Werk & Studie
alle pijlers
Blij in de bijstand
vrijdag 3 mei 2024 om 14:27
Selene schreef: ↑03-05-2024 12:55Yep. En helaas niet de eerste. Kind was toen 15 en er gelijk helemaal klaar mee en oud genoeg om zelf te bepalen dat het klaar was.
Nu is hij volwassen en heeft hij alsnog iemand gezocht die wel luistert.
Zodra het duidelijk wordt dat ik een stoornis heb gaan professional (hulpverleners, artsen, etc) heel raar doen. Alsof ik verstandelijk beperkt ben en mensen met een hakbijl belaag voor lichaamsbeweging. Maar dus ook gewoon niet luisteren, omdat ze me niet meer als serieuze gesprekspartner nemen.
GELUKKIG heeft hij op z’n eigen moment zelf iemand gevonden die hem kan helpen.
Ik rem in m’n beroep ook vaak hulpverleners af die een kind iets willen opdringen terwijl het moment er gewoon nog niet is.
Afschuwelijk wat je vertelt over hoe men naar je kijkt. Mensen serieus nemen en zien als gelijkwaardig is helaas nog altijd geen gemeengoed in de sector.
•
vrijdag 3 mei 2024 om 14:32
Het was toen wel echt het moment. We waren daar op zijn initiatief en ik denk dat toen een juiste behandeling heel veel jaren van ellende had gescheeld.Frizz schreef: ↑03-05-2024 14:27GELUKKIG heeft hij op z’n eigen moment zelf iemand gevonden die hem kan helpen.
Ik rem in m’n beroep ook vaak hulpverleners af die een kind iets willen opdringen terwijl het moment er gewoon nog niet is.
Afschuwelijk wat je vertelt over hoe men naar je kijkt. Mensen serieus nemen en zien als gelijkwaardig is helaas nog altijd geen gemeengoed in de sector.
Maar ja, het is wat het is.
Vooroordelen en ideeën over hoe zij vinden dat het hoort blijken bij (veel) professionals uit diverse sectoren nog steeds bepalend voor de acties die ze doen.
vrijdag 3 mei 2024 om 17:08
vrijdag 3 mei 2024 om 17:37
Ja helaas is het geen uitzondering vrees ik. En de meeste cliënten hebben niet de energie of tijd om een klacht in te dienen.
•
vrijdag 3 mei 2024 om 19:12
Je doet het vast en hopelijk niet bewust maar hier lijk je een verband te leggen tussen bijstand en de mate van liefde en betrokkenheid die ouders (kunnen) geven. Zou ik niet doen.Baggal schreef: ↑02-05-2024 22:02Des te meer reden om je te verplaatsen in het leven van mensen die moeten rondkomen van de bijstand/universal credit en er af en toe bij stil te staan dat jij, zoals je terecht schrijft, lieve en betrokken ouders had, net als ik.
Hier in de UK zijn de verschillen tussen arm en rijk significant groter dan in Nederland. En ook in het zuiden: London, Poole ten opzichte van het noorden. Mocht het je interesseren, zie onderstaande link.
https://youtu.be/do8khsg20PI?si=facigZAc81jOXdSW
Ik herken mezelf niet eens
vrijdag 3 mei 2024 om 19:26
Klacht indienen is best tijdrovend, energievretend. En het resultaat is vaak hooguit een excuus.
En idd je zit al niet in een fijne situatie als je hulp nodig bent .
Er zou een consequentie aan moeten vastzitten naar mijn mening.
Ik ben momenteel bezig met een klacht bij medisch tuchtcollege. Ja, de klacht is terecht . En dit mag nooit meer gebeuren. Maar toch stop ik waarschijnlijk. Het gaat ronduitslecht met mij en heb er de kracht niet meer voor. Dat voelt dan ook weer slecht want zo komt hij ermee weg.
Vanmiddag toch de moed en energie bij elkaar geschraapt en een klacht in willen indienen bij de ombudscommissie. ( zelfde als ombudsman in je gemeente)
Hele formulier ingevuld, papieren ingescand en de klacht geformuleerd. Druk op verzenden..
Krijg ik bericht in beeld dat het langer dan 15 minuten duurde en je dan automatisch bent uitgelogd.
Hele diepe zucht. Misschien weekend nog een poging.
Nog steeds geen officiële brief dat er een onderzoek naar mij is.
Een klacht indienen zou simpel moeten zijn.
vrijdag 3 mei 2024 om 19:39
Grrr nog een keer, steeds weer uitgelogdSelene schreef: ↑03-05-2024 14:32Het was toen wel echt het moment. We waren daar op zijn initiatief en ik denk dat toen een juiste behandeling heel veel jaren van ellende had gescheeld.
Maar ja, het is wat het is.
Vooroordelen en ideeën over hoe zij vinden dat het hoort blijken bij (veel) professionals uit diverse sectoren nog steeds bepalend voor de acties die ze doen.
Enorm irritant.
Herkenbaar de vooroordelen.
Ouderverstoting. Ik bijstand en psychisch kwetsbaar en chronisch ziek. Ex baan en relatie. ( en functionerende alcoholist maar daar ging het nu niet om )
Heel naar hoe dit dan werkt.
Gevolgen zijn regelmatig enorm. Ik heb door oa vooroordelen van de hulpverleners nu al 4.5 jaar geen contact met mijn zoon. Inmiddels volwassen.
Voor mijn zoon schadelijk en tja ik ben kapot van verdriet.
vrijdag 3 mei 2024 om 20:14
Nee, ik reageerde op een eerdere post van Champoo - al staat het er zo wat ongelukkig. Bijstand heeft uiteraard niets van doen met de mate van betrokkenheid van de ouders. Heb ik ook nooit beweerd. Situatie ging over hoe mijn partner thuis opgroeide ten opzichte van mijn eigen thuissituatie.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
vrijdag 3 mei 2024 om 20:16
Geeft niet - kan gebeuren
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
