Burnout door onveilige situatie op werk, tips gevraagd

Oké, ik raakte in paniek en was boos, en heb een topic geopend wat misschien niet zo handig geformuleerd is. Dit is een herhaling van mijn post op pagina 3.

De situatieschets:
Ik zit nu een aantal weken thuis met een burn-out, veroorzaakt door twee factoren:

• Ik geef al 2 - 3 jaar aan dat er teveel werk op mijn bord ligt. Echt veel te veel. Het afgelopen halfjaar is dat alleen maar meer geworden, door bewuste keuzes van mijn directeur (mensen ontslaan, niet aannemen, niet komen opdagen op afspraken om mijn werkdruk te bespreken).

• Mijn directeur zorgt bewust voor onveilige situaties op kantoor, negeert, maakt mensen belachelijk en onderdrukt door mensen het gevoel te geven dat ze mislukkelingen zijn. Mijn grenzen worden niet gerespecteerd.

Ik ben niet de enige werknemer die dit ervaart. Mijn andere collega's hebben dit ook.

Ik ben in het voorjaar al naar de huisarts gestapt omdat het niet meer ging, maar ik graag door wilde gaan. Ik was er toen nog van overtuigd dat het aan mij ligt. In overleg doorgestuurd naar de psycholoog, en daarnaast ook gestart met een traject persoonlijk leiderschap. Dat heeft mij heel erg geholpen met inzien dat het niet aan mij ligt en het aangeven van mijn eigen grenzen. Hoe meer ik dat echter deed hoe onveiliger de situaties op het werk werd. Ik wil liever geen voorbeelden noemen, vanwege herkenbaarheid, maar het is echt bizar nu ik terugkijk.

Al deze hulpverleners zijn er inmiddels van overtuigd dat de oorzaak niet bij mij ligt, maar in het narcistische gedrag van mijn directeur. Doordat het de afgelopen jaren er langzaam in is geslopen, vinden zij het ook niet gek dat ik niet eerder weg ben gegaan. Ik heb, net zoals in een relatie, niet gemerkt dat ik gemanipuleerd en kleingemaakt werd totdat het al te laat was en ik niet meer voor mezelf op kon komen. Alleen het verschil is dat er hier geld bij komt kijken.

Een paar weken geleden heb ik mij dus ziekgemeld, nadat ik twee weken lang alleen maar kon huilen en alle lichamelijke en psychische klachten die ik al een halfjaar negeerde niet meer weggedrukt konden worden.

Na twee weken kreeg ik mijn intake bij de bedrijfsarts. Hij leek heel veel begrip voor mijn verhaal te hebben. Erkende dat hier spraken was van een onveilige situatie en manipulatie, en stelde voor om een aantal weken rust te nemen voordat we verder zouden gaan. De volgende dag belde hij op dat hij met zijn leidinggevende van gedachten waren veranderd en dat ik zo snel mogelijk om de tafel moest met directeur in mediation om dit conflict op te lossen.

Ik heb aangegeven hier in de toekomst aan mee te willen werken, als dat is wat zij willen, maar dat ik hier op dit moment nog niet toe in staat ben én dat ik niet geloof dat dit iets gaat veranderen. Mijn directeur heeft in het verleden vaker laten zien precies te zeggen wat hij moet zeggen voor de buitenwacht, en dan op kantoor verder gaat waar hij gebleven was, inclusief het belachelijk maken van de persoon in kwestie.

De bedrijfsarts bleef in eerste instantie voet bij stuk houden, en dit heeft bij mij tot een paniekaanval geleid. Hierna heb ik mijn voet, in overleg met de huisarts en psycholoog, stijf gehouden en is de afspraak verschoven. Ook zij zijn niet overtuigd van het feit dat mediation gaat helpen, omdat mijn directeur niet gaat veranderen als persoon. Zo'n gesprek zal alleen maar voer zijn voor verdere manipulatie. De volgende afspraak met de bedrijfsarts heb ik over enkele weken. Ik heb verder 0 informatie van de bedrijfsarts gekregen over behandelplan of wat dan ook. Wel heeft hij een korte terugkoppeling gegeven aan mijn werkgever, waar verder geen details in stonden. Dat zouden we de volgende afspraak bespreken.

Gisteren liet mijn werkgever weten dat hij en ik gezamenlijk een plan van aanpak moeten opstellen, waarin ik mij vastleg aan welk werk ik allemaal weer op kan pakken. Werk ik daar niet aan mee op de manier waarop hij wil, dan mag hij mijn loon korten. Ik wist niet eens dat we een dergelijk plan moeten maken en voelde mij hierdoor overvallen, omdat ik nu in gesprek moet met de persoon die onderdeel is van mijn probleem. Ik heb de bedrijfsarts gevraagd wat mijn rechten en plichten zijn, die verwijst mij door naar een e-mailadres binnen zijn organisatie waar ik geen reactie op krijg. De rechtsbijstand geeft aan niets te kunnen doen.

Dus ik raakte in paniek.
En ik werd boos. Want ik geef klauwen met geld uit aan hulp, en begeleiding, en waarom? Zodat ik weer terug in mijn holletje kan kruipen voor deze werkgever.

Ik heb mijn op even aangepast, zodat de focus kan liggen op wat wel kan.

Het is mij duidelijk dat mijn plan voorkwam uit paniek. Er werd mij verteld dat ze mijn loon konden staken als ik niet mee wilde werken aan mediation. Volgens mijn huisarts ben ik daar echter nog helemaal niet aan toe.

Ik reageer over een uurtje ongeveer op de rest van de reacties. Alvast bedankt!