Werk & Studie
alle pijlers
Genieten van wat je doet...
woensdag 3 december 2008 om 22:02
Hallo dames,
Ik hoorde het al tijdens mijn stage. Je doet het goed, maar zo perfectionistisch, je wilt het zo graag zo goed doen, dat je juist verkrampt en het daardoor weer minder goed gaat --> ik krijgt stress, piekergedachten, en het is niet leuk meer wat ik doe.... Nu werk ik en ik merk het weer, ik doe het weer dat verkrampen maar ik wil dat niet meer !
Hoe kan je de vaart erin houden, alles geven, maar niet gek worden?
Tips, ervaringen, herkenning, etcetera, heel graag!
Ik hoorde het al tijdens mijn stage. Je doet het goed, maar zo perfectionistisch, je wilt het zo graag zo goed doen, dat je juist verkrampt en het daardoor weer minder goed gaat --> ik krijgt stress, piekergedachten, en het is niet leuk meer wat ik doe.... Nu werk ik en ik merk het weer, ik doe het weer dat verkrampen maar ik wil dat niet meer !
Hoe kan je de vaart erin houden, alles geven, maar niet gek worden?
Tips, ervaringen, herkenning, etcetera, heel graag!
woensdag 3 december 2008 om 22:15
Tja goed punt, daar benoem je gelijk ook mijn probleem denk ik... ik vind het echt heel moeilijk om te aanvaarden misschien niet constant top bezig te kunnen zijn... Hoezo druk op jezelf leggen? Maar weet je wat het ook is, waarom het ook zo aanlokkelijk is...Het beloont om jezelf voor 200 procent te geven. Het zet zich om in het bereiken van dromen... Zucht. Ik weet niet wat het is hoor, heb echt een soort aanleg voor een workaholicverslaving in me zitten, wat ik eigenlijk helemaal niet wil..
woensdag 3 december 2008 om 22:51
Ik heb er hard aan gewerkt om dingen los te laten. Soms een steekje te laten vallen. Hoe minder hard ik werk, hoe meer resultaat ik boek, heb ik daarbij ontdekt. Serieus! Het werkt echt zoals men zegt: je remt jezelf af door je eigen perfectionisme. Het heeft lang geduurd en het was een harde leerschool, maar ik pluk er nu de vruchten van, en weet je...ik ben een stuk gelukkiger.
donderdag 4 december 2008 om 10:01
quote:Pelikaan schreef op 03 december 2008 @ 22:51:
Ik heb er hard aan gewerkt om dingen los te laten. Soms een steekje te laten vallen. Hoe minder hard ik werk, hoe meer resultaat ik boek, heb ik daarbij ontdekt. Serieus! Ja, dat heb ik ook ontdekt, schokkend is dat. Dat als je een vergadering helemaal niet voorbereidt, dat iedereen dan na afloop uiterst tevreden is over je positieve inbreng.
Ik heb er hard aan gewerkt om dingen los te laten. Soms een steekje te laten vallen. Hoe minder hard ik werk, hoe meer resultaat ik boek, heb ik daarbij ontdekt. Serieus! Ja, dat heb ik ook ontdekt, schokkend is dat. Dat als je een vergadering helemaal niet voorbereidt, dat iedereen dan na afloop uiterst tevreden is over je positieve inbreng.
donderdag 4 december 2008 om 10:03
quote:summerparty schreef op 03 december 2008 @ 22:15:
Maar weet je wat het ook is, waarom het ook zo aanlokkelijk is...Het beloont om jezelf voor 200 procent te geven. Het zet zich om in het bereiken van dromen... Is dat zo? Want in het dagelijks leven ben je verkrampt, is het niet leuk meer wat je doet, en als je je droom hebt bereikt ben je nog steeds verkrampt, is het nog steeds niet leuk en heb je inmiddels weer een nieuwe droom.
Maar weet je wat het ook is, waarom het ook zo aanlokkelijk is...Het beloont om jezelf voor 200 procent te geven. Het zet zich om in het bereiken van dromen... Is dat zo? Want in het dagelijks leven ben je verkrampt, is het niet leuk meer wat je doet, en als je je droom hebt bereikt ben je nog steeds verkrampt, is het nog steeds niet leuk en heb je inmiddels weer een nieuwe droom.
donderdag 4 december 2008 om 12:13
Hoi summerparty, zit ik goed als ik zeg dat je soms ook geen zin meer in je werk hebt en dat het wel heel aantrekkelijk zou zijn om werk te hebben zonder verantwoordelijkheid, gewoon simpel dingetjes doen waarvan je zeker weet dat je ze goed doet ?? Dat is namelijk wat ik heb, zou liefst thuis zijn of simpel werk gaan doen waarbij ik niet hoef te twijfelen of ik het wel goed genoeg doe. Dit is namelijk bij mij het geval.
donderdag 4 december 2008 om 17:20
Fijn om jullie reacties te lezen. Wat oa korenwolf ook opmerkt merk ik nu ook op --> er zit een denkfout in mijn systeem....
Dit namelijk: ik denk dat als ik continu mijn uiterste best doe, ik mijn dromen bereik, maar het is eerder zo dat wanneer ik een goede balans vind tussen rust en goed hard werken ik mijn dromen bereik.
Maar wat is nou inherent aan denkfouten, ze zitten heel diep opgeslagen, in je allerdiepste gedachtengroef: en ik lijk er dus niet uit te komen. Want rationeel gezien snap ik het en zie ik het, maar er verandert niets. Vandaag heb ik weer de hele dag stress gehad, en dan idd yette, vaak miereneuken op niet zo belangrijke dingetjes.
Antwoord op jouw vraag soonie: kijk, in principe vind ik het werk wat ik nu doe heel erg leuk. Het is mij gelukt op best wel hoog niveau te starten en hoewel dat best aanpoten is, heb ik het er ook voor over want het ligt in de lijn van mijn dromen en ik vind het leuk werk. Ik zou geen simpel werk willen doen, ik weet zeker dat ik daar helemaal niet blij van zou worden, ik vind uitdagingen juist heel fijn en groei daarvan. Maar ik verlang soms wel naar wat meer rust in mn kop.
Als ik nu concreet nadenk waar ik dan van zit te stressen: bijvoorbeeld vandaag was dat een kwestie van ik moet afwachten op een redelijk belangrijk mailtje en die krijg ik maar niet. Dan ga ik dus zitten stressen of mijn mail niet is aangekomen (gebeurde namelijk al eerder vorige week) of dat ik haar reactie niet heb gekregen of dat zij wat in mail stond negatief vind of, of.. etcetera. En het zijn dus vaak dat soort onzindingen die me veel stress kunnen geven. En natuurlijk ook dat perfectioneren van je werk, steeds opnieuw nalezen, totdat je 200 procent zeker weet dat het helemaal top is.
Zucht.
Ik denk dat dat boek over mindfulness ook wel een goede voor me zou zijn, ik ga er eens naar kijken. Hoewel ik ook een boek over piekeren van voor tot achteren uitgespit en hoewel het tot op een bepaald niveau geholpen heeft, zit er in de kern echt iets mis waar ik heel erg moeilijk bij kom. Het is echt heel vermoeiend..
Dit namelijk: ik denk dat als ik continu mijn uiterste best doe, ik mijn dromen bereik, maar het is eerder zo dat wanneer ik een goede balans vind tussen rust en goed hard werken ik mijn dromen bereik.
Maar wat is nou inherent aan denkfouten, ze zitten heel diep opgeslagen, in je allerdiepste gedachtengroef: en ik lijk er dus niet uit te komen. Want rationeel gezien snap ik het en zie ik het, maar er verandert niets. Vandaag heb ik weer de hele dag stress gehad, en dan idd yette, vaak miereneuken op niet zo belangrijke dingetjes.
Antwoord op jouw vraag soonie: kijk, in principe vind ik het werk wat ik nu doe heel erg leuk. Het is mij gelukt op best wel hoog niveau te starten en hoewel dat best aanpoten is, heb ik het er ook voor over want het ligt in de lijn van mijn dromen en ik vind het leuk werk. Ik zou geen simpel werk willen doen, ik weet zeker dat ik daar helemaal niet blij van zou worden, ik vind uitdagingen juist heel fijn en groei daarvan. Maar ik verlang soms wel naar wat meer rust in mn kop.
Als ik nu concreet nadenk waar ik dan van zit te stressen: bijvoorbeeld vandaag was dat een kwestie van ik moet afwachten op een redelijk belangrijk mailtje en die krijg ik maar niet. Dan ga ik dus zitten stressen of mijn mail niet is aangekomen (gebeurde namelijk al eerder vorige week) of dat ik haar reactie niet heb gekregen of dat zij wat in mail stond negatief vind of, of.. etcetera. En het zijn dus vaak dat soort onzindingen die me veel stress kunnen geven. En natuurlijk ook dat perfectioneren van je werk, steeds opnieuw nalezen, totdat je 200 procent zeker weet dat het helemaal top is.
Zucht.
Ik denk dat dat boek over mindfulness ook wel een goede voor me zou zijn, ik ga er eens naar kijken. Hoewel ik ook een boek over piekeren van voor tot achteren uitgespit en hoewel het tot op een bepaald niveau geholpen heeft, zit er in de kern echt iets mis waar ik heel erg moeilijk bij kom. Het is echt heel vermoeiend..