Kind depressief maar weigert hulp

05-02-2025 19:29 213 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn dochter (16) is sinds een aantal maanden depressief. In december heeft zij een suicidepoging gedaan. Crisisdienst is toen ingeschakeld en doorverwezen naar ggz-jeugd. Op school aangepast programma (sommige vakken volgt ze niet meer, besloten dat ze eind dit schooljaar stopt met havo en overstapt naar mbo, omdat ze het niet meer trekt en al een keer is blijven zitten). Waar ze in eerste instantie nog wel naar school ging, gaat ze nu helemaal niet meer. Ze ligt in haar bed, komt er niet uit. Ze heeft een enorme angst voor mensen die boos op haar zijn (alle leraren zijn boos bv) en een enorme angst hoe andere mensen naar haar kijken.

Ze weigert eigenlijk alle hulp. Ze is, wonder boven wonder, mee gegaan naar intake ggz, maar morgen heeft ze haar eerste gesprek met de psycholoog en ze geeft nu alweer aan niet te willen gaan.

En ik weet het niet meer. Als zij niet gaat, krijgen wij als ouders ook geen hulp meer. Want ggz-jeugd. Dan worden we doorgestuurd naar de gemeente voor ondersteuning, waar de wachtlijst 9 maanden tot een jaar is.

Soms heb ik even verbinding. Dan praat ze, krijg ik mondjesmaat te horen wat er in haar omgaat. Maar vaker sluit ze zich af. Bij een beetje druk keert ze zich af. Luisteren naar wat helpt (je bed uit komen, ritme, bewegen ed) wil ze niet naar luisteren "want voor haar is het anders" en ze is "niet gek", dus weigert naar de ggz te gaan.

Als school teveel is, dan niet. Maar het niets willen doen om zich beter te voelen, in bed blijven liggen, weigeren een plan te maken: ik word er radeloos van en weet niet meer wat ik voor haar kan doen (als ik haar vraag wat ze nodig heeft krijg ik "weet ik niet"), of hoe ik moet reageren. Lief? Meelevend? Streng? Ik heb alles al geprobeerd...

Mochten jullie tips hebben: graag. En anders is het al fijn om even van me af te schrijven...
You'll never feel ready cause ready is not a feeling, it is a decision.
Alle reacties Link kopieren Quote
Geen tips, maar wel een :hug: voor je zorgen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lucy schreef:
03-11-2025 20:42
en school trekt nu aan de bel. Ze willen de leerplicht inschakelen, en dat lijkt me eigenlijk geen gek idee.
Dit lijkt me ook niet verkeerd.
Wellicht dat de druk vanuit officiele instanties iets doet voor dochter
Alle reacties Link kopieren Quote
Lucy schreef:
03-11-2025 20:42
Weer even van me afschrijven...

Het gaat weer hard bergafwaarts hier. Dochter heeft aangegeven weer suïcidale gedachten te hebben. Ad is opgehoogd. Ze is al 2 weken niet naar school geweest, en school trekt nu aan de bel. Ze willen de leerplicht inschakelen, en dat lijkt me eigenlijk geen gek idee. We hebben leerplicht nog nooit gezien en zijn nu een jaar onderweg.

Dochter wil eigenlijk nog steeds geen hulp. Maar voor mij begint dit onhoudbaar te worden. Wat mij betreft wordt het langzaam aan toch een keuze: of naar school, of hulp.gaan accepteren.
:hug:
Wat een situatie zeg en je bent zelf ook nog ziek schreef je ergens. Heb je zelf ergens hulp of moet je alles alleen doen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb een man, dat scheelt al iets (maar die is overdag natuurlijk gewoon naar zijn werk, dus de meeste gesprekken met ggnet, school ed komen op mijn schouders. Net als het brengen).

Verder ben ik zelf nu ook onder behandeling bij de s-ggz (maar dat heeft eigenlijk niet zo gek veel met dochter te maken) en zitten man en ik nu in relatietherapie (zou eigenlijk systeemtherapie zijn voor onze rol qls ouders, maar daar zijn we nog niet aanbeland...). In januari starten we met dochter met pmst. Daar kijk ik naar uit.

Maar ik voel de druk wel meer dan man. Misschien ook juist omdat ik er zo bovenop zit.

Na gesprek gisteren is ze vandaag weer naar school. Halleluja. Niet geslapen geloof ik, toen ik om half zeven haar kamer binnenkwam was ze al gedouched en zich aan het opmaken.

Elke dag is er een...
You'll never feel ready cause ready is not a feeling, it is a decision.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lucy schreef:
04-11-2025 11:09
Na gesprek gisteren is ze vandaag weer naar school. Halleluja. Niet geslapen geloof ik, toen ik om half zeven haar kamer binnenkwam was ze al gedouched en zich aan het opmaken.

Elke dag is er een...
Inderdaad! Loopt ze inmiddels op school niet enorm achter? Dat werkt misschien ook niet zo motiverend.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pioen00 schreef:
04-11-2025 11:36
Inderdaad! Loopt ze inmiddels op school niet enorm achter? Dat werkt misschien ook niet zo motiverend.
2 weken geleden op school gesprek gehad en tot mijn verbazing werd er toen gesteld dat ze nog geen achterstand op had gelopen.

Ze deed Havo, nu mbo. Ergens heeft ze ooit vwo-advies gehad. Ik denk dat het niveau voor haar nu geen probleem is en dat ze het aardig bij kan benen (op Spaans na, misschien. Maar ik begreep dat de hele klas daar mee worstelde). En het is een redelijk praktische opleiding, dat scheelt misschien ook wel.
You'll never feel ready cause ready is not a feeling, it is a decision.
Alle reacties Link kopieren Quote
Fijn dat ze naar school is vandaag!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja he?

Zo. Mijn goede daad van vandaag weer gedaan. Dochter zei vanmorgen dat het haar echt niet lukte om haar kamer op te ruimen, en dat voelde als falen.

Zij naar school, wat ik superknap vind. Dus ik heb net een puberkamer uitgemest. Opgeruimde kamer, opgeruimd hoofd. Hoop ik dan maar.

(En jeej! Geen vapes dit keer!)
You'll never feel ready cause ready is not a feeling, it is a decision.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lucy schreef:
04-11-2025 16:18
Ja he?

Zo. Mijn goede daad van vandaag weer gedaan. Dochter zei vanmorgen dat het haar echt niet lukte om haar kamer op te ruimen, en dat voelde als falen.

Zij naar school, wat ik superknap vind. Dus ik heb net een puberkamer uitgemest. Opgeruimde kamer, opgeruimd hoofd. Hoop ik dan maar.

(En jeej! Geen vapes dit keer!)
Wat fijn! Dat klinkt als een goede dag. Hoe ziet jullie dag er dan verder uit? Eten jullie met zijn drieën bijvoorbeeld of gaat ze vaak direct naar haar kamer?
Hier kom ik nog op terug
Alle reacties Link kopieren Quote
Ze eet wel beneden. En op goede dagen komt ze vaak savonds beneden tv kijken, tegen me aanhangen en wat kletsen. Op slechte dagen gaat ze na het eten weer naar haar kamer. Als ze niet naar school gaat slaapt ze overdag (ze heeft moeite om savonds in slaap te komen. Wat logisch is, als je overdag slaapt en niets doet om fysiek moe te worden. Maar ja.. dus ik hoop dat ze na vandaag vannacht weer goed slaapt)
You'll never feel ready cause ready is not a feeling, it is a decision.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ondanks antidepressiva, die goed aanslaan, weigert kind nog steeds alle hulp. En gaat ze weer steeds minder naar school. Vindt haar klas heel leuk, de opleiding ook, maar de proefwerken geven te veel stress en gaat ze niet heen. Hierdoor is de achterstand ondertussen te groot.

Ze is gestopt met bijbaan, want dan kon ze meer focussen op studie. Afgesproken dst ze meer zakgeld zou krijgen.

En nu geeft ze aan besloten te hebben niet meer naar school te gaan. Niets te willen. Het wel prima te vinden zo. Geen hulp, geen bijbaantje, geen sport, geen versntwoordeliklheden.

Ben ik een bitch als ik haar op wil laten nemen? Bijvoorbeeld bij "yes we can-clinics"? Ik trek dit niet meer. Van geen kanten.
lucy wijzigde dit bericht op 18-11-2025 21:21
1.65% gewijzigd
You'll never feel ready cause ready is not a feeling, it is a decision.
Alle reacties Link kopieren Quote
Kan dat wel als zij zelf niet wil?

Je bent geen bitch, je bent doodop en bezorgd.
Het voordeel van opname lijkt me dat de zorg bij jullie weg is, en je volledig de liefhebbende ouder kan zijn ipv ook nog de rol van hulpverlener, coach, poltieagent op je nemen (en daarin steeds te ervaren dat het niet lukt, met alle frustratie van dien).

Het lijkt me wel duidelijk dat aan haar trekken en streng zijn (meer de tactiek van je man toch?) niet werken.
This is an unacceptable timeline
Alle reacties Link kopieren Quote
Net zitten googelen. Bij een kind van 16 is een gerechtelijke machtiging nodig als zij geen toestemming geeft. Gaan we nooit krijgen.

Maar ik trek het niet meer dat ze hele dagen weer in bed gast liggen, hulp weigert, niet sport, niet werkt, qep uitgaat en vapet en drinkt. Echt niet. Stoppen met school én hulp weigeren is voor mij een grens.

Dan maar de gemeente bellen wat de mogelijkheden zijn voor begeleid wonen of iets dergelijks?

Want zij gaat het hiermee niet redden. Het eeuwige vermijden. Hoofd onder het dekbed en heel hard "lalala" zingen zodra er verantwoordelijkheid om de hoek komt kijken. En ondertussen heb ik niet meer het idee dat het een fase is, tot rust moeten komen. Ik geloof wel dat het autisme is met zwaar vermijdingsgedrag.
You'll never feel ready cause ready is not a feeling, it is a decision.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat vindt de verpleegkundige, heeft die ook niet goed zicht op de opties die er zijn?

Wat bij me opkomt (en dit is geen advies, ik zou ook echt niet weten wat het juiste is om te doen):
Ze zoekt rust in niets doen/hoeven. Maar omdat de onrust in haar zit en niet per se in school, gaat ze niet vinden wat ze zoekt door in bed te liggen. Niet dat ze dus maar naar school moet gaan, maar ik zou dus niet zeggen dat rust niet helpt - eerder dat ze het nog niet heeft.

Ok, toch wel advies: stoppen met trekken en werken. Het lukt niet, en op dit moment weet je het even niet. Dan zou ik zo weinig mogelijk energie kwijt proberen te raken aan kontschoppen, ompraten, onderhandelen. Je mag de experts inroepen en afwachten waar zij mee komen. Probeer voor jezelf die rust die jij en dochter allebei zo hard nodig hebben wel ruimte te geven.
This is an unacceptable timeline
Alle reacties Link kopieren Quote
tyche schreef:
18-11-2025 22:11
Wat vindt de verpleegkundige, heeft die ook niet goed zicht op de opties die er zijn?

Wat bij me opkomt (en dit is geen advies, ik zou ook echt niet weten wat het juiste is om te doen):
Ze zoekt rust in niets doen/hoeven. Maar omdat de onrust in haar zit en niet per se in school, gaat ze niet vinden wat ze zoekt door in bed te liggen. Niet dat ze dus maar naar school moet gaan, maar ik zou dus niet zeggen dat rust niet helpt - eerder dat ze het nog niet heeft.

Ok, toch wel advies: stoppen met trekken en werken. Het lukt niet, en op dit moment weet je het even niet. Dan zou ik zo weinig mogelijk energie kwijt proberen te raken aan kontschoppen, ompraten, onderhandelen. Je mag de experts inroepen en afwachten waar zij mee komen. Probeer voor jezelf die rust die jij en dochter allebei zo hard nodig hebben wel ruimte te geven.

Mee eens. En verhelderend stukje over het rust thema.
Hartstikke moeilijk Lucy, en ik begrijp dat je nu gaat zoeken naar opties zoals begeleid wonen.
Heeft dochter nog een afspraak bij de verpleegkundige?
Alle reacties Link kopieren Quote
k weet het niet Tyche. We hebben haar gelaten. Hebben meebewogen. Gefaciliteerd waar nodig, maar nergens druk gelegd. Haar tempo.

Als je met onrust angst bedoelt, dan heb je geljjk. Maar als het meebewegen nu weer gaat resulteren in manipuleren, niets doen maar wel feesten, nergens verantwoordelijkheid nemen (want verantwoordelijkheid betekent verwachting. En verwachting betekent kunnen falen), dan denk ik niet dat dat de goede weg is. Ze gaat er niet uitkomen. Niet alleen. En naar ons luistert ze niet.

We zijn nu een jaar verder, en op hetzelfde punt als een jaar geleden.

En ik weet het: belang van kind gaat voor. Het is mijn motto geweest. Het hele jaar. Heb zoveel grenzen overschreden bij mijzelf, alles om haar bij te staan.

En als ik zou geloven dat meebewegen haar gaat helpen, dan zou ik over mijzelf heen stappen. Maar ik geloof het niet meer. Echt niet. Ze is zo fucking vermijdend.

En ja, morgen afspraak met pv. Als ze gaat. We hebben nauw contact de afgelopen maanden. En eigenlijk geeft ggnet aan dat zij het ook echt niet weten.

In januari start pmst. Als we haar meekrijgen, that is.
You'll never feel ready cause ready is not a feeling, it is a decision.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk ook niet dat je moet doorgaan met zo over je grenzen gaan. Of dat je haar permanent maar moet laten doen wat ze wil.

Een beetje cru misschien, maar: zij bepaalt al, of jullie nu wel of niet mee bewegen. Jullie kunnen op je kop gaan staan en hebben dat ook keihard geprobeerd, en toch krijg je haar niet verder. Dus stop, zo veel mogelijk, met op je kop staan. Want je valt om.

Een externe plek is misschien wel goed, als jij denkt dat dat kan helpen zou ik daar achteraan gaan.

Edit om toe te voegen: is dit bespreekbaar met haar? Dat je haar het beste gunt, dus alles vermijden dat niet is, en dat je ziet dat jullie haar nu niet kunnen helpen dus dat je kijkt naar wat de andere opties zijn? Dat je het liefst wilt dat ze bij jullie kan blijven en dat je onvoorwaardelijk van haar houdt, maar dat de situatie nu er niet een is waarin jij haar kan geven wat ze nodig heeft?
Of is dat te veel schuldgevoel/zwaarte op haar leggen?

Ik weet het werkelijk ook niet Luus. :hug:
This is an unacceptable timeline
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik hoop ergens dat vreemde ogen dwingen Tyche....

Edit:

Ik heb haar gisteren keuzes gegeven.

- school, en kijken of ze het eerste jaar in 2 jaar kan doen
- school, schouders eronder, overleggen hoe ze gemiste toetsen in kan halen (want ze wil niet uit deze klas)
- therapie
- dagbesteding via de gemeente.

Aangegeven dat als zij niet kiest, ik ga onderzoeken hoe ze wel hulp gaat krijgen. Maar dat volledig thuis zonder hulp geen optie is. Ze sneerde dat ik dat dsn maar moest doen. Ik denk dat ze zich dpofdchrikt als ik het echt doe... in elk geval praat ze sinds dst gesprek niet meer met me.
You'll never feel ready cause ready is not a feeling, it is a decision.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk dat je het goed doet Lucy.
En dat je grootste taak is om het, tot zulke hulp er is, te verdragen dat de situatie op dit moment niet door jou te fixen is. Proberen met haar in contact te blijven zonder dat dat nu een ander doel heeft dan het contact zelf. Zo min mogelijk strijd aan te gaan. Dat is niet opgeven (want je geeft haar niet op), dat is stoppen met iets dat niet werkt.
This is an unacceptable timeline
Alle reacties Link kopieren Quote
Nou, het was me het ochtendje wel.

Meis moest om 10 uur bij de pv zijn, maar weigerde haar bed uit tr komen. Ze vond dst ze ook wel kon bellen.

Ik ben boos geworden. Zei dat ik die kant in elk geval op ging, dat ik niet accepteerde dat ze in bed bleef liggen en dat ik dan ging kijken wat er mogelijk zou zijn.

Man zag hoe emotioneel/boos ik was, wildr me niet laten rijden en id meegegaan.

Daar geappt dat we er waren, bleek ze om 9.50 uur al te beeldbellen met Meis. Kennelijk voelde ze de noodzaak aan :P . Nadat ze eerst met meis heeft gesproken, nog met zn vieren gesproken.

Meis gaat stoppen met school, beginnenmet traumatherapie en met de gemeente gaan we zoeken naar dagbesteding.

Therapie ís nog niet gestart, maar in elk geval ligt er een plan, en zegt ze niet keihard nee tegen therapie.

Ik zal opgelucht ademhalen als ze is gestart...
You'll never feel ready cause ready is not a feeling, it is a decision.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wauw. Goed Lucy!!

Ik denk dat het ook heel goed is dat je een lijstje opstelt met waar ze uit kan kiezen, en dat als het niet lukt, jullie nu even gaan kiezen, want dat ze vast zit.
Ik merk zelf ook weer hoe comfortabel vermijden is, en hoe makkelijk ik opgeef dus er niets van me verwacht wordt.

Ja het kost gruwelijk veel om uit bed te komen te doorbreken. Maar eenmaal bezig voeltb het wel zoveel beter. Al blijft het kut. :m
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat fijn dat er een plan ligt. Ik denk dat je meis het misschien ook wel fijn dat er nu duidelijkheid is. Ik hoop van harte dat er nu wat rust bij jullie komt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Volgens mij doe je het heel erg goed! Geef die grens maar aan.

Als de afspraak was meer zakgeld ivm stoppen met baantje ivm meer focus op school dan zou ik erover denken dat weer terug te draaien. Zeker als het geld op gaat aan vapen en drinken.
Als ze dan laat zien dat ze de therapie volhoudt kun je eventueel weer meer zakgeld geven.
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren Quote
Starten met traumatherapie zou een heel goede stap zijn. Ik duim met je mee.
Je doet het goed in een onmogelijke situatie.
This is an unacceptable timeline
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat Tyche zegt.
En ze gaat hard schoppen tegen grenzen en verwachtingen denk ik, maar ze wel nodig hebben.
Ze krijgt dit zelf niet gekeerd.

Als grens en verwachting vanuit jullie leidt tot suïcide dreiging, dan moet er misschien maar een verplichte opname volgen.
Want Of ze is dan een gevaar voor zichzelf en heeft de hulp ontzettend nodig.
Of ze is zo bang dat ze manipuleert en heeft de hulp ontzettend nodig.
Of ze kan absoluut niet tegen grenzen, en heeft daar hulp bij nodig.

Ik vind het alleen ondoenlijk dat jullie dit zelf moeten bedenken, en GGNet geen sturing/advies hierin kan geven.

Ze zal verdorie toch niet de eerste weigerachtige puber zijn die totaal vast zit in destructieve patronen.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven