Ervaringen gedeeltelijke afkeuring

Geen ervaring mee. Maar volgens ga je niet zo veel opschieten met gedeeltelijk afgekeurd worden.



Je zal er dan hoe dan ook financieel op achteruit gaan.

Bijft natuurlijk de vraag wat is je meer waard je koophuis of je geozndheid.

Kortom, een hoop vragen.



Je zult in dit proces wel even bezig zijn. Werkte je tot op heden nog wel fulltime en/of ben je gedeeltelijk ziek gemeld? Dat zal invloed hebben. Je kunt pas het proces van eventuele WIA in na 52 weken ziekmelding. Daar kun je véél meer over lezen op www.uwv.nl onder kopje WIA.



Dan meteen maar met de deur in huis vallen; op dit gebied hebben uiteindelijk jouw artsen niets meer in de melk te brokkelen. Klinkt cru, is het niet? Het AO-verzekeringstelsel dat we in NL hanteren staat los van de behandelend arts. Die kan hooguit aanvullende informatie aanleveren, maar daar houdt het bij op. De behandelend arts heeft geen "uitspraakrecht" in de AO-beoordeling.



Daarom is het eigenlijk ook al onmogelijk om met deze beperkte situatieschets om te stellen dat je dús 'gedeeltelijk afgekeurd' zult worden.



Wat gebeurd er dan wel? Tijdens verloop van ziektetijd (en o.a. volgens de regels zoals opgelegd via wet Poortwachter) zal er gekeken worden of en hoe je reïntegreerbaar bent. Voor eigen functie, voor andere functie binnen eigen bedrijf of extern. Stel, dat zou niet lukken. Dan rol je de WIA-molen in. Heel simpel gesteld houdt een keuringsprocedure in dat je een oproep krijgt om voor een verzekeringsarts te verschijnen. Deze zal bepalen in welke mate je welke taken wel en niet kunt vervullen, of er een urenbeperking is, beperking m.b.t. op welke dagdelen je kunt werken etcetc. Dit alles wordt aangegeven op een zogenaamde Functionele Mogelijkheden Lijst. Dit is een lange lijst met allerlei handelingen. Bijv; hoe vaak kan iemand per uur reiken, een werkdag lang? Hoe lang lopen, zitten, tillen, noem het maar op.



Vervolgens ga je naar een arbeidsdeskundige. Deze kijkt naar het rapport van de arts en de FML en of je binnen die belastbaarheid inzetbaar bent voor arbeid en welke. Dit kan dus ook ander werk zijn dan wat je op dit moment doet. Stel, daar komt uit dat je nog voor 20 uur je huidige werk kunt doen, en that's it. Men kijkt daarna naar wat je met die 20 uur kunt verdienen en zet dit af tegen je zogenaamde maatmanloon (term en preciese berekening kun je online nalezen). Het verschil tussen beide afgezet in een percentage van het maatmanloon bepaald de mate van arbeidsongeschiktheid. Het is dus PUUR een financiële som.



Het verschilt per AO-percentage welke uitkeringspercentage er vervolgens aangekoppeld wordt. Deze staffel kun je ook weer op www.uwv.nl vinden.



Als je gedeeltelijk arbeidsongeschikt wordt bevonden kun je er op rekenen dat je een inkomensval zult maken, tenzij je een aanvullende verzekering hiervoor hebt afgesloten.



Binnen de WIA is het punt daarnaast dat je met een laag percentage AO niet wordt toegelaten tot de WIA. Het preciese percentage durf ik niet te stellen, maar wederom te vinden op nader genoemde website.



Heel praktisch? www.mee.nl Een organisatie die (gratis) helpt met al dit soort zaken. Zowel de consulent lichamelijk gehandicapten (klinkt erger dan het is ) als de juridische afdeling kunnen je hierover héél veel vertellen. En veel belangrijker; voor jouw persoonlijke situatie een beeld duidelijker proberen te krijgen. Indien je dat prettig vindt, kunnen ze je hier zelfs volledig in begeleiden. Waar nodig papieren invullen, aanvragen, regelgeving uitleggen, mee tijdens gesprekken, noem het allemaal maar op.

En wat minder praktisch? Ik ging zelf uiteindelijk in een klap naar 80-100% AO. Destijds was de regel nog 1 jaar onafgebroken ziekmelding. Tijdens die ziekteperiode ben ik eerst 50% ziekgemeld geweest (auto-ongelukje) en een paar maanden later 100% (reden waardoor ik uiteindelijk niet meer zou kunnen werken). Ik was toen, even rekenen......... 21 jaar. Erg jong nog.



En ja, ik heb het er moeilijk mee gehad. Dat mijn gezondheid niet jofel is; soit. Ik wist ook dondersgoed dat werk niet realistisch meer was. En tóch dat gevoel dat er achteraan hobbelde. Voor mij zou dat een terugkerend punt blijven tot ik mijn draai hierin heb gevonden. Voor mij is dat in de vorm van vrijwilligerswerk.



Loslaten is voor mij de sleutel geweest. Achterhalen waarom ik werk zo belangrijk vond, wat haalde ik daar uit? Duidelijk krijgen hoe ik datgene ook op andere wijze zou kunnen bewerkstelligen en of het écht zó belangrijk voor me was.



Voor jou; je praat over minder uren gaan draaien. Wat verlies jij daar voor je emotie bij? Natuurlijk, je moet met je neus op de feiten en er is nu geen ontkennen meer aan. Maar was dat niet ook vorige week eigenlijk al zo? Was je toen eigenlijk ook niet al met dezelfde situatie bezig? Het feit is kl*te, maar het was er stiekum ook al. De voordelen zijn dat je meer ruimte schept om je energie verantwoorder aan te spreken. Daarnaast blijf je -weliswaar minder uren- werken. Eigenlijk een beetje het beste van beide nemen en combineren zodat het voor jou haalbaar is en blijft.



Gun jezelf wat tijd. Het is niet gek dat je toch moet wennen aan de 'nieuwe' situatie.

Kijk es op de werkpijler, topic maatmanloon.

quote:Lunax schreef op 01 juli 2009 @ 14:17:

Wow Roosvrouw, wat een helder verhaal in je eerste post. Dank je wel, ook voor de linkjes

Dat er inkomstenderving zal zijn is wel een gegeven. Hoe ik daar tzt mee om zal gaan is dan weer een punt. Maar nu nog even niet. Kleine stapjes tegelijk maar.

Hele goede instelling!



quote:Ik sta nu nog helemaal aan het begin en heb me steeds in beetjes ziekgemeld. Dus dan weer een dag, dan weer een week en dat steeds korter volgend op elkaar.



Belangrijk is of de ziekmeldingen aaneen gesloten zijn of niet. Zo ja, dan tellen ze vanaf dat moment. Zo nee, dan voor zover ik weet niet. Ook een combinatie van verschillende mates van ziekmelding maar aaneengesloten wordt dus als 1 periode geteld.



quote:Mijn hoop is nu eigenlijk dat als ik structureel iets aan mijn uren doe dat ik dat kortdurende verzuim terug kan dwingen. Dat moet gaan blijken.



Dat lijkt me inderdaad een goed doel, maar ook; evenwicht zien te vinden in je totale leven. Dus niet óf werken óf een sociaal leven, maar beide. Evenwicht heb je nodig als je op lange termijn het wil blijven trekken.



quote:Je tweede post. Het punt 'wat voor voldoening haal je uit die 36 uur werken' is wel een goede. Die houdt mij ook bezig. Maar mijn functie is de enige functie binnen ons bedrijf (ongeveer 1000 medewerker). Het is dus niet zo dat als ik minder ga werken dat het deeltje dat overblijft door een ander opgepakt kan worden. Betekent minder werken dan voor mij ook direct een andere functie? (dat wil ik helemaal niet..ik vind deze leuk!). Of betekent het (ik ken mezelf) dat ik in minder uren ga proberen te doen wat eigenlijk in 36 uur zou moeten. Het zijn allemaal dingen die moeten blijken. En vooral ook die ik moet gaan overleggen met mijn werkgever.



Vooral dat laatste inderdaad. Ik kan me goed indenken dat die vragen je een bepaalde schrik aanjagen. Onduidelijkheid is vaak maar een eng iets. Bedenk voor jezelf ook alvast hoe jij jouw belastbaarheid acht. Welke ondersteuning zou je kunnen helpen? Zou een werkplekaanpassing positief invloed kunnen hebben? Flexibelere werktijden? Natuurlijk is alles uiteindelijk ook afhankelijk van de haalbaarheid, maar het geeft je een leidraad om mee verder te gaan. Stel bijv. dat jij jouw functie kan blijven uitvoeren als je wat meer thuis zou kunnen werken en voor een deel van de taken een ondersteuning zou krijgen. Dat zou al weer heel anders praten als 'werkgever, hoe moeten we dit oplossen'.





quote:En natuurlijk was deze situatie er vorige week ook al. Ik heb het echter voor me uit geschoven. Wilde het niet. En zolang ik deed of het niet bestond, bestond het ook daadwerkelijk niet



De bekende struisvogel. Ik ben goede vriendjes met hem. En toch is het soms maar beter om die struisvogels kop uit het zand te rukken en de ogen te openen. Het doet zeer, maar daarna kun je de wond laten genezen. Terwijl je door het struisvogelen eigenlijk stiekum altijd wel iets van de pijn bewust of onbewust hebt gevoeld.



quote:Eerst volgende week een gesprek met de bedrijfsarts. Dit met de adviezen van de MDL arts en de bedrijfsmaatschappelijk werker. Kijken wat hij zegt. Dat zal het startpunt zijn. En als ik jouw verhaal uit post 1 zo begrijp, is dat het startpunt van een hoop rompslomp



Haha, ja dat zeker. Welkom in de bureaucratie. Het zal zichzelf steeds meer gaan wijzen, ook hoor. Je leest je over de tijd in, krijgt informatie, raakt er bekender mee, dat maakt het allemaal steeds duidelijker.



Succes met het gesprek volgende week en het hele proces qua emoties en 'red tape'.

Aan de zeer, maar dan ook zéér zinnige opmerkingen van roosvrouw heb ik maar 1 dingetje toe te voegen: ben je lid van een vakbond? Zo nee, overweeg dat dan eens.



Wat veel mensen namelijk niet weten is dat een vakbond over het algemeen niet alleen voor de werkenden onder ons in de bres springt, maar ook voor mensen met (o.a.) een WIA/WAO/AOW uitkering. Eigenlijk alles wat met een arbeidsverleden van doen heeft.

Persoonlijk heb ik, toen ik gekeurd moest worden bij het UWV (volledig afgekeurd sinds februari) erg veel gehad aan de WIA-begeleider die mijn vakbond voor me uit de kast toverde. Daar heb ik voorbereidende gesprekken mee gevoerd, die is meegeweest naar de gesprekken bij het UWV en heeft alles voor me na laten rekenen en kijken door hun juridische afdeling.



In een periode dat er zoveel op je af komt, er zoveel verandert en er zo ontzettend veel regeltjes en wetten zijn (die ook nog geregeld veranderen) vond ik het heel rustgevend dat er iemand met me meekeek die vaker met dat bijltje gehakt had en wist waar het over ging.

Het lijkt wel of ik mijn eigen verhaal lees. Ik zal dit op de voet volgen. Heb ook al bijna op het punt gestaan om ook een gedeelteijke afkeuring in gang te zetten. Ook steeds kortdurend ziek door de vermoeidheid en de darmproblemen. Maar ik heb veel vitamine b12 injecties gekregen waardoor ik nu alweer 4 weken fulltime werk en me weer fit voel. Heb jij ook geen vitaminetekorten?? Succes met dit alles.

Oh oke dus dat spuit je al. Balen dat dat onvoldoende helpt. Bij mij is het deel van de darm wat die vitamine opneemt verwijderd bij een darmaflsluiting. Heb dus hetzelfde opname probleem als jij. Wel moeilijk voor je dat je nu tot dit besluit moet komen. Veel sterkte verder