Werk & Studie
alle pijlers
Druk op werk / Prestatie / Werkklimaat
zondag 20 november 2022 om 12:28
Naar aanleiding van de heer Van Nieuwkerk (sorry. Ik bedoel mijnheer Van Nieuwkerk) en zijn gedrag.
Is druk en een dergelijk klimaat te vermijden als je wilt presteren?
Volgens mij kan angst nooit tot goede resultaten leiden dus ik denk van niet. Het typisch oud denken dat we moeten uitbannen.
Hoe kijken jullie daar tegen aan?
Is druk en een dergelijk klimaat te vermijden als je wilt presteren?
Volgens mij kan angst nooit tot goede resultaten leiden dus ik denk van niet. Het typisch oud denken dat we moeten uitbannen.
Hoe kijken jullie daar tegen aan?
zondag 20 november 2022 om 15:29
Ik ken iemand die dat overkwam en toen eens even goed in die koffie had geroggelt.sprokkelientje schreef: ↑20-11-2022 14:47Dat voorbeeld van die koffie doet mij erg aan het boek the Devil wears Prada denken.
Don't mess with people who handle your food...
zondag 20 november 2022 om 15:33
broodtrommel schreef: ↑20-11-2022 15:29Ik ken iemand die dat overkwam en toen eens even goed in die koffie had geroggelt.
Don't mess with people who handle your food...
Écht hé.. een zwager van me is kok geweest. I say no more!
zondag 20 november 2022 om 16:04
Ik heb nog niks over de overheid gelezen hier, maar hoor graag of andere ook daar de druk merken.
Zelf werk ik op een gemeentehuis als secretaresse voor ruim 100 man en omdat de gemeentes er de laatste jaren meer taken bij hebben gekregen merk ik echt wel druk.
Dit jaar is daar natuurlijk de noodopvang bijgekomen, maar buiten dat merk je echt dat iedereen het superdruk heeft bij de WMO, maar ook bij rondom allerlei subsidieverzoeker.
Gelukkig is de sfeer wel gewoon goed!
Zelf werk ik op een gemeentehuis als secretaresse voor ruim 100 man en omdat de gemeentes er de laatste jaren meer taken bij hebben gekregen merk ik echt wel druk.
Dit jaar is daar natuurlijk de noodopvang bijgekomen, maar buiten dat merk je echt dat iedereen het superdruk heeft bij de WMO, maar ook bij rondom allerlei subsidieverzoeker.
Gelukkig is de sfeer wel gewoon goed!
zondag 20 november 2022 om 16:07
Denk dat dit hele goede leiders zijn. Die kunnen motiveren en enthousiasmeren. Is mijn voorkeur leiderschapsstijl.Zenmomentje schreef: ↑20-11-2022 15:36Volgens mij zijn leidinggevenden die een 'dienende leiderschapsstijl' hebben het best. Die erop gericht zijn om het beste uit de medewerkers te halen. Dat is ook eigenlijk je taak als leidinggevende, maar ja dat is moeilijk dus doen alleen de goeden dat.
zondag 20 november 2022 om 16:11
Wat je zelf zegt, de sfeer is goed. Het gaat dan ook niet zozeer om werkdruk (het druk hebben met taken), maar om druk/pressie vanuit je meerdere. Dat je op die manier onder druk wordt gezet op een vervelende manier.
zondag 20 november 2022 om 17:13
Gemeente: een directeur die zo hard personeel zat uit te kafferen dat ik het twee kantoren verderop kon horen. De ene na de andere projectleider brandde hierop af en de hele afdeling liep op z’n tandvlees. Hij is weggepromoveerd naar een andere grote gemeente. Het was afschuwelijk.noas_1993 schreef: ↑20-11-2022 16:04Ik heb nog niks over de overheid gelezen hier, maar hoor graag of andere ook daar de druk merken.
Zelf werk ik op een gemeentehuis als secretaresse voor ruim 100 man en omdat de gemeentes er de laatste jaren meer taken bij hebben gekregen merk ik echt wel druk.
Dit jaar is daar natuurlijk de noodopvang bijgekomen, maar buiten dat merk je echt dat iedereen het superdruk heeft bij de WMO, maar ook bij rondom allerlei subsidieverzoeker.
Gelukkig is de sfeer wel gewoon goed!
Andere gemeente: een stagiair die door de afdelingshoofden zo enorm gemeen werd afgezeken bij de presentatie van haar onderzoek, dat ze in tranen uitbarste. Net zo afschuwelijk. Collega’s op de afdeling hebben het voor haar opgenomen, natuurlijk, maar er was niemand waar we naartoe konden om dit te escaleren. Dezelfde reacties als je vaker hoort: ze moest een dikkere huid kweken en het allemaal niet zo persoonlijk opnemen. Vertrouwenspersoon erbij, the works.
Gelukkig genoeg fijne collega’s en prettige werkplekken, maar het gaat niet overal goed.
Wat eten we vanavond?
zondag 20 november 2022 om 23:14
maandag 21 november 2022 om 05:47
En dan op LinkedIn een enorme PR machine overuren laten draaien met de constante boodschap hoe enorm leuk het werken is “bij ons”.
Hoe harder bedrijven dat doen hoe erger de situatie lijkt te zijn binnenskamers. Echt extreem het verschil tussen wat men beoogt te zijn en hoe de situatie eigenlijk is. Ik heb een tijdje gehoopt dat het echt onwetendheid was. Maar over de jaren heen is me helaas duidelijk geworden dat dat niet zo is en ook in HR land de giftigheid van bepaalde stukken van de organisatie met de mantel der liefde worden bedekt. Als ik dit draadje zo lees lijkt het in alle takken van sport voor te komen. Wellicht dat de hele discussie rondom de heer van N helpt om dit elders ook bespreekbaar te maken?
maandag 21 november 2022 om 06:46
Heb ik ook een keer meegemaakt in een Action. Een jonge medewerker zou iets niet goed hebben gedaan met het aanvullen van de schappen. Hij werd midden in dat gangpad, omringd door winkelend publiek, helemaal afgefakkeld en te kakke gezet door (waarschijnlijk) de filiaal manager.
Die jongen stond helemaal in elkaar gedoken en zij raasde maar door. Bijna iedereen stond met haast open monden toe te kijken. Eén vrouw stapte er op af en vroeg of de manager dit normaal vond? Dat ze zich wel eens mocht schamen voor deze zeer vernederende, onprofessionele, publieke vertoning.
Er kwam nog een reactie als: "uhh pardon? Ik ben gewoon mijn collega aan het aanspreken?" Waarop de vrouw zei: "op deze manier? Midden in de winkel? Vind jij dat normaal? Voelt het goed ofzo?"
Toen was de manager dus mooi degene die voor schut stond en echt met de staart tussen de benen afdroop.
Net goed!
maandag 21 november 2022 om 07:04
Ik weet niet wat ik lees hier. Zelf heb ik dit nog nooit meegemaakt, maar als ik jullie lees, lijkt dit aan de orde van de dag. Denken jullie dat dit in de meeste bedrijven voorkomt?
Wat kan je hier als medewerker tegen doen? Waarom staat niemand op? Hoe kan het dat dit soort lui bestaansrecht hebben binnen een bedrijf?
Wat kan je hier als medewerker tegen doen? Waarom staat niemand op? Hoe kan het dat dit soort lui bestaansrecht hebben binnen een bedrijf?
maandag 21 november 2022 om 07:05
Als jong meisje werkte ik in een familiebedrijfje. Man en vrouw de ene winkel, broer en zijn vrouw de andere. Ze woonden boven de winkel en als het om de oven van mevrouw niet goed ging, verdween ze in stilte naar boven. Dan kwam man regelen dat het anders moest, kwam ze daarna weer terug en kregen we dagen niks te horen van haar.
Ik ben nooit uitgescholden, of gekleineerd, maar wel vernederd. Niemand durfde iets te zeggen er was dus wel degelijk een angstcultuur daar. Ik kreeg er allerlei spanningsklachten en ben uiteindelijk weggegaan. Dat kostte heel veel tijd want eind jaren tachtig lagen de banen niet voor het opscheppen.
Ik heb heel lang gedacht dat die dynamiek daar zo was doordat het een klein familiebedrijf was. En de eigenaren elkaar niet aanspraken op dat gedrag omdat ze daarna weer aan één tafel zaten te eten en vervolgens weer in één bed sliepen.
Maar kennelijk komt zoiets dus ook bij andere bedrijfsstructuren voor.
Ik ben nooit uitgescholden, of gekleineerd, maar wel vernederd. Niemand durfde iets te zeggen er was dus wel degelijk een angstcultuur daar. Ik kreeg er allerlei spanningsklachten en ben uiteindelijk weggegaan. Dat kostte heel veel tijd want eind jaren tachtig lagen de banen niet voor het opscheppen.
Ik heb heel lang gedacht dat die dynamiek daar zo was doordat het een klein familiebedrijf was. En de eigenaren elkaar niet aanspraken op dat gedrag omdat ze daarna weer aan één tafel zaten te eten en vervolgens weer in één bed sliepen.
Maar kennelijk komt zoiets dus ook bij andere bedrijfsstructuren voor.
maandag 21 november 2022 om 08:03
Ik heb een paar van die giftige situaties meegemaakt helaas.
Toen als studentenbaan met een manager die nogal kikte op het terecht wijze van anderen. Geen. Opbouwende kritiek en zoals de waard is vertrouwt hij zijn gasten.
En vlak daarna mijn eerste echte baan. Het management kleineerde mensen, viel ze na werktijd lastig, pestgedrag vanuit management. Ze sliepen ook regelmatig met ondergeschikten die vervolgens werden gepromoveerd. Een Engels bedrijf was dat, verschrikkelijk.
Toen een fatsoenlijke werkgever gehad en daarna weer giftig in een klein familiebedrijf. Ze zaten regelmatig tegen elkaar te schreeuwen op de werkvloer. Denk ook aan laatste maand loon niet uitbetalen als je ontslag neemt terwijl je daar voor 1300 euro werkt fulltime. Dus een angst omdat je anders je rekeningen niet kan betalen.
Toen wel weer voor een ok bedrijf. Prima management verder maar de economie lag toen op z'n gat. Dus de angst zat er bij mensen goed in en we kregen enkel UZ contracten, toen payroll etc. Je telt jarenlang niet mee voor bonussen maar werkt wel aan de KPI's. Ondanks dat het OV regelmatig ruk was kreeg je officiële waarschuwingen als je ook maar 2 minuten te laat binnen kwam. Dus al was er een goede sfeer op het blok, je werkt in angst.
Toen voor ene ander bedrijf wat eerst helemaal prima was. Halverwege kwam er een manager die zelf geen reet deed, alles over iedereen noteerde en waarbij je je telkens moest verantwoorden. Hij deed niks, wist niks en we waren flink onderbezet. Ik heb veel volwassen mensen zien huilen buiten inclusief mezelf. HR heeft ingegrepen want er kwamen teveel berichten. Toen weer 4 jaar prima naar mijn zin gehad.
Daarna weer voor iemand gewerkt die de ballen verstand heeft van mensen managen en nu weer voor een goed bedrijf.
Het tekent je voor het leven.
Toen als studentenbaan met een manager die nogal kikte op het terecht wijze van anderen. Geen. Opbouwende kritiek en zoals de waard is vertrouwt hij zijn gasten.
En vlak daarna mijn eerste echte baan. Het management kleineerde mensen, viel ze na werktijd lastig, pestgedrag vanuit management. Ze sliepen ook regelmatig met ondergeschikten die vervolgens werden gepromoveerd. Een Engels bedrijf was dat, verschrikkelijk.
Toen een fatsoenlijke werkgever gehad en daarna weer giftig in een klein familiebedrijf. Ze zaten regelmatig tegen elkaar te schreeuwen op de werkvloer. Denk ook aan laatste maand loon niet uitbetalen als je ontslag neemt terwijl je daar voor 1300 euro werkt fulltime. Dus een angst omdat je anders je rekeningen niet kan betalen.
Toen wel weer voor een ok bedrijf. Prima management verder maar de economie lag toen op z'n gat. Dus de angst zat er bij mensen goed in en we kregen enkel UZ contracten, toen payroll etc. Je telt jarenlang niet mee voor bonussen maar werkt wel aan de KPI's. Ondanks dat het OV regelmatig ruk was kreeg je officiële waarschuwingen als je ook maar 2 minuten te laat binnen kwam. Dus al was er een goede sfeer op het blok, je werkt in angst.
Toen voor ene ander bedrijf wat eerst helemaal prima was. Halverwege kwam er een manager die zelf geen reet deed, alles over iedereen noteerde en waarbij je je telkens moest verantwoorden. Hij deed niks, wist niks en we waren flink onderbezet. Ik heb veel volwassen mensen zien huilen buiten inclusief mezelf. HR heeft ingegrepen want er kwamen teveel berichten. Toen weer 4 jaar prima naar mijn zin gehad.
Daarna weer voor iemand gewerkt die de ballen verstand heeft van mensen managen en nu weer voor een goed bedrijf.
Het tekent je voor het leven.
maandag 21 november 2022 om 08:07
Soms kan het ook zo zijn dat de afdeling waar dit vandaan komt het ook zo voelt, terwijl het op andere afdelingen goed goed gaat. Zo is het bij ons bedrijf een bericht uit gegaan tijdens de dag van lbtb dat het zo fijn is om binnen onze organisatie te werken en jezelf kan zijn. De afdeling die dit heeft neergezet vond dit ook echt. Ze hadden alleen geen rekening gehouden hoe andere collega’s zich voelde die pas ongewenst gedrag aan te kaak hadden gesteld. Er wordt nu wel een traject opgesteld om dit aan te pakken maar dit duurt heel lang.
maandag 21 november 2022 om 08:18
Ik ervaar bij de overheid (gemeente en provincie) geen ongezonde druk van bovenaf. En zeker geen afzeiken, schreeuwen enz.
De druk vanuit de omgeving geeft me wel stress. Als overheid moeten we buigen als een knipmes voor vragen van politici, journalisten en burgers. Er zitten echt goede vragen tussen van onderzoeksjournalisten die dingen ontdekken die we zelf niet hadden kunnen vinden. Maar het gros van de vragen is als pesterij of om je een loer te draaien.
maandag 21 november 2022 om 08:51
Ik denk dat het niet overal voorkomt maar ik ken wel veel verhalen, ook uit mijn omgeving.vogelkip schreef: ↑21-11-2022 07:04Ik weet niet wat ik lees hier. Zelf heb ik dit nog nooit meegemaakt, maar als ik jullie lees, lijkt dit aan de orde van de dag. Denken jullie dat dit in de meeste bedrijven voorkomt?
Wat kan je hier als medewerker tegen doen? Waarom staat niemand op? Hoe kan het dat dit soort lui bestaansrecht hebben binnen een bedrijf?
Ik heb het zelf wel gemeld maar daar werd niets mee gedaan of het werd vergoeilijkt. Als voetvolk kan je dan weinig. En weggaan kon ook niet direct, ik had natuurlijk huur te betalen en het duurde even voor ik een andere baan had. Mijn indruk, maar ik weet niet of die representatief is, is dat managers vaak geen zin hebben om actie te ondernemen, want dan moet je lastige gesprekken voeren. Beter gooi je er een pr bericht tegenaan over hoe zeer de organisatie welzijn vooropstelt, hoef je zelf niets te doen. Ik klink nu erg cynisch maar dat is hoe ik het heb ervaren.
maandag 21 november 2022 om 11:26
Ik werk bij een universiteit en ook hier genoeg verhalen van hoogleraren die zich misdragen (en ook in het nieuws). Ik denk dat een bepaalde cultuur ervoor zorgt dat bepaalde mensen hogerop komen die tekenend zijn voor die cultuur. En ook dat een hoge positie ervoor zorgt dat mensen je niet meer durven aan te spreken op gedrag en dan gaat het van kwaad tot erger. Bovendien lijken mensen die succes hebben het soms hoog in de bol te krijgen en die gaan denken dat ze beter/meer zijn dan andere mensen.
maandag 21 november 2022 om 12:05
Natuurlijk is die cultuur anders. De eigenaar of eigenaren kunnen zichzelf en/of hun familie niet ontslaan. Ze moeten de rest van hun leven nog met elkaar door één deur kunnen, waardoor de familie het 'voor de schermen/tegen het personeel' altijd met elkaar eens zal zijn.
Als je het niet met iemand uit de familie eens bent, ben je het dus gelijk met de hele familie oneens.
maandag 21 november 2022 om 18:52
Het is heel lastig om hier als medewerker wat tegen te doen, want je leidinggevende zit altijd in een machtspositie tov jou als medewerker.vogelkip schreef: ↑21-11-2022 07:04Ik weet niet wat ik lees hier. Zelf heb ik dit nog nooit meegemaakt, maar als ik jullie lees, lijkt dit aan de orde van de dag. Denken jullie dat dit in de meeste bedrijven voorkomt?
Wat kan je hier als medewerker tegen doen? Waarom staat niemand op? Hoe kan het dat dit soort lui bestaansrecht hebben binnen een bedrijf?
Ik heb het wel mee gemaakt: niet uitschelden, maar wel op een geniepige manier kleineren. Het werk was nooit goed genoeg. Mondeling een vast contract aanbieden en een dag later zeggen dat het contract zou aflopen en niet verlengd zou worden (en het dan raar vinden dat ik daar niet bepaald vriendelijk op reageerde). Vrije dagen niet accorderen, omdat de reden mijn leidinggevende niet aanstond (terwijl het hem niet aan ging waarom ik vrij wilde nemen). Verwijten omdat ik doodziek thuis was en de hardware van het bedrijf niet a la minute per auto kwam inleveren, elke dag pesterijen,,,,,,,,enzovoort.
Mijn collega's zagen het, de leidinggevenden van andere afdelingen zagen het gebeuren en kwamen me vertellen dat zijn gedrag niet kon.
Maar als puntje bij paaltje kwam stond ik er alleen voor, want ja, als hij weg gaat, dan hebben we een groter probleem dan nu. Dat er elke 2 a 3 jaar nieuwe medewerkers gezocht moesten worden, was blijkbaar niet belangrijk en kostte blijkbaar niets (even afgezien van de imago schade, want ik heb mensen serieus geadviseerd om er niet te solliciteren).
maandag 21 november 2022 om 18:59
Vorige week kwam een huisarts die ook praktijkopleider (PO) is, een lezing geven over het hoge aantal burnouts bij artsen en geneeskundestudenten.
PO: we willen onderzoeken waar dit hoge aantal vandaan komt.
Diezelfde PO: zelfzorg is niet collegiaal, omdat jij zonodig een dag vakantie moet nemen, zadel je je collega's op met extra werk. (Na afkeurend gemompel en veel verbaasde blikken vanuit het publiek) ja... Natuurlijk na overleg kan het wel natuurlijk... Ja ja... (Doet mij dan al vermoeden dat je al blij mag zijn met 1 dag per jaar)
Nogmaals diezelfde PO: we hebben in onze praktijk een groot personeelsverloop, we weten niet hoe dit komt.
Ze was, denk ik, 45-50 jaar. Hopelijk gaan de jongere generaties hier echt tegen in verzet want dit is toch te belachelijk voor woorden.
PO: we willen onderzoeken waar dit hoge aantal vandaan komt.
Diezelfde PO: zelfzorg is niet collegiaal, omdat jij zonodig een dag vakantie moet nemen, zadel je je collega's op met extra werk. (Na afkeurend gemompel en veel verbaasde blikken vanuit het publiek) ja... Natuurlijk na overleg kan het wel natuurlijk... Ja ja... (Doet mij dan al vermoeden dat je al blij mag zijn met 1 dag per jaar)
Nogmaals diezelfde PO: we hebben in onze praktijk een groot personeelsverloop, we weten niet hoe dit komt.
Ze was, denk ik, 45-50 jaar. Hopelijk gaan de jongere generaties hier echt tegen in verzet want dit is toch te belachelijk voor woorden.
dinsdag 22 november 2022 om 21:10
Ik werk ook bij een universiteit/ziekenhuis (de vierde inmiddels) en ik herken het dus niet. Ik weet overigens dat het heus wel voorkomt hoor, alle bedrijfstakken hebben eikels. Maar zelf heb ik het oprecht nog nooit meegemaakt.
Wel dat iemand gewoon een minder leuke collega is, waarvan je weet dat als ze de kans krijgen, ze graag met jouw ideeën te koop lopen. Die heb je overal. Maar daar heb ik nooit veel last van gehad. De kneeing had het vaak snel genoeg om de gaten, en het kwam iemands carrière niet ten goede.
Wel dat iemand gewoon een minder leuke collega is, waarvan je weet dat als ze de kans krijgen, ze graag met jouw ideeën te koop lopen. Die heb je overal. Maar daar heb ik nooit veel last van gehad. De kneeing had het vaak snel genoeg om de gaten, en het kwam iemands carrière niet ten goede.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
