Geen mijlpalen meer - midlife crisis? - Pagina 5 - Psyche

Tavistock woensdag 9 juli 2025 om 18:48

Midden 40 en een gevoel van ‘is dit alles’. Getrouwd met een leuke lieve man, heel fijn huis dat we zelf hebben gebouwd, werk op orde, voldoende hobby’s naast het werk. Geen kinderen en alle vrijheid. Niks te klagen dus.

En toch ben ik niet helemaal blij. Ik ben jaloers op verhalen van mensen die noodgedwongen opnieuw moesten beginnen. Door bijvoorbeeld een scheiding of faillissement. Dat gevoel dat alles nog open ligt, nog zoveel te behalen.

Ik ben ook jaloers op jongere mensen, die datzelfde vooruitzicht hebben. Dat het leven nog een onbeschreven blad is om zelf in te kleuren.

Alles is goed nu, maar alles ligt ook zo vast ofzo. Ik mis het onverwachtse, het dynamische. En ik voel een soort leegte. Die ik dan projecteer op mijn werk of relatie, maar dat is het volgens mij niet. Ik wil ook niet alles op mijn kinderloosheid gooien, al zit daar zeker enige pijn. Het zit hem vooral in dat er niks meer naartoe te werken lijkt. Geen grootse momenten zoals een huis, nieuwe baan, partner of kinderen. Dit is het wel zo’n beetje.

Is dit de befaamde mid-life crisis? En zo ja, wat deed jij om er zonder kleerscheuren doorheen te komen?

Paradise vrijdag 11 juli 2025 om 14:01

sprokkelientje schreef: ↑
11-07-2025 13:59
Wat als TO nu gezegd had dat ze het best dynamisch had gevonden als 1 van haar ouders dood zou gaan? Zou je dan nog steeds zo reageren.
Je luxe probleem verheerlijken met een faillissement is en blijft in mijn ogen mega kansloos..

Dat zegt TO helemaal niet.

Ik vind de vergelijking die jij trekt net zo kansloos.

‘Wat als TO had gezegd; geef mij maar een oorlogsgebied om te wonen’

Ik kan vele varianten bedenken van ‘wat als’.

paradise wijzigde dit bericht op 11-07-2025 14:02

13.66% gewijzigd

sprokkelientje vrijdag 11 juli 2025 om 14:02

Paradise schreef: ↑
11-07-2025 13:07
Er wordt in de kunsten volop gemijmerd over dit soort verlies en over de zelfkant van het bestaan. Series waarin mensen van alles verliezen vinden mensen prachtig.
Juist in een wereld waarin een hoop mensen alles keurig voor elkaar hebben zijn dit soort mijmeringen ook gewoon een kritische reflectie op dat goede leven.

Als het heel goed met mij gaat kan ik mij kwetsbaar voelen. Bang om alles te verliezen. Dat gevoel van breekbaarheid kan ook leeg voelen. Als ik niets hebt, is die angst bij mij in ieder geval niet aanwezig.

Sinds wanneer zijn kunsten het echte leven?
Een kunstwerk, schilderij, lied of film is en blijft fictie dus ook deze vergelijking snap ik niet zo.

De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.

sprokkelientje vrijdag 11 juli 2025 om 14:03

Paradise schreef: ↑
11-07-2025 14:01
Dat zegt TO helemaal niet.

Ik vind de vergelijking die jij trekt net zo kansloos.

Hee, jij maakt deze opmerking ter vergelijking in de eerste plaats...niet ik he

De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.

Paradise vrijdag 11 juli 2025 om 14:03

sprokkelientje schreef: ↑
11-07-2025 14:02
Sinds wanneer zijn kunsten het echte leven?
Een kunstwerk, schilderij, lied of film is en blijft fictie dus ook deze vergelijking snap ik niet zo.

Beide een reflectie op het echte leven.

Dat doen een hoop mensen en daar is exact niets mis mee.

Paradise vrijdag 11 juli 2025 om 14:04

sprokkelientje schreef: ↑
11-07-2025 14:03
Hee, jij maakt deze opmerking ter vergelijking in de eerste plaats...niet ik he

Met ‘wat als’ trek je gewoon een vergelijking hoor.

Paradise vrijdag 11 juli 2025 om 14:10

sprokkelientje schreef: ↑
11-07-2025 14:02
Sinds wanneer zijn kunsten het echte leven?
Een kunstwerk, schilderij, lied of film is en blijft fictie dus ook deze vergelijking snap ik niet zo.

Verder zeg je zelf geen kloteleven te hebben. Maar je hebt de ellende van vrienden mee gekregen.

Ik spreek wel uit ervaring en weet hoe het is om alles te verliezen.

Welk recht van spreken geeft het jou dan om zaken 'kansloos' te noemen?

Ik vind het belangrijk dat mensen de verbeelding en fantasie gebruiken. Iedereen doet dat. De een wat smaakvoller dan de ander. Maar daar moet je anderen niet de maat in nemen.

sprokkelientje vrijdag 11 juli 2025 om 14:15

Paradise schreef: ↑
11-07-2025 14:03
Beide een reflectie op het echte leven.

Dat doen een hoop mensen en daar is exact niets mis mee.

Wel als je koketteert met een faillissement. Reflecteren is dan juist in mijn ogen: jeetje wat heb ik het goed in dit leven, ik baal soms maar als ik kijk naar anderen die failliet zijn, van de Voedselbank leven en in Gaza of Biafra wonen...dan hou ik gewoon mijn muil met mijn luxe gepruttel..en dan ben ik nederig.

De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.

sprokkelientje vrijdag 11 juli 2025 om 14:16

Paradise schreef: ↑
11-07-2025 14:10
Verder zeg je zelf geen kloteleven te hebben. Maar je hebt de ellende van vrienden mee gekregen.

Ik spreek wel uit ervaring en weet hoe het is om alles te verliezen.

Welk recht van spreken geeft het jou dan om zaken 'kansloos' te noemen?

Ik vind het belangrijk dat mensen de verbeelding en fantasie gebruiken. Iedereen doet dat. De een wat smaakvoller dan de ander. Maar daar moet je anderen niet de maat in nemen.

Wie neemt wie nou de maat hier...werkelijk???

De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.

Paradise vrijdag 11 juli 2025 om 14:19

sprokkelientje schreef: ↑
11-07-2025 14:15
Wel als je koketteert met een faillissement. Reflecteren is dan juist in mijn ogen: jeetje wat heb ik het goed in dit leven, ik baal soms maar als ik kijk naar anderen die failliet zijn, van de Voedselbank leven en in Gaza of Biafra wonen...dan hou ik gewoon mijn muil met mijn luxe gepruttel..en dan ben ik nederig.

TO koketteert niet met een faillissement.

En TO heeft het ook niet over Gaza en Biafra. Dat ik vind ik kansloos: anderen iets in de schoenen schuiven door er extremen bij te trekken die niet uit het toetsenbord van TO komen.

Nederig hoeft van mij niemand te zijn. Als ik vertel over hoe ik mij voelde toen ik aan het overleven was (en me ook goed voelde), en mensen zeggen dat te begrijpen, heb ik een gesprek.
Met nederheid heb ik geen gesprek.

Paradise vrijdag 11 juli 2025 om 14:21

sprokkelientje schreef: ↑
11-07-2025 14:16
Wie neemt wie nou de maat hier...werkelijk???

Ja, jij.

En laat die irritante facepalm maar achterwege.

Ik heb een aantal zaken geschreven over mijn persoonlijke ervaringen en overwegingen. En heb daar ook een autobiografisch lied van Ramses Shaffy bijgevoegd. Het is niet zo gek wat TO zegt.

Maar die persoonlijke ervaringen en overwegingen interesseren je allemaal geen fluit omdat jij vindt dat wat jij zegt de waarheid is.

Tavistock vrijdag 11 juli 2025 om 14:25

Tja, ik heb al uitgelegd hoe ik het zie, ook met het daadwerkelijk gebeurde voorbeeld van kinderen hebben en toch af en toe fantaseren dat ze er niet zouden zijn. Dan ga ik ook niet tekeer tegen mijn vriendinnen dat het "mega kansloos is", "ze niet sporen" en ze "zich zouden moeten schamen." Alleen omdat ik veel verdriet heb gehad, en soms nog steeds heb, over het niet hebben wat zij wel hebben. Het gaat namelijk niet om wat mij wel of niet is overkomen, maar het is een uiting van hun gevoel op dat moment.

Het is denk ik menselijk om af en toe van gekkigheid dit soort gedachten en gevoelens te hebben, en ik zou daar niemand om willen veroordelen. Ik weet ook niet hoeveel duidelijker ik het kan maken.

SurferRosa vrijdag 11 juli 2025 om 14:40

sprokkelientje schreef: ↑
11-07-2025 14:15
Wel als je koketteert met een faillissement. Reflecteren is dan juist in mijn ogen: jeetje wat heb ik het goed in dit leven, ik baal soms maar als ik kijk naar anderen die failliet zijn, van de Voedselbank leven en in Gaza of Biafra wonen...dan hou ik gewoon mijn muil met mijn luxe gepruttel..en dan ben ik nederig.

TO heeft zich misschien ietwat onhandig uitgedrukt, maar zelfs dan kun je de juiste context wel uit de tekst halen. Ze heeft het nog toegelicht en excuses aangeboden, waarom blijf je je hier nu zo in vastbijten?

@TO, het is makkelijker gezegd dan gedaan, maar ik zou inderdaad zoals anderen al opperden een project/uitdaging zoeken. Iets met een doel en/tijdsspanne van een paar jaar. Je daarin vastbijten kan weer voor frisse energie zorgen.

Where is my mind?

sprokkelientje vrijdag 11 juli 2025 om 17:09

Paradise schreef: ↑
11-07-2025 14:21
Ja, jij.

En laat die irritante facepalm maar achterwege.

Ik heb een aantal zaken geschreven over mijn persoonlijke ervaringen en overwegingen. En heb daar ook een autobiografisch lied van Ramses Shaffy bijgevoegd. Het is niet zo gek wat TO zegt.

Maar die persoonlijke ervaringen en overwegingen interesseren je allemaal geen fluit omdat jij vindt dat wat jij zegt de waarheid is.

Zeker niet, mijn waarheid is slechts een mening...en opmerkingen waar ik mij erg aan irriteer.

De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.

toulouse_74 vrijdag 11 juli 2025 om 17:55

TO je hoeft echt totaal geen excuses aan te bieden voor welke gevoelens dan ook. En zeker niet aan mensen met het empatisch vermogen van een steen.
Als we alleen mogen klagen als we middenin oorlogsgebied wonen, dan kunnen we dit forum wel opdoeken.
We mogen hier ook topics openen over andijvie, dus zeker past hier op dit forum ook een topic over jouw gevoel.

Gerbera vrijdag 11 juli 2025 om 17:58

Het hoort er volgens mij bij; een normale gedachte die soms eens opkomt "is dit nu alles" de kinderloosheid is een gemis, dat begrijp ik, maar verder tel je zegeningen!
En zoek nieuwe uitdagingen, alleen of met je partner
Wat staat er nog op je bucketlist ?
Pottenbakken, duiken, stijldansen, hicken wildwaterkanoën, reizen, je inzetten voor een goed doel?
Wij kochten een camper, het veranderde ons leven behoorlijk, al veel leuke reizen gemaakt en er staan er nog behoorlijk wat in de planning, nooit gedacht dat ik daar zo van kon genieten.
Waar denk jij blij van te worden? Je hebt alleen je partner om rekening mee te houden
Neem bv een sabbatical (samen of alleen) en doe iets waar je je helemaal mee kan uitleven
En maak deze "is dit nu alles" gedachte niet groter dan t is, rustig en gezapig kan ook fijn zijn.

jorchugh_jor vrijdag 11 juli 2025 om 18:08

sprokkelientje schreef: ↑
11-07-2025 14:02
Sinds wanneer zijn kunsten het echte leven?

Sinds pak ‘m beet de jaren 60 van de vorige eeuw.

Dala zaterdag 12 juli 2025 om 08:28

/

dala wijzigde dit bericht op 18-07-2025 08:44
Reden: X

0.00% gewijzigd

Kingsqueen zaterdag 12 juli 2025 om 09:05

Ik herken het wel. In verschillende levenssituaties maar hieronder even een voorbeeld.

Ik heb gewerkt bij een organisatie met ‘never een dull moment’ om het zo maar te zeggen. Het was van crisis naar crisis, waardoor het de hele tijd alle hens aan dek was. Wat ik opvallend vond was dat, hoe naar een crisis ook was, ik ervan kon genieten omdat het intens was. De adrenaline. Het samen meemaken zorgde voor een hele hechte band met collega’s van wie er veel nog steeds goede vrienden zijn. Verslavend.
Als er niks aan de hand was, voelde het leeg.
Maar eigenlijk was het kloten.
Alle energie ging daar naar toe. Al het andere, privé, schoof naar de achtergrond.

Maar toch: dat gevoel van léven. Dat is het volgens mij. Léven met een uitroepteken.
Gezond is het niet denk ik.

Maar ik houd er ook van om ‘aan’ te gaan.

En hoe dat anders in te vullen als je leven op de rit is, weet ik niet.
Ga de politiek in wellicht? Zoek vrijwilligerswerk waar regelmatig een crisis is waardoor je ook van betekenis kunt zijn.

Want wat ik hierboven schreef: het verslavende zat hem er ook in om de crisis met zijn allen boven proberen te komen en daar alles voor opzij zetten.

Hier kom ik nog op terug

jorchugh_jor zaterdag 12 juli 2025 om 09:44

Je voelt leegte, schrijf je. Leegte is ook ruimte.

Je hoeft het niet per se op te vullen met een nieuw doel of een nieuwe crisis. Je kan het ook zoeken in de hoek van het onderzoeken en omarmen van die leegte.

Dan kom je bijvoorbeeld bij de boeddhisten. Of de lege ruimte die nodig is voor creativiteit. En er zijn ongetwijfeld meer benaderingen.

Waarmee ik maar wil zeggen: leven is niet hetzelfde als van adrenalineshot naar adrenalineshot hopsen.

Kingsqueen zaterdag 12 juli 2025 om 10:04

jorchugh_jor schreef: ↑
12-07-2025 09:44
Je voelt leegte, schrijf je. Leegte is ook ruimte.

Je hoeft het niet per se op te vullen met een nieuw doel of een nieuwe crisis. Je kan het ook zoeken in de hoek van het onderzoeken en omarmen van die leegte.

Dan kom je bijvoorbeeld bij de boeddhisten. Of de lege ruimte die nodig is voor creativiteit. En er zijn ongetwijfeld meer benaderingen.

Waarmee ik maar wil zeggen: leven is niet hetzelfde als van adrenalineshot naar adrenalineshot hopsen.

Mooi gezegd: leegte is ook ruimte

En ook om te onderzoeken wat leven eigenlijk is. En dat is idd, wat mij betreft, niet van adrenalineshot naar adrenalineshot hopsen.

Hier kom ik nog op terug

NomenNesci0 zaterdag 12 juli 2025 om 12:50

Maar sommige mensen voelen zich daar heel senang bij. Ik had een vriendin die zich heel erg bezighield met zingeving, spiritualiteit, het hogere doel. Veel aan yoga, retraites en dergelijke en daar ook graag en veel tijd en aandacht aan besteed.

Zoiets moet wel bij je passen. Zij vond dat heerlijk, maar voor een ander type mens kan dat helemaal niet aansluiten. Zij vond mijn leven juist niet fijn. Voelde voor haar veel te weinig verbonden met de essentie vd aarde en groei als mens.

MyLittlePony zaterdag 12 juli 2025 om 15:06

Tavistock schreef: ↑
11-07-2025 14:25
Tja, ik heb al uitgelegd hoe ik het zie, ook met het daadwerkelijk gebeurde voorbeeld van kinderen hebben en toch af en toe fantaseren dat ze er niet zouden zijn. Dan ga ik ook niet tekeer tegen mijn vriendinnen dat het "mega kansloos is", "ze niet sporen" en ze "zich zouden moeten schamen." Alleen omdat ik veel verdriet heb gehad, en soms nog steeds heb, over het niet hebben wat zij wel hebben. Het gaat namelijk niet om wat mij wel of niet is overkomen, maar het is een uiting van hun gevoel op dat moment.

Het is denk ik menselijk om af en toe van gekkigheid dit soort gedachten en gevoelens te hebben, en ik zou daar niemand om willen veroordelen. Ik weet ook niet hoeveel duidelijker ik het kan maken.

Je zegt niets verkeerds en voelt niets raars. Als mensen uit hun plaat gaan om hoe jij jouw gevoel verwoordt dan is dat jammer voor die mensen en kan je daar mogelijk nog enige empathie voor hebben maar het doet niets af aan de realiteit van jouw gevoel. En je drukt je heel duidelijk uit voor wie wil luisteren

En zie: ik zag een vaal paard en diens ruiter heette Dood. En achter hem kwam het dodenrijk

Zonnebloem1996 zaterdag 12 juli 2025 om 16:39

apiejapie schreef: ↑
09-07-2025 19:03
Ik ben jaloers op verhalen van mensen die noodgedwongen opnieuw moesten beginnen. Door bijvoorbeeld een scheiding of faillissement.

Ik pik deze zin er even uit. Sorry, maar deze raakt me (vanwege persoonlijke redenen). Ik begrijp niet hoe je het zo goed kunt hebben en dan zo'n opmerking kunt maken. Dan vraag ik me wel af of je echte pijn mee hebt gemaakt, écht ooit opnieuw hebt moeten beginnen. Met je ziel onder je arm, doodsbang, de dag niet overzien laat staan de toekomst. Het is nogal ongevoelig om zo'n opmerking te maken als je in zo'n luxe positie zit dat je alle kanten met je leven op kunt zonder alle zorgen van een scheiding of faillissement.

Ik snap opzich waar je reactie vandaan komt. Maar realiseer je ook dat geluk niet ligt aan hoe mooi je leven er van de buitenkant uitziet. Iemand die alles heeft, kan alsnog ongelukkig zijn. Soms is dat niet te verklaren. En voor de persoon in kwestie is dat vaak ook juist heel frustrerend. Ik snap dus dat je dit ziet als ongevoelig, maar uit jou reactie straalt ook niet bepaald gevoel van empathie.

Wel denk ik To, dat het goed is om óók bij deze kant stil te staan. Nu romantiseer je waarschijnlijk het idee van helemaal opnieuw kunnen beginnen. Maar zoals je van meerdere mensen hier leest is dat ook geen pretje. Geeft het veel stress en onzekerheid.

Wat zou je zelf het liefst willen als je diep in de hart kijkt? Het hoeft niet altijd iets groots te zijn, maar het kan ook zijn dat je altijd al hebt willen leren dansen bijvoorbeeld.

Zonnebloem1996 zaterdag 12 juli 2025 om 16:45

Inmiddels wat verder gelezen.

Jeetje To, wat heb je veel meegemaakt. Knap van jou dat je nu bent waar je bent!

Het is helemaal niet gek dat het onwennig voelt. Dat is niet verwend. Dat is gewoon een nieuw gevoel wat je niet kent. Het onveilige gevoel van vroeger ben je als veilig gaan zien, en andersom. Je systeem moet nog leren dat hoe je leven nu is.

Heb je een partner met wie je over dit soort gevoelens kan praten?

Courage zaterdag 12 juli 2025 om 23:14

Misschien heb je iets aan de podcasts van 365? Zij hebben vaak weer een hele andere, interessante, invalshoek.
Misschien één van onderste 2?
https://open.spotify.com/episode/6AgO06 ... d65aa84649
https://open.spotify.com/episode/54ulb5 ... cfa57c4c5d

Geen mijlpalen meer - midlife crisis?

Actieve topics