Werk & Studie
alle pijlers
Deels ziektewet, onbetaald verlof opnemen?
dinsdag 10 maart 2020 om 09:24
Je hebt nu eenmaal een arbeidsovereenkomst dus daar horen verplichtingen bij zoals contact. Er is hier al 6x geschreven dat je eerst bij de bedrijfsarts moet zijn. Een reintegratiecoach mag namelijk geen oordeel geven over hoe ziek je bent en je beperkingen en die medische informatie hoort echt alleen thuis bij je bedrijfsarts en nergens anders.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
dinsdag 10 maart 2020 om 09:28
Merk jij wel dat het de goede kant op gaat? Ik wil ook te snel denk ik en ik vind dat 'halve werk' lastig. Meer uren, minder uren, anders indelen, ik ben daar telkens mee aan het stoeien, omdat geen van alles echt lijkt te werken. Daarom neig ik dus naar een tijdje helemaal niet werken, omdat ik hoop dat ik dan echt focus kan hebben op herstel i.p.v. nu alles te willen doen, maar dan halfGreenLadyFern schreef: ↑09-03-2020 17:07Ik ben al een tijdje aan het kwakkelen met psychische klachten. Niet werken, therapeutisch werken, deels werken en weer vol werken, ik heb het allemaal gehad en viel steeds weer terug.
Wat ik heb geleerd; als ik mijn werk kan doen, maar daardoor zoveel energie kwijt ben dat ik dan thuis nergens meer aan toe kom, op mijn tenen loop, niet kan ontspannen en zelfzorg erbij inschiet, dan doe ik dus teveel. En dat heeft te maken met mijn psychische klachten. In overleg met bedrijfsarts, verzuimcoach en werkgever, ga ik dan dus minder doen zodat ik me kan focussen op mijn herstel; Herstel is niet alleen werken, maar alle levensgebieden weer in balans kunnen uitvoeren.
Ik zou dus niet verlof op gaan nemen omdat je het eigenlijk niet aankan op het moment, maar in overleg gaan met behandelaar, bedrijfsarts en werkgever welke uren voor jou nu mogelijk zijn. Als ik dit zo hoor, is 16 toch teveel
Goed van je dat je zo hard aan jezelf aan het werken bent! Dat kost hartstikke veel energie. Logisch dat alle ballen hoog houden nu eventjes niet lukt.
dinsdag 10 maart 2020 om 09:39
Voor mij persoonlijk wel. Ik moest altijd heel veel van mezelf, heel perfectionistisch een een hoog verantwoordelijkheidsgevoel naar iedereen behalve mezelf. Ze konden me toch niet missen op het werk? Mijn schoonouders kunnen toch niet meer zelf de woonkamer schilderen? Ik kan het toch niet maken om niet naar die verjaardag te gaan? Als het nog lukt om dat alles te doen moet dat toch?
Nu sinds een paar maanden ben ik echt aan het kijken naar wat IK nodig heb. Anderen kunnen niet op me rekenen als ik mezelf voorbij mijn grenzen push.
Ik kan wat liever voor mezelf zijn, mezelf niet zo veroordelen. En ik merk dat ik met de rust, tijd en ruimte die ik nu heb, stappen kan zetten uit dat gevoel van rust. In plaats van stappen zetten omdat het MOET van mezelf. En ik vermoed zo dat ik dan meer in balans ben/blijf.
Laatst heb ik dus een stapje terug gedaan, dit keer niet omdat het echt niet meer ging, maar preventief omdat ik merkte dat ik op mijn tenen liep. Ik heb nu geen migraine, zorg beter voor mezelf, en mijn stemming is stabieler.
Ik wil ontzettend graag weer werken en iets bijdragen aan de samenleving, maar dat kan alleen als ik stabiel ben. Een rechte lijn ipv pieken en dalen.
Dus ja, voor mij helpt het zeker! Dat verschilt natuurlijk per persoon. Ik heb ook lange tijd 2x per week een paar uurtjes (2 of 3) vaste werkzaamheden gedaan die niet zo belastend waren, en dat werkte ook heel goed. Dit deed ik op therapeutische basis, dus geen werkdruk of tijdsdruk. Het is even uitvogelen waar voor jou de balans ligt, want even afleiding kan ook heel fijn zijn.
Nu sinds een paar maanden ben ik echt aan het kijken naar wat IK nodig heb. Anderen kunnen niet op me rekenen als ik mezelf voorbij mijn grenzen push.
Ik kan wat liever voor mezelf zijn, mezelf niet zo veroordelen. En ik merk dat ik met de rust, tijd en ruimte die ik nu heb, stappen kan zetten uit dat gevoel van rust. In plaats van stappen zetten omdat het MOET van mezelf. En ik vermoed zo dat ik dan meer in balans ben/blijf.
Laatst heb ik dus een stapje terug gedaan, dit keer niet omdat het echt niet meer ging, maar preventief omdat ik merkte dat ik op mijn tenen liep. Ik heb nu geen migraine, zorg beter voor mezelf, en mijn stemming is stabieler.
Ik wil ontzettend graag weer werken en iets bijdragen aan de samenleving, maar dat kan alleen als ik stabiel ben. Een rechte lijn ipv pieken en dalen.
Dus ja, voor mij helpt het zeker! Dat verschilt natuurlijk per persoon. Ik heb ook lange tijd 2x per week een paar uurtjes (2 of 3) vaste werkzaamheden gedaan die niet zo belastend waren, en dat werkte ook heel goed. Dit deed ik op therapeutische basis, dus geen werkdruk of tijdsdruk. Het is even uitvogelen waar voor jou de balans ligt, want even afleiding kan ook heel fijn zijn.
dinsdag 10 maart 2020 om 09:43
Dat snap ik! Het contact met mijn bedrijfsarts loopt via een extern bureau en het 1e aanspreekpunt is de re-integratie specialist. Via haar kom ik in contact met de bedrijfsarts.viva-amber schreef: ↑10-03-2020 09:24Je hebt nu eenmaal een arbeidsovereenkomst dus daar horen verplichtingen bij zoals contact. Er is hier al 6x geschreven dat je eerst bij de bedrijfsarts moet zijn. Een reintegratiecoach mag namelijk geen oordeel geven over hoe ziek je bent en je beperkingen en die medische informatie hoort echt alleen thuis bij je bedrijfsarts en nergens anders.
dinsdag 10 maart 2020 om 09:46
Die kun je vast wel bellen toch? Daarmee heb ik ook overlegd omdat ik pas een paar weken verder weer naar de bedrijfsarts moest. Gewoon bellen, situatie uitleggen, en in overleg. Beslissingen hoeven niet meteen genomen te worden natuurlijk!
