Werk & Studie
alle pijlers
Deels ziektewet, onbetaald verlof opnemen?
maandag 9 maart 2020 om 17:07
Ik ben al een tijdje aan het kwakkelen met psychische klachten. Niet werken, therapeutisch werken, deels werken en weer vol werken, ik heb het allemaal gehad en viel steeds weer terug.
Wat ik heb geleerd; als ik mijn werk kan doen, maar daardoor zoveel energie kwijt ben dat ik dan thuis nergens meer aan toe kom, op mijn tenen loop, niet kan ontspannen en zelfzorg erbij inschiet, dan doe ik dus teveel. En dat heeft te maken met mijn psychische klachten. In overleg met bedrijfsarts, verzuimcoach en werkgever, ga ik dan dus minder doen zodat ik me kan focussen op mijn herstel; Herstel is niet alleen werken, maar alle levensgebieden weer in balans kunnen uitvoeren.
Ik zou dus niet verlof op gaan nemen omdat je het eigenlijk niet aankan op het moment, maar in overleg gaan met behandelaar, bedrijfsarts en werkgever welke uren voor jou nu mogelijk zijn. Als ik dit zo hoor, is 16 toch teveel
Goed van je dat je zo hard aan jezelf aan het werken bent! Dat kost hartstikke veel energie. Logisch dat alle ballen hoog houden nu eventjes niet lukt.
Wat ik heb geleerd; als ik mijn werk kan doen, maar daardoor zoveel energie kwijt ben dat ik dan thuis nergens meer aan toe kom, op mijn tenen loop, niet kan ontspannen en zelfzorg erbij inschiet, dan doe ik dus teveel. En dat heeft te maken met mijn psychische klachten. In overleg met bedrijfsarts, verzuimcoach en werkgever, ga ik dan dus minder doen zodat ik me kan focussen op mijn herstel; Herstel is niet alleen werken, maar alle levensgebieden weer in balans kunnen uitvoeren.
Ik zou dus niet verlof op gaan nemen omdat je het eigenlijk niet aankan op het moment, maar in overleg gaan met behandelaar, bedrijfsarts en werkgever welke uren voor jou nu mogelijk zijn. Als ik dit zo hoor, is 16 toch teveel
Goed van je dat je zo hard aan jezelf aan het werken bent! Dat kost hartstikke veel energie. Logisch dat alle ballen hoog houden nu eventjes niet lukt.
maandag 9 maart 2020 om 17:08
Je moet oppassen dat je werkgever dit niet ziet als het traineren van de reintegratie, daarnaast vermoed ik dat net als met vakantie de bedrijfsarts toestemming moet geven. Daarnaast dien je goede afspraken te maken over wat daarna. Rekt die periode de 104 weken ziekte op naar 104 weken plus 3 maanden? Mag je terug op je oude plek? etc.
Ik vind het zelf niet de meest handige oplossing. Het zou wellicht beter zijn wanneer de bedrijfsarts adviseert om een aantal weken geen activiteiten in te zetten in het kader van reintegratie.
Daarnaast kun je niet deels ziek zijn en deels in de onbetaald verlof, tijdens het onbetaald verlof heb je geen recht op loon wegens ziekte want je stelt je niet beschikbaar voor werk en reintegratie. Je kunt niet alleen onbetaald verlof opnemen voor het deel dat je reintegreert.
Ik vind het zelf niet de meest handige oplossing. Het zou wellicht beter zijn wanneer de bedrijfsarts adviseert om een aantal weken geen activiteiten in te zetten in het kader van reintegratie.
Daarnaast kun je niet deels ziek zijn en deels in de onbetaald verlof, tijdens het onbetaald verlof heb je geen recht op loon wegens ziekte want je stelt je niet beschikbaar voor werk en reintegratie. Je kunt niet alleen onbetaald verlof opnemen voor het deel dat je reintegreert.
viva-amber wijzigde dit bericht op 09-03-2020 17:16
21.04% gewijzigd
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
maandag 9 maart 2020 om 17:16
Ze is niet volledig ziek, ze werkt gedeeltelijk.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
maandag 9 maart 2020 om 17:18
Maar lieve TO, wordt je therapie wel meegewogen bij jouw belastbaarheid? Therapie is óók werken aan herstel. En kost meer uren dan enkel de tijd die je daadwerkelijk aan de groepstherapie besteedt. Dus reken even na, als jij ipv 11 uur werk, 8 uur (een volle werkdag) therapie volgt, dan heb je toch nauwelijks tijd om die te verwerken en te herstellen? Geen wonder dat het veel teveel was toen je nog meer uren werkte.
Ik zou je niet aanraden om zelf vrij te vragen, maar om in overleg te gaan met je werkgever en bedrijfsarts en je traject mee te wegen in je totale belastbaarheid.
Ik zou je niet aanraden om zelf vrij te vragen, maar om in overleg te gaan met je werkgever en bedrijfsarts en je traject mee te wegen in je totale belastbaarheid.
maandag 9 maart 2020 om 17:19
Ze is volledig ziek, maar ze werkt gedeeltelijk.
maandag 9 maart 2020 om 17:32
Precies, dus in overleg met bedrijfsarts lijkt me passend voordat to stappen onderneemt.
maandag 9 maart 2020 om 17:35
Dit wist ik niet, ik dacht heel naief dat ik voor de uren die ik nu werk (16 uur dus) verlof kon vragen. Een optie is wel als ik mijn wettelijke verlof zou opnemen? Met mijn werkgever verwacht ik geen problemen, in die zin dat ze alles zullen doen om met me mee te denken en een passende oplossing te vinden. Ik wil me graag voorbereiden en alle opties bedenken, ook zodat ik mezelf niet te dom af ben.viva-amber schreef: ↑09-03-2020 17:08Je moet oppassen dat je werkgever dit niet ziet als het traineren van de reintegratie, daarnaast vermoed ik dat net als met vakantie de bedrijfsarts toestemming moet geven. Daarnaast dien je goede afspraken te maken over wat daarna. Rekt die periode de 104 weken ziekte op naar 104 weken plus 3 maanden? Mag je terug op je oude plek? etc.
Ik vind het zelf niet de meest handige oplossing. Het zou wellicht beter zijn wanneer de bedrijfsarts adviseert om een aantal weken geen activiteiten in te zetten in het kader van reintegratie.
Daarnaast kun je niet deels ziek zijn en deels in de onbetaald verlof, tijdens het onbetaald verlof heb je geen recht op loon wegens ziekte want je stelt je niet beschikbaar voor werk en reintegratie. Je kunt niet alleen onbetaald verlof opnemen voor het deel dat je reintegreert.
Volledig ziek, tja op dit moment is dat wel zo denk ik. Ik wil me er eigenlijk niet aan toe geven, voel me een slappeling. Ik kan en moet immers ook voor mn gezin zorgen, dat lukt wel, hetzij met moeite, maar als ik dat kan dan kan ik toch ook werken. Ik werk 'maar' 16 uur. Mijn werkgever zorgt goed voor ons, dat maakt het voor mij extra moeilijk om me volledig ziek te melden. Ik ben ook bang dat als ik me volledig ziek meld dat ik dan niets kan doen, want ziek is ziek en dan hoor je toch thuis te zijn? Terwijl ik juist zo graag dingen wil uitzoeken voor mezelf, mezelf opladen zonder dat schuldgevoel.
Al typende besef ik hoe vol mn hoofd zit en ik het niet overzie
maandag 9 maart 2020 om 17:39
Nee, natuurlijk niet want de werkgever en werknemer hebben vanuit de wet plicht om mee te werken aan reintegrate. Die 104 weken ziekte kun je niet stil zetten met deels onbetaald verlof. Ik ga geen oordeel geven over je verzuim dat hoort bij de bedrijfsarts thuis. Het is volledig onbetaald verlof of niets, indien je beter zou zijn en je wordt ziek tijdens je verlof dan krijg je ook geen loon.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
maandag 9 maart 2020 om 17:42
Als je ziek bent behoor je te werken aan je herstel. Is dat de griep, dan hoor je in bed te liggen. Voor een heleboel ziektes geldt dat heel anders!
Mijn bedrijfsarts vroeg bijvoorbeeld of ik nog wel naar de yogales ging omdat werken niet lukte, omdat dat goed is voor mijn herstel.
Als ik te veel ga werken kan dat mijn herstel uiteindelijk belemmeren, waardoor het langer duurt tot ik weer volledig hersteld ben.
De vraag is: op welke manier werk jij het beste aan je herstel? Dat kan werken zijn. Als het ook fijn is om te werken zou je ook nog iets minder kunnen werken in aangepaste werkzaamheden bijvoorbeeld.
Je noemt sporten; iets wat heel goed is bij psychische problemen, wat nu niet lukt door een gebrek aan energie. Als je iets minder zou werken en je kunt dan wel sporten, dan werk je dus aan je herstel.
Het is een heel moeilijk onderwerp, omdat het zo per persoon verschilt. Heb je ook een behandelaar die je 1 op 1 spreekt met wie je dit kunt bespreken?
Mijn bedrijfsarts vroeg bijvoorbeeld of ik nog wel naar de yogales ging omdat werken niet lukte, omdat dat goed is voor mijn herstel.
Als ik te veel ga werken kan dat mijn herstel uiteindelijk belemmeren, waardoor het langer duurt tot ik weer volledig hersteld ben.
De vraag is: op welke manier werk jij het beste aan je herstel? Dat kan werken zijn. Als het ook fijn is om te werken zou je ook nog iets minder kunnen werken in aangepaste werkzaamheden bijvoorbeeld.
Je noemt sporten; iets wat heel goed is bij psychische problemen, wat nu niet lukt door een gebrek aan energie. Als je iets minder zou werken en je kunt dan wel sporten, dan werk je dus aan je herstel.
Het is een heel moeilijk onderwerp, omdat het zo per persoon verschilt. Heb je ook een behandelaar die je 1 op 1 spreekt met wie je dit kunt bespreken?
maandag 9 maart 2020 om 17:43
Ben je zeker dat je met 3 maanden klaar bent als je nog een half jaar in therapie zit?
Ik gok dat je er namelijk nog minstens een half jaar en waarschijnlijk nog een maand of 7 - bijkomen van therapie - minstens uit ligt.
Ik zou ook kijken wat je werkgever verwacht.
Als je 3 of 6 maanden thuis zit zou ik daarnaast niet zitten wachten op elke 2 weken of wat een gesprek bij de bedrijfsarts of op de koffie bij je baas.
Want dat hakt er ook weer elke keer in.
Ik gok dat je er namelijk nog minstens een half jaar en waarschijnlijk nog een maand of 7 - bijkomen van therapie - minstens uit ligt.
Ik zou ook kijken wat je werkgever verwacht.
Als je 3 of 6 maanden thuis zit zou ik daarnaast niet zitten wachten op elke 2 weken of wat een gesprek bij de bedrijfsarts of op de koffie bij je baas.
Want dat hakt er ook weer elke keer in.
maandag 9 maart 2020 om 17:45
Ik weet het niet, sinds de start van de therapie is die werkdag aangemerkt als ziektedag. Dat is 5 uur, ik werkte er 22 uur naast. Daar kwam ik mezelf in tegen, dat lukte niet en toen kwam de rust van de kerstvakantie en viel ik om. Daar schrok ik van, ik herken mezelf sowieso niet momenteel, maar werkgever zei meteen je bent nu de hele week thuis en daarna gaan we in gesprek. Toen hebben we samen dus besloten dat ik voor 11 uur de ziektewet in ging en ik 16 uur blijf werken. Ik dacht ''fijn, wat is nou 16 uur werken?''...dat moet lukken! En ik ga door, want ik wil bewijzen (voor mezelf vooral misschien?) dat ik niet volledig ziek ben, dat ik dit allemaal kan. Opgeven is toch geen optie?puntillita schreef: ↑09-03-2020 17:18Maar lieve TO, wordt je therapie wel meegewogen bij jouw belastbaarheid? Therapie is óók werken aan herstel. En kost meer uren dan enkel de tijd die je daadwerkelijk aan de groepstherapie besteedt. Dus reken even na, als jij ipv 11 uur werk, 8 uur (een volle werkdag) therapie volgt, dan heb je toch nauwelijks tijd om die te verwerken en te herstellen? Geen wonder dat het veel teveel was toen je nog meer uren werkte.
Ik zou je niet aanraden om zelf vrij te vragen, maar om in overleg te gaan met je werkgever en bedrijfsarts en je traject mee te wegen in je totale belastbaarheid.
Ik slaap goed, soms met behulp van een slaappil, dus daar ben ik niet vermoeid van,. Toch voel ik me flink energieloos, vlak en is het vooral dat alles onderga, zonder enkele beleving. Ik merk dat dit slechter wordt i.p.v. beter. Hoe ik naar de kinderen doe, dat ik hen eigenlijk teveel vind momenteel, dat doet me pijn en doet me beseffen dat het slechter met me gaat dan ik wil toegeven.
Ik vind het echt heel erg lastig op dit moment
maandag 9 maart 2020 om 17:52
Ja al meerdere keren, heb ook een re-integratie coach. Heb bijvoorbeeld eind deze maand weer een telefonisch consult om te bespreken hoe het gaat. De bedrijfsarts zei op basis van mijn diagnose en het feit dat ik in therapie ging meteen dat dit onder ziektewet valt. Ik heb zelf nooit gesproken over volledig ziek melden, want ik wilde zo graag blijven werken. Nog steeds wel, maar waar ik tot 2 weken geleden daar nog blij van werd, van de afleiding, collega's en het nuttig zijn, voel ik me nu niet blij en raakt het me prive vooral veel meer, ik voel me gewoon elke dag rot
maandag 9 maart 2020 om 17:56
Misschien behoeft het werk wel meer aanpassing. Ik weet niet wat je doet en of er stress, klantcontact of andere aspecten inzitten die minder goed voor je zijn. Ik vind mijn werk ook leuk maar dat betekent niet dat het ook perse kan tijdens ziekte of dat het perse allemaal kan.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
maandag 9 maart 2020 om 18:01
Dat kun je niet zomaar stellen, je krijgt niet zomaar extra uren voor therapie. Het kan best zijn dat de urenbeperking klopt of dat zij zit toch in haar vrije tijd moet doen omdat zij parttime werkt maar er kunnen andere aspecten in het werk aanwezig zijn die het te zwaar maken. het kan ook zijn dat het inderdaad beter is om een tijdje niets te doen maar het is niet aan een leek om daar iets van te vinden.gizzmo-returns schreef: ↑09-03-2020 17:58Afspraak bedrijfsarts maken!!
je werkt blijkbaar toch teveel gezien je huidige belastbaarheid
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
maandag 9 maart 2020 om 18:06
Daarom verwijs ik naar de bedrijfsarts. En ik mag uit persoonlijke ervaring best mijn mening geven.viva-amber schreef: ↑09-03-2020 18:01Dat kun je niet zomaar stellen, je krijgt niet zomaar extra uren voor therapie. Het kan best zijn dat de urenbeperking klopt of dat zij zit toch in haar vrije tijd moet doen omdat zij parttime werkt maar er kunnen andere aspecten in het werk aanwezig zijn die het te zwaar maken. het kan ook zijn dat het inderdaad beter is om een tijdje niets te doen maar het is niet aan een leek om daar iets van te vinden.
maandag 9 maart 2020 om 18:24
En juist daarom moet je dus niet in je eentje besluiten over dergelijke 'oplossingen'. Bespreek met de bedrijfsarts en/of je re-integratiecoach waar je tegenaan loopt, dat je dacht 16 uur te kunnen werken naast je therapie maar dat je nu merkt dat het teveel is. En laat hen een plan bedenken.
dinsdag 10 maart 2020 om 09:20
Ik ga dit ook zeker bespreken deze week in de groep. Die dag ervaar ik dan ook weer als prettig, hoe gek het klinkt, want ik kan daar echt aan het werk met al deze dingen waar ik zo in vast loop. Ik heb mijn re-integratie begeleider gemaild met het verzoek tot contact, ik heb geen idee bij wie ik moet zijn, zij zal me dit vast kunnen vertellen.
Een 1 op 1 begeleider is er niet, de therapie is in groepsverband. De re-integratie specialist spreek ik alleen als er een afspraak moet worden gepland met de bedrijfsarts. Al die contacten hoeft van mij ook niet, ik snap dat het vanuit de bedrijfsarts/arbo etc moet hoor, maar het lijkt me zo fijn om een tijdje niemand te hoeven spreken, aan niemand meer uit te leggen of te verantwoorden hoe het met me gaat.
Een 1 op 1 begeleider is er niet, de therapie is in groepsverband. De re-integratie specialist spreek ik alleen als er een afspraak moet worden gepland met de bedrijfsarts. Al die contacten hoeft van mij ook niet, ik snap dat het vanuit de bedrijfsarts/arbo etc moet hoor, maar het lijkt me zo fijn om een tijdje niemand te hoeven spreken, aan niemand meer uit te leggen of te verantwoorden hoe het met me gaat.
