Werk & Studie
alle pijlers
Ex-thuisblijfmoeders die weer aan het werk zijn: ervaring?
woensdag 6 maart 2024 om 14:44
Hoi allemaal,
Nu met ons tweede kindje op komst overweeg ik om voor een jaar of 2/3 jaar thuis te blijven. Deels omdat de opvang van 2 kinderen bijna mijn hele salaris zou opeten, maar vooral omdat dat mij heel fijn lijkt. Wat mij tegenhoudt is de gedachte dat ik met deze keuze mijn carrière in de shredder gooi. Maar is dat wel zo? Ik ben benieuwd naar ervaringen van andere moeders die een tijdje thuis zijn gebleven om voor de kinderen te zorgen. Was het daarna moeilijk om weer (op niveau) aan het werk te komen?
Nu met ons tweede kindje op komst overweeg ik om voor een jaar of 2/3 jaar thuis te blijven. Deels omdat de opvang van 2 kinderen bijna mijn hele salaris zou opeten, maar vooral omdat dat mij heel fijn lijkt. Wat mij tegenhoudt is de gedachte dat ik met deze keuze mijn carrière in de shredder gooi. Maar is dat wel zo? Ik ben benieuwd naar ervaringen van andere moeders die een tijdje thuis zijn gebleven om voor de kinderen te zorgen. Was het daarna moeilijk om weer (op niveau) aan het werk te komen?
woensdag 6 maart 2024 om 21:11
Tulpje22 schreef: ↑06-03-2024 20:36Ik ben zelf geen voorstander van thuisblijven. Ik zie hier om me heen veel traditionele gezinnen, vrouw thuis dus en grote gezinnen. Ik zou het niet willen, wil ook geld verdienen, mn steentje bijdragen in de maatschappij, contacten hebben met collega's, een leuke dagbesteding hebben, mezelf ontwikkelen. Ik voel me actiever na een dag werken dan na een dag thuis zijn.
Dat niet alleen. Ik zou nooit in een situatie willen zitten dat ik noodgedwongen in een relatie moet blijven waar ik niet meer in wil blijven. Ik heb op dit forum toch wel aardig wat topics gelezen van vrouwen die niet weg kunnen omdat ze geen geld hebben, geen woonruimte of altijd voor de kinderen moeten zorgen waardoor ze niet (of minder) kunnen werken. Allemaal vrouwen die het ooit een goed idee vonden om afhankelijk te worden van hun man en die nooit hadden gedacht dat ze in deze situatie zouden komen.
woensdag 6 maart 2024 om 21:44
Ik ben 1,5 jaar tbm geweest.
Ik heb niet gesolliciteerd, maar ben zelf benaderd. Dus ik weet niet of het anders lastig was om weer ergens aan de slag te gaan.
Functie die ik ben gaan doen, ben ik ooit voor opgeleid. Echter was ik al doorgegroeid naar iets anders bij vorige werkgever en merk ik nu bij sollicitaties dat geen passende papieren en carriereonderbreking geen pluspunten zijn.
De huidige functie betaald veel slechter dan de baan die ik had voordat ik tbm werd.
Ik heb nu geen opvang nodig, andere functie betekent ook dat ik opvang nodig zal hebben en dan loop ik nu tegen wachtlijsten aan. Dit beperkt momenteel wel heel erg mijn sollicitatiemogelijkheden.
Ik heb niet gesolliciteerd, maar ben zelf benaderd. Dus ik weet niet of het anders lastig was om weer ergens aan de slag te gaan.
Functie die ik ben gaan doen, ben ik ooit voor opgeleid. Echter was ik al doorgegroeid naar iets anders bij vorige werkgever en merk ik nu bij sollicitaties dat geen passende papieren en carriereonderbreking geen pluspunten zijn.
De huidige functie betaald veel slechter dan de baan die ik had voordat ik tbm werd.
Ik heb nu geen opvang nodig, andere functie betekent ook dat ik opvang nodig zal hebben en dan loop ik nu tegen wachtlijsten aan. Dit beperkt momenteel wel heel erg mijn sollicitatiemogelijkheden.
woensdag 6 maart 2024 om 22:21
Ik heb het overwogen nadat onze kinderen met 1,5 jaar verschil werden geboren. Maar uiteindelijk heb ik het niet gedaan. Ik heb maximaal ouderschapsverlof ingezet, zorgverlof (want 1 kind was te vroeg geboren) en extra verlof ingekocht. Als laatste heb ik mijn full time contract omgezet naar een parttime contract voor de duur van 1 jaar. Al met al was het op die manier goed te doen en ik ben heel blij dat ik ben blijven werken. Voelde heerlijk om soms even uit luiers, flesjes, gedoe te zijn en te gaan werken. Even iets voor mezelf.
Jouw vraag is of iemand ervaring heeft met terugkeer op de arbeidsmarkt nadat je 2 of 3 jaar thuis bent geweest om voor de kinderen te zorgen. Dat is natuurlijk helemaal aan jou en je partner. Ik zou zelf, in de huidige arbeidsmarkt, niet zo bang zijn dat ik een te groot gat in mijn CV zou hebben als ik weer ga solliciteren. De reden 'ik heb gekozen om even voor de kinderen thuis te zijn' wordt over het algemeen prima geaccepteerd is mijn ervaring.
Een tip is wel om de periode echt vast te leggen met jezelf en je partner. En afspraken te maken voordat je weer aan het werk gaat. Het zal ook voor hem wennen zijn als hij weer actiever moet meedraaien in het gezin nadat jij alle zorg en huishouden hebt gedaan.
Jouw vraag is of iemand ervaring heeft met terugkeer op de arbeidsmarkt nadat je 2 of 3 jaar thuis bent geweest om voor de kinderen te zorgen. Dat is natuurlijk helemaal aan jou en je partner. Ik zou zelf, in de huidige arbeidsmarkt, niet zo bang zijn dat ik een te groot gat in mijn CV zou hebben als ik weer ga solliciteren. De reden 'ik heb gekozen om even voor de kinderen thuis te zijn' wordt over het algemeen prima geaccepteerd is mijn ervaring.
Een tip is wel om de periode echt vast te leggen met jezelf en je partner. En afspraken te maken voordat je weer aan het werk gaat. Het zal ook voor hem wennen zijn als hij weer actiever moet meedraaien in het gezin nadat jij alle zorg en huishouden hebt gedaan.
woensdag 6 maart 2024 om 22:26
Zeg je dit ook tegen ouders die beide blijven werken?ExodusRedux schreef: ↑06-03-2024 22:08Wil je man wel kinderen? Hij wil er in ieder geval niet voor zorgen.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
woensdag 6 maart 2024 om 22:39
Baby Green is bijna een jaar. Ik ben thuis geweest ivm ziekte en ben nu net begonnen met re-integreren. Ik vond het fijn om thuis te zijn maar ook heerlijk nu ik soms even geen moeder ben en 'gewoon' op kantoor kan zitten. Ik ben aan het omscholen. Ik ben zelf 6 jaar van de arbeidsmarkt geweest, en dan weer die draaimolen in en thuis geen rust vinden is wel pittig.
Wat wel anders is hier is dat ik een eigen inkomen heb. We zijn ook in volledige gemeenschap van goederen getrouwd.
Man heeft de eerste 6 weken verlof genomen en is een dag minder gaan werken om zijn deel van de zorg te doen. Ik zorg wel meer in totaal, maar zijn ouderschapsverlofdag besteed hij ook echt aan het ouderschap en als we samen thuis zijn doen we het ook samen.
Waar een wil is, is een weg. Ik zou als het geen gezondheidskwestie was geweest alsnog veel thuis willen zijn, maar was wel blijven werken. Als het financieel zou lukken zouden we het liefst samen 5 dagen hebben gewerkt het eerste jaar zodat baby Green altijd bij papa en mama kon zijn maar wij ook nog wat anders dan dat konden zijn.
Waarom niet flink terugschalen en bv 2 dagen werken en partner 4 dagen?
Wat wel anders is hier is dat ik een eigen inkomen heb. We zijn ook in volledige gemeenschap van goederen getrouwd.
Man heeft de eerste 6 weken verlof genomen en is een dag minder gaan werken om zijn deel van de zorg te doen. Ik zorg wel meer in totaal, maar zijn ouderschapsverlofdag besteed hij ook echt aan het ouderschap en als we samen thuis zijn doen we het ook samen.
Waar een wil is, is een weg. Ik zou als het geen gezondheidskwestie was geweest alsnog veel thuis willen zijn, maar was wel blijven werken. Als het financieel zou lukken zouden we het liefst samen 5 dagen hebben gewerkt het eerste jaar zodat baby Green altijd bij papa en mama kon zijn maar wij ook nog wat anders dan dat konden zijn.
Waarom niet flink terugschalen en bv 2 dagen werken en partner 4 dagen?
donderdag 7 maart 2024 om 07:10
Sja zo is ieders ervaring natuurlijk anders. Mijn zus heeft 15 jaar niet gewerkt. (Daarvoor wel natuurlijk). Ze ging scheiden en solliciteren en was binnen no time weer aan het werk. En sja ze zal minder verdienen dan toen als ze was blijven werken, maar dat boeit haar echt helemaal niks. Ze redt zich prima.Tulpje22 schreef: ↑06-03-2024 20:36Ik vraag me dan af of het echt bij 2-3 jaar thuisblijven blijft. Je schrijft dat de 2e op komst is. Dus over 2-3 jaar is je 2e nog steeds klein, zit nog niet op school. Het is dan niet echt zo dat het thuis dan ineens rustig is. Je moet nog steeds kind 1 naar school brengen, kind 2 is peuter. Niet dat dat niet te combineren is met werk, tuurlijk wel. Maar als je dan al 2-3 jr thuis zit en die rust ervaart, weet ik niet of je op zo'n moment in je leven dan zegt: ik ga weer werken. Misschien wacht je dan wel tot de kinderen ouder zijn. Misschien komt er, juist omdat je nu thuis zit en alle tijd hebt, nog wel een derde kind, voor wie je dan ook thuis wil blijven..
Ik ben zelf geen voorstander van thuisblijven. Ik zie hier om me heen veel traditionele gezinnen, vrouw thuis dus en grote gezinnen. Ik zou het niet willen, wil ook geld verdienen, mn steentje bijdragen in de maatschappij, contacten hebben met collega's, een leuke dagbesteding hebben, mezelf ontwikkelen. Ik voel me actiever na een dag werken dan na een dag thuis zijn.
Of je weer makkelijk aan werk komt, geen idee. De thuisblijfmoeders die ik ken gaan niet opnieuw aan het werk. 1 iemand is in een winkel gaan werken, geen werkervaring nodig. Ik vind het altijd zonde dat die vrouwen wel een opleiding hebben, maar er niks mee doen (ja hooguit de eerste jaren, totdat er kinderen komen). Ik heb zelf een administratieve functie. Als er bij ons een vacature is waar 20 reacties op komen laten wij zelden vrouwen op gesprek komen die jaren niet hebben gewerkt. We kiezen dan toch eerder voor iemand die uit een baan komt.
Ik snap overigens wel wat mensen hier zeggen. Misschien blijf je wel langer thuis omdat dat blijkbaar lekker is. Nou ja, dan is dat toch op dat moment een keuze. Wellicht ervaar je dat het geld dat je verdient helemaal niet opweegt tegen alle stress. En dat mag ook gewoon.
En ja dan heb je een kans dat je gaat scheiden. Dan zal je op dat moment weer aan het werk moeten en als dat even niet lukt zal je ex alimentatie moeten betalen.
Het ligt er natuurlijk ook aan hoeveel spaargeld je hebt natuurlijk.
donderdag 7 maart 2024 om 07:19
Deze rekensom vind ik dan weer heel raar. Maar dat komt misschien omdat ik niet denk ik zijn geld of mijn geld.zwembad84 schreef: ↑06-03-2024 19:00Ik ben echt totaal geen rekenwonder maar zelfs ik zie deze rekenfout. Jullie hebben een kostenpost van 2200 euro netto. Jullie kostenpost gaat van jullie netto inkomen en niet van jouw netto inkomen. Je kan ook die 2200 euro ten laste van je mans inkomen brengen. Dan kost de kinderopvang jou niks.
Ik zou nu eerst je volledige onbetaald verlof opnemen als je graag thuis wil zijn. Dan behoud je ook je ww en wia rechten obv die omvang gedurende die periode plus je kan na afloop je uren weer claimen. Daarbij zou ik met je man een afspraak maken over je pensioen voorzover je pensioen niet door wordt betaald tijdens onbetaald verlof. Een pensioenspaarrekening op jouw naam bijv waar je man geld in stort.
En heel vaak gaat alles wel goed, maar 1 op de 3 huwelijken stranden. Regel dingen gewoon goed voor jezelf. De kans is namelijk reëel dat je die 1 op 3 wordt. Toevallig onlangs weer iemand in onze omgeving. Man, kostwinner, besluit na 15 jaar dat het genoeg is. Vrouw werkt amper, kan de woning niet betalen, staat compleet met lege handen. Man kan het huis wel houden, heeft beide kinderen want vrouw heeft geen woonruimte. Triest maar waar
Als wij samen 10.000 euro verdienen. En een kostenpost van 2200 euro hebben dan hebben we 7800 euro over. Als ik niet werk en die kostenpost niet heb hebben wij samen 7000 euro.
Als hij niet werkt en die kostenpost niet hebben hebben we samen 3000 euro.
Als we allebei 50 procent gaan werken en die kostenpost niet hebben hebben we samen 5000 euro.
Het is dus overduidelijk dat als zij stopt met werken het ze maar 800 euro kost.
En tuurlijk heb je ook pensioenopbouw enzo maar je kan ook zelf pensioen opbouwen he.
donderdag 7 maart 2024 om 07:38
hoe dan? gratis???coderood schreef: ↑07-03-2024 07:19Deze rekensom vind ik dan weer heel raar. Maar dat komt misschien omdat ik niet denk ik zijn geld of mijn geld.
Als wij samen 10.000 euro verdienen. En een kostenpost van 2200 euro hebben dan hebben we 7800 euro over. Als ik niet werk en die kostenpost niet heb hebben wij samen 7000 euro.
Als hij niet werkt en die kostenpost niet hebben hebben we samen 3000 euro.
Als we allebei 50 procent gaan werken en die kostenpost niet hebben hebben we samen 5000 euro.
Het is dus overduidelijk dat als zij stopt met werken het ze maar 800 euro kost.
En tuurlijk heb je ook pensioenopbouw enzo maar je kan ook zelf pensioen opbouwen he.
donderdag 7 maart 2024 om 07:40
Tja, TO heeft het zelf over haar salaris en zijn salaris.coderood schreef: ↑07-03-2024 07:19Deze rekensom vind ik dan weer heel raar. Maar dat komt misschien omdat ik niet denk ik zijn geld of mijn geld.
Als wij samen 10.000 euro verdienen. En een kostenpost van 2200 euro hebben dan hebben we 7800 euro over. Als ik niet werk en die kostenpost niet heb hebben wij samen 7000 euro.
Als hij niet werkt en die kostenpost niet hebben hebben we samen 3000 euro.
Als we allebei 50 procent gaan werken en die kostenpost niet hebben hebben we samen 5000 euro.
Het is dus overduidelijk dat als zij stopt met werken het ze maar 800 euro kost.
En tuurlijk heb je ook pensioenopbouw enzo maar je kan ook zelf pensioen opbouwen he.
Zij is blijkbaar verantwoordelijk voor het betalen van de kinderopvang, terwijl de rest naar rato gaat en de eventuele toekenning van KOT berekend is over het gezinsinkomen.
Dus TO kan niet zelf sparen voor pensioen want van welk geld moet ze dat doen als ze geen werk en dus geen inkomen heeft?
donderdag 7 maart 2024 om 07:51
Oef wat een hoop nare negatieve reacties weer. Ik heb daarom niet alles gelezen, maar hier mijn eigen ervaring.
Ik ben iets meer dan 2 jaar thuis geweest en ga komend jaar weer aan de slag. Toevallig kan ik weer aan de slag bij mijn oude werkgever. Dat is niet vooraf afgesproken, maar eerder toeval. Hoe makkelijk je weer aan de bak komt, kan niemand je vertellen. Dat is natuurlijk helemaal afhankelijk van je ervaringen en de sector waar in je werkt. Maar laat ik zeggen dat ik een nogal uitzonderlijke situatie heb, en het mij is meegevallen hoe snel er weer een opening was om te beginnen.
Laat ik voorop stellen dat er echt superveel voordelen zijn aan thuisblijven bij je kids. Je hoeft 's ochtends en 's avonds nooit te haasten. Je weet dat er altijd iemand is voor je kids. Geen geregel als ze ziek zijn want je bent er altijd voor ze. Zeker als je een baby hebt, gaat het allemaal zo snel en is het zo bijzonder om dat allemaal mee te mogen maken.
Is het met tijden ook zwaar? Ja. Is het soms ook saai? Ja.
Natuurlijk is het financieel wel een flinke stap terug. Maar ik begrijp je overweging van de kinderopvang kosten. Je zou kunnen uitzoeken in hoeverre jouw baan betaald ouderschapsverlof heeft, want dat is tegenwoordig veel gebruikelijker dan een paar jaar terug. Je man heeft hier ook recht op. En dit recht heb je x2 want je hebt straks 2 kids. Je zou dus zeker kunnen uitzoeken in hoeverre je een poos een dag per week betaald ouderschapsverlof kan opnemen en je partner ook. Dat zijn dan al 2 opvangdagen minder en dat drukt de kosten. Mijn inziens zijn de ouderschap regelingen hier dus ook voor bedoeld.
Mocht je meer vragen hebben, ben je welkom om me een bericht te sturen
Ik ben iets meer dan 2 jaar thuis geweest en ga komend jaar weer aan de slag. Toevallig kan ik weer aan de slag bij mijn oude werkgever. Dat is niet vooraf afgesproken, maar eerder toeval. Hoe makkelijk je weer aan de bak komt, kan niemand je vertellen. Dat is natuurlijk helemaal afhankelijk van je ervaringen en de sector waar in je werkt. Maar laat ik zeggen dat ik een nogal uitzonderlijke situatie heb, en het mij is meegevallen hoe snel er weer een opening was om te beginnen.
Laat ik voorop stellen dat er echt superveel voordelen zijn aan thuisblijven bij je kids. Je hoeft 's ochtends en 's avonds nooit te haasten. Je weet dat er altijd iemand is voor je kids. Geen geregel als ze ziek zijn want je bent er altijd voor ze. Zeker als je een baby hebt, gaat het allemaal zo snel en is het zo bijzonder om dat allemaal mee te mogen maken.
Is het met tijden ook zwaar? Ja. Is het soms ook saai? Ja.
Natuurlijk is het financieel wel een flinke stap terug. Maar ik begrijp je overweging van de kinderopvang kosten. Je zou kunnen uitzoeken in hoeverre jouw baan betaald ouderschapsverlof heeft, want dat is tegenwoordig veel gebruikelijker dan een paar jaar terug. Je man heeft hier ook recht op. En dit recht heb je x2 want je hebt straks 2 kids. Je zou dus zeker kunnen uitzoeken in hoeverre je een poos een dag per week betaald ouderschapsverlof kan opnemen en je partner ook. Dat zijn dan al 2 opvangdagen minder en dat drukt de kosten. Mijn inziens zijn de ouderschap regelingen hier dus ook voor bedoeld.
Mocht je meer vragen hebben, ben je welkom om me een bericht te sturen
donderdag 7 maart 2024 om 08:36
donderdag 7 maart 2024 om 08:48
dit zie ik ook in mijn omgeving.Koffieleut123 schreef: ↑06-03-2024 15:07De mensen die ik ken die dit gedaan hebben hadden óf een zwaarwegende reden (kind met meervoudig ernstige handicap) óf deden laagbetaald werk waar je weinig scholing voor nodig hebt. In dat laatste geval is het niet erg moeilijk om weer terug te keren bijv als schoonmaakster. Een vriendin is fysiotherapeut en er een paar jaar uit geweest ivm de zorg voor haar kinderen en terugkeren viel haar in het begin wel zwaar (ze is 4 jaar thuis geweest denk ik?) maar lukte uiteindelijk wel. Ik zou je wel aanraden om hier heel goed over na te denken ook ivm de opbouw van pensioen etc. De bekenden die ik hierover gesproken heb gaven wel aan dat ze ze zich sociaal geïsoleerd voelden. Bijna iedereen om je heen werkt dus qua contacten is het soms lastig.
de thuisblijfmoeders zijn meestal degenen die in een winkel werkten of schoonmaakten en dat pak je makkelijk weer op. de mensen met werk waarvoor ze opgeleid zijn bleven alleen thuis als dit niet anders kon en kwamen daarna uiteindelijk wel weer aan het werk, maar voor hen was dit veel lastiger.
En doooooor!
donderdag 7 maart 2024 om 10:28
Als jullie alles naar rato doen dan geldt dat ook dat meenemen in de berekening voor de kinderopvang. Als jouw man 75% van het salaris binnenbrengt dan kost de kinderopvang jou 550 netto en houd je dus 2450 over van jouw salaris. Best een fijne hoeveelheid geld en zelfstandigheid.Desipardesi schreef: ↑06-03-2024 18:28Ga je lekker? Ik zeg toch bijna mijn hele salaris? Ik verdien 3000 netto en de kinderopvang is 2200 netto, dan vind je dat niet bijna mijn hele salaris? Per saldo maakt het natuurlijk niet uit of je het op een hoop gooit, naar rato verdeeld of niet. Feit is dat we met 32 uur werken in (mijn) baan waar ik niet (meer) gelukkig ben 800 euro overhouden.
I'm still standing
donderdag 7 maart 2024 om 10:49
Ik denk dat de kinderen haar verantwoordelijkheid zijnPouilly schreef: ↑07-03-2024 10:28Als jullie alles naar rato doen dan geldt dat ook dat meenemen in de berekening voor de kinderopvang. Als jouw man 75% van het salaris binnenbrengt dan kost de kinderopvang jou 550 netto en houd je dus 2450 over van jouw salaris. Best een fijne hoeveelheid geld en zelfstandigheid.
donderdag 7 maart 2024 om 10:52
Ok, dus in plaats van 'heel mijn salaris gaat naar de opvang', zou je ook kunnen zeggen 'er gaat 1/5e deel van zijn salaris naar de opvang'. Kijk, zo lijkt het een stuk minder erg.Desipardesi schreef: ↑06-03-2024 16:09Wow, wat een reacties! Dank jullie wel allemaal.
De reden dat we alleen over mijn salaris praten is omdat mijn man bruto ongeveer 5 keer zoveel verdient als ik.
donderdag 7 maart 2024 om 11:18
Dat is ook gewoon zo. Moeders hebben daar vaak meer behoefte aan dan vaders.
En hoewel co-ouderschap tegenwoordig de norm is, is de meest voorkomende regeling na een scheiding nog steeds kind woont bij moeder en gaat om de 14 dagen een weekend naar vader.
Vaders vinden zo'n weekend regeling vak prima
Terwijl de meeste moeders er echt niet aan zoude moeten denken hun kind zo lang te moeten missen.
Dus alle emancipatie praatjes tem spijt. Mannen en vrouwen zijn wel gelijkwaardig maar niet gelijk.
En dan kan je zeggen goh wat vreemd dat het altijd het salaris van de vrouw is eat lijkt op te gaan aan kinderopvang. Je man ka oom thuis blijven . Maar man wil.niet en vrouw wel.
Zie het als een voorrecht dat dit kan.
Het us heus wel mogelijk om na 4 jaar opnieuw werk te vinden op niveau. En dan heb je mar wat minder pensioen of een wag minder hoog salaris. Niet alles is uit te drukken in geld. Het zien opgroeien en het geluk van je kinderen is ook veel waard.
Dat het heel erg zuur js als je in die periode dat je thuis blijft arbeidsongeschikt raakt is wel waar. Want dan ka je u derdaad de rest van je leven nergens.s op terug vallen . En wordt het inderdaad de bijstand als je gaat scheiden.
donderdag 7 maart 2024 om 11:21
Dat is ook gewoon zo. Moeders hebben daar vaak meer behoefte aan dan vaders.
En hoewel co-ouderschap tegenwoordig de norm is, is de meest voorkomende regeling na een scheiding nog steeds kind woont bij moeder en gaat om de 14 dagen een weekend naar vader.
Vaders vinden zo'n weekend regeling vaak prima.
Terwijl de meeste moeders er echt niet aan zoude moeten denken hun kind zo lang te moeten missen.
Dus alle emancipatie praatjes ten spijt. Mannen en vrouwen zijn wel gelijkwaardig maar niet gelijk.
En dan kan je zeggen goh wat vreemd dat het altijd het salaris van de vrouw is wat lijkt op te gaan aan kinderopvang. Je man kan ook thuis blijven . Maar man wil niet en vrouw wel.
Zie het als een voorrecht dat dit kan.
Het is heus wel mogelijk om na 4 jaar opnieuw werk te vinden op niveau. En dan heb je maar wat minder pensioen of een wat minder hoog salaris. Niet alles is uit te drukken in geld. Het zien opgroeien en het geluk van je kinderen is ook veel waard.
Dat het heel erg zuur js als je in die periode dat je thuis blijft arbeidsongeschikt raakt is wel waar. Want dan kan je inderdaad de rest van je leven nergens op terug vallen . En wordt het inderdaad de bijstand als je gaat scheiden.
donderdag 7 maart 2024 om 11:22
Spijker op z’n kopGoudglitter schreef: ↑07-03-2024 11:18Dat is ook gewoon zo. Moeders hebben daar vaak meer behoefte aan dan vaders.
En hoewel co-ouderschap tegenwoordig de norm is, is de meest voorkomende regeling na een scheiding nog steeds kind woont bij moeder en gaat om de 14 dagen een weekend naar vader.
Vaders vinden zo'n weekend regeling vak prima
Terwijl de meeste moeders er echt niet aan zoude moeten denken hun kind zo lang te moeten missen.
Dus alle emancipatie praatjes tem spijt. Mannen en vrouwen zijn wel gelijkwaardig maar niet gelijk.
En dan kan je zeggen goh wat vreemd dat het altijd het salaris van de vrouw is eat lijkt op te gaan aan kinderopvang. Je man ka oom thuis blijven . Maar man wil.niet en vrouw wel.
Zie het als een voorrecht dat dit kan.
Het us heus wel mogelijk om na 4 jaar opnieuw werk te vinden op niveau. En dan heb je mar wat minder pensioen of een wag minder hoog salaris. Niet alles is uit te drukken in geld. Het zien opgroeien en het geluk van je kinderen is ook veel waard.
Dat het heel erg zuur js als je in die periode dat je thuis blijft arbeidsongeschikt raakt is wel waar. Want dan ka je u derdaad de rest van je leven nergens.s op terug vallen . En wordt het inderdaad de bijstand als je gaat scheiden.
Helemaal mee eens.
donderdag 7 maart 2024 om 11:39
Voordat je dit doet, zorg dat je jezelf financieel beschermt.
Zijn jullie getrouwd in gemeenschap van goederen? Krijg je partneralimentatie? Zijn pensioen?
Ik ken een stel waarbij de vrouw ging stoppen met werken om voor de kinderen te zorgen en zij hebben het als volgt vastgelegd:
Tot 12 jaar na de scheiding zouden hun beide inkomens worden opgeteld en 50/50 verdeeld. Zodat zij geen armoedeval zou maken en de kans zou krijgen om zelf weer carrière te maken
En helaas zijn ze ook gescheiden, maar zij had het daardoor wel goed geregeld voor zichzelf.
Zou jouw man(?) zo'n document ondertekenen? En zo niet, waarom niet?
Hoe staat hij er gevoelsmatig in? Is hij dankbaar dat je dit wilt doen voor zijn gezin? Of verleent hij jou een gunst dat je 'lekker' thuis mag zitten van zijn geld?
Zijn jullie getrouwd in gemeenschap van goederen? Krijg je partneralimentatie? Zijn pensioen?
Ik ken een stel waarbij de vrouw ging stoppen met werken om voor de kinderen te zorgen en zij hebben het als volgt vastgelegd:
Tot 12 jaar na de scheiding zouden hun beide inkomens worden opgeteld en 50/50 verdeeld. Zodat zij geen armoedeval zou maken en de kans zou krijgen om zelf weer carrière te maken
En helaas zijn ze ook gescheiden, maar zij had het daardoor wel goed geregeld voor zichzelf.
Zou jouw man(?) zo'n document ondertekenen? En zo niet, waarom niet?
Hoe staat hij er gevoelsmatig in? Is hij dankbaar dat je dit wilt doen voor zijn gezin? Of verleent hij jou een gunst dat je 'lekker' thuis mag zitten van zijn geld?
donderdag 7 maart 2024 om 11:41
Desipardesi schreef: ↑06-03-2024 18:28Ga je lekker? Ik zeg toch bijna mijn hele salaris? Ik verdien 3000 netto en de kinderopvang is 2200 netto, dan vind je dat niet bijna mijn hele salaris? Per saldo maakt het natuurlijk niet uit of je het op een hoop gooit, naar rato verdeeld of niet. Feit is dat we met 32 uur werken in (mijn) baan waar ik niet (meer) gelukkig ben 800 euro overhouden.
Oh, ik had niet door dat het niet zijn kinderen zijn en jij in je eentje alle kosten voor de kinderen draagt. Dat is wel een bijzondere constructie, als je getrouwd bent en samenwoont.
donderdag 7 maart 2024 om 11:47
Het hangt ook erg af van je baan en de sector waarin je werkt en wat eventuele carriere mogelijkheden zijn. Dus dat is ook iets om over na te denken. Hoe makkelijk zal het zijn om weer werk te vinden op hetzelfde niveau? Zal een poos thuis schadelijk zijn voor carriere mogelijkheden?
In principe is 1 of 2 jaar thuisblijven in de meeste gevallen vast prima te overbruggen zonder echt grote consequenties te hebben. De vraag is natuurlijk of dat voor jouw qua tijd genoeg zal zijn want het leven met een kleuter en peuter is ook druk. 4 jaar is al weer wat lastiger (als je thuisblijft tot je jongste naar school gaat) maar afhankelijk van hoe de sector waarin je werkt in elkaar zit zal het misschien niet onoverkomelijk zijn.
Ik ben zelf altijd blijven werken maar zit ook in een sector waar het vrij lastig is om er langere tijd tussenuit te zijn. Dus ik zou het een jongere collega nooit aanraden. Bovendien vind ik mijn werk ook heel fijn, de inkomsten belangrijk en heb ik nooit echt de behoefte gehad aan thuis zijn met de kinderen
In principe is 1 of 2 jaar thuisblijven in de meeste gevallen vast prima te overbruggen zonder echt grote consequenties te hebben. De vraag is natuurlijk of dat voor jouw qua tijd genoeg zal zijn want het leven met een kleuter en peuter is ook druk. 4 jaar is al weer wat lastiger (als je thuisblijft tot je jongste naar school gaat) maar afhankelijk van hoe de sector waarin je werkt in elkaar zit zal het misschien niet onoverkomelijk zijn.
Ik ben zelf altijd blijven werken maar zit ook in een sector waar het vrij lastig is om er langere tijd tussenuit te zijn. Dus ik zou het een jongere collega nooit aanraden. Bovendien vind ik mijn werk ook heel fijn, de inkomsten belangrijk en heb ik nooit echt de behoefte gehad aan thuis zijn met de kinderen
donderdag 7 maart 2024 om 12:01
met dat soort mannen moet je geen kind krijgenGoudglitter schreef: ↑07-03-2024 11:21Dat is ook gewoon zo. Moeders hebben daar vaak meer behoefte aan dan vaders.
En hoewel co-ouderschap tegenwoordig de norm is, is de meest voorkomende regeling na een scheiding nog steeds kind woont bij moeder en gaat om de 14 dagen een weekend naar vader.
Vaders vinden zo'n weekend regeling vaak prima.
Terwijl de meeste moeders er echt niet aan zoude moeten denken hun kind zo lang te moeten missen.
Dus alle emancipatie praatjes ten spijt. Mannen en vrouwen zijn wel gelijkwaardig maar niet gelijk.
En dan kan je zeggen goh wat vreemd dat het altijd het salaris van de vrouw is wat lijkt op te gaan aan kinderopvang. Je man kan ook thuis blijven . Maar man wil niet en vrouw wel.
Zie het als een voorrecht dat dit kan.
Het is heus wel mogelijk om na 4 jaar opnieuw werk te vinden op niveau. En dan heb je maar wat minder pensioen of een wat minder hoog salaris. Niet alles is uit te drukken in geld. Het zien opgroeien en het geluk van je kinderen is ook veel waard.
Dat het heel erg zuur js als je in die periode dat je thuis blijft arbeidsongeschikt raakt is wel waar. Want dan kan je inderdaad de rest van je leven nergens op terug vallen . En wordt het inderdaad de bijstand als je gaat scheiden.
donderdag 7 maart 2024 om 12:19
Werkende moeders hebben het meestal zwaar omdat werkende vaders vaak alleen werken of in het gunstigste geval "helpen thuis".
Je moet doen wat je wil maar ik zou het financiele plaatje wel goed dichttimmeren.
PA en KA, pensoenopbouw e.d. laten vastleggen. (Ja PA is in zo'n ouderwetse zetting goed van toepassing).
Bedenk je dat afspraken gemaakt toen er wederzijdse liefde was, heel snel verdwijnen als de liefde op is.
Je moet doen wat je wil maar ik zou het financiele plaatje wel goed dichttimmeren.
PA en KA, pensoenopbouw e.d. laten vastleggen. (Ja PA is in zo'n ouderwetse zetting goed van toepassing).
Bedenk je dat afspraken gemaakt toen er wederzijdse liefde was, heel snel verdwijnen als de liefde op is.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
