Viva zoekt alle pijlers

Heb jij een bijzondere band met je moeder (of juist niet)?

04-05-2015 17:13 130 berichten
Voor een online artikel zijn we op zoek naar bijzondere verhalen van forummers en de band met hun moeder.



Woont jouw moeder bijvoorbeeld bij jou in? Of gaat er geen dag voorbij dat je niet met elkaar belt? Of heb je juist helemaal geen contact meer met je moeder? Alle verhalen zijn welkom. Deze worden dan (al dan niet anoniem, hangt van jouw wensen af) verwerkt in een artikel voor VIVA.nl.



Stuur jouw verhaal o.v.v. 'De band met mijn moeder' naar redactie@viva.nl.



Alvast dank!
Alle reacties Link kopieren
Misschien is zij wel 'zo'n ouder' for all we know, en wordt ze nu vreselijk 'misbehandeld' door haar kind. Een andere reden voor een dergelijke tunnelvisie kan ik me niet bedenken.
.
Knuffel voor jou Swifty
anoniem_155375 wijzigde dit bericht op 06-05-2015 15:52
Reden: privacy
% gewijzigd
.
Swifty hele hele dikke knuffel

Het lijkt me verschrikkelijk dat je degene die jouw het leven heeft geschonken niet hebt mogen/kunnen meemaken. Ik hoop dat je heel veel plaatsvervangende liefde hebt mogen ontvangen.
ook een knuffel van mij swifty
En jij verdient ook een knuffel chinchilla!

Jij hebt ook al zo'n rot verhaal wat betreft jouw familie. Ik kan me voorstellen hoe jij je daaronder voeld.







Al die knuffels, zo geven we toch nog een positieve draai aan dit nare topic.
Alle reacties Link kopieren
Ik kan niet zeggen dat ik een supergoede band met mijn moeder heb. Ik heb dan ook geen leuke jeugd gehad. Ik ben van gezin naar gezin gegaan, mijn moeder is inmiddels getrouwd met haar vierde man. En niet alle mannen waren even aardig. Mijn moeder heeft vaak zelfmoord proberen te plegen, maar het is haar nooit gelukt. De laatste poging was in december 2011 en dat was wel de meest serieuze. Ik ben mishandeld als kind, zowel lichamelijk als psychisch. Het opvoeden van mijn broertjes en het huishouden kwam vooral op mij neer. Op mijn 16e ben ik weggelopen. Sindsdien is er meerdere keren geen contact geweest, die keuze was vaak vanuit mijn moeder. Ik heb sorry willen horen en die heb ik ook gehad, maar het voelde niet oprecht en ze snapte zeker niet waarom ik dat graag had. Ik begrijp mijn moeder nu wel beter, ze heeft een laag IQ, ook zij had een vreselijke jeugd en psychisch is ze gewoon niet gezond en dat verandert nooit. Die sorry laat ik zitten. Ik vraag me nu vooral af wat mijn reactie gaat zijn, wanneer mijn moeder komt te overlijden en of ik van haar houd. Ik weet wel dat mijn jeugd nog steeds invloed heeft op wie ik ben als persoon en dat is toch vooral negatief.

Inmiddels heb ik wel contact met mijn moeder, ik bel haar ook regelmatig en ik pas me inmiddels aan haar aan, alhoewel er nog steeds dingen zijn die ik vreselijk vind, zoals haar drankgebruik. Ze is heel erg zwart-wit in haar denken en dat probeer ik dan maar wat te nuanceren, alhoewel ik weet dat ze nooit echt 'de kern' of 'de reden' van iets zal begrepen.
Alle reacties Link kopieren
quote:Kerstmutsje777 schreef op 05 mei 2015 @ 16:06:

[...]





Je zal wel een raar kind zijn maak ik eruit op. In het verleden misschien iets teveel om aandacht gevraagd?



Jij bent echt knettergek.



En constant al je postings wijzigen, hoe kinderachtig.



Eerst poep praten en het dan weer weghalen. Maar dan heb je het wel mooi even gezegd, he?



En nee, ik ben niet persoonlijk geraakt, heb een hele goede band met mijn moeder.



Jij doet gewoon debiel. En blijft maar doorgaan en dan nu de slachtofferrol aannemen.
.
Alle reacties Link kopieren
quote:NummerZoveel schreef op 04 mei 2015 @ 20:14:

[...]





Je kunt ook bedenken dat er wel heel wat gebeurd moet zijn als mensen geen contact met hun ouders willen! Maar voel je vooral gezegend dat jij je er niets bij voor kunt stellen. Fijn, als je nog zo weinig ellende hebt gezien.Nee eigenlijk precies andersom. Heb als vrijwilliger bij het Leger des Heils gewerkt en heb veel ellende gezien (verslaafde ouders, verwaarloosde kinderen, misbruikte kinderen, etc), maar meestal was er een sterke band met de ouders. Ik heb het zelfs meegemaakt dat een volwassen vrouw het misbruik door haar vader verdedigde.
Ik zou jullie allemaal alsnog willen adopteren en overstelpen met moederliefde en een gelukkige jeugd geven



Alle reacties Link kopieren
quote:robbie75 schreef op 05 mei 2015 @ 20:14:

[...]



Nee eigenlijk precies andersom. Heb als vrijwilliger bij het Leger des Heils gewerkt en heb veel ellende gezien (verslaafde ouders, verwaarloosde kinderen, misbruikte kinderen, etc), maar meestal was er een sterke band met de ouders. Ik heb het zelfs meegemaakt dat een volwassen vrouw het misbruik door haar vader verdedigde.Ja, en dat is wenselijk? Of bewonderenswaardig? Of wat?
quote:SaveTheDay schreef op 05 mei 2015 @ 20:15:

Ik zou jullie allemaal alsnog willen adopteren en overstelpen met moederliefde en een gelukkige jeugd geven



[afbeelding]Wat ben jij een lieverd!
quote:robbie75 schreef op 05 mei 2015 @ 20:14:

[...]



Nee eigenlijk precies andersom. Heb als vrijwilliger bij het Leger des Heils gewerkt en heb veel ellende gezien (verslaafde ouders, verwaarloosde kinderen, misbruikte kinderen, etc), maar meestal was er een sterke band met de ouders. Ik heb het zelfs meegemaakt dat een volwassen vrouw het misbruik door haar vader verdedigde.Dan is je oorspronkelijke tekst nog stommer dan ik dacht, geen enkel kind vraagt erom om geboren te worden. Daar kies je voor als ouder (s). Het is je plicht om te zorgen voor een gelukkige jeugd voor je kind anders moet je er niet!!! aan beginnen/doorzetten.
Alle reacties Link kopieren
quote:SaveTheDay schreef op 05 mei 2015 @ 20:21:

[...]



Dan is je oorspronkelijke tekst nog stommer dan ik dacht, geen enkel kind vraagt erom om geboren te worden. Daar kies je voor als ouder (s). Het is je plicht om te zorgen voor een gelukkige jeugd voor je kind anders moet je er niet!!! aan beginnen/doorzetten.Wat er ook gebeurt het blijven je ouders hè. En de meeste mensen houden onvoorwaardelijk van hun ouders, ondanks hun tekortkomingen, fouten en onvolmaaktheden. Maar als jij het anders ziet heb ik daar geen enkel probleem mee
.
quote:robbie75 schreef op 05 mei 2015 @ 20:41:

[...]



Wat er ook gebeurt het blijven je ouders hè. En de meeste mensen houden onvoorwaardelijk van hun ouders, ondanks hun tekortkomingen, fouten en onvolmaaktheden. Maar als jij het anders ziet heb ik daar geen enkel probleem mee



En dat is zo'n typische uitspraak van iemand die wél uit een fijn gezin komt. Werkelijkwaar, het zou mij echt niks uitmaken of mijn ouders zouden overlijden of niet. Ik denk, dat het misschien zelfs een opluchting zou kunnen zijn als ze er niet meer waren. Dat klinkt heel onwerkelijk en hard misschien, maar misschien kan jij je dan ook voorstellen hoeveel onnodig lees zij mij hebben bezorgd. Dan zou ik de zekerheid hebben dat ik ze niet meer zou tegenkomen en dat er weer een herinnering aan pijn minder is.



Ik hoef ze nooit meer in mijn leven. Nu wij proberen zwanger te worden weet ik dat helemaal zeker. Ik weet namelijk dat ik mijn toekomstige kinderen niks zal ontnemen. Zulke ouders, dus grootouders voor mijn kinderen wil ik niet. Die wens ik geen enkel kind toe.
quote:swifty schreef op 05 mei 2015 @ 20:51:

[...]





ahh ja, helemaal mee eens, je bent een lieverd!



Hier ook een warme hug terug!!!thank you
quote:robbie75 schreef op 05 mei 2015 @ 20:41:

[...]



Wat er ook gebeurt het blijven je ouders hè. En de meeste mensen houden onvoorwaardelijk van hun ouders, ondanks hun tekortkomingen, fouten en onvolmaaktheden. Maar als jij het anders ziet heb ik daar geen enkel probleem mee Het klopt wat je hier zegt en volgens mij is dat vaak misplaatst. Het zou andersom moeten zijn want kinderen kiezen hun ouders niet uit maar ouders wel hun kinderen.
.
Dat klopt helemaal swifty.



Ik heb dat ook gehad. Als kind leer je jezelf helemaal aan te passen naar de wensen van je ouders. Alleen om de gewenste aandacht te mogen krijgen en om het zo veilig mogelijk te maken voor jezelf.

Je past jezelf zo erg aan dat je als volwassene niet normaal kan functioneren en daar jaren therapie voor nodig hebt om een gezonde volwassene te worden en je jeugd te kunnen verwerken.



Mijn moeder heeft tot op heden niet door wat ze heeft aangericht en volgens haar is het haar allemaal aangedaan. Door mij, door mijn zusje, mijn vader, door wie dan ook...



Ze verdient de titel moeder niet en verdient mijn aanwezigheid dan ook niet!
.
Alle reacties Link kopieren
De loyaliteit van een kind naar zijn ouders is zo ontzettend groot. Dat is bijna niet kapot te krijgen. Ik merk het bij mezelf ook. Ik heb echt een waardeloze vader, die misschien hele slechte dingen heeft gedaan (er is in ieder geval politieonderzoek naar gaande), maar ik heb altijd geweigerd een andere man 'papa' te noemen, hoe graag mijn moeder dat ook wilde. Ik heb het één keer geprobeerd en ik voelde me toen gewoon misselijk.

Bij ons in de familie lijkt het wel normaal te zijn om zo slecht mogelijk voor je kinderen te zorgen. Jeugdzorg, kinderen die weggehaald worden etc. is schering en inslag. Ik vraag me af of dat bij meer families normaal is of dat het vaak één gezin is, waar dit soort dingen gebeuren.

Ik was altijd bang zoals mijn moeder te worden en nu heb ik een kind en ik merk ook dat het moeilijk is om dat niet te worden. Niet te moeilijk gelukkig, maar wel moeilijk.
.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven