren en meestal uit huis, daarna samenwonen en werken. Het lijkt me dat een kind van 26 dat nog thuis woont zich al rot genoeg voelt.pina schreef: ↑08-07-2025 13:44Onvoorwaardelijke liefde is natuurlijk een ar anders dan je kind tot het einde der tijden thuis te laten wonen. Het is de vraag of het kind daar voordeel bij heeft. Maar dat moet ieder zelf invullen.
Maar inderdaad, dat is tussen ouder en kind. Als partner ga je daar niet over. En misschien scheiden dan daar de wegen.
En misschien heeft het kind inderdaad een zetje nodig.
dinsdag 8 juli 2025 om 14:31
Jij verwoordt het beter dan ik. Ik denk dat je gelijk hebt. Maar ook: de leeftijd van jongeren om deze stappen te zetten is opgeschoven (van 18 naar 28?). En volgens mij knelt het daar vooral voor de ouders.Claire45 schreef: ↑08-07-2025 14:23Tuurlijk, bij onvoorwaardelijke liefde hoort ook loslaten, maar als een kind dat zelf nog niet kan, of wil, dan zou ik niet gaan forceren. Wel natuurlijk proberen te achterhalen wat het probleem is, want zelfstandig gaan wonen hoort in mijn ogen wel bij een volwassen bestaan. Ik denk dat er maar weinig kinderen zijn die uit pure gemakzucht en/of luiheid thuis blijven wonen. Er zit altijd meer achter. Die kinderen zien hun vrienden toch ook uitvliegen en aan een eigen leven beginnen? Als ik om me heen kijk, zie ik bijna alle volwassen kinderen in min of meer hetzelfde tempo stappen maken: studeren en meestal uit huis, daarna samenwonen en werken. Het lijkt me dat een kind van 26 dat nog thuis woont zich al rot genoeg voelt.
Ik ken enkele jongeren van eerste helft 20 die zonder uitzondering nog thuis wonen, sommigen zijn zelfs al afgestudeerd. En allemaal geven ze aan dat ze het thuis fijn hebben, dat het moeilijk is om aan een huis te komen en dat zelfs als t lukt het te duur is. De extra kosten staan voor deze jongeren niet in verhouding tot wat je ervoor terugkrijgt. En dat snap ik
dinsdag 8 juli 2025 om 14:34
Ik zie ook jongeren die dan eind 20 eindelijk lang genoeg gewerkt hebben en dan iets voor zichzelf regelen (en dan tot die tijd thuiswonen).
daar is geen sprake van luiheid of verwendheid. Wel van een gevoel van erg veel geld verspillen door uit huis te gaan. Deze jongeren werken ook gewoon fulltime en betalen kostgeld
Volgens mij is dat gewoon het resultaat van leeftijd die in de hele maatschappij opschuift.
Heel eerlijke onpopulaire mening? Volgens mij vinden ouders dat problematischer dan de kinderen. En waarom is dat dan? Tja tja….
Generatieclash denk ik en dat je als ouders je vrijheid pas veel later terugkrijgt dan je jarenlang dacht.
En dat is niet iets om voor te schamen. Maar wel beter om dat gewoon onder ogen te zien en daar dan over spreken met je partner en op fora ipv dat allemaal bij jongeren te leggen
daar is geen sprake van luiheid of verwendheid. Wel van een gevoel van erg veel geld verspillen door uit huis te gaan. Deze jongeren werken ook gewoon fulltime en betalen kostgeld
Volgens mij is dat gewoon het resultaat van leeftijd die in de hele maatschappij opschuift.
Heel eerlijke onpopulaire mening? Volgens mij vinden ouders dat problematischer dan de kinderen. En waarom is dat dan? Tja tja….
Generatieclash denk ik en dat je als ouders je vrijheid pas veel later terugkrijgt dan je jarenlang dacht.
En dat is niet iets om voor te schamen. Maar wel beter om dat gewoon onder ogen te zien en daar dan over spreken met je partner en op fora ipv dat allemaal bij jongeren te leggen
dinsdag 8 juli 2025 om 15:32
Ja, maar net uit huis gaan kost nou eenmaal geld en dan ga je er inderdaad op achteruit ten opzichte van wat je had. Dat hoort erbij, en dat vinden velen zonde. Zeker op huren zit een stigma, zonde van het geld enzo. Om mij heen wonen veel jong werkende in gedeelde appartementen, particuliere huur. Maar genoeg mensen vinden dat zonde van hun geld.
En dat is niet iets van nu. Ik ging op kamers op nog geen half uur treinen van mijn ouders vandaan. Toen had je ook al veel mensen die dat volslagen belachelijk vonden. Daar was toen ook al echt een tweedeling in.
En dat is niet iets van nu. Ik ging op kamers op nog geen half uur treinen van mijn ouders vandaan. Toen had je ook al veel mensen die dat volslagen belachelijk vonden. Daar was toen ook al echt een tweedeling in.
dinsdag 8 juli 2025 om 16:02
Ik snap dan weer juist niet dat je je daar als partner druk om maakt.broadway schreef: ↑08-07-2025 10:28Precies.
in theorie klinkt het leuk "we zijn allemaal volwassen dus doen allemaal ons eigen ding", maar ik zie het bij een vriend van ons problemen geven. hij en zijn vriendin willen eigenlijk graag samenwonen, maar haar thuiswonende 26 jarige dochter belemmert dat.
niet omdat ze het niet wil dat hij daar komt of een andere actief werende reden, maar omdat hij het heel vervelend vindt dat zij niets doet op 12 uurtjes werken in de week na. er geen enkele beperking van toepassing is en ze thuis ook helemaal niets doet.
hij vind, logischerwijs, dat de opvoeding of wat daarvan nog relevant is op die leeftijd bij zijn vriendin ligt en zegt er daarom niets over, maar het frustreert hem wel.
en ik snap dat wel. dit is dus echt lastiger dan velen denken.
Geen motto
dinsdag 8 juli 2025 om 16:03
Door de hypotheekrenteaftrek is huren inderdaad zonde van het geld.pina schreef: ↑08-07-2025 15:32Ja, maar net uit huis gaan kost nou eenmaal geld en dan ga je er inderdaad op achteruit ten opzichte van wat je had. Dat hoort erbij, en dat vinden velen zonde. Zeker op huren zit een stigma, zonde van het geld enzo. Om mij heen wonen veel jong werkende in gedeelde appartementen, particuliere huur. Maar genoeg mensen vinden dat zonde van hun geld.
En dat is niet iets van nu. Ik ging op kamers op nog geen half uur treinen van mijn ouders vandaan. Toen had je ook al veel mensen die dat volslagen belachelijk vonden. Daar was toen ook al echt een tweedeling in.
Geen motto
dinsdag 8 juli 2025 om 16:17
dinsdag 8 juli 2025 om 16:41
Daarom zei ik ook al eerder ergens, als je veel langer wacht dan tot hun 20e gaan ze dat gevoel waarschijnlijk alleen nog maar meer voeden. Dan zijn ze 29 en werken vaak al even en is het, ja, ik ga mijn salaris nu niet meer verspillen aan een huurhuis. En dan is er weer commentaar op de woningmarkt omdat er "niks is" en wil men doorsparen en doorsparen en nog een carrièresprong, want meer salaris=groter huis en dan wordt 29 uiteindelijk 36.
Dikke vette doei hoor. Terwijl je het met net 18 misschien prima vindt, juist omdat je nog geen dik vet eigen salaris hebt, als je ouders jouw kamerhuur betalen. En van daaruit zie je wel weer. Ken je ook weer anderen met betere of ruimere gehuurde kamers of ga je na een paar jaar naar een studio maar ik denk dat niemand na een paar jaar op zichzelf denkt: "weet je wat mij ideaal lijkt? Weer bij papa en mama thuis op mijn oude tienerkamer, dan kan ik lekker veel sparen voor die twee onder een kap woning."
Nee, dan huur en/of spaar je vanuit de situatie waar je dán zit verder. Ook al baal je net zo goed als ieder ander dat de woningmarkt verknipt is. Maar iemand die niet net of tijdens de studie gaat huren mét financiële hulp van ouders gaat dat zeker niet doen zonder/met nog veel minder financiële hulp als hij of zij is afgestudeerd.
dinsdag 8 juli 2025 om 17:08
Ja mee eens. Maar ik denk dat iemand die net scholier af is beter te overtuigen is (als dat al nodig is...) dan een dertiger met inmidds een hoger salaris dan ik maar ook een luxere woonwens. Die blijft zitten waar die zit vrees ik. Ook omdat die "fase van je leven" die ik zo bejubeld heb dan ook alweer achter de rug is als iemand van amper 20 uur colleges/zelfstudie naar een fulltime baan van 40+ uur is gegaan.
Terwijl ik er van overtuigd ben dat je echt niet meer (tenzij zich een noodsituatie heeft voorgedaan) heel happy vrijwillig teruggaat naar je ouderlijk huis en je kinderkamer als je die al aan het begin van je studie vaarwel hebt gezegd. Ook niet als je na die kamer ook nog niet in je gedroomde penthouse of villa zit.
Wat mijn kinderen voor zichzelf best zouden willen helaas
dus ik voel hem al aankomen. Chop chop tabé ga na je studie maar sparen en succes ermee 
dinsdag 8 juli 2025 om 17:19
Dat is zeker niet bij iedereen zo.Dala schreef: ↑08-07-2025 16:41Daarom zei ik ook al eerder ergens, als je veel langer wacht dan tot hun 20e gaan ze dat gevoel waarschijnlijk alleen nog maar meer voeden. Dan zijn ze 29 en werken vaak al even en is het, ja, ik ga mijn salaris nu niet meer verspillen aan een huurhuis. En dan is er weer commentaar op de woningmarkt omdat er "niks is" en wil men doorsparen en doorsparen en nog een carrièresprong, want meer salaris=groter huis en dan wordt 29 uiteindelijk 36.
Dikke vette doei hoor. Terwijl je het met net 18 misschien prima vindt, juist omdat je nog geen dik vet eigen salaris hebt, als je ouders jouw kamerhuur betalen. En van daaruit zie je wel weer. Ken je ook weer anderen met betere of ruimere gehuurde kamers of ga je na een paar jaar naar een studio maar ik denk dat niemand na een paar jaar op zichzelf denkt: "weet je wat mij ideaal lijkt? Weer bij papa en mama thuis op mijn oude tienerkamer, dan kan ik lekker veel sparen voor die twee onder een kap woning."
Nee, dan huur en/of spaar je vanuit de situatie waar je dán zit verder. Ook al baal je net zo goed als ieder ander dat de woningmarkt verknipt is. Maar iemand die niet net of tijdens de studie gaat huren mét financiële hulp van ouders gaat dat zeker niet doen zonder/met nog veel minder financiële hulp als hij of zij is afgestudeerd.
Wat ik zei heb ik die jongeren dus zelf horen zeggen.
Ook in ons gebouw werd een appartement verkocht aan een 29-jarige die het toen kon kopen na jarenlang fulltime werken en sparen bij zijn ouders. Ik begrijp dat helemaal
dinsdag 8 juli 2025 om 17:19
Dat is zeker niet bij iedereen zo.Dala schreef: ↑08-07-2025 16:41Daarom zei ik ook al eerder ergens, als je veel langer wacht dan tot hun 20e gaan ze dat gevoel waarschijnlijk alleen nog maar meer voeden. Dan zijn ze 29 en werken vaak al even en is het, ja, ik ga mijn salaris nu niet meer verspillen aan een huurhuis. En dan is er weer commentaar op de woningmarkt omdat er "niks is" en wil men doorsparen en doorsparen en nog een carrièresprong, want meer salaris=groter huis en dan wordt 29 uiteindelijk 36.
Dikke vette doei hoor. Terwijl je het met net 18 misschien prima vindt, juist omdat je nog geen dik vet eigen salaris hebt, als je ouders jouw kamerhuur betalen. En van daaruit zie je wel weer. Ken je ook weer anderen met betere of ruimere gehuurde kamers of ga je na een paar jaar naar een studio maar ik denk dat niemand na een paar jaar op zichzelf denkt: "weet je wat mij ideaal lijkt? Weer bij papa en mama thuis op mijn oude tienerkamer, dan kan ik lekker veel sparen voor die twee onder een kap woning."
Nee, dan huur en/of spaar je vanuit de situatie waar je dán zit verder. Ook al baal je net zo goed als ieder ander dat de woningmarkt verknipt is. Maar iemand die niet net of tijdens de studie gaat huren mét financiële hulp van ouders gaat dat zeker niet doen zonder/met nog veel minder financiële hulp als hij of zij is afgestudeerd.
Wat ik zei heb ik die jongeren dus zelf horen zeggen.
Ook in ons gebouw werd een appartement verkocht aan een 29-jarige die het toen kon kopen na jarenlang fulltime werken en sparen bij zijn ouders. Ik begrijp dat helemaal
dinsdag 8 juli 2025 om 17:19
Dat is zeker niet bij iedereen zo.Dala schreef: ↑08-07-2025 16:41Daarom zei ik ook al eerder ergens, als je veel langer wacht dan tot hun 20e gaan ze dat gevoel waarschijnlijk alleen nog maar meer voeden. Dan zijn ze 29 en werken vaak al even en is het, ja, ik ga mijn salaris nu niet meer verspillen aan een huurhuis. En dan is er weer commentaar op de woningmarkt omdat er "niks is" en wil men doorsparen en doorsparen en nog een carrièresprong, want meer salaris=groter huis en dan wordt 29 uiteindelijk 36.
Dikke vette doei hoor. Terwijl je het met net 18 misschien prima vindt, juist omdat je nog geen dik vet eigen salaris hebt, als je ouders jouw kamerhuur betalen. En van daaruit zie je wel weer. Ken je ook weer anderen met betere of ruimere gehuurde kamers of ga je na een paar jaar naar een studio maar ik denk dat niemand na een paar jaar op zichzelf denkt: "weet je wat mij ideaal lijkt? Weer bij papa en mama thuis op mijn oude tienerkamer, dan kan ik lekker veel sparen voor die twee onder een kap woning."
Nee, dan huur en/of spaar je vanuit de situatie waar je dán zit verder. Ook al baal je net zo goed als ieder ander dat de woningmarkt verknipt is. Maar iemand die niet net of tijdens de studie gaat huren mét financiële hulp van ouders gaat dat zeker niet doen zonder/met nog veel minder financiële hulp als hij of zij is afgestudeerd.
Wat ik zei heb ik die jongeren dus zelf horen zeggen.
Ook in ons gebouw werd een appartement verkocht aan een 29-jarige die het toen kon kopen na jarenlang fulltime werken en sparen bij zijn ouders. Ik begrijp dat helemaal
dinsdag 8 juli 2025 om 17:27
Ja maar dat bedoel ik dus ook. Die heeft dus eerst heel lang geroepen dat het zonde van zijn geld was.
Terwijl als hij een gehuurd kamertje had gekregen of dat met veel extra lenen/werken zelf bekostigd had misschien net een jaartje later dat koopappartement had kunnen bemachtigen.
Maar dan was hij tussen zijn 18e en 29e vast ook wel een keer van een kleine kamer naar een betere kamer gegaan of een huurhuis/appartement.
Of zit die doelgroep doorgaans nóg veel verder in de shit en woon je dan tot je 55e op de studentenkamer waar je op je 18e introk?
dala wijzigde dit bericht op 08-07-2025 17:27
0.22% gewijzigd
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
