Kinderen
alle pijlers
Kinderen die geen aanstalten maken om uit te vliegen
zaterdag 5 juli 2025 om 12:26
Er zijn wel eens topics van mensen met ‘lastige’ thuiswonende volwassen kinderen en dan luidt het advies vaak ‘tijd om op zichzelf te gaan wonen.’ Ik ben overigens zelf ook zo’n adviseur, maar in de praktijk werkt het waarschijnlijk heel anders.
Maar dan toch, wie heeft zijn kind met zachte dwang de deur uit geduwd en hoe heeft dat uitgepakt voor het kind en de onderlinge relatie? En wanneer kun je dat maken? Stel dat je kind 22 is en je wilt als ouder stappen maken met een nieuwe partner (met wie je al 15+ jaar lat). Mag het dan?
Maar dan toch, wie heeft zijn kind met zachte dwang de deur uit geduwd en hoe heeft dat uitgepakt voor het kind en de onderlinge relatie? En wanneer kun je dat maken? Stel dat je kind 22 is en je wilt als ouder stappen maken met een nieuwe partner (met wie je al 15+ jaar lat). Mag het dan?
zaterdag 12 juli 2025 om 11:06
Ik denk dat het belangrijkste is van opvoeden dat ze genoeg handvatten krijgen om de voor hen juiste keuzes te maken en de vrijheid om die keuzes te maken. Er is niet 1 heilig pad dat leidt naar zelfstandigheid.Lampje25 schreef: ↑12-07-2025 10:20Helemaal eens met @NomenNesciO, zoals wel vaker. Denk dat het belangrijkste van opvoeden is kinderen voorbereiden op een zelfstandig leven en ze hier de tools voor geven. Een opleiding, sociale vaardigheden, en ook weten hoe je zelf een huishouden runt, dat er elke dag wel wat opgeruimd of afgewassen moet worden om het leefbaar te houden etc.
Even of voor langere tijd alleen wonen is heel vormend. Ik vond het zelf ook ontzettend leuk — niet altijd natuurlijk, ook wel eens eenzaam, gedoe, bijna geen geld meer. Dat ervaren en merken dat het leven toch door gaat, is ook heel waardevol aan een paar jaar alleen wonen.
Mijn tieners gaan wat mij betreft zeker op kamers en als ze dat niet willen of het lukt niet dan wonen we als volwassenen samen met alles dat daarbij hoort. Gelukkig hebben ze er beide veel zin in om de wereld in te trekken.
Er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden. En de één is er klaar voor op zijn/haar 18e en de ander op zijn/haar 25e. Nou en. Het is toch geen wedstrijd.
Maar wat weet ik er nou van. Ik heb nog nooit alleen gewoond, dus ben niet goed gevormd.
Ik weet wel dat ik een stuk onafhankelijker ben dan een vriendin die wel op kamers is gegaan en in het buitenland gewoond en gewerkt heeft. Aard van het beestje.
pelle wijzigde dit bericht op 13-07-2025 00:24
0.29% gewijzigd
zaterdag 12 juli 2025 om 11:47
Als mijn vraag overbodig was, had ikhem niet gesteldNomenNesci0 schreef: ↑12-07-2025 09:13Als je terugleest heb je dat ook kunnen lezen. Dat ik ook kan begrijpen dat mensen vanuit eigen ervaring andere voorkeuren hebben. Je vraag is daarom overbodig.
Ik ging op kamers, mijn man ging op kamers, mijn kinderen
En toch... snap ik dat het niet DE norm is.
Wat weerhoudt jou om zaken ook eens op een andere manier te zien?
Is het onzekerheid over je keuzes??
zaterdag 12 juli 2025 om 18:19
Wat een onzin dat je dan maar geen kinderen had moeten nemen.Mbree schreef: ↑12-07-2025 07:45Misschien had je geen kinderen moeten nemen als je het allemaal maar zo irritant vind.
Mijn kind moet ook gewoon haar kleren en bord opruimen. Maar geld vragen? Nee, daar ga ik niet aan beginnen. Ook niet als ze 25 is en nog thuis zou wonen. Wat moet ik daarmee dan als ik 60 ben met een afgeloste woning?
Ik vind mijn kinderen geweldig maar als ze volwassen zijn dan zijn ze klaar om hun eigen boontjes te doppen. Ik ben geen curling ouder.
zaterdag 12 juli 2025 om 18:26
Het is niet zo letterlijk bedoelt. Natuurlijk heb ik een leuk leven met de kids. Maar als ze volwassen zijn, ben ik er weer aan toe dat ze op zichzelf gaan wonen en wil ik mijn huis niet meer met ze delen. Omdat ze dan volwassen zijn. Dat gaat botsen en schuren, ik wil na 20 jaar samen te hebben gewoond met met kids wel weer eens alleen samen met mijn man wonen met alle voordelen die daaraan vast zitten. Hoe jammer ik het ook zou vinden dat de fase van kleine kinderen en pubers voorbij is, en hoe erg ik ze ook zou missen. Het is qua levensfase gewoon goed als ze uitvliegen, zowel voor hen als voor ons.Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑12-07-2025 09:36Je leven terug? Met kinderen had je geen leven? Mijn leven en dat van de kinderen bouwden zich om elkaar heen. Ik ben wel toe aan de volgende fase maar heb niet het idee dat mijn leven still stond met de kinderen in huis.
En natuurlijk mogen ze in geval van nood wel weer eventjes terug, maar niet structureel.
framboosje123 wijzigde dit bericht op 12-07-2025 18:31
2.55% gewijzigd
zaterdag 12 juli 2025 om 18:30
Misschien gewoon verschil van mening?Lila-Linda schreef: ↑12-07-2025 11:47Als mijn vraag overbodig was, had ikhem niet gesteld
Ik ging op kamers, mijn man ging op kamers, mijn kinderen
En toch... snap ik dat het niet DE norm is.
Wat weerhoudt jou om zaken ook eens op een andere manier te zien?
Is het onzekerheid over je keuzes??
zaterdag 12 juli 2025 om 18:45
framboosje123 schreef: ↑12-07-2025 18:26Het is niet zo letterlijk bedoelt. Natuurlijk heb ik een leuk leven met de kids. Maar als ze volwassen zijn, ben ik er weer aan toe dat ze op zichzelf gaan wonen en wil ik mijn huis niet meer met ze delen. Omdat ze dan volwassen zijn. Dat gaat botsen en schuren, ik wil na 20 jaar samen te hebben gewoond met met kids wel weer eens alleen samen met mijn man wonen met alle voordelen die daaraan vast zitten. Hoe jammer ik het ook zou vinden dat de fase van kleine kinderen en pubers voorbij is, en hoe erg ik ze ook zou missen. Het is qua levensfase gewoon goed als ze uitvliegen, zowel voor hen als voor ons.
En natuurlijk mogen ze in geval van nood wel weer eventjes terug, maar niet structureel.
Bij ons zijn er twee uitgevlogen en wij genieten ook erg als de derde er eens niet is. Niet zo zeer van zijn afwezigheid maar wel van dat we met hem geen rekening hoeven houden. Op de avond dat hij moet sporten zorg ik dat er op tijd eten is. Ik vind niet dat ik ineens kan zeggen dat hij zelf iets moet regelen voor vanavond als jij in de ochtend vertrokken is in de wetenschap dat ik zou koken. Toen hij op vakantie was gingen man inderdaad ineens even eten op een terras op de dag dat het heel mooi was. Gingen we eerst even wandelen en pas om 19:30 eten. Die vrijheid kijk ik erg naar uit als ze allemaal zijn uitgevlogen. Zomaar terugkomen op vaste afspraken vind ik niet leuk voor ze.
Verder hun ik ze vooral hun eigen leven. Zonder dat ze rekening hoeven te houden met ons.
zaterdag 12 juli 2025 om 18:46
Wat een rare opmerking!? Dat jij geen geld vraagt in de vorm van enige bijdrage aan het huishouden aan je kind, maakt jou nog geen betere ouder hoor of denk jij soms van wel?Mbree schreef: ↑12-07-2025 07:45Misschien had je geen kinderen moeten nemen als je het allemaal maar zo irritant vind.
Mijn kind moet ook gewoon haar kleren en bord opruimen. Maar geld vragen? Nee, daar ga ik niet aan beginnen. Ook niet als ze 25 is en nog thuis zou wonen. Wat moet ik daarmee dan als ik 60 ben met een afgeloste woning?
Live Life to the fullest
zaterdag 12 juli 2025 om 18:49
GeweldigWeer schreef: ↑12-07-2025 18:46Wat een rare opmerking!? Dat jij geen geld vraagt in de vorm van enige bijdrage aan het huishouden aan je kind, maakt jou nog geen betere ouder hoor of denk jij soms van wel?
Maar ook geen slechtere
zaterdag 12 juli 2025 om 18:56
Dat kan allemaal ook best als het niet uitgevlogen kind wel thuis is. Dan zeg je gewoon dat ie vanavond zelf zijn kostje op moet scharrelen, want jullie zijn er niet. Doen wij ook wel eens met onze nestblijver en hij ligt er totaal niet wakker van.Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑12-07-2025 18:45Bij ons zijn er twee uitgevlogen en wij genieten ook erg als de derde er eens niet is. Niet zo zeer van zijn afwezigheid maar wel van dat we met hem geen rekening hoeven houden. Op de avond dat hij moet sporten zorg ik dat er op tijd eten is. Ik vind niet dat ik ineens kan zeggen dat hij zelf iets moet regelen voor vanavond als jij in de ochtend vertrokken is in de wetenschap dat ik zou koken. Toen hij op vakantie was gingen man inderdaad ineens even eten op een terras op de dag dat het heel mooi was. Gingen we eerst even wandelen en pas om 19:30 eten. Die vrijheid kijk ik erg naar uit als ze allemaal zijn uitgevlogen. Zomaar terugkomen op vaste afspraken vind ik niet leuk voor ze.
Verder hun ik ze vooral hun eigen leven. Zonder dat ze rekening hoeven te houden met ons.
'Denk nou niet: "Ik ben te min, mijn leven heeft geen zin."
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
zaterdag 12 juli 2025 om 19:18
Hier ben ik ook benieuwd naar.Lila-Linda schreef: ↑12-07-2025 11:47Als mijn vraag overbodig was, had ikhem niet gesteld
Ik ging op kamers, mijn man ging op kamers, mijn kinderen
En toch... snap ik dat het niet DE norm is.
Wat weerhoudt jou om zaken ook eens op een andere manier te zien?
Is het onzekerheid over je keuzes??
zaterdag 12 juli 2025 om 19:27
Lady*Voldemort schreef: ↑12-07-2025 18:56Dat kan allemaal ook best als het niet uitgevlogen kind wel thuis is. Dan zeg je gewoon dat ie vanavond zelf zijn kostje op moet scharrelen, want jullie zijn er niet. Doen wij ook wel eens met onze nestblijver en hij ligt er totaal niet wakker van.
Dat kan misschien wel maar vind IK niet erg aardig als hij erop gerekend heeft dat het eten klaar is als hij thuiskomt. Hij heeft soms ook zo zijn plannen voor de avond.
Hij geeft door wanneer hij er wel of niet is, wij ook. Dan vind ik het niet leuk om zijn plannen in de war te sturen door ineens mijn plannen te wijzigen. Grote uitzonderingen daar gelaten.
zaterdag 12 juli 2025 om 19:41
zaterdag 12 juli 2025 om 19:47
Maar dat is het leven toch? Dan zou je nooit spontaan iets anders kunnen doen.Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑12-07-2025 19:27Dat kan misschien wel maar vind IK niet erg aardig als hij erop gerekend heeft dat het eten klaar is als hij thuiskomt. Hij heeft soms ook zo zijn plannen voor de avond.
Hij geeft door wanneer hij er wel of niet is, wij ook. Dan vind ik het niet leuk om zijn plannen in de war te sturen door ineens mijn plannen te wijzigen. Grote uitzonderingen daar gelaten.
zaterdag 12 juli 2025 om 19:47
Ja dat is het risico van thuis wonen als (min of meer) volwassene. Mijn nestblijver kan koken, hij heeft geld om te bestellen als ie geen zin heeft om te koken, hij redt zich wel. Ik denk dat je wat minder eisen aan jezelf moet stellen, dat denk ik nou.Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑12-07-2025 19:27Dat kan misschien wel maar vind IK niet erg aardig als hij erop gerekend heeft dat het eten klaar is als hij thuiskomt. Hij heeft soms ook zo zijn plannen voor de avond.
Hij geeft door wanneer hij er wel of niet is, wij ook. Dan vind ik het niet leuk om zijn plannen in de war te sturen door ineens mijn plannen te wijzigen. Grote uitzonderingen daar gelaten.
'Denk nou niet: "Ik ben te min, mijn leven heeft geen zin."
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
zaterdag 12 juli 2025 om 19:52
Nee, dat snap ik. Als je iets hebt toegezegd, dan doe je dat ook. Tenzij er iets aan de hand is. Je zou het ook kunnen overleggen.Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑12-07-2025 19:27Hij geeft door wanneer hij er wel of niet is, wij ook. Dan vind ik het niet leuk om zijn plannen in de war te sturen door ineens mijn plannen te wijzigen. Grote uitzonderingen daar gelaten.
Maar goed, volgens mij ging de reactie erom dat je ook op afspraken van langere termijn kunt terugkomen. Stel, je hebt ooit 1 jaar geleden gezegd dat jij elke maandag kookt als hij moet sporten, staat zoiets natuurlijk niet in steen gebeiteld. Als je dat niet meer wil of het komt niet uit, kun je dat afhankelijk vd leeftijd ook opnieuw inbrengen. En vanaf een bepaalde leeftijd überhaupt vind ik niet meer dat je dat verplicht zou moeten zijn. Dan doe je het omdat je dit allemaal prettig en gezellig vindt.
Ik kan me voorstellen dat als een van mijn volwassen kinderen door omstandigheden weer komt thuiswonen, dat we proberen 1 keer per week samen te eten en dat om beurten iemand uit ons gezin (man, ik of kind) kookt en de rest ligt open. Zou niet meer de rol voelen om te koken voor mijn volwassen kinderen of te zorgen dat ik überhaupt thuis zou moeten zijn. Als we samen willen eten, is dat een afspraak die we onderling samen maken en ook wie er dan kookt. Zeker niet dat de ouders dat vanzelfsprekend doen.
zaterdag 12 juli 2025 om 20:00
Overigens merk ik dat ik met mijn kinderen een veel diepere connectie heb gekregen sinds ze niet meer thuiswonen. Toen ze als jong volwassenen nog thuis woonden, waren ze eigenlijk altijd de hort op, naar vrienden, baantjes, sport of zaten veel boven.
Nu ze niet meer thuiswonen, komen ze ons heel bewust opzoeken. Bellen op of ze lekker in de tuin kunnen komen hangen, blijven BBQen, af en toe slapen, gezellig met elkaar ontbijten, gister nog met de jongste een dag naar een stadje geweest. Ik ervaar veel meer kwaliteitstijd met elkaar. Echt bewust stilstaan bij elkaar en de gezelligheid. Heel anders dan het gejakker met thuiswonen.
Nu ze niet meer thuiswonen, komen ze ons heel bewust opzoeken. Bellen op of ze lekker in de tuin kunnen komen hangen, blijven BBQen, af en toe slapen, gezellig met elkaar ontbijten, gister nog met de jongste een dag naar een stadje geweest. Ik ervaar veel meer kwaliteitstijd met elkaar. Echt bewust stilstaan bij elkaar en de gezelligheid. Heel anders dan het gejakker met thuiswonen.
zaterdag 12 juli 2025 om 23:14
En kookt hij dan ook weleens voor jullie?Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑12-07-2025 19:27Dat kan misschien wel maar vind IK niet erg aardig als hij erop gerekend heeft dat het eten klaar is als hij thuiskomt. Hij heeft soms ook zo zijn plannen voor de avond.
Hij geeft door wanneer hij er wel of niet is, wij ook. Dan vind ik het niet leuk om zijn plannen in de war te sturen door ineens mijn plannen te wijzigen. Grote uitzonderingen daar gelaten.
Anders blijf je toch altijd wat in die zorgende rol. En dat zou ik dus persoonlijk niet meer willen als kids volwassen zijn.
zaterdag 12 juli 2025 om 23:17
Het gaat toch niet om goed of slecht? Er zijn ouders die geld vragen omdat ze dat ook gewoon echt nodig hebben. Of ouders die geld vragen omdat ze vinden dat je een kind verantwoordelijkheid moet bij brengen, klaar wilt stomen voor volwassen leven en je je kind niet teveel wilt verwennen.
zaterdag 12 juli 2025 om 23:38
Ik reageerde op geweldigweer, dat je geen betere ouder bent als je je kind financieel ondersteunt.framboosje123 schreef: ↑12-07-2025 23:17Het gaat toch niet om goed of slecht? Er zijn ouders die geld vragen omdat ze dat ook gewoon echt nodig hebben. Of ouders die geld vragen omdat ze vinden dat je een kind verantwoordelijkheid moet bij brengen, klaar wilt stomen voor volwassen leven en je je kind niet teveel wilt verwennen.
zondag 13 juli 2025 om 07:15
framboosje123 schreef: ↑12-07-2025 23:14En kookt hij dan ook weleens voor jullie?
Anders blijf je toch altijd wat in die zorgende rol. En dat zou ik dus persoonlijk niet meer willen als kids volwassen zijn.
Ja, hij kookt ook wel eens voor ons maar niet vaak want hij komt elke dag het laatste thuis. Wij eten ook niet altijd samen, zoon warmt zijn eten regelmatig een half uur tot een uur later op. Hij kookt als hij toevallig vrij is wel eens.
zondag 13 juli 2025 om 07:37
framboosje123 schreef: ↑12-07-2025 23:17Het gaat toch niet om goed of slecht? Er zijn ouders die geld vragen omdat ze dat ook gewoon echt nodig hebben. Of ouders die geld vragen omdat ze vinden dat je een kind verantwoordelijkheid moet bij brengen, klaar wilt stomen voor volwassen leven en je je kind niet teveel wilt verwennen.
Derde reden en onze reden: We willen een kind met fulltime inkomen niet langer financieel steunen door nog vanalles voor hem te betalen. Financieel staat kind op eigen benen. Dus betaalt kind mee aan alles wat hij verbruikt en ons daadwerkelijk geld kost. De boodschappen en gas, licht en water. Zo kan hij wel even lekker sparen.
Een kind dat na zijn vijfentwintigste nog weinig onderneemt om uit te vliegen gaat dan ook meebetalen aan woonlasten, internet etc. De dingen die wij toch moeten betalen ongeacht met hoeveel we in ons huis wonen. Dus de kosten die niet lager worden als hij uitvliegt.
zondag 13 juli 2025 om 13:30
Wij stimuleren de kinderen om op kamers te gaan. Maar als het qua studie beter uitkomt mogen ze ook thuis blijven wonen gedurende de studie. Zodra ze eenmaal werken en hun leven op orde hebben verwacht ik wel dat ze uit huis gaan en echt zelfstandig worden. Ik zie dat als de laatste stap naar volwassenheid en daar wil ik ze ook voor opvoeden. Dat ze die stap kunnen maken. De leeftijd zal per kind verschillen. Maar eindeloos thuis blijven als "volwassen" kind is niet de bedoeling. Tijdelijk terugkomen in geval van nood mag natuurlijk altijd. Een nestklever van 30+ niet.
Het leven en de verantwoordelijkheid van thuis of zelfstandig wonenden is groot. Er ontbreken bepaalde vaardigheden en ervaringen. En waarvan wij het belangrijk vinden dat ze die meekrijgen. Een periode alleen wonen (als student of daarna) is daarom ook enorm vormend.
Het leven en de verantwoordelijkheid van thuis of zelfstandig wonenden is groot. Er ontbreken bepaalde vaardigheden en ervaringen. En waarvan wij het belangrijk vinden dat ze die meekrijgen. Een periode alleen wonen (als student of daarna) is daarom ook enorm vormend.
zondag 13 juli 2025 om 14:02
Doen jullie het zo vanuit opvoedkundig oogpunt of zijn er financiële redenen voor? Ik zou het waarschijnlijk heel moeilijk vinden om niet langer de beschermende en ‘kom maar bij mama’-rol op me te nemen omdat ik er zo mee vergroeid ben (en omdat ik die rol ook fijn vind). Maar dat is misschien ook een van de redenen waarom ik hoop dat mijn dochter uit huis gaat. Thuis zou ik haar teveel bemoederen en uit de wind houden, denk ik.Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑13-07-2025 07:37Derde reden en onze reden: We willen een kind met fulltime inkomen niet langer financieel steunen door nog vanalles voor hem te betalen. Financieel staat kind op eigen benen. Dus betaalt kind mee aan alles wat hij verbruikt en ons daadwerkelijk geld kost. De boodschappen en gas, licht en water. Zo kan hij wel even lekker sparen.
Een kind dat na zijn vijfentwintigste nog weinig onderneemt om uit te vliegen gaat dan ook meebetalen aan woonlasten, internet etc. De dingen die wij toch moeten betalen ongeacht met hoeveel we in ons huis wonen. Dus de kosten die niet lager worden als hij uitvliegt.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
