Burnout door onveilige situatie op werk, tips gevraagd

Oké, ik raakte in paniek en was boos, en heb een topic geopend wat misschien niet zo handig geformuleerd is. Dit is een herhaling van mijn post op pagina 3.

De situatieschets:
Ik zit nu een aantal weken thuis met een burn-out, veroorzaakt door twee factoren:

• Ik geef al 2 - 3 jaar aan dat er teveel werk op mijn bord ligt. Echt veel te veel. Het afgelopen halfjaar is dat alleen maar meer geworden, door bewuste keuzes van mijn directeur (mensen ontslaan, niet aannemen, niet komen opdagen op afspraken om mijn werkdruk te bespreken).

• Mijn directeur zorgt bewust voor onveilige situaties op kantoor, negeert, maakt mensen belachelijk en onderdrukt door mensen het gevoel te geven dat ze mislukkelingen zijn. Mijn grenzen worden niet gerespecteerd.

Ik ben niet de enige werknemer die dit ervaart. Mijn andere collega's hebben dit ook.

Ik ben in het voorjaar al naar de huisarts gestapt omdat het niet meer ging, maar ik graag door wilde gaan. Ik was er toen nog van overtuigd dat het aan mij ligt. In overleg doorgestuurd naar de psycholoog, en daarnaast ook gestart met een traject persoonlijk leiderschap. Dat heeft mij heel erg geholpen met inzien dat het niet aan mij ligt en het aangeven van mijn eigen grenzen. Hoe meer ik dat echter deed hoe onveiliger de situaties op het werk werd. Ik wil liever geen voorbeelden noemen, vanwege herkenbaarheid, maar het is echt bizar nu ik terugkijk.

Al deze hulpverleners zijn er inmiddels van overtuigd dat de oorzaak niet bij mij ligt, maar in het narcistische gedrag van mijn directeur. Doordat het de afgelopen jaren er langzaam in is geslopen, vinden zij het ook niet gek dat ik niet eerder weg ben gegaan. Ik heb, net zoals in een relatie, niet gemerkt dat ik gemanipuleerd en kleingemaakt werd totdat het al te laat was en ik niet meer voor mezelf op kon komen. Alleen het verschil is dat er hier geld bij komt kijken.

Een paar weken geleden heb ik mij dus ziekgemeld, nadat ik twee weken lang alleen maar kon huilen en alle lichamelijke en psychische klachten die ik al een halfjaar negeerde niet meer weggedrukt konden worden.

Na twee weken kreeg ik mijn intake bij de bedrijfsarts. Hij leek heel veel begrip voor mijn verhaal te hebben. Erkende dat hier spraken was van een onveilige situatie en manipulatie, en stelde voor om een aantal weken rust te nemen voordat we verder zouden gaan. De volgende dag belde hij op dat hij met zijn leidinggevende van gedachten waren veranderd en dat ik zo snel mogelijk om de tafel moest met directeur in mediation om dit conflict op te lossen.

Ik heb aangegeven hier in de toekomst aan mee te willen werken, als dat is wat zij willen, maar dat ik hier op dit moment nog niet toe in staat ben én dat ik niet geloof dat dit iets gaat veranderen. Mijn directeur heeft in het verleden vaker laten zien precies te zeggen wat hij moet zeggen voor de buitenwacht, en dan op kantoor verder gaat waar hij gebleven was, inclusief het belachelijk maken van de persoon in kwestie.

De bedrijfsarts bleef in eerste instantie voet bij stuk houden, en dit heeft bij mij tot een paniekaanval geleid. Hierna heb ik mijn voet, in overleg met de huisarts en psycholoog, stijf gehouden en is de afspraak verschoven. Ook zij zijn niet overtuigd van het feit dat mediation gaat helpen, omdat mijn directeur niet gaat veranderen als persoon. Zo'n gesprek zal alleen maar voer zijn voor verdere manipulatie. De volgende afspraak met de bedrijfsarts heb ik over enkele weken. Ik heb verder 0 informatie van de bedrijfsarts gekregen over behandelplan of wat dan ook. Wel heeft hij een korte terugkoppeling gegeven aan mijn werkgever, waar verder geen details in stonden. Dat zouden we de volgende afspraak bespreken.

Gisteren liet mijn werkgever weten dat hij en ik gezamenlijk een plan van aanpak moeten opstellen, waarin ik mij vastleg aan welk werk ik allemaal weer op kan pakken. Werk ik daar niet aan mee op de manier waarop hij wil, dan mag hij mijn loon korten. Ik wist niet eens dat we een dergelijk plan moeten maken en voelde mij hierdoor overvallen, omdat ik nu in gesprek moet met de persoon die onderdeel is van mijn probleem. Ik heb de bedrijfsarts gevraagd wat mijn rechten en plichten zijn, die verwijst mij door naar een e-mailadres binnen zijn organisatie waar ik geen reactie op krijg. De rechtsbijstand geeft aan niets te kunnen doen.

Dus ik raakte in paniek.
En ik werd boos. Want ik geef klauwen met geld uit aan hulp, en begeleiding, en waarom? Zodat ik weer terug in mijn holletje kan kruipen voor deze werkgever.

Hmmmm schreef: ↑

20-10-2021 17:17

Enkele weken ziek pas: eerst maar eens beter worden lijkt me dan.
Zoek juridische hulp. Want je wil dit niet verkeerd doen.

Er wordt gezegd dat ik niet mag weigeren om mee te werken aan het plan van aanpak en de mediation.

Alleen het idee om samen te moeten zitten levert me al zoveel stress op, dat ik bang ben weer terug in mijn schulp te kruipen en overal braaf ja en amen op ga zeggen om er vanaf te zijn.

lilalinda schreef: ↑

20-10-2021 17:17

dit soort trajecten moet je hulp bij zoeken, bel even een advocaat

en waarom ga je niet gewoon opzoek naar iets anders?

Ja ik had de rechtsbijstand al gebeld, maar die geven aan weinig te kunnen betekenen omdat ik hier zelf op aan wil sturen.

Ik vond het werk zelf altijd heel leuk dacht ik, en mijn collega's ook. Daarom ben ik te lang blijven zitten. Nu ik er al even uit ben, twijfel ik of dit mijn vakgebied is. Daarnaast voelt iedere vorm van werken op dit moment als een overbelasting. Zelfs mijn mail lezen gaat gewoon echt niet.

Ik vind het niet fair dit te verzwijgen naar een eventuele nieuwe werkgever. In de ww heb ik iets meer ruimte om dit uit te zoeken lijkt mij.

lilalinda schreef: ↑

20-10-2021 17:22

heb je redenen om aan te nemen, dat bedrijf mee wil werken met een VO?

Ja, mijn directeur heeft de zwakke schakelkaart vaker gespeeld. Al hadden die mensen allemaal een tijdelijk contract en ik een vast. Maar zodra je afdoet in zijn ogen, en hij kan van je af, word je er genadeloos uitgeflikkerd. En anders word je of genegeerd of weggepest zodat je zelf vertrekt.

lilalinda schreef: ↑

20-10-2021 17:25

vandaar ook mijn vraag, of je redenen hebt dat zij willen aansturen op een VO
Jij kan dat wel willen, maar als zij het handig spelen, gaat het niet gebeuren
Dan kan ook aan advocaat niet veel voor je doen.
waarom zoek je niet "gewoon" iets anders?

Maar hoe zie je dat voor je? 'Hoi, ik ben kevers. Ik wil heel graag hier komen werken, maar ben op dit moment niet in staat om mijn mail te openen. Laat staan iets anders te doen. En oh ja, ik twijfel of ik dit werk wel wil doen. Prettig kennis te maken'.

Misschien zie ik iets over het hoofd hoor, maar dat lijkt me niet de manier.

Oké, blijkbaar heb ik de ww in mijn hoofd mooier gemaakt dan het is. Ik had gehoopt dat er mogelijkheden waren tot gesprekken met een beroepencoach of wellicht ondersteuning bij het voor jezelf beginnen.

Maar jullie hebben gelijk, daarvoor moet ik eerst wel in staat zijn om te kunnen werken.

Ik voel me een beetje gevangen merk ik.