Werk & Studie
alle pijlers
Geneeskunde studeren?
zaterdag 19 juni 2021 om 19:16
Ik heb mijn bachelor rechten bijna binnen en kan volgend jaar naar alle waarschijnlijkheid aan mijn master beginnen. So far so good, gaat voorspoedig.
Alleen had ik dus bedacht om mee te doen aan de selectietoets voor geneeskunde en nu ben ik dus geselecteerd. Ik mag dus geneeskunde gaan studeren. Maar ik weet totaal niet of ik dat wil gaan doen of niet. Ik gaf me in de eerste plaats op omdat ik nog niet klaar wilde zijn met studeren en ik vroeger (als kind zeg maar) arts wilde worden, maar ik had eerlijk gezegd niet verwacht door die toets te komen. Ik weet niet of ik het nog wel wil, want de co-schappen en onregelmatige tijden schrikken me nogal af. Plus dat het heel veel geld gaat kosten. Aan de andere kant ben ik ook bang dat ik spijt ga krijgen als ik het niet doe.
Ik loop echt compleet vast in wat ik nu moet kiezen. Is er hier misschien iemand met wijze raad?
Alleen had ik dus bedacht om mee te doen aan de selectietoets voor geneeskunde en nu ben ik dus geselecteerd. Ik mag dus geneeskunde gaan studeren. Maar ik weet totaal niet of ik dat wil gaan doen of niet. Ik gaf me in de eerste plaats op omdat ik nog niet klaar wilde zijn met studeren en ik vroeger (als kind zeg maar) arts wilde worden, maar ik had eerlijk gezegd niet verwacht door die toets te komen. Ik weet niet of ik het nog wel wil, want de co-schappen en onregelmatige tijden schrikken me nogal af. Plus dat het heel veel geld gaat kosten. Aan de andere kant ben ik ook bang dat ik spijt ga krijgen als ik het niet doe.
Ik loop echt compleet vast in wat ik nu moet kiezen. Is er hier misschien iemand met wijze raad?
zondag 20 juni 2021 om 00:54
Het hangt helemaal van het specialisme af en ook van wat je partner doet. 2 traumachirurgen met kinderen hebben een heel ander soort opvang nodig dan 2 jeugdartsen. En alles ertussenin.Tijgerprintje2 schreef: ↑19-06-2021 23:42Dat is dus wat ik echt niet zie zitten. Ik wil ook nog een leven naast mijn werk/studie hebben. Maar ik begrijp nu dat dat op zich wel mogelijk is, maar het nogal aan het specialisme ligt?
Hoe gaat het met mensen die part time willen werken? Of is dat eigenlijk not done?
Over het geheel genomen is extramuraal het makkelijkst te combineren met een gezin. Denk aan de GGZ, huisarts, GGD, ouderengeneeskunde en gehandicaptenzorg.
Dan komen daarbij de ‘niet-acute’ specialisaties intramuraal. Denk aan fertiliteitsartsen, oogartsen en kno-artsen, dermatologen. Die draaien wel eens dienst maar hebben redelijk reguliere werktijden en geen bizarre dienstenbelasting.
Dan heb je nog de zwaardere ring, die relatief veel diensten draait. Denk aan interne, kinder, maar ook bijvoorbeeld radiologie.
En dan heb je echt de dag en nacht over de kop specialismen. Denk intensivist, chirurg, gynaecoloog.
En dan hangt het er eigenlijk ook nog best wel vanaf of je gynaecoloog bent in klein perifeer met een sterk team klinische verloskundigen onder je, of acute internist in een academisch centrum, waar volstrekt onervaren anios je voorwacht zijn, zeg maar.
Maar er is dus zeker een heleboel te doen in het ziekenhuis voordat je als 2 chirurgen zit te puzzelen met hoe je in godsnaam allebei om 07:30 in de overdracht zit als de opvang pas om 07:30 opengaat
Zoals ik zei, ik heb nu zulke korte werktijden (een doodgewone 32 uur) en zo’n korte woon- werkafstand, dat ik mijn beide kindjes weg kan brengen ‘s ochtends (oudste gewoon naar de klas, die zit op de basisschool) en ook weer op kan halen (dan wel de oudste van de BSO).
Maar ook ik zit ‘s avonds dus nog wel eens presentaties voor te bereiden, bij een refereeravond, poli voor te bereiden of gewoon literatuur bij te lezen/kennis op te vijzelen. Als de kindjes in bed liggen doe ik dat.
Ik heb een vaste parttimedag (man ook, maar hij is geen arts) en hoef geen diensten te draaien op die dag. Veel vrienden van mij moeten wel diensten draaien op hun parttimedag en dat kan soms lastig zijn, want dan heb je dus een aantal uren geen oppas voor je kind. Meesten lossen dat op met vriendjes of dat de kinderen opgehaald worden door familie.
Over het algemeen geldt: alles is te regelen maar hoe meer en onregelmatiger je allebei werkt, hoe meer je moet puzzelen.
Ik vind het trouwens allemaal ook nog wel afhankelijk van hoeveel kinderen je hebt. Met 1 vind ik het allemaal makkelijker dan met 2, maar ik wil misschien nog wel een 3, dan wordt het thuis helemaal druk.
Er zijn mensen die dat met 2 vingers in hun neus (lijken te) combineren met een heftige carrière, good for them! Ik denk dat ik daar minder goed in ben, maar misschien ga ik het nog wel proberen. Maar als niet, dan is er zat leuks voor mij hoor, binnen en buiten het ziekenhuis
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
zondag 20 juni 2021 om 08:54
Ja dat was tot nu toe een beetje het plan inderdaad. Misschien kan ik dat ook wel het beste doen. Het voelt een beetje als verspilde tijd als ik daarna alsnog mijn master ga doen, maar dat slaat natuurlijk nergens op.
zondag 20 juni 2021 om 09:12
Medisch specialist hier.
Ik was denk ik niet aan mijn opleiding tot internist begonnen als ik wist wat ik nu wist. Geneeskunde heb ik zelf als niet zwaar ervaren, de co-schappen ook niet. De diensten die je dan moet doen zijn echt nihil. Het leven als ANIOS/AIOS is zwaarder, meer dienstbelasting en verantwoordelijkheid. Ik werkte parttime, maar dat is nog steeds 10u per dag dus 40u per week.
Ik was denk ik niet aan mijn opleiding tot internist begonnen als ik wist wat ik nu wist. Geneeskunde heb ik zelf als niet zwaar ervaren, de co-schappen ook niet. De diensten die je dan moet doen zijn echt nihil. Het leven als ANIOS/AIOS is zwaarder, meer dienstbelasting en verantwoordelijkheid. Ik werkte parttime, maar dat is nog steeds 10u per dag dus 40u per week.
Seriously?
zondag 20 juni 2021 om 09:28
Het is inderdaad erg afhankelijk welke specialisatie je doet en of je een partner hebt die ook onregelmatig werkt. Ik werk intramuraal in een specialisme met relatief veel diensten, maar ook dat vind ik tegenwoordig prima te doen. Meerendeel van de jonge generatie dokters bestaat uit vrouwen en parttime werken is nu heel normaal. Je maakt wel langere dagen dan gemiddeld en werkt dan alsnog best veel uur. Als je meer details wil weten kun je een PB sturen.
zondag 20 juni 2021 om 09:45
Niet vervelend bedoeld. Maar als ik je reacties zo lees, dan spat de motivatie er niet vanaf: je twijfelt of je dokter wil zijn, iets staat je tegen in het beroep...Tijgerprintje2 schreef: ↑19-06-2021 20:11Hahaha. Goeie, ga ik over nadenken. De studie lijkt me wel heel boeiend namelijk, maar misschien is het inderdaad het beroep dat me tegenstaat.
Ik denk dat je voor jezelf moet bedenken waarom je nou precies geneeskunde wilt studeren, wat is precies je motivatie? Anders dan dat je nog niet uitgestudeerd bent? Die studie lijkt me te duur en te intensief om zonder duidelijke drijfveer te gaan doen.
zondag 20 juni 2021 om 10:11
Aan de andere kant denkt ze er iig wel goed over na. Dat deed ik al 17 jarige een stuk minder goed. Over balans werk/privé had ik op die leeftijd nog nooit nagedacht. En lijkt mij wel een reële vraag, juist bij deze opleiding. Alhoewel je voor een fijne balans natuurlijk ook geen advocaat moet worden...Chamonix schreef: ↑20-06-2021 09:45Niet vervelend bedoeld. Maar als ik je reacties zo lees, dan spat de motivatie er niet vanaf: je twijfelt of je dokter wil zijn, iets staat je tegen in het beroep...
Ik denk dat je voor jezelf moet bedenken waarom je nou precies geneeskunde wilt studeren, wat is precies je motivatie? Anders dan dat je nog niet uitgestudeerd bent? Die studie lijkt me te duur en te intensief om zonder duidelijke drijfveer te gaan doen.
zondag 20 juni 2021 om 10:26
Wat me tegenstaat is vooral dat het zo intensief is.Chamonix schreef: ↑20-06-2021 09:45Niet vervelend bedoeld. Maar als ik je reacties zo lees, dan spat de motivatie er niet vanaf: je twijfelt of je dokter wil zijn, iets staat je tegen in het beroep...
Ik denk dat je voor jezelf moet bedenken waarom je nou precies geneeskunde wilt studeren, wat is precies je motivatie? Anders dan dat je nog niet uitgestudeerd bent? Die studie lijkt me te duur en te intensief om zonder duidelijke drijfveer te gaan doen.
Ik vind rechten een beetje saai en zag me er niet nog 50 jaar in werken. Ik heb dus die toets gedaan en toen vind ik de leerstof wel heel interessant. Maar ja, dat kan ook gewoon komen omdat het iets anders is dan ik gewend ben. En ik vond biologie ook altijd heel leuk.
Ik denk dat ik ook wel motivatie heb om geneeskunde te studeren en dat ik dat ook wel leuk ga vinden. Ik moet er alleen nog achter komen of ik ook arts wil worden haha.
zondag 20 juni 2021 om 10:31
Maar wat wil je er wel mee gaan doen?Tijgerprintje2 schreef: ↑20-06-2021 10:26Wat me tegenstaat is vooral dat het zo intensief is.
Ik vind rechten een beetje saai en zag me er niet nog 50 jaar in werken. Ik heb dus die toets gedaan en toen vind ik de leerstof wel heel interessant. Maar ja, dat kan ook gewoon komen omdat het iets anders is dan ik gewend ben. En ik vond biologie ook altijd heel leuk.
Ik denk dat ik ook wel motivatie heb om geneeskunde te studeren en dat ik dat ook wel leuk ga vinden. Ik moet er alleen nog achter komen of ik ook arts wil worden haha.
zondag 20 juni 2021 om 10:34
zondag 20 juni 2021 om 10:39
Het is zeker verstandig om alvast goed om na te denken over balans werk/prive etc. Maar het begint en staat of valt met de motivatie; waarom deze studie en deze baan? Die heb ik nog niet echt gelezen. Het klinkt meer als: wat zal ik nu eens gaan doen?Otta1985 schreef: ↑20-06-2021 10:11Aan de andere kant denkt ze er iig wel goed over na. Dat deed ik al 17 jarige een stuk minder goed. Over balans werk/privé had ik op die leeftijd nog nooit nagedacht. En lijkt mij wel een reële vraag, juist bij deze opleiding. Alhoewel je voor een fijne balans natuurlijk ook geen advocaat moet worden...
zondag 20 juni 2021 om 10:40
Bedoel je met geneeskunde of met rechten? Voor rechten heb ik al een master gekozen die me leuk lijkt.
Met geneeskunde weet ik het dus niet. Ja arts worden natuurlijk, maar het specialisme weet ik niet. Ik ben wel blij hier te lezen dat er specialisaties zijn die je nog redelijk kan combineren met je privé. Ik zou dan denk ik ook voor zo'n richting gaan.
zondag 20 juni 2021 om 10:42
Oh ja dat is natuurlijk ook nog een optiemiss-flower schreef: ↑20-06-2021 10:34Arts worden is het meest voor de hand liggende beroep na een studie geneeskunde, maar je kunt natuurlijk ook een ander beroep uitoefenen. Je kunt bijvoorbeeld verder gaan in het onderzoek, gaan werken bij een verzekeraar of farmaceut, consultancy of meer richting gezondheidsrecht, medische ethiek…
zondag 20 juni 2021 om 10:43
Je hebt zeker een punt hoor. Misschien is mijn motivatie wel gewoon dat ik nog een tijdje wil studeren. Ik weet het eigenlijk niet.
zondag 20 juni 2021 om 10:49
Gun jouw plaats ajb aan een gemotiveerde geneeskunde student!Tijgerprintje2 schreef: ↑20-06-2021 10:43Je hebt zeker een punt hoor. Misschien is mijn motivatie wel gewoon dat ik nog een tijdje wil studeren. Ik weet het eigenlijk niet.
zondag 20 juni 2021 om 10:52
Ik zit in mijn 3de jaar geneeskunde en echt no way dat ik psychiatrie ga doen. Daar moet je echt voor gemaakt zijn!
(@lux, daarom vroeg ik ook aan jou in een ander topic hoe jij thuiswerkte, ik zag het echt niet
)To, de studie is echt niet zo moeilijk als veel mensen denken hoor. Er kruipt natuurlijk veel tijd in, maar als je gemotiveerd bent lukt het wel. Goed plannen en tijd maken voor je sociaal leven en je hobbies. In mijn jaar zitten ook enkele topsporters en ze halen ook hun examens.
Maar je komt niet heel gemotiveerd over. 1 van de eerste dingen die men ons vroeg was "waarom wil je arts worden".
Is het omdat de studie en artsen een zeker prestige hebben, het etiket van "zwaar"? Of wil je echt mensen helpen, zoeken naar oorzaken van ziektes, mensen weer beter maken...
Maak voor jezelf dat lijstje en doe het voor rechten ook.
zondag 20 juni 2021 om 10:55
Helemaal mee eens.gizzmo-returns schreef: ↑20-06-2021 10:49Gun jouw plaats ajb aan een gemotiveerde geneeskunde student!
To, als je langer wil studeren kun je toch ook na je master een traject tot advocaat gaan doen, of promoveren of whatever. Maar om zo ongemotiveerd een begeerde geneeskunde plaats in te gaan nemen, alleen omdat je nog wat wil studeren vind ik nogal verwend. En.....ik zou als patient geen arts willen hebben die haar eigen beroep niet eens leuk vindt. Wat heb ik daaraan? Niets.
zondag 20 juni 2021 om 11:38
Die prestige is het zeker niet. Het is vooral dat de studie mij heel boeiend lijkt. En zoeken naar een diagnose enzo lijkt me heel erg tof en dat je echt mensen helpt ook.Wijndruifje schreef: ↑20-06-2021 10:52Ik zit in mijn 3de jaar geneeskunde en echt no way dat ik psychiatrie ga doen. Daar moet je echt voor gemaakt zijn!
(@lux, daarom vroeg ik ook aan jou in een ander topic hoe jij thuiswerkte, ik zag het echt niet
To, de studie is echt niet zo moeilijk als veel mensen denken hoor. Er kruipt natuurlijk veel tijd in, maar als je gemotiveerd bent lukt het wel. Goed plannen en tijd maken voor je sociaal leven en je hobbies. In mijn jaar zitten ook enkele topsporters en ze halen ook hun examens.
Maar je komt niet heel gemotiveerd over. 1 van de eerste dingen die men ons vroeg was "waarom wil je arts worden".
Is het omdat de studie en artsen een zeker prestige hebben, het etiket van "zwaar"? Of wil je echt mensen helpen, zoeken naar oorzaken van ziektes, mensen weer beter maken...
Maak voor jezelf dat lijstje en doe het voor rechten ook.
Dat is wel iets wat ik mis in rechten. Dat voelt soms als moeilijk doen om niks zeg maar.
zondag 20 juni 2021 om 11:43
Ja dat klopt hoor, daar denk ik ook over na. Ik wil alleen wel zeker weten dat geneeskunde het niet is voor mij, want waarschijnlijk krijg ik geen tweede kans.Dwaler schreef: ↑20-06-2021 10:55Helemaal mee eens.
To, als je langer wil studeren kun je toch ook na je master een traject tot advocaat gaan doen, of promoveren of whatever. Maar om zo ongemotiveerd een begeerde geneeskunde plaats in te gaan nemen, alleen omdat je nog wat wil studeren vind ik nogal verwend. En.....ik zou als patient geen arts willen hebben die haar eigen beroep niet eens leuk vindt. Wat heb ik daaraan? Niets.
zondag 20 juni 2021 om 11:46
TO, je zal de studie vast aankunnen. Je zou het studeren ook nog best interessant vinden.
Maar ik denk, in deze situatie, dat je ook even moet kijken naar wat zaken er omheen.
Door de numerus fixus zijn er nu studenten afgevallen die al vanaf hun 3e met de fisher price dokter koffer rond sjouwen. Een studie geneeskunde is een dure studie, waar een groot deel van wordt betaald door de maatschappij.
Dat zijn allemaal niet jou verantwoordelijkheden. Maar ik denk dat jij jezelf wel moet afvragen of, na een bachelor rechten, je dit echt hals over de kop dolgelukkig gaat maken, of dat het is "om eens even te proberen". In het laatste geval, is het dan reëel om zo'n dure, gewilde plek daarvoor in te zetten? Zoals iemand anders opperde, gezondheidsrecht oid gaat ook die kant op.
Ik dit topic ben je echt net zo enthousiast als een platgeslagen biertje. Er spreekt voor mij echt weinig enthousiasme uit anders dan "het kan want ik het de toets gehaald".
Maar ik denk, in deze situatie, dat je ook even moet kijken naar wat zaken er omheen.
Door de numerus fixus zijn er nu studenten afgevallen die al vanaf hun 3e met de fisher price dokter koffer rond sjouwen. Een studie geneeskunde is een dure studie, waar een groot deel van wordt betaald door de maatschappij.
Dat zijn allemaal niet jou verantwoordelijkheden. Maar ik denk dat jij jezelf wel moet afvragen of, na een bachelor rechten, je dit echt hals over de kop dolgelukkig gaat maken, of dat het is "om eens even te proberen". In het laatste geval, is het dan reëel om zo'n dure, gewilde plek daarvoor in te zetten? Zoals iemand anders opperde, gezondheidsrecht oid gaat ook die kant op.
Ik dit topic ben je echt net zo enthousiast als een platgeslagen biertje. Er spreekt voor mij echt weinig enthousiasme uit anders dan "het kan want ik het de toets gehaald".
zondag 20 juni 2021 om 12:06
Haha ik ken iemand die psychiatrie ‘de hel op aarde vond’. Ze zei letterlijk: ‘als dat is wat overblijft ga ik uit de geneeskunde.’ Ze heeft nu net haar eerste baan als afgestudeerd psychiater geaccepteerd.Wijndruifje schreef: ↑20-06-2021 10:52Ik zit in mijn 3de jaar geneeskunde en echt no way dat ik psychiatrie ga doen. Daar moet je echt voor gemaakt zijn!
(@lux, daarom vroeg ik ook aan jou in een ander topic hoe jij thuiswerkte, ik zag het echt niet
To, de studie is echt niet zo moeilijk als veel mensen denken hoor. Er kruipt natuurlijk veel tijd in, maar als je gemotiveerd bent lukt het wel. Goed plannen en tijd maken voor je sociaal leven en je hobbies. In mijn jaar zitten ook enkele topsporters en ze halen ook hun examens.
Maar je komt niet heel gemotiveerd over. 1 van de eerste dingen die men ons vroeg was "waarom wil je arts worden".
Is het omdat de studie en artsen een zeker prestige hebben, het etiket van "zwaar"? Of wil je echt mensen helpen, zoeken naar oorzaken van ziektes, mensen weer beter maken...
Maak voor jezelf dat lijstje en doe het voor rechten ook.
Dus het kan allemaal nog
Maar ik ken intramuraal trouwens ook wel specialisten die een administratiedag thuis hebben. Alleen voor anios/aios is dat lastiger meestal, want die draaien gewoon altijd zaal/poli. Specialisten hebben natuurlijk iets meer vrijheid in hun agenda en kunnen ook een wat overkoepelender rol aannemen omdat ze juist ook de jongere garde ruimte moeten bieden om klinische ervaring op te doen. Ik heb trouwens een hekel aan thuiswerken, maar ik kan dus wel een administratiedag inplannen en zeggen: oké dump alle achterstallige klotetaken maar bij mij, ik doe het wel
Nu met corona is dat best een uitkomst. En de MDO’s en overdrachten kon ik gewoon meedoen via teams, en ik heb een aantal afspraken omgezet naar belafspraken. Maar bluh… ik zeg altijd maar: danku danku god dat mijn werk gewoon doorging ondanks corona. Sterker nog, we hebben het er juist maar druk door
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
zondag 20 juni 2021 om 12:19
Misschien meer in reactie op Gizmo: Gelukkig betekent het niet zomaar dat iemand hier zijn kans op het waarmaken van een grote droom verliest als iemand anders begint en toch stopt. Ook in de numerus fixus of andere vormen van selectie wordt rekening gehouden met jaarlijkse uitval. Als iedereen die toegelaten wordt het af zou maken, wordt het aantal plekken met zo’n 10% gekort. Dus hoezeer ik het alle gemotiveerde studenten gun, er is niet ruimte voor iedereen.
Maar Pergamon, je snijdt een interessant punt aan. Gelukkig zijn de bachelor jaren niet de dure jaren van de geneeskunde. Iets heel anders is het instellingscollegegeld. Ik heb geen idee wat daar nu de regels voor zijn, maar TO, daar zou ik wel naar kijken. Ik ken wel mensen die heel hard hebben moeten werken om dat te kunnen financieren..
Hier bijna medisch specialist. Ik begon ook op mijn 21e als student geneeskunde - en wilde niets anders. Het was fantastisch. Ik heb een fantastische studietijd gehad, prachtige co-schappen en hele mooie banen daarna. Ik heb heel veel bijzondere herinneringen, soms aan hele mooie momenten, soms aan heel kwetsbare of pijnlijke ervaringen, maar genoeg om een leven lang met een glimlach terug te denken aan deze jaren. Maar in de 10+ jaar sinds start studie is er veel in mijn leven veranderd - en daarmee ben ik veranderd. Het blijft mooi werk, maar het heeft ook een prijs. En ondanks alle liefde voor mijn vak, snap ik schrijfster die zegt dat ze niet weet of ze in opleiding gegaan was tot internist als ze het geweten had. Ooit begreep ik daar niets van, nu wel.
Toch vind ik het niet de beste raadgever; dat gevoel dat ik er nu bij heb. Geneeskunde studeren is gewoon een studie - en waar je er later mee gaat doen is nog ver weg. Er kan zoveel meer of anders dan alleen maar werken in het ziekenhuis of in de eerste lijn, sociale hoek etc. Je bent niet verplicht om mee te gaan in de competitieve zoektocht naar een opleidingsplek neurochirurgie. En.. wat ik van patiënten en in mijn eigen leven leerde: je weet niet wat er nog komt. Je leven kan in één dag totaal veranderen, dus extreem ver vooruit plannen of zorgen maken, heeft zo weinig nut. Ik zou voor nu vooral eens kijken naar wat deze studie je kost èn oplevert, zowel letterlijk als figuurlijk. En over 6 jaar kun je vanzelf andere plannen maken..
zondag 20 juni 2021 om 12:22
Ik vind geneeskunde bij uitstek een studie waarvoor motivatie het grootte aspect is. En die ontbreekt bij je. Om allemaal suffe redenen.Tijgerprintje2 schreef: ↑19-06-2021 19:52Ja klopt, dat speelt ook door mijn gedachten. Als ik me nu uitschrijf kan die persoon het alsnog gaan doen. Ik weet alleen niet of ik niet zelf geneeskunde wil gaan doen.
Je weet het wel: je wil het niet.
Chocolade, altijd goed!
zondag 20 juni 2021 om 12:25
Bedankt voor je reactie WhiteRose. Op dit moment kijk ik er ook zo tegenaan: stel dat ik over 5 jaar dood ben, ben ik dan blijer dat ik geneeskunde ben gaan doen of dat ik ben gaan werken in de juridische sector? En dan denk ik dat dat geneeskunde is. (behalve dat ik dan dood ben en sowieso niks meer denk)
Ik hoef geen instellingscollegegeld te betalen omdat het mijn eerste studie in de gezondheidszorg zou zijn.
Ik heb ook wel meer motivatie dan hier uit mijn berichten spreekt, geloof ik. Dat ik zo twijfel maakt me ook nogal down haha.
Ik hoef geen instellingscollegegeld te betalen omdat het mijn eerste studie in de gezondheidszorg zou zijn.
Ik heb ook wel meer motivatie dan hier uit mijn berichten spreekt, geloof ik. Dat ik zo twijfel maakt me ook nogal down haha.
