Werk & Studie
alle pijlers
Bedrijfsleider Albert Heijn
woensdag 28 januari 2009 om 11:08
Goedzo Angie. Kijk eens of je een sport kunt gaan doen. Dat is goed tegen deze gevoelens en je leert er misschien nog wat nieuwe vrienden kennen. Doe lekkere verwenavondjes thuis, met maskertjes, teennagels lakken. Huur feel-good movies die mannen niet willen zien. Kom wat meer kletsen op het forum tegen de eenzaamheid.
Stressed is just desserts spelled backwards
donderdag 29 januari 2009 om 09:05
Angie, die zondag is niet het probleem. Ik durf zelfs te beweren dat je problemen niet zijn opgelost als je vriend niet gaat werken als supermarktmanager. Het grotere, achterliggende probleem is dat jij je vriend 24/7 nodig hebt om je onzekerheid weg te nemen.
En dat kan niemand voor jou doen, dat moet je zelf regelen. Ik zou je aanraden daarmee keihard aan de slag te gaan, op welke manier dan ook, zoals je vriend zich richt op zijn supermarktmanagerscarrière.
En dat kan niemand voor jou doen, dat moet je zelf regelen. Ik zou je aanraden daarmee keihard aan de slag te gaan, op welke manier dan ook, zoals je vriend zich richt op zijn supermarktmanagerscarrière.
donderdag 29 januari 2009 om 09:16
bleeeeeh
sorry maar ik word niet goed als ik dit zo lees! ik herken hier namelijk zo veel in, jij lijkt sprekend mijn ex vriend .... dat gaf zo'n vreselijk benauwd gevoel dat ik niet wist hoe hard ik weg moest wezen en juist vooral die job gaan doen omdat ik dat lekker zelf wou. kom op, word eens wat onafhankelijker van je vriend, leer op eigen benen staan!
geef je eigen een schop onder de bips en ga prof. hulp zoeken! daar word jij beter van en je relatie ook omdat je weer zekerder word.
toevallig stond er bij ons in de plaatselijke krant een advertentie voor AH supermarktmanager
gun je vriend toch lekker die baan zeg!
mijn excuses want ik vrees wel dat het niet zo aardig overkomt, maar bedoel het wel goed.
Succes!
sorry maar ik word niet goed als ik dit zo lees! ik herken hier namelijk zo veel in, jij lijkt sprekend mijn ex vriend .... dat gaf zo'n vreselijk benauwd gevoel dat ik niet wist hoe hard ik weg moest wezen en juist vooral die job gaan doen omdat ik dat lekker zelf wou. kom op, word eens wat onafhankelijker van je vriend, leer op eigen benen staan!
geef je eigen een schop onder de bips en ga prof. hulp zoeken! daar word jij beter van en je relatie ook omdat je weer zekerder word.
toevallig stond er bij ons in de plaatselijke krant een advertentie voor AH supermarktmanager
gun je vriend toch lekker die baan zeg!
mijn excuses want ik vrees wel dat het niet zo aardig overkomt, maar bedoel het wel goed.
Succes!
donderdag 29 januari 2009 om 09:49
quote:AngieG schreef op 29 januari 2009 @ 09:00:
[...]
Zou je alsjeblieft willen nakijken wat er staat over de zondag?
Alvast bedankt!
Sluit me aan bij KaatjeBlij, ik krijg echt de kriebels van je verhaal Angie. Je zegt dat je alle tips ter harte neemt uit maar je laatste bericht spreekt het tegendeel!
Jij hebt serieus een probleem, of je kerel nu bij de Appie gaat werken of niet dat gaat echt niet minder worden.
Hoe oud ben je? Dringend tijd om volwassen te worden als ik je reacties lees. Stop met jengelen en dreinen maar doe wat!
Als je zo ver bij hem vandaan woont: verhuis! Er bestaat geen verhuislimiet in een mensenleven. Als het niet bevalt kan je terug verhuizen, naar elders verhuizen of waar dan ook heen. Bevalt het je goed en gaat je relatie lekker kan je altijd nog gaan samenwonen. zie het probleem niet zo eerlijk gezegd.
Ga in ieder geval naar een therapeut/praatgroep oid ivm je claim gedrag. Je jaagt er iedere (potentiele) partner mee de deur uit. Het is niet normaal om 24/7 bij je partner te willen zijn omdat je anders bang/onzeker bent. Daarbij is het verschrikkelijk vervelend (understatement) voor je partner. Je belemmert hem in zijn ontwikkeling enkel omdat je je eigen angten niet aan durft/wil pakken.
Met dit gedrag begrijp ik dat je vriend wil wachten om je aan zijn dochter voor te stellen. Je bent met dit gedrag geen volwaardige partner voor hem.
[...]
Zou je alsjeblieft willen nakijken wat er staat over de zondag?
Alvast bedankt!
Sluit me aan bij KaatjeBlij, ik krijg echt de kriebels van je verhaal Angie. Je zegt dat je alle tips ter harte neemt uit maar je laatste bericht spreekt het tegendeel!
Jij hebt serieus een probleem, of je kerel nu bij de Appie gaat werken of niet dat gaat echt niet minder worden.
Hoe oud ben je? Dringend tijd om volwassen te worden als ik je reacties lees. Stop met jengelen en dreinen maar doe wat!
Als je zo ver bij hem vandaan woont: verhuis! Er bestaat geen verhuislimiet in een mensenleven. Als het niet bevalt kan je terug verhuizen, naar elders verhuizen of waar dan ook heen. Bevalt het je goed en gaat je relatie lekker kan je altijd nog gaan samenwonen. zie het probleem niet zo eerlijk gezegd.
Ga in ieder geval naar een therapeut/praatgroep oid ivm je claim gedrag. Je jaagt er iedere (potentiele) partner mee de deur uit. Het is niet normaal om 24/7 bij je partner te willen zijn omdat je anders bang/onzeker bent. Daarbij is het verschrikkelijk vervelend (understatement) voor je partner. Je belemmert hem in zijn ontwikkeling enkel omdat je je eigen angten niet aan durft/wil pakken.
Met dit gedrag begrijp ik dat je vriend wil wachten om je aan zijn dochter voor te stellen. Je bent met dit gedrag geen volwaardige partner voor hem.
donderdag 29 januari 2009 om 12:39
quote:AngieG schreef op 29 januari 2009 @ 12:31:
Snap jullie reacties wel want dit komt vrij obsessief en wanhopig over maar moeten je eens voorstellen dat je vriend één avond per week zal zien. Denken jullie dat een relatie dan stand houd? En ik kan niet mijn baan opzeggen en gaan verhuizen want ik heb ook gewoon verplichtingen hier.
Als je niet kunt verhuizen is je relatie sowieso gedoemd te mislukken, tenzij je bereid bent om de rest van je leven heen en weer te reizen. Ik neem tenminste niet aan dat je vriend gaat verhuizen, aangezien hij zijn kind nu in de buurt heeft.
Verder: ik heb mijn man twee jaar maar een paar uur per week gezien omdat we 300 km bij elkaar vandaan woonden. Gelukkig hadden we allebei een geweldig leven zonder elkaar, dus we hebben dat beide niet als bijzonder problematisch ervaren.
Ook vind ik dat je enigzins overdrijft. Hoezo een avond per week? Je kerel werkt maar drie avonden per week en 1 zaterdag per twee weken. Tijd zat om elkaar te zien, en dan kun je meteen zijn kind leren kennen. Als het serieus wordt tussen jullie zal dat toch binnenkort een keer gebeuren.
En nu ophouden met mekkeren en een afspraak maken bij je huisarts. Chop!
Snap jullie reacties wel want dit komt vrij obsessief en wanhopig over maar moeten je eens voorstellen dat je vriend één avond per week zal zien. Denken jullie dat een relatie dan stand houd? En ik kan niet mijn baan opzeggen en gaan verhuizen want ik heb ook gewoon verplichtingen hier.
Als je niet kunt verhuizen is je relatie sowieso gedoemd te mislukken, tenzij je bereid bent om de rest van je leven heen en weer te reizen. Ik neem tenminste niet aan dat je vriend gaat verhuizen, aangezien hij zijn kind nu in de buurt heeft.
Verder: ik heb mijn man twee jaar maar een paar uur per week gezien omdat we 300 km bij elkaar vandaan woonden. Gelukkig hadden we allebei een geweldig leven zonder elkaar, dus we hebben dat beide niet als bijzonder problematisch ervaren.
Ook vind ik dat je enigzins overdrijft. Hoezo een avond per week? Je kerel werkt maar drie avonden per week en 1 zaterdag per twee weken. Tijd zat om elkaar te zien, en dan kun je meteen zijn kind leren kennen. Als het serieus wordt tussen jullie zal dat toch binnenkort een keer gebeuren.
En nu ophouden met mekkeren en een afspraak maken bij je huisarts. Chop!
donderdag 29 januari 2009 om 12:39
quote:mips schreef op 29 januari 2009 @ 09:49:
[...]
Als je zo ver bij hem vandaan woont: verhuis! Er bestaat geen verhuislimiet in een mensenleven. Als het niet bevalt kan je terug verhuizen, naar elders verhuizen of waar dan ook heen. Bevalt het je goed en gaat je relatie lekker kan je altijd nog gaan samenwonen. zie het probleem niet zo eerlijk gezegd.
Voor 'n kapitalist is er geen limiet in 't aantal verhuizingen dat ie kan doen, maar veel mensen zijn aangewezen op huurhuizen met jarenlange wachtlijsten. Niet echt reëel om dan voor 'n vent te proberen te verhuizen. Ook met 'n koophuis leg je er op toe als je je huis moet verkopen en dan weer ergens opnieuw moet beginnen met klussen, verbouwen, inrichten.
Verhuizen uit je sociale omgeving naar een locatie waar je alleen maar die relatie hebt vind ik sowieso geen aanrader. Maar ik begrijp Angie best wel dat zij bang is dat de relatie doodloopt als haar vriend geen enkel weekend meer tijd heeft. Ik denk alleen dat door te laten doorschemeren aan vriend, dat ie dat idd als claimen gaat ervaren. Gewoon je eigen plan trekken en leuke sociale afspraken plannen in de weekenden dat hij er niet is. Als ie echt om je geeft gaat ie je missen en zal ie moeite doen om meer tijd voor jullie relatie vrij te maken.
[...]
Als je zo ver bij hem vandaan woont: verhuis! Er bestaat geen verhuislimiet in een mensenleven. Als het niet bevalt kan je terug verhuizen, naar elders verhuizen of waar dan ook heen. Bevalt het je goed en gaat je relatie lekker kan je altijd nog gaan samenwonen. zie het probleem niet zo eerlijk gezegd.
Voor 'n kapitalist is er geen limiet in 't aantal verhuizingen dat ie kan doen, maar veel mensen zijn aangewezen op huurhuizen met jarenlange wachtlijsten. Niet echt reëel om dan voor 'n vent te proberen te verhuizen. Ook met 'n koophuis leg je er op toe als je je huis moet verkopen en dan weer ergens opnieuw moet beginnen met klussen, verbouwen, inrichten.
Verhuizen uit je sociale omgeving naar een locatie waar je alleen maar die relatie hebt vind ik sowieso geen aanrader. Maar ik begrijp Angie best wel dat zij bang is dat de relatie doodloopt als haar vriend geen enkel weekend meer tijd heeft. Ik denk alleen dat door te laten doorschemeren aan vriend, dat ie dat idd als claimen gaat ervaren. Gewoon je eigen plan trekken en leuke sociale afspraken plannen in de weekenden dat hij er niet is. Als ie echt om je geeft gaat ie je missen en zal ie moeite doen om meer tijd voor jullie relatie vrij te maken.
donderdag 29 januari 2009 om 12:50
quote:Parnell schreef op 29 januari 2009 @ 12:39:
[...]
Als je niet kunt verhuizen is je relatie sowieso gedoemd te mislukken, tenzij je bereid bent om de rest van je leven heen en weer te reizen. Ik neem tenminste niet aan dat je vriend gaat verhuizen, aangezien hij zijn kind nu in de buurt heeft.
Verder: ik heb mijn man twee jaar maar een paar uur per week gezien omdat we 300 km bij elkaar vandaan woonden. Gelukkig hadden we allebei een geweldig leven zonder elkaar, dus we hebben dat beide niet als bijzonder problematisch ervaren.
Ook vind ik dat je enigzins overdrijft. Hoezo een avond per week? Je kerel werkt maar drie avonden per week en 1 zaterdag per twee weken. Tijd zat om elkaar te zien, en dan kun je meteen zijn kind leren kennen. Als het serieus wordt tussen jullie zal dat toch binnenkort een keer gebeuren.
En nu ophouden met mekkeren en een afspraak maken bij je huisarts. Chop!Goede post dit!
[...]
Als je niet kunt verhuizen is je relatie sowieso gedoemd te mislukken, tenzij je bereid bent om de rest van je leven heen en weer te reizen. Ik neem tenminste niet aan dat je vriend gaat verhuizen, aangezien hij zijn kind nu in de buurt heeft.
Verder: ik heb mijn man twee jaar maar een paar uur per week gezien omdat we 300 km bij elkaar vandaan woonden. Gelukkig hadden we allebei een geweldig leven zonder elkaar, dus we hebben dat beide niet als bijzonder problematisch ervaren.
Ook vind ik dat je enigzins overdrijft. Hoezo een avond per week? Je kerel werkt maar drie avonden per week en 1 zaterdag per twee weken. Tijd zat om elkaar te zien, en dan kun je meteen zijn kind leren kennen. Als het serieus wordt tussen jullie zal dat toch binnenkort een keer gebeuren.
En nu ophouden met mekkeren en een afspraak maken bij je huisarts. Chop!Goede post dit!
donderdag 29 januari 2009 om 12:52
quote:AngieG schreef op 29 januari 2009 @ 12:31:
Snap jullie reacties wel want dit komt vrij obsessief en wanhopig over maar moeten je eens voorstellen dat je vriend één avond per week zal zien. Denken jullie dat een relatie dan stand houd? En ik kan niet mijn baan opzeggen en gaan verhuizen want ik heb ook gewoon verplichtingen hier.Het IS vrij obsessief en wanhopig. En juist dat helpt je niet je relatie in stand te houden...
En niet kunnen verhuizen is bullshit... over heel de wereld emigreren/verhuizen mensen. Ook jij kan elders werken of wonen, dat is een keuze. Kies je voor investeringen in je relatie (hem meer zien want je woont dan in de buurt) of je accepteert minder uren samen en meer (km) afstand van elkaar.
Jullie zullen een keuze moeten maken of deze situatie accepteren, kan je lang en breed over praten, dit zijn de feiten...
@elninjoo
Jij schrijft: Voor 'n kapitalist is er geen limiet in 't aantal verhuizingen dat ie kan doen, maar veel mensen zijn aangewezen op huurhuizen met jarenlange wachtlijsten. Niet echt reëel om dan voor 'n vent te proberen te verhuizen.
Ben ik het niet mee eens, overal zijn in de particuliere sector huurhuizen te vinden. Je kan ook op kamers gaan/ een huis delen met anderen. Het is maar wat je voor je relatie wil doen.
Verhuizen uit je sociale omgeving naar een locatie waar je alleen maar die relatie hebt vind ik sowieso geen aanrader.
Tjsa, het is niet makkelijk maar ook dit wordt door veel mensen gedaan. Daarbij kan je ook elders gewoon een sociaal leven opbouwen. Dat heb ik zelf meerdere malen gedaan, niet altijd makkelijk maar wel te doen.
Kortom, je kan ellenlang zagen, je kan hem zijn baan ontzeggen, je kan klagen... maar het levert je echt niets op. Dat gaat je dingen kosten, zoals een goede relatie.
Je zal keuzes moeten maken en moeten investeren, en dat geldt óók voor hem!
Maar om het hele verhaal op te hangen aan het wel of niet hebben van een baan als supermarktmanager vind ik je kop in het zand steken voor je eigen probleem...
Snap jullie reacties wel want dit komt vrij obsessief en wanhopig over maar moeten je eens voorstellen dat je vriend één avond per week zal zien. Denken jullie dat een relatie dan stand houd? En ik kan niet mijn baan opzeggen en gaan verhuizen want ik heb ook gewoon verplichtingen hier.Het IS vrij obsessief en wanhopig. En juist dat helpt je niet je relatie in stand te houden...
En niet kunnen verhuizen is bullshit... over heel de wereld emigreren/verhuizen mensen. Ook jij kan elders werken of wonen, dat is een keuze. Kies je voor investeringen in je relatie (hem meer zien want je woont dan in de buurt) of je accepteert minder uren samen en meer (km) afstand van elkaar.
Jullie zullen een keuze moeten maken of deze situatie accepteren, kan je lang en breed over praten, dit zijn de feiten...
@elninjoo
Jij schrijft: Voor 'n kapitalist is er geen limiet in 't aantal verhuizingen dat ie kan doen, maar veel mensen zijn aangewezen op huurhuizen met jarenlange wachtlijsten. Niet echt reëel om dan voor 'n vent te proberen te verhuizen.
Ben ik het niet mee eens, overal zijn in de particuliere sector huurhuizen te vinden. Je kan ook op kamers gaan/ een huis delen met anderen. Het is maar wat je voor je relatie wil doen.
Verhuizen uit je sociale omgeving naar een locatie waar je alleen maar die relatie hebt vind ik sowieso geen aanrader.
Tjsa, het is niet makkelijk maar ook dit wordt door veel mensen gedaan. Daarbij kan je ook elders gewoon een sociaal leven opbouwen. Dat heb ik zelf meerdere malen gedaan, niet altijd makkelijk maar wel te doen.
Kortom, je kan ellenlang zagen, je kan hem zijn baan ontzeggen, je kan klagen... maar het levert je echt niets op. Dat gaat je dingen kosten, zoals een goede relatie.
Je zal keuzes moeten maken en moeten investeren, en dat geldt óók voor hem!
Maar om het hele verhaal op te hangen aan het wel of niet hebben van een baan als supermarktmanager vind ik je kop in het zand steken voor je eigen probleem...
donderdag 29 januari 2009 om 13:25
quote:AngieG schreef op 29 januari 2009 @ 13:01:
[...]
Mijn vriend gaat wel verhuizen als we gaan samenwonen, word dichter bij zijn woonplaats dan bij de mijne maar dat heb ik er graag voor over maar ga niet in m'n eentje daar naar toe verhuizen.
Heb ook een leuk leven zonder hem maar wil een leuk leven MET hem. Voor anderen is het misschien geen probleem om elkaar weinig te zien maar IK vind het wel een probleem en het gaat hier om mij en niet om hoe anderen het zouden ervaren.
Dus het gaat niet eens om een probleem voor de rest van jullie leven, maar om een tijdelijk probleem. Je wil hem verbieden een baan voor het leven te kiezen omdat je hem dan tot jullie gaan samenwonen misschien minder zou zien.
Maar goed, inmiddels zijn er al verschillende strategieen op je probleem losgelaten. Realisme (want de praktijk zal echt niet zo negatief zijn als je nu denkt), sympathie (stap eens naar een psycholoog), ervaringen van andere mensen met hetzelfde probleem (die het alleszins meeviel), maar je standpunt is helder: je wilt geen hulp, je wilt meehuilers.
Ik ben helaas niet zo'n meehuiler, dus ik trek me terug. Het gaat tenslotte om JOU.
[...]
Mijn vriend gaat wel verhuizen als we gaan samenwonen, word dichter bij zijn woonplaats dan bij de mijne maar dat heb ik er graag voor over maar ga niet in m'n eentje daar naar toe verhuizen.
Heb ook een leuk leven zonder hem maar wil een leuk leven MET hem. Voor anderen is het misschien geen probleem om elkaar weinig te zien maar IK vind het wel een probleem en het gaat hier om mij en niet om hoe anderen het zouden ervaren.
Dus het gaat niet eens om een probleem voor de rest van jullie leven, maar om een tijdelijk probleem. Je wil hem verbieden een baan voor het leven te kiezen omdat je hem dan tot jullie gaan samenwonen misschien minder zou zien.
Maar goed, inmiddels zijn er al verschillende strategieen op je probleem losgelaten. Realisme (want de praktijk zal echt niet zo negatief zijn als je nu denkt), sympathie (stap eens naar een psycholoog), ervaringen van andere mensen met hetzelfde probleem (die het alleszins meeviel), maar je standpunt is helder: je wilt geen hulp, je wilt meehuilers.
Ik ben helaas niet zo'n meehuiler, dus ik trek me terug. Het gaat tenslotte om JOU.
donderdag 29 januari 2009 om 14:04
quote:AngieG schreef op 28 januari 2009 @ 09:13:
Mijn vriend is gister naar zo'n management meeting geweest en is door naar de volgende ronde. Ik vind dat voor hem wel heel fijn maar voor mezelf niet. Ik weet dat ik idd niet zo aan hem moet hangen en hem moet steunen in zijn keuze maar vind dat heel moeilijk omdat ik bang ben dat dit tot het einde van onze relatie leidt. Hij denkt dat het allemaal wel mee zal vallen maar hij is echt een rasoptimist en niet altijd realistisch hierin naar mijn mening. Het is niet zozeer de hoeveelheid dat je elkaar ziet die de waarde van je relatie bepaald maar ik weet dat ik er niet tegen kan en dat ik er aan onder door zal gaan. Ik zal dan toch voor mezelf moeten kiezen en hem laten gaan want ik hou heel veel van hem maar nog veel meer van mezelf.
Jij moet je eens heel hard gaan schamen! Wat ben jij egoïstisch...Met dit gedrag drijf je hem wel van je weg. En dat doe je helemaal zelf, met je; ik zal er aan onderdoor gaan...
Waar heb je het over??? Je moet eens even gaan relativeren...
Je vriend heeft meer aan een gezellige, vrolijke vriendin dan aan dit kinderachtige gedoe en hij is al eens gescheiden dus ik denk dat hij aan moeilijk gedoe geen zin heeft! Míjn oma zou zeggen; slik die drol door!
Mijn vriend is gister naar zo'n management meeting geweest en is door naar de volgende ronde. Ik vind dat voor hem wel heel fijn maar voor mezelf niet. Ik weet dat ik idd niet zo aan hem moet hangen en hem moet steunen in zijn keuze maar vind dat heel moeilijk omdat ik bang ben dat dit tot het einde van onze relatie leidt. Hij denkt dat het allemaal wel mee zal vallen maar hij is echt een rasoptimist en niet altijd realistisch hierin naar mijn mening. Het is niet zozeer de hoeveelheid dat je elkaar ziet die de waarde van je relatie bepaald maar ik weet dat ik er niet tegen kan en dat ik er aan onder door zal gaan. Ik zal dan toch voor mezelf moeten kiezen en hem laten gaan want ik hou heel veel van hem maar nog veel meer van mezelf.
Jij moet je eens heel hard gaan schamen! Wat ben jij egoïstisch...Met dit gedrag drijf je hem wel van je weg. En dat doe je helemaal zelf, met je; ik zal er aan onderdoor gaan...
Waar heb je het over??? Je moet eens even gaan relativeren...
Je vriend heeft meer aan een gezellige, vrolijke vriendin dan aan dit kinderachtige gedoe en hij is al eens gescheiden dus ik denk dat hij aan moeilijk gedoe geen zin heeft! Míjn oma zou zeggen; slik die drol door!
donderdag 29 januari 2009 om 14:31
donderdag 29 januari 2009 om 14:40
@ just me: bedoel je mijn reactie of de houding van Angie?
Draai dit verhaal eens om, dat hier een vrouw kwam schrijven: ik wil graag die-en-die baan, ik ben bezig met de sollicitatieprocedure en het ziet er allemaal goed uit. Echt mijn droombaan! Het enige probleem is mijn vriend... hij ziet het niet zitten dat ik dan regelmatig 's avonds en in het weekend moet werken. Hij wil dat ik meer investeer in onze relatie en dat we elkaar vaker zien. Een paar weekends per maand reserveer ik voor mijn kinderen, hij is bang dat ik de andere weekends per maand aan het werk ben en dus niet genoeg tijd meer voor hem heb. Hij geeft zelf ook toe dat hij te afhankelijk is, maar hij weet niet hoe hij dat moet veranderen.
Bovendien vindt hij het vervelend dat ik mijn ex nog regelmatig spreek, bijvoorbeeld om afspraken te maken over de kinderen. Hij is nu zo geïrriteerd door dat contact, dat hij niks met mijn ex te maken wil hebben.
Wat denken jullie dat ik moet doen? Zal ik die droombaan maar laten schieten en snel gaan samenwonen met mijn nieuwe vriend?
Draai dit verhaal eens om, dat hier een vrouw kwam schrijven: ik wil graag die-en-die baan, ik ben bezig met de sollicitatieprocedure en het ziet er allemaal goed uit. Echt mijn droombaan! Het enige probleem is mijn vriend... hij ziet het niet zitten dat ik dan regelmatig 's avonds en in het weekend moet werken. Hij wil dat ik meer investeer in onze relatie en dat we elkaar vaker zien. Een paar weekends per maand reserveer ik voor mijn kinderen, hij is bang dat ik de andere weekends per maand aan het werk ben en dus niet genoeg tijd meer voor hem heb. Hij geeft zelf ook toe dat hij te afhankelijk is, maar hij weet niet hoe hij dat moet veranderen.
Bovendien vindt hij het vervelend dat ik mijn ex nog regelmatig spreek, bijvoorbeeld om afspraken te maken over de kinderen. Hij is nu zo geïrriteerd door dat contact, dat hij niks met mijn ex te maken wil hebben.
Wat denken jullie dat ik moet doen? Zal ik die droombaan maar laten schieten en snel gaan samenwonen met mijn nieuwe vriend?
