Werk & Studie
alle pijlers
Doe ik er goed aan de overstap te maken?
donderdag 1 mei 2025 om 13:20
Ik zal proberen zo goed mogelijk mijn probleem voor te leggen en hoop dat jullie inzichten mij mogelijk kunnen helpen! (Vanwege evt herkenbaarheid zal ik bepaalde dingen bewust wat vager houden).
Eerst het begin.
Mijn studie heb ik op het hbo goed afgerond (technisch). Na het afstuderen ben ik blijven plakken bij het bedrijf waar ik aan het afstuderen was. Inmiddels zal ik bijna de 10 jaar aantikken. Zit dus nog steeds bij mijn eerste werkgever.
In de jaren heb ik enorm veel geleerd, altijd een vast groepje collega's gehad waarmee ik het erg goed kon hebben en het bedrijf is in veel gevallen ook meedenkend geweest betreffende mijn persoonlijke problemen (niets al te ernstigs).
Een aantal jaren verder. Ik leer nog steeds genoeg, dezelfde leuke directe collega's en een leuke promotie gemaakt. Het bedrijf heeft echter problemen om technisch personeel aan te trekken. Na bijna 10 jaar ben ik in mijn functie 1 van de "nieuwste" werknemers. De rest die later dan mij is begonnen is inmiddels overgestapt.
Het salaris is niet slecht, maar ook niet aan de top in mijn branch (bij een overstap zal ik in de meeste gevallen wel een stuk meer verdienen). Daarentegen mag ik wel op kosten en deels in de tijd van werkgever een studie volgen (die ik heb behaald!). 80% van de tijd werk ik thuis en als ik reistijd naar kantoor optel, dan kom ik in een maand uit op een uurtje of 4. Even tussendoor naar de tandarts is geen probleem en er is niet iemand die mij elke seconde in de gaten houdt. Allemaal top zou je zeggen...
Nu het "probleem".
Door het personeelstekort komt steeds meer op mijn bordje wat niet bij mijn takenpakket hoort. Wel technisch werk, maar geen werk waar ik warm voor loop. Ik doe steeds minder wat ik leuk vind en waar ik de studie voor heb gedaan.
Nieuwe projecten waar het leukere werk bij zit, daar word ik steeds voor afgewezen. Want ik weet het meeste over bestaande projecten...
Dit heb ik al een aantal jaren aangekaart bij mijn leidinggevende en waar het op neerkomt: "Ik begrijp dat het geen leuk werk is, maar je wordt ervoor betaald.". Met andere woorden minder klagen. Hier is na jaren nog steeds niets in veranderd.
Daarnaast probeer ik ook al een tijdje (lees: jaren) promotie te maken, niet alleen om meer te verdienen. Maar ook deels als waardering. Het bedrijf heeft echter al jaren geen duidelijke groeipaden (dit heb ik ook al jaren geleden aangekaart). Leidinggevende gevraagd wat ik precies moet doen om wel de promotie te krijgen. Antwoord: "Ja er staat niets zwart op wit, dus doe vooral erg je best en dan zal ik het wel voorleggen". Ik weet nog steeds niet waar ik aan moet werken, daar kan leidinggevende ook geen antwoord op geven. Het proces wordt nog vager. Mijn leidinggevende mag het voorleggen aan een grote groep managers en die besluiten gezamenlijk of ik promotie krijg of niet. De meeste managers werk ik niet mee samen, dus hoe kunnen die mij beoordelen?
De laatste tijd merk ik steeds meer dat ik de uitdaging verlies. Als ik weet dat ik de hele dag moet bezig zijn met taken die niet bij mij hore, dan word ik ook "uitgeput" wakker.
Enerzijds heb ik nog steeds de leuke collega's, het salaris wat gemiddeld is voor de branch en erg korte reistijd.
Aan de andere kant steeds minder uitdaging en de waardering blijft in mijn ogen achter (zowel financieel als het titeltje).
Ik heb omdat het mijn eerste werkgever is nog nooit in deze situatie gezeten.
En mochten jullie alles hebben gelezen, ben ik benieuwd naar nieuwe/andere inzichten.
Stel ik mij aan? Of is dit iets waar ik wat mee moet.
Eerst het begin.
Mijn studie heb ik op het hbo goed afgerond (technisch). Na het afstuderen ben ik blijven plakken bij het bedrijf waar ik aan het afstuderen was. Inmiddels zal ik bijna de 10 jaar aantikken. Zit dus nog steeds bij mijn eerste werkgever.
In de jaren heb ik enorm veel geleerd, altijd een vast groepje collega's gehad waarmee ik het erg goed kon hebben en het bedrijf is in veel gevallen ook meedenkend geweest betreffende mijn persoonlijke problemen (niets al te ernstigs).
Een aantal jaren verder. Ik leer nog steeds genoeg, dezelfde leuke directe collega's en een leuke promotie gemaakt. Het bedrijf heeft echter problemen om technisch personeel aan te trekken. Na bijna 10 jaar ben ik in mijn functie 1 van de "nieuwste" werknemers. De rest die later dan mij is begonnen is inmiddels overgestapt.
Het salaris is niet slecht, maar ook niet aan de top in mijn branch (bij een overstap zal ik in de meeste gevallen wel een stuk meer verdienen). Daarentegen mag ik wel op kosten en deels in de tijd van werkgever een studie volgen (die ik heb behaald!). 80% van de tijd werk ik thuis en als ik reistijd naar kantoor optel, dan kom ik in een maand uit op een uurtje of 4. Even tussendoor naar de tandarts is geen probleem en er is niet iemand die mij elke seconde in de gaten houdt. Allemaal top zou je zeggen...
Nu het "probleem".
Door het personeelstekort komt steeds meer op mijn bordje wat niet bij mijn takenpakket hoort. Wel technisch werk, maar geen werk waar ik warm voor loop. Ik doe steeds minder wat ik leuk vind en waar ik de studie voor heb gedaan.
Nieuwe projecten waar het leukere werk bij zit, daar word ik steeds voor afgewezen. Want ik weet het meeste over bestaande projecten...
Dit heb ik al een aantal jaren aangekaart bij mijn leidinggevende en waar het op neerkomt: "Ik begrijp dat het geen leuk werk is, maar je wordt ervoor betaald.". Met andere woorden minder klagen. Hier is na jaren nog steeds niets in veranderd.
Daarnaast probeer ik ook al een tijdje (lees: jaren) promotie te maken, niet alleen om meer te verdienen. Maar ook deels als waardering. Het bedrijf heeft echter al jaren geen duidelijke groeipaden (dit heb ik ook al jaren geleden aangekaart). Leidinggevende gevraagd wat ik precies moet doen om wel de promotie te krijgen. Antwoord: "Ja er staat niets zwart op wit, dus doe vooral erg je best en dan zal ik het wel voorleggen". Ik weet nog steeds niet waar ik aan moet werken, daar kan leidinggevende ook geen antwoord op geven. Het proces wordt nog vager. Mijn leidinggevende mag het voorleggen aan een grote groep managers en die besluiten gezamenlijk of ik promotie krijg of niet. De meeste managers werk ik niet mee samen, dus hoe kunnen die mij beoordelen?
De laatste tijd merk ik steeds meer dat ik de uitdaging verlies. Als ik weet dat ik de hele dag moet bezig zijn met taken die niet bij mij hore, dan word ik ook "uitgeput" wakker.
Enerzijds heb ik nog steeds de leuke collega's, het salaris wat gemiddeld is voor de branch en erg korte reistijd.
Aan de andere kant steeds minder uitdaging en de waardering blijft in mijn ogen achter (zowel financieel als het titeltje).
Ik heb omdat het mijn eerste werkgever is nog nooit in deze situatie gezeten.
En mochten jullie alles hebben gelezen, ben ik benieuwd naar nieuwe/andere inzichten.
Stel ik mij aan? Of is dit iets waar ik wat mee moet.
donderdag 1 mei 2025 om 13:36
Ik zou kijken naar iets anders.
Het feit dat je het werk niet zo heel leuk meer vindt, doordat je steeds meer dingen moet doen die je minder leuk vindt. Dat je eigenlijk niet in aanmerking komt voor nieuwe uitdagingen (= goed voor je ontwikkeling). En het gebrek aan begrip.
Het is nu nog soort van leuk, maar omdat de minpunten allemaal niet tijdelijk zijn, gaan ze alleen maar meer wringen.
En verder kijken, betekent niet gelijk over moeten stappen. Maar wel inschatten wat er geboden wordt en wat je eventueel wilt.
Ik heb veel verschillende werkgevers gehad. Deels ivm project werk, deels ivm verhuizingen en deels omdat ik het wel gezien had. Bij elke werkgever vind je wat en laat je wat. Sommige overstappen waren... minder handig.
Maar over het algemeen heb ik zelden spijt gehad van een overstap.
Je geeft aan dat je soms uitgeput wakker wordt bij het idee om de hele dag dingen te moeten doen die je niet leuk vindt. Wees je ervan bewust dat je zo richting een bore-out of burn-out gaat.
Het feit dat je het werk niet zo heel leuk meer vindt, doordat je steeds meer dingen moet doen die je minder leuk vindt. Dat je eigenlijk niet in aanmerking komt voor nieuwe uitdagingen (= goed voor je ontwikkeling). En het gebrek aan begrip.
Het is nu nog soort van leuk, maar omdat de minpunten allemaal niet tijdelijk zijn, gaan ze alleen maar meer wringen.
En verder kijken, betekent niet gelijk over moeten stappen. Maar wel inschatten wat er geboden wordt en wat je eventueel wilt.
Ik heb veel verschillende werkgevers gehad. Deels ivm project werk, deels ivm verhuizingen en deels omdat ik het wel gezien had. Bij elke werkgever vind je wat en laat je wat. Sommige overstappen waren... minder handig.
Maar over het algemeen heb ik zelden spijt gehad van een overstap.Je geeft aan dat je soms uitgeput wakker wordt bij het idee om de hele dag dingen te moeten doen die je niet leuk vindt. Wees je ervan bewust dat je zo richting een bore-out of burn-out gaat.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 1 mei 2025 om 13:42
Dit is een werkgever die misbruikt maakt van je loyaliteit. Hier ga je niet verder komen.
En je hoeft niet morgen weg, neem alle tijd. Kijk rond, ga gesprekken aan. Dan kom je vanzelf wel achter wat er nog meer mogelijk is op werkgebied.
Ik doe dat trouwens constant, ook als ik niet direct iets anders zoek. Je weet nooit of er net dit ene fantastische baan ineens opduikt en anders is het interessant om gewoon te weten of ik nog marktconform zit.
En je hoeft niet morgen weg, neem alle tijd. Kijk rond, ga gesprekken aan. Dan kom je vanzelf wel achter wat er nog meer mogelijk is op werkgebied.
Ik doe dat trouwens constant, ook als ik niet direct iets anders zoek. Je weet nooit of er net dit ene fantastische baan ineens opduikt en anders is het interessant om gewoon te weten of ik nog marktconform zit.
donderdag 1 mei 2025 om 13:53
Gemiddeld blijven jongeren 2,5 jaar bij hun eerste werkgever. Juist goed om bij meerdere bedrijven ervaring op te doen. Het klinkt alsof je hier wel bent uitgespeeld. En is meer reistijd echt een ramp als je weer nieuwe ervaring op kan doen en wel werk doet waar je energie van krijgt? Veel bedrijven zijn tegenwoordig flexibel. Ik kan ook zelf bepalen hoeveel en welke dagen ik thuiswerk. En voor de tandarts krijg je bij de meeste werkgevers gewoon vrij. En hoe belangrijk zijn die leuke collega’s, als je 80% van de tijd thuiswerkt? En collega’s komen en gaan, daar moet je nooit voor blijven.
donderdag 1 mei 2025 om 13:54
donderdag 1 mei 2025 om 14:02
Precies. Elke baan heeft plussen en minnen. En de volgende baan is ook niet voor het leven hè, ook daar kan je weer vertrekken als het niet meer past om welke reden dan ook.
donderdag 1 mei 2025 om 14:02
Ik zou gewoon lekker weg gaan. Soms is de koek gewoon op.Waitingforthenight schreef: ↑01-05-2025 13:54Ik zou zeker rond gaan kijken idd. Als je concrete andere opties hebt (bijvoorbeeld na 1e gesprek) zou ik het toch nog 1x aankaarten bij je huidige werkgever. Dan heel duidelijk zijn: op deze manier raken jullie mij kwijt, als jullie dat niet willen dan heb ik A en B nodig.
donderdag 1 mei 2025 om 14:16
Ik zou gewoon weggaan. Als ik moet dreigen met vertrekken, voordat werkgever wat mee gaat bewegen, voel ik me niet serieus genomen. Dan wordt er ook vast weer van alles beloofd en puntje bij het paaltje komt het er uiteindelijk alsnog niet van.Waitingforthenight schreef: ↑01-05-2025 13:54Ik zou zeker rond gaan kijken idd. Als je concrete andere opties hebt (bijvoorbeeld na 1e gesprek) zou ik het toch nog 1x aankaarten bij je huidige werkgever. Dan heel duidelijk zijn: op deze manier raken jullie mij kwijt, als jullie dat niet willen dan heb ik A en B nodig.
donderdag 1 mei 2025 om 14:28
Voordelen: leuke collega's, weinig reistijd, vrijheid onder werktijd, studie kunnen volgen.
Nadelen: minder salaris dan in de meeste andere banen, geen zicht op promotie, meestal werk doen dat minder leuk is.
Nadelen die zwaar tellen: uitdaging verliezen, je niet gehoord voelen, uitgeput wakker worden.
Ik zou een leukere baan zoeken.
Nadelen: minder salaris dan in de meeste andere banen, geen zicht op promotie, meestal werk doen dat minder leuk is.
Nadelen die zwaar tellen: uitdaging verliezen, je niet gehoord voelen, uitgeput wakker worden.
Ik zou een leukere baan zoeken.
donderdag 1 mei 2025 om 14:40
Direct aangeven dat je niet meer geïnteresseerd bent in je huidige functie zou ik niet zo snel doen. Wel dat je wil (en kunt) groeien. Maar voor je loopbaan is het meestal beter om bijv. iedere 7 jaar van werkgever te veranderen. Als je ergens nieuw begint is het ideale moment om te groeien in je werk.
donderdag 1 mei 2025 om 15:15
Ik lees, behalve praktische zaken, niks waarvoor ik zou blijven. Hork van een leidinggevende, geen leuk werk, geen fijn salaris. En die praktische zaken daar is wel weer een oplossing voor te vinden! Als je meer verdient zou je bijvoorbeeld minder uren kunnen maken waarmee je je reistijd weer weg kunt strepen. En de tandarts is echt wel anders te plannen!
Ik zou zeggen: Ga ervoor!
Ik zou zeggen: Ga ervoor!
donderdag 1 mei 2025 om 15:17
Je schrijft bijna mijn verhaal. Ook ik werk nu ruim 10 jaar na het afronden van mijn technische HBO-opleiding nog bij mijn eerste werkgever. Het plezier en de uitdaging zijn er al jaren niet meer. Ik doe eigenlijk al het werk alleen en mijn enige soort van collega krijgt al het leuke werk dat ik ook wel zou kunnen doen. Ondanks meermaals aangeven dat ik meer wil, komt er niets. Alleen maar meer saai werk en heeel veeel overwerk. Ruimte voor groei is er niet. Waardering in woorden, maar niet in salaris of ander werk. Ik ben jarenlang onder CAO betaald bijvoorbeeld. Stom van mij, maar wist ik niet. Weggaan en ergens anders beginnen vind ik doodeng. 2 maanden geleden ging het mis: overspannen / burn-out... niemand vertelt me wat er is. Alleen dat ik rust moet nemen. Inmiddels ben ik op het punt dat ik niet meer weet wat ik leuk vind, wat ik wil. Ik overweeg na de reïntegratie misschien te gaan solliciteren. Maar waar of wat? Geen idee.
Als jij nu iets anders leuks tegenkomt, adviseer ik je te gaan. Waar ik nu doorheen moet wil je niet. Als je nu al doodmoe bent, ben je al veel te ver heen. Trap op de rem, want van een milde overspannenheid herstel je over het algemeen vrij snel. Geef het aan op je werk! Beter nu ingrijpen dan compleet instorten in de winter als alles buiten grijs is. Nu schijnt tenminste buiten de zon nog.
Als jij nu iets anders leuks tegenkomt, adviseer ik je te gaan. Waar ik nu doorheen moet wil je niet. Als je nu al doodmoe bent, ben je al veel te ver heen. Trap op de rem, want van een milde overspannenheid herstel je over het algemeen vrij snel. Geef het aan op je werk! Beter nu ingrijpen dan compleet instorten in de winter als alles buiten grijs is. Nu schijnt tenminste buiten de zon nog.
donderdag 1 mei 2025 om 18:25
Ik vraag me af of dit überhaupt mag en of je het te weinig betaalde salaris met terugwerkende kracht kunt krijgen.anna89 schreef: ↑01-05-2025 15:17Je schrijft bijna mijn verhaal. Ook ik werk nu ruim 10 jaar na het afronden van mijn technische HBO-opleiding nog bij mijn eerste werkgever. Het plezier en de uitdaging zijn er al jaren niet meer. Ik doe eigenlijk al het werk alleen en mijn enige soort van collega krijgt al het leuke werk dat ik ook wel zou kunnen doen. Ondanks meermaals aangeven dat ik meer wil, komt er niets. Alleen maar meer saai werk en heeel veeel overwerk. Ruimte voor groei is er niet. Waardering in woorden, maar niet in salaris of ander werk. Ik ben jarenlang onder CAO betaald bijvoorbeeld. Stom van mij, maar wist ik niet. Weggaan en ergens anders beginnen vind ik doodeng. 2 maanden geleden ging het mis: overspannen / burn-out... niemand vertelt me wat er is. Alleen dat ik rust moet nemen. Inmiddels ben ik op het punt dat ik niet meer weet wat ik leuk vind, wat ik wil. Ik overweeg na de reïntegratie misschien te gaan solliciteren. Maar waar of wat? Geen idee.
Als jij nu iets anders leuks tegenkomt, adviseer ik je te gaan. Waar ik nu doorheen moet wil je niet. Als je nu al doodmoe bent, ben je al veel te ver heen. Trap op de rem, want van een milde overspannenheid herstel je over het algemeen vrij snel. Geef het aan op je werk! Beter nu ingrijpen dan compleet instorten in de winter als alles buiten grijs is. Nu schijnt tenminste buiten de zon nog.
Er is vast wel iemand die hier meeleest die hier verstand van heeft.
Cum non tum age
donderdag 1 mei 2025 om 19:21
Je bent klaar daar. Je wordt gewoon niet serieus genomen. Als ze zo hechten aan jouw kennis, dan zijn ze dat nu geleidelijk aan het weggooien.
“Ik begrijp dat het geen leuk werk is, maar je wordt ervoor betaald.” —wat is dit voor flauwekul? Je kunt ook voor leuk werk betaald worden en hoezo mogen die anderen dat dan wel?
Maar ook als je het leuker had, is het goed om een gevarieerd cv te hebben. Mocht je er eens uitvliegen, dan is het vaak niet ideaal om maar één (en eerste) werkgever gehad te hebben. Bovendien bouw je meer netwerk op als je eens elders gaat rondkijken.
“Ik begrijp dat het geen leuk werk is, maar je wordt ervoor betaald.” —wat is dit voor flauwekul? Je kunt ook voor leuk werk betaald worden en hoezo mogen die anderen dat dan wel?
Maar ook als je het leuker had, is het goed om een gevarieerd cv te hebben. Mocht je er eens uitvliegen, dan is het vaak niet ideaal om maar één (en eerste) werkgever gehad te hebben. Bovendien bouw je meer netwerk op als je eens elders gaat rondkijken.
donderdag 1 mei 2025 om 20:25
Ik heb geprobeerd het terug te krijgen, maar daar begonnen ze niet aan, want dan moesten ze veel meer collega's ook met terugwerkende kracht betalen. Ik heb destijds ingestemd met een forse loonsverhoging en om het tekort te laten rusten.
Ik baal soms echt van mezelf dat ik niet weg durf te gaan, dat ik onwijs hard werk voor een beetje waardering dat nauwelijks komt en dat er geen uitdaging is. Ik ben bang om mijn ene aardige collega in de steek te laten en nergens meer leuke collega's te treffen. Veel mensen vinden mij niet leuk namelijk. Stom allemaal he.
donderdag 1 mei 2025 om 20:59
Je had juridische hulp in moeten schakelen, of er op zijn minst mee dreigen/voor jezelf de mogelijkheden op een rijtje zetten.anna89 schreef: ↑01-05-2025 20:25Ik heb geprobeerd het terug te krijgen, maar daar begonnen ze niet aan, want dan moesten ze veel meer collega's ook met terugwerkende kracht betalen. Ik heb destijds ingestemd met een forse loonsverhoging en om het tekort te laten rusten.
Ik baal soms echt van mezelf dat ik niet weg durf te gaan, dat ik onwijs hard werk voor een beetje waardering dat nauwelijks komt en dat er geen uitdaging is. Ik ben bang om mijn ene aardige collega in de steek te laten en nergens meer leuke collega's te treffen. Veel mensen vinden mij niet leuk namelijk. Stom allemaal he.
Veel mensen vinden je niet leuk? Dat zal vast wel meevallen. Overal vind je je mensen wel en zo niet, dan niet. Ik wil gewoon graag leuk werk doen en groeien in salaris. Die ene leuke collega blijft ook niet voor altijd.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
