Lotgenotengroep depressie

Hai lieve allemaal, ik ben even niet in staat om op jullie berichten te reageren, sorry daarvoor!

Gisteren moesten wij naar het ziekenhuis ivm onderzoek partner, we kregen direct de uitslag. Hij heeft een tumor bij zijn darmen. As maandag gesprek in het ziekenhuis, er komt dan een afspraak voor een scan en dan een behandelplan, zoals ik begreep. Ben verdrietig!

Het kan zijn dat ik het bericht wis.

Wat ontzettend naar nieuws en kan me goed voorstellen dat je daar verdrietig van bent. Heel veel sterkte lieve Marcha!

En helemaal geen sorry nodig. Iedereen doet gewoon wat ie kan. Reageren mag maar hoeft niet, je mag ook gewoon van je afschrijven.

Hoi ik ben nieuw hier zou ook graag mee willen schrijven. Ik weet alleen niet of het lukt om ook te reageren aangezien mijn geheugen mij vaak in de steek laat.

Maar ik ben al bijna 20 jaar op en aan depressief heb goede periodes en ook slechte periodes. Zit momenteel weer in een hele slechte periode. Ik ga als het goed is in november onderzoeken krijgen om te kijken of er een andere oorzaak nog is waarom ik elke keer weer terug val

Kiki@ Welkom. Dat op en aan terugkerende depressie is herkenbaar.

Starshine en Leergierig @, Dank je wel voor jullie lieve woorden. Hoop dat jullie goed hebben geslapen maar vooral dat jullie met een lichter gevoel zijn opgestaan. De wisselende emoties zijn zo zwaar en wederom het geeft ook zo een onzeker gevoel, dat je bijna niet meer weet hoe het voelt om jezelf te zijn. Inderdaad dat verhaal over structuur daar kan ik ook niet zoveel mee want ondanks dat je weet dat het goed is voor je, is het soms niet te doen, ging het maar zo makkelijk als je lamlendig ben!

Ik zou volgende week naar mijn zus gaan om bij te tanken maar uiteraard blijf ik nu thuis. Zus komt van het weekend 1 dag naar ons. Ik ga met haar het bos in zodat ik het verdriet, angst en paniek eruit kan schreeuwen. Ik moet voor nu er zijn voor mijn partner. Ik wil hem niet teveel belasten met hoe ik mij voel, al weet ik zelfs soms niet hoe ik mij voel. Begrijpen jullie wat ik bedoel?

Jeetje wat naar @marcha01 heel veel sterkte!! Fijn dat je zus nu naar jou toe komt!
Ik snap goed wat je bedoelt, je wil er voor hem zijn maar als je zelf niet lekker gaat is dat wel een behoorlijke uitdaging. Daar een weg in vinden is pittig. Dus heel fijn dat je even met je zus kan zijn en alles kan laten gaan.

Welkom @kiki!
Dat klinkt zwaar. Hier kan je lekker van je afschrijven en wellicht herkenning/erkenning vinden.

@starshine wat jammer van de poh! Ik heb ook wel die ervaring dat het niet heel veel toevoegt.

Ik hoop dat iedereen een beetje een goede start van deze dag heeft!

Leeuw@ Dank je voor je lieve woorden. Is het goed gegaan het gedag zeggen van dochter naar schoolkamp brengen?

Ik merk dat ik voor nu de behoefte heb om hier van mij af te schrijven of mee te schrijven. Voel jullie niet verplicht om te reageren.

@Kiki: welkom! Wat ontzettend vervelend dat je al zo lang worstelt met depressie. Fijn dat er ook goede periodes zijn, maar ook heel zwaar om dan weer door een slechte periode te gaan. Kom je de dag een beetje door?

@Leergierig: dank voor je bericht. Voelde inderdaad als open deuren en eerlijk gezegd maakte het mij alleen maar verdrietiger en onzekerder. Moet er nog steeds van huilen. Het voelde alsof ik nog niet genoeg mijn best doe, terwijl ik me door de dagen heen worstel met structuur en door proberen te gaan. Soms gaat het beter en soms helemaal niet. Dan zit ik niet te wachten op iemand die zegt je moet eerder opstaan en meer ontspannende dingen doen zoals kleuren en mindfulness. Probeer dat maar met continu spanning in je lichaam en huilen de hele dag.

@Leeuw: hoe gaat het met je en met de bijwerkingen? Jammer dat de PoH ook voor jou niet veel toevoegde.

@Marcha: blijf vooral van je afschrijven. Dat vind ik ook fijn hier. Fijn dat je zus komt en dat jullie het bos ingaan. Dat klinkt als goede afleiding waar je emoties er kunnen zijn. Herkenbaar dat je je partner niet wilt belasten. Maar vergeet jezelf ook niet, want het is voor jullie allebei zwaar. Wel fijn dat je dan bij je zus terecht kunt. Sterkte!

Ik voel me na 2,5 week ophoging weer een beetje terug bij af. Ik weet dat het tijd nodig heeft en heb ook betere dagen gehad, maar vind het zwaar. Gisteren veel huilen en vandaag weer met spanning opgestaan waardoor ik ook weer moet huilen. De hoop dat medicatie gaat helpen is een beetje weg. Heb de huisarts gebeld en kan woensdag weer terecht, dan zit ik op 3 weken. Ik pieker nog steeds heel veel en bij eerdere ophogingen voelde ik meer verlichting, dus vergelijk het ook de hele tijd wat natuurlijk niet helpt.

En de PoH heeft me dus alleen maar onzeker gemaakt, dat ik het nog niet goed doe. Terwijl ik juist zo mijn best doe om door te gaan. Ze geeft dan aan misschien moet je niet zoveel werken, maar dat geeft nog een beetje afleiding. En je moet elke dag op dezelfde tijd opstaan, terwijl ik juist blij ben als het lukt om 1 of 2 uurtjes langer ontspannen te slapen bijvoorbeeld in het weekend.

Hopelijk wordt het in de loop v.d. dag weer rustiger. Ben niet meer zo bang dat ik de dagen niet door kom, maar vind het echt frustrerend dat het zo moeilijk gaat met huilen en spanning. Accepteren lukt nu even wat minder.

Wat rot dat je je terug bij af voelt, dat je zoveel spanning hebt Wellicht heeft de ophoging nog wat langer de tijd nodig maar kan me ook zo goed voorstellen dat het heel zwaar is en ook machteloos voelt. Hopelijk kan de huisarts je hierin goed ondersteunen!

Je doet het volgens mij hartstikke goed! En vooral luisteren naar je lijf wat het nodig heeft. Als jij het nodig hebt om wat langer te blijven slapen/liggen is dat toch helemaal goed! Tuurlijk is een vorm van structuur en ritme goed maar het hoeft ook niet overdreven te worden
En super fijn dat werk ook afleiding is! Dat is ook belangrijk.
Wees niet te streng voor jezelf! Je doet het goed en je doet wat je kan. Hoop echt voor jou dat je je (snel) wat beter gaat voelen.

Met mij gaat het wisselend. Wel eerste nacht dat ik goed geslapen heb en redelijk goed opgestaan ben. De bijwerkingen vallen nu mee, niet meer zo ziek. Wel suf, warrig maar ik moet eigenlijk gaan ophogen en dat durf ik niet… angst voor weer heftige bijwerkingen, nog somberder en zwaarder gaan voelen.

@marcha ja dat is gelukkig wel goed gegaan! Daarna lekker me bed in gegaan

@Leeuw: Dank Leeuw, lief van je! Ik vind het moeilijk om te bepalen wat mijn lijf nodig heeft, heb geen idee met al die spanning en emotie schommelingen. Ik hoop op weer een rustigere dag waar het mentaal iets beter gaat en modder ondertussen maar door. Fijn dat je goed hebt kunnen slapen en dat de bijwerkingen nu meevallen. Ik heb ervaren dat ophogen terwijl je al bezig bent op zich meevalt, maar het kan natuurlijk bij iedereen verschillen. Snap de angst heel goed maar kijk hoever je al gekomen bent en dat je al een keer redelijk bent opgestaan. Zet 'm op en sterkte!

De huisarts zegt je kunt altijd bellen als het niet gaat. Maar nu is mijn huisarts volgende week op vakantie en vandaag kunnen ze niks meer doen of toezeggen (had gevraagd om extra ondersteuning met een middel wat ik eerder ook in andere dosering gebruikt heb). Dinsdag heb ik nu een belafspraak met een vervangende arts die is ingelicht. Voelt een beetje frustrerend want je belt juist omdat het niet zo lekker gaat. Ik begrijp dat ze ook geen wondermiddel hebben, maar iets meer ondersteuning ofzo was fijn geweest.

Nu even liggen en straks de kinderen ophalen om half 3. Hopelijk geeft dat wat afleiding. Voor het weekend heb ik ook wat afleiding staan en hoop ook echt dat er vanzelf weer betere momenten komen want ben even teruggezakt naar ultieme frustratie en somberheid (+ nog gespannen, heerlijke combinatie). Probeer in ieder geval ook weer wat te wandelen steeds.

Sterkte allemaal!

Ik zou hier graag ook meeschrijven. Ik heb geen depressie maar wel vaak somber, het voelt zwaar en ik kom moeilijk op gang. Op vrije dagen vind ik het helemaal moeilijk omdat ik dan de structuur van werken mis. Werken geeft ook afleiding van piekeren.
Ik volg al jaren op en af therapie het helpt iets, geeft wat tools maar het is heel hard werken om dat in de praktijk te brengen.

Ik heb een hele fijne poh die echt goed meedenkt. Ze heeft nu ad medicatie voorgesteld. Ik hoop dat dat de dagen wat lichter maakt. Hopelijk kan ik volgende week starten.

De spanning herken ik wel al heb ik daar nu niet heel veel last van. Meer momenten.
Ik vind de ochtend heel moeilijk kom slecht op gang. De avond daarintegen is fijn. Niks hoeft kinderen zijn op bed of boven. Gevolg is wel te laat naar bed en dus in de ochtend nog meer moeite.

Leeuw@ Wat fijn dat het uitzwaaien goed is gegaan. Hoeveel energie het ook kost, je hebt het toch maar mooi gedaan! Het ophoging van medicatie is ook spannend en helemaal nu je het gevoel hebt dat het een beetje lichter voelt.

Sunshine@ Wat vervelend dat je huisarts net op vakantie is maar je kunt toch ook bij vervangend arts aangeven wat je nodig hebt. Op dit moment je eigen structuur bepalen, wat voor jou goed is. En ik vind het echt al zo goed hoe jij bezig bent wat dagindeling betreft.

Net schoonzus op visite gehad, was wel fijn om even te huilen. Ik zat al in een angst somber periode de afgelopen weken maar voor nu zit ik mezelf zo in de weg.

@starshine ik snap hoe je je voelt maar hoe meer weerstand je biedt hoe moeilijker het is. Als iets niet mag doe je het vaak juist. Helpt het om te denken ik voel me nu zo en dat is gewoon zo maar ik maak er het beste van?

Klinkt allemaal makkelijker dan dat het is want zelf vind ik het ook moeilijk hoor.

@marcha01 heel veel sterkte zulk nieuws is altijd heel rot.

Leergierig schreef: ↑

10-10-2025 13:23

@Ditishet25, welkom! De meesten hier hebben moeite met de ochtend. Ik zelf ook. Herkenbaar

Ik zou zo graag eens opstaan met gewoon energie en zin in de dag. Niet elke dag hoeft een groot feest te zijn. Maar een gewone dag is ook fijn.
Heel af en toe heb ik dat een paar dagen of een week.

@Ditishet: welkom! Heel herkenbaar dat je inderdaad gewoon eens op wilt staan met energie en zin in de dag. Dat zou zeker schelen. Ik ben normaal ook geen ochtendmens, maar met spanning en nu mentaal minder vind ik het helemaal lastig. Werk en de kinderen naar school brengen geeft dan nog wat structuur. Fijn dat je PoH goed meedenkt en ad medicatie kan zeker helpen. Ik probeer het te accepteren dat het is zoals ik me nu voel, maar vandaag lukt dat helaas niet zo goed. Vooral omdat ik zo gehoopt had dat de ophoging van ad en de PoH me gingen ondersteunen en dat het beter zou worden nu na 2,5 week. Die schommelingen ben ik zo dat. Dus voel me even terug bij af. Hopelijk kan ik het in de loop van de dag of het weekend wat meer accepteren of loslaten. Inderdaad soms makkelijker gezegd dan gedaan. Ik pieker teveel, zou dan eigenlijk iets moeten doen ter afleiding maar blijf een beetje hangen. De avond vind ik inderdaad ook fijn, wanneer je niks meer moet.

@Leergierig: helemaal waar dat de ochtend het moeilijkste is. Hopelijk kom je de dag vandaag weer een beetje rustig door.

@Marcha: dank voor je bericht! Het voelt nu echt even weer als aanmodderen. Maar denk ergens dat ik inderdaad beter mijn eigen structuur kan volgen dan dat ik me nu heel erg vast ga houden aan de tips van PoH. Probeer het wel, maar de zoveelste schommeling in emoties/spanning terwijl het dan de andere dag iets beter ging, voelt het even hopeloos. Nu proberen dat te accepteren. Zo wat afleiding met de kinderen thuis. Ik zit mezelf denk ik ook een beetje in de weg met angst en somberheid. Rationeel weet je dat wel, maar het is moeilijk om daar dan iets mee te doen. Dus eigenlijk doen we het goed door toch maar door te gaan. Fijn dat je schoonzus er even was en dat je kon huilen.

Sterkte allemaal en ik hoop op lichtere momenten voor iedereen.

Ik ben echt heel heel boos. De huisarts en PoH zeggen, je kan bellen als het niet gaat. Bel ik vanochtend. Word ik zojuist teruggebeld door de PoH en krijg ik te horen dat ik sowieso tot vrijdag moet wachten voor een volgend gesprek met haar en maar afleiding moet zoeken. En mindfulness moet proberen. En dat de huisarts dus ook niks voor me kan doen in de tussentijd, dus de afspraak die ik met een huisarts gemaakt had voor dinsdag/woensdag is niet nodig. Frustrerend, ik dacht dat ze er waren om ondersteuning te bieden. Ben ook een beetje boos geworden op de PoH. Als het zo makkelijk was als 'afleiding zoeken' dan zou je je toch nooit ellendig voelen. Pffff.

Ditishet25@ Welkom. Allereerst dank je voor je lieve woorden. En inderdaad de ochtenden, zijn zwaar. Maar als je vrij bent hoe vul jij de dagen dan? Hopelijk dat de AD wat verlichting kan geven, vind je het spannend of heb je zoiets van Kom maar op ermee!

Starshine@ Ach lieverd toch, wat loop je momenteel tegen een muur van onbegrip aan. Maar die afspraak stond toch vast voor dinsdag, al zou je maar een 10 min gesprek krijgen! Kan je hun niet contacten, maandag? Precies of afleiding het magische woord is, nou kan je vertellen dan had ik de hele dag bij wijze van, zitten pottenbakken, tekenen, haken, borduren,aquarellen, met mijn 2 linkerhanden! En hou je eigen structuur vast, en als het goed voelt om tot 10.00 uur in bed te liggen, gewoon doen, jij voelt zelf wat je nodig hebt!

Leergierig@ Ik heb het al een keer aangekaart maar zo fijn dat je dit topic heb aangemaakt

Ik heb tussendoor een oxzapam genomen, dat werkt voor mij. Ben nu zelfs tussen het hier aanwezig zijn aan het koken, en dat had ik een uur geleden niet kunnen bedenken. Natuurlijk schieten mijn gedachten nog steeds met angst maar ik kan voor nu in ieder geval iets nuttigs doen.

Voor iedereen

Wat had je gehoopt dat ze voor je kunnen doen? De schommelingen zijn vervelend en het is moeilijk om in actie komen voor afleiding. Is er iets wat je leuk vind om te doen? Iets bakken, diamond painting, haken/breien? Dat is ook al mindfullness.
Of gewoon even een serie of film kijken.
Het helpt wel s om echt hardop tegen mezelf te praten van oké nu even stoppen met piekeren en wat gaan doen.
Afleiding is zeker makkelijker gezegd dan gedaan want dan hadden we ook geen hulp nodig gehad natuurlijk. Het helpt mij wel als ik bv moet werken dan moet ik wel. Maar met thuiswerken zijn er ook dagen dat de concentratie ver te zoeken is.

@marcha01 oxazepam kan zeker goed werken. Ik heb dit ook wel periodes gebruikt. Maar toen zat er wel veel meer spanning in mijn lijf dan nu.

Ik vind de ad aan de ene kant spannend maar meer in de zin dat ik hoop dat het ook echt wat gaat doen.
Ik heb ook medicijnen voor wat anders dus ik weet wat een verschil het kan zijn als iets helpt.

Dankjewel voor jullie reacties!

Goede vraag, wat had ik eigenlijk verwacht van de PoH. Ik had gehoopt op wat begrip, erkenning en empathie van de huisarts/PoH. Al zegt iemand tegen je, we snappen dat het zwaar is en je doet je best, meer kun je niet doen. Net zoals jullie hier heel lief doen. Je doet het goed door te werken, kinderen verzorgen, wandelen, blijf doen wat nu ok voelt en het komt goed. Iemand die luistert naar wie jij bent en wat jij nodig hebt. Het voelde bij de PoH alsof ik nog meer moet doen om te ontspannen (wat nu niet goed lukt) en juist niet moet werken (wat ik soms nog een beetje ontspannend vind en afleiding geeft). Ik werk ook thuis en soms gaat de concentratie ok en soms niet. Ik wilde in ieder geval niet iemand die een standaard riedeltje afdraait en alleen hamert op afleiding zoeken en om 8:00 opstaan....

En als je het zwaar hebt tijdens ophoging kan tijdelijke medicatie helpen. Dat heb ik in eerdere periodes ook gehad, maar opeens zou dit nu maar minimaal mogen. Terwijl ik hier eerder dus geen enkel probleem mee gehad heb naast ad. Het geeft iets verlichting en ik heb het altijd zorgvuldig gebruikt en makkelijk afgebouwd als de medicatie eenmaal goed aanslaat en ik weer stabieler ben. Mijn oude huisarts die me vorige keren begeleid heeft was echt een gouden kerel, daar mocht ik meedenken en hij gaf me precies wat ik nodig had en kende mij goed. Helaas is hij verhuisd.

Afleiding vind ik nu in de vorm van nog werken, wandelen of een serie kijken. Alles verder voelt even te veel. Net geprobeerd te tekenen met de kinderen maar dan lopen ze zo op elkaar te zeuren dat het niet te doen is. Nu is mijn man thuis en kan ik even boven liggen. Misschien toch maar een mindfulness oefening proberen.

Als je lichaam overdag de hele dag stijf staat van de spanning en je alleen bent, vind ik het moeilijk om afleiding te vinden en niet te piekeren. Als ik me mentaal iets sterker voel gaat het wel, dan kan ik iets huishoudelijks doen, lezen of een spelletje spelen. Maar vandaag lukt het even niet. Had nog wel een fijn telefoongesprek met mijn vader. Dus laten we ook de lichtpuntjes tellen.

Gelukkig is het bijna avond. Hopelijk snel weer een beter moment of een betere dag. In het weekend is mijn man thuis om te helpen en hebben we wat afleiding staan.

@ditishet25: spannend dat je gaat starten met ad. Ik hoop dat het je gaat helpen en fijn dat je nu minder spanning hebt en nog kan werken. Ingewikkeld soms hoe we het rationeel wel weten maar tegelijkertijd moeilijk kunnen toepassen. Alles is soms makkelijker gezegd dan gedaan. Maar je klinkt heel dapper, nuchter en ondanks alles lees ik positiviteit in je berichten, mooi.

@Marcha: wat hou je je weer knap staande, al zal dat niet altijd zo voelen. Je bent gewoon aan het koken en hebt even iets meer rust om iets te doen. Zet 'm op.

@Leergierig: ik wil je ook bedanken voor het openen van dit topic. Het is fijn van om van je af te kunnen schrijven, naast journaling. Ik hoop dat er voor jou ook positieve momenten zijn of komen.