Afsluiten nare werkervaring- hoe

In juli heb ik ontslag genomen bij mijn laatste werkgever.
Heb hierover destijds ook een topic geopend.

Wat ik wil met dit topic? Geen idee - van me af schrijven, of tips?

Mijn verhaal:
Ik had een leuke baan, na 12 jaren thuis geweest te zijn. Was er zo blij mee, zat goed op mijn plek. Tijdens mijn opleiding 12 jaar terug, had ik bij een bedrijf mijn jaarstage gedaan en dit was zó ontzettend leuk! Altijd de gedachte gehad; is er daar weer een plekje, dan wil ik er weer heen. 2 jaar terug was er een vacature, maar doordat ik lange tijd eruit geweest was, ben ik het destijds niet geworden; door een gebrek aan ervaring. Snap ik. Was zuur, maar gaf niet, ik begreep het. Na een maand kwam ik aan het werk voor dezelfde functie, bij een ander bedrijf. Daar had ik het dus enorm naar mijn zin. En toen werd ik ineens gebeld in mei...; ze hadden een vacature, en vroegen naar mij. Ze vroegen zelf naar mij. Doordat dit veel dichter bij huis was, veranderde er voor mij iets in de functie; ik ken het werkgebied. Dat leek me zo leuk!! En ik kon er nog mensen, eigenlijk was het dus wat ik altijd had gewild. Die mensen die ik nog kon, zouden niet mijn directe collega's worden.

Na lang nadenken heb ik er voor gekozen het aan te gaan. En wat had ik er zin in!!

Helaas liep het echt geheel zo anders dan ik ooit voor mogelijk had gehouden; een nare werksfeer, torenhoge verwachtingen van mij zonder zelfs maar enige bereidheid mij in te werken... En dat ging van kwaad tot erger. In het begin snapte ik niet wat er gebeurde; hoe kan dit?! Wat gebeurt hier? Ik heb me in allerlei bochten gewrongen, maar ik kwam er niet uit. Na een aantal weken zou ik gewoon gaan werken. Ik kwam op kantoor en zou nog één keer mijn 'dingen' op tafel gooien en vragen om eea aan te passen zodat het wél zou gaan werken. Dat was mijn laatste poging... Ik zag het niet meer...

Binnengekomen was de toon gelijk gezet; er kon geeneens een goedemorgen vanaf en het stootte me zo tegen het hoofd dat mijn maag gewoon naar boven kwam. Ik ben toen rustig gaan zitten en heb gezegd dat ik het niet meer ging doen. Dat ik er wel uit was, dat ik stopte. Dat het hem niet werd hier, en ik mij er niet voelde passen. Dat was mijn laatste werkdag. Ben niet met gedoe vertrokken.

Na mijn vakantie ben ik terug geweest om spullen te brengen. De manager was aanwezig en wachtte mij op. Ik had het gevoel dat ze heel graag wilde dat ik zsm zou vertrekken. Ik had echter een afspraak ingepland met iemand daar die ik van vroeger kon, en wilde haar ook gewoon gedag zeggen. Dit heb ik gedaan.

Zij gaf me aan, hoewel ze er natuurlijk niet veel over kon zeggen; ik was de 3e op rij die binnen enkele weken vertrok. Mijn directe collega's hadden geen trek in mij, zouden het mij moeilijk maken, hoopten de vakantieperiode te overbruggen (hoewel ik in jan een vast contract zou krijgen), en zouden wel zien hoelang ik het vol zou houden...

Eerst was ik gek genoeg opgelucht; mijn gevoel was juist geweest; er was iets maar ik kon er de vinger niet op leggen. Eenmaal thuis werd ik ontzettend kwaad; hoezo doe je dit?! Hiervoor heb ik mijn leuke baan opgezegd! Dat was mijn eigen keuze, heb er geen spijt van omdat ik mezelf later altijd had afgevraagd had van 'wat als...', maar wat baal ik van de uitkomst !!!

Soms schaam ik me, voelt het alsof ik gefaald heb en voor schut sta, maar vaak ben ik er heel kwaad om. Ik had het zo leuk, en nu heb ik niks? waarom vragen ze naar mij, lokken mij naar hen toe, halen me aan, als je team dit gaat doen?! En dan was ik ook de 3e al!

Gister ben ik via via heel onbedoeld in contact gekomen met degene die vlak voor mij daar binnen 2 weken vertrokken is. Precies hetzelfde verhaal. Had ook haar vaste baan opgezegd, en was er best van slag door...

Ik weet niet wat ik met mijn gevoel moet. Ik voel me alsof me iets ontzegt is. Het lonkt om naar het bedrijf te stappen en aan te geven dat ik nu weet dat ik de 3e ben. Dat ze dit niet kunnen maken. Maar ik heb er niks aan. Maar ik voel me zo machteloos!!

Intussen ben ik werkzoekende, specifiek voor eenzelfde functie. Dat is het gewoon voor mij!

Morgen zou ik even langsgaan bij vorige werkgever. Hadden we bij vertrek al afgesproken. heb nog goed contact daar, en ze weten ook dat ik al vertrokken ben en in beknopte zin waarom. Er is nu geen ruimte, maar als dat er komt denken ze aan mij. Dat geloof ik ook echt, heb nog goed contact met enkele collega's en ook manager.

Morgen zou ik dus even langsgaan. Het idee was gewoon even binnen te lopen maar de manager wilde even een 'echte afspraak' inplannen. En ik voel dat dat me bezighoud; zit er misschien toch een kleine kans in? Ik wil mezelf geen vaste hoop geven... Dat ik terug zou willen, heb ik echt even over na moeten denken, maar dat zou ik heel graag willen. Ik mis mijn werk daar, en mijn fijne collega's.

Wat wil ik met dit verhaal? Nou, misschien van me af schrijven. Het gebeuren heeft me toch wel een knoei gegeven. En ik denk steeds; nu sta ik hier, zoek weer werk. Heb nu niks meer... Ik voel me genaaid. En machteloos. Ik weet niet wat ik er mee moet...

Dankjewel allen !!!
Kan het gewoon nog niet geloven... ben er zo blij mee! Ze heeft het gelijk ook aan alle collega's verteld (waar ik bij was) en die reacties waren echt heeel lief. Appjes komen nu ook binnen. Wat kan het er dan ineens weer heel anders uitzien!! Wat een fijne opsteker weer! Wauw!!