Relaties
alle pijlers
Scheiden, en nu?
woensdag 23 juli 2025 om 23:53
Ik heb even een nieuw account aangemaakt ivm herkenbaarheid. Mijn man en ik zijn 27 jaar samen waarvan 8,5 jaar getrouwd. We hebben twee kinderen van 11 en 13 jaar oud. Vorige week vertelde hij mij dat hij niet meer met mij verder wil, we zijn te verschillend en hij ziet geen manier meer waarop hij met mij verder kan. Ook is er een ander in het spel. Ik ben verdrietig. Voornamelijk voor het gezin wat we vormen, want ik herken wel de afstand die er tussen ons in geslopen is door gewoonweg niet of slecht te communiceren. Ik ben echter nooit op het punt gekomen dat ik geen uitweg meer zag en merk dat ik hem vooral kwalijk neem dat hij nooit eerder aan de bel getrokken heeft en nu op het punt van “no return” aangekomen is. Mij eerste reactie was om met iemand hierover te gaan praten, ik vind dat we onze kinderen dat verschuldigd zijn, maar hij geeft aan dat dat geen zin meer heeft. Het helpt natuurlijk niet dat er een ander in het spel is, ook dat neem ik hem kwalijk, hij heeft namelijk een oude vlam actief opgezocht.
Maar goed, en nu? We hebben samen een koophuis wat ik in mijn eentje niet kan betalen, maar hij wel. Ik ben na de geboorte van de kinderen 1 dag minder gaan werken en heb geen slecht salaris, maar volgens de verschillende rekentools online kan ik ongeveer €850 per maand aan huur betalen, dat levert een studentenkamer op 30 km van onze huidige woonplaats als enige hit op Funda op. Ik vermoed dat ik te veel verdien voor sociale huur en sowieso heb ik geen wachttijd opgebouwd. Ik realiseer me dat dit veel voorkomt, en mijn situatie verre van uniek is. Ik hoop dan ook wat adviezen en tips van ervaringsdeskundigen te krijgen hier. Wat zijn de volgende stappen? Wat is wijsheid? Wat moet ik zeker wel of niet doen? Mijn gevoel zegt me dat we pas de kinderen moeten inlichten zodra we duidelijkheid hebben over de woonsituatie, omdat dat waarschijnlijk hun eerste vraag gaat worden; “moeten we verhuizen?, waar gaan we wonen?”. Maar ik realiseer me ook dat het nog wel even kan duren voordat daar duidelijkheid over is, en ik merk dat ik het lastiger begin te vinden om niks van mijn verdriet aan de kinderen te laten merken. Ik wil voor mezelf, maar vooral ook voor de kinderen, het goed regelen. Een vechtscheiding zal het niet worden, maar ik wil ook zeker niet overal ja en amen op zeggen, het liefst zou ik in onze huidige woning willen blijven en dat hij iets vlakbij koopt of huurt zodat er co-ouderschap op loop/fietsafstand is. Wat is mijn volgende stap? Met de bank praten over een eventuele hypotheek? Een advocaat? Een mediator? Bestaat er ergens een goed stappenplan “hoe pak ik een scheiding aan?”. En het allerbelangrijkste van alles: hoe brengen we dit nieuws aan de kinderen? Wat zijn de do’s en don’ts?
Maar goed, en nu? We hebben samen een koophuis wat ik in mijn eentje niet kan betalen, maar hij wel. Ik ben na de geboorte van de kinderen 1 dag minder gaan werken en heb geen slecht salaris, maar volgens de verschillende rekentools online kan ik ongeveer €850 per maand aan huur betalen, dat levert een studentenkamer op 30 km van onze huidige woonplaats als enige hit op Funda op. Ik vermoed dat ik te veel verdien voor sociale huur en sowieso heb ik geen wachttijd opgebouwd. Ik realiseer me dat dit veel voorkomt, en mijn situatie verre van uniek is. Ik hoop dan ook wat adviezen en tips van ervaringsdeskundigen te krijgen hier. Wat zijn de volgende stappen? Wat is wijsheid? Wat moet ik zeker wel of niet doen? Mijn gevoel zegt me dat we pas de kinderen moeten inlichten zodra we duidelijkheid hebben over de woonsituatie, omdat dat waarschijnlijk hun eerste vraag gaat worden; “moeten we verhuizen?, waar gaan we wonen?”. Maar ik realiseer me ook dat het nog wel even kan duren voordat daar duidelijkheid over is, en ik merk dat ik het lastiger begin te vinden om niks van mijn verdriet aan de kinderen te laten merken. Ik wil voor mezelf, maar vooral ook voor de kinderen, het goed regelen. Een vechtscheiding zal het niet worden, maar ik wil ook zeker niet overal ja en amen op zeggen, het liefst zou ik in onze huidige woning willen blijven en dat hij iets vlakbij koopt of huurt zodat er co-ouderschap op loop/fietsafstand is. Wat is mijn volgende stap? Met de bank praten over een eventuele hypotheek? Een advocaat? Een mediator? Bestaat er ergens een goed stappenplan “hoe pak ik een scheiding aan?”. En het allerbelangrijkste van alles: hoe brengen we dit nieuws aan de kinderen? Wat zijn de do’s en don’ts?
maandag 28 juli 2025 om 16:46
Ik maak me echt heel erg zorgen over wat dit gaat doen met met name mijn jongste kind en dan in combinatie met een spannende, nieuwe school…. Ik gun kind gewoon echt een paar onbezorgde start weken, en als die eerste spannende periode voorbij is dan zien we dan wel weer. Dat geeft ons ook tijd om de woonsituatie rond te krijgen zodat we hopelijk met een plan de kinderen dit nieuws kunnen brengen, ipv dat we alles nog uit moeten zoeken en de kinderen, zoals iemand hier aangaf, wellicht hoop krijgen dat alles nog goed komt omdat we nog in 1 huis wonen. Zoals gezegd is er geen ruzie, ik hou veel van mijn man, hij is een hele goede vader en een goed persoon. Ik ben wel heel verdrietig om zijn beslissing en met name om het feit dat hij het zover heeft laten komen dat hij geen andere uitweg meer zag, maar zeker voor mijn kinderen, kan ik daar prima nog een paar maanden mee leven op deze manier. Hij heeft overigens geen eigen zaak wat ik ook ergens voorbij zag komen, dus geen winst die weggesluisd kon worden.
En nogmaals, iedereen super bedankt voor al jullie reacties! Ze brengen me allemaal wat!
En nogmaals, iedereen super bedankt voor al jullie reacties! Ze brengen me allemaal wat!
maandag 28 juli 2025 om 19:21
Je kunt ook samen heel goed op de signalen van de kinderen letten en ingrijpen als lijkt dat ze meer meekrijgen. Eerlijkheid is goed, maar denk ook dat het ouders kan helpen als de eerste felle emotie eraf is en idd een beetje weten waar ze zelf ook staan. Het kan voor kinderen ook ontzettend onveilig voelen als ze geen antwoorden krijgen bij wie ze gaan wonen of hoe dat eruit ziet in geval van 50/50 co ouderschap, of ze in hun woonplaats blijven, of ze van school moeten veranderen.
Ik vind er in deze tijden van woningtekort echt wat voor te zeggen als ouders eerst zelf een beeld hebben gevormd wat dit voor hun mogelijke kansen betekent voor woonruimte, financiele ruimte, verhuizen ja/nee. Ouders moeten met elkaar goede gesprekken gaan voeren en zolang er nog geen ruzie is, kan dat hopelijk een beetje in relatieve rust en kalmte.
Ik vind er in deze tijden van woningtekort echt wat voor te zeggen als ouders eerst zelf een beeld hebben gevormd wat dit voor hun mogelijke kansen betekent voor woonruimte, financiele ruimte, verhuizen ja/nee. Ouders moeten met elkaar goede gesprekken gaan voeren en zolang er nog geen ruzie is, kan dat hopelijk een beetje in relatieve rust en kalmte.
maandag 28 juli 2025 om 19:29
Waarom kun jij niet boos worden?Smurfin708 schreef: ↑28-07-2025 16:46Ik maak me echt heel erg zorgen over wat dit gaat doen met met name mijn jongste kind en dan in combinatie met een spannende, nieuwe school…. Ik gun kind gewoon echt een paar onbezorgde start weken, en als die eerste spannende periode voorbij is dan zien we dan wel weer. Dat geeft ons ook tijd om de woonsituatie rond te krijgen zodat we hopelijk met een plan de kinderen dit nieuws kunnen brengen, ipv dat we alles nog uit moeten zoeken en de kinderen, zoals iemand hier aangaf, wellicht hoop krijgen dat alles nog goed komt omdat we nog in 1 huis wonen. Zoals gezegd is er geen ruzie, ik hou veel van mijn man, hij is een hele goede vader en een goed persoon. Ik ben wel heel verdrietig om zijn beslissing en met name om het feit dat hij het zover heeft laten komen dat hij geen andere uitweg meer zag, maar zeker voor mijn kinderen, kan ik daar prima nog een paar maanden mee leven op deze manier. Hij heeft overigens geen eigen zaak wat ik ook ergens voorbij zag komen, dus geen winst die weggesluisd kon worden.
En nogmaals, iedereen super bedankt voor al jullie reacties! Ze brengen me allemaal wat!
(Niet waar kinderen bij zijn)
Want hij flikt jou nogal wat.
En je kinderen
Houd jij van jezelf? Of vooral van hem?
maandag 28 juli 2025 om 19:32
Volgens mij is dit al de situatie bij to. Er zijn geen ruzies en ze schrijft dat het voor de kinderen waarschijnlijk uit het niets komt. Dat verandert dan uberhaupt niet.
maandag 28 juli 2025 om 19:57
Hoi Smurfin, de twee belangrijkste tips van mijn kant.
1) Eerste tip zoals eerder gezegd: neem een advocaat. De belangen liggen hier te ver uit elkaar voor een mediator.
Je vertelt dat je onder huwelijkse voorwaarden bent getrouwd. Het uitsluiten van partneralimentatie in de huwelijkse voorwaarden is vaak niet rechtsgeldig. Daarom is het al belangrijk om een advocaat te nemen. Een mediator zal eerder ingaan op de gemaakte afspraken. Aan de huwelijkse afspraken over alimentatie zou ik mij niet houden omdat hij zich ook niet aan de afspraak houdt van trouw zijn. Dus ik zou aanspraak willen maken op wettelijke bepaling die voor de afspraken gaan.
Gezien de loonkloof tussen jullie beide schat ik de alimentatiebehoefte van je in op ongeveer 4500 euro/maand (partner alimentatie) volgens de tremanormen. Een advocaat kan je hier alles over vertellen.
In dat geval kan je dus particulier huren en niet op de wachtlijst voor sociale huur. Voor de kinderen is het ook niet prettig dat je niet op een studentenkamer zit.
Op zich hoef je er geen vechtscheiding van te maken en bevriend blijven. Ik zou wel tegen je ex zeggen dat je een advocaat neemt om de zaken goed te bekijken. Dat lijkt mij heel redelijk.
2) Tweede tip is hier ook gegeven. Zoek iemand in je nabijheid voor mentale steun. Een advocaat is niet voor mentale steun, alleen juridisch.
1) Eerste tip zoals eerder gezegd: neem een advocaat. De belangen liggen hier te ver uit elkaar voor een mediator.
Je vertelt dat je onder huwelijkse voorwaarden bent getrouwd. Het uitsluiten van partneralimentatie in de huwelijkse voorwaarden is vaak niet rechtsgeldig. Daarom is het al belangrijk om een advocaat te nemen. Een mediator zal eerder ingaan op de gemaakte afspraken. Aan de huwelijkse afspraken over alimentatie zou ik mij niet houden omdat hij zich ook niet aan de afspraak houdt van trouw zijn. Dus ik zou aanspraak willen maken op wettelijke bepaling die voor de afspraken gaan.
Gezien de loonkloof tussen jullie beide schat ik de alimentatiebehoefte van je in op ongeveer 4500 euro/maand (partner alimentatie) volgens de tremanormen. Een advocaat kan je hier alles over vertellen.
In dat geval kan je dus particulier huren en niet op de wachtlijst voor sociale huur. Voor de kinderen is het ook niet prettig dat je niet op een studentenkamer zit.
Op zich hoef je er geen vechtscheiding van te maken en bevriend blijven. Ik zou wel tegen je ex zeggen dat je een advocaat neemt om de zaken goed te bekijken. Dat lijkt mij heel redelijk.
2) Tweede tip is hier ook gegeven. Zoek iemand in je nabijheid voor mentale steun. Een advocaat is niet voor mentale steun, alleen juridisch.
maandag 28 juli 2025 om 20:11
Speciaal mijn account weer afgestoft.
Je zit nu echt in de achtbaan. Alles en niets lijkt belangrijk, je zit vol emoties, de veranderende situatie voor je kinderen is precies wat je nooit hebt gewild en ga maar door.
Toch is het nu zaak om je koppie erbij te houden en de zakelijke en emotionele kant te scheiden en de zakelijke kant zo goed mogelijk te regelen.
Maak de kopieën / printscreens van de belastingaangifte etc. Zorg dat je bewijs van zijn inkomsten van de afgelopen jaren ( hoeveel moet je aan je advocaat vragen) regelt. Zorg dat je zsm dus die advocaat regelt, je hebt de vfas, dat is de vereniging van familierechtadvocaten.
Regel daarnaast ook dat je die zsm huwelijkse voorwaarden kopieert en meeneemt naar je advocaat. Als jet echt zo is dat deze al jaren niet verrekend zijn, dan wordt het gewoon 50/50, alsof je in gemeenschap van goederen getrouwd was. Nogmaals, laat dit uitzoeken door je advocaat. Voel hiervoor niet teveel scrupules, het gaat er wel om of je nog een bestaan op kunt bouwen, lees een huis kunt kopen, of niet voor jou en je kinderen. Hopelijk woon je in een regio met betaalbare huizen, maar waarschijnlijk ;iet omdat 3/4 van Nederland nu ongeveer onbetaalbaar is op 1 salaris.
Nee, ik bedoel niks in de zin van hem geld afhandig maken, maar gewoon een bestaan opbouwen, een huis kopen, een leven hebben na de scheiding. Hij zal dit niet leuk vinden, maar realiseer je heel goed, dat jullie ‘wij’ vanaf het moment dat hij vreemd ging, al niet meer bestond. Jullie hebben vanaf dit moment tegenovergestelde belangen.
En vecht voor een plek voor jezelf, voor je kinderen. Kom voor jezelf en je kinderen op.
Je zit nu echt in de achtbaan. Alles en niets lijkt belangrijk, je zit vol emoties, de veranderende situatie voor je kinderen is precies wat je nooit hebt gewild en ga maar door.
Toch is het nu zaak om je koppie erbij te houden en de zakelijke en emotionele kant te scheiden en de zakelijke kant zo goed mogelijk te regelen.
Maak de kopieën / printscreens van de belastingaangifte etc. Zorg dat je bewijs van zijn inkomsten van de afgelopen jaren ( hoeveel moet je aan je advocaat vragen) regelt. Zorg dat je zsm dus die advocaat regelt, je hebt de vfas, dat is de vereniging van familierechtadvocaten.
Regel daarnaast ook dat je die zsm huwelijkse voorwaarden kopieert en meeneemt naar je advocaat. Als jet echt zo is dat deze al jaren niet verrekend zijn, dan wordt het gewoon 50/50, alsof je in gemeenschap van goederen getrouwd was. Nogmaals, laat dit uitzoeken door je advocaat. Voel hiervoor niet teveel scrupules, het gaat er wel om of je nog een bestaan op kunt bouwen, lees een huis kunt kopen, of niet voor jou en je kinderen. Hopelijk woon je in een regio met betaalbare huizen, maar waarschijnlijk ;iet omdat 3/4 van Nederland nu ongeveer onbetaalbaar is op 1 salaris.
Nee, ik bedoel niks in de zin van hem geld afhandig maken, maar gewoon een bestaan opbouwen, een huis kopen, een leven hebben na de scheiding. Hij zal dit niet leuk vinden, maar realiseer je heel goed, dat jullie ‘wij’ vanaf het moment dat hij vreemd ging, al niet meer bestond. Jullie hebben vanaf dit moment tegenovergestelde belangen.
En vecht voor een plek voor jezelf, voor je kinderen. Kom voor jezelf en je kinderen op.
maandag 28 juli 2025 om 20:41
Dit is een hele belangrijke post. Je hebt recht op grote smak partneralimentatie, dat recht kun je niet teniet doen in de huwelijkse voorwaarden. Laat je ajb begeleiden door een advocaat zodat je in het huis kunt blijven wonen. Dat lijkt me namelijk het juiste voor de kinderen.Steven1980 schreef: ↑28-07-2025 19:57Hoi Smurfin, de twee belangrijkste tips van mijn kant.
1) Eerste tip zoals eerder gezegd: neem een advocaat. De belangen liggen hier te ver uit elkaar voor een mediator.
Je vertelt dat je onder huwelijkse voorwaarden bent getrouwd. Het uitsluiten van partneralimentatie in de huwelijkse voorwaarden is vaak niet rechtsgeldig. Daarom is het al belangrijk om een advocaat te nemen. Een mediator zal eerder ingaan op de gemaakte afspraken. Aan de huwelijkse afspraken over alimentatie zou ik mij niet houden omdat hij zich ook niet aan de afspraak houdt van trouw zijn. Dus ik zou aanspraak willen maken op wettelijke bepaling die voor de afspraken gaan.
Gezien de loonkloof tussen jullie beide schat ik de alimentatiebehoefte van je in op ongeveer 4500 euro/maand (partner alimentatie) volgens de tremanormen. Een advocaat kan je hier alles over vertellen.
In dat geval kan je dus particulier huren en niet op de wachtlijst voor sociale huur. Voor de kinderen is het ook niet prettig dat je niet op een studentenkamer zit.
Op zich hoef je er geen vechtscheiding van te maken en bevriend blijven. Ik zou wel tegen je ex zeggen dat je een advocaat neemt om de zaken goed te bekijken. Dat lijkt mij heel redelijk.
2) Tweede tip is hier ook gegeven. Zoek iemand in je nabijheid voor mentale steun. Een advocaat is niet voor mentale steun, alleen juridisch.
maandag 28 juli 2025 om 23:30
Claudia86 schreef: ↑28-07-2025 20:41Dit is een hele belangrijke post. Je hebt recht op grote smak partneralimentatie, dat recht kun je niet teniet doen in de huwelijkse voorwaarden. Laat je ajb begeleiden door een advocaat zodat je in het huis kunt blijven wonen. Dat lijkt me namelijk het juiste voor de kinderen.
maandag 28 juli 2025 om 23:34
Ik ben zeker wel boos, maar verdriet overheerst op dit moment. En ik voel onmacht, onmacht dat ik dit niet kon voorkomen, dat ik mijn gezin niet bij elkaar kon houden….En tegelijk ben ik een heel rationeel persoon en kan ik erg goed relativeren; het leven gaat op dit moment gewoon door, mijn kinderen hebben vakantie, ik werk gewoon, ik ben niet bepaald in een positie om in te storten, daar heeft nu niemand wat aan. En als ik boosheid of verdriet de overhand laat nemen, dan stort ik in. Dus ik probeer m’n koppie erbij te houden, wil proberen te regelen wat ik kan regelen, en wil dat de kinderen hier emotioneel goed doorheen komen en zij en ik een fijne woonsituatie hebben zonder mijn man.Lila-Linda schreef: ↑28-07-2025 19:29Waarom kun jij niet boos worden?
(Niet waar kinderen bij zijn)
Want hij flikt jou nogal wat.
En je kinderen
Houd jij van jezelf? Of vooral van hem?
smurfin708 wijzigde dit bericht op 29-07-2025 09:14
6.12% gewijzigd
maandag 28 juli 2025 om 23:40
Er staat niks in de huwelijkse voorwaarden over alimentatieSteven1980 schreef: ↑28-07-2025 19:57Hoi Smurfin, de twee belangrijkste tips van mijn kant.
1) Eerste tip zoals eerder gezegd: neem een advocaat. De belangen liggen hier te ver uit elkaar voor een mediator.
Je vertelt dat je onder huwelijkse voorwaarden bent getrouwd. Het uitsluiten van partneralimentatie in de huwelijkse voorwaarden is vaak niet rechtsgeldig. Daarom is het al belangrijk om een advocaat te nemen. Een mediator zal eerder ingaan op de gemaakte afspraken. Aan de huwelijkse afspraken over alimentatie zou ik mij niet houden omdat hij zich ook niet aan de afspraak houdt van trouw zijn. Dus ik zou aanspraak willen maken op wettelijke bepaling die voor de afspraken gaan.
Gezien de loonkloof tussen jullie beide schat ik de alimentatiebehoefte van je in op ongeveer 4500 euro/maand (partner alimentatie) volgens de tremanormen. Een advocaat kan je hier alles over vertellen.
In dat geval kan je dus particulier huren en niet op de wachtlijst voor sociale huur. Voor de kinderen is het ook niet prettig dat je niet op een studentenkamer zit.
Op zich hoef je er geen vechtscheiding van te maken en bevriend blijven. Ik zou wel tegen je ex zeggen dat je een advocaat neemt om de zaken goed te bekijken. Dat lijkt mij heel redelijk.
2) Tweede tip is hier ook gegeven. Zoek iemand in je nabijheid voor mentale steun. Een advocaat is niet voor mentale steun, alleen juridisch.
maandag 28 juli 2025 om 23:42
Dank je wel. Ik ben van plan om alles in het belang van de kinderen te doen, en dat is, in elk geval voor de komende tijd, hun vertrouwde thuis behouden, en de andere ouder in de buurt. Als ik hier kan blijven wonen scheelt dat me veel hoofdbrekens, dus daar gaat nu mijn voorkeur naar uit.Bloem1970 schreef: ↑28-07-2025 20:11Speciaal mijn account weer afgestoft.
Je zit nu echt in de achtbaan. Alles en niets lijkt belangrijk, je zit vol emoties, de veranderende situatie voor je kinderen is precies wat je nooit hebt gewild en ga maar door.
Toch is het nu zaak om je koppie erbij te houden en de zakelijke en emotionele kant te scheiden en de zakelijke kant zo goed mogelijk te regelen.
Maak de kopieën / printscreens van de belastingaangifte etc. Zorg dat je bewijs van zijn inkomsten van de afgelopen jaren ( hoeveel moet je aan je advocaat vragen) regelt. Zorg dat je zsm dus die advocaat regelt, je hebt de vfas, dat is de vereniging van familierechtadvocaten.
Regel daarnaast ook dat je die zsm huwelijkse voorwaarden kopieert en meeneemt naar je advocaat. Als jet echt zo is dat deze al jaren niet verrekend zijn, dan wordt het gewoon 50/50, alsof je in gemeenschap van goederen getrouwd was. Nogmaals, laat dit uitzoeken door je advocaat. Voel hiervoor niet teveel scrupules, het gaat er wel om of je nog een bestaan op kunt bouwen, lees een huis kunt kopen, of niet voor jou en je kinderen. Hopelijk woon je in een regio met betaalbare huizen, maar waarschijnlijk ;iet omdat 3/4 van Nederland nu ongeveer onbetaalbaar is op 1 salaris.
Nee, ik bedoel niks in de zin van hem geld afhandig maken, maar gewoon een bestaan opbouwen, een huis kopen, een leven hebben na de scheiding. Hij zal dit niet leuk vinden, maar realiseer je heel goed, dat jullie ‘wij’ vanaf het moment dat hij vreemd ging, al niet meer bestond. Jullie hebben vanaf dit moment tegenovergestelde belangen.
En vecht voor een plek voor jezelf, voor je kinderen. Kom voor jezelf en je kinderen op.
maandag 28 juli 2025 om 23:48
dinsdag 29 juli 2025 om 00:01
Valt mij ook op. TO, hij is gewoon vreemdgegaan. En ineens deugt er van alles niet aan zijn huwelijk. Het gebruikelijke verhaal. Daar mag je ook gewoon boos om zijn.Lila-Linda schreef: ↑28-07-2025 19:29Waarom kun jij niet boos worden?
(Niet waar kinderen bij zijn)
Want hij flikt jou nogal wat.
En je kinderen
Houd jij van jezelf? Of vooral van hem?
dinsdag 29 juli 2025 om 00:44
Dit inderdaad. Een mediator kan bijwijze van iedereen worden met een cursus. Van anderen gehoord hoe mediator denkt en dat is vooral de lieve vrede behouden want iedereen moet blij de deur uit. Advocaat kijkt naar de regeltjes en probeert (als je goede hebt) alles eruit te halen.Butterfly_fly schreef: ↑24-07-2025 10:26+100.
Absoluut voor een advocaat gaan TO! Mediation is gericht op zo snel mogelijk een oplossing waar beide partijen akkoord mee gaan en niet perse op het eerlijk verdelen.
Het is nogal wat dat ineens je gezin uit elkaar valt. Dan is niet ineens je liefde over als een lamp die uitgaat, maar vooral niet de liefde voor het gezin.Lila-Linda schreef: ↑28-07-2025 19:29Waarom kun jij niet boos worden?
(Niet waar kinderen bij zijn)
Want hij flikt jou nogal wat.
En je kinderen
Houd jij van jezelf? Of vooral van hem?
Ik ken vrouwen die na jaren nog steeds "houden van", maar dit is vooral het gezin. Dat ze het anders hoopten.
dinsdag 29 juli 2025 om 19:04
Ik denk dat je het goed doet TO, de stappen die je zelf al op papier hebt gezet zijn nu de belangrijkste.
Hierbij heb ik nog 1 belangrijke toevoeging.
Laat je man niet weten waar je mee bezig bent. Blijf hem vanaf nu steeds stappen voor.
Hij is de deur al uit voor zijn gevoel, en is nu niet met de praktische zaken bezig en heeft mogelijk al een advocaat opdracht gegeven om alles op papier te zetten.
Zolang jij niet aan hem laat merken dat jij jouw voorbereidingen aan het treffen bent, geeft dit jou de tijd en ruimte om jouw stappen voor te bereiden samen met de advocaat.
Stel vragen aan hem hoe hij het ziet (hoe gaat de kindverdeling er uit zien, en waar denkt hij te gaan wonen). Doe nu zelf nog geen uitspraken hoe jij dit ziet, maar denk er over na, en bespreek dit met je advocaat.
Hoe kil dit ook klinkt, het huwelijk is een zakelijke overeenkomst, en deze zul je ook zakelijk moeten ontbinden.
Dat jij je zorgen maakt over je kinderen is terecht en dat staat samen met het ontbinden van het contract op 1.
Als alles weer in rustiger vaarwater is gekomen, is er weer tijd voor jou! Het gaat goedkomen! Stapje voor stapje, maar blijf hem nu echt 1 stap voor!
Hierbij heb ik nog 1 belangrijke toevoeging.
Laat je man niet weten waar je mee bezig bent. Blijf hem vanaf nu steeds stappen voor.
Hij is de deur al uit voor zijn gevoel, en is nu niet met de praktische zaken bezig en heeft mogelijk al een advocaat opdracht gegeven om alles op papier te zetten.
Zolang jij niet aan hem laat merken dat jij jouw voorbereidingen aan het treffen bent, geeft dit jou de tijd en ruimte om jouw stappen voor te bereiden samen met de advocaat.
Stel vragen aan hem hoe hij het ziet (hoe gaat de kindverdeling er uit zien, en waar denkt hij te gaan wonen). Doe nu zelf nog geen uitspraken hoe jij dit ziet, maar denk er over na, en bespreek dit met je advocaat.
Hoe kil dit ook klinkt, het huwelijk is een zakelijke overeenkomst, en deze zul je ook zakelijk moeten ontbinden.
Dat jij je zorgen maakt over je kinderen is terecht en dat staat samen met het ontbinden van het contract op 1.
Als alles weer in rustiger vaarwater is gekomen, is er weer tijd voor jou! Het gaat goedkomen! Stapje voor stapje, maar blijf hem nu echt 1 stap voor!
dinsdag 29 juli 2025 om 20:17
Dank je wel, dit was inderdaad iets wat ik me afvroeg, laat ik hem nu weten dat ik een advocaat in ga schakelen of nog niet? Ik de k dat je hele terechte dingen aanhaalt, dank daarvoor!Iamback71 schreef: ↑29-07-2025 19:04Ik denk dat je het goed doet TO, de stappen die je zelf al op papier hebt gezet zijn nu de belangrijkste.
Hierbij heb ik nog 1 belangrijke toevoeging.
Laat je man niet weten waar je mee bezig bent. Blijf hem vanaf nu steeds stappen voor.
Hij is de deur al uit voor zijn gevoel, en is nu niet met de praktische zaken bezig en heeft mogelijk al een advocaat opdracht gegeven om alles op papier te zetten.
Zolang jij niet aan hem laat merken dat jij jouw voorbereidingen aan het treffen bent, geeft dit jou de tijd en ruimte om jouw stappen voor te bereiden samen met de advocaat.
Stel vragen aan hem hoe hij het ziet (hoe gaat de kindverdeling er uit zien, en waar denkt hij te gaan wonen). Doe nu zelf nog geen uitspraken hoe jij dit ziet, maar denk er over na, en bespreek dit met je advocaat.
Hoe kil dit ook klinkt, het huwelijk is een zakelijke overeenkomst, en deze zul je ook zakelijk moeten ontbinden.
Dat jij je zorgen maakt over je kinderen is terecht en dat staat samen met het ontbinden van het contract op 1.
Als alles weer in rustiger vaarwater is gekomen, is er weer tijd voor jou! Het gaat goedkomen! Stapje voor stapje, maar blijf hem nu echt 1 stap voor!
dinsdag 29 juli 2025 om 20:22
Smurfin708 schreef: ↑29-07-2025 20:17Dank je wel, dit was inderdaad iets wat ik me afvroeg, laat ik hem nu weten dat ik een advocaat in ga schakelen of nog niet? Ik de k dat je hele terechte dingen aanhaalt, dank daarvoor!
Niet laten weten. Eerst jezelf goed laten informeren.
dinsdag 29 juli 2025 om 20:28
Ik begrijp jouw redenen om voorlopig de kinderen nog niets te vertellen, maar hou er rekening mee dat het best moeilijk kan worden om samen in 1 huis te wonen in deze situatie.
Hoe ziet dat er trouwens uit? Spreekt hij af met die andere vrouw gewoon en komt dan weer naar jou?
Is hij van plan om in het huis te blijven wonen of trekt hij bij die vrouw in?
Ik hoop dat jullie de zaken in goede harmonie kunnen afsluiten, een scheiding wil nog weleens zorgen voor nare verrassingen.
Hoe ziet dat er trouwens uit? Spreekt hij af met die andere vrouw gewoon en komt dan weer naar jou?
Is hij van plan om in het huis te blijven wonen of trekt hij bij die vrouw in?
Ik hoop dat jullie de zaken in goede harmonie kunnen afsluiten, een scheiding wil nog weleens zorgen voor nare verrassingen.
dinsdag 29 juli 2025 om 20:32
Nog niet. Tenzij hij zelf over mediation zou beginnen.Smurfin708 schreef: ↑29-07-2025 20:17Dank je wel, dit was inderdaad iets wat ik me afvroeg, laat ik hem nu weten dat ik een advocaat in ga schakelen of nog niet? Ik de k dat je hele terechte dingen aanhaalt, dank daarvoor!
Dan zou ik hem uit zijn droom halen.
Eerst die advocaat maar eens effectief bellen en een eerste keer spreken.
Hij is al 10 stappen verder, dus het is tijd voor wat inhaalwerk.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
dinsdag 29 juli 2025 om 21:33
Ook ik duik even mijn account op uit de diepe krochten van het Viva-forum.
Smurfin: wij hadden ook besloten dat we de kinderen niets wilden vertellen totdat de toekomstige woonsituatie duidelijk was (ze waren iets jonger dan de jouwe). Totdat de buurman, die wist dat wij gingen scheiden en dat de kinderen het niet wisten, zondags aanbelde. Zijn zoon had het van een overbuurjongen gehoord.
Tsja, toen wisten wij niet hoe het daar beland was (achteraf bleek dat ik het had laten vallen bij mijn pedicure een dorp verderop en dat de overbuurvrouw daar ook kwam). En wij wilden uiteraard niet dat de kinderen het op school of van iemand anders zouden horen. Dus wij moesten halsoverkop op zondagavond de kinderen inlichten voordat ze maandags weer naar school gingen.
Dus, wijze les: zorg dat niemand in de omgeving van de kinderen het te weten komt.
Tegelijk heb je in dit stadium wel een klankbord nodig. Je moet kunnen uithuilen en uitpraten, dat is heel belangrijk voor je eigen zelfzorg momenteel. Maar let dus een beetje op wie je daarvoor kiest…
, het is voor mij nu ruim 10 jaar geleden maar ik weet nog precies hoe ik me voelde…
Smurfin: wij hadden ook besloten dat we de kinderen niets wilden vertellen totdat de toekomstige woonsituatie duidelijk was (ze waren iets jonger dan de jouwe). Totdat de buurman, die wist dat wij gingen scheiden en dat de kinderen het niet wisten, zondags aanbelde. Zijn zoon had het van een overbuurjongen gehoord.
Tsja, toen wisten wij niet hoe het daar beland was (achteraf bleek dat ik het had laten vallen bij mijn pedicure een dorp verderop en dat de overbuurvrouw daar ook kwam). En wij wilden uiteraard niet dat de kinderen het op school of van iemand anders zouden horen. Dus wij moesten halsoverkop op zondagavond de kinderen inlichten voordat ze maandags weer naar school gingen.
Dus, wijze les: zorg dat niemand in de omgeving van de kinderen het te weten komt.
Tegelijk heb je in dit stadium wel een klankbord nodig. Je moet kunnen uithuilen en uitpraten, dat is heel belangrijk voor je eigen zelfzorg momenteel. Maar let dus een beetje op wie je daarvoor kiest…
, het is voor mij nu ruim 10 jaar geleden maar ik weet nog precies hoe ik me voelde…
Pluk de dag! - In loving memory A.C. ❤
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
