Werk & Studie
alle pijlers
Beschut werk traject
dinsdag 21 juli 2020 om 08:48
Misschien gewoon even loslaten. Die mensen zijn er voor opgeleid en als ik eerlijk ben (ik werk in die hoek en heb dus prive wel wat ervaring) denk ik dat ze het aan het juiste eind hebben mbt beschut werk voor je te zoeken.
Het heeft nadelen en je moet je ego parkeren maar als je dat lukt heeft het voordelen. Je hebt hulp! Stel je voor dat je in een land zat zonder vangnet. Dan moest je zwoegen bij een k#tbaan voor ook weinig geld en 0 vooruitzicht.
Een groot deel is acceptatie van je handicap. Hoe je dat voor elkaar krijgt vind ik zo moeilijk te zeggen. Zit je in een omgeving waar de lat hoog ligt? Partner of ouders die het niet snappen?
Het heeft nadelen en je moet je ego parkeren maar als je dat lukt heeft het voordelen. Je hebt hulp! Stel je voor dat je in een land zat zonder vangnet. Dan moest je zwoegen bij een k#tbaan voor ook weinig geld en 0 vooruitzicht.
Een groot deel is acceptatie van je handicap. Hoe je dat voor elkaar krijgt vind ik zo moeilijk te zeggen. Zit je in een omgeving waar de lat hoog ligt? Partner of ouders die het niet snappen?
dinsdag 21 juli 2020 om 08:52
Sci-fi_lullaby schreef: ↑21-07-2020 08:46Dat is mij geheel niet duidelijk dus, of regulier werk niet gaat lukken nu. Ik ben ergens van mening dat dit wel mogelijk is. Maar is dat ook echt zo? Daar zit dus de verwarring voor mij.
Nou beschut werk krijg je niet zomaar aangeboden, dus regulier zit er voor nu dus even niet in. Wat niet betekent dat het nooit gaat lukken. Vanuit beschut werk zou je bijvoorbeeld kunnen doorgroeien naar regulier. Daar kan je ook samen een ontwikkelplan voor maken.
dinsdag 21 juli 2020 om 08:54
Sci-fi_lullaby schreef: ↑21-07-2020 08:46Dat is mij geheel niet duidelijk dus, of regulier werk niet gaat lukken nu. Ik ben ergens van mening dat dit wel mogelijk is. Maar is dat ook echt zo? Daar zit dus de verwarring voor mij.
Ik denk dat een start bij beschut werk niet zo gek is. Je hebt beperkingen, en daar wordt rekening mee gehouden.
Zie het als een opstap naar regulier werk. Doe werkervaring op, kijk of je om kunt gaan met wat stress. Kijk hoe de omgang met andere/diverse mensen gaat, hoe het gaat als er wat van je wordt verwacht.
Wie weet stroom je via een werkplek wel door naar een reguliere baan.
Het is niet zo dat je hier de rest van je leven aan vast zit hè?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
dinsdag 21 juli 2020 om 08:55
Maar ze hebben dus geen specifieke kennis van wat er bij mij speelt. Zij doen dus eigenlijk ook maar een aanname met het aanbieden van dat traject en ervan uitgaan dat dat wel geschikt zou zijn voor mij. Het liefst heb ik een reguliere baan ja. Waarom niet eerst de opties hiervoor bekijken en doornemen met mij? 'Vroeger' waren er ook meer mogelijkheden qua omscholing e.d. Dat is allemaal niet meer.LoveLucy schreef: ↑21-07-2020 08:48Misschien gewoon even loslaten. Die mensen zijn er voor opgeleid en als ik eerlijk ben (ik werk in die hoek en heb dus prive wel wat ervaring) denk ik dat ze het aan het juiste eind hebben mbt beschut werk voor je te zoeken.
Het heeft nadelen en je moet je ego parkeren maar als je dat lukt heeft het voordelen. Je hebt hulp! Stel je voor dat je in een land zat zonder vangnet. Dan moest je zwoegen bij een k#tbaan voor ook weinig geld en 0 vooruitzicht.
Een groot deel is acceptatie van je handicap. Hoe je dat voor elkaar krijgt vind ik zo moeilijk te zeggen. Zit je in een omgeving waar de lat hoog ligt? Partner of ouders die het niet snappen?
dinsdag 21 juli 2020 om 08:57
Mijn nichtje heeft dat een tijd gedaan en ze vond dat best leuk. De plek in onze regio maakt vooral dingen. Veel keramiek, handgeschilderd servies en houten speelgoed. Zitten echt pareltjes tussen.
En weet je; ik zou het gewoon proberen. Minder geld dan bijstandniveau kan niet, als je al minder verdient krijg je dat aangevuld. Bovendien geeft het je de kans om te ontdekken wat je wel kunt. Nichtje kreeg niet direct een vaste werkplek, ze heeft vanalles uitgeprobeerd.
Maar in alles wat jij schrijft proef ik 'ik zit liever thuis'. Dat helpt alleen ook niet bepaald om in kaart te brengen wat je mogelijkheden cq beperkingen zijn. En als je leeft op kosten van de staat, dan heb je niet het alleenrecht op je beslissingen.
En weet je; ik zou het gewoon proberen. Minder geld dan bijstandniveau kan niet, als je al minder verdient krijg je dat aangevuld. Bovendien geeft het je de kans om te ontdekken wat je wel kunt. Nichtje kreeg niet direct een vaste werkplek, ze heeft vanalles uitgeprobeerd.
Maar in alles wat jij schrijft proef ik 'ik zit liever thuis'. Dat helpt alleen ook niet bepaald om in kaart te brengen wat je mogelijkheden cq beperkingen zijn. En als je leeft op kosten van de staat, dan heb je niet het alleenrecht op je beslissingen.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
dinsdag 21 juli 2020 om 09:01
Sci-fi_lullaby schreef: ↑21-07-2020 08:55Maar ze hebben dus geen specifieke kennis van wat er bij mij speelt. Zij doen dus eigenlijk ook maar een aanname met het aanbieden van dat traject en ervan uitgaan dat dat wel geschikt zou zijn voor mij. Het liefst heb ik een reguliere baan ja. Waarom niet eerst de opties hiervoor bekijken en doornemen met mij? 'Vroeger' waren er ook meer mogelijkheden qua omscholing e.d. Dat is allemaal niet meer.
Heb je daar zelf ook actie voor ondernomen, of vind je dat alles voor je geregeld moet worden?
En er is inderdaad bezuinigd, dus omscholing ‘gewoon om het te proberen’ is er niet meer.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
dinsdag 21 juli 2020 om 09:02
Voor mensen zelf zijn al die gradaties belangrijk. Voor organisaties ben je gewoon iemand die nu! niet “gewoon” meekomt. Of je nou je linkerbeen of rechterarm mist maakt voor jou veel uit. Voor de UWV niet.... Dus ze hoeven niet al je problemen te kennen om te weten; dit gaat hem niet worden op de arbeidsmarkt.Sci-fi_lullaby schreef: ↑21-07-2020 08:55Maar ze hebben dus geen specifieke kennis van wat er bij mij speelt. Zij doen dus eigenlijk ook maar een aanname met het aanbieden van dat traject en ervan uitgaan dat dat wel geschikt zou zijn voor mij. Het liefst heb ik een reguliere baan ja. Waarom niet eerst de opties hiervoor bekijken en doornemen met mij? 'Vroeger' waren er ook meer mogelijkheden qua omscholing e.d. Dat is allemaal niet meer.
dinsdag 21 juli 2020 om 09:02
Sci-fi_lullaby schreef: ↑21-07-2020 08:55Maar ze hebben dus geen specifieke kennis van wat er bij mij speelt. Zij doen dus eigenlijk ook maar een aanname met het aanbieden van dat traject en ervan uitgaan dat dat wel geschikt zou zijn voor mij. Het liefst heb ik een reguliere baan ja. Waarom niet eerst de opties hiervoor bekijken en doornemen met mij? 'Vroeger' waren er ook meer mogelijkheden qua omscholing e.d. Dat is allemaal niet meer.
Heb je mijn posts wel gelezen? Want mijn ervaring is echt anders. De vrouw die heb begeleid deed namelijk gewoon cursussen etc, als onderdeel van haar werk en om haar werkervaring zo uit te breiden. Gewoon in een regulier bedrijf
dinsdag 21 juli 2020 om 09:05
Maar wat zou je willen dan??? En welke stappen heb je zelf ondernomen om dat voor elkaar te krijgen??Sci-fi_lullaby schreef: ↑21-07-2020 08:55Maar ze hebben dus geen specifieke kennis van wat er bij mij speelt. Zij doen dus eigenlijk ook maar een aanname met het aanbieden van dat traject en ervan uitgaan dat dat wel geschikt zou zijn voor mij. Het liefst heb ik een reguliere baan ja. Waarom niet eerst de opties hiervoor bekijken en doornemen met mij? 'Vroeger' waren er ook meer mogelijkheden qua omscholing e.d. Dat is allemaal niet meer.
Met alle respect, maar als je zo stressgevoelig bent, dan zou ik wel eens willen weten hoe je je een opleiding voorstelt. Elke reguliere opleiding kent toetsen, stages en examens en dat moet je allemaal voldoende afsluiten.
Ga dan op zoek naar een reguliere baan waarvoor geen opleiding nodig is. Neem een krantenwijk, ga vakken vullen, zoek een kleine winkel. Ik heb een tijdje schoongemaakt in een kleine bakkerij. Dat was behoorlijk stressloos kan ik je vertellen. Ik kreeg aan het einde van de schoonmaakronde gewoon 60 euro, of ik er nou vier of vijf uur over deed.
Schoonmaken via de thuiszorg is ook redelijk stressvrij, in elk geval een stuk minder dan in bijvoorbeeld een hotel.
Maar als jij graag wilt dat anderen voor jou aan de slag gaan om voor jou een baan te zoeken, dan zul je moeten accepteren dat ze je ergens plaatsen waar je zelf niet meteen aan dacht.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
dinsdag 21 juli 2020 om 09:05
Tuurlijk zit ik véél liever thuis joh. Vandaar ook dat ik dat werk-leertraject ben aangegaan en "even" hup al mijn angsten opzij heb gegooid! Weet je hoe verdomde moeilijk dat is in mijn situatie?! Maar ik deed het wel mooi, op mijn eigen initiatief en vanuit pure motivatie.Ceylon schreef: ↑21-07-2020 08:57Mijn nichtje heeft dat een tijd gedaan en ze vond dat best leuk. De plek in onze regio maakt vooral dingen. Veel keramiek, handgeschilderd servies en houten speelgoed. Zitten echt pareltjes tussen.
En weet je; ik zou het gewoon proberen. Minder geld dan bijstandniveau kan niet, als je al minder verdient krijg je dat aangevuld. Bovendien geeft het je de kans om te ontdekken wat je wel kunt. Nichtje kreeg niet direct een vaste werkplek, ze heeft vanalles uitgeprobeerd.
Maar in alles wat jij schrijft proef ik 'ik zit liever thuis'. Dat helpt alleen ook niet bepaald om in kaart te brengen wat je mogelijkheden cq beperkingen zijn. En als je leeft op kosten van de staat, dan heb je niet het alleenrecht op je beslissingen.
dinsdag 21 juli 2020 om 09:08
Is het dan op dit moment psychisch haalbaar voor je om de opleiding (Ik ga er vanuit dat je het niet afgemaakt hebt) weer op te pakken?Sci-fi_lullaby schreef: ↑21-07-2020 08:28Wat ik hierboven al zei, ze willen mij na slechts 1 slechte werkervaring al in dat traject plaatsen. Daar zit mijn grootste bezwaar. Voor mijn gevoel heb ik zeker potentie, ik ben leergierig en heb dan ook een hoger leerniveau. Ik wil graag uitgedaagd worden en ben bereid me bij/om te scholen en wat niet meer. Maar dit is opeens allemaal niet meer mogelijk door 1 ervaring waarbij collega's mij niet geheel accepteerden en ik niet verder kwam daardoor.
Zo niet dan is dit toch een mooie manier om weer wat te doen te hebben wat ook op je cv kan staan?
Niemand zegt dat als dit lekker loopt je niet weer iets anders kan gaan doen.
Ik zou juist laten zien dat je graag aan de gang gaat en daar je dat aan kan. Is toch mooi zo'n laagdrempelige plaats waar weinig druk op ligt?
dinsdag 21 juli 2020 om 09:11
Geef het nou gewoon een kans.
Met de instelling die je nu hebt zit je over 10 jaar nog steeds op de bank.
Een naaste familielid van mij haalde ooit met vlag en wimpel haar gymnasium diploma.. en een paar jaren later stond ze via beschut werk spulletjes te prijzen en af te stoffen in een kringloopwinkel.
Ze had er in het begin best moeite mee, voelde zich eigenlijk te goed voor dit werk. Ja, trots en een stuk schaamte speelde ook mee.
Maar ze had het al snel reuze naar haar zin.
Weer regelmaat en structuur in haar leven, gezelligheid met collega's en al snel doorgroeimogelijkheden, welke ze ook benut heeft met goed resultaat.
Echt TO, probeer het!
Met de instelling die je nu hebt zit je over 10 jaar nog steeds op de bank.
Een naaste familielid van mij haalde ooit met vlag en wimpel haar gymnasium diploma.. en een paar jaren later stond ze via beschut werk spulletjes te prijzen en af te stoffen in een kringloopwinkel.
Ze had er in het begin best moeite mee, voelde zich eigenlijk te goed voor dit werk. Ja, trots en een stuk schaamte speelde ook mee.
Maar ze had het al snel reuze naar haar zin.
Weer regelmaat en structuur in haar leven, gezelligheid met collega's en al snel doorgroeimogelijkheden, welke ze ook benut heeft met goed resultaat.
Echt TO, probeer het!
dinsdag 21 juli 2020 om 09:15
Ik ben op eigen initiatief dat werk-leertraject aangegaan. Het leren ging mij juist prima af, omdat het niveau lager was dan wat ik aankan. Dat geeft mij verder ook geen stress. Dat vond ik juist fijn, leren en werken tegelijk. Het is de sociale omgang met collega's onderling die mij parten speelde. Ze vonden mij maar een vreemde eend zogezegd. Maar ook niet iedereen hoor, de collega's die doorgaans ook minder in de groep lagen trokken juist wel weer naar mij en ik naar hun. Maar dat waren nou juist de collega's die niet bepalend waren in mijn wel of niet slagen voor mijn diploma.Ceylon schreef: ↑21-07-2020 09:05Maar wat zou je willen dan??? En welke stappen heb je zelf ondernomen om dat voor elkaar te krijgen??
Met alle respect, maar als je zo stressgevoelig bent, dan zou ik wel eens willen weten hoe je je een opleiding voorstelt. Elke reguliere opleiding kent toetsen, stages en examens en dat moet je allemaal voldoende afsluiten.
Ga dan op zoek naar een reguliere baan waarvoor geen opleiding nodig is. Neem een krantenwijk, ga vakken vullen, zoek een kleine winkel. Ik heb een tijdje schoongemaakt in een kleine bakkerij. Dat was behoorlijk stressloos kan ik je vertellen. Ik kreeg aan het einde van de schoonmaakronde gewoon 60 euro, of ik er nou vier of vijf uur over deed.
Schoonmaken via de thuiszorg is ook redelijk stressvrij, in elk geval een stuk minder dan in bijvoorbeeld een hotel.
Maar als jij graag wilt dat anderen voor jou aan de slag gaan om voor jou een baan te zoeken, dan zul je moeten accepteren dat ze je ergens plaatsen waar je zelf niet meteen aan dacht.
dinsdag 21 juli 2020 om 09:17
Mijn vriend werkte bij een omroep en daar hadden ze ook beschermd-werk -plekken. Hij begeleide mensen met allerlei verschillende achtergronden. Van mensen die uit een burn-out kwamen tot mensen met autisme/adhd/ptss en mensen met een lichamelijke beperking.
Hier in Groningen hebben we ook een ‘sociale werkplaats’ die zich volledig richt op de media bijvoorbeeld. Daar zitten ook mensen met hbo-niveau.
Soms loop je gewoon even vast in je leven en dan is een steuntje fijn.
Hier in Groningen hebben we ook een ‘sociale werkplaats’ die zich volledig richt op de media bijvoorbeeld. Daar zitten ook mensen met hbo-niveau.
Soms loop je gewoon even vast in je leven en dan is een steuntje fijn.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
dinsdag 21 juli 2020 om 09:18
Sci-fi_lullaby schreef: ↑21-07-2020 09:15Ik ben op eigen initiatief dat werk-leertraject aangegaan. Het leren ging mij juist prima af, omdat het niveau lager was dan wat ik aankan. Dat geeft mij verder ook geen stress. Dat vond ik juist fijn, leren en werken tegelijk. Het is de sociale omgang met collega's onderling die mij parten speelde. Ze vonden mij maar een vreemde eend zogezegd. Maar ook niet iedereen hoor, de collega's die doorgaans ook minder in de groep lagen trokken juist wel weer naar mij en ik naar hun. Maar dat waren nou juist de collega's die niet bepalend waren in mijn wel of niet slagen voor mijn diploma.
Kunnen functioneren in regulier werk gaat niet alleen over een bepaald niveau kunnen halen in een studie.
Maar ik stop met reageren. Op mijn bijdragen zit je duidelijk niet te wachten. Ik wens je succes met het vinden van een weg die bij je past.
dinsdag 21 juli 2020 om 09:20
Probeer die motivatie dan te herpakken. Het klinkt heel erg in je verhaal alsof jij verwacht dat organisaties tijd gaan steken in het uitpluizen wat jij nodig hebt. De realiteit is dat dat geld kost en dat is veel wegbezuinigd. Dus met zo min mogelijk tijd en geld proberen ze je ergens onder te brengen. Zie jij dat niet zitten dan is het dus is aan jou om zelf op te pakken en aan te pakken. Het voelt een beetje alsof je in de slachtoffer rol vast zit. De tijd dat de overheid je handje vast houdt en je alle tijd en ruimte geeft is er gewoon niet meerSci-fi_lullaby schreef: ↑21-07-2020 09:05Tuurlijk zit ik véél liever thuis joh. Vandaar ook dat ik dat werk-leertraject ben aangegaan en "even" hup al mijn angsten opzij heb gegooid! Weet je hoe verdomde moeilijk dat is in mijn situatie?! Maar ik deed het wel mooi, op mijn eigen initiatief en vanuit pure motivatie.
dinsdag 21 juli 2020 om 09:25
Maar dat blijf je altijd houden. Mensen die wat aparter reageren zijn doorgaans geen leidinggevenden. Hoewel de meesten het er wel over eens zijn dat hun manager maar een rare isSci-fi_lullaby schreef: ↑21-07-2020 09:15Ik ben op eigen initiatief dat werk-leertraject aangegaan. Het leren ging mij juist prima af, omdat het niveau lager was dan wat ik aankan. Dat geeft mij verder ook geen stress. Dat vond ik juist fijn, leren en werken tegelijk. Het is de sociale omgang met collega's onderling die mij parten speelde. Ze vonden mij maar een vreemde eend zogezegd. Maar ook niet iedereen hoor, de collega's die doorgaans ook minder in de groep lagen trokken juist wel weer naar mij en ik naar hun. Maar dat waren nou juist de collega's die niet bepalend waren in mijn wel of niet slagen voor mijn diploma.
. Maar dat is een andere discussie.Ik denk echt dat je, als je iets anders wilt dan het uwv, of wie er dan ook maar verantwoordelijk is voor jou momenteel, daar zelf stappen voor moet zetten. Zij gaan niet samen met jou kijken. Jij moet dat zelf doen.
Misschien kun je beter eens nagaan welke beroepen minder stressvol zijn. Want laten we even eerlijk zijn; als je ergens tijd tekort komt is het wel in de zorg.
En er zijn vast meer dan genoeg banen waar jij wel op je plek zou zijn. Ik doe zelf klantenservice werk. Nou zit ik bij twee projecten die wel regelmatig behoorlijk stressig zijn (leg maar eens aan een vrachtwagenchauffeur uit dat hij niet kan rijden omdat jouw systeem het niet doet, of aan iemand met een kapotte zwembadpomp dat de nieuwe er pas over drie weken is...). Maar genoeg projecten waar je voornamelijk een adviserende rol hebt.
En zo zijn er echt wel meer banen te vinden. Maar zij gaan dat niet voor jou uiitzoeken, dat moet je toch echt zelf doen.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
dinsdag 21 juli 2020 om 09:27
Het probleem is ook vooral het accepteren van je beperking. Dat is ook lastig. Als je slimmer bent dan je beperking aan kan geeft dat natuurlijk wrijving. Je moet alleen met je beperking en je iq naar werk. Het is logisch (maar niet makkelijk) dat je dan van het minste uitgaat. Als organisatie dan. Als persoon is het mooi ruk. Dat snappen mensen die geen beperkingen hebben soms niet helemaal. Dat geeft niet. Elke gek zijn gebrek (0; Net als jij is niemand volmaakt to. Sommige begrijpen je probleem niet. Dat is dan hun beperking. Zo zie je maar, je bent even ok als elk ander mens. Geef het een kans joh. Je ego deukt misschien even. Maar je ego is heel goed in staat om daar weer van terug te komen. Beter ga je een succes ervaring aan, daarmee bouw je aan je toekomst. Van te hoog van de toren blazen niet. Dan flikker je er weer vanaf en heb je een deuk en een blauwe plek!
Zeg gewoon ik vind het doodeng en mijn ego gilt in mijn oor dat ik wel meer waard ben dan dit maar ik ga dit toch doen (dat zegt karakter dan en karakter is zoveel meer bepalend in je leven dan ego of iq).
Zeg gewoon ik vind het doodeng en mijn ego gilt in mijn oor dat ik wel meer waard ben dan dit maar ik ga dit toch doen (dat zegt karakter dan en karakter is zoveel meer bepalend in je leven dan ego of iq).
dinsdag 21 juli 2020 om 09:33
Ik wil alleen maar aangeven dat het leren mij geen stress gaf en dus niet bepalend was voor mijn verdere functioneren. Als je niet geheel wordt geaccepteerd op de werkvloer, omdat men je niet altijd goed kan peilen is dat een zware dobber. En in mijn geval ging mijn stoornis heel erg opspelen hierdoor. Ik blokkeerde op gegeven moment, kwam niet verder meer en verloor mijn motivatie. En mijn collega's gaven het daardoor ook op met mij.
Maar ik wil je alsnog bedanken voor je bijdrage, jammer dat het blijkbaar niet goed aankomt bij mij
Het is ook enorm pijnlijk voor mij, dit alles. Zo graag willen, maar het niet voor elkaar krijgen en daar je hele leven tegenaan lopen. Daarmee samen komt ook de depressie om de hoek kijken voor mij en dat wil ik nou juist voorkomen. Dat maakt het ook zo ontzettend beladen en eng allemaal.
dinsdag 21 juli 2020 om 09:36
Sci-fi_lullaby schreef: ↑21-07-2020 09:05Tuurlijk zit ik véél liever thuis joh. Vandaar ook dat ik dat werk-leertraject ben aangegaan en "even" hup al mijn angsten opzij heb gegooid! Weet je hoe verdomde moeilijk dat is in mijn situatie?! Maar ik deed het wel mooi, op mijn eigen initiatief en vanuit pure motivatie.
Probeer nu dan ook die motivatie op te brengen.
Jij bent het ook gewoon waard hè! En je kunt vaak méér dan je had gedacht.
dinsdag 21 juli 2020 om 09:39
En dit is jammer en ook wat raar.Sci-fi_lullaby schreef: ↑21-07-2020 09:33Ik wil alleen maar aangeven dat het leren mij geen stress gaf en dus niet bepalend was voor mijn verdere functioneren. Als je niet geheel wordt geaccepteerd op de werkvloer, omdat men je niet altijd goed kan peilen is dat een zware dobber. En in mijn geval ging mijn stoornis heel erg opspelen hierdoor. Ik blokkeerde op gegeven moment, kwam niet verder meer en verloor mijn motivatie. En mijn collega's gaven het daardoor ook op met mij.
hoe was de begeleiding?
wist de afd van jou problemen.
legde jijzelf dingen uit
kweekte je begrip
stond je open voor feedback
dinsdag 21 juli 2020 om 09:41
Als jij bij een goede coach organisatie zit, wordt er met jou samen gekeken naar beschut werk die aan jouw wensen voldoet.
Ben zelf jarenlang trajectcoach geweest en heb deze trajecten begeleid.
Heb nog nooit iemand op een werkplek gezet waar je niet gelukkig van wordt. Dat helpt je niet bepaald in je kracht zetten.
Ook het UWV snapt dat. Dat ze vaag zijn over het antwoord komt misschien omdat ze jou nog niet voldoende kennen?
En ik lees dat je in de zorg hebt gewerkt, heb je daar affiniteit mee?
Benoem dat, er zijn wellicht werkplekken te regelen in die sector en een jobcoach die met je mee kijkt op de werkvloer zodat je je eigen valkuil leert ontdekken en contact met collega's leert te maken.
Ze plaatsen je echt niet zomaar ergens hoor, het risico dat je dan uitvalt is veel te groots.
En tijdens beschut werk kom je er vanzelf achter of regulier werk wel of niet kan. Je kunt dan vanzelf doorstromen.
Dit is een ongelooflijk mooie kans op stapje voor stapje terug te keren in de maatschappij. Pak hem met beide handen aan.
Ben zelf jarenlang trajectcoach geweest en heb deze trajecten begeleid.
Heb nog nooit iemand op een werkplek gezet waar je niet gelukkig van wordt. Dat helpt je niet bepaald in je kracht zetten.
Ook het UWV snapt dat. Dat ze vaag zijn over het antwoord komt misschien omdat ze jou nog niet voldoende kennen?
En ik lees dat je in de zorg hebt gewerkt, heb je daar affiniteit mee?
Benoem dat, er zijn wellicht werkplekken te regelen in die sector en een jobcoach die met je mee kijkt op de werkvloer zodat je je eigen valkuil leert ontdekken en contact met collega's leert te maken.
Ze plaatsen je echt niet zomaar ergens hoor, het risico dat je dan uitvalt is veel te groots.
En tijdens beschut werk kom je er vanzelf achter of regulier werk wel of niet kan. Je kunt dan vanzelf doorstromen.
Dit is een ongelooflijk mooie kans op stapje voor stapje terug te keren in de maatschappij. Pak hem met beide handen aan.
dinsdag 21 juli 2020 om 09:47
Dit zijn de stappen vooruit dit traject, om uiteindelijk te komen waar je zo graag wilt. Zie het ook zo.Sci-fi_lullaby schreef: ↑21-07-2020 09:33Het is ook enorm pijnlijk voor mij, dit alles. Zo graag willen, maar het niet voor elkaar krijgen en daar je hele leven tegenaan lopen. Daarmee samen komt ook de depressie om de hoek kijken voor mij en dat wil ik nou juist voorkomen. Dat maakt het ook zo ontzettend beladen en eng allemaal.
Als ik je hier lees, lees ik vooral veel angst, stress, een negatief denkpatroon. Regulier werk zou eerder afbrekend zijn dan opbouwend. Beschut werk is veilig, hierin kan je leren en kleine stapjes uit je comfortzone te zetten om uiteindelijk weer regulier werk te kunnen gaan doen. Je maakt er stappen vooruit van, dat is wat je zo graag wil. Hopelijk kan je dit ook zo omarmen.
