Capaciteitentest mbo

Mijn dochter van 17 zit in het eerste jaar van een mbo-4 opleiding.
Opleiding bevalt haar goed, ze heeft het heel leuk in haar klas, stages gaan goed en ze staat tot nu toe nergens onvoldoende voor. Ze spijbelt niet, altijd op tijd.
Haar mentoren betwijfelen echter of ze de vaardigheden heeft om de opleiding met een diploma af te sluiten. Ze werkt wat traag, levert zaken op het allerlaatste moment in en heeft moeite om zich te concentreren in de klas.

Ze heeft ASS(bekend bij school uiteraard). De klas is erg druk en dat leidt tot overprikkeling, en ze is heel zwak in rekenen. Kan niet automatiseren en rekent op haar vingers. Er is een vermoeden van dyscalculie, ik heb het zelf ook en ik herken wel eea. Dat is bij de intake op school bij haar mentor ook gemeld en daar werd vrij luchtig over gedaan.

Vorige week heeft ze een capaciteitentest gedaan op verzoek van school. Ik heb samen met haar de onderdelen van de toets geoefend en zag de bui al hangen. Rekenen op tijd, cijferreeksen, ruimtelijk inzicht, daar wordt je keihard op afgerekend als je dyscalculie(of anderszins ernstige rekenproblemen hebt).
Zo’n test zou voor mij funest zijn terwijl ik destijds met twee vingers in mijn neus de havo heb afgerond(zonder wis-schei-en natuurkunde, dat wel) en ook zonder problemen een vervolgopleiding heb gedaan.
De uitslag is voor de meeste vaardigheden iets onder gemiddeld met een uitschieter naar laag voor rekenvaardigheid.

De mevrouw die de test af heeft genomen en de uitslag gaf begon direct over een andere opleiding en haar mentor ook. Volgende week ergens krijgen wij samen met dochter een gesprek op school.
Ik vind dat heel erg voorbarig, het aansturen op een andere opleiding. Ze heeft tot nu toe nog nergens hulp bij gehad, staat nergens onvoldoende voor, is het niet zo dat school eerst de zorgplicht die ze hebben maar eens in moeten gaan zetten?
Dochter wil graag op deze opleiding blijven, het heeft bloed, zweet en tranen gekost om een opleiding te vinden die haar leuk leek, alternatieven heeft ze niet.

Ik wil graag goed beslagen ten ijs komen, wat hoort school in een dergelijk geval te doen?

Omdat dit het makkelijkste jaar is. Volgend jaar wordt veel lastiger qua stof en ook wbt stage gaat er veel meer gevraagd worden van haar, dit jaar is meer “snuffelen” geweest. Ze heeft volgend schooljaar ook al examens.
Ze staat nu geen onvoldoendes. Maar ze heeft moeite met plannen, mist nog wel eens wat omdat ze haar agenda heel vaak vergeet en dan klasgenoten moet vragen wat ze ook alweer moet doen, of ze mist een opgegeven proefwerk wat ze dus niet geleerd heeft, of ze moet op het allerlaatste moment nog als een gek gaan leren en dan blijft er niet genoeg hangen. Dat redt ze nu nog met zesjes, volgend jaar niet meer.

Lucifee2024 schreef: ↑

22-06-2024 22:21

En waar ze mee helpen mbt stage lopen en eventueel vlak zijn door autisme? Ik vind echt raar leeg/onkundig gepraat van die school. Krijg er zo'n vooroordeelgevoel van mbt autisme. En moet vooral neurotypische gedrag gaan vertonen ofzo?

Ik heb geen idee maar weet wel precies waar ze op doelen want daar loopt ze op elke stage tegenaan. Tot nu toe had dat eigenlijk geen invloed maar als ze volgend jaar zelfstandig voor de klas moet staan, zeker met wat jongere kinderen, willen ze wel wat meer expressie en enthousiasme zien dan dit. En dat kan ze wel, ze kan zich heel goed neurotypisch gedragen. Ze doet buitenshuis niet anders. Maar als ze iets niet zo leuk vindt dan zie je dat aan haar en ze heeft niet zoveel met klein grut, ze had dit jaar stage kinderopvang en groep 1/2.

Als ze die toets redt heeft ze voldoende rekenvaardigheid volgens de opleiding. Ze wisten ook bij de intake al van haar ernstige rekenproblemen, als dat een onoverkomelijk probleem was geweest hadden ze haar niet toegelaten lijkt me en het is in dit gesprek ook niet ter sprake gekomen dat het niet compatibel zou zijn. En er zit uiteraard verschil tussen groep 1 en groep 8. Ze doet geen lerarenopleiding overigens.

Ik zou trouwens als kind dolblij zijn geweest met een meester of juf die daadwerkelijk uit eigen ervaring begreep hoe het is om dyscalculie/rekenstoornis te hebben. Ik voelde me altijd zó ontzettend dom en onbegrepen als er voor de zoveelste keer iets aan me uitgelegd werd en ik wist dat het toch niet zou blijven hangen, of als ik in de pauze binnen moest blijven om die afschuwelijke sommen af te maken waarvan ik wist dat ze toch allemaal fout zouden zijn.
Ze begrepen nooit hoe mijn hersenen werkten. “Dat wéét je toch gewoon?”

Lucifee2024 schreef: ↑

23-06-2024 09:14

Dat ze ergens elke keer tegen aanloopt betekend niet dat daar echt iets aangedaan kan worden, tenminste niet vanuit haar als om echte autisme trait gaat toch?

Het gaat er dan meer om dan er voor haar aanpassingen gedaan worden, dat stageplekken geïnformeerd worden over hoe ze haar op dat vlak kunnen ondersteunen of dat ze het gewoon weten, ze reageert misschien vlak of wat anders dan men gewend is maar ze is wel goed in haar werk, zoiets? Snap dat dat ook moeilijk is en mensen dan ook weer meteen iets denken van haar misschien, maar wat moet je anders?
Een andere/oudere groep krijgen mbt stagelopen?

Gok zomaar dat ze dat op school niet in hun hoofd hebben qua hulp?

De hoeveelheid energie die het haar kost om hele dagen en op werk en school en stageplekken dat gewenste gedrag faken is vaak erg hoog.
Soms is gewoon op ook. Burnouts kunnen ze er van krijgen als te lang duurt.

Ik denk dat ze idd gaan aangeven dat ze autisme heeft op de stageplek en dat er daar gekeken wordt hoe ze dat gaan ondersteunen.
Had ik eigenlijk moeten vragen maar er was echt een forse crisis in die klas en die arme mentor liep op haar tandvlees.

Belangrijkste is dat dochter blij was met het gesprek, blij met de uitkomst en het er op lijkt dat ze zich echt inspannen voor haar en dat is eigenlijk voor het eerst dat ik dat zie op een school.
De mentor zei ook dat ze na een schooldag en zeker na een stagedag wel kapot moest zijn, dat had ze goed door.