Ex-thuisblijfmoeders die weer aan het werk zijn: ervaring?

Desipardesi woensdag 6 maart 2024 om 14:44

Hoi allemaal,

Nu met ons tweede kindje op komst overweeg ik om voor een jaar of 2/3 jaar thuis te blijven. Deels omdat de opvang van 2 kinderen bijna mijn hele salaris zou opeten, maar vooral omdat dat mij heel fijn lijkt. Wat mij tegenhoudt is de gedachte dat ik met deze keuze mijn carrière in de shredder gooi. Maar is dat wel zo? Ik ben benieuwd naar ervaringen van andere moeders die een tijdje thuis zijn gebleven om voor de kinderen te zorgen. Was het daarna moeilijk om weer (op niveau) aan het werk te komen?

Wissewis woensdag 6 maart 2024 om 18:25

Hoe zeker is het dat het bij 2 kinderen blijft?

Straks komt kind 3 en kind 4 en in no time zit je geen 2 jaar, maar 15 jaar thuis.
En raak je nooit van zijn leven nog aan werk.

Als je man je dan laat zitten omdat je niets interessant meer te vertellen hebt thuis en er vandoor gaat met zijn secretaresse heb je helemaal een probleem qua huisvesting, financiën, pensioen, ...

Zorg dat je op zijn minst ingeschreven bent bij de woningbouw. Zo heb je bij een scheiding na een jaar of 5 op een vakantiepark misschien een dak boven je hoofd.

Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben

Desipardesi woensdag 6 maart 2024 om 18:28

Franille schreef: ↑
06-03-2024 17:58
In de OP zegt ze dat ze thuis wil blijven om 2 redenen.
1. De kinderopvang eet haar hele salaris op
2. Ze vind het fijn om thuis te zitten

Dus ja, klopt, alleen geld is niet de enige reden.

En later zegt ze dit:

Maar mijn man komt uit een cultuur waar het normaal is dat de vrouw het geld uitgeeft en alles wat ze zelf verdiend voor zichzelf mag houden. Dat doen wij niet (nu is alles naar rato) maar hij is daar echt heel makkelijk in.

Ze doen alles naar rato, dus de kinderopvang kan nooit háár hele salaris opeten.
En bovendien maakt het hem niet eens uit als hij alles zou betalen en zij haar hele salaris voor zichzelf houdt.

Dus de eerdere reden over het geld, gaat totaal niet op en is dus een leugen.

Ga je lekker? Ik zeg toch bijna mijn hele salaris? Ik verdien 3000 netto en de kinderopvang is 2200 netto, dan vind je dat niet bijna mijn hele salaris? Per saldo maakt het natuurlijk niet uit of je het op een hoop gooit, naar rato verdeeld of niet. Feit is dat we met 32 uur werken in (mijn) baan waar ik niet (meer) gelukkig ben 800 euro overhouden.

Anoniem_677a6b2c79b65 woensdag 6 maart 2024 om 18:28

nerdopviva schreef: ↑
06-03-2024 18:07
Leuker dan tijd spenderen met zijn kinderen?

Ach, dat is misschien betrekkelijk. Ik schaam me er niet voor om te zeggen dat ik, toen mijn kind klein was, echt niet 24/7 alleen maar bij mijn kind wilde zijn.
Ik vond het leuk (al is leuk wel een erg lauw woord hier) om tijd met mijn kind te spenderen, juist omdat ik wist dat ik ook vier dagen kon gaan werken. Ik genoot van mijn kind als ik thuis was, maar ik genoot ook van even weg zijn bij kind en gewoon lekker gaan werken.

Paska woensdag 6 maart 2024 om 18:30

Desipardesi schreef: ↑
06-03-2024 18:28
Ga je lekker? Ik zeg toch bijna mijn hele salaris? Ik verdien 3000 netto en de kinderopvang is 2200 netto, dan vind je dat niet bijna mijn hele salaris? Per saldo maakt het natuurlijk niet uit of je het op een hoop gooit, naar rato verdeeld of niet. Feit is dat we met 32 uur werken in (mijn) baan waar ik niet (meer) gelukkig ben 800 euro overhouden.

Rekenfout. Je vergeet je pensioen en je vergeet je jaarlijkse trede en je vergeet je carrierekansen. Je kan toch ook solliciteren op een andere functie als je niet meer ‘gelukkig’ bent in je werk?

nerdopviva woensdag 6 maart 2024 om 18:35

Desipardesi schreef: ↑
06-03-2024 18:28
Ga je lekker? Ik zeg toch bijna mijn hele salaris? Ik verdien 3000 netto en de kinderopvang is 2200 netto, dan vind je dat niet bijna mijn hele salaris? Per saldo maakt het natuurlijk niet uit of je het op een hoop gooit, naar rato verdeeld of niet. Feit is dat we met 32 uur werken in (mijn) baan waar ik niet (meer) gelukkig ben 800 euro overhouden.

Nee, dat is geen feit. Bij die 800 euro komt namelijk nog je vakantiegeld, bonus(sen), pensioen en toekomstige salarisstijgingen. En laten we niet vergeten dat je verzekerd bent tegen arbeidsongeschiktheid als je werkt. Het kan trouwens best voordeliger zijn om allebei te blijven werken (en de vader wat minder te laten werken). Dan maak je optimaal gebruik van alle heffingskortingen en lagere belastingschijven.

Dahlia74 woensdag 6 maart 2024 om 18:37

Desipardesi schreef: ↑
06-03-2024 18:28
Feit is dat we met 32 uur werken in (mijn) baan waar ik niet (meer) gelukkig ben 800 euro overhouden.

Nee, dat is dus geen feit. Deze redenering kan je ook omdraaien. Feit is dat kinderopvangbijdrage gebaseerd is op jullie gezamenlijk inkomen. Alleen dat je niet gelukkig in je werk bent is een feit. Binnen de overheid zijn er vast trajecten mogelijk om te zien welke functie wel bij je past. Ik zou echt kijken naar de verlofregelingen die de overheid biedt. Misschien wel onbetaald verlof nemen als die optie er is. Maar ook van hun gebruik maken als zij iets van loopbaanbegeleiding bieden.

Voor vaders zijn er tegenwoordig ook goede ouderschapsverlofregelingen , heeft je man gewoon recht op. Een bedrijf mag hem dit niet verbieden op te nemen. Dat het wellicht niet gebruikelijk is in zijn sector is een ander verhaal.

dahlia74 wijzigde dit bericht op 06-03-2024 18:40

16.97% gewijzigd

nerdopviva woensdag 6 maart 2024 om 18:37

Jufjoke schreef: ↑
06-03-2024 18:28
Ach, dat is misschien betrekkelijk. Ik schaam me er niet voor om te zeggen dat ik, toen mijn kind klein was, echt niet 24/7 alleen maar bij mijn kind wilde zijn.
Ik vond het leuk (al is leuk wel een erg lauw woord hier) om tijd met mijn kind te spenderen, juist omdat ik wist dat ik ook vier dagen kon gaan werken. Ik genoot van mijn kind als ik thuis was, maar ik genoot ook van even weg zijn bij kind en gewoon lekker gaan werken.

Ik had het vooral over TO en haar man. TO die niets wil missen van de kinderen en tegelijkertijd zegt dat de vader echt niet minder kan werken en zijn werk zo leuk vindt. De argumenten die voor haar worden gebruikt om te stoppen met werken, bestaan opeens niet meer als het over hem gaat.

Wissewis woensdag 6 maart 2024 om 18:42

Van 32 naar 0 is overigens vrij drastisch.

Is het ook een optie om eerst naar 16 of 24 te gaan?
En tegelijk rond te kijken naar een andere baan?

Heb je thuis tenminste af en toe nog iets anders te vertellen dan de favoriete fruitsmaak van de kinderen of dat Jantje zijn boterhammen weer niet wou eten vanmiddag.

En als je ooit terug meer wil werken is het waarschijnlijk makkelijker dan met een gat van 5 jaar*.

*Ik ken weinig moeders die zeggen dat ze 2 jaar gaan thuisblijven bij wie het effectief bij die 2 jaar blijft. Want natuurlijk blijven ze thuis tot kind naar school gaat op zijn 4. En natuurlijk is er nog een broer of zus opgedoken waarvoor ze ook willen thuisblijven tot die 4 is, ...

wissewis wijzigde dit bericht op 06-03-2024 18:44

38.39% gewijzigd

Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben

Metallover woensdag 6 maart 2024 om 18:43

Doreia* schreef: ↑
06-03-2024 15:03
Wat bijzonder dat de kinderopvang altijd het hele salaris van de moeder opeet en nooit dat van de vader.

Gaat je man je helpen bij het pensioengat wat je hiermee laat vallen voor jezelf? Ga je dat zelf in die jaren sparen met het inkomen van je man?

Echt, ik kan hier zó slecht tegen elke keer als ik dat lees!
Ga gewoon allebei minder werken en neem samen de zorg voor jullie kinderen op je, maar dat zal in man zijn baan wel weer ‘niet kunnen’…..

Dahlia74 woensdag 6 maart 2024 om 18:44

Lijkt het je fijn omdat je nu ongelukkig bent in je werk? Als je leuk werkt had zou je dan dezelfde afweging maken?

Franille woensdag 6 maart 2024 om 18:45

Desipardesi schreef: ↑
06-03-2024 18:28
Ga je lekker? Ik zeg toch bijna mijn hele salaris? Ik verdien 3000 netto en de kinderopvang is 2200 netto, dan vind je dat niet bijna mijn hele salaris? Per saldo maakt het natuurlijk niet uit of je het op een hoop gooit, naar rato verdeeld of niet. Feit is dat we met 32 uur werken in (mijn) baan waar ik niet (meer) gelukkig ben 800 euro overhouden.

Joh, het boeit mij echt niet of jij de komende jaren vooral met de kindjes in de zandbak gaat tutten terwijl je onderhouden wordt door een man.
Lekker doen, meid.

zwembad84 woensdag 6 maart 2024 om 18:45

Desipardesi schreef: ↑
06-03-2024 16:09
Wow, wat een reacties! Dank jullie wel allemaal.

De reden dat we alleen over mijn salaris praten is omdat mijn man bruto ongeveer 5 keer zoveel verdient als ik. Door zijn salaris alleen al zitten we in het maximale tarief van kinderopvangtoeslag. Het klopt dat het tweede kind goedkoper is, maar voor 1 kind 4 dagen is voor ons al 1500 euro. Met 2 kinderen boven de 2200 euro. Daarnaast is het in zijn functie lastiger minder dan fulltime te werken.

Wat ook meespeelt is dat ik het echt niet meer naar mijn zin heb in mijn werkveld/functie en graag een carrièreswitch wil maken. Mijn man is nog super tevreden. Idee zou dus kunnen zijn om tijdens mijn thuisblijven een opleiding oid te volgen en dan in mijn nieuwe carrière weer aan het werk te zijn.

Qua pensioen is idd wel een dingetje. Dat zouden we moeten berekenen, hoeveel het ons echt gaat kosten.

Aanvulling: ik werk nu als communicatieadviseur bij de Rijksoverheid.

Als je thuisblijfouder wil zijn, moet je dat zelf weten. Betekent risico's voor je carrière, voor je financiële onafhankelijkheid etc. Dat weet je best. Hoeveel die impact is, zal moeten blijken. Maar ajb, je snapt toch ook wel dat de argumenten die je hiernoemt complete kul zijn? Het kost jouw salaris omdat je door je man in het hoogste tarief valt. Het komt dus door zijn inkomen dat jullie meer moeten betalen. Dus laat hem die kosten dan ook betalen ipv ze op jouw lagere inkomen te laten drukken. En dan die reden dat het voor hem moeilijker parttime werken is. Dat zeggen alleen mannen. Hij valt ook onder wetgeving ogv je parttime mag werken en als hij ondernemer is, dan beslist hij zelf. Onzin dus jouw hele argumentatie. Mijn vriend verdient veel minder dan ik en ipv zeggen dat hij dan parttime moet gaan werken, zegt hij; juist omdat ik minder verdien, wil ik meer werken. Volgens mij is dit precies het verschil tussen veel mannen en veel vrouwen.

Franille woensdag 6 maart 2024 om 18:47

Metallover schreef: ↑
06-03-2024 18:43
Echt, ik kan hier zó slecht tegen elke keer als ik dat lees!
Ga gewoon allebei minder werken en neem samen de zorg voor jullie kinderen op je, maar dat zal in man zijn baan wel weer ‘niet kunnen’…..

Bingo!

merano woensdag 6 maart 2024 om 18:59

Wissewis schreef: ↑
06-03-2024 18:25
[...]

Zorg dat je op zijn minst ingeschreven bent bij de woningbouw. Zo heb je bij een scheiding na een jaar of 5 op een vakantiepark misschien een dak boven je hoofd.

Dat is leuk, maar alle mensen die geen 3000 euro verdienen staan er al genoeg ingeschreven bij de woningbouw. Omdat ze geen andere opties hebben.

To kan gewoon weer aan het werk en misschien niet meteen weer 3000 verdienen, maar met alimentatie komt ze een heel eind in die richting.

Ik zou zeggen: zorg dat je het nu zo regelt met je man dat je bij een eventuele scheiding in de echtelijke woning kunt blijven of genoeg geld / inkomen hebt om een andere woning in de buurt te kunnen huren of kopen.

Dan kan iedereen verder met zijn leven.

merano wijzigde dit bericht op 06-03-2024 19:00

19.26% gewijzigd

If none of us is prepared to die for freedom, then all of us will die under tyranny.

zwembad84 woensdag 6 maart 2024 om 19:00

Desipardesi schreef: ↑
06-03-2024 18:28
Ga je lekker? Ik zeg toch bijna mijn hele salaris? Ik verdien 3000 netto en de kinderopvang is 2200 netto, dan vind je dat niet bijna mijn hele salaris? Per saldo maakt het natuurlijk niet uit of je het op een hoop gooit, naar rato verdeeld of niet. Feit is dat we met 32 uur werken in (mijn) baan waar ik niet (meer) gelukkig ben 800 euro overhouden.

Ik ben echt totaal geen rekenwonder maar zelfs ik zie deze rekenfout. Jullie hebben een kostenpost van 2200 euro netto. Jullie kostenpost gaat van jullie netto inkomen en niet van jouw netto inkomen. Je kan ook die 2200 euro ten laste van je mans inkomen brengen. Dan kost de kinderopvang jou niks.

Ik zou nu eerst je volledige onbetaald verlof opnemen als je graag thuis wil zijn. Dan behoud je ook je ww en wia rechten obv die omvang gedurende die periode plus je kan na afloop je uren weer claimen. Daarbij zou ik met je man een afspraak maken over je pensioen voorzover je pensioen niet door wordt betaald tijdens onbetaald verlof. Een pensioenspaarrekening op jouw naam bijv waar je man geld in stort.

En heel vaak gaat alles wel goed, maar 1 op de 3 huwelijken stranden. Regel dingen gewoon goed voor jezelf. De kans is namelijk reëel dat je die 1 op 3 wordt. Toevallig onlangs weer iemand in onze omgeving. Man, kostwinner, besluit na 15 jaar dat het genoeg is. Vrouw werkt amper, kan de woning niet betalen, staat compleet met lege handen. Man kan het huis wel houden, heeft beide kinderen want vrouw heeft geen woonruimte. Triest maar waar

Desipardesi woensdag 6 maart 2024 om 19:10

Oké, helder. Dank voor jullie reacties allemaal!

Kaarsjevoordesfeer woensdag 6 maart 2024 om 19:27

Desipardesi schreef: ↑
06-03-2024 18:28
Ga je lekker? Ik zeg toch bijna mijn hele salaris? Ik verdien 3000 netto en de kinderopvang is 2200 netto, dan vind je dat niet bijna mijn hele salaris? Per saldo maakt het natuurlijk niet uit of je het op een hoop gooit, naar rato verdeeld of niet. Feit is dat we met 32 uur werken in (mijn) baan waar ik niet (meer) gelukkig ben 800 euro overhouden.

Dat feit, klinkt mij als muziek in de oren. Vijfentwintig tot dertig jaar geleden waren er mensen die bijna niks overhielden. Kinderopvangtoeslag bestond nog niet en mijn generatie zag die periode als investering in de toekomst, investering in het pensioen. Investering in zichzelf. Hun verzekeringspremie voor als hun huwelijk het niet zou overleven.

Het is even afzien, maar zelf je kinderen opvangen en zelf je huis schoon maken zijn op de lange termijn duurder dan kinderopvang en de schoonmaakster.

Assiral woensdag 6 maart 2024 om 19:36

Meis, jij hoeft je helemaal niet te verantwoorden hier he? Als jij het gevoel hebt lekker thuis bij je kindjes te willen zijn, go for it! Ik vind het een mooie keuze en zou zoiets zeker aanmoedigen. Wat je zegt, de tijd gaat zo snel, ze zijn maar één keer klein. En terugdraaien kun je niet meer.
Alleen ik denk dat je je vraag op het verkeerde forum stelt. Hier op het forum zijn moeders fel tegen dit soort besluiten en je krijgt allerlei verwijten en nare opmerkingen naar je hoofd gesmeten. Alsof je van een andere planeet komt als je er meerendeel voor je kinderen wil zijn.

Stel je vraag eens op het babybytes forum, weet zeker dat daar iedereen je aanmoedigt en je misschien ook meer ervaringsverhalen krijgt te lezen.

assiral wijzigde dit bericht op 06-03-2024 19:39

12.39% gewijzigd

Assiral woensdag 6 maart 2024 om 19:37

Dubbel.

nerdopviva woensdag 6 maart 2024 om 19:40

Assiral schreef: ↑
06-03-2024 19:36
Meis, jij hoeft je helemaal niet te verantwoorden hier he? Als jij het gevoel hebt lekker thuis bij je kindjes te willen zijn, go for it! Ik vind het een mooie keuze en zou zoiets zeker aanmoedigen. Wat je zegt, de tijd gaat zo snel, ze zijn maar één keer klein. En terugdraaien kun je niet meer.
Alleen ik denk dat je je vraag op het verkeerde forum stelt. Hier op het forum zijn moeders fel tegen dit soort besluiten en je krijgt allerlei verwijten en nare opmerkingen naar je hoofd gesmeten. Alsof je van een andere planeet komt als je er meerendeel voor je kinderen wil zijn.

Stel je vraag eens op het babybytes forum, weet zeker dat daar iedereen je aanmoedigt en je misschien ook meer ervaringsverhalen krijgt te lezen.

Ik zou het eens vragen aan een aantal bijstandsmoeders.

Kaarsjevoordesfeer woensdag 6 maart 2024 om 19:51

Ik raakte werkloos in 2004, mijn mans van stond op de tocht. Er was een personeelsoverschot dus op elke vacature in mijn vakgebied solliciteerden minstens 50 mensen. Man werd gevraagd voor een functie van 40 uur plus eens in de drie weken een weekend beschikbaarheidsdienst, plus een opleiding. Hebben we met beide handen aangegrepen en zocht ik nog maar mondjesmaat naar werk en vooral iets van maximaal 16 uur.

En doordat mijn gat op mijn cv groeide ontstond er een sneeuwbal effect. Elk jaar dat ik niet werkte werd de kans om afgewezen te worden groter. De hypotheek moest wel betaald dus man greep elke mogelijkheid aan om extra weekenddiensten te draaien.

De tweede auto ging eruit, was weer 150 minder kosten. En weer een kleinere wereld voor mij.

Omgeschoold in drie jaar en veel moeite gehad en baan te vinden. Inmiddels al weer tien jaar aan het werk. En ik raad iedereen af om ooit bewust de keuze te maken thuis te blijven.

Mijn hele zijn, mijn relatie, mijn ouderschap zijn zo veel leuker doordat ik ook een baan heb en niet alleen maar thuis ben. Alle vrijwilligerswerk ten spijt. Het was mooi om te doen maar te weinig geen opzichte van werk.

viamia woensdag 6 maart 2024 om 20:35

Assiral schreef: ↑
06-03-2024 19:36
Meis, jij hoeft je helemaal niet te verantwoorden hier he? Als jij het gevoel hebt lekker thuis bij je kindjes te willen zijn, go for it! Ik vind het een mooie keuze en zou zoiets zeker aanmoedigen. Wat je zegt, de tijd gaat zo snel, ze zijn maar één keer klein. En terugdraaien kun je niet meer.
Alleen ik denk dat je je vraag op het verkeerde forum stelt. Hier op het forum zijn moeders fel tegen dit soort besluiten en je krijgt allerlei verwijten en nare opmerkingen naar je hoofd gesmeten. Alsof je van een andere planeet komt als je er meerendeel voor je kinderen wil zijn.

Stel je vraag eens op het babybytes forum, weet zeker dat daar iedereen je aanmoedigt en je misschien ook meer ervaringsverhalen krijgt te lezen.

Ik lees geen veroordeling in de meeste reacties. Eerder waarschuwingen, dat TO mogelijk met lege handen en zonder huis en baan op straat staat in het worst case scenario. En ze bouwt ook geen pensioen op zolang ze niet werkt. Niet bepaald ideaal zeg maar.

Tulpje22 woensdag 6 maart 2024 om 20:36

Ik vraag me dan af of het echt bij 2-3 jaar thuisblijven blijft. Je schrijft dat de 2e op komst is. Dus over 2-3 jaar is je 2e nog steeds klein, zit nog niet op school. Het is dan niet echt zo dat het thuis dan ineens rustig is. Je moet nog steeds kind 1 naar school brengen, kind 2 is peuter. Niet dat dat niet te combineren is met werk, tuurlijk wel. Maar als je dan al 2-3 jr thuis zit en die rust ervaart, weet ik niet of je op zo'n moment in je leven dan zegt: ik ga weer werken. Misschien wacht je dan wel tot de kinderen ouder zijn. Misschien komt er, juist omdat je nu thuis zit en alle tijd hebt, nog wel een derde kind, voor wie je dan ook thuis wil blijven..

Ik ben zelf geen voorstander van thuisblijven. Ik zie hier om me heen veel traditionele gezinnen, vrouw thuis dus en grote gezinnen. Ik zou het niet willen, wil ook geld verdienen, mn steentje bijdragen in de maatschappij, contacten hebben met collega's, een leuke dagbesteding hebben, mezelf ontwikkelen. Ik voel me actiever na een dag werken dan na een dag thuis zijn.
Of je weer makkelijk aan werk komt, geen idee. De thuisblijfmoeders die ik ken gaan niet opnieuw aan het werk. 1 iemand is in een winkel gaan werken, geen werkervaring nodig. Ik vind het altijd zonde dat die vrouwen wel een opleiding hebben, maar er niks mee doen (ja hooguit de eerste jaren, totdat er kinderen komen). Ik heb zelf een administratieve functie. Als er bij ons een vacature is waar 20 reacties op komen laten wij zelden vrouwen op gesprek komen die jaren niet hebben gewerkt. We kiezen dan toch eerder voor iemand die uit een baan komt.

Wissewis woensdag 6 maart 2024 om 21:03

Tulpje22 schreef: ↑
06-03-2024 20:36
Ik vraag me dan af of het echt bij 2-3 jaar thuisblijven blijft. Je schrijft dat de 2e op komst is. Dus over 2-3 jaar is je 2e nog steeds klein, zit nog niet op school. Het is dan niet echt zo dat het thuis dan ineens rustig is. Je moet nog steeds kind 1 naar school brengen, kind 2 is peuter. Niet dat dat niet te combineren is met werk, tuurlijk wel. Maar als je dan al 2-3 jr thuis zit en die rust ervaart, weet ik niet of je op zo'n moment in je leven dan zegt: ik ga weer werken. Misschien wacht je dan wel tot de kinderen ouder zijn.

Ik ben zelf geen voorstander van thuisblijven. Ik zie hier om me heen veel traditionele gezinnen, vrouw thuis dus en grote gezinnen. Ik zou het niet willen, wil ook geld verdienen, mn steentje bijdragen in de maatschappij, contacten hebben met collega's, een leuke dagbesteding hebben, mezelf ontwikkelen.
Of je weer makkelijk aan werk komt, geen idee. De thuisblijfmoeders die ik ken gaan niet opnieuw aan het werk. 1 iemand is in een winkel gaan werken, geen werkervaring nodig. Ik vind het altijd zonde dat die vrouwen wel een opleiding hebben, maar er niks mee doen (ja hooguit de eerste jaren, totdat er kinderen komen). Ik heb zelf een administratieve functie. Als er bij ons eem vacature is waar 20 reacties op komen laten wij zelden vrouwen op gesprek komen die jaren niet hebben gewerkt.

Hier willen ze nog wel eens iemand een kans geven. Iemand met minder ervaring en een gat in zijn CV kost minder geld.

Het resultaat is meestal altijd hetzelfde. Het werkt niet.
Jarenlang thuis zijn levert op dat mensen niet meer gewend zijn 2 ballen tegelijk - ook in parttime jobs - in de lucht te houden.

Na een tijd geven ze vanzelf meestal weer hun ontslag.
Of moet je accepteren dat ze de helft van hun werkuren alsnog thuis zijn omdat er een kind ziek is, naar de tandarts moet, ... of ze zelf "oververmoeid" thuis komen te zitten.

Want tja, die man is al jaren niet anders gewend dan dat vrouw het wel oplost bij calamiteiten dus hij gaat een ziek kind of een doktersafspraak niet oplossen. Om over het huishouden maar te zwijgen.

Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben

Kaarsjevoordesfeer woensdag 6 maart 2024 om 21:10

Wissewis schreef: ↑
06-03-2024 21:03
Hier willen ze nog wel eens iemand een kans geven. Iemand met minder ervaring en een gat in zijn CV kost minder geld.

Het resultaat is meestal altijd hetzelfde. Het werkt niet.
Jarenlang thuis zijn levert op dat mensen niet meer gewend zijn 2 ballen tegelijk - ook in parttime jobs - in de lucht te houden.

Na een tijd geven ze vanzelf meestal weer hun ontslag.
Of moet je accepteren dat ze de helft van hun werkuren alsnog thuis zijn omdat er een kind ziek is, naar de tandarts moet, ... of ze zelf "oververmoeid" thuis komen te zitten.

Want tja, die man is al jaren niet anders gewend dan dat vrouw het wel oplost bij calamiteiten dus hij gaat een ziek kind of een doktersafspraak niet oplossen. Om over het huishouden maar te zwijgen.

Waar een wil is, is een weg. Toen ik een opleiding ging doen en later weer ging werken had ik de organisatie daarvan in veertien dagen wel op de rails.

Enorme steun van het thuisfront dat wel. Man was hierin een echt steunende factor.

Actieve topics