Ex-thuisblijfmoeders die weer aan het werk zijn: ervaring?

Desipardesi woensdag 6 maart 2024 om 14:44

Hoi allemaal,

Nu met ons tweede kindje op komst overweeg ik om voor een jaar of 2/3 jaar thuis te blijven. Deels omdat de opvang van 2 kinderen bijna mijn hele salaris zou opeten, maar vooral omdat dat mij heel fijn lijkt. Wat mij tegenhoudt is de gedachte dat ik met deze keuze mijn carrière in de shredder gooi. Maar is dat wel zo? Ik ben benieuwd naar ervaringen van andere moeders die een tijdje thuis zijn gebleven om voor de kinderen te zorgen. Was het daarna moeilijk om weer (op niveau) aan het werk te komen?

Assiral vrijdag 8 maart 2024 om 08:15

Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑
08-03-2024 08:04
Het werkt tot het misloopt.

Ik heb te veel ellende gezien met scheiden, met overlijden, met arbeidsongeschikt raken, met pensioenen die niet toereikend bleken.

Hoorde pas van een vrouw van zestig, ruim dertig jaar niet gewerkt, man ging met pensioen maar zij kreeg nog geen aow. Die kwamen zo veel geld te kort dat zij op haar zestigste een baan moest zoeken voor minstens 36 uur. Ongeschoold en dus laag betaald. Die poetst nu kantoren. Dat is toch vreselijk? Als ze altijd wat was blijven werken had ze misschien genoeg buffer op kunnen bouwen, of had ze een beter salaris gehad waardoor ze minder had kunnen werken.

Tuurlijk werkt het tot het mis loopt. Maar dat geld ook als beide ouders fulltime of beide deeltijd werken.
Ik werk 2 dagen per week, maar ben daarmee niet afhankelijk van mijn man die 4 dagen per week werkt. Ik zou het prima zonder hem redden, moest die situatie zich voor doen.
Het enige dat sommige mensen niet kunnen, is slim met geld om gaan. En dat is wel een hele belangrijke. Geld opzij zetten voor later, voor situaties zoals jij hier boven beschrijft. Slim leven, duurzaam leven, besparen etc etc..

Anoniem_6751dde553cb8 vrijdag 8 maart 2024 om 08:16

En toch zie ik in mijn omgeving dat vrouwen ervoor kiezen om parttime te gaan werken het meest. Ik begrijp daar ook niet veel van. En dan heb ik het over 16/20 uur he? Niet eens over 32 uur.

Al die dingen die hierboven genoemd zijn tellen kennelijk niet mee. Alsof ze leven in een soort droom. En lekker thuis met de kinderen beetje keutelen, huishouden doen, boodschappen... zo wordt het echt gezegd. In de zomer de hoeveelheid foto's op het terras/speeltuin met kind... lekker #genieten.

Zekers... totdat je man arbeidsongeschikt raakt, doodgaat of je verlaat om welke reden dan ook.

Ik heb dan wel geen kinderen maar kan op mijn salaris mijzelf in leven houden met nog leuke dingen doen erbij. Moet er niet aan denken zo financieel afhankelijk te zijn van iemand.

Hexopbezemsteel vrijdag 8 maart 2024 om 08:20

coderood schreef: ↑
07-03-2024 18:27
Minstens 1. Want als ik in de situatie van to zou zitten en het me slechts 800 euro zou kosten als mijn partner niet zou werken zou ik dat heerlijk vinden. En ook een pre voor de kids.

Het kost je veel meer dan die 800 euro als je ooit gaat scheiden. Partner geen inkomen? Dan betaal je meer alimentatie, zowel voor partner als voor kinderen (gek genoeg geven al die mannen dan vaak toch niet meer thuis), plus de helft van jouw tot dan toe opgebouwde pensioen.

Maar goed ziehier hoe het werk van de Nederlandse vrouw wordt beschouwd: als een "baantje voor erbij".

If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)

Kaarsjevoordesfeer vrijdag 8 maart 2024 om 08:21

Stippestaartje schreef: ↑
08-03-2024 08:10
Nou ja, dat is wel erg kort door de bocht, fulltime werken = weinig mee krijgen van het gezin. Iemand die in ploegendienst werkt en meerdere dagen achter elkaar vrij is, pas ‘s middags hoeft te beginnen of juist eerder thuis is. Een schipper die week op week af vaart heeft in die vrije week alle tijd voor/met z’n kinderen. Deze fulltimers hebben aanzienlijk meer tijd met het gezin dan de standaard 5 dagen per week.

Die moeders hebben dat altijd als argument dat ze hun kinderen willen zien opgroeien. Dus gaan zij minder werken. Voor de vaders is dat kennelijk minder belangrijk want die blijven wel fulltime werken. En die paar beroepen die je nu noemt dat gaat echt niet over het gros van de vaders. De meeste vaders die fulltime werken werken ma-vrij van 08:30 tot 17:00 uur.

kaarsjevoordesfeer wijzigde dit bericht op 08-03-2024 08:29

0.23% gewijzigd

Hexopbezemsteel vrijdag 8 maart 2024 om 08:24

MrsMorrison schreef: ↑
08-03-2024 08:16
En toch zie ik in mijn omgeving dat vrouwen ervoor kiezen om parttime te gaan werken het meest. Ik begrijp daar ook niet veel van. En dan heb ik het over 16/20 uur he? Niet eens over 32 uur.

Al die dingen die hierboven genoemd zijn tellen kennelijk niet mee. Alsof ze leven in een soort droom. En lekker thuis met de kinderen beetje keutelen, huishouden doen, boodschappen... zo wordt het echt gezegd. In de zomer de hoeveelheid foto's op het terras/speeltuin met kind... lekker #genieten.

Zekers... totdat je man arbeidsongeschikt raakt, doodgaat of je verlaat om welke reden dan ook.

Ik heb dan wel geen kinderen maar kan op mijn salaris mijzelf in leven houden met nog leuke dingen doen erbij. Moet er niet aan denken zo financieel afhankelijk te zijn van iemand.

Ik dank nog dagelijks god op mijn blote knietjes dat ik altijd ben blijven werken. Hoewel ik soms ook liever thuisgebleven was, omdat dat zoveel makkelijker leek. De verleiding is groot, met een baan en de eindverantwoordelijkheid in huis.

Voordeel is dan wel weer dat je daar je hand niet meer voor omdraait als je alleen komt te staan.

If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)

Anoniem_6751dde553cb8 vrijdag 8 maart 2024 om 08:30

Hexopbezemsteel schreef: ↑
08-03-2024 08:24
Ik dank nog dagelijks god op mijn blote knietjes dat ik altijd ben blijven werken. Hoewel ik soms ook liever thuisgebleven was, omdat dat zoveel makkelijker leek. De verleiding is groot, met een baan en de eindverantwoordelijkheid in huis.

Voordeel is dan wel weer dat je daar je hand niet meer voor omdraait als je alleen komt te staan.

Natuurlijk voel ik weleens een soort "jaloezie" (mss niet het juiste woord) wanneer ik vriendinnen lekker tijd zie hebben om te winkelen doordeweeks en een terrasje te pakken. Dan denk ik weleens wat ben ik een sukkelaar met mijn werk/uren.

Maar dat weegt nooit op tegen de onafhankelijkheid die ik voel wanneer ik iets koop voor mezelf van "mijn eigen geld". Of het idee dat als man de kolder in zijn kop krijgt en weggaat ik het financieel kan redden.

Emotioneel is natuurlijk een ander verhaal. Ik zou wel echt kapot gaan van binnen mocht dat ooit gebeuren.

Pianostemmer vrijdag 8 maart 2024 om 08:50

Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑
08-03-2024 08:04
Het werkt tot het misloopt.

Ik heb te veel ellende gezien met scheiden, met overlijden, met arbeidsongeschikt raken, met pensioenen die niet toereikend bleken.

Hoorde pas van een vrouw van zestig, ruim dertig jaar niet gewerkt, man ging met pensioen maar zij kreeg nog geen aow. Die kwamen zo veel geld te kort dat zij op haar zestigste een baan moest zoeken voor minstens 36 uur. Ongeschoold en dus laag betaald. Die poetst nu kantoren. Dat is toch vreselijk? Als ze altijd wat was blijven werken had ze misschien genoeg buffer op kunnen bouwen, of had ze een beter salaris gehad waardoor ze minder had kunnen werken.

Om op je voorbeeld in te gaan: vindt ze het zelf ook vreselijk? Misschien denkt ze wel zo; ik heb 30 jaar thuis kunnen zijn, dat had ik nooit willen missen.
Het valt me op dat in dit topic heel veel geredeneerd wordt vanuit angst voor de toekomst. Natuurlijk heel verstandig om verantwoordelijke keuzes te maken maar je leeft nú en maar 1 keer en wie weet haal je de pensioenleeftijd niet eens.

Ik bedoel dus niet, doe maar waar je vandaag zin in hebt. Maar een beetje meer kijken naar de behoefte van dit moment en daarnaast andere scenario’s meewegen lijkt mij verstandiger dan beslissingen nemen op basis van allerlei horrorscenario’s en volledig voorbij gaan aan de situatie van nu.

Anoniem_66b8bc5c27a03 vrijdag 8 maart 2024 om 09:00

Ik vind meer dan 32 uur werken echt zonde van mijn tijd als het financieel niet nodig is. En man denkt daar ook zo over. Maar ik dacht echt dat het voor mijn generatie gebruikelijker was dat mannen meer zorgen. Al zag ik ook meteen in de zwangerschapsyogaclub dat de verschillen hierin nog wel degelijk bestaan.

Maleficent vrijdag 8 maart 2024 om 09:00

Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑
08-03-2024 08:21
Die moeders hebben dat altijd als argument dat ze hun kinderen willen zien opgroeien. Dus gaan zij minder werken. Voor de vaders is dat kennelijk minder belangrijk want die blijven wel fulltime werken. En die paar beroepen die je nu noemt dat gaat echt niet over het gros van de vaders. De meeste vaders die fulltime werken werken ma-vrij van 08:30 tot 17:00 uur.

Dat vind ook bijzonder. Vooral de tradwives die allemaal bij hoog en laag beweren dat een kind altijd de moeder nodig heeft. Dat de vader dan meer dan 40 uur werkt om alles te kunnen betalen, en de kinderen veel minder ziet, dat maakt dan niet uit ofzo.

Stressed is just desserts spelled backwards

Franille vrijdag 8 maart 2024 om 09:05

Lila-Linda schreef: ↑
08-03-2024 08:05
tja, allemaal mensen die alleen aan de korte termijn denken
Terwijl je juist als je kinderen hebt, rekening met de toekomst moet houden

Ik KAN van mijn man af, als ik wil, je zult maar vast komen te zitten in een huwelijk waar je niet uit kunt.
Of een vrouw hebben, die bij je blijft om je geld

Ik had een collega die het ook zo top geregeld had. Goed, ze werkte, maar zij en haar partner waren niet getrouwd of geregistreerd partners. Ze hadden wel kinderen.
Huis stond op zijn naam. Op een kwade dag maakt hij een einde aan de relatie; zij stond letterlijk op straat. Ze had nergens recht op.
Niks geregeld, geen dag inschrijftijd bij de woningbouw, geen spaargeld, officeel waren ze niks, dus geen alimentatie. Kinderen bleven sowieso bij vader, want die had het huis.
Dat je zo bij de dag kunt leven, ik begrijp het niet.
Ik heb lang niet mijn hele leven met allerlei scenario's uitgestippeld, maar toen ik ging scheiden had ik een prima inkomen, spaargeld en genoeg punten bij de woningbouw.
Uiteindelijk heb ik hem uitgekocht en dat was dat.
Scheelde zoveel stress.

franille wijzigde dit bericht op 08-03-2024 09:15

0.09% gewijzigd

WorkMomNia37 vrijdag 8 maart 2024 om 09:06

Is er geen gulden middenweg?
Ik ben 2.5 dag gaan werken na mijn 2de.
En werkleven je houdt binding en ik had tijd genoeg om ook te helpen op school mee te gaan op schoolreisjes enz. Super leuke tijd maak je maar 1x mee.
Nu ze groter zijn langzaam weer meer gaan werken, is een stuk makkelijker dan alles of niks.

Oh en ik vond het betalen van de opvang niet erg, ze vonden het leuk daar en dede hele leuke dingen

CHL vrijdag 8 maart 2024 om 09:10

Ik ben momenteel (al 7 jaar

) thuisblijfmoeder. Dat was geen rationeel besluit, maar genomen in de euforie dat onze kinderwens, die we al hadden opgegeven, alsnog werd vervuld, in combinatie met onze persoonlijke omstandigheden. Maar ik heb er geen seconde spijt van gehad, mijn man heeft daardoor veel meer tijd met de kinderen kunnen doorbrengen dan wanneer ze naar de opvang hadden gemoeten, de kinderen gaan er enorm goed op en we leven comfortabel. Mocht man wegvallen kunnen we het nog een paar jaar uitzingen, dus tijd genoeg om een oplossing te vinden.

We zijn ons wel allebei aan het omscholen zodat we straks beiden parttime om elkaar heen kunnen werken. Met mijn eigenwaarde is ook niks mis, ik weet dat ik mijn eigen broek kan ophouden als dat nodig is, en mijn persoonlijkheid hangt niet van een baan af. En ja, ik kan iedere graskorrel van iedere speeltuin in het dorp en omstreken wel dromen inmiddels, maar daar heb ik geen moeite mee.

Franille vrijdag 8 maart 2024 om 09:12

Stippestaartje schreef: ↑
08-03-2024 08:10
Nou ja, dat is wel erg kort door de bocht, fulltime werken = weinig mee krijgen van het gezin. Iemand die in ploegendienst werkt en meerdere dagen achter elkaar vrij is, pas ‘s middags hoeft te beginnen of juist eerder thuis is. Een schipper die week op week af vaart heeft in die vrije week alle tijd voor/met z’n kinderen. Deze fulltimers hebben aanzienlijk meer tijd met het gezin dan de standaard 5 dagen per week.

Precies. Een ft werkweek is 36-40 uur.
In de wat comfortabelere beroepen vaker 36, en dan zo ingericht dat ze een dag vrij zijn of in ieder geval een middag.
Vroeger werkte men veel langere dagen en vaak ook nog op zaterdag. Tegenwoordig heb je naast je werk tijd zat voor je kinderen.
Al die hysterische tbm's klagen toch ook niet dat ze, doordat hun kinderen naar school gaan, ze zoveel missen van hun kinderen? Dan is het ineens wel prima als je elkaar niet de hele dag ziet.

franille wijzigde dit bericht op 08-03-2024 09:17

0.25% gewijzigd

Maleficent vrijdag 8 maart 2024 om 09:14

Franille schreef: ↑
08-03-2024 09:12
Precies. Een ft werkweek is 36-40 uur.
In de wat comfortabelere beroepen vaker 36, en dan zo ingericht dat ze een dag vrij zijn of in ieder geval een middag.

Bij ons is fulltime zelfs 34 uur.
Aangezien ik 24 uur werk, ben ik daarom in verhouding al veel minder parttime dan de fulltimers.

Stressed is just desserts spelled backwards

Anoniem_66b8bc5c27a03 vrijdag 8 maart 2024 om 09:16

CHL schreef: ↑
08-03-2024 09:10
Ik ben momenteel (al 7 jaar ) thuisblijfmoeder. Dat was geen rationeel besluit, maar genomen in de euforie dat onze kinderwens, die we al hadden opgegeven, alsnog werd vervuld, in combinatie met onze persoonlijke omstandigheden. Maar ik heb er geen seconde spijt van gehad, mijn man heeft daardoor veel meer tijd met de kinderen kunnen doorbrengen dan wanneer ze naar de opvang hadden gemoeten, de kinderen gaan er enorm goed op en we leven comfortabel. Mocht man wegvallen kunnen we het nog een paar jaar uitzingen, dus tijd genoeg om een oplossing te vinden.

We zijn ons wel allebei aan het omscholen zodat we straks beiden parttime om elkaar heen kunnen werken. Met mijn eigenwaarde is ook niks mis, ik weet dat ik mijn eigen broek kan ophouden als dat nodig is, en mijn persoonlijkheid hangt niet van een baan af. En ja, ik kan iedere graskorrel van iedere speeltuin in het dorp en omstreken wel dromen inmiddels, maar daar heb ik geen moeite mee.

Deze is ook niet onbelangrijk. Ga je het uberhaupt leuk vinden?
Ik ben na een jaar thuis met de kleine echt klaar voor wat anders. Ik vond het heerlijk maar ook pittig om altijd zo aan te staan. Dat ik nu op kantoor gewoon op mijn werk kan focussen, punt, is echt heerlijk en ik kom gewoon bij terwijl ik eigenlijk aan het re-integreren bent.
Het ligt ook wel aan je kind(eren) hoe intensief het is. Baby Green is een moeilijke slaper, overdag - dus minder flexibel met uitjes e.d. en s nachts meestal ook nog elke 3 uur of vaker wakker. Dan ben je echt 24/7 aan.
De opmerking: wat fijn dat je dan de volgende dag niet hoeft te werken, daar kan ik ook niks mee. Ik kan niet uitslapen of bijslapen (soms slaapt ze overdag maar een uurtje), en er moet gewoon gezorgd worden. Ik kan echt geen boek gaan lezen ofzo. Ik kom bij op mijn re-integratiedagen.

Assiral vrijdag 8 maart 2024 om 09:18

MrsMorrison schreef: ↑
08-03-2024 08:16
En toch zie ik in mijn omgeving dat vrouwen ervoor kiezen om parttime te gaan werken het meest. Ik begrijp daar ook niet veel van. En dan heb ik het over 16/20 uur he? Niet eens over 32 uur.

Al die dingen die hierboven genoemd zijn tellen kennelijk niet mee. Alsof ze leven in een soort droom. En lekker thuis met de kinderen beetje keutelen, huishouden doen, boodschappen... zo wordt het echt gezegd. In de zomer de hoeveelheid foto's op het terras/speeltuin met kind... lekker #genieten.

Zekers... totdat je man arbeidsongeschikt raakt, doodgaat of je verlaat om welke reden dan ook.

Ik heb dan wel geen kinderen maar kan op mijn salaris mijzelf in leven houden met nog leuke dingen doen erbij. Moet er niet aan denken zo financieel afhankelijk te zijn van iemand.

Klinkt als mijn leven.
Alleen ik ben er blij mee, met mijn parttime baan.
Misschien is het niet jouw keuze maar dat is toch prima?
Mocht mijn man bij mij weg gaan, kan ik altijd weer voltijd gaan werken. Ik maak de keuzes op basis van leven nu op dit moment, niet in -wat als-.
Want wat als jij als fulltime werkende moeder later denkt op je oude dag,
goh was ik toch maar minder gaan werken en meer van mijn kinderen en kleinkinderen gaan genieten, want nu zit ik achter de geraniums.

Zo is er altijd wel een “wat als”…
Het is maar net hoe je in het leven staat en welke keuzes je maakt. En niet iedereen maakt de zelfde keuzes. Iedereen doet waar hij of zij zich goed bij voelt.

Stippestaartje vrijdag 8 maart 2024 om 09:24

Als je met 3 dagen werken evenveel of meer verdient dan de meeste vrouwen met 4 of 5 dagen werken, ‘mag’ het dan wel? Niet iedere vrouw die fulltime werkt heeft ook automatisch een goed inkomen.

Maleficent vrijdag 8 maart 2024 om 09:28

Assiral schreef: ↑
08-03-2024 09:18

Want wat als jij als fulltime werkende moeder later denkt op je oude dag,
goh was ik toch maar minder gaan werken en meer van mijn kinderen en kleinkinderen gaan genieten, want nu zit ik achter de geraniums.

Hoezo zou je op de oude dag achter de geraniums gaan zitten? Dan kun je toch ook nog genieten van de (klein)kinderen?

Stressed is just desserts spelled backwards

Lila-Linda vrijdag 8 maart 2024 om 09:29

Stippestaartje schreef: ↑
08-03-2024 09:24
Als je met 3 dagen werken evenveel of meer verdient dan de meeste vrouwen met 4 of 5 dagen werken, ‘mag’ het dan wel? Niet iedere vrouw die fulltime werkt heeft ook automatisch een goed inkomen.

Ik geloof niet, dat hier iemand gezegd heeft dat beiden FT moeten werken
Enige wat hier steeds gezegd wordt, is Verdeel werk en zorg evenredig
En zorg dat je beiden ook goed voor jezelf zorgt. Voor nu en zeker voor als het eens minder loopt of fout gaat

Maleficent vrijdag 8 maart 2024 om 09:33

De tijden zijn nu ook wel heel anders dan vroeger. Een huis alleen kopen is echt niet meer grappig. Een huurhuis 'krijgen' is ook geen garantie, mensen moeten in sommige gemeentes meer dan 10 jaar punten opbouwen en een scheiding is niet overal een reden voor urgentie.

Stressed is just desserts spelled backwards

Kaarsjevoordesfeer vrijdag 8 maart 2024 om 09:34

Pianostemmer schreef: ↑
08-03-2024 08:50
Om op je voorbeeld in te gaan: vindt ze het zelf ook vreselijk? Misschien denkt ze wel zo; ik heb 30 jaar thuis kunnen zijn, dat had ik nooit willen missen.
Het valt me op dat in dit topic heel veel geredeneerd wordt vanuit angst voor de toekomst. Natuurlijk heel verstandig om verantwoordelijke keuzes te maken maar je leeft nú en maar 1 keer en wie weet haal je de pensioenleeftijd niet eens.

Ik bedoel dus niet, doe maar waar je vandaag zin in hebt. Maar een beetje meer kijken naar de behoefte van dit moment en daarnaast andere scenario’s meewegen lijkt mij verstandiger dan beslissingen nemen op basis van allerlei horrorscenario’s en volledig voorbij gaan aan de situatie van nu.

Ja, ze hadden immers andere plannen. Samen, met de caravan, en lange reis maken. Caravan was er, spaargeld ook. Helaas bleken ze hard in te teren op dat spaargeld toen man met pensioen ging en toen bleken ze dus eigenlijk te weinig inkomen te hebben om hun gebruikelijke levensstandaard voor te zetten.

Baan zoeken en aangenomen worden ging niet van vandaag op morgen. Dus spaargeld is verdampt. Ze wonen nu in een kleiner (goedkoper) huurhuis. Mensen met een koophuis zijn om en nabij hun pensioen vaak hypotheekvrij, huurlasten lopen door.

Zodra zij dus aow krijgt, is hij 75 en dan kunnen ze pas gaan genieten zoals ze van plan waren toen hij met pensioen ging. Ik hoop dat het ze gegund is.

Anoniem_6751dde553cb8 vrijdag 8 maart 2024 om 09:34

Maleficent schreef: ↑
08-03-2024 09:28
Hoezo zou je op de oude dag achter de geraniums gaan zitten? Dan kun je toch ook nog genieten van de (klein)kinderen?

Of gaan reizen en genieten van je hobby's. Leuke dingen doen met partner en vrienden. (In het geval van kinderloos zijn)

Kaarsjevoordesfeer vrijdag 8 maart 2024 om 09:41

Pianostemmer schreef: ↑
08-03-2024 08:50
Om op je voorbeeld in te gaan: vindt ze het zelf ook vreselijk? Misschien denkt ze wel zo; ik heb 30 jaar thuis kunnen zijn, dat had ik nooit willen missen.
Het valt me op dat in dit topic heel veel geredeneerd wordt vanuit angst voor de toekomst. Natuurlijk heel verstandig om verantwoordelijke keuzes te maken maar je leeft nú en maar 1 keer en wie weet haal je de pensioenleeftijd niet eens.

Ik bedoel dus niet, doe maar waar je vandaag zin in hebt. Maar een beetje meer kijken naar de behoefte van dit moment en daarnaast andere scenario’s meewegen lijkt mij verstandiger dan beslissingen nemen op basis van allerlei horrorscenario’s en volledig voorbij gaan aan de situatie van nu.

Dat doen wij zeker ook. We leven nu, en schuiven niet alles door naar later. We maken ook niet alles op zodat we later op een houtje bijten.

Ik verbaas me wel over leeftijdgenoten (55+) die niet weten hoe ze er na hun pensioen voor staan. Die zich daar nog nooit in hebben verdiept. Zeker de vrouwen die niet werken, en behoorlijk jonger zijn dan hun partner.

Kaarsjevoordesfeer vrijdag 8 maart 2024 om 09:48

MrsMorrison schreef: ↑
08-03-2024 08:16
En toch zie ik in mijn omgeving dat vrouwen ervoor kiezen om parttime te gaan werken het meest. Ik begrijp daar ook niet veel van. En dan heb ik het over 16/20 uur he? Niet eens over 32 uur.

Al die dingen die hierboven genoemd zijn tellen kennelijk niet mee. Alsof ze leven in een soort droom. En lekker thuis met de kinderen beetje keutelen, huishouden doen, boodschappen... zo wordt het echt gezegd. In de zomer de hoeveelheid foto's op het terras/speeltuin met kind... lekker #genieten.

Zekers... totdat je man arbeidsongeschikt raakt, doodgaat of je verlaat om welke reden dan ook.

Ik heb dan wel geen kinderen maar kan op mijn salaris mijzelf in leven houden met nog leuke dingen doen erbij. Moet er niet aan denken zo financieel afhankelijk te zijn van iemand.

Door financieel stevig in je schoenen te staan en wat individueler in de relatie te zitten loop je volgens mij ook minder kans dat het gigantisch misloopt in je relatie.

Ik zie bij vrouwen die niet of nauwelijks werken dat ze heel veel pikken van hun fulltime werkende man. Mannen die geen kopje verzetten na een werkdag want zij hebben gewerkt. Vrouw komt thuis na een activiteit in de avond en vind vervolgens de resten en de vaat van het avondeten nog op tafel. Man kijkt tv en vindt het niet zijn taak.

Daar zou ik dus vreselijk tegenin zijn gegaan, ik ben niet jouw huishoudster! Die vrouwen zie ik al dat soort dingen gewoon vinden, en misschien moeten ze wel, want als zij gaat zeuren kan hij weg en haar berooid achterlaten. Als ze zelf weg wil kan dat niet, want geen financiële middelen daarvoor.

Ik ervaar dat als: Ik kan ruzie maken, want ik heb inkomen.

Anoniem_6751dde553cb8 vrijdag 8 maart 2024 om 09:52

Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑
08-03-2024 09:48
Door financieel stevig in je schoenen te staan en wat individueler in de relatie te zitten loop je volgens mij ook minder kans dat het gigantisch misloopt in je relatie.

Ik zie bij vrouwen die niet of nauwelijks werken dat ze heel veel pikken van hun fulltime werkende man. Mannen die geen kopje verzetten na een werkdag want zij hebben gewerkt. Vrouw komt thuis na een activiteit in de avond en vind vervolgens de resten en de vaat van het avondeten nog op tafel. Man kijkt tv en vindt het niet zijn taak.

Daar zou ik dus vreselijk tegenin zijn gegaan, ik ben niet jouw huishoudster! Die vrouwen zie ik al dat soort dingen gewoon vinden, en misschien moeten ze wel, want als zij gaat zeuren kan hij weg en haar berooid achterlaten. Als ze zelf weg wil kan dat niet, want geen financiële middelen daarvoor.

Ik ervaar dat als: Ik kan ruzie maken, want ik heb inkomen.

Ik denk dat je daar ook een punt hebt voor sommigen.

Maar goed ik vond het destijds al vreselijk als enige vrouw op kantoor dat ik verantwoordelijk was voor de koffie en de afwas. Echt wat heb ik me lopen irriteren aan die luie mannen toen.

Heb ook nooit goed om kunnen gaan met mannen die meenden "de baas" te kunnen zijn en anderen die bepalen wat ik moest doen in mijn werk. Vandaar ook dat ik voor mezelf ben begonnen. Eigen controle over zoveel mogelijk aspecten in mijn leven.

Maarja dat werkt voor mij en voor een ander weer helemaal niet.

Actieve topics