Werk & Studie alle pijlers

Afgestudeerd en wat nu??

14-01-2008 14:13 29 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal,

Afgelopen september ben ik afgestudeerd aan de hotelschool. Het heeft uiteindelijk nog wel moeite gekost maar toch mijn diploma op zak. Ik dacht altijd, als ik mijn diploma heb ga de ideale baan vinden en echt gelukkig worden. Ik weet dat wel een beetje hoge verwachtingen zijn, maar tijdens mijn studie voelde het alsof ik altijd alles uitstelde. De vakantie, de auto, het huisje voor jezelf en echt investeren in vrienden en familie.



Ik ben altijd iemand geweest met plannen, op mijn twaalfde zei ik al tegen mijn ouders: 'zet maar wat geld opzij voor mijn studie, want ik ga studeren en een goede baan krijgen zodat ik voor jullie kan zorgen'. Kortom ik wist altijd dat ik carriere wilde maken. Nu ben ik afgestudeerd en werk al een tijdje. Ik heb mijn eerste baan alweer opgezegd omdat het helemaal niet goed voelde. Het was niet zo dat het heel moeilijk was, maar het was gewoon totaal niet wat ik er van verwacht had. Ik kon mezelf binnen 4 maanden al totaal niet meer motiveren en lag als ik thuis was alleen maar op bed. Uiteindelijk heb ik 'per ongeluk' ontslag genomen, tijdens een moeilijk gesprek met mijn baas. Vervolgens ben ik heel hard gaan nadenken over of de hotellerie wel wat voor mij was. Mijn conclusie was dat ik daar niet echt verder in wilde. Gewoon aan de receptie staan is super leuk, maar daar raak je ook op uitgekeken... en dan?? Nu werk ik als directie assistente op een theater academie, maar ik heb dat vuurtje niet terug dat ik tijdens mijn studietijd had. Ik weet niet meer wat ik er aan moet doen, ik heb al een paniek aanval gehad (bij mijn vorige baan meerdere) en daar zal ik nog wel vaker last van krijgen. In deze baan zou ik heel gelukkig moeten zijn. Maar dat lukt niet omdat ik mijzelf dwars zit.



Ik denk dat wij tegenwoordig veel te veel keuzes hebben, dit maakt het ZOOO moeilijk om achter je eerdere keuzes te blijven staan. Ik twijfel elke dag aan of dit wel 'mijn pad' is, en of ik hier in wel echt gelukkig kan worden. Mijn grootse carrière plannen heb ik al laten varen. Het competitieve zakenwereldje is niets voor mij, ik wil gewoon toegevoegde waarde hebben. De keuzes die ik nu maak gaan de rest van mijn leven beïnvloeden, dat is een druk waar ik gewoon niet goed mee om kan gaan.



Ik vroeg mij af of er meer mensen zijn dit na hun studie hebben ervaren. Wat kan je doen om die energie, motivatie oftewel het vuurtje terug te krijgen. Ik wil niet voor mijn dertigste een burn-out krijgen of de rest mijn werkende leven dit gevoel hebben.



(dit klinkt allemaal erg heftig voor iemand die net is afgestudeerd, maar ik kan al deze gedachtes niet los laten, vandaar dat ik het nu met jullie deel.)
Alle reacties Link kopieren
hoi!



Wat een herkenning! Iemand zei al dat we teveel keuzes hebben en dat we daarom zo veel 'problemen' hebben. Ik denk dat het ook belangrijk om te realiseren is dat het een welvaartsprobleem is.. Mensen in onderontwikkelde gebieden kunnen al deze keuzes niet maken, dus er ook iets om wel blij mee te zijn.. Oke, maar dat maakt het natuurlijk niet makkelijk met al die keuzes.



Ik worstel er zelf ook mee. Vorig jaar tijdens mijn afstudeerstage kwam ik er achter dat ik echt niet in Nederland richting milieu (ingenieursbureau) wil werkend. Tijdens mijn studie werd ik een soort van voorgeprogrammeerd: milieu is belangrijk. Tijdens de stage kwam ik er achter: Maar het draait allemaal om geld.. beetje desillusionerend.



Omdat ik toch ergens 'droom' van een mooie baan, liefst in de ontwikkelingshulp ben ik verder gaan studeren aan de universiteit. Op zich een leuke studie, maar ik loop wel tegen wat problemen aan. Ik hoor niet goed, waardoor de twijfel toeslaat of ik later wel echt in het buitenland kan werken wat betreft communicatie en dergelijke... en de studie verloopt moeilijk omdat ik veel niet versta en er in de colleges zoveel meer informatie wordt gegeven in vergelijking tot het HBO. Dit alles maakt dat ik weer twijfel... en twijfel.. en me afvraag of dit echt wel de goede richting is. Hopelijk komt er weer een helder moment zodat ik mezelf een antwoord kan geven :)



Ergens is studeren ook een uitvlucht/uitstel. Werken wil ik nog een even niet en studeren vind ik leuk. Maar ik heb ook zo iets. Als ik later echt wat anders wil doen, dan kan ik me altijd nog wel laten omscholen en een deeltijdstudie doen ofzo.. Als de motivatie er is, dan is de weg er ook :)



Om mijn lange verhaal kort te maken. Op het moment dat je niet weet wat je wil, is denk ik niets leuk want dan heb je er geen motivatie voor... en wordt het steeds minder en minder leuk. Het is gewoon belangrijk om iets te gaan doen met motivatie, ook als is het maar een simpel bijbaantje of tijdelijke baan.. :)



Succes !
Alle reacties Link kopieren
[i]quote mevzonneschijn

Om mijn lange verhaal kort te maken. Op het moment dat je niet weet wat je wil, is denk ik niets leuk want dan heb je er geen motivatie voor... en wordt het steeds minder en minder leuk. Het is gewoon belangrijk om iets te gaan doen met motivatie, ook als is het maar een simpel bijbaantje of tijdelijke baan..



Volgens mij heb je daar een waarheid als een koe te pakken! :)

Ik moet dus gewoon iets gaan doen :)
Alle reacties Link kopieren
Fijn om te weten dat ik niet de enige ben die hierover piekert.. Ik heb maatschappelijk werk gestudeerd en ik ben afgestudeerd in 2004 maar ik heb nog nooit in die richting gewerkt.Het is volgens mij ontzettend moeilijk om daar werk in te vinden, als je geen ervaring hebt!

Ik heb gewerkt als groepsleider maar ik merkte dat ik mijn kwaliteiten daar niet kan ontwikkelen en daarom ben ik als administratief medewerker gaan werken. Ik had het er erg naar mijn zin maar door reorganisatie moest ik weg.

Ik ben van plan om een coach te bellen als ik daarvoor de moed vindt. Ik weet gewoon niet wat ik wil!!!
Alle reacties Link kopieren
Eh...en schop onder je kont....?!



Het leven is niet altijd ideal en vooral de 1e jaren werkt kunnen gewoon KUT zijn, ik zou zeggen wen er aan en zet je tegen en ga anders een opleiding zoeken je wel echt leuk vind volg die en zoek dan een andere baan.....



echt af en toe moet ik de oudere generatie toch gelijk geven: onze generatie (de 20 en 30-jarigen weten niet meer wat hard werken is en kunnen alleen maar zeuren)



Dus zoek een baan die uit te houden is en bedenk wat je echt wil, maar bedenk een baan is minimaal 20% van de tijd saai en ik denk de meeste banen nog wel meer. Dus wees realistisch

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven