Werk & Studie
alle pijlers
Een ander schoolverloop dan normaal
vrijdag 29 januari 2021 om 17:18
Onze oudste van 16 zit in vwo 5. Ze heeft al jaren last van heel veel stress, depressieve klachten. Slaapt slecht, het gaat gewoon niet goed. Ze heeft al eerder een jaar over gedaan omdat ze toen behandelingen kreeg maar nu gaat het weer minder. Oudste is vastbesloten om haar vwo diploma te halen en qua intelligentie moet dit ook kunnen. Terugstappen naar havo wil ze absoluut niet en ook school is hierin geen voorstander. Sinds een aantal maanden weten we we dat ze dyscalculie heeft.
Vanuit haar behandeling komt naar voren dat ze meer rust nodig heeft maar dat is lastig in het voorexamen jaar. Dus nu zoeken we oplossingen en willen binnenkort met school in gesprek wat mogelijk is. Misschien heeft zelf hier ervaring of vanuit werk alleen eens mee te maken gehad.
We waren zelf al aan het denken aan gespreid eindexamen. Verdelen dus over meerdere jaren. Eventueel via vavo. Ik weet echter niet of dat mag.
We willen haar dus steunen in haar wens om haar diploma te halen maar wel op een manier die goed voor haar is.
Vanuit haar behandeling komt naar voren dat ze meer rust nodig heeft maar dat is lastig in het voorexamen jaar. Dus nu zoeken we oplossingen en willen binnenkort met school in gesprek wat mogelijk is. Misschien heeft zelf hier ervaring of vanuit werk alleen eens mee te maken gehad.
We waren zelf al aan het denken aan gespreid eindexamen. Verdelen dus over meerdere jaren. Eventueel via vavo. Ik weet echter niet of dat mag.
We willen haar dus steunen in haar wens om haar diploma te halen maar wel op een manier die goed voor haar is.
vrijdag 29 januari 2021 om 21:40
Ja dat lijkt me zooo lastig en ik dit zou het als moeder willen oplossen maar dat kun je helaas niet (alleen). Voor haar is het vwo diploma de stip aan de horizon, ook al komt die niet dichterbij. Verstrikt in haar gedachten denk ik.lisbeth schreef: ↑29-01-2021 20:49Ik denk dat dit wel ongeveer is wat er gebeurt. Ze heeft in feite een burn-out gehad en zakt nu weg in de volgende. Ik probeer ook naar de lange termijn te kijken. Ze heeft therapie maar dat verlicht de druk op school niet.
Ik vind het echt lastig een oplossing te vinden. Alles draait door en wacht niet op haar zeg maar.
Zeggen dat ze het ook anders kan doen, zal vast niet werken. Ze moet zelf ook tot dat besef komen met therapie en steun van jullie.
Wat mist ze nu allemaal door het harde werken in haar leven?
vrijdag 29 januari 2021 om 22:40
Is een jaar of een half jaar écht de riem eraf een plan?
Gewoon totaal niets meer doen voor school.
Eerst herstellen.
En dan zie je in augustus of in januari volgend jaar wel hoe het ervoor staat.
En of ze verder gaat met 5 VWO.
Al doet ze er nog 4 of 5 jaar over om "een" diploma te halen.
Of is het de druk van school en is er een optie om thuis te studeren?
Verhuizen naar België en via de examen-commissie gaan is geen optie
?
Gewoon totaal niets meer doen voor school.
Eerst herstellen.
En dan zie je in augustus of in januari volgend jaar wel hoe het ervoor staat.
En of ze verder gaat met 5 VWO.
Al doet ze er nog 4 of 5 jaar over om "een" diploma te halen.
Of is het de druk van school en is er een optie om thuis te studeren?
Verhuizen naar België en via de examen-commissie gaan is geen optie
?
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
zaterdag 30 januari 2021 om 00:00
Ik heb hetzelfde met onze oudste meegemaakt. Wel een beetje zelfde type meisje als jouw dochter.
Gestart op VWO, maar al snel allerlei klachten (overprikkeld, moe, helemaal binnenstebuiten gekeerd, etc.) Tweede klas gedoubleerd om sociaal/emotionele reden. Toen leek het even beter te gaan.
Vervolgens op haar 16e bleek ASS, HB en depressief. In 4 VWO liep ze weer vast en weer met name op sociaal emotioneel vlak en burnout. Gelukkig wist ze toen al dat ze een specifieke HBO opleiding wilde doen en geen uni en is ze vlak voor de kerst overgestapt naar een hele andere school, naar 4 havo. Dat was een verademing voor haar.
Ze is nog anderhalf jaar redelijk graag naar school gegaan en met een prachtige eindlijst geslaagd. Inmiddels is ze 20, zit ze in het derde jaar van haar opleiding en woont op zichzelf. Is nog steeds een kwetsbaar meisje, maar met een hoop hulpverlening hoop ik dat ze leert omgaan met haar kwetsbaarheden en goed voor zichzelf zorgt. Ook wij hebben haar altijd gezegd dat een jaar doubleren of via een omweg je studie volgen geen ramp is. Voor een kind vaak moeilijk te bevatten, maar op een heel mensenleven is 2 jaar langer over school doen echt geen ramp. Het gaat erom dat ze lekker in hun vel zitten en uiteindelijk gelukkig zijn met hun keuze.
Gestart op VWO, maar al snel allerlei klachten (overprikkeld, moe, helemaal binnenstebuiten gekeerd, etc.) Tweede klas gedoubleerd om sociaal/emotionele reden. Toen leek het even beter te gaan.
Vervolgens op haar 16e bleek ASS, HB en depressief. In 4 VWO liep ze weer vast en weer met name op sociaal emotioneel vlak en burnout. Gelukkig wist ze toen al dat ze een specifieke HBO opleiding wilde doen en geen uni en is ze vlak voor de kerst overgestapt naar een hele andere school, naar 4 havo. Dat was een verademing voor haar.
Ze is nog anderhalf jaar redelijk graag naar school gegaan en met een prachtige eindlijst geslaagd. Inmiddels is ze 20, zit ze in het derde jaar van haar opleiding en woont op zichzelf. Is nog steeds een kwetsbaar meisje, maar met een hoop hulpverlening hoop ik dat ze leert omgaan met haar kwetsbaarheden en goed voor zichzelf zorgt. Ook wij hebben haar altijd gezegd dat een jaar doubleren of via een omweg je studie volgen geen ramp is. Voor een kind vaak moeilijk te bevatten, maar op een heel mensenleven is 2 jaar langer over school doen echt geen ramp. Het gaat erom dat ze lekker in hun vel zitten en uiteindelijk gelukkig zijn met hun keuze.
zaterdag 30 januari 2021 om 07:30
Ze klinkt als mijzelf als tiener. Ik heb ook groep 3 overgeslagen. In vwo 3 ging het erg slecht met me, ook enorm depressief. Vanuit school werd gezegd dat ik wel over kon naar havo 4, maar het werd puntje bij paaltje toch havo 3. In havo 5 ben ik vrijwel niet meer naar school gegaan omdat ik weer hele erge klachten kreeg maar ik heb toch mijn eindexamen voltooid met alleen voldoendes (dankzij de hoogbegaafdheid denk ik zo).
Moeilijk hoor, wel heel fijn dat jullie, als ouders en school, zo met haar meedenken. Dat heb ik gemist.
Moeilijk hoor, wel heel fijn dat jullie, als ouders en school, zo met haar meedenken. Dat heb ik gemist.
zaterdag 30 januari 2021 om 07:41
Wat een lastige situatie. Ik kan mij eerdere posts over je dochter herinneren en wat ik begreep (ik hoop dat ik het goed geïnterpreteerd heb) is dat school jullie dochter al bijna 6 jaar enorme stress oplevert.
Ik ben het met enkele posters eens dat gespreid examen doen voor nu, 5 VWO, waarschijnlijk niet zo heel veel verlichting gaat geven. Je dochter lijkt vooral te blokkeren door de angst het werk niet aan te kunnen en te moeten presteren op de school- en eindexamens.
Is er al contact geweest tussen hulpverlening en school? School kan nog zo veel willen, maar zij zien wellicht alleen de potentie en hebben niet helemaal in kaart wat de stressklachten doen met je dochter.
Als ouder zou ik meer voelen voor een route via havo en dan vwo, ook omdat ze dan wat minder jong is bij het eindexamen en de stress minder groot, omdat ze de stof van havo waarschijnlijk goed aan kan.
Wat dochter wil is belangrijk, maar misschien kan het voor haar ook als een opluchting voelen als zowel ouders, school en hulpverlening 1 blok vormen en een andere route aanraden. Het klinkt nu vooral een beetje alsof ze van zichzelf moet presteren (wat ook heel begrijpelijk is, op haar leeftijd is kijken naar een doel op lange termijn heel lastig).
Ik ben het met enkele posters eens dat gespreid examen doen voor nu, 5 VWO, waarschijnlijk niet zo heel veel verlichting gaat geven. Je dochter lijkt vooral te blokkeren door de angst het werk niet aan te kunnen en te moeten presteren op de school- en eindexamens.
Is er al contact geweest tussen hulpverlening en school? School kan nog zo veel willen, maar zij zien wellicht alleen de potentie en hebben niet helemaal in kaart wat de stressklachten doen met je dochter.
Als ouder zou ik meer voelen voor een route via havo en dan vwo, ook omdat ze dan wat minder jong is bij het eindexamen en de stress minder groot, omdat ze de stof van havo waarschijnlijk goed aan kan.
Wat dochter wil is belangrijk, maar misschien kan het voor haar ook als een opluchting voelen als zowel ouders, school en hulpverlening 1 blok vormen en een andere route aanraden. Het klinkt nu vooral een beetje alsof ze van zichzelf moet presteren (wat ook heel begrijpelijk is, op haar leeftijd is kijken naar een doel op lange termijn heel lastig).
zaterdag 30 januari 2021 om 08:17
We hebben met de school al meerdere keren de route via havo besproken en steeds tot de conclusie moeten komen dat dat niet de voorkeur heeft.
Dochter wil pertinent niet. Het zou dus echt dwingen worden. Ze zou het als falen zien en we zijn bang dat dan meer kwaad dan wat anders doet.
Ze zou dan in een examenjaar terecht komen en ook dat lijkt ons zwaar voor haar of ook die optie moet gespreid worden.
Ze zou dan wis moeten laten vallen waarschijnlijk en op het vwo terug naar wis c met een jaar geen wiskunde.
Daarbij vind de school haar niet passen op de havo.
Ik weet dat het klinkt als pushen maar dat is niet zo. We moeten steeds wikken en wegen wat het beste is.
Wat we nu graag willen is verlichting en een plan voor de toekomst met een diploma in het vooruitzicht. Dat hoeft niet volgend jaar te zijn. Maar wel dat ze kan zien dat het gaat gebeuren
Dochter wil pertinent niet. Het zou dus echt dwingen worden. Ze zou het als falen zien en we zijn bang dat dan meer kwaad dan wat anders doet.
Ze zou dan in een examenjaar terecht komen en ook dat lijkt ons zwaar voor haar of ook die optie moet gespreid worden.
Ze zou dan wis moeten laten vallen waarschijnlijk en op het vwo terug naar wis c met een jaar geen wiskunde.
Daarbij vind de school haar niet passen op de havo.
Ik weet dat het klinkt als pushen maar dat is niet zo. We moeten steeds wikken en wegen wat het beste is.
Wat we nu graag willen is verlichting en een plan voor de toekomst met een diploma in het vooruitzicht. Dat hoeft niet volgend jaar te zijn. Maar wel dat ze kan zien dat het gaat gebeuren
zaterdag 30 januari 2021 om 08:33
Ik snap dat je je kind niet wilt dwingen. Maar op deze manier doorgaan lijkt ook niet zo'n goede optie. Dan loop je het risico dat ze volledig uitgeblust het begeerde diploma heeft en dan..?lisbeth schreef: ↑30-01-2021 08:17We hebben met de school al meerdere keren de route via havo besproken en steeds tot de conclusie moeten komen dat dat niet de voorkeur heeft.
Dochter wil pertinent niet. Het zou dus echt dwingen worden. Ze zou het als falen zien en we zijn bang dat dan meer kwaad dan wat anders doet.
Ze zou dan in een examenjaar terecht komen en ook dat lijkt ons zwaar voor haar of ook die optie moet gespreid worden.
Ze zou dan wis moeten laten vallen waarschijnlijk en op het vwo terug naar wis c met een jaar geen wiskunde.
Daarbij vind de school haar niet passen op de havo.
Ik weet dat het klinkt als pushen maar dat is niet zo. We moeten steeds wikken en wegen wat het beste is.
Wat we nu graag willen is verlichting en een plan voor de toekomst met een diploma in het vooruitzicht. Dat hoeft niet volgend jaar te zijn. Maar wel dat ze kan zien dat het gaat gebeuren
Ik moet zeggen dat ik school erg star vind met "ze past niet op havo". Hiermee gooien ze meteen een deur dicht. Tegelijkertijd heeft school meer informatie dan wij hier op een forum uiteraard.
Wat zijn de ideeën van je dochter zelf? Heeft ze het idee dat een jaar overdoen en therapie haar geholpen heeft en handvaten gegeven heeft of ziet ze het voornamelijk als falen? Wil ze graag volgend jaar haar diploma? Levert een jaar extra haar mentale problemen op? Heeft hulpverlening een voorkeur uitgesproken voor de te volgen route.
zaterdag 30 januari 2021 om 08:38
Ze kan vrij rechtlijnig zijn. En sinds de basisschool heeft ze in haar hoofd vwo. Wat er voor een deel fout is gegaan is dat we pas vrij laat erachter zijn gekomen dat ze dyscalculie heeft en daarbij behorende automatiseringsproblemen. Ze krijgt daar nu extra hulp voor maar dat us natuurlijk laat.
Wat we nu zien is dat ze het aankan. Redelijk makkelijk zelfs. Ik vind haar niet overdreven veel uren aan school besteden.
Ook school is tevreden. We horen ook dat ze de stof begrijpt, goed meedoet en ook goede bijdrages heeft. Waar het fout gaat is bij de toetsen. Ze is zo nerveus, heeft zoveel paniek dat ze bij vraag 1 al blokkeert.
We nemen thuis de stof met haar door en ze weet het, vaak meer dan mijn partner met een behoorlijke uitgebreide kennis.
Wat we nu zien is dat ze het aankan. Redelijk makkelijk zelfs. Ik vind haar niet overdreven veel uren aan school besteden.
Ook school is tevreden. We horen ook dat ze de stof begrijpt, goed meedoet en ook goede bijdrages heeft. Waar het fout gaat is bij de toetsen. Ze is zo nerveus, heeft zoveel paniek dat ze bij vraag 1 al blokkeert.
We nemen thuis de stof met haar door en ze weet het, vaak meer dan mijn partner met een behoorlijke uitgebreide kennis.
zaterdag 30 januari 2021 om 08:44
Klein voorbeeld. Frans toets. Maakt ze apart. Eerst kreeg ze een halve toets, toen ze de volledige toets had bleek het de verkeerde te zijn. Toen moest de juiste gehaald worden. Zij zit zich op te vreten want wat ze van die toets gezien had was moeilijk en tegen de tijd dat ze een half uur te laat de juiste toets voor haar neus heeft kan zij eigenlijk niks meer. Dan is ze zo door alle onverwachte dingen van de kaart, dingen die ze heeft gezien etc zo nerveus dat je de toets kunt wegstrepen. Dat is dan een pta. En dat weet ze.
Ze is niet gewapend genoeg voor zulke dingen
Ze is niet gewapend genoeg voor zulke dingen
zaterdag 30 januari 2021 om 08:48
Maar wat heeft school dan voor oplossing? Het is natuurlijk fijn dat ze de potentie zien, maar daar heb je weinig aan als een leerling dan compleet blokkeert bij de (school)examens.lisbeth schreef: ↑30-01-2021 08:38Ze kan vrij rechtlijnig zijn. En sinds de basisschool heeft ze in haar hoofd vwo. Wat er voor een deel fout is gegaan is dat we pas vrij laat erachter zijn gekomen dat ze dyscalculie heeft en daarbij behorende automatiseringsproblemen. Ze krijgt daar nu extra hulp voor maar dat us natuurlijk laat.
Wat we nu zien is dat ze het aankan. Redelijk makkelijk zelfs. Ik vind haar niet overdreven veel uren aan school besteden.
Ook school is tevreden. We horen ook dat ze de stof begrijpt, goed meedoet en ook goede bijdrages heeft. Waar het fout gaat is bij de toetsen. Ze is zo nerveus, heeft zoveel paniek dat ze bij vraag 1 al blokkeert.
We nemen thuis de stof met haar door en ze weet het, vaak meer dan mijn partner met een behoorlijke uitgebreide kennis.
Hoe zijn haar resultaten tot nu toe voor het PTA? Blokkeert ze minder bij mondelinge toetsen? Hoe zijn haar resultaten voor wiskunde tot nu toe (gezien de dyscalculie)? Heeft school tips en ideeën gegeven v.w.b. haar faalangst? Acht jullie dochter zichzelf in staat om eindexamen te doen?
Sorry voor de vragen, maar dit zijn zomaar wat vragen die bij mij opkomen.
zaterdag 30 januari 2021 om 08:53
Daarom eigenlijk mijn vraag: ziet ze zichzelf in staat om examens te doen? En zo ja, onder welke omstandigheden?lisbeth schreef: ↑30-01-2021 08:44Klein voorbeeld. Frans toets. Maakt ze apart. Eerst kreeg ze een halve toets, toen ze de volledige toets had bleek het de verkeerde te zijn. Toen moest de juiste gehaald worden. Zij zit zich op te vreten want wat ze van die toets gezien had was moeilijk en tegen de tijd dat ze een half uur te laat de juiste toets voor haar neus heeft kan zij eigenlijk niks meer. Dan is ze zo door alle onverwachte dingen van de kaart, dingen die ze heeft gezien etc zo nerveus dat je de toets kunt wegstrepen. Dat is dan een pta. En dat weet ze.
Ze is niet gewapend genoeg voor zulke dingen
Dat van die verkeerde toets was natuurlijk heel ongelukkig. Daar zouden meerdere leerlingen van in de stress schieten. Maar dat is een uitzonderlijke situatie, zo iets zal niet zo vaak voorkomen.
zaterdag 30 januari 2021 om 09:33
Oeh. Krijgt ze hulp om te leren omgaan met die extreme faalangst? Want met dit verhaal snap ik ook waarom havo niet als optie wordt gezien; dan moet ze nog steeds toetsen maken, ook al is de stof dan misschien meer behapbaar.
Als ze ouder was, en dit ging over werk (dus dat je een deel van je werk momenteel echt niet kunt door ziekte), dan is het plan vaak helder; vertrouwen opbouwen in wat wel kan en gelijktijdig therapie om te leren omgaan met wat niet kan maar wel moet.
Zou zo’n soort afspraak met behandelaren en school te maken kunnen zijn? Dat ze niet toetsen. En daarna beginnen met alleen toetsen wat ze echt kan, en waar ze dan eventueel ‘het eerste jaar 6 vwo’ examen in kan doen? Tsja, dan is haar pta niet compleet, maar het klinkt alsof jullie (school en ouders) belangrijkste les aan haar is dat de wereld niet vergaat en dat het niet erg is om iets even niet te weten/kunnen of doen.
Als ze ouder was, en dit ging over werk (dus dat je een deel van je werk momenteel echt niet kunt door ziekte), dan is het plan vaak helder; vertrouwen opbouwen in wat wel kan en gelijktijdig therapie om te leren omgaan met wat niet kan maar wel moet.
Zou zo’n soort afspraak met behandelaren en school te maken kunnen zijn? Dat ze niet toetsen. En daarna beginnen met alleen toetsen wat ze echt kan, en waar ze dan eventueel ‘het eerste jaar 6 vwo’ examen in kan doen? Tsja, dan is haar pta niet compleet, maar het klinkt alsof jullie (school en ouders) belangrijkste les aan haar is dat de wereld niet vergaat en dat het niet erg is om iets even niet te weten/kunnen of doen.
zaterdag 30 januari 2021 om 12:37
Even tussen alle regels door lezen hoor:
Hard voor zichzelf/hoge eisen, al langere tijd overbelast (verlaagde stressdrempel?), sociaal gedrag sluit niet aan bij leeftijdsgenoten, interesses die niet bij haar leeftijd passen, gevoelig, intelligentie heeft discrepanties, rechtlijnig denken (zwart wit denken? Besluit genomen en niet meer vanaf te krijgen ook al veranderen omstandigheden?), dyscalculie, onverwachte zaken bij Franse toets waar ze helemaal van van slag raakt. Klachten uiten zich in burnout, depressie, angst en paniek.
Is ze al wel eens onderzocht op autisme? Waar wordt ze nu voor behandeld?
Hard voor zichzelf/hoge eisen, al langere tijd overbelast (verlaagde stressdrempel?), sociaal gedrag sluit niet aan bij leeftijdsgenoten, interesses die niet bij haar leeftijd passen, gevoelig, intelligentie heeft discrepanties, rechtlijnig denken (zwart wit denken? Besluit genomen en niet meer vanaf te krijgen ook al veranderen omstandigheden?), dyscalculie, onverwachte zaken bij Franse toets waar ze helemaal van van slag raakt. Klachten uiten zich in burnout, depressie, angst en paniek.
Is ze al wel eens onderzocht op autisme? Waar wordt ze nu voor behandeld?
zaterdag 30 januari 2021 om 13:05
Lisbeth, ik wil even een andere optie aandragen die hier heel goed werkt. Als je 1 jaar in 2 doet heeft ze twee keer zo lang eindexamenstress. Je geeft aan dat ze het qua kennis aan kan in gewoon tempo te doen maar het probleem zit bij overbelasting/ovetprikkeling en faalangst.
Hier heb ik ook een kind wat zeer gevoelig is voor overprikkeling. In overleg met de schoolarts is besloten dat hij alles zelfstandig thuis gaat doen behalve de toetsen en wiskundelessen (hier ook geen wiskundeheld) en we er naar toewerken dat hij twee of drie uur per dag op school kan zijn vanwege dat dit op de uni ook zal moeten. Resultaat is een uitgerust kind dat veel relaxter is, minder stress ervaart, geen klachten meer heeft en nog nooit zulke mooie cijfers heeft gehaald als nu in 5vwo. Is zoiets voor jouw dochter niet een optie? Een uitgerust kind is namelijk ook stressbestendiger. Daarnaast geeft de uni straks heel veel vrijheid en mogelijkheden dingen in eigen tempo en manier te doen en is de motivatie van kind dan ook groot zo snel mogelijk daar te zijn.
Nou moet ik wel zeggen dat ik van zoon hoor dat heel veel kinderen echt depressief zijn door de druk van school, veel meiden die elke dag huilen van de stress en als ik zie wat ze allemaal moeten doen snap ik dat wel. Het is een veel meer dan fulltime werkweek en heel anders dan hoe ik het vwo moest doen voor de tweede fase. Ook op andere scholen bestaat dit probleem en in mijn ogen is er dan ook iets goed mis met het systeem.
Misschien heb je er wat aan maar ik zou sowieso eens een afspraak maken met de schoolarts omdat hij/zij ook echt veel ervaring heeft met kinderen met deze problematiek en welke mogelijkheden er zijn.
Hier heb ik ook een kind wat zeer gevoelig is voor overprikkeling. In overleg met de schoolarts is besloten dat hij alles zelfstandig thuis gaat doen behalve de toetsen en wiskundelessen (hier ook geen wiskundeheld) en we er naar toewerken dat hij twee of drie uur per dag op school kan zijn vanwege dat dit op de uni ook zal moeten. Resultaat is een uitgerust kind dat veel relaxter is, minder stress ervaart, geen klachten meer heeft en nog nooit zulke mooie cijfers heeft gehaald als nu in 5vwo. Is zoiets voor jouw dochter niet een optie? Een uitgerust kind is namelijk ook stressbestendiger. Daarnaast geeft de uni straks heel veel vrijheid en mogelijkheden dingen in eigen tempo en manier te doen en is de motivatie van kind dan ook groot zo snel mogelijk daar te zijn.
Nou moet ik wel zeggen dat ik van zoon hoor dat heel veel kinderen echt depressief zijn door de druk van school, veel meiden die elke dag huilen van de stress en als ik zie wat ze allemaal moeten doen snap ik dat wel. Het is een veel meer dan fulltime werkweek en heel anders dan hoe ik het vwo moest doen voor de tweede fase. Ook op andere scholen bestaat dit probleem en in mijn ogen is er dan ook iets goed mis met het systeem.
Misschien heb je er wat aan maar ik zou sowieso eens een afspraak maken met de schoolarts omdat hij/zij ook echt veel ervaring heeft met kinderen met deze problematiek en welke mogelijkheden er zijn.
zaterdag 30 januari 2021 om 13:25
1 van de redenen is waarom tot nu toe niemand voorstander is van havo is dat ze toetsen moet blijven maken. Dat er stress blijft. Als ze nu in vwo 3 ofzo zou zitten dan was het meer een optie maar met haar staat nu niet echt eigenlijk. De kans dat ze voor de havo slaagt is eigenlijk even groot als voor het vwo zeg maar.
Ze staat er niet slecht voor. Ze zou over kunnen gaan als ze twee vakken wat ophaalt.
Ik wil liever niet te veel in gaan op diagnoses etc ook met het oog op de privacy van dochter.
Juflena, oudste volgt eigenlijk al sinds september voor 80% thuisonderwijs. Ze gaat alleen voor de probleemvakken naar school. Dit geeft ook meer rust. En het geeft ons en school ook aan wat haar mogelijkheden zijn. Ze doet het toch maar thuis. En best goed ook.
Ze staat er niet slecht voor. Ze zou over kunnen gaan als ze twee vakken wat ophaalt.
Ik wil liever niet te veel in gaan op diagnoses etc ook met het oog op de privacy van dochter.
Juflena, oudste volgt eigenlijk al sinds september voor 80% thuisonderwijs. Ze gaat alleen voor de probleemvakken naar school. Dit geeft ook meer rust. En het geeft ons en school ook aan wat haar mogelijkheden zijn. Ze doet het toch maar thuis. En best goed ook.
zaterdag 30 januari 2021 om 13:39
Hee Lisbeth. Hier veel professionele ervaring.
Eerst wat ik wil zeggen is goed dat je hier om ervaring en tips vraagt, maar ga ook echt met iemand in gesprek die de persoonlijke situatie ed van je dochter goed kent. We moeten het doen met wat informatie over haar geschiedenis, persoonlijkheid en wat diagnoses, maar dat doet je dochter niet de helemaal haar recht aan. Inderdaad in gesprek met school. Wellicht hebben ze daar een zorg advies team, een orthopedagoog/kind-en jeugdpsycholoog. En vraag anders of er iemand van het sociaal (wijk)team wil aansluiten. Ik kan mij zomaar voorstellen dat er meer nodig is dan alleen een plan voor school. Sociaal-emotioneel ed. Behandeling en/of begeleiding (naast de ggz)
Dat gezegd hebbende, denk ik graag mee
Wat het beste is voor haar, moet ook wat haalbaar zijn. En dit is meer dan alleen wat ze cognitief aan kan. Spreiden kan, maar alleen als je dochter hier achter kan staan. Anders geeft het haar juist stress en andere negatieve gevoelens. Dan is het misschien een goed idee om te kijken hoe het jaar toch kan halen. Een goede balans van aan haar werk zitten en ook ontspanning. Als ze het cognitief het goed doet, misschien een ander dagprogramma, op haar tempo. Volgens mij moet dit wel in overleg met de leerplichtambtenaar. Een lastig balans zoeken met haar niet overvragen, maar ook niet ondervragen
Ik kan mij ook zomaar bedenken dat ze iets van ontspanning nodig heeft in de vorm van vrijwilligerswerk, zorgboerderij oid. Dan gaat ze niet hele dagen naar school, maar wel een zinvolle dagbesteding.
In hoeverre heeft ze last/ hulp nodig bij haar dyscalculie? Volgens mij wordt dit niet vergoed meer vanuit de Jeugdwet omdat ze op het vo zit, maar er is dus wel een onderzoek hiernaar geweest? Heb je 'geluk' gehad dat het geïndiceerd werd of heb je als ouders dit zelf moeten financieren? Wellicht kan je een deel of de gehele behandeling zelf betalen. Met dyscalculie kan ze problemen hebben met dingen overzien, plannen, werkgeheugen mbt getallen. Automatiseren ed. Hiermee moeilijkheden hebben, maar cognitief de stof begrijpen kan veel stress opleveren. Misschien dat zelf bekostigde jeugdhulp een deel aftrekbaar is van de belasting als zorgkosten.
Gedacht aan een vaktherapeut zoals een psychomotorische therapie? Een begeleider die haar ondersteunt bij het leren. Even opletten hoe dit geformuleerd wordt als doelen. Huiswerkbegeleiding wordt niet vergoed vanuit de Jeugdwet, maar ondersteuning bij het aanleren van cognitieve vaardigheden oid.
Eerst wat ik wil zeggen is goed dat je hier om ervaring en tips vraagt, maar ga ook echt met iemand in gesprek die de persoonlijke situatie ed van je dochter goed kent. We moeten het doen met wat informatie over haar geschiedenis, persoonlijkheid en wat diagnoses, maar dat doet je dochter niet de helemaal haar recht aan. Inderdaad in gesprek met school. Wellicht hebben ze daar een zorg advies team, een orthopedagoog/kind-en jeugdpsycholoog. En vraag anders of er iemand van het sociaal (wijk)team wil aansluiten. Ik kan mij zomaar voorstellen dat er meer nodig is dan alleen een plan voor school. Sociaal-emotioneel ed. Behandeling en/of begeleiding (naast de ggz)
Dat gezegd hebbende, denk ik graag mee
Wat het beste is voor haar, moet ook wat haalbaar zijn. En dit is meer dan alleen wat ze cognitief aan kan. Spreiden kan, maar alleen als je dochter hier achter kan staan. Anders geeft het haar juist stress en andere negatieve gevoelens. Dan is het misschien een goed idee om te kijken hoe het jaar toch kan halen. Een goede balans van aan haar werk zitten en ook ontspanning. Als ze het cognitief het goed doet, misschien een ander dagprogramma, op haar tempo. Volgens mij moet dit wel in overleg met de leerplichtambtenaar. Een lastig balans zoeken met haar niet overvragen, maar ook niet ondervragen
Ik kan mij ook zomaar bedenken dat ze iets van ontspanning nodig heeft in de vorm van vrijwilligerswerk, zorgboerderij oid. Dan gaat ze niet hele dagen naar school, maar wel een zinvolle dagbesteding.
In hoeverre heeft ze last/ hulp nodig bij haar dyscalculie? Volgens mij wordt dit niet vergoed meer vanuit de Jeugdwet omdat ze op het vo zit, maar er is dus wel een onderzoek hiernaar geweest? Heb je 'geluk' gehad dat het geïndiceerd werd of heb je als ouders dit zelf moeten financieren? Wellicht kan je een deel of de gehele behandeling zelf betalen. Met dyscalculie kan ze problemen hebben met dingen overzien, plannen, werkgeheugen mbt getallen. Automatiseren ed. Hiermee moeilijkheden hebben, maar cognitief de stof begrijpen kan veel stress opleveren. Misschien dat zelf bekostigde jeugdhulp een deel aftrekbaar is van de belasting als zorgkosten.
Gedacht aan een vaktherapeut zoals een psychomotorische therapie? Een begeleider die haar ondersteunt bij het leren. Even opletten hoe dit geformuleerd wordt als doelen. Huiswerkbegeleiding wordt niet vergoed vanuit de Jeugdwet, maar ondersteuning bij het aanleren van cognitieve vaardigheden oid.
zaterdag 30 januari 2021 om 13:45
Het dyscalculie onderzoek is door ons gefinancierd. Dat wordt inderdaad niet vergoed. Er is met de onderzoeker gesproken over speciale dyscalculie behandeling maar ze gaven aan dat dat voor de wiskunde die ze nu krijgt niet perse meerwaarde heeft en dat het wel behoorlijk belastend is. We hebben ervoor gekozen omdat nu niet op te pakken. Wel krijgt ze vanuit school extra 1 op 1 wiskunde lessen
zaterdag 30 januari 2021 om 13:57
Hoe kijkt je dochter zelf tegen bijvoorbeeld examenspreiding aan? Ik kan mij voorstellen dat het scheelt in de hoeveelheid werk/stof, maar als het probleem in de toetsing zit, zal dit misschien niet zoveel uithalen?lisbeth schreef: ↑30-01-2021 13:251 van de redenen is waarom tot nu toe niemand voorstander is van havo is dat ze toetsen moet blijven maken. Dat er stress blijft. Als ze nu in vwo 3 ofzo zou zitten dan was het meer een optie maar met haar staat nu niet echt eigenlijk. De kans dat ze voor de havo slaagt is eigenlijk even groot als voor het vwo zeg maar.
Ze staat er niet slecht voor. Ze zou over kunnen gaan als ze twee vakken wat ophaalt.
Ik wil liever niet te veel in gaan op diagnoses etc ook met het oog op de privacy van dochter.
Juflena, oudste volgt eigenlijk al sinds september voor 80% thuisonderwijs. Ze gaat alleen voor de probleemvakken naar school. Dit geeft ook meer rust. En het geeft ons en school ook aan wat haar mogelijkheden zijn. Ze doet het toch maar thuis. En best goed ook.
Welke wiskunde doet ze nu? A of C?
Is gewoon doorgaan op de huidige voet een optie? Er vanuit gaande dat ze de onvoldoendes op kan halen? Ik vermoed dat de VO'ers nog wel een tijd afstandsonderwijs zullen krijgen. Dat is voor haar wellicht een voordeel.
zaterdag 30 januari 2021 om 14:17
Wat geeft ze zelf aan? Wil ze liever spreiden of het in 1 keer proberen? En is er vermindering vd faalangst? Want als daar geen vooruitgang in zit blijft ze daar tegenaan botsen als ze gaat studeren.
Ik heb trouwens gelezen dat er ook een mogelijkheid is dat als je vwo examen doet school ook een havo omzetting kan vragen. Dus mocht ze onverhoopt het niet halen, worden haar cijfers in havo omgezet en heeft ze in ieder geval een basiskwalificatie binnen. Ik dacht dat de eis dan was dat je het voor de centrale examens aan moest vragen. ik lees net dat dit niet meer kan.
Ik heb trouwens gelezen dat er ook een mogelijkheid is dat als je vwo examen doet school ook een havo omzetting kan vragen. Dus mocht ze onverhoopt het niet halen, worden haar cijfers in havo omgezet en heeft ze in ieder geval een basiskwalificatie binnen. Ik dacht dat de eis dan was dat je het voor de centrale examens aan moest vragen. ik lees net dat dit niet meer kan.
zaterdag 30 januari 2021 om 15:35
Dit is mijn ervaring helemaal niet. Mijn dochter en haar vriendinnen zitten ook in 5 vwo en sporten er allemaal veel naast. En de meeste vriendinnen hebben ook nog een bijbaan en daarnaast ook nog genoeg tijd om af te spreken (nu gebeurt dat uiteraard momenteel nauwelijks). Maar meer dan een fulltime werkweek, echt niet. Wel dat er in 4 en 5 vwo meer van je verwacht wordt dan in de onderbouw. Maar dat was 30 jaar geleden ook zo. Als een leerling blijft zitten, is dat meestal in 4 of 5 vwo. Ik heb zelf in ieder geval niet het idee dat het nu zwaarder is dan vroeger. Los van corona, voor veel leerlingen zijn de online lessen wel funest voor de motivatie. En het gemis van de sociale contacten valt de meesten ook zwaar. Maar normaal gesproken vind ik niet dat er nu meer van leerlingen wordt verwacht dan vroeger.juflena schreef: ↑30-01-2021 13:05
Nou moet ik wel zeggen dat ik van zoon hoor dat heel veel kinderen echt depressief zijn door de druk van school, veel meiden die elke dag huilen van de stress en als ik zie wat ze allemaal moeten doen snap ik dat wel. Het is een veel meer dan fulltime werkweek en heel anders dan hoe ik het vwo moest doen voor de tweede fase. Ook op andere scholen bestaat dit probleem en in mijn ogen is er dan ook iets goed mis met het systeem.
Waarmee ik niet wil zeggen, dat kinderen niet vast kunnen lopen. Om hele uiteenlopende redenen. En dan is het fijn als je kind op een school zit, waar ze met je mee denken. En zo te horen is dat bij TO gelukkig zo.
