Werk & Studie
alle pijlers
Ander werk?
donderdag 9 september 2021 om 10:17
Ik voel me al een tijdje niet op m’n plek op mijn werk. Ik zat een tijd in de fase dat het af en toe meeviel en dan dacht: och, overal is wel wat. Maar dan gebeurt er weer iets en dan denk ik: o nee, ik moet echt weg. Vast herkenbaar voor meer mensen maar ik denk dat die dan ook daadwerkelijk stappen gaan zetten. Ik denk in beperkingen. Daar ben ik wel mee aan de slag trouwens (mindset). Maar om het nog ‘makkelijker’ te maken twijfel ik ook of ik in mijn huidig beroep wil blijven, want wat ik zeker niet wil is weer tegen dezelfde problemen aanlopen maar dan in een ander bedrijf.
Misschien goed om te vermelden dat ik me voor mijn huidige functie al heb omgeschoold in de vorm van een zelf-betaalde opleiding. Ik zou bij deze werkgever alle mogelijkheden krijgen en aanvullende cursussen. Om die reden zou ik wel met een laag salaris beginnen, wat dan verhoogd zou worden naarmate ik me meer ontwikkelde. In de praktijk betekent het dat ik het vooral zelf uit moet zoeken en ik voel me dus nog altijd niet comfortabel in deze (solo)functie. Onnodig te zeggen dat dat salaris dus in die vier jaar dat ik er nu werk nooit omhoog is gegaan. Wel heb ik een vast contract gekregen.
Zo lang ik hier zit kom ik niet in beweging. Zo is het mijn hele loopbaan gegaan: het lukt pas als ik thuis zit vanwege ontslag, faillissement of geen contract-verlenging. En maar in mijn comfort-zone blijven zitten. Maar had ik toen nog enigszins duidelijk voor ogen wat ik dan wel wilde, nu heb ik echt geen idee meer. Ik ben bang dat mijn werkgever dat wel een beetje in de gaten heeft, maar hij spreekt me er niet op aan. Oké, een half jaar geleden heb ik aangegeven dat ik tegen dingen aanloop en toen zei hij dat ik niet vastgeketend zit, ofwel: als ik weg wil kan ik weg. Zo’n zelfde halfjaars-gesprek heb ik binnenkort weer en ik weet niet of het handig is om te zeggen dat ik me niet op mijn plek voel. Enerzijds hoop ik dat het me forceert om stappen te zetten. Of dat die openheid me mogelijkheden geeft om dat te doen. Maar anderzijds maakt het me ook wel angstig want dan is er geen weg terug. Wat zouden jullie doen in mijn geval, open kaart spelen? Ben ook wel benieuwd naar ervaringen van anderen die uit deze impasse zijn gekomen.
Misschien goed om te vermelden dat ik me voor mijn huidige functie al heb omgeschoold in de vorm van een zelf-betaalde opleiding. Ik zou bij deze werkgever alle mogelijkheden krijgen en aanvullende cursussen. Om die reden zou ik wel met een laag salaris beginnen, wat dan verhoogd zou worden naarmate ik me meer ontwikkelde. In de praktijk betekent het dat ik het vooral zelf uit moet zoeken en ik voel me dus nog altijd niet comfortabel in deze (solo)functie. Onnodig te zeggen dat dat salaris dus in die vier jaar dat ik er nu werk nooit omhoog is gegaan. Wel heb ik een vast contract gekregen.
Zo lang ik hier zit kom ik niet in beweging. Zo is het mijn hele loopbaan gegaan: het lukt pas als ik thuis zit vanwege ontslag, faillissement of geen contract-verlenging. En maar in mijn comfort-zone blijven zitten. Maar had ik toen nog enigszins duidelijk voor ogen wat ik dan wel wilde, nu heb ik echt geen idee meer. Ik ben bang dat mijn werkgever dat wel een beetje in de gaten heeft, maar hij spreekt me er niet op aan. Oké, een half jaar geleden heb ik aangegeven dat ik tegen dingen aanloop en toen zei hij dat ik niet vastgeketend zit, ofwel: als ik weg wil kan ik weg. Zo’n zelfde halfjaars-gesprek heb ik binnenkort weer en ik weet niet of het handig is om te zeggen dat ik me niet op mijn plek voel. Enerzijds hoop ik dat het me forceert om stappen te zetten. Of dat die openheid me mogelijkheden geeft om dat te doen. Maar anderzijds maakt het me ook wel angstig want dan is er geen weg terug. Wat zouden jullie doen in mijn geval, open kaart spelen? Ben ook wel benieuwd naar ervaringen van anderen die uit deze impasse zijn gekomen.
vivinnetje wijzigde dit bericht op 17-10-2021 20:41
1.62% gewijzigd
donderdag 9 september 2021 om 17:34
Mijn ervaring is: meerdere 50ers die de stap waagden en weer plezier kregen in het werkvivinnetje schreef: ↑09-09-2021 16:50Met ervaringen? Tenzij je het gevoel of de situatie helemaal niet herkent natuurlijk!
donderdag 9 september 2021 om 17:39
Ervaring: een paar keer een carrièreswitch gemaakt. Ik herken dat afwachtende van jou niet zo goed. Bovendien: zo abrupt hoeft je carrièreswitch niet te zijn.
En waar ben je precies bang voor? Dat je niks leuks kan vinden? Jij beslist nu al voor bedrijven dat ze alleen maar hippe kippen zoeken, maar je hebt niet eens gesolliciteerd. Probeer het gewoon, stuur een paar brieven de deur uit, ga praten met bedrijven waar je graag zou willen werken, zoek (via Linkedin?) contact met mensen die het werk doen wat je graag wilt doen, of werken bij bedrijven waar je zou willen werken. Daarmee breng je niet je inkomen of je vastigheid in gevaar, en maak je de stap naar iets nieuws misschien wat kleiner voor jezelf.
Hoe is de werkgelegenheid voor de baan die je nu doet? Zou je makkelijk terug kunnen als je een stap waagt en het bevalt je voor geen meter?
En waar ben je precies bang voor? Dat je niks leuks kan vinden? Jij beslist nu al voor bedrijven dat ze alleen maar hippe kippen zoeken, maar je hebt niet eens gesolliciteerd. Probeer het gewoon, stuur een paar brieven de deur uit, ga praten met bedrijven waar je graag zou willen werken, zoek (via Linkedin?) contact met mensen die het werk doen wat je graag wilt doen, of werken bij bedrijven waar je zou willen werken. Daarmee breng je niet je inkomen of je vastigheid in gevaar, en maak je de stap naar iets nieuws misschien wat kleiner voor jezelf.
Hoe is de werkgelegenheid voor de baan die je nu doet? Zou je makkelijk terug kunnen als je een stap waagt en het bevalt je voor geen meter?
Wat eten we vanavond?
vrijdag 10 september 2021 om 09:56
Je doet zelf en niet voor de 1e keer. Je kan ook de opleiding/cursus zoeken die je wil, een plan maken, voorleggen en een salarisverhoging vragen voor wanneer de opleiding haalt. Je werkgever gaat het bij iemand zonder motivatie niet op een zilveren schaal aandragen.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
vrijdag 10 september 2021 om 10:13
Zijn ze wel blij met je? Ik krijg een beetje de indruk dat ze een opleiding misschien voor jou of voor jouw functie niet de moeite waard vinden? Ook de indirecte opmerking van, als het je niet bevalt vertrek je maar, klinkt niet erg of ze je op waarde schatten.vivinnetje schreef: ↑09-09-2021 16:49Dit is echt wel iets wat ik niet zo netjes vind gegaan, want ik heb echt wel veel onderzoek gedaan. De werkgever vond het niks waar ik mee aan kwam. Ik moet toegeven dat het meeste basis was, maar op maat was geen optie. Uiteindelijk heb ik een paar vakboeken gekregen. Het is een wijze les, want de toezeggingen zijn mondeling gedaan. En de tijd heeft de situatie inmiddels ingehaald, iedereen kreeg te horen dat er niks bij kon dit jaar. Geen idee of het ergens anders anders gaat, ik ben nooit eerder aangenomen in een situatie dat er moest worden aangekeken of ik nieuwe stof (mbv die cursus dus) snel zou oppikken.
Die vakboeken had je nooit moeten accepteren. Welke opleidingen had je dan in gedachten toen je dit besprak voordat je weer aangenomen?
Het is bijna nergens zo dat opleidingen exact bij de functie moeten passen, dat dat alleen maar In Company zou kunnen.
anoniem_402201 wijzigde dit bericht op 10-09-2021 10:15
5.14% gewijzigd
zondag 17 oktober 2021 om 17:38
Ik heb t van de week gewoon gedaan, eerste de beste baan aangenomen die ik kon krijgen in een magazijn en heb m’n ontslag ingediend.
Ik heb het ook al tijden niet naar mijn zin op t werk door allerlei bijzondere dingen die daar gebeuren en werd op een gegeven moment moe van mijn eigen geklaag en voor ik echt een zuur wijf werd moest ik daar weg. Opzegtermijn uitzitten en dan ben ik weg.
Ik zou persoonlijk altijd voor m’n geluk kiezen.
Succes met je keuze en beslissing
Ik heb het ook al tijden niet naar mijn zin op t werk door allerlei bijzondere dingen die daar gebeuren en werd op een gegeven moment moe van mijn eigen geklaag en voor ik echt een zuur wijf werd moest ik daar weg. Opzegtermijn uitzitten en dan ben ik weg.
Ik zou persoonlijk altijd voor m’n geluk kiezen.
Succes met je keuze en beslissing
zondag 17 oktober 2021 om 20:57
Meridian schreef: ↑17-10-2021 17:38Ik heb t van de week gewoon gedaan, eerste de beste baan aangenomen die ik kon krijgen in een magazijn en heb m’n ontslag ingediend.
Ik heb het ook al tijden niet naar mijn zin op t werk door allerlei bijzondere dingen die daar gebeuren en werd op een gegeven moment moe van mijn eigen geklaag en voor ik echt een zuur wijf werd moest ik daar weg. Opzegtermijn uitzitten en dan ben ik weg.
Ik zou persoonlijk altijd voor m’n geluk kiezen.
Succes met je keuze en beslissing
Wat goed Meridian! Ik herken het wel van de angst een 'zure' te worden. Ik heb inmiddels om die reden open kaart gespeeld en gezegd dat ik dingen moet uitzoeken. Dat is echt een last van m'n schouders... Iets anders, ik weet het nog steeds niet, maar ik hoef me nu niet in allerlei bochten te wringen met smoesjes. Ik krijg de vrijheid om uit te zoeken wat bij me past, als ik er maar voor zorg dat mijn werk er niet onder te lijden heeft.
zondag 24 oktober 2021 om 23:28
Hoe ga je hiermee aan de slag?vivinnetje schreef: ↑17-10-2021 20:57Wat goed Meridian! Ik herken het wel van de angst een 'zure' te worden. Ik heb inmiddels om die reden open kaart gespeeld en gezegd dat ik dingen moet uitzoeken. Dat is echt een last van m'n schouders... Iets anders, ik weet het nog steeds niet, maar ik hoef me nu niet in allerlei bochten te wringen met smoesjes. Ik krijg de vrijheid om uit te zoeken wat bij me past, als ik er maar voor zorg dat mijn werk er niet onder te lijden heeft.
maandag 25 oktober 2021 om 17:06
Ik herken deels wat je zegt. Al langer heb ik het niet naar mijn zin op mijn werk en ik werd mijn eigen geklaag een beetje zat. Ook hield ik mezelf vol dat het vast wel beter werd. Ik ben toch gaan solliciteren om me eens te gaan oriënteren en gevoelsmatig heb ik nu een match met een bedrijf. Prettige gesprekken gehad en ik ben aangenomen! Het arbeidsvoorwaardengesprek moet nog komen, dus het is nog niet definitief, maar ik merk nu al dat de enthousiasme over de functie zoveel met me doet. Ik voel eindelijk weer motivatie, in plaats van de demotivatie die ik voel op mijn huidige plek. En weet je? Als dit niks is dan is het niet het einde van de wereld, maar van niks doen word ik nu ook niet vrolijk dus dan is dit (voor mijn gevoel en in mijn geval) de beste oplossing gevoelsmatig!
