Werk & Studie
alle pijlers
Bloopers tijdens solliciteren
zaterdag 20 oktober 2007 om 17:07
Hebben jullie wel eens een blooper begaan tijdens een sollicitatie?
Ik wel hoor, ik geef dat eerlijk toe.
Zo heb ik eens, toen roken op kantoor nog een geaccepteerde gewoonte was, een gesprek gehad in een kantoortje dat werkelijk blauw zag.
Ik heb geen vraag van die man kunnen beantwoorden en zat alleen maar te stikken van het hoesten. En die man maar kettingroken.
Nooit meer wat gehoord van dat bedrijf.
Nou ja, dat was niet echt een blooper van mijn kant.
Deze wel, ik was op gesprek uitgenodigd bij een sjiek bedrijf, had er alles aan gedaan om representatief over te komen, maar toen ik eenmaal zat en degene met wie ik een gesprek zou hebben een kopje koffie ging halen, ontdekte ik een haakje aan mijn nagel. Ik wist dat ik me daar tijdens het gesprek aan zou ergeren (of erger: afgeleid zou worden), dus ik pulkte het er snel even af.
Helaas, dat ging grandioos mis. Ik trok veel te hard, en zat vervolgens met een vinger die als een idioot bloedde. Zat ik daar met mijn vinger in mijn mond toen die man terugkwam met de koffie. Niet te stoppen natuurlijk, dat bloeden. En niks om het aan af te vegen, lichte kleren aan, geen tissue in mijn tas.
Nou ja, om een lang verhaal kort te maken, toen ik de beste man bij het afscheid een (bloedige) hand gaf, wist ik al dat ik ook daar niet aangenomen zou worden...
Ik wel hoor, ik geef dat eerlijk toe.
Zo heb ik eens, toen roken op kantoor nog een geaccepteerde gewoonte was, een gesprek gehad in een kantoortje dat werkelijk blauw zag.
Ik heb geen vraag van die man kunnen beantwoorden en zat alleen maar te stikken van het hoesten. En die man maar kettingroken.
Nooit meer wat gehoord van dat bedrijf.
Nou ja, dat was niet echt een blooper van mijn kant.
Deze wel, ik was op gesprek uitgenodigd bij een sjiek bedrijf, had er alles aan gedaan om representatief over te komen, maar toen ik eenmaal zat en degene met wie ik een gesprek zou hebben een kopje koffie ging halen, ontdekte ik een haakje aan mijn nagel. Ik wist dat ik me daar tijdens het gesprek aan zou ergeren (of erger: afgeleid zou worden), dus ik pulkte het er snel even af.
Helaas, dat ging grandioos mis. Ik trok veel te hard, en zat vervolgens met een vinger die als een idioot bloedde. Zat ik daar met mijn vinger in mijn mond toen die man terugkwam met de koffie. Niet te stoppen natuurlijk, dat bloeden. En niks om het aan af te vegen, lichte kleren aan, geen tissue in mijn tas.
Nou ja, om een lang verhaal kort te maken, toen ik de beste man bij het afscheid een (bloedige) hand gaf, wist ik al dat ik ook daar niet aangenomen zou worden...
zondag 28 oktober 2007 om 23:23
Hm, een vriendin van mij en ik gingen solliciteren bij hetzelfde bedrijf (in de horeca)
Eerst ging zij op gesprek.
Ze kreeg de volgende vraag gesteld:
'Wat is jouw affiniteit met voedsel?'
Na een lange stilte : Uhm...Ik eet dagelijks...'
Ze heeft na het gesprek niks meer gehoord..
Wat me alleen maar logisch lijkt..;)
Toen kwam ik, vol van de zenuwen want ik moest en zou die baan krijgen...Bij mij werd gevraagd wat mijn positieve punten waren. Ik zei oa dat ik goed kon luisteren en oog had voor detail. We praten verder en ik glimlach en ben ervan verzekerd dat ik alles goed doe totdat ineens:
'Hoor je wat ik zeg? -vult willekeurige datum in- ? 'Klopt dat?'
'Hm...ja....uhm...nee......' En ja hoor, meneer verdraait net even een datum waarop ik iets gedaan zou hebben en praat er snel overheen om vervolgens mij te pakken op mijn 'geweldige' luistervaardigheid...arg!!!
Ik kreeg de baan overigens wel...
Eerst ging zij op gesprek.
Ze kreeg de volgende vraag gesteld:
'Wat is jouw affiniteit met voedsel?'
Na een lange stilte : Uhm...Ik eet dagelijks...'
Ze heeft na het gesprek niks meer gehoord..
Wat me alleen maar logisch lijkt..;)
Toen kwam ik, vol van de zenuwen want ik moest en zou die baan krijgen...Bij mij werd gevraagd wat mijn positieve punten waren. Ik zei oa dat ik goed kon luisteren en oog had voor detail. We praten verder en ik glimlach en ben ervan verzekerd dat ik alles goed doe totdat ineens:
'Hoor je wat ik zeg? -vult willekeurige datum in- ? 'Klopt dat?'
'Hm...ja....uhm...nee......' En ja hoor, meneer verdraait net even een datum waarop ik iets gedaan zou hebben en praat er snel overheen om vervolgens mij te pakken op mijn 'geweldige' luistervaardigheid...arg!!!
Ik kreeg de baan overigens wel...
maandag 29 oktober 2007 om 00:26
Haha LISA geweldig zeg... echt grappig!
Zit nu nog te lachen, zoiets had mij ook kunnen overkomen.
Ik weet niet of ik het een blooper kan noemen, maar ik had een keer een gesprek met iemand wiens kuntsgebit zo "klepperde" dat ik me totaal niet kon concentreren op zijn vragen. Moest echt mijn lach inhouden. Het gesprek liep ook stroef en ik heb de baan niet gekregen.
Zit nu nog te lachen, zoiets had mij ook kunnen overkomen.
Ik weet niet of ik het een blooper kan noemen, maar ik had een keer een gesprek met iemand wiens kuntsgebit zo "klepperde" dat ik me totaal niet kon concentreren op zijn vragen. Moest echt mijn lach inhouden. Het gesprek liep ook stroef en ik heb de baan niet gekregen.
maandag 29 oktober 2007 om 19:46
Ja, ik heb er ook eentje... Op aanraden van iemand die er al werkte stuurde ik mijn cv naar het bedrijf waar ik graag wilde werken en ik mocht zowaar op gesprek. De eerste vraag was wat die persoon eigenlijk precies deed binnen de organisatie. Ik viel stil, voelde me rood worden en stamelde iets over 'managen als senior'. Bij het afscheid had ik het idee dat ik toch niets meer te verliezen had en zei dat als ze me uit zouden nodigen voor een 2e gesprek ik dan precies zou weten wat de desbetreffende persoon deed.
Tot mijn verbazing werd ik uitgenodigd voor een 2e gesprek, maar ze hebben de vraag niet meer gesteld. En ik werd wel aangenomen.![:-]](https://forum.viva.nl/smilies/77_happy.gif)
Tot mijn verbazing werd ik uitgenodigd voor een 2e gesprek, maar ze hebben de vraag niet meer gesteld. En ik werd wel aangenomen.
dinsdag 30 oktober 2007 om 00:04
Soofje, jeu, dat is wel heftig zeg, oh oh en dan ook nog een vlek achterlaten...
Ik vraag me wel steeds af hoe je dat nu zou aanpakken. Weer tóch gaan?
Ik zou het zelf denk ik niet doen, zou laten weten dat ik wegens een onuitsprekelijk genant ongelukje niets anders kon doen dan even naar huis om te verkleden. En of het alsjeblieft op een ander tijdstip kan.
Maar hahaha, ik zie je verhaal helemaal voor me!
xx lisa.
Ik vraag me wel steeds af hoe je dat nu zou aanpakken. Weer tóch gaan?
Ik zou het zelf denk ik niet doen, zou laten weten dat ik wegens een onuitsprekelijk genant ongelukje niets anders kon doen dan even naar huis om te verkleden. En of het alsjeblieft op een ander tijdstip kan.
Maar hahaha, ik zie je verhaal helemaal voor me!
xx lisa.
dinsdag 30 oktober 2007 om 18:24
Die van mij is niet zozeer een blunder van maar van het detacheringsbureau via wie ik op gesprek ging. Ik voelde me wel erg opgelaten.
Het detacheringsbureau zetten alle cv's om in hun eigen formaat. Alleen diegene die dat doet weet geen nieuwe op te roepen en herschrijft dus steeds een oude. Tja... bij talen was ze vergeten te wissen "Frans, schriftelijk en mondeling zeer goed"....
In het gesprek, waar iemand van het bureau bij zat, melde de werkgever enthousiast dat hij, mocht ik aangenomen worden, zeer zeker gebruik zal gaan maken van mijn Franse kennis, want dat hadden ze binnen de organisatie hard nodig!
Tja daar zat ik met een mond vol tanden. Zeg ik direct dat ik helemaal geen Frans spreek en val het bureau af? Of laat het in het midden en ga er niet op in? Ik voelde me heel knullig.
Wel aangenomen overigens en achteraf kon mijn nieuwe werkgever er erg om lachen.
Het detacheringsbureau zetten alle cv's om in hun eigen formaat. Alleen diegene die dat doet weet geen nieuwe op te roepen en herschrijft dus steeds een oude. Tja... bij talen was ze vergeten te wissen "Frans, schriftelijk en mondeling zeer goed"....
In het gesprek, waar iemand van het bureau bij zat, melde de werkgever enthousiast dat hij, mocht ik aangenomen worden, zeer zeker gebruik zal gaan maken van mijn Franse kennis, want dat hadden ze binnen de organisatie hard nodig!
Tja daar zat ik met een mond vol tanden. Zeg ik direct dat ik helemaal geen Frans spreek en val het bureau af? Of laat het in het midden en ga er niet op in? Ik voelde me heel knullig.
Wel aangenomen overigens en achteraf kon mijn nieuwe werkgever er erg om lachen.
dinsdag 30 oktober 2007 om 19:46
Ik ging op sollicitatiegesprek voor een bijbaantje (studeerde nog). Het was voor een groot warenhuis, De Meneer vd Winkel vroeg na verloop van tijd: "Heb je misschien affiniteit met gordijnen?"
Ik antwoordde meteen: "Nee!" (eerlijk als ik ben
)
Gelijk dacht ik: oepsss da's niet slim..., dus ik heb mijn antwoord toen heel snel aangevuld met: "... maar ik kan het wel ontwikkelen!"
(ennuh... met die gordijnen kwam het helemaal goed, ik heb er een paar jaar gewerkt!)
Ik antwoordde meteen: "Nee!" (eerlijk als ik ben
)Gelijk dacht ik: oepsss da's niet slim..., dus ik heb mijn antwoord toen heel snel aangevuld met: "... maar ik kan het wel ontwikkelen!"
(ennuh... met die gordijnen kwam het helemaal goed, ik heb er een paar jaar gewerkt!)
woensdag 31 oktober 2007 om 10:33
Heb er ook een!
Was net zestien en vond het tijd worden om mijn zakgeld aan te vullen .
Dus gereageerd op een advertentie uit de krant voor part time kamermeisje .
Ik werd uitgenodigd voor een gesprek en was echt bloednerveus!
Het was een erge knappe man en dat maakte dat ik nog nerveuzer werd Tijdens het gesprek stond hij op om koffie te halen en al pratend wilde hij weer gaan zitten Alleen ging hij naast de stoel zitten en belande de koffie over zijn lichte pak
Ik lag echt onder de tafel van het lachen ,en mijn make up zat daardoor op mijn wangen .Maar ik kreeg wel de baan !
Was net zestien en vond het tijd worden om mijn zakgeld aan te vullen .
Dus gereageerd op een advertentie uit de krant voor part time kamermeisje .
Ik werd uitgenodigd voor een gesprek en was echt bloednerveus!
Het was een erge knappe man en dat maakte dat ik nog nerveuzer werd Tijdens het gesprek stond hij op om koffie te halen en al pratend wilde hij weer gaan zitten Alleen ging hij naast de stoel zitten en belande de koffie over zijn lichte pak
Ik lag echt onder de tafel van het lachen ,en mijn make up zat daardoor op mijn wangen .Maar ik kreeg wel de baan !
donderdag 1 november 2007 om 09:03
WHAHA, die van Lisa met "meneer Cofey" vind ik wel érg grappig!!
Maar Soofje heeft ook al wat meegemaakt, zeg :-) !
Ik heb zelf tijdens mijn studie veel in de horeca gewerkt en toen het cafe, waar ik jaren met veel plezier had gewerkt, dichtging, had ik dringend een ander leuk baantje nodig. Mijn toenmalige chef was supertevreden over me geweest en prees me aan bij een collega-restaurantbezitster. Ik mocht zonder gesprek meteen een avondje proef komen draaien.
Op die proefavond liet ik me niet van de wijs brengen, ik voelde me heel zeker. Ik nam 3 borden eten tegelijk en liep het overvolle restaurant binnen (je voelt hem al komen, he...). Bij een tafeltje stamgasten vroeg ik geroutineerd wie de zalm met roomsaus had besteld en.... gooide het héle bord eten zo bij de stamgast over zijn schoot!!!
Alle tafeltjes eromheen gaven zo'n korte schreeuw van schrik en het hele restaurant keek. Ik kon wel door de grond gaan... De chefin bleef maar tegen me zeggen "hoe kan dat nou gebeuren, hoe KAN dat nou?!"
De gast reageerde achteraf best lief, zei bij z'n vertrek dat ik ook maar een mens was, maar met die chefin is het nooit meer echt goedgekomen. Ik ben na een paar proefdiensten zelf ergens anders gaan werken....
Maar Soofje heeft ook al wat meegemaakt, zeg :-) !
Ik heb zelf tijdens mijn studie veel in de horeca gewerkt en toen het cafe, waar ik jaren met veel plezier had gewerkt, dichtging, had ik dringend een ander leuk baantje nodig. Mijn toenmalige chef was supertevreden over me geweest en prees me aan bij een collega-restaurantbezitster. Ik mocht zonder gesprek meteen een avondje proef komen draaien.
Op die proefavond liet ik me niet van de wijs brengen, ik voelde me heel zeker. Ik nam 3 borden eten tegelijk en liep het overvolle restaurant binnen (je voelt hem al komen, he...). Bij een tafeltje stamgasten vroeg ik geroutineerd wie de zalm met roomsaus had besteld en.... gooide het héle bord eten zo bij de stamgast over zijn schoot!!!
Alle tafeltjes eromheen gaven zo'n korte schreeuw van schrik en het hele restaurant keek. Ik kon wel door de grond gaan... De chefin bleef maar tegen me zeggen "hoe kan dat nou gebeuren, hoe KAN dat nou?!"
De gast reageerde achteraf best lief, zei bij z'n vertrek dat ik ook maar een mens was, maar met die chefin is het nooit meer echt goedgekomen. Ik ben na een paar proefdiensten zelf ergens anders gaan werken....
woensdag 7 november 2007 om 12:27
Ik heb ooit gesolliciteerd op een functie bij een bank. Ik kreeg daar de vraag: stel je loopt over het strand en er spoelt een fles aan, jij pakt de fles en maakt hem open. Er verschijnt een geest en je mag in wens doen, wat wens je....
Ik eerst diep nagedacht, en toen gezegd: ik geef de fles wel aan iemand anders want ik ben gelukkig met mijn leventje nu.
Het is niet echt een blooper maar. mijn omgeving vond dat niet slim. Het was voor mij wel de waarheid. En ik heb de baan uiteindelijk wel gekregen.
Ik eerst diep nagedacht, en toen gezegd: ik geef de fles wel aan iemand anders want ik ben gelukkig met mijn leventje nu.
Het is niet echt een blooper maar. mijn omgeving vond dat niet slim. Het was voor mij wel de waarheid. En ik heb de baan uiteindelijk wel gekregen.
vrijdag 16 november 2007 om 11:58
Een manager vroeg mij ooit tijdens een sollicitatiegesprek:
`Wat heeft jouw voorkeur, een specialistisch deel van een project oppakken en door naar een volgend project, of zelf het project van begin tot einde leiden, mét alle overige zaken en afhandelingen erbij?´
Ik antwoordde: Poe, daar moet ik even over nadenken. En om wat tijd te rekken probeerde ik grappig te zijn en zei: Dat is zeker een strikvraag he?
Waarop hij bloedserieus en geagiteerd antwoordde: `En waarom zou ik je een strikvraag stellen? Denk je dat ik hier zit om jou om de tuin te leiden?`
Oeps. Het zweet brak me uit. Ik werd wel uitgenodigd voor een tweede gesprek en daar zat hij niet bij. Inmiddels werk ik er al weer ruim 3 jaar.
`Wat heeft jouw voorkeur, een specialistisch deel van een project oppakken en door naar een volgend project, of zelf het project van begin tot einde leiden, mét alle overige zaken en afhandelingen erbij?´
Ik antwoordde: Poe, daar moet ik even over nadenken. En om wat tijd te rekken probeerde ik grappig te zijn en zei: Dat is zeker een strikvraag he?
Waarop hij bloedserieus en geagiteerd antwoordde: `En waarom zou ik je een strikvraag stellen? Denk je dat ik hier zit om jou om de tuin te leiden?`
Oeps. Het zweet brak me uit. Ik werd wel uitgenodigd voor een tweede gesprek en daar zat hij niet bij. Inmiddels werk ik er al weer ruim 3 jaar.
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
vrijdag 23 november 2007 om 16:26
wat een verhalen, echt wel even leuk om te lezen als je iegenlijk moet studeren 
maar ik zal jullie ook een leuk verhaal geven, mijn blunder:
ik ging soliciteren voor een stage voor mijn opleiding. vlak voor ik aankwam rapte ik in de hondepoep... ik een beetje om mij heen kijken, maar geen grasveldje te bekennen, stress! dus met een takje proberen, maar ik had van die palladiums aan met lekkere diepen groeven dus dat werkte ook niet echt. ondertussen kon ik echt niet langer wachten want anders zou ik te laat komen. dus met lood in mijn schoenen (les poep onder mijn schoenen) toch maar aangebeld en meteen maar begonnen met'hallo, ik ben maaike.. ik heb een klein probleempje, ik ben in de hondepoep gaan staan, kan ik mijn schoenen biuten laten?'
een heel erg leuk gesprek verder, mocht mijn schoenen zelfs nog even afwassen voor ik terug ging, en ben aangenomen
groetjes, maaike
maar ik zal jullie ook een leuk verhaal geven, mijn blunder:
ik ging soliciteren voor een stage voor mijn opleiding. vlak voor ik aankwam rapte ik in de hondepoep... ik een beetje om mij heen kijken, maar geen grasveldje te bekennen, stress! dus met een takje proberen, maar ik had van die palladiums aan met lekkere diepen groeven dus dat werkte ook niet echt. ondertussen kon ik echt niet langer wachten want anders zou ik te laat komen. dus met lood in mijn schoenen (les poep onder mijn schoenen) toch maar aangebeld en meteen maar begonnen met'hallo, ik ben maaike.. ik heb een klein probleempje, ik ben in de hondepoep gaan staan, kan ik mijn schoenen biuten laten?'
een heel erg leuk gesprek verder, mocht mijn schoenen zelfs nog even afwassen voor ik terug ging, en ben aangenomen
groetjes, maaike
zondag 25 november 2007 om 11:57
Ik had geen werk en had speciaal een nieuw pak gekocht voor de aankomende sollicitaties. Het was zomer maar het pak was duidelijk uit de herfst/winter collectie: Donkerbruin met oranje streepjes en lekker warm.
Mijn eerste sollicitatiegesprek was op misschien wel de warmste dag van dat jaar. 32 graden ofzo. Maar ik had verder niet iets dat ik net genoeg vond om aan te trekken. Ik zat ontzettend te zweten! En zij zaten lekker in rokjes, hemdjes en slippertjes. Ben wel aangenomen en werk er nu voor het derde jaar.
Mijn eerste sollicitatiegesprek was op misschien wel de warmste dag van dat jaar. 32 graden ofzo. Maar ik had verder niet iets dat ik net genoeg vond om aan te trekken. Ik zat ontzettend te zweten! En zij zaten lekker in rokjes, hemdjes en slippertjes. Ben wel aangenomen en werk er nu voor het derde jaar.
zondag 25 november 2007 om 12:13
~~[quote]:
Net afgestudeerd als psycholoog studeerde ik, vol trots, naar mijn allereerste baan in de hulpverlening.
sorry vond het wel grappig staan versprekingen tijdens een soll. gesprek lijken me ook echt een complete disaster tijdens een sollicitatiegesprek.
Wat ik zelf als blunder zie, maar op dat moment niet echt doorhad was toen ik net van de MEAO kwam en ging solliciteren, dat ik achteraf gezien vond dat ik toch wel erg degelijk ouderwetse kleding aanhad, ik was 19 maar liep in vreselijke M&S outfits omdat ik dacht dat dat representatief was als secretaresse. En ik ben ook naar een advocatenkantoor gegaan in mijn korte broek (ook van M&S) omdat het die dag superheet was.. ... baan niet gekregen ... maar goed ik knapte zelf ook af op die baan toen ze zeiden dat ik ook de plantjes water moest geven en koffie moest zetten.
Groetjes,
Risotje
Net afgestudeerd als psycholoog studeerde ik, vol trots, naar mijn allereerste baan in de hulpverlening.
sorry vond het wel grappig staan versprekingen tijdens een soll. gesprek lijken me ook echt een complete disaster tijdens een sollicitatiegesprek. Wat ik zelf als blunder zie, maar op dat moment niet echt doorhad was toen ik net van de MEAO kwam en ging solliciteren, dat ik achteraf gezien vond dat ik toch wel erg degelijk ouderwetse kleding aanhad, ik was 19 maar liep in vreselijke M&S outfits omdat ik dacht dat dat representatief was als secretaresse. En ik ben ook naar een advocatenkantoor gegaan in mijn korte broek (ook van M&S) omdat het die dag superheet was.. ... baan niet gekregen ... maar goed ik knapte zelf ook af op die baan toen ze zeiden dat ik ook de plantjes water moest geven en koffie moest zetten.
Groetjes,
Risotje
maandag 26 november 2007 om 00:03
Ongelofelijk Soofje... met die vlek... dat is echt ook mijn nachtmerrie brrr... arme jij!
Heb wel eens koffie omgegooid tijdens een sollcitatiegesprek... ik praat met mijn handen en toen wees ik aan hoe groot de zuiveringsinstallatie was waar ik stage had gelopen (heel zinvol haha). Had nog niets gedronken uit mijn bekertje koffie en klats, daar ging het over tafel en een stapel papieren van de baas, en over de baas zelf.....
Heb wel eens koffie omgegooid tijdens een sollcitatiegesprek... ik praat met mijn handen en toen wees ik aan hoe groot de zuiveringsinstallatie was waar ik stage had gelopen (heel zinvol haha). Had nog niets gedronken uit mijn bekertje koffie en klats, daar ging het over tafel en een stapel papieren van de baas, en over de baas zelf.....
